Gallicae grammatices libellus, R. Stephanus latine conscriptus in gratiam peregrinorum, qui eam linguam addiscere cupiunt

4쪽

GRAMMATI CES

LIBELLUS, LATINE CON

SCRIPTUS IN GRATIAM

Peregrinorum, qui eam linguam addistere , es

cupiunt. PAR Is IIS,

Apud Andream mechelum, sub Pegaso, in vico Bellovaco: Anno silutis 3 3 6 O.

6쪽

R. stephanus lectori S. D. VT iis exteram quoque nationum hominibus qui per discenda lingua nostra desiderio tenetur, inseruire possemus, qua de grammatica Vallica erat a nobis collecta, noriti inermone scripta n Latinum vertenda curauimψ.guas diligetereuosuerint ut etiam cum nostratibus versati, eos loquentes audierint, lingua nostrae cognitionem illis non diocilem polliceri audeo.

Cum nostratibuου versati, inqua: tum ut accentibus,quibus inpo

stremis vocum silabis 'querer

ettimur um vero viliteris quas

scribimus quidem sed nonso -

7쪽

mus,assuefiant. Eas enim literas qui cotra receptam a multis iam annis orthographia, ut superuacaneas, eximedas esse contentat, exteris in pronuntiatione ne

gratis acessent dum exterorum moditati hac in re consistere conantur , quantus a lingua inco-modent, quanta iniuria ei af ferant, vellem perfectu explora tumque habere Sed nulla ratio

ne melius hoc possestersici via

tu qua eam tantu abest mi sint

superuacaneae) usum ostendendo pernecessariu. Quod in hoc libet ita factu est, meo quidem iudicio,

mi non nimium contentiosis hac

in parte propemodumseris ritu

rus videatur. Vale.

8쪽

GRAMMATICA

GALLICA.

ALLICA nostra lingua, ut&Latina,duas & viginti habet literas,quas etiam ut illa,in duas partes diuidit, Vocales videlicet de Consenantes. Vocales,sunt literς 'uς solae prolatae aedunt vocem &sonum: suntque numero quinque, a e i vel y o u. Consisnantes, sunt literae quae solae sine vocaliabus pronuntiari non possiant,cum vocalibus v ro reddunt sonum: sunt autem hae, b c d fghim npq rst XZ. Particulares literarum formas habemus multu' ad Italicas accedentes, nisi quod non ita propudent,sed rectet scribuntur,velut Romanae, pauid tamen crassiores: quarum corpus breue est, partes vero inferiores,& capita breuiora fiunt. E. empli gratia, Literae Italicae.

Romanae.

In excudendis libris viplurimu hodie utimur literis Romanis,aliquando Italicis.

a iij

9쪽

c ORAM M. GALLICA, De PRONUNTIATIONE literarum.

Pronuntiatio literarum nostrarum parum dis fert a pronuntiatione Latinarum priterquam insissequentibus.c Viplurimum pronuntiatur ut Latine. 5liquando ante a, o, u, pronuntiatur sono literae Commensa LeFn,Fason, Appersu , Reseut,taquam scriberes Commensa,Lesen, Fasion, Apperio, Re elit. Saepissime ad molliendam prolationem sne pronuntietur velut in Cato Condo,Sicut)interlicia

E In principio dictionum aliquando pronuntiatur celeriter, ac breuiter, & ceu dimidiato B-no : velut Peler,ubi Pe celerius,& ter longius pronunciatur. Aliquando longiore,velut Reciter ,Reueler : & utplurimum in dictionibus quae duas habent consonantes post e,velut Celti, Eseuer, Esbatre. Similiter in medio aliquando est celerius, velut Amener, Appeller: aliquando longius profertur, velut Amere, Entiere; sc viplurimum quando duae consonantes sequunture,velut Commemtre,Entendre . Quando vero est in fine, etiam varie pronutiatur. Aliqua lo sono longiore dc pro-

duino,velut Aime aperto ore ut promtuetur productiore sono: & tum saepe notamus accetu L tinorum acuto praecipue ubi dubitari posset designificatione,veluti Aime, Pourete,Grauite. Inte dum pronuntiatur medio sono, claudendo os:

tum praecedens syllaba longiore sono profertur, Velut sapienta,Iublice,Chambre. Talis est eius pro-

10쪽

D E L 1T E R I sc dilatio quado geminatur in participiis nemininis,

veluti Aimee, En eignee, Creee, Recreee. In partici-pijs vero masculinis,ultimum e pronuntiatur a centu acuto,veluti cree.

G Praepositum literis e vel ι in eadem syllaba,

ye. Nonnunquam inter g & o ponitur e, veluti pro Bougos,scribimus Bourgeokpro Bourgon, Bourgeon: ne pronunties g cum o, ut pronuntiatur in Goblet,Dnivn. Quandoque in fine dictionu scribitur,neque pronuntiatur,veluti Tesimoing, Sol , Coing,beloinrvnde Temoi ner,soingner,Coi nerB Oingner. licet frequentius scribatur Tesimoigner, Ssigner,Coigner,Bese ner. Maiores nostri scripserunt VM cum gin fine,ne scribedo Vn, videretur esse nota numeri vii. Veru illud multis no placet. An ob aliam causam in hoc vocabulo scripserint, nescio: tantum hoc dica, si aliis locis admittunt isti,ubi minus est causiae, admittant & in hac d sectione,quod si non placet, nolo cum illis colendere,scribant un, ego vero ung. habent qui illis faueant: ego maioribus nostris subscribo doctioribus: tametsi sciam non ubique apud illos cum

g scribi.

H Aliquando non pronsiliatur, tantum in hoc usui est,ut ostedat Gallicam vocem a Latinis derivari: veluti Heritier ab H aeres: Heure, ab Hora. Nonnunquam scribitur,quanuis Latinum vocabulum unde vox Gallica deducitur,nullum h habeat: tunc proniitiatur ut a Latinis,veluti Haulu

a iiij