장음표시 사용
2쪽
Cognita personarum ceclusiasticarum qualitate, carumque chara leribus, expositoque iuro , quod cuique suae conditionis intuitu convenit, ordinis ratio postulat, ut rerum ecclesiasticarum irae talionem adgrediamur, rerum scilicsti, quae ad aeternam beatitudinem consequendam conducunt, et ad ipsius Ecelusiae, eiusque ministrorum usum destinatae sunt. Porro non eadem ratione de rebus ius canonicum agit , ot civile. Et saue ius civile res spcelat, prout ab hominibus adquiri, tueri, amillive possunt. At iuri canoni eo tantum proposita est rerum divisio, atque administratio. Nequo enim rerum occlesiasticarum dominium potest quis sibi vindicare, quac sunt vola lidelium, prelia peccatorum, et patrimonia pauperum.
I. Res ecclesiasticae, scilicet quas ius canonicum respicii, vel spirituales sunt, vel temporales. Spirituales, quae animarum salutem, earumque nolor nam beatitudinem, vel uli proprium σκοπου spectant. Porro hae, vel σωματικη cordorea quadam substantia, et sensibili vel uli ob leguntur, uti Sacramenta , Sacrificia, preces, ritus sacri, Eic. vel ασωματον in Ο Ω- reum quid sunt , et insensibile, uti virtutes multi 'lices Spiritus S. natio ves, Elc. temPorales, quae vel publico euilui divino peragendo, vel congruae clericorum substentalioni su ut destinatae, uti decimae, oblationes, redditus eae benesciis, clo. Dissi tred by Corale
3쪽
u. Ad res spiritualos optat τι κας comoreas de ατ ματρις ineorporeis tractatio reservatum theologis peculium) vulgo a ea non istis reseruntur ros Sacrae, sanctae, ol religiosae. Αl felicius fortasse alii istas modium spirituales inter, et eorporales ordinem constituere eontendunt, tanquam spiritualibus inferiores, et temporalibus potiores. Huiusmodi sunt vasa Sacra,
nedos sacrae, coemeleri A, etc.
lli. Num aliquid res saeras inter, sanetas, et religiosas discriminis intorsit, iuvat hic paucis inquirere. Ac primo sacer a zecer, hoc est mc moria deductum vult Mazochius in addita mentis ad vos sium: unde sacrasticia sint, quae memoriae mandari deceret. Non abs re igitur in iure nostro sacra dicuntur , tum quae divino cultui quoquo modo sunt destina la :illi Ecclesiae, aliaria, SancIorum reliquiae, ele: lum et stricti Ori nolione,
quae sollemni ritu per Episcopum Deo dieata sunt, uti calices, altaria, rasa Sacrifoli, ipsaemel sacrae aedes, etc. De his enim specialis quae-dflin memoria servanda est, ne Deo semel dicata profanis usibus adhi
IV. Sanctae: ex pluribus huiusee voeabuli mi λοις illud potius videtur, ut sit a sane itum, undo sanctum idem sit, ac sancitum: quod enim Sanctione quadam subnixum est, etsi non sit Deo consecratum, Sanctum tamen est, hoc est inviolabile. Sic leges dicuntur sanctae, et πετων μικως mores sancti quia divinis humanisque legibus adamussim conveniunt. Recte igitur in iuro nostro res sanctae vocantur, quac sanctione, Seu legis protribitione sunt inviolabiles. Et Ecclesiae sacrosanctae nuncupantur ,
eiusmodi sanctae lum religione, tum lege : religiono scilicet, quod sacris ritibus sint Deo consecratae: logo autem, quod divinis, lium anisque sau elionibus quisque illas violare vetetur. V. Religiosa demum loca sunt, quae saero euidam usui addi ela, veluti nnobis semota relinquuntur ετυμα, deducto a verbo relinguo, quod plures , doctioreSque sequuntur ετυμολογοI. Antiquo Romanorum iure locus ille religiosus erat, quo mortuus esset illa lus: sepultura enim veluti relinque halur, dum humano eximebatur commercio si . Porro haec religio, quom B pud romanos privata constituebat auctoritas, apud claristianos non siue Ecclesiae auelori lato inducitur Iὶ. Porro inter ros Sacras, sanctas, religi
Sas principem loen in habent Sacramenta, quae salii res divinas dixeris , quum Deum ipsum habeant auctorem.
I. Plures de Sacramentis Ecclesiae generalim quaestiones, uti de numero, ουτια essentia, necessitate, aliisque ilicologi tractant. Ab his vero , aliisque eiusdem generis capitibus discutiendis se abstinent Canonis lae, se ilquae Sacri canones, sInodalia decreta, et ritualia in Sacra moniorum ad ini- Iri Stratione servanda praecipiunt, haec veluti propriam muneris sui parteme Aequuntur, quam et nos hic pro instituti nostri ratione paucis absolvemus. 3 L. VI., ct VIII. D. de relig. sumpl. - a) Inser, in lil. de sepulturis. Duili reo by Cooste
4쪽
II. Et t. quod ad necessitatem, Sacramenta necessaria a voluntariis distinguunt Canouistae i). Necessaria vocant quae sine interitu salutis aeternae praetermitti no lueunt, nPque contemni, ut Baptismus, Confirmulio, Poeni lenita, Eucharistia, et Extrema Unctio : reliqua duo, scilicet Oedo sacer, et Matrimonium voluntaria sunt. quod Siue salutis dispendio pro cuiusque arbitrio recipi possint, et resulari; quum ea ad totius Leesesiae prosectum , et utili lato in principaliter perii non ut 2 . Atqui do Sacramen. lorum necessitate ab hoc Canon istarum haud paruin theologorum differt ιδι uα idioma: ut in traei alia theologico de Sucramentis observabis. lil. Charaeteris de quo plura scholasti clii, vel nomen Syoctes, vel ουτ αυessentiam. Nominis primus meminit innocentius iv. 3) Ilunc sue uia sγ-
nodus iride uti ua i) delinit per tria Sacramenta Baptismum, Conficii lionem, ordinem imprimi elia ruelerem, hoc e Si yictuum aliquod spirituale , indelebile, unde iterari non possitnt. At quantum ad Gιαν Rubstantiam , antiquissima extant ecclesiastica monumenta, Basilii praesertim, Ambrosii, et Augustini, ex quibus illud perspicuum est, Ecclesiam ab apostolica traditione huiusmodi dogma accepisse, cuius dogmalis veluti muscularium est apostolica ii idem semper in Ecclesia servata prallis, Scilicet tria illa Sacra. menta valido collata nunquam iterandi 53. lv. Verum perantiqua Ecclesiae praxis suit, ut quando do eorundem validi lato prudens dubium subesset, de inlegro eonforrentur 63. Inde lamen non sequitur Sacramenta illa suis se iterata: non enim, ait Gregorius X , monstratur iteratum , quod non certis indictis Ostenditur rue pera-etum fr), sed in eo recens ab veteri Ecclesiae disciplina discrepat, quod an
liquitus sine ulla eo oditione absolute conserebantur, Seculis vero temporibus sormae adposita conditio est. Huius condition alae formulae montio prima
occurrit in eapitularibus regum Galliae 8ὶ, ubi haec habentur: de quibus
dubium est titi iam sint baptizati, au non, omnιmo is absque omni sorte. pulo baptizentur, his tamen verbis Praemissis : non te rebvlieto, sed si nondum baptizatus es, baρlizo D in nomine, etc. Porro hace praxis ninque in Galliis statim universe oblinuit sis. At vero ubique obtinere coepit, postquam eandem condition alam formulam praeseripsit Aloxandest II l . ει,3 qua deerelati collectioni gregorianno inserta, si alim pro iuro communi ro. ceptum est, ut non nisi sub conditione Sacramenta illa do in logro conserrentur, de quibus dubium foret, nu in valide recepta suerint, quod post inο- dum Ritualia, ol praecipue Romanum praeseripsere. In Sacramentis autem, quae pluribus constare videntur materiis, quas 'artiales theologi vocant,
hanc regulam tradit Innocentius il I. i): in talibus, inquit, non est aliquid iterandum , sed caule supplendum , quod incaute fueras Praetermissum.
i) Cap. IV. de transact., et Graiianus ad ean. XXII. c. I. u. r. - 2ὶ LaneoIIol. inst. lib. I. ut . u. g. a. - Jὶ Decretal. cap. lil. de Bapt. - 4M Sess. . III.
ioὶ Cop. II. do Bapt. - ii) Cap. I. de Sacram . non iter.
5쪽
Grochia si): qui ei proprius Sacerdos respeelu populi sibi commissi voeatur
κως antonomasIice pastor dici consuevit: et i D ll. synodo provinciali nca. poli lana decernitur 2ὶ: nemo audeas sine ordinarιi permissu eatra uecessitatem in aliena parsecta Sacramenia ministra re. VI. Porro Sacramentorum ministris plura observanda praecipiuntur 3. Ut piam sanctamque vitam ducant, qui semper parati sint ad sancta sancto tractanda: noverint Sacramentorum ministri sibi necessariam esse cum primis conscientiae Ptiritialem, eι morum lanc Iitatem, quanta decet ministros Christi, eι ssimensaiores Mysteriorum Dei 3 . a. Ad Sacram n- in administranda arcessili statim iaceu ranι, ne si quemquam Sua incuria Sacramentorum praesidio destitui contingant, divinae sese indignationi,
et fravissimis Ordinarii poenis obnoaetos siciant. 3. Ut fidelis populus,
qua par est, reverentia ad Saeramenta aecedat, illorum vim, et usum pro
Suscipientium captu explicare non omittant i . 4. Rilus, quos in Sacramentorum administratione servandos Ecclesia iam recepit, non modo non omittant, neque contemnant, sed nee etiam in novos commuteni 5). Qua
de re I. synodus provincialis neapoli latia decernii sὶ: in 1acramentorum administratione observetur R Ecelesiae ritus, eι ad Cathedralem in ri-ιibus se conformenι inferiores Ecclesiae. idem praescribit S. carolus flor- romaeus et . VII. lam vero ritus distinguuntur, ct alii sunt universalos , alii dicuntur Particulares. Universales sunt, quos vel Scripturae praescribit auctoritas, Pl lola per orbem troque niat Ecclesia. Particulares vero, qui non iidem ubique, sed in diversis Eeclesiis sunt diversi. Do illis intellige udus est laudatus modo triden lini canon , de postremis loquitur Augustinus epistola ad Casulanum his verbis: omnis pulchritudo filiae Regis intrinsecus: illae autem Observatio'ea, quae varie eelebrantur, in eius veste iv ιellistin iure unde ibi dicitur: in Imbriis aureis eirctimanti elu xarietate. Liros. que autem complectitur superius memoratum decretum 8). VIII. Deinum in ministrandis Saeramentis vitanda omnino est rei cuius que temporalis exactio. Vetus Ecclesia libenter aecipiebat oblationes illas , quas ad Ecclesiae ministros, ah pauperes alendos fideles ipsi ultro exhibebant, nunquam vero in Sacramentorum administratione prelium, pecuniamve repellit: pretio nulla res Dei constaι, ait Tertullianus 9ὶ, e ιι amsi quod arcae senus rat, non de honoraria summa quasi reden tae Relictionis constrectatur. Modiciam unusquisque stipem menstrua die, vel cumretit, et si modo AO33it, amonit. Aiam nemo compellitur, sed sponte con fert. Hinc concilium lateranense II. sub Innocenti O l I. in liune modum
decernit si o): ei neque pro pastu, vel sub obtentu alicuius consuetudinis cute, vel post a quoquam aliquid eaigatur, vel ipse qui Sacra incula suscipi lὶ dare piae3umGι , quoniam simoniacum ea ι. idipsu ui praescribunt
6쪽
synodus talaranensis III, et quae postea seculae sunt s1nodi: unius vero 13 nodi provincialis ne a politanae a) verba hic potiam: eum fratis communieanda noverimus, quae stratis aceγimus , et Apostolus cupiaι ma-yis mori, quam ut gloriam hanc quis emetieι, omni victiliantia providen. dum, ut Omnia avaritiae, vel simoniacae labis suspicio de medio tollatur, prohibeaturque ne quid in Sacramentorum administratione directe, vel indirecte eae, satur sub poenis de tuns alatutis, aliisque arbitrio Ordina-rιi mytiyendis. Eadem habet I. synodus provincialis mediolanensis 23.1 . Ceterum sicut vetitum non est s delibus aliquid eleemosriano loco ministris offerre, ita Ox altera porto licet ministris huiusmodi Oblationes aecipero 33. At in hac oblatorum receptione quast vis vel tacita pactio vi lanis da est: id elucet polissimum, quum cadem prompti ludine divitibus, ac pauperibus Sacramenta ministrentur: nam nulla, aut exigua ab istis, ab illigmaxima, copio quo speratur EleemoSJnct. Hinc eadem non poli lana synodus ibidem: ante eollationem nihil sacerdos eaeisat, posι vero uti biliseonsuetudo servetur, ita tamen, ut non eaeictatur per viritualium sub
X. Quod vero aliquando paroelii, congrua aliunde portiono desiit uti
ex huiusmodi populi oblationibus vitam transigant, indecens visum non est sane ire , vel laxare , quid paroelio in Sacramentorum administralione, aliisque sacris sanetionibus eoia serendum sit. Mos iste , si mimis in caeleris Sacramentis, in quibus haud levi populi ossensioni soret, in matrimonio ta. men administrando potissimum invalui. Neque enim oppido limendum est, na ob iura solvi consueta, vel saucita, matrimonium disseratur; neque haec
dii alio maximo semper est discrimini. Ad haec adnotat Espentus ), paroelii alia huiusmodi iura videri in locum decimarum personalium squae do iure communi debentur, eι hodie Passim in deSuetudinem abie ul) sue eessissee ut stetiti laici eo titulo debebant de omni stio ιuero decimas dare meerdotibus, ita vice illarum solvant iura illa vel Dι ventes, dum m stimonium ineunι, uel poει mortem, dum εγelιuntur.
I. Iurs ani quo ordinarius Baptismi minister in primis habebatur Epise pus: unde Tertullianus de Baptismo 5 : dandi Γυtismi ius habet, inquit, summus Sacerdos, qui est Diseρουν, dehine presbyteri, et diaconi, non tamen sine Episco i auctoritate. Ei quidem Episeopi plerum quo per se ipsi baptismum conserebant; unde S. Hieron mus de Episcopis genera iiiisseribit 6 : dant butismum, calechumenos erudiunt.
Il. Porro iure novo Parochi, animarum cura cum iure administrandi Sa-eramenta semel ab Episcopo accepta, Sicut illam indepondenter ab Episeopo, et quasi iure proprio eXercent, ita iamquam ordinarii ministri baptismum couserunt: eaeteri vero presbIteri, aut diaconi extra easum neeessi latis ba.
7쪽
ptizare volantur, nisi petita, et impetrata a paroelio, vel ab Episcopo facultate. Ai diaconos quod spectat speciale quid sancitum reperitur a Gelasio P. scilicet tiι absque Episcopo, vel presbytero butietare non audeant , nisi praedictis ordinibus fortasse lovius constitulis , necessitas eaetrema compellaι i) Unde inter presisterum , ei diaconum illud agnoscunt discriminis canonis tae, quod presbIlero possit pro lubito parochuS baptismi ministerium committere, diacono vero non nisi ubi legitime impeditus
suerit. III. Necessitate urge ulu non modo clerici inferiores, verum et laici quie que privati in , et sine caeremoniis baptigare possunt 2 . Synodus quidem illiberi lana 3): cathecumenos in nocessitate infirmitaιis constitutos,
tibi Ecclesia in prooemo non fuerit, iis tantummodo laicis baptizare permittit, qui lavacrum suum, h. e. Baptismum intectrum habeanι, vi bigaminora sint: unde a baptismale etiam in casu ueeessitatis conserendo urceri videntur bigami, et poenitentes Verum uti in eundem canonem observat
doctiss. Albaspinaeus , subintellisti vult, si plures laiei ιali tempore nou defuerint, tum flatui omnino vuti, unus ut e laicis, qui nondum Poenitentiam ea3olnerit, neque styamus fuerit, baptizet. Igitur ubi elericus non adsit, qui semper in hoc ministerio lateis est praeserendus, Deque laici prae lateo seleelio fieri potest, a quocumque homine sive fideli, sive insideli haplis uiua licito recipi polori t. Γ ndo Eugenius parι. IV. in instructione pro
Armenis diserte docet: in casu necessitatis etiam paganus boptizare Ps test. Porro in quacunque etiam extrema necessitate neminem posse Se
ipsum baptizare respondii Innocentius III. 4 , quum inter hayligatum, et baptizantem debeat esse discretio Quod vero insantes in mortis periculo con siiluti plerumque ab obstetricibus baptizentur, hine nullι foeminae liceι sub
Tarocho ad baptismum in necessuate conferendum Itiei ιι adprobuιa 5 . De ten ore conferendi baptismatis
IV. Sollemnia Baptismati conserendo in Ecclesia constituta tempora Praecipua erant Pascha , et Pentecostes 6,. Unde Histronymus ipse et
Zachariae Prophetuo vatieinium: eaeibunt aquae vivae eae Πιerosolyma ...iu aestate , el hieme erit, quod LXX. interpretos legunt εν μερει , και ευεαρι in ae3lale, et vere, multos ad duo sollemnia Baptismi tempora adplicare scribit. Porro non do erant Ecclesiae, praesertim in Oriente, in quibus etiam
Epiphani ac sollemnitas Baptismati conserendo addicta erat S). Et in Ecelesia hierosolymitana auctor est Sozomenias 9) in encaeniis Rcclesiae Cou stantino M. Super Christi sepulchrum aedificatao dictae anastasia Baptis mum conferri consuevisse. Quod vero in quibusdam per IIispavias, et Gat' i) Can. XIII. dist. XCIII. - a in Tortuli. do Baptismo XVII., II ieron. in dialogo
contra luciferianos. - I) Can. XXXVIII. 4ὶ Cop. IV. do Baptismo - 3ὶ Syn. ll. prov. noap. ibido syn. prov. medio . IV pdri II. const. u. - l6ὶ Tertuli. de saptismo , cap. X lx. Ilieron. cpist. LX l. ad Pammachium eap. XVI. - Commenl. in Zachariam cap. XIV.
8쪽
lias Ecclesiis mos invaluerit. , ut Baptismus etiam in sesiis Apostolorum, et Narirrum diebus conferretur, hane consuetudinem improbabilem, et emennandam confusionem adpellat Siri eius P. si). Tum S. Leo epistola ad Episcopos Siculos irrationabilem novitatem vocat quorunda in per Siciliam Episcoporum πραξιυ praetim, qua in vigilia , et die Epiphaniae Domini Baptismum conserebant. Adeo certum est in Ecclesiis, praecipue Occidentalibus, nonnisi duo Baptismali conserendo constituta fuisse tempora; nimirum Pascha, set Pentecosten: id quod ad VIII usque saeculum obli- Nuisse constat ex Gregorio II. q). Eandem hanc veterem consuetudiuem renovare conatus, et Benedictus XIlI. in SIuodo Romana 3ὶ. Τum caeremoniale Episcoporum praescribit no per octo dies ante vigilias Pa Schae, Ct Pentecostes, nisi periculum immineat, insanies baptizentur. Ac dein uua nil vale Romanum do Baptismo adullorum monet decere huiusmodi Gytismum, ea vostolico institulo, in Stibbato sancto Paschalis, vel Peu- Iec Ostes sollemniter celebrari. V. Iam vero in laudatis R. Pontis cum decretalibus ab generali rogulati excipiuntur, qui in mortis, aegritudinis , vel naufragii periculo Versatatur: quum igitur infantum visa inopinalis casibus sit obnoxia , ut nulla de Corundem vita securitas linberi possit; hinc ex vetusta quoque ecclesiasti Ca consuetudine oblitauit. ut ipsis, quam primum commode fieri possit, baptisma conferretur. Auli quiliis quidem, nisi aliud postulaverit necessitas , in proximo Paschalo, vel Pentucosto baptigabantur, uti colligere est ex
Augustino ), et ex Ambrosio de mysterio Paschae 5): at seculis temporibus Salius visum est non diu paedo baptismum differri. Unde in Il. Fγ- nodo provinciali iaca poli lana 6ὶ, paruulus iubentur ultra octavum ab Oriudiem insaniis baptismum non disserro, gravissimis in parochos sane ili S P0u- Iiis, quorum negligentia quisquam sine baptismo decesserit. Baptismus nonnisi in Ecclesia conferendus. VI. Antiquitus in sola eathedrali Ecclesia baptismus sollemnis administrabatur, in ea enim tantummodo amplum erat baptisterium plerumque Extra Ecclesiam constructum. Neapoli adhuc extat prope veteris eathedra lis Ecelesia E situm Ecclesia S. Ioanni sacra amplum in medio habens baptisterium, ubi Deapolitani saeris aquis abluebantur. At multiplieato sido lium numero in principalioribus Ecelesiis , vel prope eas baptisteria aedi sieata sunt, qua B propterea Ecclesiae baptismales dictae sunt ad distinctio-Nem parochialium quae bnplisterio ea rebant , uti mox observabimus 7ὶ . Porro seculis temporibus, uti parochi ordinarii baptismi ministri sueti sunt, ita omnes passim o rectae parochiae baptisteria acceperunt , in quibus parochiani sollemniter baptigarentur, Ecclesiamque parochialem, ceu matrem, Venerarentur. Quars Concilium viennense 8ὶ, quod secula o sunt Provincialis synodus non polita na prohibuit, ne quis in aulis, vel cum eris, auι aliis privatis domibus, sed duntagaι in Ecclesiis, in quibus sunι
9쪽
ad loe fontes vectat ter dmulati nisi Reyum, vel Principum , quibus
valeat in hoc casu deferri, aut ιulis necessitas emerSerit, Prν ter quam
nequeat ad Ecclesiam absque periculo propter hoc noeessus haberi P audeat buγιietare. idem praescribit I. synodus Provincialis Mediolaneusis si . De catheeumenis VII. Catheeumeni ii semper in Eeclesia audiere , qui per plures veluti Ohristiani tirocinii gradus ad baptisma disponebantur , ae praeparabantur. Pro socio verbum πατεχεων in sacro novi Foederis codiee haud semel in primis christianae Relictionis elementis instituere signifieat et . Unda
Fortulliano 3ὶ noritioli, et Augustino tyrones Dei dicti sunt, quod
eam vilao conditionem seu plecterentur, quae milites Dei, et vitae aeternao candidatos ipsos efficeret: VII l. Nemo ad catechu inenalum sino sollemni manuum impositione , oivsque comite oratione ad milli consuevit 'ν . Adiungi quoque consuevitos,signatio adhibito Crucis signo. Unde Augustiuus 6): catechumenos sectivism quendam modum suum Per sisnum Christi, es Oraιionem manusi usitione puto sanctificari. ix. Catechumeni vulgo tres in classes dispes unlur: scilicet in audientes, senu Iectentes, et competentes, sive elecιos. Audietiles ii dicebantur , quibus in Ceelesiam ingredi licebat ad sermones , et meras Scripturas , qua o in priori Missa o parie recitabantur, audiendas. Verum antequam proae es inchoarentur, e vestigio eos abire oportebat, diacono Ex excelsiore loco proclamante : ne quis Gudientium , etc. 7). Genu flectentes, Sive prostrati ii orant . qui in Ecclesia post Episcopi sermonem persistentes, manuum imposilionem cum propriis quibusdam preeationibus in genua provoluti reeipiohani 8). Tandem proximi Baptismo candidati competentes, sive electi nuncupabantur. Competentes , quod ab Episcopo publico in Ecclesia Baptismum peterent: diecit vero, quod ab Episcopo, peracta ipsorum examination , pligerentur, ut Baptisma proxime suturis diebus sestis accipe.
ront. Undo ab Cyrillo hic rosolymitano 93 Pisa ζομευοι illuminandi, et ab
audiorse constitutionum Βαττι μενοι baselizandi dicuntur. X. Methodus, qua ea techumeni Electi ad Baptismum deducebantur, haec potissimum orat. Ad propinquante Pasehalis sestivitate primum nomina sua dabant , quae Episcopo mandante a saeerdolo , vel diacono speciatim ad hoc nogntium dopulato Seriplis Ecclesiae inserebantur , quae proinde O. Alistha dicta sunt. Sequebatur Oxacla, ne pluries repelita exploratio, quas-nan in an logressis ea techumenatus gradibus progressiones secissent. Tum viginti ante baptismum diebus exorcietabantur. Morcismi precationes erato sacris litteris colleelao , et composilae ad Deum orandum , ut satanae iuillis potestatem frangeret, tum ab ipsis spiritum erroris, et pravitalis ex pel sa) P. II. consi. g. - u) Epist. I. ad cor. I 4. , ei ad galat. 6. - 3ὶ Terlui. do
10쪽
l eret. Duranio exorcismorum temporo catechumeni variis dolitiobantur ex Orcitationi hiis, ni inirimi iciuuiis, abstinentiis, ol speciali ui ab usu contu .gii, geniculationibus, pervigiliis, peccatorum consessione, chameuniis, la-Comis, iniuriarum eo nilotiatione, pauperum commiseratione ete. Detu Fidei SImbolum edocebantur , quod memoriae ipsis mandaudum erat coram Episcopo in ultimo ante baptismum examino recitandum. SImbolir Cilnii Onom ex tempore excipiebat orationis dominicae institutio , dicta oratio fidelium , quippe quae a solis baptigatis adhibere poterat. Adhacenpta S edocebantur responsiones, quibus in Baptismo utendum erat, ubi ab Epi Scopo, vel presbytero bapti gaulo interrogabantur. Postremo aliquot aulo Baptismum diebus velati incolebant, et tu aliquibus salium Ecclesiis eorundem lum aures tangebantur , ipsis dicendo συhem , tum oculi lulo illiniebantur. Eiusmodi methodum vix indicasse satis cato de eadem exqui- Silius in nostris antiquitalibus christianis. XI. Constat igitur ritus, et eaeremonias , quas hodie in Baptismale conserendo observari praecipit Ecelesia, laniae esse antiquitatis, ut eorundum institutio saltem ex parte apostolicae traditioni recto deseratur i . Qua dure piaculum omnino est, vel illas omittere, vel non ea , quae lis illum in F sterium decet, revorentia adhibere. Ubi contigerit insaniem ob mortis periculum domi baptizatum super vivere , ad Ecclesiam adduc Pudus est, ut omissi ritus celsebrentur; id quod vetus ecclesiastica traditio docet, Di synodales constitutiones praeseribunt. Srnodus dioecesis ura politanae uia.
3669. de Baptismo cap. III. decernit: si jorle metu morιι a butizatus Celeriser infans domi fuerit , recteque deinde convalueriι, tid reliquus Eccle3iae eaeremonias suescipiendas maιure in Eccleει am deseraιur.
XII. De patrinis iuvat pauca sui, neelere : ae primo olitu Monsores ,
fideiussores, aut etiam Fidei dictatores dicti sunt, quippe qui du fide , et
sus licienti catechumenorum iustructione sponderent. Uli quoque interdum erentes adpellati sunt, eo quod catechumenos ad baptismum olserrunt. XIlI. Praecipua pali in oris in munia ora iit, baptigantium institutioni prae . esse, eosdemque Episcopo baptigandos offerre , et e sacro lanie suscipere.
Porro distinctions opus erat masculos inter , ei foeminas , scilicet ui pro illis viri , ae plerumque diaconi: pro his vero mulieres , ae praecipuo dia
conissae ad eiusmodi munus seligerentur. Quum enim ea tochum ouae uu-dae in aquas immergerentur, et cx aquis suscipiendae essent, hinc pudori muliebri, et honestati consulendum suit a). XIV. Antiquitus quidem parentes naturales ut plurimum suos praeser tim insantes filios haptismo osse rebant, ac pro iisdem pro silebamur , et Iidem spondebant 3). Αl vero extraneis etiam dabatur id munus obire , Praesertim ubi do orphanis, proiectis, servulis, aliisque id genus bapti Eundis ageretur ). Porro spirituali cognatione coniugia dirimente Secutis temporibus inducta, parentes velati su ut suos o baptismo filios suscipere : a) Tereul. lib. do coron. mili l. cap. III. Basilius lib. do Spiritu S. cap. XX Vll. αὶ Lua l. or0 t. lib. III. cap. 16. - 3) August. epist. XXIlI.- 4ὶ Augu i. ilud. Ocrale