장음표시 사용
261쪽
dissoluimr,dicitur aurem interitus animalis, reis alterius, intentis variari r toruisa, di sorans,qui prius rem in sprete non proprie constituebatu, re vera consti nituit,qine partes seruatae persormas proprias sunt eadεm vitiuoce, at per formam post nam aequiu 43e potitis dicuntur seruari aequivocE,quam univore, quia postremam perasenonem recipiunt ab anima, minus tamen seruantulae moeὸ, quam membra formam propriam mixti, quae ut dixi, non ita eompetit membris. l.
luuntur rationes cum multitudine sorem rumpugnantes.
Stendebatur in eodem seruari non posse plures sermas,quia unius rei unica est natura,&essentia. Soluitur per Aristotelem in septimo Μetaphysic , dicentem postremam different am esse id totum quod res est,caeteras parare ad eam,adeo ut postrema natura & erantia v-nica sit. Dicebatur secundo,ex multis,quae fiIntactu,non fieri unum. Respondeo,cum Aristotele in calce quarti Meteorum dicente, sola postremam formam esse absolute sermana, fit actum; intermedias vero esse sormus,& materiasmam quatenus ad sequentem parant dicuntur potestate it materit. Addebatur tertio,aduenientia ei quod actu sit,esse accidentia. Respondeo, id esse versi, dum absolutὸ fuerit achir,at non dum suerit partim actu partim potestate: Aristot les id obijcit vetetibus Philosophis sub initio primi de ortu de interitis,quia pro materia statuebant unum quattuor Elementorum,sorma enim unius Elementi non parat pro altera, sed pugnat eum ea,quia sunt eiusdem gradus in ordine formarum. Similiter forma corporis coaeterna materiae non recipiens magis,& minus,non disponit ad formam mortalem,ideo Auerroes in primo Physicorum,id obijcit approbantibus sermam illam corporis, at de imis mixtorum in tertio de Coelo septuagesimoseptimo, eus se habere affirmat,quo loci multitudinem sorinarum recedit. Dicebatur quart5,multitudinem sorinarum varia sequi absurda: primum erat, quia Guerteretur definiitio generationis, non enim esset mutatio totius. At hoc non sequitur,qitia variata postrema sorina, ut saepε dixi, variatur totum, & subiectum proximum accidentium sub sensum cadens non seruatur idem. Nec sequitur aliud absurdum,quAd unius ortus non sit alterius interitus, quia semper variatur species rei, ut dixi: His accedit,qubd dum Aristoteles definit generationem, non resolutionem, &compositionem considerat, sed mutationem unius eiusdem gradus in alterum, ut Lgnis in aerem sanguinis in carnem,& similium. Addebatur,qudd idem numero pluries esset substantia, corpus. Hoc non seqititur,quia per antecedentes est substantia & corpus,per formam postremam est substantia talis,& tale corpus, eius speciei quod patefecit Aristoteles in secundo de Anima, coni. Io. inquiens, ex Pupilla &virtute videndi constitui oculum,ex corpore autem & anima animal. Neque etiam sequi tu r quod editistio sequentis formae sit motus, quia non fit in subiecto, quod maneat actu idem sub utroque termino, sed totum variatur, nec amplius eadem definitio & nomen ei competit. autem cuncta sine multitudine se arum seruatinequeant, iam patefeci,dum necessitatem huiusmodi Formarum manifestaui.Inst batur sex to,quia termini a quo, uel ad quem,simul seruari nequeunt. Responde teraminum a quo,non esse formam antecedentem, sed priuationem ei iunctam, quae perit adueniente forma. Instabatur septim quia si in uiuete seruaretur multitudo se marum partium consimilium, tunc pereunte,vel recedente anima, partes illae seruarentur eodem univocE,cum tamen Aristoteles dicat tum seruari aequivoce. Hoc
solutum est per ea quae dixi in calce praecedentis capitis. Similiter patelam est quomodo figura trium laterum includatur in quadrato, & facultas nutriens in sentiete. Insuper
Secumia. Tertia. Quarta. Hata.
262쪽
Insuper est Melaratum essentiam in indili iduo esse positam, non autem in ea seruari ordinem,cum forma postreino formans sit totuin id quod res est, ut in eo coni. 3. enunciat Aristoteles. Praeterea dum Avermes in cap. de Substantia Orbis,ait unius rei unicam esse formam se declarat in tertio de Gelo, 6 7mianifestans id esse verum deforma postrema,quae est essentia rei, perquam in specie constituitur. At urget adhuc D.Thom. ratio,prima Summae q. 76.secundia contra Gentes e. s 8. Opusc. 3.cap. ' I. 9a.& saepε alibi, qui aedata formarum multitudine, adeo ut genus & differentia non ex e dem, sed exὸistincta Brina sumantiar, ut corpus& sensitiuum, siue nimal. Tunc stiperius non per se in primo modo diceretur de inferiore,una enim se a non dicitur de altera per se primo modo, sed huiusmodi praedicara simi eadem cum sub tecto, ut dicitur in septimo Metaphysicae,conr.eto. Respondeo, inpra dicatione per se primi modi accipi pro subiecto, inserius constitutum per formam postreiaram presupponente sormas alias modo declarato, de quo postremo do a per se dictvatur sems, vel sormata formis partium,non enim dicimus hominem esse carnem, sed soli uti
praedicantur,ut seruant conditionem toti ii nimirum ut omnes constituunt substantiam de corpus,adeo ut animal dicatur corpus,quatenus ad eius consti tutionem, &corpus 8c anima conspirat 3c prausicatur, non una forma de altera, sed subordinatae Brinae. cum conditione totius, constitum ex eis, & hac ratione dicuntur iidia distingui a subieeto,quia includuntur in eo,de quo dicuntur. Sed una superest diliteda difficultas mam ego dixi in animali ducis solam reperiri gradus formarum mortaliu, partium scilicet,& Animae. Aristotelec in soci Udo de Gen. Animalium cas 3. videtur concedere plures inquit enim non simul igni Animal & cqtium, quarem equo chiri animalis,tum equi inuenientur forma,quae antinae mortales sui it Respondeo, Aristotelem tune praesertim considerat scat tirientia ad homili cm,cuius dolit exemplum,quod tamen in Graeco codice deest,& Ob id Ita tim domento loquitur ac insuper attinentia ad actum secundiam anim4 caenim primo communia qu.ddam GPetra exercet, ut nutrire,& eonfuse seiuire, mox vero propria suae speciei, ea tamen communia ex eadem essentia prodeunt,at minus distincta & dcarticulata, qua consideratione in primo de Anima vigesimoquarto,dixit Moiuem non competcre singillis hominibus. Hanc ego puto de numero sormarum siti se opinionem Aristotel ,s,que
eatenus solum a me approbatur, quatenus desircti. Theoloὀorum non aduersatur.