장음표시 사용
531쪽
DE OSCULO PEDUM PONTIFICIS ROMANI.go, utrum idem existere possit Pastor Spiritualis 3e miles plus-
quam carnalis t Ac jure gestet alteio manu pedum Pomi fi- calc seu Episcopale,&simul altera ensem cruentum, galeam, horacemque Martialem : Verum haec Sacra non aliter constanti
tanto dissicilius est, contra tractum fluminis niri&cum suo depugnarescculo: Alioquin enim provocari poterat ad Ecclesia principia, quando tam Pontifices, quam Episupi uni vacabant potestati Ecclesiasticae in timore & tremore Dominum suum audientes, nimirum vos non sic. Quin & cum Berctardo quaeri poterat, scne fecit Petrus' sicne Paulus Z Talia gestavit arma Linus Talem Eonam Clemens & Episcopi Dionysius, Ignatius, Augustinus, Ambrosius, &infiniti horum similes ' sed esto ait Bern. hardus, alii&alii hominum mores&tempora periculosa instant jam, sed extant. Haec Bemhardus. Nimirum Pontifices, Epi-
scopos, Patriarchas, Cardinales , primam omnium curam ac operam impendere oportet in ea, quae solius Dei sunt memores
Paulini mandati quando inquit, dicite Archippo, videmini- sterium Diaconiam quod accepisti in Domino, ut illud imis Mpleas. Quod mandatum Apostolrcumsiummum aureis literis inscribi . sculpique debuit, in omnibuspalatiorum Episcopali. sum fenestris ac parietibus , simul cum hac Apostolica atque agravissima praemonitione. AttenditeVobis & Cuncto gregi,in quo Spiritus s. vos positit Episcopos ad rcgendum, sive pascen- dum πωρω-μν) Ecclesiam Dei,quam acquisivit singuine suo. NQuod munus proprie suum, si sincere obierint vel biennium, sensim crede mihi, nauseabunt adsecularia. s.
F. XXVII. Atque sic nefario conatu, tecti ligandi solvenis
dique specie, peccata remittendi existimatione, titulo Petri ci vium, administratione Ecclesiae universe,supremaque, in cunctis Ecclesiae causis potestate et turrem Papatus sui totius Christianae gentis spoliis erexerunt, homines ut panem devorarunt,& vendi .derunt pauperes argento, quo scipsos munirent potentiaiopibusque ditarent. Ac prima quidem,praecipuaque ratio,qua opus hoc Mmm a ab
532쪽
DISSERTATIO X. absolverunt, & post exstructos muros ex Episcoporum subsectione, fastigium eidem, subjsctis sibi Caesaribus, unposuerunt ; ful-1nen illud erat cxcommunicationis. Quod illi, parum putantes tanquam spiritualem censuram adversus Principes suos adhibere, ad civilem poenam detorquebant , non modo interdicentes ipsis communione fidelium, sed cos etiam omni potcstate sua, &autoritate in subditos dicantes; eosque, ut ab Ecclesia, ita ab Imperio dimoventcs. Quam Leo III. Imperator, cupiens ab lere cultum idolorum, qui tum irrcpere inceperat in Ecclesiam; Illa deformari curasset, indeque nonnullos suppliciis assiixisset qui rostiterunt e Gregorius II. Papa, eum communione piorum hoc Papali more romovit , indicens Italis, nc ci aut tributum darent,aut obedirent. Quo decreto & interdicto Pontificis audito, magna Italiae pars ab Imperatore suo , qui tum Constantinopoli residebat, desecerunt ; & vim & manus Exarchis Praefectisque; ejus attulerunt, ex quibus duos obtruncarunt, dc tertium lumin bus spoliarunt. Qua seditionccxcitisque inde tumultibus, factum cst ut pars quaedam regionis quae defecit a Longobardo Regestib- acta sit et Roma autem Romanique Ducatus in Papae pol cstat cmvenerint. HincPapa,qui ad haec usque tempora intra Episcopalis dignitatis fines se continebar,tum primum per prodi tionemPrimceps evasit ; ut ncmpe Principes ad ministeria sua dcprimat, MDominum dominantium, non servum servorum Dci, quo titulo turpitcr abutitur,se satis audincrgerat. Vide Rarnoldi ColDq. eum Harso c. VII. Sect. 7. p. 2α. ex Sigonis de regno Iraha L III. Itemque dicotium Machia vestum tib. I. histor. Sedent medii Pontifices inter Imperatorem & Saccrdotem mitra, simul & diademate insignes: ProSceptro claves illis praeseruntur,cumgladio clarum emblema divitiarum & potestatis. Clavis enim docet omnes Moroniae thesauros illi patescere : Gladius pro libitu se aliena diripcre, sua defensare posse , uti certo satis Ioquitur Mercurius Britannicais id est Ioseph mP in nervosa Satyra, culus titulus est , munduι alter sidem, lib. 3. cap. . Ministrant enim Imperatores & Reges Pomtificibus in processiombus,in mus uia nia. In processionibus
533쪽
DE OSCULO PEDUM PONTIFICIS ROMANI. 4 iquidem, quamdiu Papa pedibus incedit, caudam pluvialis iijius portat nobilissimus,qui adest Laicus, etiamsi Rex sit ut Impera
scendat, major Princeps, qui adest etiamsi Rex sit,aut Imperator,ssapham equi Papalis tenet, de deinde ducit equum per fiamtun ad aliquod spacium. Si duo interfuerint Reges dignior a dextra,
altera sinistra fraenum tenore debet. Cerema. Is 3 .a. 1 .a. 113. a.Si vero Pontifcx non equo, sed sella vchatur, quatuor majores Principes, etiamsi inter eos Imperator, aut quivis maximus PrinccpSacuit, sellam ipsam cum Pontifico humeris suis aliquantulum portarc debent. Cerem. I. .f. 33. b. ii3. a. In missa Rcx qui adest, dat aquam Papae manibus ;- Impcrator vero, Pontificem missam CC-lcbraturum , ad altare descendentei cquitur , & illi, in locum Subdiaconi , calicem, &patenam cum hostiis offert ; Dcinde ; aquam infundendam in vinum &C. ceram. lib. I.fo Iao. b. ikae 4. a. In mensa accumbenti Papae nobilior Laicus, etiam Imperator, aut Rex , aquam ad lavandas cius manus scr-re dcbet , primum item serculum in convix io : de in collatione, primum porum portabit, nobilior Princcps sive imperator, sive Rex sit : secundum alius dignior post cum , de sic successive. Ibid.fol. 4o. a. I2o.b lib. II. I 63. b. Talia a Pontificibus ip1is in-junguntur , & inter Ccremonias Romanae Ecclesiae , quae sine 'mortali peccato, nequeunt Omitti, memorantur. Neque impune abirct , vel qui omitteret , vel in praestando crrorem committcrct i quod Friderico Imperatori contigit , cui obviam Hadriano IV. Papae eunti, strcpamque de equo defccndentis tenenti , non solum succensuit Pontifcx , sed coronam quoque Imperialom ad icmpus denegavit. His quidem verbis ad p. Legatum directis : Dicis Principem tuum condignam beato Pctro exhibuisse reverentiam. Sed beatus Petrus magis vidu- tur inhonoratus e denique cum dexteram deberet cC- nere strepam , tenuit sinistram. Haec cum per inter
pretem Regi nuntiata fuissent , humiliter ait ἡ Dicite si , quia desectus hic non fuit devotionis , scd scientiae.
534쪽
Non enim tenendis strepis magnopere studium dedi: enimveQ ro ipse,ut memini,primus est,cui tale obsequium dependi. Cui Dominus Papa,si quod facilimum suit, propter ignorantiamne glexit,qualitei putatis expedici maxima r Tunc Rex aliquari tisper inotus,ait: Vellem melius instrui, unde sisteriola - rit, ex benevolentia,an ex debito e si ex benevolentia,nil in
sari habet Dominus Papa, si vacillaverit obsequium, quod de am' bitrio,non de iure substitit. Quod si dicitis quia ex debito pria
institutionis hax reverentia debetur PrincipiApostolorum,
quid interest inter dexteram strepam &sinistiam, dummodo servetur humilitas, & curvetur Princeps ad pedes summi Pom tificis. Diu itaque acriterque disputatum e st. Postremo distes serunt ab invicem ineosolo pacis. Helmoldus in Chronico Stiv ' rum lib. I. cap. LXXX. Et Baseus de vitis Pontifica in Hadriano i quarto. g. XXVIII. Unde non est, quod quis objiciat, invitisPon- 'tificibus haec servitia a devotis Principibus offerri. Omitti quidem solebant Cerensoniae omnes, quae pertinent ad pessimam Pontificis , si forte in absentia Papae coronandus erat Imperator a Card, nate Pontificis Legato 1 ut oscula pedum anuum & oris. Quinetiam nec inmissa illi deserviet Imperator, quod Pontifici praesti- ,-tisset praesenti. Nec stapham illi dum equum inscendit,tenet,nec
equum ducir. Quod observatum est, cum Carolus IV. Coronaba tur,tempore Innocentii vL A venio ne residentis. Lur. Loremon. P
fol. 19. b. Voluit tamen idem Pontifex, quod Cardinales Legati publice protestarcntur,Domino Imperatori, quod propter omiL.
Lonem reverentiarum, obsequiorum, & multarum ceremoni
rum,quae pertinent ad Persimam Romani pontificis ton esset ali- quo modo derogatum privilegiis & honorificentiis Romanae sedis &suorum Successorum : &de hac protestatione&consensu Imperatoris , exigerent quadruplices lateras Regalibus & Imperialibus milis munitas,sicut & factum est. Ibidinoi so. a. Inter has
reverentiae hecies non ultimum locum occupant adorationes,
prostratione oscula pedum, quod non permisit Petrus a Cor-s .
535쪽
OscVTO PED nelio, nec Angelus a Iohanne Evangelista sibi fierii sed Deo prinstari iussis. OmnesChristi milites sacris pedibus si mi Pontificis
incurventur,& flexis popIitibus etiam Imperatores&Reges adoratione dcbita prosequumuri annes de Capi rano de Papa' -- cilii autoritates Impudenter scribit. Τanta scilicet, .in religionis irtus,qμod dominicus grex, dum ilIam in Pontifice intuotur, adulaus genuflcxiones, pedumque prostrationes, & divinas adorationes praestandas inducitur , verba sunt Is dori Mosidonii si bro de majestate miluantis Ecclesiap. 33 . imo non erubuit Alexam det III. Pontifex cervici Imperatoris Friderici 2Enobarbi pedem imponere. Appono verba Rabbovavi Gany pari. II. gemach Da-GLa Henarii V. annum Hvrmi.e. CHRISTI Hr . sol LXX VII. eol. 2. qui non sine sivi suorumque scandalo,3 Christiauorum pro bro historiam recenit , & ipse voluti indignabundus ad margi- m notavit et Gravis & nefanda ignominia Caesari illata. Ipsam vero his verbis describit, postquam de bello Imperatoris quaedam praemiserat: Tunc populus Regionis Italiae turmatim convcn runt,&ad militiam expediri cxicrunt in occursum Caesaris manu. Drti,&ceciderunt sariani gladio confossi coram Italis,ipseque Caesar evasit solus. At filius cjus, Otto, apprehensus est a Scb Sano Duce & Primario Urbis Venetiarum. Eum ergo Venetias ad Papam Alexandrum deduxerunt, qui Caesaris filium libertatircstituere noluit , quantumvis magna pecuniae summa in λυτρον persolvenda , donec necessitare compulsiis Caesar ipse Venerias' vcniret, supplex ad terram factus Papae in Templo, quod Marci vocatur, inprobrum & ignominiam coram oculis omnium p pulorum et tunc Conculcabat Conterebatque Papa pcdibus suis
collum Caeseris&filii ejus dicebatque i SUPER ASPIDEM ET BASILISCUM AMBULABIS ET CONCULCABIS LEUNCULUM ET DRACONEM. Postea dimittebat eos
ne M. V. Iohann: Stesia in vis. Pontis Panrius Masonius in Alex. III. Gene aerae lib. I V. Chronis. Iacob. Philip. Missus in Chron. Sa-ἀElisau. lia m. Decia L de vis. Pontis Petrus Iu munus in histor.
536쪽
Venet. tib.2. Francisim Savovinus sib. 8. histori Venet. D. Iacobus Rex Anglia in Confutat. Torti fol. penult. , Tortura Torti p. 263. B. Gerhardus Epist. Dedicat. lib. II. confus Cathol. or cap. IX. Art. s.
in pend. p. 947 9. XX l X. Insolentiam hanc, ne quid malitiae desit, quae
nusquam non arma quibus sedesentant, conquirit, Scripturae die his palliare, imo adstruere volunt, ita in Concilio Lateranensi Anaonius Pucerus perorans Sess. 9 ad Pontificem accommodat verba haec Psalmi absque dubio de Christo di sta et Omnes Reges terra ado-: rabant eum es eiservient. Verba ejus integra haec sunt. Suasiis te uno vero ac legitimo Christio Dei Vicario Propheticum istud debue- ἰrit impleri: Adorabunt eum omnes Reges terra,omnes gentesserarient ei. Ibidem si . io. Puccius ad Pontificem accommodat Christi dici: ctum: Data est mihi omnis potestas in caelo se in terra. Omnes inquit Reges terre sciunt,qugnampotestas tibi data sit in coelo&in terra. Qua vena etiam Archiepiscopus Stephanus dicit: Omnis potesvi tibi datas. Besiarminus in praefat . bb.dsummo Pontifice, eti di-3 .cta Scripturae de lapido prctiose, quae soli Christo competunt, in . - . Papam transfert. Communiter quoque verba Humi LXXII. V. 9. Lingent pumerem pedum tuorum, citant, quae quitam de Meς sae adorationc agenῖibus peragenda, minime autem de externo,' costulandi actu capienda sunt, uti dextre orthodoxi Ecclesiae D ctores enuclcant. Vide sis Augustinum enarrat. in Psalm. LXXI. Tomo VIII. Oper.p. m. 318. Bedam Comment. in Psalm. LXXI. To- ' .mo II X. Oper. p. 817. edit, Basileensi M. Anno Is63. Brentiam in Ps. LXXII. pag. 832. Oper. Tom. III. Hieron mum in Psal. LXXII
Tom. VII. Oper.' 87. edit. AnIverp. Ann. t 78 Gesserum Commenti in V. LXX u. p. edit. mittenbergens inst. Ann. usoS. Hum nem. Comment. in Psalterium, p. m. I64. edit. Friburgenses in focAnn. I3ι. Iohannem Vicears Anglum, in decvlis ad PD-. LXXII. p. m. 2 4sqq. Nicolaum Selaecce um in brevi Psalmorum explica ιione. p. lG6. Flacrum in clave Scriptura pag. Fortunatum Bacchum sacror. Etio Chrismaton. Urotherio. III. cap. 34.p. 4o Q. Sane inter alias notas Anti-Christi characteristicas, est quoque elatio sitirso by CO ille
537쪽
elatio efferentis se supra omnem qui dicitur Deus 2. Thessal. 2, 4. Sub quo nomine Magistratus & principes icrrae comprehcndi, CX sacris literis constat. Johann. X. 3 q. Psalm. LXXXl I. i. 6. Exod XXII. conseratur Papa Antichristus Georgii Dounamiuisops Verensis, pars. I. Lib. IV. cap. I.p. m. 14s.sqq. Edit. Londinensis in
quarto. Ann. l62O. Sed salva res cst,nemo enim non videt,etiamsi
oculis laboret Homericis , locum allatum falsissime huc detor queri. Ad rcm faciunt, quae apisti M. A. de Dominis in ostensione Errorum. P. Francisii Suareitι lib. VI. de Repubc Ecclesias. annexa, p. 9 2. lago. Varii tituli, quibus scriptura solet Reges insignire , corum stipremam tu suo genere satis indicam potestatem. QuId si etiam Pontifices de Ecclesiae ministri iisdem aut similibus titulis aliquando insigniantur , inde insinuabitur inter Reges αPontifices potius paritas , quam superioritas r ita ut Ecclesiae potestas in suo genere videlicet spirituali, sit aeque suprema, atque laica suprema cst in suo idelicet lcmporali. Ridiculum vero in quod Prophetiam Esaia ap. XLlX. 13. Erunt Reges nutricii tui vulsu in terram demisse, adorabunt te : ad literam ait implatam esse in Imperatoribus & Regibus osculantibus pedes Pontificis vultu in terram demisso. Ibi enim de Ecclesia sermonem esse, exponunt Patres Sed Suar io Papa est Ecclesia, utique servus&mister suae Dominae est ipsi Domina. Ioseph pudicus no iii impudicam Dominam tuam allicientem & prensantem violare. Papa autem tot tanonibus ei inservi cntibus, quot scriptorcssimilia eL futiunt vel invitam & rcluctantem pudicissimam Dominam sibi subiicere est conatus. Ecclesiam adorari ait Hieron min, quia Christus Caput adoratur in corpore et addit Suarcae r & praesertim invicario suo. Apage cum isto vicario , scio Ecclesiam esse corpus Christi, totaes id testatur Paulus : Itaque adorare Ecclesiam , est adorare formaliter Christum, caput in corpore Vicarium hujusmodi mihi scriptura nec designat, nec ad randum proponit. Quid occinis adorandum vicarium, id est,
Christum in vicario t omnes fiunus ministri Christi,non in nobis,
538쪽
4 DISSERTATIO X. sed extra nos est adorandus Christus 1 Sed samdiu hoc molimini:
Antichristi ministri ut adorationem Papae promoveatis, & illum 'tanquam Deum colendum proponatis. Impletam Prophetiam ad litoram, ait, scilicet, quia RegeS poculo illo,sornicariae.demcntati , osculantur pedcs Pontificis vultu in terram demio. Sed . Prophetia addit,Rcges etiam pulverem pedum lincturos. : supem est itaque Reges potentissimi,ut cogat vos Papae vester etiam pulverem vestigiis ipsius calcatum di ex crepidarum suarum sol eis. cxcussum exerta lingua lingere, eumque cultu latriae adorare,. id est Christum in Vicario ait SuarcE. Haec ille. Christus autem in terris vicarios non habet, ut Deus cst, sed ut homo , &ad sola pura ministeria corporalia. Vicarium vero Dei in Ecclesia solum Christum hominem ponendum censuit Tertullianin ex illis. Evangelii locis, Joh M. Gi me videι, mist Patrem. Ego es Pater unum sumus. Nemo venis adpatrem niseper me e omnia pater mihi.
tradidit, sicut puer vivificat, ita ,filiuου me cognovistis, spatrem
meum cognovistis. Secundum haec enim , inquit Tertullian. adversus Praxeam eap. XXIV. Vicarium sic patris ostenderat. Et hoc est vere esse vice-Deum. Papa vero homo purus imo imp rus & peccator, Vice-Deus, ac Deus inter abominationes idolorum reponatur, dum se putidum Deum facit interris. Qui vcl. per absentiam, vel per imbecillitatem rebus suis interesse non potest, hoc modo non potest absque injuria Christi quis vocari Christi vel Dei vicarius. Sylvestir Prierias in Summa Summarum q.a dicitur Sylvestνina fol. 432. Vicarium ait a vace quan gerit, . dictum ira vocari , quod alicrius vice non suum gerat ossicium.
Iam autem ossicium Christi in EcclesiaPrincipale est. Ministerialia licet commiserit Christus Ecclesiae Pastoribus, illud tamen quod Principale est,sibi soli reservavit. Hoc qui sibi perVicari
tum Christi tribuit, divinitatem assectat; quae ratio est,ut quidam Pontificem dixerint non vicarium Christi,sedEcclesiae : Vicarium Petri,licet subtiles recentiorum adulatorumPapae aures huncti ulum ferre & sustinere non queante uti ex Lorino,Lancellottodi aliis patet. Vicarium personatum dixerunt Episcopi de Ab
539쪽
DE OSCULO pEDUM PONTIFICIS ROMANI.
bates Germaniae,uti videre est apud Monaeum in Is er Piquit. p. si. cum alii Vicarium Diaboli vocare non reformidaicnx. Hinc est quod Pontifex nonlibenter admittat titulum vicarii Ecclesita, vicarii Petri: item quod velit vocari Vicarius Dei r Vicarius Chri stiper totam Ecclesiam: habens plenitudinem potestatis omnem in terrenis,coelcstibus & inseritis, in Angelos bonos & malos, uti ex variis Pontificiorum scriptis ostendit Dounami de Aniι- Chri lib. q. cap. q. pag. 26F. Istiusmodi vicariatum Idololatrae Regni Catechut in India etiam idolo suo, cui DEUMO nomen indiderunt,tribuunt : Comminiscuntur cnim,ut vctba habent Ludovi. ei Romani Patricii lib. s. Navigat. c. 2.p. 236. Vicariam operam Dcum commisisse Cacodaemoni, quem deliri mentiuntur esse de coelo sumptum juri reddendo mortalibus. Illique rursus ineptientes aiunt, factam aDco potestatem tribuendo, cuique quod suum est, pro benefactis ac malefactiSme cdem oneri- , tam . Rectissime igitur ait Augustinus lib. de unitate Ecelsiae e. IV.
Totus Christin caput se corpus es. Caput unigenitus Dei Fibus, seorpus ejus Ecclesia, Sponsus o Sponsa in carne una. Dicuns de ipse capite ascripturusanctis dissentiunt, etiamsi in omnibus locis in Gnia. tur , in quibus Ecclesia designata est, noημαι in Ecclesa. Et rursus Dicuns dei o capitscripturis notis consentiunt , o unitati cles non communicant, non seni in Ecclesia ; uia δε Christi corpore, quod
es Ecclesia , ab Vsus Christis carione dissentiani. g. XXX. Josephus Stephanus peculiari scripto fuse expli
cat, quarc omnes Christiani Pontificis Romani pedes Vird oscii lentur, nempc quia crux sandaliis Hus affixa cernitur. Nam inprimis, inquis, Pontificum humilitas atque demissio, hac una in re maxime commendari debet, qui cum omnes populos ex communi voto ad suos pcdes adorandos propensos agnoscerent,
CRUCI CHRISTI osculationem potius quam sibi ipsis tantum
honorem dcfemi maluerunt, ut omnes Christianos ad oscula petadum bcnigne exciperent. Itaque ut expIessuri Christi imaginem rcferrent, & Salvatoris passionem in nominummemoriamrcvocarent CRUCEM sandaliis affixerunt , ut Christiani homi
540쪽
nes eos hBnores quos debitos &necessarios Pontifici offercbam, CRUCE pcrspecta alacrius exhiberent. Consonat Iohann. Bapto Castris Romanus in de Meles vet. ritib. eat. Romanae cv. gr. p. m. 327. Divino spirante lumine apposuerunt, crucem si cr sandalia Pontificum, ut denotctur, quod tale o ulum pedum non deseratur Papae, tanquam homini, sedJESU Christo crucifixo, in ejus persona, cujus in terris est vicarius &c. Consor Bodum de Ilan. EccleVbb. XI. p. m. siti Et Anhurus Pisein Doctor Anglus inobserv. Cathol. ad Luc. cap. 7. v. 46. edit. Anfverp. ab A. C. I6 T. ita. In persena Vicarii Christi , pedes Christi osculamur. Ι-demque ex Episeopo Vestano AUEanius Sacrista Palatis Apostolici Bb. 3. ecp. is. p. m, de cruce Rom. Pontis praesere. Haec eti- , am erat rcsponsio Possevini Magno Moscorum Duci praestita, qui Pontificem gerentem Cruccm Domini in pedibus minime laudabat. EMacer. in Hierooxico pag. 342. Vcium enim ver falsum est , quod Pontifex Maximus popuIum ad genua ipsius procumbentem adduxerit, ut crucem Domini in tandaliis ejus conspicuam ostularetur, cum antiquissima Ecclesiae consuetindine venerationis gratia sancta crux osculis honoretur , Nic phoro reste lib. XVII. Histori eap. is. Si autem osculationem cruci Salvatoris potius, quam pontificibus deferri mallent, Cur pedibus tantum & non honestioribus etiam corporis partibus videlicet, brachiiς, pectori, vel capiti, crux a itur e Quinimo si propter cruccm pedibus Papae tanta roercntia cxhibetur, Cardinalibus impietatis character iure imprimendus erit, quod crucem tali ratione non venerentur, quandoquidem ad pedum Papalium oscula haud saepe descendunt ; sed vcl in genis vel g nubus osculandis cruce minime exornatis, Consistunt , Si crux imposita sandaliis Papae, inquit D. Laurentius Bania. in appenssiceata Ira I. Rom. triumpb. de Orig. creemon. Papa f. t. Ostulationis pedum esset causa, quis Cardinales impios non recret, qui Cr i. ci tantum honorem non offerunt, cum ejus c Papar pedes valde raro osculentur ; sed vel genas vel genua, quae crucem numqaam amam ha ni t Rcliqui vero, utpote Praelati &Can