Petri Fontidonii ... Pro sacro, et oecumenico Concilio Trident. aduersus Io. Fabricium Montanum ad Germanos oratio

141쪽

hi locum dicendi, ut violat se &dissipa-

religionis rationem redderet: sed ut in terim Patres ab hostibus intercepti furentibus Maari iij gladiis obiicerentur. At ve-ari. ro leges a Concilio prescriptas,& decretos iudices vobis obstare dicis: quia nihil certi esse poterit unica certitudinis regula sublata. Quq ista est aut cetcitas , aut impude via potius, ut cum videas, scripturam diuinam,ut saepe iam diximus,sacro Concilio, tanquam supremum iudicem, in primo &principe loco fuisse collocatam,dicere auis deas, certitudinis regulam e medio fuisse sublatami sed patres nimirum Concilii, quos tibi hostes fingis, vehementer exti inescis: quos asseris in perniciem vestram dissertis verbis coturasse: qui ubi,re discus. fa, atq; definita, acta semel Concili j in codicillos retulerint,vos ter maximos hqreticos essecfamabunt,&omni suppliciorum genere dignos censebunt,tum pavor, me-t trepidatio & illa flamma, qua Ioan . Hus& Hieron .Pragensis exarsit,ante tuos ocul os obuersatur. Istos plane terrores, Montane, non tibi quidem Patres Cocilii, quorum vota& studia caritate potius pace, quam odium de crudelitatem spirant, quin O

142쪽

ORAT I . 1 3 non perniciem vobis aut optant, aut moliuntur, sed vestrae falutis amore, atq; desiderio flagrantes,vos vivere potius, &ad Ecclesiam redire, quam non modo mortem,

sed nec ullum qui de discrime subire cupiunt, qui saluti vestrae ita publica fide cosiu-luerunt, ut etiam si in hoc iudicio conuinceremini, liberi possetis in patriam com meare, sed tua conscientia saucia, atq; vulnerata coniecit: & tamen, cum eo sis animo tam trepido, ta meticuloso, qui ipsam etiam securitatem,veluti suspectam, refo mi det, audes homo leuissime sanctissimuillud &robustissimu martyru nome toties usurpare Sin ore habere, quos hic in parte imitari te impudenter iactest audes dicere te illorum sequi vestigia, qui causas suas apud iniquos iudices egerunt illi quidem, sed nunquam detulerunt, & te martyrem, san Stissimum vero Concilium tyrannum appellaret audes tu hostis Ecclesiae causiam tuam cum Pauli Apostoli, Athanas j, Cyrilli, Nazianetcni, qui acerrimi haereticorum hostes& religionis assertores extite rv n t, i m p ro b i sis i m e costi rei M ax i m v s N i erosolym itanus antistes ab Antiochena synodo abstinuit: Athanasius a Tyria fugien

143쪽

PETRI FONTID. dum, &ad Seleucianam minime venter dum duxit r quia nec auctoritate Romani Pont. coactae, &ad euertenda sacrosancta decreta Concili j Nicaeni erant conflatae: quas non synodos, sed Satans comitia merito iudicarunt. Sed qui ista tua esst impudentia , ut audeas dicere te illorum exemplo haereticorum conuenticula sic enim appellas Concilia sacrosancta hqreticus ipse declinaret quando illi, obsecro, Cecuismenicum Concilium ducentorum quinaquaginta episcoporum frequentia, summi Pontificis auctoritate coactum, Imperatoris, Regii prope omnium, principum Christianorum,& Rerum p.legatis exornatum, b reticum, sicuti tu nunc facis, appellarui, &ab illo abstinendum iudicauerunti cur hac iniuria sanctissimis illis patrib. intulisti 'cur cum tanta illoru contumelia quς is tuet caus praesidialno satis est,eos omni honore, veneratione & patrocinio spoliasse, nisi haereticos etiam seceris, & illorum gloriosum & immortalo nome,qui eXtra Omnem inuidis aleam positi, sempiterna seli. citate fruuntur,grauissimo lis resis vul ntare cruentassest non satis est Ecclesiam,Co-

ieri

144쪽

terita sicula vestret maledicenti ε patuisse.

nisi in coetu ipsum,&in ciues illos gloriosos caelestis Hierusalem sitis contumeliO- M., sillam vero vel eo sollim nomine vobis in nas.

Concilium veniendum non esse contendis, quod ius conuocandi synodos ad Pontifices neq; diuino, neq; humano iure pertineat. Illud abs te in primis quaero,Fabrici, cum duae si ni Rei p. partes,quibus illa regitur & conseruatur, iustitia, atq; religio, iustitiaeq; ministri principes sint, religionis antistites: si cogendi, atque celebrandi

eos conuentus, qui ad iustitiam optime administrandam pertinent, facultas penes principes est, idq; ipsa dictat ratio, atq; naturarcur ius conuocandi synodos, quae religionis causa coguntur, ad Potifices non pertinebit cur istud ius Im peratoribus d fertis'cur munera Christianae rei p. perturbatist Supremus Ecclesis pastor,& religionis Christianet,primus&summus antistes, Pontifex Romanus est: Concilia unicum semper remedium extirpandarum haerestim,&instaurandae religionis fuerui: quis

ergo est tam stupidus, qui non intelligat Concilij conuocatione, quod est unicum religionis perfugium, & anchora sacra ad

Κ illum

145쪽

illum potissimum pertinere,cui tuendet&conseruadae religionis cura commissa sit Cocilium Nicaenum primum sanctissimu& antiquissimum hanc suis decretis auctoritatem Rom.Pot. deferebat, & tu auferesἶ testis est Athan. epist.ad Foelicem Papam,&Galla Theodosij Augusti mater scribens filio,qui memoriae prodiderunt Concilium Nicaenu decreuisse, sine Rom. Pont. neq; cogi debere, neq; celebrari synodu, eiusq; legatos principem in ea locum obtinere. Τestes sunt Osius,Vincetius,& Uictor, qui illi Concilio nomine Sylvestri Pot. Rom. praefuerunt,& primi illius decretis subscri- gerunt. testis est Marcellus & Damasius: te. es etiam sunt Valetinianus & Marcianus augusti,qui a Leone Pont .Rom. ut Concilium cogeret,missis legatis,& precibus adhibitis impetrarunt. Cum ergo i j maximi Imperatores hoc a summo Pontifice postulauerint, quod ad eum hoc ius cogendi Cociliu pertinere arbitrareturicur tu hanc facultatem , quam a se relegarunt clarissimi&religiosissimi principes, & Romano Potis sua sponte detulerunt, per vim ab illo auseres,& eis repugnantibus etiam, atq; reluctantibus tribuest Antiquis illis tem po-

146쪽

ribus In maximis haereticorum insidiis, quibus Christiani homines premebantur, quod secunda Ephesina synodus declarauit, chm Ecclesiae antistites sine praesidio

Imperatorii, ut religioni subueniret, tuto conuenire non possent, Potifices Maximi, ut securitati&libertati patrum consuleret, indictioni concilii imperatoris nomen &auctoritatem addiderunt: victim imperatoris potentia septum,atq; munitum Cocilium Ecclesiae hostes animaduerteret, sibi ab aperta vi,atq; violentia temperarent: ut hac ratione illorum, quos neq; religio, neque pudor poterat cohibere, improbos conatuS, imperatorum auctoritaS,armaq; reprimerent. Hinc vester error, qui scripta omnia deprauatis, & in vestra causam perses,aut nefas detorquere soletis, promanauit: quanquam no hunc ego errorem, sed improbitatem interpretor: neq; estis tam caeci, qui haec non videatis: sed, ut principibus assentemini, quorum patrocinio magnopere indigetis,hic& alia ijssimilia excogitatis. Illud praeterea magno vobis impedimento esse dicis, quo minus hoc iterveniendi adConciliu ingrediamini: quod videlicet psentia vestra principes Christia-Κ a nos.

147쪽

et 8 PETRI FONTID. nos, qui etiam ad Concilium euocantur,&venire recusant, iniuria afficeretis,& Potificem Romanum,quantum in vobis c co-tra illos armaretis: reliquos vero Christianos, qui sibi ab hoc congressu graues ob causas tem perarunt,praeiudicio vestro longὸ iniquissimo grauaretis: vobis praeterea in sos,& pontifici magis inuisos redderetis: idq; exemplo principum Germanorum confirmas, qui in conuentu Neobu

gensi,putida pontificis postulata, satis animose repulerunt, mirari se dicentes, quae illius esset impudentia, qui illis quoq; praescribere non verecudaretur, a quibus proculcatae religionis accusaretur ipse. reliqua maledicta praetermitto,que ab illo conus tu in summum Pontificem iactata refers: quae quidem ego a te conficta, & illi falso

tributa esse arbitror, ut tanti coetus auctoritate tuam im pudentiam tegeres,ut maledicetiae comite principu conuentu habere videreris. neq; enim est credibile, ordine

principu,amplissimum&grauissimu,qui soleat etia suis hostibus capitalibus m odeste ut par est, & ut illum decet respondex eorumq; legatos benignὶ, atq; humanirer cipae, qui deniq; eos,quos intestino

148쪽

prosequitur odio, quorum sanguinem exsorbere cupiat,m oderatis verbis appellare conteuerit, tam acerbo & iniquo animo in Romanum Ponti iacem, sanctissimum Christi vicarium, suisse, ut eum tam ape

tis & insignibus iniurijs, quas tu illi amn-gis , fuerit prosecutus. Magnam tu igitur iniuriam illis principibus intulisti, quos

tui similes facere conatus es:quorum dum grauitatem, atq; constantiam studes commendare, hoc illis responsum tribuens,indignum Germanica nobilitate, & pietate Christiana, infamis dedecus sempiternum inflixisti.Sed quid mirum,si qui summam laudem in maledicentia collocauit, eam clarissimis Germanorum principibus tri buat.quid mirum, si de conseruanda principum gratia ta estis soliciti, sine quorum p sidio, non modo impudentes esse, veestis,sed neq; v sura hui us lucis frui, n ec c*munem hunc Spiritum vobis ducere licuisset. non itaq; miror, si eos, quorum armis indigetis, summos Pontifices faciatis, &summa reuerentia, atq; obseruantia prosequamini. sed illud dignum est summa admiratione, tantum fuisse tuum stupo vem, Ut tantis principibus illa tribueris ma

149쪽

ledicis,qui sibi tribui latrones erubuiss&.

Mista, Illud vero iam extremu minime dicis esse vim praetermittendum, quod, quia omni u erat maximum &grauissimum impedimetum, P vos remorari poterat, quo minus Tridentum veniretis, in extremam orationis partem reformasti, ut altius infixum Geomanorum mentibus permaneret, Cp, qu lics in memoriam reuocarent, Vos merito

ab hac profectione abstinuisse censerente quo quidem uno& Christi gloria obscuranda, &Ecclesiae dignitatem prorsus di cis fui sse infringendam .Sed cupio iteru ex te audire,Montane,quod sit istud ta atrox& tam inauditu scelus, ci, vester ad uetus in Christu & in Ecclesia eslet admissurus. Cogar, inquit,cum in arena descedero,cum illud tenuero suggestu, ex quo mihi sententia diceda est, in ipso vestibulo disputationis,cogar, inqua,quid hoc est, Fabricit nu- quid cogeris veritate desereret atqui nihil est,quod crime istud verearis, qui no m do eam deseruisti, sed indignis modis vexasti. nunquid cogeris in Christi leges, in euangeliu , in Deu & sanctos esse cotum Iiosus at vero nihil est,u, timeas, qui prodi

tor Christinae religionis Christi signa dese

i ' ruisti:

150쪽

rmisti: euageliu profanasti leges diuinas&scriptura sacram corrupisti: ianctissimam virginem Mariam Dei matrem sianctos illos omnes supernos spiritus, no modo honore nudasti & veneratione, sed conuiciis& maledictis affecisti. Loge maius,inquit, est flagitium, quod exhorresco: cogar ete nim ex illa pergula, Patres concilii Tride-tini Reueredissimos appellare. O scelus incredibile, o facinus inauditu: merito,Montane, Germaniam potius infinitis erroribus scatere, distrahi, atq- dilacerari Christi tunicam, uniuersam rempub. Christianam bellis in testin is ardere pateris, quam Vitantum in te & tam inexpiabile scelus admitatas, ut Cocilii Patres honoris gratia Reuerendissimos appelles. Ite nunc o viri Germani,& ijs ministris,tam pijs, tam religi sis,tam modestis, tam circum spectis ob te Perate: quam cara vestra salus est ijs hominibus, qui illam periclitari,& Ecclesiam v- niuersiam pessundari, facilius se passuros esse profitent, qui modesti sint:& tame huc

tam barbaru,tam impotentem, immo tam impudetem dominatum, sertis vos aequo animo: & hanc misera & voluntariam seria

uitute alioqui liberi & generosi sustinetis,