Vindiciarum Plutarchearum liber

101쪽

co OSitorum, tanquam nullius comm0di, arrepta tantum quae Se animo Offerebat notarum V0cum Specie, mitterentur, idque multo latius in c0dic archetypo patuit quam volgo creditur.

In loco IX, 15, 2 p. 48 d, ubi editur καὶ γαρ αυτ 4

0ρχθοις καὶ πάνδύμόν τινα ποιζιικην προσεταιρισαμέν , της δ' οὐρανίας ἐκπεσουσα κείνης, perperam BenSele- Tu neScio quo errore Circumductu prO κείνη breviorem sormam κείν ς lutarcho Obtrudere conatus St, cuius apud eum conparet nec vola nec Vestigium. Sed hi refutandis SuperSederi inpune poterit, immo hic quoque gratissim traiecti0USVerborum adminiculo quam maxime utendum erat, ut Scriberetur Tn y ουρανίας κείνης ἐκπεσουσα. Sed et haec nunc dimittamus et e selerum ipsum V. d. qui ObiS hanc Oram iniecit, cum quae de hac causa a me aliisque

et ab hiatuum de desultoribus' in cet0risilutarchi scriptis

inter legendum ObServata Sunt, alio loco alioque tempore, ubi Hercheri diligentia novos aperuerit variarum lecti0num the Sauros, Sine quibus in tam ancipiti et salebrosa se pedem promoVere poteSt nemo, lene enucleateque XΡOSiluru Sim. Itaque redeo unde digreSSUS Um. Saepe dictum est non pauco Symp08iacorum loco inSanabile videri, quod lacunarum premantur su8pitione in aliis solicitur detecta lacuna facili 0limine expleri potest ut loco nova pr0rSUS et ineXSpectata tu adfulgeat. Unum alterumve subiciam X Blum. Libro IV, 5, 1 p. 7, inquirens in parte quas Sues in re cereali habui880ut, qu08dam credidisse ait, per Sue arandi artificium m0nstratum esse, ut qui vocabulum υννις ab sς derivassent. Deinde pergit o di, μαλθακὰ καὶ κοῖλα τ ς χώρας Αἰγύπτιοι γεωργουντες, ἰδ'Ἀρότρου δέονται τοπα

parare iuvat cum Her0d0teis II, 14 λλ' ἐπεύν σφι ὁ ποτα-

' Veluti si nupor in vita Dionisi pro volgal φάρμακον πνωτικον citroυντι δόντες dedita opera caecutientes corrigere voleban φάρμακον citro UVτι πνωτικον δόνrε et quae sunt alia non ita pauca huius diligentiae monStra.

102쪽

permira ei videbatur haud dubie et suspitiosa perinde atque aliis. Qui cum suos, quod ratio ipsa vinoebat, merito et nomine et re in λυμανι ικοι ταῖν θεοῖν ωρ μὰ ων Schol. Aristoph. Ran. 338 qu0madm0dum apud Clementem lex. Strom. VII, 6, 33 p. 49 P., licet ibi dissurentum d Iudauis logitur Tαύι

κa μὰλιστα Ιουδαῖοι χοιρείου ἀπέχονται, ώς αν του θύρίου τουτου μιαρο οντος, ἐπεὶ μὰλιστα ῶν λλων του καρποῖς ανορύσσει και φθείρει r. Mover Phoen. I p. 22s), rectius haud dubi sedissse sibi insermaverunt Triptolomum ad CereriSRrnm Uem aetantem, cum quod overat est disset, quam qu0d Aegyptii u8u Veni880 reppererunt. Atqui paria tradit Plinius, graeci haud dubi usus auctoribus h D. XVIII, 18, 168 Volgo credebatur a decessu Nili soror solit0 mo suo inpellero vestigiis eminu deprimentis in madido solo ut credo antiquituS factitatum, nunc quoque non multo graviore sera. Quae quidem testimonia adeo intor 80 concinunt, ut quin e Uno

eodemque fonte profluxurint, tanto minus ambigi 088it, qu0niugi e08 qui 08 Horodotum d rebus Augyptiacis rettulerunt, ab Uctoritate eius pendere videmus. Neque lutarcthi verba dea dotes coloris immunia ruit In quibus quae de subiis ab Aegyptiis ad semina altius d0primenda in Olo madido innui88is, rectene per monument0rum fidem' an SecuS

'ia monumentis Aegyptiorum quae varias rusticationis parte re Praesuuiaui, usquam conparent sues, sed caprae, voluti in tabula Prose

103쪽

tradita sint nunc adcuratius inquiror supersedebo Illud pro

secto luco clarius est, neque Herodotum neque eos qui Ru- pertino lorumque sermone auctorem suum Studi OSe rosagarunt, unum fortasse si exceperis Diodorum, cuius tenuis admodum in his rebus auctoritas, quamquam narratio ipSRuberior induta est sermone, de ali bestiarum genere cogitare

potuisse quam de subus. Quas per se nihil inpodire vid0tur, quominus in solo madido ac lutoso statim post Nili regrussum gratior0m tiam sibi cibatum voluti 0rponises, ut distinctu adnotavit Uin h. n. XI, 53, 279 reppererint, quam Semina, ut alterum altero ea praeoptare potuisse crudibile sit. Id quod

mone eorum interpretum gratia, quoS, cum mirifico plane Commento sues huic muneri rustico proptorua adhiberi potuissu negant, quod de orassent otius Semina, quam in Olo depressissent, non absterruit tot scriptorum On SenSUS, quo minus

ex Subus boves sacere adgrederentur Atqui Aegyptii semina

pyramides eruta apud illiinson, A se con series of the Manners and Custo in os the ancient E plians Vol. I p. 38, ut non omni careat verisimilitudinis specie has sue natas esse in cerebris eorum qui vel primi haec Aegyptiorum ruSlicantium negotia conspexerunt, vel qui, idque multo probabilius est, abulas opera rustica Aegyptiorum exhibentes neglegenter

perlustraverunt et caprarum loco suo sibi vidisse videbantur, cum praesertim geri a caprarum Aegyptiacarum parum cognitum esset Graecorum peregrinatoribus. Celerum ita de hac re enarravit illiinson l. l. p. 46, qua integra hoc loco subicere visum est There has been ome oub respecting the admission os swine into the feld after the inundation, and considerable criticiam has been expendeton the stat ment of Herodotus. Somehave objected that their oraclous abiis ere more lihely to in iure hanto benef the cause of the usban an, and that many the animal might be hosen for the pumose of readis in the ruis Dithout the ear of their destruis et hat he were intended to preserve but the earne Larcher Ner properi SutaeSis, that variis them ould essectuali obviat this inconveniance, and that he historian may allude to thei admission into the fetas previous to the sowing of the rata, for the purpos V clearino the and j oot and noxio us weecis, hos urowt was avoured by the water of the inundatione an opinion hic is strenythene by the representalion os soni pis stive in a revisus par of this ork, rom atom a Thebes, here the introductio of ater planis Seems to indicate the se for hic the were mylved Nor, indeed, conSideris how n- Clean hos animal were considered by the gyptians, is it lihely that theywere mi or any ut agriculfura purposes; and o ne has a reater α εαrence of probabilis than that to hic I have litided.

104쪽

non adeo rara parSi8Se identur, ut non ues quamlibo voraces, nec scilicet minu Sue quam DStratium porcelli, plus satis granorum vestigii depreSSi88ent. Ac pinguia arva ex uno semine fruticem Saepe numeroSum fundere densamque ex raro semine segetem emittere, Si non usu doceret, disserto haud

dubio lini sistimonio discor possemus cst. Hin h. n. XVIII,

24, 199). Itaque haec quidem Suum commemorati non admodum magnam difficultatum habet. Sed quo xpoditior in his

mihi videtur opera, eo magis exagitamur intricata quaestione, qui tactum sit, uui ab Herodoto et pediSequis eius praeter Di0dorum ad unum omnibus, Aegyptii diserte dicantur sues in agros tritio oonsitos egisse, ut id quod ad rem maxime necessarium esset ab uno lutarcho, in ceteris aut nihil aut pusillum ab auctor discedente, cum insigni sententiae utrimunt omitteretur 3 Atque indicatum fuiss0 olim iusmodi quid nescio an testimonium praebeant verba quibus auo continuantur a τον σπόρον ἀπέκρυψαν. Cui incommodo quo satisfiat quidem non vide quid a lutarcho aptius, cetera omnia eisdem paene cum Herodoto verbis redhibente, exarari potuserit quam aλλ' ταν ὁ ελλος ἀπορρέν καταβρέξας τὰς ἀρούρας ἐπακολουθουντες και σπείροντες τὰς ς κατέβαλλον, quae quid significent non est quod dicatur pluribus. Hoc unum addam, ne quis eum Reishio exspectet εἰσέβαλλον, in memoriam revocandum lutarchum loqui dolocis depressis, ubi Nilus regressus resederit, ut quaerendum sit, merit0ne sit repudiatum, quod in verbis Clem Meg. Otrest. p. 14 P., per8picua emendati0110 0becki 0mptatis

Aglaoph. p. 827 qq.), pro Volgato χοίρους εκβάλλοντες, cui substituit ἐσβάλλοντες, a Salmasio propositum erat oίρους

καταβέλλοντες, cum Sermo sit de subterraneis cmernis, in qua porc0 demerserint. Sed totus iste locus no Obuchi quidem uspitione persanatus vid0tur. In alia causa tutarchus de vulpeculis a barbaris in fluvios pra0missis ad glaciei crassitudinem indagandam usurpavit προβὰλλεis de primo rig.

p. 949 βάρβαροι διαβαίνουσι πεζῆ, προβαλόντες

ἀλώπεκας κτλ. quibus confer rius. IX, 8, 1 ε τα μέγαρα

tia adem vicinia haec leguntur τῆ, δε υν ἀποχρη- στῆσαι καὶ τιμασθαι λέγουσι ' πρώτη γαρ σχίσασα τω

105쪽

quiescor poterit in tradita codicum mem0ri ἀποχρηστησαι, quod verbum nihili st. Sod quod o Turneb. et Vulc. ab Ruishio et Wytionbachio c0mmendatum est a TV χρείας pro monstruoso ἀποχρηστῆσαι nihil aliud est, quam prava

correcti Turnebi, quae praeterea a similitudine littorarum parum commendationis habere videtur. Itaque videmum ex codicum noχρ στησαι rectius effecerim a ' ὁ ρ υχης'), quo recepto fortasse a ante τιμασθa ablegandum erit. In promptu est, cum in archetypo litteris plus minus evanidis et ad cognoscondum dissicilibus c0niunctu scriptum esset ALIOPYXHC, librarium primum scitanter adiecisse at ut infinitivum qualemcunque indo formaret, quo tacto a addendum fuisse

planissime perspicitur. Ac si1Spicor etiam corrupti nunc Oeabuli memoriam Servatam 8Se in prorim Ver8u, ubi cum plane inepte datur W προυχοντι της ρυχῆς, Serib Oculi aberrasse videtur ad Versum priorem, in quo antiquitus Scriptum

erat 1 ὀρυχῆς τιμασθαι λέγουσι, cum raeSertim easdem paseu litteras sibi repperisse videretur. Atque harum quidem syllabarum iactura, ut probabili coniectura resarciatur, nihil simplicius scribi visum est quam 7υ προυχοντι του ρυγχους, ut olim rectissima ratione restituit ei Ahius. Ceterum Fr. Osannus, hic quidem cauSae vanissimae patronus ad Cornutum d. n. d. p. 343, male et ibi et Plutarcho consuluit, qui, cum paulo post legatur a d χρζσάμεναι πάττ και ὀρυχη, Sufficere id pinatus est ad defendenda pri0ra P προυχοντι τύς ρυχ ς, qui quidem vocis insolentior de rostro Suillo usus, e dialecto ploboia adscitus i videbatur hancque fuisse causam ut adiceretur φασι, quod ad 0tum potius membrum pertinere manifestum est. Equidem Opinor rostrum ui apud Omnes Graecos homines Semper et ubique Vocitatum fui88 ρυγχος, noque facit est ad credendum lutarchum provinciale eius-

' Do π praepositionis usu quamquam est eiusmodi, qui ipse se etiam sine exemplis tueatur, praeter Hel ad Timol. p. 314 inprimis consorondi sunt hi loci Thuc. II, 3 τ τιμ ενον ἀπο 0 αρχειν, VI, 12 θαυμάζεσθαι ἀπο η ιπποτροφιας, II, 37 προτιμασθαι ἀπ ἀρετῆς, lul. Agis 20 δοτέον το μεγαλυνειν αυτους ἀπο των καλῶν ργων,' Sand 24 αἱ δε α αρετῆς τιμαὶ πῶσι προυκειντο τοῖς δυναμένοις.

106쪽

modi nomen, Si revera exstitisset, orationi immiscuisse. Nisi quis in animum induxerit Jρυχῆ nomen fuisse sacerdotale

mystica si diis placet dialecti vel etiam Orphsi doctrinasi,

insoluntium vocabulorum aucupi cui Sulci audiebant aυλακες et semen sto et aratrum κερκὶς καμπυλοχo et Si quae sunt huic oneri adfinia Tantae igitur molis orat sues ab hac curtu culpa innocentissima defendere, quarum si paulo reconditior, at eadem sanissima est ratio. Ut igitur in h0 loco d0scribentibus a vetusto codice male habito error obiectu est, ut alia 0nerent quam quae a lutarcho viderentur sesso profecta, ita in libro VIII, 4, p. 72400 fugientes scripturae veteris lacinia male lecta ut scribarum neglegentia adeo largam corruptelis ansam dedit, ut locus pasene pro desperato haberi po88et. Ponam illum ut excusiasos in Aldina nμῖν ὁ τοις Ελλησιν κιστα μεν εστι χρεέώδης ὁ φοῖνιξ), ἀθλητικη δε φιλοσοφία, και Ο καρπον νε κύλλιστος γαρ ων καὶ μέγιστος π ευταξίας, ου γόνιμός

εστ παρ μῖν, ἀλλα ζ τροφὴν ως περ ἀθλητο περὶ

το σῶμα της ταξίας ἀναλισκού σης, σμικρὰν αυτωκαι αὐλον εις σπέρμα περίεστιν. Haec est codicum conplurium lectio, quam etiam editores ante Duebnerum, quantum quidem ego Sciam, Omne tenuerunt in aliis pro ἀθλητού Seribitur aθλησιν, horumque auctoritatem secuti sunt Ruishiussit Wytionbachius do utero nihil adnotatur luctionis discrepantiae, nisi quod pro altoro ταξία in castigatioribus atqu0otiam in libres indobonsensi scriptum est 4 ταξίας. Nemini autem dubium 8Se potest, quin sermo sit se similitudine qua intercedat inter palmae atque athletae vivendi rationem. Unde primum in promptu p08itum est, ἀθλητικζ φιλοσοφίαν nihil aliud possu significare, quam rationalem athletarum

vivendi morem e longo usu probatum, quo ut corpus firmius redderent atqu0 robustius, sortior Vescerentur sagina atque voluptatibus venereis sese abstinere iuberuntur. Quam in rem

nihil aptius adserri potos quam ostimonium Clementis Strom. III 6 p. 534, 6 P. φασι δε καὶ ἀθλητὰς υκ λίγους αφροδισίων ἀπέχεσθαι δι πισκησιν σωματικὴν ἐγκρατευομένους').

' 0uamquam Plinius . n. XVIII, 6 58 athletas torpentes dixit venere restitui. Odem pelline Cyprian Epist. I p. s. paratur gladiatorius

107쪽

tionem Satis perspectam habuisse, quorum alter mirifice res perturbans φιλοσοφία per locum peculationis, unde Scitum Salutaremve sententium elicius interpretatus St, iter, Cum quoΓ- Sum pertineat a εἴη parum liqueat, hanc prop0Suit coniectu

h. e. sed athletico glaris Studio propter Sterilitatem conSeorum8,

quod, quamVi ad sententiae tenorem paulo melius sit, nullo modo tamen probabit vid0bitur cum qui athleticum gloriae studium conponi potuerit cum palmarum Sterilitate, nemo plane dispicere possit. Qui tamen ut persuaderet Du0buero fortasse propterea factum est, non quod ei constaret de mendationis Veritate, sed quod ea recepta locus minore offensioue legi posset. Omi88 Faelis perversitate, qui a9λ ιικὴ ὁ φιλοτιμία καέ το καρπον αὐαινοί effutierit, Verius h0 puto, ut 0St καρπον aliquid deess opinemur et totus locus ita constituatur 9λ τ κῆ ὁ φιλοσοφία καί Ο καρπον ἀνὰ λογον ν εἰ- , in quibu pro dνήλoro libenter accipiam aliud eiusdsem potestatis vocabulum, quod propius accedat ad ακαρἈον, quamquam Ut perierit, eo potius proclivi errore effectum crediderim, quod vocabulum iuxta positum eodem conpendio terminatum erat. Sed maius etiam proxima verba lugenti negotium facessunt. In quibus, omissis intorpretum s0mniis, mihi quidem rectissim habere videtur optimorum codicum memoria κόλλιστος γορ- και μέγιστος π ευ- ταξίας, ου γόνιμος ἐσι ι παρ hs is, quod Reislii auctore interpr0t0 de modestia vel continentia cla Cat. min. 8 επι δεικνύμενος ευταξίαν και εγκρύτειαν, quibuS Opponuntur μαλακία καὶ τρυφή ') qua efficitur ut quidquid virium

ludus, ut libidinem crudelium luminum Sanguis oblectet. Inpletur in Succum cibis sortioribus corpus, et arvinαe toris membrorum moles robusta

pinguescit, ut Saginatus in poenam carius pereat, ei Philo leg. alleg p. 58 Bμη μόν0ν τέγνὶ, αλλὰ και βρώσει. 0iτέστι καTαλέσας καὶ ἐπιλεήνας μηtδιώτου αλλ' βλητο τρόπον την τρ0φὴν ἰσχυν καὶ δύναμιν περιποέησθκτλ. coni Aristot de anim gener. V, 4 p. 400, 10 ed Paris.' Ita loann Chrysost hom de loseph p. 120, 6 de Potipharis uxore καὶ Ῥεν inquii Αἰγυπτία κατεῖχε τα φύλλα της ἀταξίας, ο δι 'Lωσὴφ τυ καρπων της δικαιοσύνης ἐβάσταζεν.

108쪽

palmae redundaverit ex nutrimento, cum libidini sitis quasi inaccessa, ad corpori sermam ampliorem et magis eximiam reddendam insumatur hinc Sterilem esse in Graecia. CD. Theophr. h. l. III, 4 5 ὁ φοῖνιξ περ μεν Βαβυλῶνα αυ- μαστος, εν τη 'Eλλὰδ δε υd πεπαίνει, παρ ἐνίοις δε λως ου ὁ προφαίνει καρπόν, quod Vide FraaS, Syn098. plant flor. class. p. 276 et Barthol dy, Bruchstucke etc. I p. 23340t. Ut igitur in his palmarum praedicatur Dra ia quippe XCellentis formae conservatrix, ita gladiatori apud Arrianum Epici dissuri. III, 15 commendari Videbi8 ευτακτεῖν, ἀναγκοφαγεῖ c0M. Clem Alex faed. II, 1, 2 p. 63 P.) ἀπέχεσθαι πεμμάτων, γυμνάζεσθαι πρ0ς νάγκην, εν δρατεταγμένη, ε καύματι, ε ψύχει μη ψυχρον πίνειν, μύοἶνον, οἷ τυχεν κτλ. Quae omnia cum Supserioribus testimoniis ita congruunt, ut plane eluceat auctorem in proximis palmarum conparationem cum athleti eXplicatius enarraSSe.

In quo mirari subit neminem interpretum adtendisse ad mirificam lectionis diversitatem, qua codices et vetusti libri inpre88i inter se pugnant, quorum alii, qui ad fidem suspectiores

videri p0ssunt, dant aλλὰ την τροφὴν σπερ αθλησιν περι το σῶμα ζ ευταξία Vel ταξίας ἀναλισκούσης, alii, ut Vindob0nensis, praestant ciλλὰ ιζ τροφὴν ς περ αδλη-

του κτλ. Ad haec si quis memoria repetat, ne Supra pag. 43 dicta sunt do inp0rtuno quodam in his libris corruptelarum genere, quo dissecta duarum lectionum membra in unum Oaluerint c0rpus, is vix dubitabit quin ipsum hoc accidisse videatur in nostro loco. Accedit alia suspitio, de qua mox minime

dubio exemplo ad curatius expositurus sum. Cum enim Mum placeat, sententiae seriem novo subiecto donari, cum raeSertim, Si qui receperit ῶσπερ θλητου, perincommode, ne hiatu quidem Suadente transpositi0num '), traiecta videri debeant verba, vix dubium habetur, quin scribarum liburalitas in gratiam vocabuli praecedentis participii paλισκου in et gemSet casum adulteraverit. His expositis prompta erit cauSae diiudicatio Credo enim totum locum longe propius ad codicum memoriam et ad sententiam aliquanto rectius sic fere

' seu de re locis aliquot conlectis post Carolum intenim de hialup. 27 sq. 7 adnotatum est a me in uaest Plut III. 13.

109쪽

τύσιν περὶ του χύ, a m ευχρέων ναλίσκω . In quibus qu0d Wylton bachio duo adoptavi ευεξίαν Γ Volg. α ιαξια ' vol ut alii libri pra0stant i xa cii , idcirco autum eSt, quia post priora continentia rupetita mentio vix admitti p0880 videbatur. Ceterum de eadem Orpori S ευε ia certamen per Grauciam institutum iudicavit tiam Dio Chrysost XII p. 240, 8 D. σύμπασα Ἐλλὰς θυσίας τε θύουσα κ ων παρόντων μεγαλοπρεπεiς και δὴ καὶ τον ἐκλεέστατον γῶνα τιθLῖσα ἀπαρχὰς ευεξίας καὶ ρώμης και τάχους, eamque thletas labarum matrimento consecuturos esse admonuit Galenus de alim sau. I, 19 T. VI p. 529, 11 Κ. και πλείστω γε τούτω φεδέσματι καθ' κύσι ν ημέραν Ο παρ' μῖν μονομὰχοι χρῶν

γμενη τε και πυκνη σαρκι, καθύπερ ι χοίρειον κρέας, ἀλλαχαυνοτέρα ω μῶλλον, de quo loco alii8que quibusdam huc perti nuntibus scitissim exposuit L. Friedlaender, Sittetigesch. Borus I p. 207, 2, ut ego vi ullum testimonium ab opraetermissum addere potuerim. Quantopore librariorum semeritas in participiorum terminationibus pro arbitrio in deterius mutandi grassata fuerit per scriptore labenti potissimum aeVi, vix aptius poni poterit Xemplum, quam verba Plutarchi in raus libr. VI p. 686c tractata illa a mitis parum felici SucceSSu, quamquam fatondum si uri aliquid suboluisse Wytiuubachio. In hi postquam explicuit auctor, quam inliberalis sit voluptatum quae e cibo potu V percipiantur recordatio, Sic Ontinuatur ratio προβλVμώζων ε και λόγων φιλοσόφων ποθέσεις αυτους τους μεμν μένους εὐφραίνουσιν αεὶ πρόσ

και μεταλαμφύνοντας. Non pus videtur ut de Singulis dicam. Illud portuni est, lenius interpungendum SSeΡOS παρουσαι, neque per Sententiam fieri poteSt, ut a Toυς ἀπολειφθέντας 1ungantur eum prioribus, id quod in conside ratius laci Ruishius in oriamo ni fallimur Verum adSecutuS, quod i τούς τε του scribendum proponebat. Tum facile serit nitorem Suum reddere proximis verbis, quae vi dubitandum est quin lim sic scripta fuerint και τοι ἀπολειφθεiσιν οὐχ

110쪽

ηττον στίασιν παρέχουσιν τοξ αυτῶν ἀκούουσι και μεταλαμβ νο υσιν . . non minu Sermo rum dapes et epulas praebent Vel, ut St apud Plautum, Sermwme edendos dant9 eis qui aberuntis enu, quum qui FSo illo germone praesente audire eorwmque oon potes seri pauerunt Quae sine contrO- versia perapta est Sententia, Plat0nic rursus, ni fallor, colore temperata Cir inprimi Timaeum, X quo SeXcentiens SermoniS

lumina sumpsit Plutarchus, p. 27 τελέως τε και λαμπρῶς εοικα ἀνταπολήψεσθαι την των λόγων στίασιν et de rep. IX p. 571M εστι σας λόγων καλῶν και σκέψεων Oes. Plut Symp. VII, 8, 4 p. 13 et quae alia exempla adfert Wytteubachius ad Plut Mor. p. 40 b, quibus addo similia apud

Athen VII p. 270 τροφὴ γαρ 'υχῆς λόγοι καλοί 0M. I p. 2 VI p. 268d VII p. 275 a.' Ut igitur in his librarii,

cum novissimas participiorum Syllabas indiscretis fur si isn0tarent, temeritate sua locum tribu quattuorve, cum Semel ingressa esset corrumpendi via, inquinarunt vitiis iam perinde plane est per e08, quom0d Sigia resolvantur , ita inali loco n0 tam miraberis Soloecismum ut duo licentiam sublestae graecitatis, quam in Scitiam Scribarum, cum parva Vel

nulla potiorum librorum dissensi0110 nam do libro Palatino mihi quidem non satis tuta fides in Symp. VIII, 9, 3 p. 734 bscriptum it a d Γαλαιῶν γυναDες ει ι βαλανιῶ πόλτου λίτρας εἰς φέροντες. Quamquam n0 nescius Sum Simile quantumvis dubium corruptionis exemplum adferri ex Quaest. Graec. c. 56 p. 303 e sp ε φονευθέντων 0 magonibu8, cui, si m0do integra est Stephani lectio, promptior fortasse parata erit excusatio ab iis quae de participiorum non motorum S praeSertim apud script0res aevi bygyntini adnotavit 6bockius in gla0ph. p. 216 et Paralip. p. 550, iniuria

credo inpugnata a Bernhardy v. l. in aralis Synt. r. p. 36), in tanta praeterea Script0ris harum quaestionum neglegentia, non Semel ani0res melioris aetatis sermas oblit' 'Oφθαλμους ἐστι αν dixit Basilius de log libr. geni. e. 9 μὴ φθαλ- 0υς ἐστιῶν ταῖς τόποις των θαυματοποιῶν ἔπιδείξεσιν et heodoret. rei hiSi p. 1154 νομοθετε τοῖς ὀνθαλμοῖς - μήτε τω οὐρανίω κάλλει κ ὰ ω ων argρων σrιαθῆναι χορω. Apud Libanium Grιαν, ευωχεῖ σθcta similia sensu figurato usurpata omnibus paginis e currunt.

라틴어 텍스트