장음표시 사용
241쪽
A L v A RE E C A P. XX. 213 in corde habebam: hic concionator non est sicut . caeteri, sed res quaedam superior Et quamuis multos alios insignes concionatores omnium Religionu,qui in ea ciuitate tunc florebat, audiuissem: oes tamen mihi visi sunt, valde inferiores respectu eius, que audiebL hanc etia opinione Salmaticae habebat comuniter viri graues : nam ad eius
conciones plurimi Doctores, & Collegiales om-ntu Collegiorii, imo aliqui etia in forma,& ordine Collegiali cofluebat.efficacitate aute suaru ra tionu multos studiosos, insignib. priditos dotibi impulit ad renunciadum mundo, & statum Religiosum amplectendum: quorti no pauci acietate sunt ingressi. Sed cum die uti oda tristis esset,ac dein latus, quod Collegiales maioris Collegioru ad
id no permoveretur, audiuit voce sibi dicere, bo novi esset animo;breui enim sex ingressuros:quod ita euenit. na intra breue tepus sex fuersit ingressi, ex maioribus Collegi js bini ex singulis; & praeter hos alij et iam, in ipsa Universitate valde emi uentes ingressi sunt. Qtii omnes Metinam lueruhi, ut P.Balthamaris doctrina,& spiritu fruerentumpet quem magna a Deo dona acceperuntuInter quos valde excelluerunt Ioannes Orthunus, & Franciscus Cordubensis, & Pater Doctor Franciscus Ribera, qui fuerat unus sex Collegialium ma torum , quos diximus' sed quoniam maxime
Salmanticae eorum vita respleduit, cum essent eiusdem Patris Balthassaris subditi, de eis agemus
inferius in capite trigessito: nunc autem de alijs duobus tantum aeque insi- 'gnibus, atque illi fue-
242쪽
cisto Peretio Godolo oriundo ex Tirrigi js, i . Oppido Archiepiscopatus Toletani. Hic, cum Salmanticae studeret, recepit se ad nostrum Collegium Exercitiorum spiritualium causa: in
quibus tetigit cor eius Deus, ut mundo reuunciaret, & Dcietatem ingrederetur di habebat tamen non pathas difficultates ne tantae Uocationi consentiret; & inter alias hanc, quae etsi in se reuera esset leuis,magnam tamen ipse reputabat, abscindenda scilicet este mustacia, quae habebat valde longa;de quibus inaniter se iactabat,quasi signum elegantiae, & roboris sui. Sed praeualuit inspira- . tio Dei, qua impellente arripuit forsices. & illa proprijs manibus abscidit: sic enim videbatur sibi iam inhabilis,& ineptus, ut posset in domum sua hedire. Tantoque feruore admitti petijt in Soci
tatem, ut Otim admissum miserint Metinam ad Tyrocinium, ubi eodem semper seruore progressus est, uente. & calcar ad id addente feruenti suo Magistro. CONTENDEBAT Mnes suas acliones ma-xtina, qua posset exactione, ac perfectione peragere: Et cum ibat ad culinam, ita sartagines tripodes,ollasque ferreas tergebat ac defricabat, ut in undissimas &splendentes resinquetet, etiam magno adhibito labore Et cuidam fratri dicenti,cur tantum laborem in rebus illis, ita ex-
243쪽
ΑLvAREE. CAP. XX. 22stergedis poneret, quae mox essent iterum inficiendae, spondit,se quotidie vesperi offerre sacratissimae Virgini omnii opera, quae illo je fecisset; pudere autem se , rem aliquam illi offerre male
tersam,& non satis mundam: ideoque opus non 'recte peraehuri. Ex quo apparet. quantam etiam deuotionem erga Virginem sacratissimam gere, et . quantumque fruectum talis deuotio in ipso hroferret. Nullam se mortificandi occasionem; in quibus poterat,praetermittebat. Et cum pro li; s res valde m udas optaret, sibi tamen ipsi iii Refectorio,&praecipue si poenitentia aliquam faceret, sumendo scilicet sub mensa cibum, aut genibus flexqs, aut stado pro more Societati siloco strophioli,qudd comuniter alij habet, accipiebat ipse
ex culina sordidissim v, qtiem poterat habere pan-nu, quo & mahus,& ipsum os abstergebat vi ho rorem vinceret, quem sentiebat in ea re Cum s mel peregrinaretur cum fratre soane Sa j qui postea fuit praestans Euangelicus Operarius: llic so- eius aduertit maxillam Francisci Pere iij inflammatam; & saiguine conspersam;eb quo a crabro quida morderet. sahguinem extia heret: & nisi
Iocius eum aEegisset, tulisset diutius Franciscus Importunucrabrone: bonus eniri fratei modica illa tolerantia exet cebat se, ut totum postea fan-gilinem, vitamque pro suo Creatore effunderet: quod postea effecit. Hunc eius feruorem inflammabant ad fiuc inagis exhortationes P. Balthassais
ris: in quibus ille singulari quadam vi praeclaras
quasdam sentetias proferebat, valde apud se per- pensas ac bene ruminatas:quae taliquam columnae
244쪽
VITAE R. P. BALTRA. Is ARI stanto spiritu diceret, penetrabant, & infigeabantur in cordibus Novitiorum: ita ut per totam vitam , earum essent memores , & in incurrentibus necessitatibus ex usu illis essent. Illarum sententiarum haec erat una: m oneret a praeexceps cogitatinibus filiorum D EQilaeos exstimulabat, ad perseuerandum in sua vocatione 3 Rrerysa explenda generosa animi proposita, quae Deus illis communicasset. Adeti haec sententia Francisco Godolo alte fuit impressa, ut usum eius habuerit in maxima re gloriosillima pressura ; quae potuit ei in hac vi
ta occurrere 3 nam existens adhuc in Tyroci nio, ingenue se obtulit, ut iret in Braiasiliam cum alijs quadraginta hominibus So, .cietatis , quos Pater Ignatius Aamedius, omαnium eorum Prouincialis ac Superior secum d
, ET ut varia Diuinae prouidentiae eonsilia in his vocationibus & ad huiusmodi coepta appareant, referam huius occasionem. Habebat P. Balthassar prope se ad latus tamen Franciscu Godolum, cui nescio quid dabat ut acciperet;ad quod accipiendum cum: ille manum non tam citb extende ret , quia quid esset , non videbat , doneo
votam faciem verteret , ut videret et ea quo
collegit Pater Balthassar defectum omnino in oculo illius lateris r est autem verissimile fuisse oculum sinistrum, propter id , quod mox fuit secutum J interroganti autem Pa tri , an res ita haberet, fassus est , ita esse,& qubd illum defectum , in examine quand ingressus est societatem caelasset , veritus ne
245쪽
A L v A R E 2 C A P. X X. 227 propter eum reijceretur. Valde hoc sensit bonus Pater , certo sibi persuadens , quod Sup riores essent illum; cum adhuc Nouitius esset, dimissuri: eo quod deseditis est et magnus , & nominatim in futuris Sacerdotibus , in quibus sinister oculus qui Canonis appellatur esset necessarius. Et Mater quidem hoc significauit ipsi Francisco, sed simul addens , quod si vellet in S cietate remanere , illud eiset aptum & unicum medium , si se offerret ad profectionem Brasiliensem cum illis quadraginta, ad eam destinatis;modo ipse tantum virium & animi in se sentiret nam si ita esset, recipiebat in se , id a Patre Ignatio AZeuedio impetraturumi Cui Franci seus. proiiaptissime respondit, se libentissimδad gloriosum aded coeptum profecturum. Pa ter igitur Balthassar retillii E. AZeuedio magnam fratris illius virtutem, licet naturalem illum defectum haberet; &addidit: quamuis plane casu) illum esse valde peritum pulsandi citharam , quod forte posset ex usu esse ad moderandam sylvestrium illorum Indorum feritatem. Placuit haec informasso P. Ageuedio:atque ita secum illum accepit: Quare defectus ille naturalis conuersus est in spiritualem eius Delicitatem. Placuit enim L. nostro quod in ipsa nauigatio te omnes quadraginta inciderent in manus Gallorum Haereticorum s qui impotenti , ac diabolica furia, omhes Martyrio affeceriirit, varijs mortis generibus, in odium Cathcdicae Roma- .uae fidei, ad quam gentibus ijlis praedicandam properabant , quemadmodum fuse refert Petrus Ribadinerius in vita Patris Francisci Borgij, . P a tertii
246쪽
a18 VITA A R. P. BALTΗΑs,ARI sterti j Societatis Generalis , qui illos mittebar. Cum igitur crudeles illi Carnifices, mactandis illis insisterent, feruens Franciscus Godolus socios suos animabat sentetia illa, quam asuo Magistro audiuerat, dicens elata voce:eia fratres: ne degeneremus a praecellis cogitationibus filiorum Dei. quibus verbis tantum animi robur illis addebat, ut simul omnes ad mostem subeundam se viriliter offerrent, propugnantes tanquam fideles filij honorem sui cilestis Patri ; surrimu ei, quem poterant, honbrem tribuehtes, cum quadraginta
illis holocatissis,quae de se ipsis obtulerut in odo rem suauitatis iqitorsi etiata fuit particeps P. ipse Balthassar ob illanti ignis diuini ambris scintilissam, quam in unuin eorum iniecit
AL r E R Nouitius, cuni quo mihi singularis
fuit consuetudo di amicitia, fuit P. A nr Mnius Padillius, Alius D. Ioannis Padi iiij; qui fi si morte fuisset pri uentus,esse debuit Praeses Castilliae, &D: Mariae Acunniae Comitissae B:rendi j quoi um uterque fuit sanguinis illustrissimi. nost raeque Soeietati addictissimi: praecipuuipsa Comitissa, quq in omni virtute excelluit.VΟ-luit Deus illoru pietatem in hae vita remunerare dans eis filium unum.& duas filias omnes adeo ad omnem virtuto propensos, & ab infinita eius misericordia cum benedictionis dulcedinibus prae-iaviori Vt viz ex eis esset, qui succederevellet in Iuε
247쪽
ALvAREE CA P. XX. 22 Primogeniturae; sed omnes se reciperent ad SacruReligionis portum: & altera duarum filiarum, D. Noysia Padillia, quae mansit in sq:cu Io ; ut eoi matri Comes, edito voto perpetuae castitatis,coacta fuit petere dispesationem in i lio voto, 'biustas, quη interuenerui,causas ut nubere postlat, ad familiae successionem continuandam. Quae tamen semper in desiderio,& vita fuit religiosa: & cum, viro mortuo, vidua mansisset; rebus suis bene co- positis faeta est Monialis Carmelitana Discalceata: nec ita diu est,quod mortua sit, cum esset Priorita Monasterij Lermensis. Et nisi historiae praesentu terminos egrederer, maxima quaeque dicere pqssem de parentibus, is si ijs. sed ut ad institut9m nostrum veniamus, filius unicus D. Antonius Padillius, qui proxime in Castillice praefecturu sest mortem parentis successisset reius mortis bene memor; & attendens, quam parum sit vide adeo breui atque insertae fidendum: si quidem nihil certi habere pbterat, quod sua prolixior es.set futura,quam sui genitoris fuisset:ex Dei inspiratione,ac impulsu statuit,saecuIo abrenunciare.& fieri Religiosus. Inclinauit aute potius ad Societalc,conscius feruoris & spiritus,quem in illa igere deprehendebat. Hoc eius animi decretum peruenit ad aures D. Petri I nrici, Patrui siti,Canonici Sanctae Ecclesiae Toletanae,qui ad ipsum Iiteras dedit, pones ante oculus paternam domum, suius erat haeres ; certamque spem promotionis
in saeculo;& alia huius generis: quorum fili, huius saeculi magnam ducunt rationem, & qui suos
cognatos amore carnis, &sanguinis pro se iuun
tur. . Addebatque in litteris ; nisi Antonius 'eliet,
248쪽
Dico Gram Deo: & per ipsum Dominum, quem suscepi qubd null' mihi rationes dictauerit,quas ad V. Dominationem misi; sed meas illas esse: Idq; propria manu subscripfit, chartamq; illam alijs suis litteris inclusam , in quibus inclusae chartae
mentionem, & rationem reddebat, ad Patruum misit. Ιs, aeceptas litteras & chartam Canonico
illi Velamulo ostendit, qui dixit: merito esse tali seripto fidemadhibendam, ac propterea non esse D. Antonium a sua deliberatione impediendum.
Patruus tame, ut magis sibi satisfaceret, voluit il-him venire Ietum, ut praesens cum illo ageret: D. Antonius Toletum veniens per dies aliquot in Patrui domo mansit, ut eius vocatio magis eXaminaretur,& probaretur. Qiam satis perspectam habens Patruus,adebapprobauit, ut cum ipsemet D. Petrus Manriquius saepius habuisset a Deo inspirationes,ut Societatem ingrederetur; haerere que valde dubius,nec ine lueret:videns Nep tis resolutionem, & constantiam, ipse quoq; resoluit se,ut non amplius Dei Vocationi resisteret;pudore affectus, quδd iuuenis, in quo tot erat qualitates,& circumstantiae ad manendum in D cui plus haberet animi,& fortitudinis ad renuinciandum illi, quam ipse iam senex: ita re ipsa
praestitit, Se ingressus est 'Societatem, qtiod factum computari potest, inter praeclara P. Antonij lacinora, qui ex tunc inciperet, exemplo suo, ω
rationum. searum efficacitate animas ad Deum conuertere. Approbante igitur Patruo, accessit D. Antonius ad Patrem Emmanuelem Lo-
petium Prouinciae illius Praepositum Prouincia mi, Toleti thac in domo nostra manentem.
249쪽
VITAE R. P. BALTHAssARI sa quo peti jt admitti in Societatem. Quod cum ii te differret, amplexus D. Antonius columnam 'prope domus portam, dixit: se inde non exiturum. Tunc Prquincialis dixit:si vis admitti, ad Castellanam Prouinciam te mittam: quia scilicet ita expediebat. Inierunt ergo consilium. Vemoneretur P. Noster Generalis Franciscus Bor
gius qui tunc erat in Aula Regis, cum Pij U. Pontificis Maxim i Legato) qui littera dedit ad Patremes Hieronymum Ribaldiu domus nostrae vallis-Oletanae Praepositum, ut illum ibi reeiperet t& sic D. Antonius venit Uallis-Oletum , ex praemissu renunciatione Iuris, quod ad suos Status,& temporalia bona habebat; & reliquis omniabus praealtis quae necessaria erant . ut admitter retur, flexis genibus coram omnibus suae famialiae dixit Domino Nostro: gratias tibi Pontine ago , quod liberior iam sim ad tibi seruiendum. Mater igitur, & Auia D. oti a Padillia adhuc superstes s & quae totius ditionis erat Domina
eum duxerunt ad domum nostiam professam, 'bi cum magna solennitate,aedificatione, & consolatione omnium fuit receptus, Anno ls72. cum. es et annorum octodecim. Inde missus fuit Metinam ad Tyrocinium, ubi Pater Balthas r Aluareg. hanc curam suscepit, ut strenue illum solideque caelaret, tum ob hominis qualitatem , & quod post biennium editurus esset sblennem Professionem ι tum, quod in eo inueniret solidam disposiationem, & capacitatem ad progressim in vire
te, quem promittebat feruens adeb eius vocatio. Μortificabat ergo illum ad. viuum circa honorem,ac delicias: duo scilicet capita , quae Equites
250쪽
ALvΑRAE CAP. XX. iuuenes magni faciunt,& solent illis tenacius adhaerere: faciebat, ut comederet non solum cibo communitatis ordinarios, sed illos etiam, quibus naturalem aliquam habebat auersionem. Et cum
intelligebat eunt cibo aliquo deleetari, iubebat aliqu*ndo ministrum; ut, cum inciperet illum s mere ex meissa au ferret: curabat, ut irit interdum ad portam, ibique cum mendicis cibum sumeret; 'enibus utereaur vilissimis & abieetissimis totius domus; & reliquas publicas mortificationes praestaret,sicut alij no liiij. Ad quae omnia valde propium se exhibebat Antonsus Padillius, cupiens non cedere alijs ; sed potius omnς pra cedere, &excellerer & quo 'iaior in saeculo fuerat, eis se magis in Religione abijciebato Cumque caeteri Tyrones in more haberent, ut ad se mortificandos breuiori ac detrita velle induti, comitarentur diebus Sabbatha emptor m ad macellum, quasi famuli essent domestici, & posita Culinaria aliqua tela super humeros portarent carnes, &in manibus etiam exta. Quod idem Antonius praestabat,mundum conculcans, ac de inanibus eius
pompis in huiusmodi probationibus & exercitationibus triumphans. Quem cum ego Valli Oleti vidissem adeb elegantem,& Equo insidentem. plurimis famulis stipatum , inter alios Equites, valde admirans laudaui Deum, cum audirem, ipsum cum ingenti animi sui voluptate ire per plateas Metinenses huiusmodi carnibus oneratum. videtur Deus D. N.Spiritum humilitatis ad agendum cum domesticis ei infudisse. Nam cum P. Balthassar exaggerare soleret aequalitatem, quae esset in societate, inter homines alias adeo inae-