장음표시 사용
161쪽
quispiam alius subiecei it, hoc ab oecum nico Concilio Tridentino definitu & de cretum cst, idem illum clamor, idem male dictum consequetur, Anathema Concilio Triderino. Quanquam timedum illi erit, qui vel Concilium Tridetinum, Vel ecclesiam Romanam nominauerit, ne non solum conuicia, sed sanguinarias illoru manus experiat. Atqui dieet aliquis, hoc expressum est in epistola Pauli ad Hebr. sed subiiciet alius, iam pater ille sanctissimus
S unicus Aristarchus, scripturarum Lu-ther. arrepta virgula censoria, illa epistolam utpote haereticam, & falso titulo Paulo tributam, ab ordine diuinarum scripturarum remouit. Sed id legimus in epistola Iacobi r illam etiam stramineam idem ille Esdras diuinorum librorum censor appellauit. Id nobis Machabaeorum libri tradiderunt: non sunt Canonici. Locus est expressi is in euangelio Ioannis: non est accipiendus in huc sensum: longe diuersus est sensus, vis & energia vel borum: non legi- ur in vetustis codicibus: additum est ab interprete: non sic habet Graeca exemplaria: in quibusdam antiqui ssimis exempIaribus aliter legebatur. At vero sic uniuera
162쪽
ecclesia Christiana hactenus est interpre- tata lapsa est.Sic Concilia definierunt: sedi dicet Montanus,illa non sollim errare, sed . . quatum ut Soecum enica sint, in Satanae sy-: nagogam cadere possunt. Sic sanctissimi, et doctissimi, & vetustissimi patres , Cypriai nus,lrenaeus, AugustinUS,Hierony. expol nunt: homines sunt, falli possunt. Sic no-: bis apostolicae traditioneStestantur: nugae sunt .Quid ergo prodeant in medium illas quinti euangelij clarissima lumina, Luthel rus, Luinglius, Carol stadius, Bucerus, Oe colampadius: qui ubi nomina butur, assu sent omnes,& aperto capite, venerabundi illorum sacrosanctam auctoritatem suspicient,&reiectis Concilijs, conleptis Patribus, exclusis apostolicis trad itionibus, Ec-s clesiae consensu & consuetudine neglecta,
toti Ecclesiae Catholicis & Apostolicaea avnicam, inquam, Lutheri auctoritatem opponet. itaq; cum aduersus ecclesia I o. mana illis erit pugnandum, Unicum omis
communis erit illius furiosae turbae cosipi ratio. At vero ubi Lutherus cu Luinglio; Caluinus cu Melanchthone cogredietur:
cum aget de Libero arbitrio:& quida cum L 1 Luis
163쪽
16M PETRI FONTID Luthero A Caluino dixerint nullum esse liberum arbitrium, & proditionem luda Dauidis adulterium ita opus e sse Dei,sicuisti Pauli conuersionem: contra vero me-Ianchthonici id horribile mendacium &Manichaeorum furorem esse clamauerintrcum prodierint sententiae diuers I innumerabiles, de Iustitia Christiana, de Sacramentorum numero, de constitutionibus eccletiasticis, de Caeremon ijs ecclesii ae, de Iudicio, de Praemiis bonorum, malorum inque suppliciis: cum Davidici nullum esse futurum iudicium uniuersale, Ana baptistae futurum quidem, sed animas ε corporis vinculis solutas, ad illud usque tempugdormire,& det mones simul cum illis e suppliciis extrahendos, & sempiterna foeticitate donandos contenderint: cum Seru
tiani& Libertini, carnis resurrectionem minime futuram cum Sadducaeis, Menanis dro,atque Simone assirmauerint: cum nomodo diuersorum auctorum,sed eiusdem Varias, repugnantesq; sententias alii protulerint, ut cie Numero sacra metorum, de Communione utriusq; speciei, quam quidam necessariam, Christo institutam
dicent,idque Lutherum sensisse, alii repu-
164쪽
RATIO. x 'gnabun tragetur res obsignatis tabellis: N- ferent illi consessione Saxoniςam & Uui-tembergensem. ij vero sermonem de Eucharistia,&librum de Captiuitate Babylonica, licet omnia illius scripta sint Babylonica quot tunc furiales voces excitabuntur' si praeterea de Sacramento ordinis, de Matrim onio, de Poeni tentia, de Sacrificias, de veneratione, cultuque fanctorum inciderit sermo, similis exorietur co- fictatio. ubi vero scripturae locus aliquis proseretur explicanduS, atque exponendus, quibus clamoribus, quo tumultu, &sremitu certabitur undiq;ἰ omnes scripturam sacram apertissimam esse communi
voce clamabunt: interim tame eam, quam
uniuersi facilem, claram &cuiuis perviam constebuntur, singulis suis commentis, veluti Cimmerijs tenebris , inuoluent. Nam cum hic suum sensum affixerit, alius repugnauerit: cum hic dixerit, se sincerum animum & mediocrem diligetiam, quod satis est, ad inuestigandam veram illius in istelligentiam attulisse: alius vero melioribus se literis,acriori ingenio, maiori indu stria,sincerioribus oculis ad inspiciendam diuinam mentem accessita contenderit:
165쪽
di nemo interim ausus fuerit Augustino,
aut Hieronymum nominare, ne risu excipiatur, ne audiat, Homines fuerunt: nemo
Concilia, ne respondeat, Errare possunt: suum quisq; tantummodo sensum testem appellauit: quia videlicet ille solus errareno potest. Hic peierabit illa esse germana interpretatione,quam adhibet: alius suam colendet esse legitima. Cumq; nullus alius iudex adhibeat praeter ipsam scriptura,&illa taceat, licet misere ab illis torqueat &dilaceretur, quid aliud ex hac Ptinaci contentione sperari poterit, quam ut exca deccentibus ira& inflammatis animis, mutuis conuiciis eoru ora verberenturi quanta tunc, Deum immortalem, conflictatiolquantus clamori subsellio rufragor quantus animorum aestus&furori quales conis
tumeliae & opprobria consequenturi Hieerit extremus actus huius furiose tragoediae hic enim esse solet discordiarum exitus. otiod si ulla catastrophe erit expectanda,duobus, meo iudicio, consectis decretis, haec Babylonica synodus terminabitur: alterum erit, ut Ecclesia Romana anathemate iuguletur:altem, ut sint tot sensus, quot capita. quod enim aliud mon-o 3 strum
166쪽
strum a discordia atq; furore gigni potesti
Nunquid perperam vaticinari videor, Fabricit neminem ego esse arbitror, qui immensum illum haeresum vestrarum Ocea Dum, qui erro tum procellas, quibus iactamini, perspexerit, qui non me vera praedicere fateatur. Quae cum ita sint, Montane, cum intelligas nullum aliu exitum huius fabulae quam tu Concilium appellas) esse posse preter huc: qua fronteati sus es Germanos principes ad cogendam synodum inducere & eos ab hoc sanctissimo & oecumenico Concilio ad furiosam istam conspirationem traduceret Cum igitur ostenis sum iam sit, grauissimas & maxime neces.sarias causas celebrandi sacrum istud Con.
cilium extitisse,illasq; ad vos potis simum
quorsi gratia coactum est, pertinere: cum aperte fuerit a nobis commonstratum, ilialas, quas tu non veniendi rationes adduxtiasti, diuerticula quaeda& latebras esse, quibus clarissimae luci tenebras & noctem onfundere, Germanis imponere, & deploratae vestrae causis praetextu aliquem adhibere voluisti: qua in pals stra si pudor violatus, ii modestia laesa aliqua in parte a nobiscii, tua id accidit culpa:-tam petuliae r&
167쪽
168 prTRI FONTID. immodeste sacrum istud Conciliu,&Ponitificem Max. fueris insectatus, ut n on potueris, nec debueris, moderatius resposum spectare: quid, inquam, aliud iam restat, nisi ut te per Christi crucem & sanguinem obsecrem, obtesterque, Fabrici, ut memineris te sacro baptismate i n itiatum .auetoratum Christi militem in eius &Ecclesiae verba,legesque iurasse: i nemineris, te ex illa aqua emergente piissimae matris Ecclesiae manibus exceptum, stola innocentiae candidissima exornatu, veluti purissima
hostiam , Deoq; gratissima, consepultum Christi morti, & eius sanguine perfusum oblatu inter Dei filios, haeredes regni cinisi estis,cohqredes Christi cooptatum fuisset memineris te non posse Deli, patre agnos cere, nisi Ecclesiam illius sposam matrem
agnoueris : recordare,quanto studio & caritate materna, te infantem primo in eius gremio ludente aluerit e recordare te sanctissimis illius pceptis institutu, maximis ab illa beneficiis affectu fuisset memineris nunc eam a te desertam, incredibili dolore confectam , te a se diuulsum , a coelesti haereditate deturbatum, ex carissim filio acerrimum hostem redditum ing
168쪽
ORATI . as' ni scere. Quod in te illa unquam tantum scelus admisit, ut relictis eius castris, atque vexillis, in sella, atq; in sc licia suorum hostium signa & arma sequereris eur fide potius perfidis transfugis , quam matri adhibendam censes cur tibi potius salutem tuam, quam illi credi si peritissimi medicorum cum aliquo graui morbo corripiuntur, sibi vitam & falutem tuam credere noaudent, ted alios medicos accersunt:qui licet non ita docti sint, sicuti ipse est: quia tamen fani sunt, sana eorum consilia sequantur: tu cum aegritudine animi, omni u pe niciosissima labores, te solum consul est piissimae & sapientissimae matris medicam manum a tuis vulneribus repellest nullus es ementior, sapientior, oculatior, nullus tui amantior medicus ea reperiri potes . maiori te, quam tu te ipsum, amore complectitur: non tanto studio tu ipse, quam illa tuae faluti prospicit: non tu qui de maiori dolore, neq; acerbioribus lachrymis tua vulnera, quam illa prosequitur. si pietatem requiris, mater ei si caritatem, sponsa
Christi: si sapientiam, Spiritus sancti discipula . quid amplius in medico requiris,tu amne salute& felicitatem, aut miseriam
169쪽
sempiternam tibi potius, quam ecclesiet ea tholicae committes' qui si nihil aliud haberes, quam quod perturbato &saucio animo sis, licet esses omnium mortalium fa-pietissimus: tibi nuc I spectus esse & alios consulere debuisses. Sed dices, te fanum
quidem esse,N Ecclesia non modo egram, sed infimam. O summam caecitatem, nullum est, Fabrici , lethalius animi vulnus, quam vulnus non agnoscere:& desperata salute cum sis,te fanum & incolumem putare.Nullum est inter diuina suppi icia grauius&acerbius quam clim patitur homines in hanc persuasionem incidere. longe est ab spe salutis, cui ipse morbus salus effevidetur. Sed praetermittamus iam ecci e-sam, concilia, traditiones A postolorum: non iam, Fabrici, causam istam ad scripti me sacrae, scd ad Christi Ihsv supremi iudicis tribunal deseramus: diem illu formi dabilem, quem effugere non possumus, di breui conspecturi sumus, nunc nobis ante oculos proponamus: fingamus ante illius nos astare conspectum r&, ut i pse cosidentius accedas, fingamus et am Ecclesiam Romanam, cuius ego auctoritatem
suspicio di fidem amplector, hactenus e rasi
170쪽
Tasse, te vero,qui ab ea ad illius hostes desecisti, vera sensisse: illusi; iudice a nobis huius nostri facii, atq; instituti ratione exigere: ego sane hanc illi essem redditurus, qua
non ingrata, immo gratissimam sperare,&confidere esse futura ἰTu domine, nos Ecclesiae tuae fanetae ob te perare iussisti, & cua liquando tuos Apostolos futuros, Eccle-
sis principes alloquereris, Qui vos audit,dicebas, me audit: & qui vos spernit, me spernit: tu spossem tuam dulcissi ima, parenteq; nostram Ecclesiam pastori b. euangelistis, doctoribus phetis &rectori b. exornasti: ijs me parere precepisti, parui: horu doctrina amplecti,amplexus sum: ijs credere, credidi: horus equi vestigia, secutus sum: quid ergo quia tuis parui mandatis & ministris, si ipsi falsi sunt, ego poenas luat nunqd me debui illis opponere, quos tu mihi psecisti' qobedire debui, de tuis legib. & illoru pceptis insoleter iudicaretqs mihi veritate ex plicaret, si Cocilia seselle ruti cui meam salute credere, si mater Eccl. mea pernicie meditabati quis mihi lume prς ferret,& errati Viam felicitatis indicaret: si Apostoli & Eccl. pastores sanctissimi &vetustissimi,quos tu lumina appellasti, mihi tenebras offuderiit Matib.