Georgii Hornii Dissertationes historicæ et politicæ

181쪽

us stas ORGII HORNI Irint': ab evenru autem nunquam satis is bonitate ea ejudicari. Res . Satis manifesto vel unico hoc tenetur. Quippe faeinus probavit. Nam eum nosset quam illud; horribile in se, quam crudele in Regem &: Regni proc

res, esset tamen illud exrenuavit, & excu-iavit, Deo rem commictens, acsi conj

ratis, injuria fieret. Cur non dixit illud extreme impium Se horribile M Aenestivit quid quibusve consiliis coniurari egissent. Hoc enim ad OHecomp c-nlinem proserunt. Ergo ne unus Olde-eorn non noverat quia quibufidi consiliis eonjurari egissent, quod eoea Angli a n verat; quod ipse se Faux incendiarius us etiam sine rormentis Nati Er quoeonsilia conjuratorum fuerint, vel ex ipso apparatu, an non vir gravis R erudirus colligere potuit 3 Regem , Principem, optimates una erede tollere et Elieta tham Regis filiam , quae Burlii educis

tur capere, & nuptui loeare , denique Papisimum redueere. Ipse autem Rax Iacobus rem aliter reseri , quam Cretensis, eui etiam merito fidem habemus ι nimi-xu moliacornum, re patefacta eoneionem ad Catholicos habuisse , in qua perculsos con latus fit, ut ne in seliei e jurationis exitu animos desponderent.

182쪽

Anno I 383. Balthasar Gerhard Burgundias, cum Treviris & Tornaci complures Iesultas, viros eruditos & graves, consuluisset, qui Martyrii honorem per eunti pollicebanturi, Principem Wilhelmum globo nefarie trajecit. Vide Meteranum lib. xH.

Henricus I 2I. acerrimus persecutor Euangelieorum , qui tam fidelem Pon-'ti fiet operam navavit in laniena Bartho lamarana, totiesque de ea gloriatus est, is cum Ligam Hispano- pontifieiam iGuysianis eontextam , fiaspectam' habe ret , mox pro execrabiIi Τyranno &pum blico totius generis humani hoste a Iestitis habitus; tandem per Iarobum Cleis mentem Monachum Francisc. trucidatus est. Iesustas autem ejus ea dis authores,stasores & promorores fuisse, inde pater: I. Qu ia Iesultae ad unum omnes Regi rebellarunt, eumque in publicis etiam

concionibus Neronem , Holofernem, T=rannum maximum appellarunt, ante dc

183쪽

64 G1 o R. GII HORNII insinmatum summe commentarunt , &ad ejus imitationem alios adhortati simi: idque Comolet, Bernard, Palmius, Stapleton , Guinard, Mariana & alii sece

runt.

II. Quia superiores Iesultarum non tantum nunquam illam caedem improbarunt, &eas blasphemias ac rebelliones in Regem: sed & utrumque solenniverapprobarunt, ut ex Mariana patet. III. Quia Iae. Clemens domos Iesultarum saepe frequentavit; & ab iis,cum caedem moliretur, ad vallum usque deductus sitit. Et Mariana refert lib. I. c.6 Iac. Clementem Theologos consuluisse de

Ruis eade ct ab iis cognovisse, Tyrannum jure interimi posse. ini autem illi Theologi fuerint facile statui potest. M

nachs non fuerunt: nam illi Iesultis hoe titulo non veniunt; saltem non superbissimo Marianae. Sorbonisa non fuerunt: nam illi neque Henr. III. Tyrannum es.se, neque Tyrannum a privato iure interimi posse statuunt. Restat Iesultas seis. se, factionis Ligisticae capita, qui Theologos appellitant semetipsos.

Anno I 6Io. Mense Maio Franciseus Ravaillae a Iesultis subornatus, Redem

curru

184쪽

ad cor ictu trucidavit. Hujus parricidii authores, promotores & suasores Iesultas fuisse inde patet: I. Quia P. Coton ab ipso diabolo, quid de saluteae vita Regis sperandum esset exquisivit ue & hoc ei E κ ΔελφικῆCui autem opus es perscrutari de Regie salute , nisi a quo adversm illam cogitatur, aut pos illam deratur. Thuanus

lib. CXXXII.

II. Quia Raυailiae fassus suit , se antequam illud perpetraret, Albinao Iesuita consessum esse: qui vocatus a Iudicibus. veteratorie dixit: se a Deo hoe donum obtinuisse ; ut ps datam eonfitenti absolutionem, oblivioni traderet quacunque sibi fuisset confessus. Ergo Iesultis non insciis, sed conscitis, id facinus patratum fuit. III. Quia Mariana liber post peractum parricidium a Senatu Parisiensi manu carnificis crematus fuit, quod animasset Regieidam ad horribile scelus. Et

P. Manelerius, quantumvis Papista, tamen in sua actione eoram toto Senatu ausus est dicere , notas doctrina Ieseuitica vertas esse in eo tisione Ravaillari. Sie

etiam Sorborista peculiari scripto adRe-

185쪽

Parricidaum hos a Iesmiis fluxisse. Exc. Isuita. 1. Contra Parricidium Henrici HI. se ejus non esse aut hores. I. Duia nemo iesultarum ipsum U

rannum vocarit.

II. Quia ut maxime iliud varbum cuidam elapsuam esset, ramen id is superioriabus approbatum non esse. I ΙΙ. mia prabari non sit eos Iac. timenti cadendi Regis avshores fuisse. 1 Ress. ad LiEt ante Si post caedem Hemricus III a Iesertis Tyrannus vocatus sui ut si non ejus authares, ut fieret, saltem approbatores,postquam jam&ctum esset, habendi sint.Iob. Gumata in libello MSS.

Te Neron eruet a se uve Dr nn Clement. Thomas Stapleton Promt. Morali in dominicam x Ix post Pentecost. cum exempla Justitiae Divinae contra i persecutores fidei, Neronem, Domitianum, Decium, Maximianum , Licinium Salios recen-Iuisset. Qui Aodie. inquit, horum facta

imitantur, horum4exitus perhorrescant.

Nam ct dumthae scribimus, Henr. III.

186쪽

reti cos toler do, postea APERTA PER ID IA , Casiolieos Prinsipes Gusios bis in bare trucidando ,juso da mitidicio D. imoidatur O isse. Et in Dominica xx . cum Rursum pannis , Pharaon i, & IOxoboamo Henr. I Liaecensuisset, ejusque Tyrannica opera aetulisset g Sic, inquisiaeharaones O Iersio novas hac aetas vi-Ait. Ioh. Mariana dib. ubi Qgaestionem tractat: an Tyrannum opprimeruos sty Iacobum Clementem dicit, eo-gnουisse a Theologis quos erat spiscitatus, Tyrannum jure interimi posse; ideoque recte occidisse Henr. III. Eliquid opus erat Henr. IV. nominare Tyrannum , cumgnsultari, facto de opere latis deelararent eum esse Tyrannum Z Quem Regno expulerunt tanquam excommunicatum uita repetentem, pro invasere nefarie habue

et adiILuQuod neque imprudenter, nequeunHisyriam hoc verbum exciderit, ex

allegatis patet: quippe qui in libris suis. apios diligentissime scribunt, &recen- Andos dant, hoc habent. Quod a superioribus approbatum fuerit,. ex eo patesiiquia ipsi superiores hoc scripserunt, ut dohannes Guinardus qui Rector collegii duit. Praeterea libri illi cum approbatione superiorum editi sunt, ut ex Mariana sc

187쪽

8 GEORGII HOR Nir Stapletono patet, de quo supra. Et Marianae quidem liber anno Isssi demum , hoc integro decennio post eaedem Henrici III. editus fuit. Unde patet non in illa betemporum caligine tantum, ubi omnia velut fato quodam ad ruinam agebantur, sed & diu post, pacatis jam rebus, combusto Guinardo & expulsis sociis propter eandem sententiam, eos tamen constantes in ea mansisse ue dum publico omnium nomine, quod Mariana scripserat, censeres approbarunt. λ rad III. Eos Iae. Clementi authores Regieidii fuisse tribus eridentibus rationibus supra probatum fuit ι quibus praeter impudentiam & mendacia , quod opponant, non habent.

II. Contra Parricidium in H Ε N-

R I C o IV. patratum . .' I. Se non vocatos in jus ; quod tamen in Castelli eausa factum , ubi in minore sussirione fuerint. II. Reginam Ludovicummium, em lente etiamnumparricidio Us in disciplinam dedisse. II I. Se a Rege Henrico 'IV. maxime amatos, neque t m ingratos esse, ut bendfactorem suum, neque tam iratos sibi, ut is quo m ora expectabant, trucidarent. - IV. Se

188쪽

DIssRRT. His TOR. POLIT. 16sIV. Se Henricum iv. nunquam pro TFranno habuisse. t.

V. Henricum Gondium Episcopum Parisiensem , publicis literis innocentiam Iesultarum asseruisse. Resp. ad I. Vocatus in jus Mariana fuit, tanquam semes Regicidii, liber etiatam ejus ultricibus flammis publice exustus , id quod authorem quoque flammis dignum , & eodem exemplo atque Iob. Guinard puniendum fuisse arguit. II. Vocatus etiam in jus suit Belgar- minus, cujus librum contra Barctijum.

eodem anno I 6 Io. mense Sept..idem Se natus condemnavat; quod doctrinam execrabilem ad EvERsIONEM potestatum, Rebellionem, ad machinandum in PRIN

CIPvΜ CA PITA , contineret.

III. Vocatus etiam in jus suit Ani nius Santaretius Iesiuita anno I 626. quod ejus liber, rebelliones, seditiones Ο PRINCIPvM PARRICIDI A excitaret; quem

etiam librum Senatus comburi jussit. Praeterea multi non vocantur in jus, qui tamen rei scelerum sunt, propterea quod vel clam omnia perpetrarunt, vel quod specie sanctitatis & integritatis pro innocentibus habentur ι vel quod facinus praefracte negant; vel quod corruptis judicibus , & favore potentiorum eo eram

189쪽

rro G SORGII HORNII piuntur. Quae omnia in illa causa Iesultarum tum concurrebant. Sed bene est quoa ipse Cretensis mendacia sua detegit. Mamsi anno I 6 Io. In majore suspieione admissi parricidii, quam anno I sq. fuerunt, sane nihil certius est, quam authores ejus parricidii fuisse; eum luerint anno IIs 4 : ideoque si non palam, saltem tacite a tota Gallia accusatos & in jus vocatos esse. ad A. Factum Reginae Iesiuitas non excusat: quia cepe etiam prudentissimi homines impingunt, & in clara luce caecutiunt: heque semper quid fiat,sed quid fieri debeat, in Principum aulia , spectandum

est.

Ad III. Ita quidem suturum speraverat Henricus IV. ut ingentibus victi beneficiis in praesens ac spe majori imposterum mitescerent: sed graviter deceptus suit. Nam cum videretur aliquid in deo trimentum domus Austriacae moliri, per Dei gratiam is bonorum curam culter ob sitit, ut Iesulta Fabricius apud Aposta tam Iarrige nam & adΑpostatarum consessionem Cretensis provoeat loquitur. ad IV. Non repetam quae supra in hanc rem allata. Satis hic est Ioh. Guinardum citare, qui manu sua scripsit, hos tres Drannos e se, Henr. III. Anton. Regem Lusitania & Henr. IV. sive Beamensem.

190쪽

Praeterea notae Tyranni Iesiuitiei optime in eum quadrant : ut qui se cum haereticis conjunxit, iis auxilia tulit: eorumque auxiliis contra Catholicos usus est. ad U. Ergone Iesultae innocentes sunt quia hoe Gondius dixit 3 Est sane Episeopi Parisiensis testimonium, tantum tamen authoritatis non habet, ut Iesu itas reatu parricidii liberare possit , cum praesertim nil nisi puras Iesultarum negationes asserat. Quod si hujus authoritati concedendum putant; non erit cur ejus

judicium subteribgrant, qui etiam Episcopus Parisieb ruit, nempe Eustachii Bellati. Praeterea Gondius ibi nihil de libris , nihil de doctrina, nihil de anteacta

vita & exemplis attingit, tantum rumusculos hinc inde sparsos redarguit. Sed quid hoc ad rem λ Atque haee Exempla impraesentiarum attulisse satis est. Alia praeterimus ut Caroli IX & Iana Albretiae matris Henrici IV, quas personas a Iesu itis veneno sublatas putant; quod non satis certa indicia ejus rei proferri queant. Insuper nihil attigimus quo furore etiam privatos trucidare aggressi sint; ut Fr. Paulim Ser vitam, Venetum Theologum anno I 6O7. quod ea exempla latronum sint, nos au

Diuiti se by Cooste