S. Carlo Borromei ... Homiliæ nunc primum e mss. codicibus Bibliothecæ Ambrosianæ in lucem productæ Joseph Antonii Saxii præfatione, et annotationibus illustratæ. Tomus primus quintus

발행: 1747년

분량: 327페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

Quae in hoc Quarto Volumine

continentUr.

D Confessarios Civitatis Mediolani ; bubita in domestico Artaiepiscopali Sacello , Feria II. post Dominicam IV. suadrage sireme, anno Is8 . Ir. Martii. pagina I

De Passione Domini ; bubito in Templo Moximo Mediolani, Feria VI. si Dominicam IV. uuadragesimae, anno Is8 . I 6. Martii. II

HOMILIA CUI.

In Evangelium Joannis Cap. XI. De Laetare; habita in Gesesis Metr politana Mediolani , Dominita V uuadragesimae, anno I 38 . I 8. Martii. a J

De Passione Domini ; habita in Basilica Majori Mediolani, Feria VI. post Dominicam V. suadragesi die, amo I 38 . 23. Martii. 33

De Passione Domini; habita in Templo Maximo Mediolani, Aria II in Parasceve, anno I 38 . 3o. Maraii.

HOMILIA CIX. In Solemnitate Paschatis Domini nostri Iesu Christi ; habitu a

undis in Basilica Metropolitana Mediolani, anno I 38 . I. Aprilis. IasTom. IV. ' ΗΟ Diqitigoo by Corale

3쪽

ELENCHus HOMILIARUM.

Rogationes ritu Ambrosiano, anno I 38 . I 3. Mali. Ioa

Hubitis in Rufillea num Ambrosii Mediolaui , Feria II. Dominicae post incensionem, primo die Rogationum ritu Ambrosiano, anno IS8 . I . M. i. Iro

In Solemnitate Pentecostes; habita inter Missarum Solemnia in Templo Maximo Mediolani, anno 138 . ro. M i. I 8

4쪽

ELENCHus HOMILIARUM.

HOMILIA CXV ΙΙΙ.

In Evangelium Marci Cap. XVI.; babita in Templo Maximo Mediolani, Dominici L post Pentecostem, anno I 38 . 27. Mase. 2o8

HOMILIA CXIX.

Habitis in Bissilieu Sancti Ambrosii Mediolani , occasi e Supplicationis publicae ad plutiam petendam, Feria II. Dominicae L pos Pentecos , lanno I 38 . 28. M i. a1 l

Habita in Oratorio domesico domos Sancti Sepulcri Mediolani , occasione Congregationis Generalis oblatorum Santii Ambrosii, Feria III. Dominicae III. post Pentecostem, anno 138 . II. Iunii. 22

In Consecratione Reverendissimi D. D. Octaviani Paravicini Episcopi Alexandrini ; habita in Templo Maximo, inter Missurum Solemnia, Dominica VIII. pos Pentecostem, anno I 38 . I 3. Julii. 233

Ιn Festo Nativitatis B. M. Virginis; babita inter Migurum Solemnia in Basilicis Metropolitana Mediolani , Sabbato Dominice L pos Decollationem, anno 138 . 8. Septembris. a s

In Evangelium Lucie Cap. X.; habita a prandio in Templo A faximo Mediolani , Dominica III. pos Decollationem , anno I 38 . Issi Septembris. 237

HOMILIA CXXIV. Ad ordinandos; babita Sabbato post Pentecostem, anno Is I. I. Junii. 2 HOMILIA CXXV.

5쪽

HOMILIA CXXVI.

6쪽

AD CONFESSARIOS

Habita in domestico Archiepiscopali Sacello

FERIA II. POST DOMINICAM IV. QUADRAGESIMAE

RUIssEM Us, Reverendi Fratres, initio Quadragesimae priesentem Conventum, in quem nunc confluxistis, indicere ; nam tempus hoc ipsum sacratiminum videtur jure optimo efflagitare , ut colligamus cooperatores omnes nostros, eos praese tim , qui nobiscum adlaborant in hac Domini vinea , ac in tam praecipuo &gravi Confessionum excipiendarum officio ; nec Seculares dumtaxat Sacerdotes advocemus, Verum etiam Regulares ac Monachos, cum eaedem utrique classi ad hanc pro- Tom. IV. A vin-

7쪽

Ho Mi LIA CIV. S. CAROLI BORROΜEI vinciam gerendam praescriptae sint leges. Nec modo tempus, sed muneris quoque hujus pondus & magnitudo id maxime postulabat; hic enim agendum est de animabus curandis, expurgandis,& a contagiosis peccatorum infirmitatibus praeservandis. Cum autem animae Domini Dei sint, ab ipso creatae, Christi Sanguine redemptae, praesens graVissimum negotium , cujus potissima pars est ac ratio sacrosanctum Poenitentiae Sacramentum, Dei ipsus causa dici potest. Verum, quoniam & adversa corporis valetudine , & curis aliis impediti id hactenus exequi non potuimus, satius fore putavimus, si sero potius ac tardiuscule, quam

numquam, munus nostrurr aliqua ex parte adimpleremus , vobisque in unum coactis nonnulla in primis ad nos omnes spectantia in universum expenderemus, tum vero aliqua peculiaria in medium afferremus , quae aut evitanda sint, aut se

vanda.

Tempus hoc appellari merito potest tempus messis , cum inter ceteros anni dies nullum opportunius tempus occurrat, ad animarum morbos depellendos, easque ad virtutem solidius incitandas. Levate , carissimi fratres , oculos ve)lros , ω videte regiones , quia albae sunt iam ad mes a). Si aliquando in anni decursu fructus perandus fuit , nunc certe maximus colligendus offertur i, nam quotidianis concionibus, jejuniis, non interruptis orationibus , & sacratissimis Ecclesiae ritibus, hominum & peccatorum corda adeo disponi potuerunt, ut in proximo eXpectanda sit messis poenitentiae & conversionis , ac bonorum operum fructus. Sed antequam ulterius progrediar , exclamare cogor cum Propheta : Dolor meus super dolorem , in me cor meum mare b . Cum enim Dei offensas aspiciam , & tot peccata , quae in dies perpetrantur , audiam , non possum tristissime non dolere , sed nunc praecipue doleo, & dolori continuo mihi major superadditur dolor. Haec ipsemet temporis hujus, & vicinae messis r cordatio gravissimum cordi meo moeroris vulnus inflixit. Erapectavimus pacem, oe non erat bonum a tempus curationis, ct ecce turbatio se . Sperabamus, dolorem nostrum atque amicti animi amaritudinem , hoc saltem tempore , esse aliquatenus leniendam: Ardentissimo desiderio Quadragesimam optabamus , sed nm est

bonum sc a in Ioann. IV. v. 3 s. t c e Ierem. XIV. N. Im b Ierem. VIII. N. Ig.

8쪽

bonum, & majori quam antea replemur turbatione , dolore , atque formidine. Sed unde haec , obsecro 3 Audite eumdem Ieremiam , doloris nostri & temporum horum infelicitatem praeclarissime describentem: Transiit messis, finita es usas e oe nos salvati non sumus a . Transierunt jam tot Quadragesimae I & parva aut nulla collecta est messis. Instituta fuerunt haec tempora, ut deficientibus , aut non satis curantibus ceteris remediis , medicina haec, veluti extrema atque omnibus cmcacior, desperatissere ac jam morti proximis animabus adhiberetur , qua nisi sanarentur , actum propemodum esse de illis dici posset: Et tamen toties sine fructu a tam multis validissimum hoc medicamentum susceptum cognovimus. Quis Medicus infirmum aliquem medens , postquam praestiterit, quae ad salutem nosse potuit apta esse remedia , si nihil se profecisse videat , non doleat, non tristetur, non animo contabescat Z Ideo et ego cum

Propheta sanctissimo super contritione fite populi mei contritus sum, oe contristatus , stupor obtinuit me b . Attendi, oe auscultavi post elapsam superioris anni Quadragesimam , diligentissime animas fidei meae traditas observavi, oe pauci quod bonum es toruuntur , pauci poenitentiam agum super peccato Iuo dicentes e cuid fecimus e pQualem, & quam magnum Dominum offendimus t In quale barathrum nos ipsos dejecimus i siuem fructum habuimus in illis , in

quibus nunc erubescimus d p Innumeri comes sunt ad cor suum, quasi equus impetu vadens ad pr.elium se , imo veluti sues in volutabro luti denuo se immerserunt , ac tamquam immundissimi canes rodierunt ad vomitum . Num)uid resina non est in Galaad 8 aut medicus non est ibi' suure igitur non est obducta cicatrix fite populi mei g pNumquid non abundat Civitas haec plurimis Poenitentiae Minictris ac Sacerdotibus 8 Numquid hὶc Sacramenta Omnia petentibus, prout licet & expedit, non ministrantur λ Desunt-ne spirituales medicinae, & auxilia quamplurima, quibus a peccatorum morbis animae liberentur 3 Cur ergo adhuc aperta vulnera gerit populus Mediolanensis , inter tot medicinas λ Quare tot occumrunt publici peccatores, in pravis actibus suis inveterati Z Unde tot crapulae, tam copiosi sectatores voluptatum , tot avaritiae cultores Z Considerabam mecum ipse paulo ante, tam multos Tom. IV. A II esse,

9쪽

H o MILIA CIV. S. CAROLI BORRO ME Iesse , qui praeter manifestos illicitos contractus , pecunias suas

mercatoribus mutuo tradunt , sed securi de mutuato argento quandocumque Voluerint recuperando, emolumenta & ut ajunt

interularia ab iisdem , quae ultro dantur , expectant , quod tamen fieri nequaquam potest tuta conscientia. Et inter hos autem plerique etiam ex nobilioribus & primariis Civibus scedo isto vinculo sunt irretiti ; qui nihilominus Confessarios inveniunt , a quibus & excipiuntur , & absolvuntur. Alii publice domi suae ludos aperiunt, & peccatis plurimis ob contractam jam

consuetudinem inficiuntur 1, nec absolutio eis denegatur, & confidenter ad Sacram Mensam accedunt. Cur ergo, obsecro, haec fiunt, aut quae tantorum malorum est causa ZDum tamen multa animo volvimus , & hujusmodi morbos ovium nostrarum aspicimus , non possumus de Pastorum segnitie, & si de Pastorum, multo magis prosecto de Consessariorum negligentia vehementer non dubitare. Illi siquidem utilem operam praestare possunt , ut animarum saluti provideatur , at isti sunt, qui peculiariter veluti in manibus animas gerunt, qui l quuutur ad cor Ierusalem a , qui cum poenitentibus agunt eo potissimum tempore , quo plusquam alias ad Divini luminis radios excipiendos dispositi reperiuntur. Plerumque nos solemus inspicere testimoniales syngraphas , quibus compertum fit , cuinam hujusmodi protervi homines peccata sua consessi fuerint, inde vero de Consessariis subscriptis non immerito dubitare nobis contingit , ne eos ad Confessionem admiserint nulla praeparatione dispositos , aut animo tam male affecto , ut statim reverterentur ad vomitum: Sed quomodocumque se se res habeat, in discrimen profecto vertatur , necesse est , Consessarii ipsius diligentia: licet enim Medicus infirmum invisat, & ei medicinas praebeat, si tamen ille vix convalescens statim recidat, dubitari persaepe accidit, an a Medico fuerit recte curatus: Et sicuti amborum solia flavi coloris ac arescentia indicium praebent, eXiccatam esse radicem, atque humore carere , hominum quoque

pallor in facie, aegram stomachi habitudinem ostendit, demum si horologium non aeque suis temporibus sonum edat , sed inconstanter horas indicet, ejus segnitiem prodit, qui illius regendi curam lascepit: Sic nulla Poenitentium emendatio & subitus ad pristina scelera reditus, utinam Confessarii culpae &

10쪽

negligentiae non sit apertissimum, imo convincens indicium iEt utinam multorum criminum , quae ab aliis patrantur , ipsi rei non forenti licet non dubitemus , reperiri quamplurimos, qui munere suo rite fungi conentur. Verum, si non abs re de populi plagis & cicatricibus admirabatur Ieremias, ut audistis, eo magis super Sacerdotum incuria , imo peccatis gravissimis stupebat. Haec autem non sine

lacrymis commemorare possiimus , videntes animarum Medicos plerumque ejusmodi esse , qui non modo eas aut non curent ,

aut curare ignorent, sed interficiant simul cum illis etiam se ipsos, itaut dici primum possit: Medice cura te Usum . Ut tamen agnoscamus , quid obstet tanto proventui , qui in populis desiderari videtur, idque effugere studeamus, nonnulla breviter attingere juvabit, quae si in Confessariis existant, magna necesse estyliorum spiritualium sequatur calamitas. Ac primum quidem , ille idem Propheta, Dei servus , qui super infirmorum multitudine, inter tot Medicos & Medicinas, admirabatur & dolebat, alibi quoque stupens, Medicorum corruptelas detestabatur, dicens:

Stupor , , mirabilia facta sunt in terra e Propbetae propiatabant mendacium , oe Sacerdotes applaudebam manibus suis: oe populus meus dilexit talia :quid igitur fet in missimo eius a ' O quam multi auram popularem sectantur, adulantur peccantibus, praedicant pacem, ubi non est pax b ; non adeo gravia esse dicunt peccata, ut ab aliis existimantur: Et populus ad malum pronus, ac voluptatis & licentiae in primis maxime cupidus , diligit talia, ideoque ad hujusmodi Confessarios maximus fit hominum concursus . cuid igitur fiet, fratres, in novissimis borum' nisi quod caeci caecos ducentes, omnes in aeternae damnationis praecipitium ruent e 8 Haec maledicta adulationis pestis, est animarum necatrix saevissima, foedissimum vitium , sed in nemine magis, quam in Consessariis reprehendendum .

Verum, licet aliqui forte peccati foeditatem horrentes pα-

nitentibus non adulentur , certe eam , prout deberent, manifestam non faciunt, ipsisque peccata tanti , quanti odio habenda sunt , non demonstrant; sed timore quodam mundano detenti silent, & praetereunt, squem profecto timorem perfecta caritas, si in hujusmodi Sacerdotibus esset, prorsus expelleret ιι J. Et quid te

SEARCH

MENU NAVIGATION