Petri Fontidonii ... Pro sacro, et oecumenico Concilio Trident. aduersus Io. Fabricium Montanum ad Germanos oratio

171쪽

z72 PETRI FONTII . nunquid ego illis sapientior, aut sancti oeesse potui, aut debui,ut tuae voluntatis, tuarumq; legum me potius,quTm illos, interpretem adhiberem l nullam tu aliam gratiorem Deo victimam esse dixisti, quam obedientiam: idq; tu domine obediens patri usq; ad mortem crucis acerbissimam,

tuo exemplo confirmasti. recordabar etiam, quantis eos beneficijs affecisses, qui diuinis praeceptis,qui parentibus,qui pastoribus, ministrisq; tuis paruissent:contra vero grauissimis suppliciis in rebelles & contumaces a te fui me animaduersum: memineram te poena capitali illum plectendum decreuita,qui Dei sacerdoti non obtemperasset: memineram Saulem & regno,& vita spoliatum, quod Samueli non paruitate noueram te Danieli inter summa Israeliti ei populi flagitia illud commemorasse, quod prophetis,qui diuinam voluntatem regibus Sc populo interpretantur, credere noluisset. ijs ergo com motus Zc exemplisti legibus tuis, malui cum apostolis,cum pastoribus, cu Conciliis, cum Ecclesia tua sancta errare, si modo obedientia error appellanda est quam mecum,aut cum alia is vera sentire. quid enim aliud facere de

buit

172쪽

buli illis ne fidem non adhiberem, quoratu me fidei credidisti mihi soli crederem.& illos contemnerem qui etiam si vera, caeteris deceptis, sentirem,arroganti l tamen, atq; superbiae crimen, quo nullum est de-tcstabilius, effugere non possem . si Eces ste tuae sancita ob te perasse, si illi credidi se flagitium est: me reum huius criminis agnosco. si qui ci edunt Ecclesi damnantur: qui non credunt, praemijs afficiunturr cur nos illi parere iussisti icureos,quos crudelissimo mortis genere, & effuso in no centissimo tuo sanguine, eterno patri conciliasti, in tantas angustias coniecisti: visi obedierint Ecclesiae, codemnentur: si non obtemperauerint, tibi insensi & inimici reddantur' cur pateris eos in tanto discrimine& errore versari 'quod me supplicem

di obsequentem Ecclesiae, sanctisq; Concilijs praebuerim, dignum aeterno supplicio iudicabist qui obedientiae praemium amplissimum sperabam, acerbissimam poena sustinebo quae spes salutis miseris & calamitosis illis hominibus reliqua esse potest, i qui nihil aliud unquam audierunt, neque didicerunt, nisi quod Ecclesia iussisset: si

qui illi credunt,poenis sempiternis adiudi

173쪽

174 PETRI FONTI D. eanturiquod si eam ob causam, quod ob cliens Ecclesiae fuerim, censes esse damnandum: non inuitus supplicium istud sustinebo, ne i unquam inobediens fuisse videar. Non arbitror, Fab vici, honestam hane meam desentionem,etiam si errantem E clesiam & Concilia secutus sui siem, iudice illum aequissimum, cui nullum est facrificium obedientia iucundius, repudiaturum esse.Tu vero ijs, meo iudicio, verbis tuam causam ages: quae quidem ego ex hac tua oratione colligam, ne illa a me conficta suMD-.s i sse queri possis. Ego, domine, cum lumen quib. ver euangelij tui papistarum improbitate ex-ευ μψm tineium esse animaduerterem: cum videre concilia tape turpiter errasse: mutuis sede ἔμ' cretis confecisse: in Satanae nonnunquam synagogas cecidisse: tuam Ecelesiam a veteri tua disciplina foede degenerasse r isto sq. Pontifices in Stricium nempe, Gelasium, Leonem, Innocentium,Gregorium S alios digitum intendens, frequentissime suisse deceptos . eaq; praecepisse, quae tui ci egibus erant aduersa: reliquos vero Romanos

Antichristos, iurato, ecclesiae hos es, religionisq; proditores nihil unquam boni

ncisio, neq; doinde secturos fuisse: istos m

174쪽

doctores,Hieronymum, Augus inum, Basilium,Chrysostomum S alios, utpote homines in scripturarum interpretatione saepis, inae hallucinatos: cum per tanta S ecclesie nciliorum, Ponti ficu m, doctorumq; tenebras, lucem ipsam euangelicam Helias

ille secundus, Lutherus, quem miror hic non adesse) curiosis oculis inspexisset, ne te desercrem, qui veritas es, qui Deum potius, quam homines auditidos esse dixisti,

illius doctrinam, qui mihi Deus quidam

esse vidcbatur, complexus sum: S cian pati potius debeamus scandalu nasci, quam ut veritas deseratur, ego,cui in tam supina, tamq; diutina tot saeculorum ignoratione lux ista euangelicae veritatis affuliat, non modo passus sum oriri scandala: sed concilia & Pontifices, tanquam veritatis hostes, contumeliis & opprobriis, Ut par erat, e Xagitaui: traditiones illas, aut potius nugas tuorum Apostoloru neglexi: humana omnia decreta repudiaui, & deceptam ab illis imperitam multitudine, solis euangelicis verbis erudiui: ecclesiam scindi, &.cruentari antiquam potius religione, A Uam euangelicam veritate interire passus sum. Eccle

175쪽

Concilijs, sed non falsa docentibus: Ap stolis&doctoribus, sed non a tuis verbis declinantibus. quorum errores clim ego manifesu deprehendissem, mihi soli potius vera sentieti, quam illis omnibus mentientibus credendum putaui. qui ergo me pro veritate illorum erroribus constanter opposui, eamque ab illorum iniurijs vindicaui,&in libertatem asserui, immortalitatis praemium illis cultorib. promis m,& mihi iure debitum non obtinebo ἰPuisne, Fabrici, hanc illi defensionem gratam esse suturam, cui nihil est invisius inosolentia,nihil humilitate gratius Redi igitur ad te Montane: diei huius acerbissimi,& maxime pertimescendi, frequens subeat tuum animum cogitatio: resipisce tadem,& pijssimam matrem Ecclesiam, veritatis columnam & firmamentum agnosce. discute hanc odi j nebula & furoris tuae mentis oculis offusam di & veritatis splendidi Dsimam lucem in Ecclesia, atque Concilijs potissimum splendentem intuere: contuis macem omnem arrogatiam Deo invisam, & veritati infestam deponet & Christi in cruce pendentis humilitatem &obedien. tiam aspice & imitare; considera tecum ip-

176쪽

se,& expende in tantis tempestatibus sed iationum, & haeresum procellis, quibus fluctuat vestra gymnasia, in illis errorum fluctibus , in illo discordiarum & vertiginis Spiritu, quo, vobis auctoribus, Germania iactatur, neq; Deum, neq; veritatem posse , reperiri. neq; enim in commotione dominus, ut dicebatAngelus Eliae, sed in Spiritu aurae tenuis, neque in illo vento doctrinae, quo leues & inconstantes homines circumferuntur,veritaSVnquam euangelica reper . ta est. Quod si ubi duo Christi nomine cogregantur, ibi Christus est,dic mihi, obsecro, qua ratione ubi duo ministri non modo Christi nomine non conueniunt, sed neq; Satanae nomine in eandem haeresim conspirant, Christus aderiti ubi vero ille non est, veritas esse non potest. nam cum veritas inimica discordiarum,amica pacis,&otii sit, necesse est, vos, qui iucundissim 1 pacem tota Germania expulistis, simul etiam cum illa exterminasse veritatem: ut merito veritatis & pacis hostes iudicemini. memineris perturbatores pacis Christi discipulos non esse, qui pacem, morti proXimus, Apostolis suis testamento legauerit: qui eam omnibus, quivere Christiani sunt

177쪽

& appellantur ,hereditario iure reliquerit: qui illam in ore semper gessit,& vivens,

moriens, atq; resurgens impense nobis comendauit: veni in Concilium, quod unicus esse potest auctor recuperande pacis,&murus firmissimus tuendae publicae tranquillitatis: reuertere ad Ecclesiae sinu, unde cum ingenti illius dolore, & magno tuo malo diuulsus es: redi in illius gratia, quam de te optime meritam ingratissime deseruisti: miserere si non afflictae &cala- mitosae matris, quae lugubris & lacrymabunda, filiorum suorum a vobis trucidatorum sanguine perfusa,supplices ad sponsum dulcissimum tendit quotidie manus,& ab illo suorum simul atque vestrorum vulnerum medelam emagitat: miserere si non eius, quae suorum malorum oblita, vestrorum dolore confecta pro salute vestra preces & lacrymas fundit: miserere sino ruentis & prope iam euersae religionis,

si non tot animorum aeterna morte, vestra

culpa, pereuntium, si non tot Christianorum,qui passim crudelissime trucidantur, quorum effusus sanguis diuinas aures crebris pulsat clamoribus: tui saltem ipsius Fabrici, miserere, que pro deserta religione,

178쪽

pro pace Violata, pro scissa, atq; dilacerata tunica Christi hoc deniq; eX tremo, maximoq; flagitio, qν hac impia oratione tua in sacrum istud oecumenicum Concilium admisisti horrendum Dei iudicium , indignatio diuina, &acerbi sis imum, idemque sempiternum suppliciu expectat. Sed vos ego iam ad extremum appello sacri Romani imperi j electores, principesq; Germaniqclarissimi, qui in tuenda Christiana religione principem semper locu&auctoritatem tenuistis: qui ab Ecclesia Romana magnis,& immortalibus beneficijs exornati, pro tantis in vos illius meritis, nucillius&dis.ciplinam,& patrocinium deserere,& vesanis quibusdam, atq; tragico illo Oreste dementioribus ministris potius, quam fanctissimae, & sapietissimae matri,& de vobis

optime meritae credere voluistis. Multa quidem ego nunc ad eleuandam istorum ministrorum auctoritatem , quam magna

apud vos adepti sunt, afferre potuissem: qui b. si patientes aures adhiberetis, no dubito quin illorii doctrina& auctoritas suspecta vobis &inuisia redderet. possem UO- bis seetas innumerabiles,pserre, qui b. scis.

ia est & dissipata Germania, qui aptisti me

179쪽

testatur & clamant, & oculatis hominibus palam &aperte videntur indicare, ubi tot sint dissidia, veritatem euanselicam,&veram Christi religionem eue non posse. possem illorum libros in medium prod cere, in quibus, qui se euangelicos profitentur,tanto stomacho,tanta rabie & furore loquuntur, ut ne daemones quidem, nedum Christiani ita unquam locuti fuisse videantur. possem ostendere, quam sit indignum Germanica sapientia & nobilitate perpeti vos tot tyrannides quot hqreses, tot tyrannos quot ministros vestris animis dominari: qua quidem ego indignitate soleo mirari vehemeter excelsam illam, vereq; regiam Virtutem vestram, istarum Syrenum cantibus iam diu consopitam, excitatam aliquando non fuisse,& turpissimum istud tot haeresium & haereticorum dominatum a vestris ceruicibus non repulisse. possem illorum fraudes, atq; fallacias detegere,quibus emcere conati sunt,ut venenum istud mortiferum blandius in v stros animos irreperet. libertatem etenim carnis, veluti fucatam quandam, petulantemq; meretricem blandam conciliatricem, vestris oculis di sensibus obiecerunt, quae

180쪽

quae suis lenociniis vestrae assentaretur imbecillitati, & persuaderet post Christi mortem licere quide vobis esse Sardanapalos: quae totum illud molestum poenarum, &aerumnarum pondus a vestris delicatis humeris in Christi seruatoris nostri humeros transferret: que seuerioris illius disciplint,

quam a maioribus accepimuS, neruo S Om

nes elideret: quae, neglecta illa aspera&acclivi virgultis & tribulis impedita virtutis semita, per amplam &spaciosam volupta tum & deliciarum viam liberum &iucundum excursim polliceretur: quae ieiunia, nuditatem, abstinentiam, Verbera, & omnem illam castigationem, qua petulantis carnis impetus frenantur,conde naret: que lacrymas illas dolore peccatoru expressas, quibus ira Dei placari solet: impias esse doceret: quae deniq; omnia pietatis opera sacrilega simulatione esse diceret. O caecam improbitatem,o impudentem & nefariam hominum peruersitatem. Christus innocetissimus, ut illam corporis gloriam conse queret, acerbissima sub ijt tormentor u genera: haec em inquit Lucas) oportuit Christum pati, atq; ita intrare in gloriam suam: di ego peccatis & scelerib. coopertuS aeter-