장음표시 사용
601쪽
PART ITIONES. s Identissimorum hominum institutis , qui eum deservis in
dominos quaeri noluillent , de incestu tamen & conjuratione , quae facta me consule est , quaerendum putaverunt. Irridenda etiam disputatio est , qua solent uti ad infirmandas quaestiones, & meditata , puerilisque dicenda. tum facien- . da fides , diligenter esse , & sine cupiditate quaesitum e dictaque quaestionis argumentis & conjectura ponderanda. Atque haec accusationis sere inembra sunt. XXXV. DEFENsio NIS autem primum infirmatio causa - 1iorum; aut non fuisse , aut non tantas , aut non sibi soli, τ r aut se. aut commodius potuisse idem consequi 3 aut non iis s se esse Lamb.
moribus, i non ea vitas aut nullos animi motus, aut non tam impotentes fuisse. Facultatum autem infirmatione ute- trii ietur , si aut Vires , aut animum , aut copias , aut opes abfuisse non. demonstrabit: aut alienum tempus, aut locum non idoneum, aut multos arbitros, quorum crederet nemini: aut non se
tam ineptum , ut id susciperet , quod occultare non posset, neque tam a mentem , ut poenas, ac judicia contemneret. Consequentia autem diluet exponendo non esse illa cer- 1 2ota indicia facti, quae etiam nullo admisso consequi possent rconsistetque in singulis : & ea, aut eorum , quae ipse facta esse dicet, propria esse de sendet potius , quam criminis a ' aut si sibi cum accusatore communia essent , pro periculo potius, quam contra salutem valere dc bere e testiumque, di quaestionum genus V universum , & quod poterit, ins n- v univer gulis, ex reprehensionis Iocis , de quibus ante dictum est, sim Gure sellet . Harum causarum principia suspiciosa ad acerbitatem ab Iaraccusatore ponentur : de nunciabiturque insidiarum commune periculum, excitabunturque animi, ut attendant. Areo autem querela conflati eriminis, collectaramque suspicionum , & accusatoris insidiae , & item commune peri s.e ex Li. culum proseretur, animique ad misericordiam allicientur, di modice benivolentia judicum colligetur . Narratio autem accusatoris erit quasi membratim gesti negotii suspiciosa explicatio, sparsis omnibus argumentis , Obscuratis de sen- sonibus. Defensori, aut praeteritis , aut obscuratis suspicionum argumentis, rerum ipsarum eventus erunt, casusqugnarrandi. In confirmandis autem nostris argumentationibus, infim Iaa. mandisque contrariis, saepe erunt accusatori motus animo
rum incitandi, reo mitigandi. Atque haec quidem utique
602쪽
maxime in peroratione facienda r alter I frequentatione ar- ην umentorum , & coacervatione universa : alteri , si plane causam redarguendo explicarit , enumeratione , ut quidque diluerit, & miseratione ad extremum .ias XXXVI. C. F. S cIRE in illa Jam videor, quemadmodum conjectura tractanda sit. Nunc de definitione audiamus . C. P. Communia dantur in isto genere accusatori , defensorique praecepta . Uter enim definiendo , describendoque verbo magis ad sensum judici S , opinionemque penetraxit, & uter ad communem verbi vim , & ad eam praeceptionem , quam inchoatam habebunt in animis ii , qui audient, magis & propius accesserit, is vincat necesse est . 1 a. Non enim argumentando hoc genus tractatur, sed tamquam explicando excutiendoque verbo : ut, si in reo pecunia absoluto, rursusque revocat O , praevarication m accusator esse definiat, omnem judicii corruptelam ab reo : de sensor autem , non omnem, sed tantummodo accusatoris corruptelam ab reo . Sit ergo haec contentio prima verborum ,
in qua etiam si propius accedat ad consuetudinem mentem que sermonis defensoris definitio , tamen accusator sententia legis nititur. Ias Negat enim probari oportere , eos, qui Ieges scripserunt, ratum habere judicium , si totum corruptum sit : Q s unus accusator corruptus sit, rescindere nititur aequitate : at
3Ο. G renus aeeusator eorruptus sit , rescinder, nisituν aqvItate. Viai tiosa erar huius loci interpunctio. nihil praeterea . Est autem haec eius sententia. Negat accusator esse probabile , eos qui leges scripserunt, ratum habere judicium , si totum sit corruptum , quod fit, cum reus iudicibus pecunia cor inutis absolutus est e si autem unus accusat Tst corruptus, rescindere atque infirmare. proinde ac si ita dicat: qui leges scripserunt, voluerunt iudicium rescindi, sive accusator corruptus si ab reo , id est , si praevaricatio facta sit et sive iudices ab 1 eo corrupti sint. At voluerunt reum , qui praevaricatione liber tus atque absolutus esset,. in iudicium revocari , eiusque causam de integro cognosci . Illi autem fuerunt sapientes . sapientes autem nihil absurde, nihil stulte, nihil temere faciunt . Absurdum sit autem, stultum , ac temerarium, hoc statui, ratum haberi iudiacium, si totum sit corruptum, id est , si reus iudicibus pecunia corruptis sit absolutus r rescindi, si accusator dumtaxat corruptus sit. Ergo multo magis voluerunt Iatores legis iudicium rescindi ,
si torum sit corruptu in , quam si accusator tantum a reo COIru plus sit. Lamb. I. Nititur aquitate r tist illa quasi seribenda cte. Negari non potest , quin hic locus sit corruptus. ego pallim ex codicibus manu
script . in quibus scriptum est, utilitare, pro, ut illa, quod est in
603쪽
.lla quasi scribenda lex sic esset , quaeque x tarnen compleα x alia Q. cteretur in iudiciis corruptis, ea verbo uno praevaricatio- ς'm' '
nis comprehendille dicitur φ . tDe sensor autem testatur consuetudinem sermonis, ver- i disbique vi in ex contrario reperiet quasi ex Vcro accusatore , cui contrarium est nomen praevaricationis r ex consequentibus, quod ea littera de accusatore soleat dari judici: ex nomine ipso , quod significar eum , qui in contrariis causis, quasi varie esse positus videatur . Sed huic tamen ipsi confugiendum est ad aequitatis locos , ad rerum judicatarum auctoritatem , ad finem aliquem periculi t coiramuneque sit hoc praeceptum , ut, cum uterque definieri r , quam maxime potuerit ad communem sensum vimque verbi, tum similibus, exemplisque eorum , qui ita locuti sunt, sua indefinitionem sententiamque confirmet. Atque accusatori y in hoc genere tausarum locus ille i communis, minime esse concedendum, ut is , qui de re. ' - , confiteatur, verbi se interpletatione de sendat . Defensor Lamb. autem dc ea, quam proposui , aequitate nitatur, di, ea cum secum faciat, non re, sed depravatione verbi se urgeri queratur. Qiis in genere percensere poterit plerosque ita veniendi locos . nam de similibus utetur , dc eontrariis, de consequentibus f quamquam uterque , tamen reus , nisi plane erit absurda causa , frequentius. Amplificandi autem causa , quae aut cum digredientur a lascausa , dici solent ι aut cum perorabunt, haec vel ad odium, vel ad misericordiam , vel omnino ad animos judicum movendos vulgatis: partim ex libro Amari Ranconeri, ad euius libri oram haec erant adscripta ipsius manu litteris Romanis U D I-
cis his tenebris attulit nihil de meo addidi. ne inveteratum via nus novo amplific rem . Quae autem reperi in libro Ranconeti,qui' nunc est Memmii , videri possunt ex aliquo antiquo codice petita: nihil tamen amrmo. fieri enim potest , ut ab illo acersis
mi ingenii limatissimique judicii viro fuerint excogitata . Vein tu mtamen malim ita legi, Σuod fi scripta ιικ sic esser, RU aD Io-
Lambiniana nimis audacia sunt, quam ut quis debeat sequi . Pal. Pr. pro his habet: eorruptus sist aquitate titilitate quasi seribenda lex si esset . quintus eorruptos sit non rescindere utitur araitate utilitate . a s. a si scribeMa lex sit , quanquam eune eamplectistur die. eruere ali
quid ex istis possem nisi festinarem nimis . itaque id prastet minus
604쪽
46 ORATORI' vendos ex iis, quae sunt ante posta , sumentur, si modo rerum magnitudo , hominumve aut invidia , aut dignitas postulabit . 3δ9 XXXVII. C. F. I ADEO ISTA: nunc ea j quae quum quale sit quippiam disceptatur , quaeri ex utraque parte deinc eat , velim audire . C. P. Confitentur in isto genere , qui arguuntur , se id fecisse ipsum , in quo reprehenduntur: sed, quoniam jure se fecille dicunt, juris est omnis ratio nobis explicanda. quod dividitur in duas partes primas, naturam atque legem : N utriusque generis vis in divinum 5e humanum jus est distributa : quorum aequitatis est unum , alte
i AEquitatis aurem vi 3 est duplex : cujus altera , directi , S: veri , di justi, & , ut dicitur , aequi N: boni ratione defenditur: altera ad vicissitudinem referendae gratiae pertinet. quod in beneficio gratia ; in injuria ultio nominatur. Atque haec communia sunt naturae, atque legis: sed propria tegis, Nea, quae scripta sunt , di ea , quae sine litteris aut gentium jure ,
aut majorum more retinentur . Scriptorum autem privatum
aliud est, publicum aliud. Publicum, lex, senatusconsultum, foedus : privarum , tabulae, pactum conventum , stipulatio . Quae autem scripta non sunt, ea aut eonsuetudine, aut conventis hominum,& quas consensu obtinentur. Atque etiam hoc in primis, ut nostros mores legesque tueamur, qu dammodo naturali jure praescriptum est . I si . Et quoniam breviter aperti fontes sunt quasi quida ivi aequitatis , meditata nobis ad hoc causarum genus esse debebunt ea , quae dicenda erunt in orationibus , de natura , de
legibus, de more majorum, de propulsanda injuria: de ulciscenda , de omn't parte Iuris . Si imprud Enter , aut necessitate , aut casu quippiam secerit, quod non concederetur iis r qui sua sponte , dc voluntate fecissent i ad ejus facti de preeationem , ignoscendi petenda venia est : qtiae sumetur ex plerisque locis aequitatis . Expositumhest , ut potui bie vi ssime , de omni controversiarum genere, nisi praeterea tu quid requiris . XXXVIII, C. F. ILLUD EusIDEM , quod jam unum resta er ςς RU' video, qtiale sit, cum disceptatio vertatur in scriptis. C. P. Re et e Intelligis. eo citim exposito munus promissi omne con, filietur secero . Sunt igitur ambigui duobus adversari Is praecepta
Lamb. ct communia . Uterque enim hanc significationem , qua ae ute
Mii, tur ipse, dignam scriptoris prudentia esse de&ndet. uterque
605쪽
id , quod adversarius ex ambigue scripto intelligendum
esse dicet , aut absurdum , alit inutile , aut tarpe esse defendet, aut etiam discrepare cum a ceteris scriptis a a cet e vel aliorum, vel maxime , f; poterit , ejusdena : quamque ris Lams . defendet ipse, ea in rem, & sententiani quemvis prudentem , di lustum hominem , si integrum daretur , scriptu
rum fuisse , sed planius . . Eamque sententiam , quam significari posse dicet, nihil iii
habere aut captionis aut viiii: contrariam autem si probarit, fore ut multa vitia , stulta , iniqua, contraria consequantur. Cum autem aliud scriptor sensiste videtur, δή aliud scripsisset qui scripto nitetur, eum , re exposita, recitatione uti oporiste biti deinde instare adversario, iterare , renovare , interrogare , num aut scriptum neget, aut contra factum inficietur.
Post, judicem ad vim scripti vocet. Hae confirmatione usus, amplificet rem lege laudanda , audaciamque confutet ejus, qui cum palam contra fecerit , idque sateatur a adsit tamen , factumque defendat. Deinde infirmet de sensionem t eum adversarius aliud voluisse, aliud sensisse scriptorem, aliud scripssse dicat, non esse feren dum , a quoquam potius latoris sensum , quam a Iege , explicari . Cur ita scripserit , si ita non senserit ρ Cur , cum ea, quae plane scripta sint neglexit e quae numquam scripta sint , proferat ρ Cur prudentissimos in scribendo vitos summae stultitiae putet esse damnandos s Quid impedierit scriptorem , quo minus exciperet illud, quod adversarius , tanquam si exceptum esset, ita dieit se secutum p
Utetur exemplis iis , quibus idem scriptor : aut, si id non i ι spoterit , quibus alii, quod excipiendum putarint , exceperint . Quaerenda etiam ratio est , siqua poterit inveniti, quare non sit exceptum i aut iniqua lex , aut inutilis sutura dicetur, aut alia causa obtemperandi , alia abrogandi i dissentire adversarii vocem, atque legis. Deinde amplificandi causa , de conservandis legibus , de periculo rerum publica rum , atque privaratum , cum aliis loe is , tum in perorando maxime graviter erit , vehementerque dicendum . XXXIX. ILLE A U T E M , qui se se utentia legis volun- itateque defendet, intonsilio, atque in mente periptoris ,
non in verbis, ae litteris vim legἱs positam esse defendet rquodque nihil exceperit in lege , laudabit , ne diverticula Peccatis darentur, atque ut ex facto cujusque judex legis mentem intereret aretur. Deinde erit utendum exemplis , M m a in
606쪽
non sententiis pareatur . tDeinde genus ejusmodi calliditatis & ealumniae retrahatur in odium Iudicis , cum quadam invidiosa querela. Et si incidet imprudentiae causa , quae non ad delictum , sed ad casum ., necessitatemve pertineat, quod penus paullo ante attigimus: erit iisdem aequitatis sententiis contra acerbitatem verborum deprecandum. Sin scripta inter se distentient rtanta series artis est , di se inter se sunt pleraque connexa de apta . ut , quae paullo ante praecepta dedimus ambigui, quaeque proxime sententiae di scripti , eadem ad hoc genus causae
Nam quibus locis in ambiguo defendimus eam significationem , quae nos adjuvat , eisdem in contrariis legibus nostra lex de sendenda est. Deinde est esticiendum , ut alterius scripti sententiam , alterius verba defendamus. Ita quae modo de scripto, sententiaque praecepta sunt , eadem hue omnia b transferemus . XL. ExposITAE sunt tibi omnes oratoriae partitiones , quae quidem e media illa nostra Academia e floruerunt : neque sine ea aut inveniri , autIntelligi , aut tractari possitiat. nam & partiri ipsum, S definire, di ambigui partitiones dividere, & argumentotum locos nosse , & argumentatio-s,uph. nem ipsam concludere , di videre , quae sumenda in argumentando sint, quidque ex iis, quae sumta sunt , efficia turr& vera a salsis, verisimilia ab ineredibilibus dijudicare & distinguere , aut male sumta. aut male conclusa reprehendere, ec eadem vel anguste disserere , ut dialectici qui appellant utruel, ut oratorem decet, late exprimerer illius exercitationis & subtiliter disputandi, & copiose dieendi artis est. De bonis vero rebus, & malis r aequis , iniquis: utilibus , inutilibus i honestis , turpibus , quam potest hahere orator, sine illis maximarum rerum artibus, facultatem , aut copiam ρ Quare haec tibi sint , mi Cicero, quae exposui, quasi indicia sontium illorum : ad quos s nobis eisdem ducibus , aliisve , pervcneris , tum & haec ipsa melius, & mulisto majora alia cognosces . C. F. Ego Vero , ac magno quidem studio, mi pater : multisque ex tuis praeclarissimis muneribus nullum majui exspecto. i
trans se runtur. c effluxe Turit
607쪽
R A T o R is M genera esse dicunt ut, tamquam poetarum. id secus est. nam alterum est a multiplex. Poematis cnim tragici, comi- et , epici , melici etiam , ae 3 dithyrambi-a simplex, et , A quod magis est tractatum a Latinis , in ' suum quodvis est diversum a reliquis. Ita- Lamώ.que c in tragoedia comicum vitiola in est , & in comoedia turpe tragicum . & in cereris suus est cujusque certus sonus . 3c quaedam intellio entibus nota vox.
x. RATORUM . De Optimo genere Dicendi Ciceronem hunc librum inscripsisse , colIigere possumus ex ep. 17. Lib. XII. ad Cassium. Ursin. a. -Iies etiam. ) Μ elici us seu LyticI, ni SImonides,
Saphus , Alcmain , Anacreon, hi cantilenas scribebant , ut 1 dith Dambis differant. mox dicturus . Geth. 3. Dii rambier . ὶ Dithyramborum argumentum ., Liber Pater horum chori Clelici : ut tragicorum & Comicoruni quadrati sine strophis . & antistrophis, eorum erat oratio in eo differens a Ly- ricis. Aristotel. 3. Rhet. Plutarch. as. Problem. I s. Idem . . Suod magis est fractartim a Latinis. J Μiror Ciceronem scripsssie Dithyrambicum poema magis tractatiim 1siste a Latinis , cum eon steri neminem unquam Latinorum carmen Dithyrambi- cum composuisse . Itaque placeret, si hic Iocus ita legeret ar . ut ex manu scripti libri corrupta scriptura, amicus meu&. homo doctissimus emendavit Poematis omm Tragiet , comisi , Epici, Mel ei, mrb ννmbica etiam ae Jamιier , qti ad magis est mactast: - ά Latinis . Ursin.: Adr. Turnebus Itb.I. Advers. cap. q. Iestituit C mss. quo . locumque hunc dextre interpretatur contra fios, qui substi tuunt quominus est. nam quod Lambinus ei opponar lacum e proce mio lib. I. Tvlc. Quaest. plus nihilo est . serius quidem poeticam accepere Romani, Ied acceptam diligenter di varie exeoluerunt , i
608쪽
a oratorum autem si quis ita numerat plura genera , ut alios grandes , aut graves aut copio S ἰ al OS Renues, aut subtiles, aut breve ; alios ebri et crjectos , t4mquam medios putet : de hominibus dicet aliquid , de re parum. In re enim, quod optimum sit , quaeritur : in homine dieitur: quod est. Itaque licet dicere S: Ennium, summum epicum poetam. , si cui ita videtur a Pycuvium tragicuiri 3.&Ca: cilium scutata odi cuini cum . I ἡ ζ bi . oratorem genere non divido. persectum enim quaero . Unuin est autem ge pus perfecti , a quo qui absunt, non genere differunt, ut ab Areio Terentius; sed ta eodem non sunt, pares. Optimus est enim orator, qui dicendo animos audien- in tium & docet , di delectat, dc permovet. Docere debitum est 4 deIectare honorarium: permovere q.ecessarium . Haec ut alius, melius, quam alius , concedend- est . verum id sit noci
genere sed gradu. Optimum quidem unum est , & proxio: mum, quod et smillimum. ex quo perspiςqum est quod opt imo dissimillimum sit , id esse deterrimum .
II. NAH Q U ON M eloquentia constat ex vaerbis Msententias, perficiendum est , ut pure ,& emendate loquentes , quod est Latine : verborum pr*erea & propriorum Miranslatorum elegantiam persequamur: in propriis, ut aptitasma eligamus : in translatis , ut similitudinem secuti. verecunde utamur alienis.s Sententiatumdautem totidem genera sunt , quot d imus esse laudum'. sunt enim docendi, acutae: delectandi, quas argutae. : commovendi, grayes, sed & verboruta est structura quaedam , duas res em ciens, numerum & lenitatem a& sententiae suam compositionem habent, & ad probandam rem accommodatum ordinem . sed earum omnium rerum ,h ut aedi- b ut aedificiorum, memoria est quasi sundamentum , lumen
c quo eis mus οῦ λ quo media, mediocri, i in quo minima , deterrunt. rrimus. Et appellabuntur omnes oratores, ut pictores a DL , Φ, rella fit x etiam' malit nec generibus inter sese, sed .facultatibus, diri rent . Itaquς nemo est orator, qui se Demostheius i similem esse nolle ,: at Menander : Homeri noluit z Gentis enim erat aliud F id non est iri oratoribus : ut alius gravitatem sequens. , subtilitatem iugi adria contra ν alius acutiorem se , quam ornatiorem , velite etiam si est in genere tolerabit., certe non est in
609쪽
GENERE ORATORUM. Ioptimo , siquidem , quod omnes laudes habet , id est
III. H n e D TYD brevius equidem , quam res petebat : - sed ad id , quod agimus , non fuit dicendum pluribus. Unum enim eum sit genus, id quale sit, quaerimus. Est autem tale, quale floruit Athenis , ex quo Atti eorum oratorum ipsa vis ignota est , nota gloria 4 Nam alterum multi viderunt , vitiosi nihil apud eos r alterum pauci, laudabibia esse multa . Est enisti vitiosum in sententia , si quid absurdum , aut alienum, aut non acutum , aut subinsulsum est . In ver- his , si inquinatum, si abaectum, si non aptum, si durum, si longe pet Itum. La 'i i i l , Isaee vitaverunt sere omnes , qui aut Attici numerantur' saut dicunt Ait Iee . sed quatenus valuerunt, sani & hceiduntaxat habeantur, ε d sed ita, ut palaestrice spatiari 3n xysto is licebei non ab Olympiis coronam petant- qui Quin careant omni vitio , non sunt contendi quasi bona valetudine , sed vἔres , lacertos , sanguinem quaerunt , quandam in etiam suavitatem coloris. eos imitemur , si possumus i sit minus , illos potius , qui incorrupta sanitate sunt qutid est proprium Atti eorum , in quam cos , quorum vitiosa abundantia est , qual/s Asia multos talio .: rt
' Quod eum faetemus s modo id ipsum assequemur: est uenim permagnum imitemur , si potetimus , Lysiam, di
ejus quidem te latitatem potissimum δ Est en m multis in i cis grafidior . sed quia de privanas die pleique dc eas ipsas aliis , dc parvarum rerum ea usulas seripsi, videtur esse jejuniori, quo nim se ipse consulto ad minutarum genera causa
IV. α OB Q U I ita fac lat , i ut se si cupiat uberior esse , non possit, habeatur sane olator , sed de minoribus a magno
s. Sed qui bactenus valuerunt. Iic edendum euravi, Iibris omniis bas reclamantibus , lententia Ipsa de ratione postulante . Hoc enim sentit Cicero, qui hactenus valuerunς, ut vitia vitarent, cantauntaxat , ωιicci habeantur, dc liceat illis palaestrice in xyβ'. spatiari , non autem coronam ab olympiis petant i id ea . non habeantur in Principibus oratoribus, neque perfectae eloquentiae laudem ferant. Lamb. 6. Sed ita ut palastriee spatiari in xysta die. Accedere aveam ad Paschalii conlecturam libro de Coronis , Palas ripa . priore etiam Iinea , ubi est, sed quatenua valuerunt , non male Gulielmius Iea,
610쪽
autem oratori etiam illo modo saepe . dicenduin est in tali
: aci L Ita fit, ut Demosthenes certe possit summisse Iicere :clate Lysas sortasseatim possit'. Sed si cudim modo pulpnt, exercitu in foro, & in omnibus templi ν , quae circum sore otii de- tum, suas ut collocato , dici pro Milone e decuisse , ut si d*hμiβς' .re pri vata ad unum judicem diceremus ι vim eloquenti.z tua
facilitate , non rei natura ,. nretiuntur . 'iit t. ni ra ixi . ι Quare quoniam nonnullorum sernao j ni ne rebuit , inete partim seipsos Atti edidicere, partim neminem nostrum di-b uix . cere ii alteros negligamus, satis enim bis res j με rcspφnder. cum aut non adhibeantur ad causas , aut adhibiti derideyn -- turrinam sit arrideantur, esset id ipsum Atticorum .i βed qui' d ei a nobis Ahileo more nolunt, ipsi aut ς' se pons x xς esse profitentur, si teretes aures habent , 4ntel igensque judi Un tamquam ad picturam probandam adbibςntur et aminscii-faciendi eum aliqua sollertia judicandi i I I. ira , .i Sin alitem intelligentiam ponunt in audien d fam dio, neque eos quidquam excelsum magnificumque deIectηtidicant se subtile quiddam di politum velle h. gravη. mnatumque eontemnere : id vero desinant dicere , qui subtiliter dicunt , eos solos Attice dicere, id est , quasi iscce . at inte- re , di ample , dc ornate, de copiose, cum sadem ιnte i-gcui dub. tate , Atticorum est . a quid λ dubi uiri est Q utrium orati , nem nostram tolerabilem tantum , ah qviam, agm Iabyle, nesse cupiamus p Non enim jam quaerimn A quid sit Attice , sed qs id si optime iacere. Κ .: Di 13 - Ex quo intelligitur, quoniam Graecox sin*r torum stantissimi sunt ii, qui suerunt Athenis; eorum- autem pr1neeps Deile Demosthenes: hune siquis imitetur , . eum di Αttice dicturum , & optime .: ur,. quoniam δει tigi nobin propositi sunt ad imitandum , benedicere, id sit Attice dice- V. S E D c U M I N eo magnus error esset, quale esset
Id dieendi genus : putavi niihi suscIpiendum laborem , ut 3Iem studiosis , mihi quidem ipsi non necessar um . Conmverti enim ex Atticis , duorum eloquentissimorum no . '. Dasis. ων Dranshenes ter . - ρη-us h. Eoi,st..