Vindiciarum Plutarchearum liber

111쪽

terant hiatusquo lineas inpune transsiliunto. At cert0 εἰσφέροντες illud, quippe inconcessum genuino Plutarcho, recti8Sime opinor essentiorum oditorum expulit diligentia. Porro eorumdem librariorum incuria idem Plutarcho in Symp. V, 9 p. 84 c in verbi κατακαυθ ἐν ε ζν κ 6 τέφρας

κονla procli Viore etiam errore ad Sperserat κατακαυθεῖσαν,

itemquo in libr. IX, 5, 2 p. 40c, cum in vicinia legeretur ἀπαλλαγεῖσαι, pr συμφέρονra SubrepSi συμφέρουσαι, et qua sunt alia huiusmodi librari0rum fraudis documenta, Omnibu nota, qui cum codicibus vel cum critica supellectile

consuetudinem inierint. Simil0m interp0latorum iniuriam vel scribarum socordiam odoramur in verbis superioribu αὶ μεν γαρ των ποθούντων δοναὶ την ἀνύμν σιν νελευθερον πουσι και ἄλλως ἐξίτηλον, σπερ ὀσμὴν εωλον η κνίσσαν ἐναπολειπομέν ν. Aperi turbat hic vocabulum octoύντων, cui tamen neque Reish καταποθέντων . e. epularum demoraturum Vel ἀπολαυ-

σθενιων quamquam ita dixit Plui. 0r p. 1089 ἐπιτερπὴς μνrμη των ἀπολελαυσμένων neque Wyttenbach προσμενεμέντων Vel παρατεθέντων Vel denique oθέντων, quod ni fallimur vero proximum si substituendum videtur '). Qui conpara Verit laicum geminum apud lut Mor. p. 108ς της

ἄλλο ' o Ddἐν φυλήσσει ζέσασα γαρ επὶ σαρκὶ κατασβέννυται,

και το μνημον ευί, ενον αυτης ἀμαυρόν ἐστι και κνισσῶδες, σπερ εώλων ων τις φαγεν η πιετιθεμένου και ταμιευοντος ἐπινοίας εν υτρο, καὶ χρωμένου δηλονότι ταύταις, προσφύιων ζ παρόντων, i ViX ambigere poterit, quin duo rursus Vocabula contaminata fuerint vel alterutrum omissum ac deinde corruptum, ut Plutarchus dedisse censendus sit αι ἐν γὰρ των ποθέντων η βρωθέντων δονα κτλ. quae ne inverso ordine promenda

Statuerem, persuasit et Xp0ditior mutandi rati stilutarchus ipso in vit Cat. mai. 10 εις δ' υτὰν κ των λισκομένων Ουδἐ ἐλθεῖν λέγει πλην σα πέπωκεν η βέβρωκε, quamquam ut fert natura et commercia quotidiani sermonis, retroactum potius ordin0m sibi vindicant dendi bibendi quo notiones.

' 9uae Faelisius inperitissime do hoc loco protulit, Silentio praeterire satius St.

112쪽

bus' tractatam esse, quilibet opinor animadvertit. Neglecta enim codicum memoria in hoc tantum discrepantium, quod in Vatic et Paris est oιρμίταις, incertum cum lacunaan plene Scriptum, in alat. ἐπικρο ποιημ ratς, haec ita Suppleverunt aνάθημα ζ Ἐρυγραίας π ο ιζ jici 'Iσθμια νενικ κυίας, in quibus quod adsciverunt of τρsa vi dubitandum est, quin e correctione interpreti nesci cuius prosectum sit parum selici Cetura ditiones non habent, nec invenio qui haec aliter sex codicum vestigiis constituere voluerit. Vid0tur autem ni fallor ita potius locus redintegrandus 880 Αριστομάχης ν θημα ης Ἐρυθραίa επι-κOiς Ἀζματίσις Ισθμι νενικηκυίας. Quodsi forte Sint qui oιζτρίας, quod vetusta editiones praebent, e codice nunc deperdit Susceptum opin0ntur, per me nihil obstat qu0minu addatur postἘρυθραίας; quamquam ut ecludatur, non resormidabit, qui in hoc gener additamentorum, quibuSintellectum Xpeditior0m securo conabantur pristini Plutarchi interprete8, temerius ut vi potuerit magis, peccatum SSerecordetur. Verumenimvero lico de Aristomacha poetria nihil prorsus aliunde inuoluurit, nec alius Scriptor muSiCI certamini cum Isthmiis coniuncti suppetat memoriam, ut breviter indicavit Prollorus . , se agante aliquantululmo Mueller in Doriensibus II p. 375, 1 tamen, cum tanta Odicum fide munita sit huius rei notitia, neque a veri Specie abhorreat, haud inepte conieceris quae seruntur pica Aristomachae

' Puibus adnumerandus etiam est L. Frelierus in Polemonis Feriet' tae Fragmentis et qui ea repetiit C. Muellerus in Fragm. hist graee.1om. II p. 123.

113쪽

περιττὰ Dν Γείνουσιν. Sermo si de philosophis, qui inclarsophistarum, ut Gelli verbis utar N. Α Ι, ), neque frugi neque Operae probae, Se in theoremptis tantum nugalibus et pu0rilium i Sagogarum commentationibus obluctabant, ut qui insolubilia problemata voluti de numero stellarum arenaeque necterent Uat Euthyd. p. 294 b), 0l inde a puseritia fulmentas occisSuppingere civisse atque fratres catulorum et porcellorum esse contenderent, volgus nebulanum hominum, qui e Stoicos nuncu- prerent, risuque verborum et aruuliarum fuligine ob oculos audientium iacta sonotissimo disciplinae nomen omentirentur Sed

mirificas plane rationes iuvenuruut interpretes, ut o Tot0ῖ-TH GThyaχo quid e8Sent Xplic9rent. Quorum qu στό μοχοι simpliciter interpretabantur stomachi '), nescio an hoc fecerint obscura quadam provinciretis, Si bene memini, maledicti, in lubuit tiam sermonis commerciis gliscentis memoria, cui quo maiores adderentur convicio aculei, inloto nostratium more aliquanto significantius subiungere poluserant adiectivum Ormatum a soro voco, ut philosophi isti conpellati fuissent ventriculi porois i. e. Suumstgen In quo, Si scriptor re era SV8 8Set eiusmodi periphrasi, quam scilicet non Verendum St, ne qui Squam iuSt liberalius condonaturus

114쪽

enim adducor ut hominem graecum tam inhumano tamque parum eleganter cuiquam conviciatum fuisse credam, qui vultra int0 dicondum offervescente, Ventriculi nomine usus su0rit ad contumelias potulantius iactandas in hominum quisquis fuerit, philosophum ut non philos0phum. Idquo scit intellexisse videntur qui στόμago pro corrupto hab0bant. Sud nequo Wytionbachi στωμύλοι apte adhibitum vid0tur de con-t0ntiosis philosophis, qui sophistarum instar ch. Plut Τhomistocl. c. 2 contortis interrogationibus aut conclusiunculis sallacibus auditores retibus quasi involvere nitebantur cfr Cre-80llius theatr. vet. rhet. II p. 18 P. '), neque eiusdem oditoris SVSpiti a Tota DTαι σκιαμαχία cis Plut ad V. Colot. p. 34aει μὴ βούλεσθε κεναῖς φωναῖς περὶ κενου χρῆGθαι, σκια - πιχουντ ες προς τους ἀρχαίους coul. p. 900 f commode

Megiriaci λεπτολογίαι. quod ad sententiam adeo veri imilius excogitatum videri possit, uiciendum esse crediderim.Equidem re adcurate purponsa non dubito quin aliud quid posuerit lutarchus et olim ad sententiam perapte Scriptum fuerit oi di γαρ ι τοιουτοι λογομάχοι διαφέρουσι, qui bu Consur praeter ea qua adlata sunt a Dindors in toph.

' lia Anna omnelia Alox. V, 8 p. 259, 3 de Latino, Michaelis PSelli equali dixit tμβαθυνας δε τε διαλεκτικῆ μεθημεοινους θ0ρἡβ0υς ν

demque verborum velitationem exprobravit sophistis Ioann ChrysoSt. de S. l; ibγla p. 215, 9 καὶ λόγων μαχοι σοφισταί.

115쪽

sceret profana religioniquo addero voluptates, ad bonum Stomachum ventrisque obsequium haud dubio adtentior, quam ad mendatam lutarchi scriptionem, ioculariter finxit στόμμαχοι. Vide quantum ineptiarum a vox stulte interposita pepererit. Similiter Dodissima c0rruptola luctores adlaue ludificatur in eis qua sedi solent in vit. 0riclis . . Posteaquam de insigni commodo dictum si, quod ericles ex consuetudine ac familiaritat Anaxagorae lagomonii ceperit, ut rerum auSi Sc0gnitis iam libur ess0 ab omni superstitione, quam rerum

coele8tium contemplatio atque terror efficere soleat, Subiungitur narratiuncula de capit arietis unicornis ad oriolem rure adlati set qua ration portentum a Lampone augure et rurSu ab Ana Xagora interpretatum fuerit. Deiud haec leguntur ἐκώλυε δ' οὐδἐν Ο μαι, κa τον φυσικὰ ἐπιτυγχύνειν

και τα τεχνητὰ τῶν συμβόλων ἀθετοῖντες, ψόφους νε

ποίζται. I υτ μεν ουν ἰσως τέρας εστ πραγματείας. Sic hunc locum ditiones pleraeque exhibent, neque Si in eo, qu0 offendore atque inpedire peritum lectorem OSSit, raeterquam in verbis όφους τε ίσκων, quorum i quid ideo sententia tam inepta est, ut veram codicum seripturum pSSenon adducar ut credam. Ac primum quidem quaenam intellegenda sint συμβολα τεχνζε post ea quae Rei8kius, repetita dein do a Car0lo intoni in ditione maiore, ad hunc locum subtilissim adnotavit, cuilibut opinor manifestum esse debet. Sunt nim, ut ipsis Boishi verbis utar, cuni ViXIOSSim e lanare melius, indicia rerum ab aliis rebus effecta vel existentia, non natur procreatis i. o. τοῖς θείοις), sed , arte humana elaboratis τοῖς τεχνητοῖς , ut taeda ardens e gnomon Umbrn tempus ignificatis, Sunt res hominum manibu Conparatae,

per qua non nulla indicantur, quae videntes intellegunt vel coniectant. Quibus subiungor clibu eiusdem viri observa-

116쪽

divina, quaecunque a natura ip8a, in indu8tria et voluntato hominum eveniunt, et e quibus divinatio d0cumenta capit) his si fidem der0gamus, una humanorum quoque fidem tollimus indici0rum. His autem si non licet fidem derogare, relinquenda tiam divinis est. In quo nihil habeo quod viro0gregio refrager Sed instat 0rro alia quae8ti multo gravior, quinam tandem sint discorum isti 0nitus, derire neglecti a Boisilio, o quibus iuxta cum divinis indiciis certum quoddam rei documentum capi posse dixisse censetur lutarchus At quo illud quidum ambigi non immerito poterat, recten discorum 80nitus cogitreri possent urte humanu effecti. Non inopte enim haud dubi dixeris faces cum taedis ardentibus hominum manibus conparatas Sublatasque, veluti nuntii J0nginquius celeriusve propagandi cauSa eodemque iure dixeris gnomonem h0minis artifici ita institui, ut umbra umbilici om-p0ris significandi causa certam et definitam mensuram efficiat. Verum ecqui unquam reSci Vi Sonitum disci, quasi musicum esset instrumentum, cuiuslibet rei monstrandae vel indicandae gratia artificios excitari Accedit hoc gravissimum, qu0d pror8u ignoratur quidnam omnino di Scorum 8onitu significatum fuerit. In propatulo est enim, discum non aliter p088 80nitum edere, ni8 quando cum V e 88us cedenti aeri stridorem quendam atque crepitum efficiat. Nam quom mirifici huius disc0rum 80ni explicandi causa Xylandro Sua Sore adferunt locum e Cic. de orat II, 5, 21 num et sueculis musti ante gymnasi inventu sunt quam in iis philosophigurrire c0eperunt; et hoc ipso tempore cum omnia gymna8ia philosophi feneunt, tumen um auditores discum audire quum

philosophum', mesunt, qui simul ut inoresuit, in media oratione dem imis rebus et gravissimis disputantem philosophum omne unctionis causu relinquunt, is dici n011Ῥ0test quam infeliciter adlegatus sit. Adparet enim nillil aliud perspicuis his Ciceronis verbis declarari, quam permulto e8Se, qui gymnasia quam philosophorum Schola frequentare praeoptent atque levissimum delectationem gra-

' Haec quidem duo rectissimo mea sontentia, quippe prorsu in utilia, quoniam praecedat eorum auditores, extrudenda arbitrabatur Ioa.llati nuperrimus horum librorum editor.

117쪽

dixisse vides aliud, quam quod nos, qui severiores colimus MuSuS magi magi8que in dies conqu0riumr, quod deluctabilis ista rerum utilitatis disciplina, nisi suos suos egredi pr0hibeatur, omnes omnino liberaliores iuventutis nostrae spiritu pessum datura vel suffocatura est. Utut est illud iure miroris Ciceronem cuiquam mystici istius Plutarcho discorum sonitus haud contemnendum interpretem visum esse. Etenim ne si recte quidem inde conclusum esset, disci sono signum datum fuisse exercitationum, commode id conponi potuit cum ceteris Corto talia si lutarchus significare voluisset, lueuientiu reperire potuisset causae suae firmamentum nequo gravabor profiteri me lutarchum novisse Scriptorem non adeo ineptum atque plumbeum, qui qu0 signum datum erat disci quadam pulsatione nescio quo pacto, Suo iure id inter Symbola, e quibus homo Suspica trahere possit iudicium quodlib0t, rettulisse censendus sit. Mihi quido quo quis adcuratius locum Ciceronis consideraverit rationemque eius reputaVerit, eo minuSui ad Plutarchi orba xplicanda tributurus videtur. Multomagi mireris, quod Dacerius, homo saepe insulsus adscripsit:

que uinois de bassins 'viruis an le tro es, quae partim nulla partim exigua fide tradita, nunc adcuratius Xaminare non lub0t. Quid igitur faciemus, postquam his utcunque interpretationibus nihil nos lucrari vidimus Emendabimus audacter, nec dubito, quin cuivis per se ipsa iam se commendatura sit verborum mutatio a τα τεχν τὰ των συμβόλων ἀθετουντες, ψηφους νε πια δάσκων καὶ φῶτα πυρσcυν καὶ γνωμόνων ἀποσκιaσμούς. Inter omnos fere hodie constat duo fuisso in

μένων, quibus in prius vaSculum iniectis reus condemnabatur, alterum ων λευκῶν . τρυπήτων, quibus absolvebatur cfr.

Meior et Schoeman Att. roces p. 720 sqq. et Petersen Observationes in Agamemnonem Aeschyl. part ΙΙ Miscellanea Hala. d. venter Tom. II p. 60 qq.). Unde nemo non videt, quam aptae calculi a iudicibus civ vascula Momissi,

118쪽

rati0nis fieret iudicium, conponantur cum aliis symbolis ad aliarum rorum indicium hominum arte manuque conparatis. Cui ut omnis omnino tollatur scrupulu etiani hoc subiungi potest, non Semel calculorum, e quibu futurorum malorum bonorumve praeSagia Sumerentur, in Veterum re vaticinamentionem fieri. De quo divinandi genere praeter Iambl. de myst. III, 17 εἰ δε πρι των ἀφυχων οἱα ζφιδίων λίθων βδων η υλων τινῶν πυρῶν η ἀλφίτων διηκειτο θεῖον τῆ προδζλώσει, αυτ τουτ και θαυμασιώτατόνεστι ζ θείας μαντικύς προσύμασίας et Annam in LVI, 7 p. 292 4 sqq. και ὁ Αιγύπτιος κεiνος Ἀλεξανδρεῖς

Πολυς ην τα ρ αστρολογίας ἐμφαίνων ργια ος και παρὰ πολλῶν ερωτώμενος κριβέστατα προεμαντεύετο εν νίοις

δε υδ α ιρολύβου δεόμενος, ἀλλα διά τινος φη ' φ ο - ρίας τὰς προρρήσεις πεποίητο, inprimis videndus est Loboch in Agla0ph. p. 814 Sq. Ἀλλὰ ταυτα ἐν δέ πη γεγρὰφθω. Scripsi Misnia Saxonum VII Cal. Sept. DCCCLXIV.

119쪽

P. 24, 8 ab imo π αγκυρων ποσαλεύει, dixit etiam Appian de eli. civ. I, 4. P. 25. Ad ea quae ex Dione Chrysostomo prolata Sunt meminisse iuvabit eorum quae Libanius habet Tom l p. 296 3 R. d. r. ἐνταὐθα οσῶμα θεραπεύων ἐπὶ τ0ῖς πόνοις πίνει της Πηγης δωρ ψυχρόν Ιε καὶ διαφανες καὶ διστον, η δε της πόσεως δον του μητρώου μαστου ον Αλε ξανδρον ἀνgμνησε καὶ πρός τε του συνόντας ἐξειπεῖν, ως σαπερ ἐκείνω, τοσαῖτα ἐνείη φυδαγε καὶ 0ύνομα της μητρὸς δωκε τῆ Πηγῆ quae rhetoris Sutrinam redolent. Eiusdem sarinae est Irenaei adv. haeret IV, 74 p. 378, 2 ως υπὸ μασθοὐ της σαρκος ραφε ντες. Ibid. v. 2 ab imo De monstruos ursi pari conserendus est adhuc EuSlath de emend. vii monach. 1 καὶ τόrε δὴ σε καὶ ρκτου εἰδεχος τι καὶ μ0ρφ0 εμβρυ0ν εἰς ἀμ0ρφίαν αυτω Πρω0υσαν μεταποιηθείς. ibid. v. 9 ab imo Adde Libanium I p. 115, 4 R. d. r. ὁ δε λουσά μενός τε καὶ δειπνησας Πνον γε μου καὶ θύνατον δεχεTαι, qui locus pie conponi potes cum Plut Dion. c. 6 θανύτω συνάψαντες τον πνον. P. 26 v. 10 ab imo. x Platone addere debebam Conv. p. 21ν ε τωγootet 0 αὐi To καλὸν δεῖν ει λικρινες, καθαρὸν, μικτον. P. 27. Adde Appian de . c. I, 33 καὶ σα αλλα αυτοῖς μελλεν σε σθαι προθεσπίζων.

120쪽

P. 36 v. 12. Apud Libanium plerumque obtinet ταῖν χεροῖν sim veluti p. 87 8 p. 244, 22, quae num e codicibuS OSthae excusis o recta sitit ignoro, cum haec testimonia ex priore ei Ahi editione, qua tribus voluminibus pio diit, huc tranSserre coactu Sim. P. 39 v. 4 ab imo. In loco TheopbFlacti hi si V lii nescio an scribendum sit Toυς π Πως ων λημύIων ἀπέβαλεν. enim apud By-Zanlios non ita raro ponitur pro rΠπος ut in riseriore Latinitate vehiculum codem significalu Surpalia atque eqvus Cla Leo grammat in Theoph. p. 451 καὶ οις δομοσί0ις ὀχημα σι ν επιβάς, ἀπῆλθεν φυγὰς μέχρι των Κλεισ0υρῶν Συρίας, τὰς των ἶππων

Ρ. 40. Apud Libanium voιτῆν Similia plerumque iunguntur cum παρύvoluti I p. 74, 10 coni. p. 326, b et Simillier p. 93 9 τεκτ νἐσrί μοι των παρὰ την γυναῖκα κείνην δῶν etc. P. 42 v. T. I DPro Seribae etiam Servarunt apud Libanium I p. 85, 1 S; item sero ubique apud eum coale Scit τι δαφ0ς. P. S. Verbum sigνει in frequentissimo usu etiam apud Libanium esto. g. I p. 49 74 192, 17 p. 243, 5 ubi GoWαι στενων, p. 252, 3

etc. idem Succurrit apud Appianum velut de . civ. I, 5 καὶεGrενεν καθ' υIόν. ut iure mireris unquam dubitari potuisse de usu huius verbi in lingua volgari ex omnium dialectorum colluvie Dala. Multo frequentius Sanc Occurri apud BSZanlios, e quibus hodie addiderim Niceph. Venni uin comment II, 7 p. 63 7 στενόν τε καὶ δάκρυον coni p. 64, I, Vatia praeterea SDonSmorum Umula tione, cui alii huius sectae scriptores, veluti Theophriacius et Nicetas Choniales, ad insaniam usque indulgent, P ατ μεν καὶ θύμει καὶεσIενε και ἐδή κρυεν cla Procop. h. a. p. 95, 13 ἀντιβολῶ τοίνυν κ&ὶ ἱκετεύω καὶ ε 0μαι. quae in glossarum similitudinem incurrunt .

P. 49. Φίνου πολλου γενομένου conposui etiam Appian. d. b. e. II, 10 bilemque o λυς γίγνετ τόνo ibid. c. 22. Ac legitimam eon se culionem retinui etiam Liban. . lecl. I p. 138, 5 φόνω τε πολλωκα α ματι; uno quantum scio loco dixi γενομένης δε της μεγάλης μύχης καὶ του πολλ0 τόνου 117 8. P. b. De verbo χβύλλειν provocare debebam ad A. Koechlyum meum Emen d in Eurip. phig. aur. p. l p. 16 o qui ab hoc laudatur Schoenium ad Hercul fur. V. 933.