Vindiciarum Plutarchearum liber

81쪽

tenubris dispicio rectissime pro codicum lectione Oν μεν ων reficium videri et o ονον, cuius mentionem fieri debuisse admonemur prioribus a ἴσως χει λόγον, ς - ον νον ἀναφήναντα πηγὴν αυτοῖς δαύος τιμῶσιν ), Ουἴω και Γν νοέβεσθαι σπόρου και ἀρότου διδύσκαλον γενομέν ν, ut quid sibi volu0rit Bunssilerus de hiatu p. 49 sq. murem hic SubStituen RSino, omnino non excogitem '' Nimirum quod dixit Se neque colorem leporis neque oeulorum nitorem ne Sal Samnaturam in asini reperire potuisse, id quam temere iactatum esset, diligentior pervestigatio laetio demonstrare poterat. Nam ut taceam oculos in utroque animali consimili modo consormatos, de aSinin colore leporis, cuniculorum certe seciei, qui m0lli 0re sunt capillo, perinde constat atque de Salacitat eius, unde μύκλος adeo Pythio Vocabulo apud Hesychium cognominatus est Lobeck glaoph. p. 49 itemque lasciviens eius genitale coitum stimular creditum fuisso testis est linius . n. XXVIII, 19, 26 l. Verum haec adcuratius nunc eXagitare longum eSt, cum praeSertim consectarium, licet ipsum leviter corruptum, Asr MVJἐν Ουζω ζdi qu0d 0-lendum videtur, nisi corrigi praestat Gστε μηδἐ υιω- δἐνκΓλ. μικρὰν μεγάλW rq μορφὴν μοιον γεγονέναι dici non potuisse de mure et lepore e loratissimum sit. Neque quod Bengelorus in proximis in loco pessim vitiat ὁ γαρ λαγὼς μεγέθους εοικε καὶ τύχους ε δεινοῖς ἐναι sici ludebat γαρ λαγωὰς μεγέθους εοικε και τάχους εν κείνοις

' Cfr. Ioseph. c. Apion. II, 7, 9 et quae praetero conlegit docta diligontia ineri in ibi. Reat Lex et ovors Phoen. I, 297. in transcursu moneo de asinorum in ilibus mysticis usu conserri posse etiam Ammianum Marcell. XXX, 5 p. 228 Bip., qui locus fortasso fugit M. Hauplium in indice Leet. Univ. Frid. Guil. 1863, ubi de superstitione veterum, qua aSinum rudentem ominosum credebant, adnotavit. De lepore Iudaeis inlcrdicto ustathius ad lytii. hossalonic. p. 192 41 Tasel)praecipi etην τε διάτορον λαγνείαν φευγειν , η τις τρο τοιούτω χροβαθεῖα εγκειται, quae unde provenerint, diiudicare nolo.'' Porspoxit hoc otiamin. Franke in Misceli crit ad Symp. Plui. p. 10, qui in proximi haud inepte legendum proponebal in 'ν πρ0ςro Ioν0ν, τιμο μενον α αυτῶν μά λιJστα θηρίων, ἐμφέρειαν.

82쪽

fuerint, i se sp 0randiam videtur, uno odi mendationem nequo

ii illi ni allor significalia aliquotiens legitur apud JZanli OS

84쪽

Vindob., μὰλα κανῶς, ἀλλ ι σπερ, ἐι οἱονεί. Vel quod signum elisionis concesserint veluti in 7 ID TMur . non concesserint in ore nδον Symp. p. 665 , multo tamen, nescio librariorum an scriptoris culpa, XSuperantibu elisionis X0mplis. Qui quidem mos adeo OnStans St, ut d in usquam vel paucissimi tantum in locis, qui continuo corrigendi vid0ntur, ante adspirationum elidatur. Aliquotiens melior lectio 0 0dicibus sumi poterit, veluti in Symp. I, 1, p. I a, ubi quod ditur D i d o νυν καιρός quantocius eood Vind. 0rrigendum est si . Quamquam, ut dicam quod sentio, in his rebus minimis, quas, ut recte in alia RUS Observavit oechlyus meus quem Germaniae nunc redditum gaudemu Omne8), Si non praetor, at editor certe curare debet, tenuis admodum est huius codicis auctoritas. Ubique uni in hoc libro formas intor se de sedibus decertare vides elisa et non elisus itemque non semel, ut in pleriSque aliiS, ἐφελκυστικόν debit h0nor vacat, in alii locis munere non fungitur suo. Eodem ac maiore fortasse iure in tanta eius relicua virtute ex cod Palat in vita Antoni c. 30 pro et a ' σπερια et cap. 31 pro στεργε ' περφυῶς plena restituenda erit particula forma Nec dubitandum quin Si

cum alia diserte oderit 6 ὁ ἱστόρηται, ου ὁ Ο τα ιαστήματα . Tlyc pro volg. ἰd o . Itemque in tanta ususc0Π8tantia se invitis codicibus restitutum vellem Symp. III,

85쪽

II, , 4 p. 63 id et similia consulto a me omlSSa, haud cunctanter vocalem librariorum culpa elapsam e longa fuga mecum revocabis. Neque credibile est Plutarchi sessu ni fallor solitatium in Symp. I, 6, 1 p. 623 0 Gr E cum raeSertimmo III, 10, 3 p. 658 c Scripturus esset νυνὶ ε or P. Ut igitur his omnibus in conspuctu positis graviorem Plutarcho

vindie legem hanc, ut in scriptis Severiorem expertis limam rarissime Velis quam psilon ante vocalem quae adspiratur ab eo elisum esse credam, unde probabili argumentatione concludimus, quando post 'abemus vocalis adspirationem, legitimam hanc esse hiatus excusationem, ita aliquant incertiu8, ne dicam ambiguum prorsus erit iudicium de aliarum vocalium elisione. Nam quamquam magna 8 SUSpitio, ne qui primi Plutarchi scripta transscripserunt, multa etiam in his temor intulerint, cum in tanta praesertim corruptelae cilitat utrum hanc an aliam in Scribendo Sequerentur viam, nihil interesse crederent, in hoc tamen genere adeo

huc illuc salientes vidumus libros, ut quid Plutarcho ipsi sit

Concedendum, quid non Vari disseri possit. Ut nullo modo laetam cum Bensetero, qui perediptori quodam edicto OmneSeiusmodi hiatus quoquo modo exterminandos Sibi persuaserit. Quemadmodum igi- ante lenem Spiritum magna ubique Stiluctuatio, ut aλλ' εὐσι, ταυτ εύσαντες, αλλὰ τί Γύσι,

ουν ultro citroque sint commutata vel scriptoris arbitrio vel librariorum temeritate, ut perdissicile sit in suum cuique tribuendo aequitatem Servare, ita, ne quando equitur quidem

' Unde adpare candem medicinam adhibondam esse Symp. VII, 8, p. 124, ubi editur et M ωσπερ

86쪽

post a vocalis adspirpta, certam diSpicere poteri regulam, immo in quibusdam cum Gi 2 ut conpositis formulis, Vo

87쪽

Eadem inportuna sciolorum soli 0rtia turpissimum hiatum, qui nullam adimittat sexcusati noni Plutarcho adfinxit VII, 3, p. 701 e in Verbi ria &9, τύ, OU Osdεν, Γι του μεν οἴνουε μέσον γίνεTa βέλTtGToν, ου ' λaίου ἀνωT T ode atωτίτω του μέλεχος ὁ ' αν ἐκέλευε τον εν μέσωο - ν κτλ. In iis mirari licet, quid enseterum inpulerit, ut xsp0utari statueret ' ον κέλευεν εν μέGm TO Otho P, iussit nos vinum in medio dolio sinere, quasi alluci quid signi ficar p0sset volgata. Ut in aliis ossi ad κρατον πίνειν etc. explicandi opusa scribae addiderunt lvox, quod Supra admonitum est, ita hi Toν εν Gm eodem vocabulo vitiarunt; ita quo olpo mihi circumscribenduim Videtur Ssed hae extra ait Saam diota sunt. Iam reliquos in his libris locos, in quibus Vocalium concita Sui propter adspirationem proximae littora venia danda rideatur, notabo.Αo priuium paulo timidiu accedo ad locum Symp. III,3 34. 47 a quippe ineXeu Sabilis hiatus in vicem novum sedeXeuSabilem, Ut opinor, 08iturus. Leguntur ibi 190 ὁ ἐ

κατασβεννυν Γ0ς ι ν έο ν τῆ φυχ 4z τι, quibus expeditissimum remedium adm0Veri poteSt, ut transponantur in hunc modum rhτTον νιφντο πῖ του οἴνου, idemque ideo placuisse BonSelero, praeterquam qu0d incautius opinor sud0xcusabili circumductus errore Scripsit Jνιφν ah.

Plus diffidultatis habet alius l0cus III, 1, 4 6 454 646 a

88쪽

χθὶ λέγεται, cui coniecturae, quamquam plerisque audaciorem visum iri Suspicor, DeSeio an haec accedat commendatio, quod non sumet in his libri duo quae erant in archetypo vocabula, librariorum Culpa in unum confluxerint in iusmodi pra0sertim loco, qui similitudine vocum scribentium cul0.40-lud obat. Cuius rei insigne extat exemplum VI, 2, i p. 687 c, ubi omnus codices vitiose praeStant ciλλὰ, ἡνον ι πόροι παρa- σχον Τες TQ μεῖζον τal ζ Gocri, ubi n0n dubito, quin recte correctum sit ἀλλα μόνον ι πίθοι παρεσχον πὰGχον- τίς ει κτλ. Ceterum in eandem rorSU Sententiam, Sed argute magis et oratori locutus est Plutarchus Symp. VII,

κόρρ ς ραπίζων ἐξέβαλεν. In his igitur si concesseris hiatum

inter κεκλζμένa υπό, concedendum etiam est eandem veniam

valoro III, 9, 3 p. 657 di dυεῖν συμφωνία προς τρία μουσι κωT TV, πασα πνωφόρος καὶ λαθικ δής. Nihil nimi loci sontentia invenio quod dubitationi obn0xium ess0 possit, ut prinici immerito Rei Shi SuSpitionem movisse videatur. Itoni aegro mihi persuadeo a librariis titubatum sessu

υμε7 ς' εἰ δε κτλ. in quibus en Selerus, qui omnia mavult ad perpendiculum canonum suorum directa, dolet Vocativum ω σοφo nullo cum emolumento invehendum suasit, Vereor ne purum rudenter certe tutiu multo transpositionis machinno movendae orant, ut Scriberetur Mei o Go*o

C0b0 Mnem. 860 p. 42). Verum ne sic quidem locus satis tutus videbitur, nisi quis perVicerit, stuSom, in qua mirifice s iactat oumultus, sat magnam fuisse, illutarchus inpune sibi sermisisset hiatum. Ita quo do hoc loco guttam boni consilii non hab00, nisi ut adspirationi condonandum suadeam quem praestant libri hiatum. Eadem, dolagimus enim in his suusarum artificia, quae nuper haud modiocri horum studiorum calamitat pullularunt adplicari poterit

89쪽

Y s ante his addidisso, id quod miror ensetero placuisse. Durior multo in hoc genere est hiatu et i serendus quando vocalis longa excipitur rori, in loco ad ordisendum auspicatissimo VIII, 4 4, p. 244 de Apolline aει και φίλαθλος αλλως και φιλόνεικος μῖν ὁ θεος, αυτὰς εν κιθαρίσει και δῶ και βολαiς δίσκων, ὼς δ' ενιοί φασι, κέπυγμη μιλλώμενος, in quibuS, Si Scribendum propo-

verbi Jεli 0 multiplicis lectionis copiis libavit in arurgis ad Phryn. p. 53. Hinc etiam idem verbum a Plutarcho

cogitatione conprehensum non litteri eXpressum suspicor in loco quem non Satis caute suspectaVi R. Franke meus in

Misceli criticis ad Plut Symp. p. 418 VII, 2 3 p. 70 a κείνων

p. 595, quem adlegavit Baehr ad Plut Philop0em p. 16. Minius suspiti0nis habet alius locus VII, 10, 2 p. 7 16 a,

ciλλ σπερ τα κουρεi Θεόφραστος ειώθει καλεD οινα συμπόσια δια χην Ἀλί. haec tria verba e cod. Viud. adsumenda puto), DTως οινος αεὶ μέθ καὶ σκυθρωπὴ ταῖς io, aria dευτων ἐνοικεὶ ψυχ&iς, ἐπιταραττομένη π0ργης τινος δυσμενείας Γλ. In his vel prima D0nt adparet ebrietatem hominum ineruditorum vini expertem rationi parum convenienter dici perturbari ira aut malevolentia immo significandum erat ebrietatem istam oti or quam nostratium quispiam dixerit mo ratem, maderes in animos cineruditorum,

90쪽

quando ira obn0Xii Sint. Itaque gravissima huius quid om hiatus insolentia vel propter sontoni isto labeam removenda orat idquo ommodissim fecit enselorus seribendo

hnberemus non reforinidasse lutarchum hiatum in nominibus

quamnquam alia V et ori hiatum creant turpissimum, qui quidem damnationa nusquam videtitur Xinii poss0. Sed id aliusserit tractationis oeus. Ni in unu i diei lioe, multo tutiorem videri mea lium concul Sum, quRndo ut Usi R monuin Sp. 32, ad aliorum seriptorura litatus haud inpatientium, re

spicitur diei iti. Veluti, ut iis tur, in pervolgpto regia Aetlhiopuam macrobiorum dicto . 46 b, quod selibavit sex

Herodoto III, 22, nullsi profecto erat ausa cur rufug0ret lutarchus hiatum cum seripturia e880 δολερὰ ε . cita at si s circi, eademqU lieontin Sus videtur in iis qua produxit