장음표시 사용
251쪽
u VITAE R. P. BALTHΑsSARI . quales in nobilitate,Eruditione,& alijs dotibus, Antonius ita se omnibus in agendo accommodahat quasi eorum esset minimus. Nec id fecit solu, i cum esset Nouitius ; sed eandem rationem tenuit cum studeret,cum esset concionato cum Rector ac denique per totam vitam. , ORN A vIT illu Deus magno 35 acuto ingenio: adeoq; in litteris excelluit, ut permultos annos sacratia Theologiam cum magna opinione. promteretur ita hoc S. Ambrosij Collegio, in qu hato seribo. Fuit etiam insignis concionator, nec minus in hoc munexe,qua Lectoris excellens:& semis
per nihilominusadeo humilis,& nullius dignit iis studiosus,ut non minus emplo suo, qua verbis& sententijs concisnaretur. Et auctiui, quod cum die quadam coram Rege Philippo secundo in C pella eius Regia concionem habuissetreiixerit κaliquibus magnatibus:sufficiens honcio est, quod hunc Patrem videamus in suggestu. Et.cum ego Rector essem Collegi vehementer aedificabar, &: nirabar eius humilitatem, in subiectionem. quam in omnibus prae se: ferebat CO M Μ v NI C A T v s illi est Ρ.Balthassaris spiaxitus,& magnum Orationis &Recollectionis do siderium ideoque interdum. spiritualia exerciti .facieba t, cuiuscausa singulis fere annis confer bat se ad Collegium Uill Gartiense, in quo est societatis Tyrocinium, ibique per octo,& quin
decim dies manens, intererat exhortationibus,
lijsque deuotionis Exercitijs, atque si Τyro aliquis esset. Id autem faciebat saepe in festis Nataliatiis,Septimana sancta,&in Paschate Resiirrecti aliis : quibus diebus alectionibus vacatur ; & N
252쪽
Axv ARAE CR P. XX. minimum in generalibus studiorum remissionibus;aut post longam aliquam peregrinationem, ushac recolle aione feruorem Spiritus repararet.
qui solae studijs, & variis negotiv; relaxari. Fui etiam huius Collegiis. Ambrosii, & SalmaticenΦ. Rector: quod officium cum tanta integritate,& Religiosae obseruantiae Zelo praestitit, ut se ueritatis notaretur , ac diceretur a muliis, quod.kbditos nimium premeret. Et quoniam subdit rum filiorum Adam mos est, cum Reges, aut Pria ςipes; cum Iudices,aut Praelati , & Gubernatores eos premunt idpastioni,nimiae severitati,aut non tecte gubernantium intentioni tribuere, non vero. o boni eorum , qui ipsorum curae sunt com . milli: voluit P. Antonius in vi ima sua aegritudi
ηe,ex qua obiit in hoc Collegio, in hac re satisfa-αonem dare. Nam cum Viaticum acciparet 3 de studiosi ac Patres sanctissimum Sacramentum comitaremur , in omnium praesentia protestatus est coram Dno,quεtunc erat suscepturus:quod in toto suo regimine nihil fecisset quod no intelligeret esse ad maiore Dei gloria. Ex qua eius attestatione adhuc magis ego certu habui, alia, certb mihi
persuadeba.Et nihilominus morte timebat Pptertatione Deo ipsi reddenda:& cu hoc timore ei di-ςebatisi tu Dile adeo esses erga me parcus,& te Ratque ego erga te fui: magna esset mea miseria e cum Pater quida adeo timuiseu videret interrogauiri an costientiae. remorsum sentiret ob. alis lethale peccatum in o.annis, quibus fuisset in Societate. Cui ille respondit,la , quantum monstrum hoc.
eget i Religiosum,& peccatum lethale non estv υμ re agatur. Aurotantem illum visitans
253쪽
ias VITAE R. P. BALTHAIS ARISo. Iacobus Sarmientus Aceunnius, qui nunc est Regis Catholici Legatus in Anglia) & interro gans causam tristitiae,ac moeroris, quam tuae rebat: respondit,se valde solicitum esse de sua fa- fute: cui D. Iacobus dixit: & id vestra Reuerentia timet 3 Respondit Pater Antonius, quid ergo tu merem p si hoc non timeam. Sed placuit Domino D. N.timorem hunc ab eo remouere, & spem quadam certissimam suae saluationis ei dare. Nam accepto Vialigo , volyit solita remeare: & quamuis ex infirmitate adeo esset debilitatus, ut neq; in ipso lecto movere se poss*t: execto tamen medio corpore,& a mluinaribus remoto, mansit in o-xatione, quasi duabus hqri cora Crucifixo valde deuoto, qui ibi erat;cum quo tanta cordis certitudine & affectu loquebatur, ut stuporem adferret cuidam Patri, per ianuae rimas eum obseruanti. Oratione absoluta circa septimam horam matutinam Confessario suq dixit et hac nocte anima mea perueniet a Celum , ut Matutinas ibi catetr& cum Consessarius diceret, medicos non existimare tam breuem fore terminum ripse id n repetui ; & cum quasi intra se ipsum loquerςtur, haec verba audiebantur: quid est Dominei Pod timeam : cum mihi dixeris, quod me intrai cor tuu. habeas p si igitur intra cor puum me habes, eamus quocunque volueris: , nihil enim est mihi timen- .dum. In crepusculo vespertino petijt extremam Vnctionem,& voluit totum Collegium adesse: &cum non posset vocςm extollere, submis e lxit Patri, curam eius gerenti , .ut suo nomine veniam ab omnibus peteret de multis defectibus, quibus in vitae suae decursu,&illius aegritudinis eos Icar-
254쪽
ALVAR1Z CAP. XX. 23 dalirasset. Et cum Pater ille ab eo peteret, ut eius esset in coeIo memor: ille adeb iam de sua salute erat securus, ut dixerit: faciam, quia ibi non sunt ingrati. Et tunc coepit submissa voce, & paulatim dicere: Laetatus smi in his qua dicta sint mihi: in domum Domini ibimussis & alijssimilibus ver . bis dictis, animam suam Deo tradidit decima hora noctis eiusdem diei, quo di xst, se in coelum itutum ad Matutinas decalandas, magna nobis spem relinquens quod in reliqua parte noctis Stolam suam esset abluturus,ut posset cum omni puritate illas decantare, & recipere Palmam & coronam gloriar, quam erat promeritus propter tam mulinta, quae in saeculo reliquit, ut Christum sequer tur;& plurimum quod in Religione fecit.& laborauit,ut 1lli placere
V λ M vis dixerinius de efficacitate' exhor tationum Balthassaris ad Nouiticis, nbnerit abs re, modum explicare, quo' adeas habendasse praeparabat; quodnam ordinarie esset earum argumentum ad eos docendos
255쪽
M8 VITAE R. P. BALTRAssARI cendos persectione, quam in Religione quaerebat
Praeparatio eius notam in magno studio,quam in multa oratione consistebat.eius enim erat opinio- Iris,quod ratio in faciendis exhoreationib' potius attendenda est t,ut necessariae veritates magna vi, sensuque, quam curiosis conceptibus , quae cordi non adhaerescui, dicerentur. Quare non aliud studium adhibebat, quam ut duas vel tres veritates acciperet,& orationi circa eas incubere bene eas
perpendendo,ac digerendo, adhibitis etiam alia quibus sacrae Scriptura , & sanctorum sententij nquas Deus in memoriam illi reuocabat ex muI tis, quas alias legisset:&' tunc ex singulari provide tia,earundem Dum,& possessorem se esse videbati Ita ipsemet fassus est in quodam indice, que in suo libello scripserat,gratiaru,&beneficiorum a Deqacceptorum:-eas referens, quae ad suum officiu,, erga Tyrones pertinebant,sic loquitur: Expertusti sunt intellectu,res, phrases,&modum eas propo-
, , nendi:quia suggerebatur mihi paulatim; quod ego,, non potuissem cogitare;obseruat. tamen eius pro- uidentiae praescripto,quo volebat, ut aliquam ego,, diligentiam adhibere, non tamen nimiam; nfi haec ,, potius mihi nocuisset. Hoc aut ex eo deduco,quod
,, non mihi res communicet,nisi ipso tempore, quo,, opus est;& ex fiducia inde in me iam orta,quod ψ- ,, pius hac ratioae mecum est usus. Hinc illud proumniebat quod ego sepe animaduerti ve in Cons reniijs spiritualibus, in quibus ex tempore ad ea respondebat,quae proponebantur: maiori quadam vi & spiritu loqueretur ,quam in aliquibus exhortationibus. Dum enim nos,quod cuique occurre
bat,respondebamus:ille a Deo D. N. id ipli in*i-
256쪽
ΑLvARIE CAP. XXI. 239ranti obtinebat,quod esset respondendum. Quare cum aliquis nostrum, qui id etiam animaduerterat, ab eodem Patre huius rei causam interrogaret : respondit causa illa erit: quod in exhortationiblis loquar ego ; in Conferenti js vero ipse Deus. Hoc volens insinuare, quod quoniam Coninserentiae non inniteretur studio proprio, Deus in spirationesta subueniret,ut illud suppleret e. e. hortationes autem haberent aliquid de proprio, hoc est studio,&industria, de saepe potius dirigerentur ad docendum, quam admouendum, id e igente ipsarum argumentum.
AD Cuius rei maiorem explicationem est
aduertendum: Exhortationes, & Confere- . tias spirituales ad Nouitios,ad tres potissimum fines inter se tamen connexos dirigi, & ouedinari. Prinisu est,plene eos docere omnia,qu ad perfectionem Euangelicam iuxta Institutu quod profitentur,eiu , leges pertinent i ambulantibus enim per tale institutu,culpa esset, illud ignorare,&cuius essent rationem reddituri,pudor esset illud non scire:cam etiam regula Iuris dicat: turpe est patricis o nobili piro itu, in quo versatur, ig-
ηοrare. Sed quoniam non fatis est, quod intellectus instruatur, ac de veritate conuincatur,eiusq; pre eiu& aestimatio concipiatur: Secundus finis est, voluntatem permovere, &ad perfectionem, qua profitetur, ita efficaciter allicere, Ut vere mutetur, statuatque generose ac fortiter reijcere,
uidquid ipsam impediebati& aggredi, quidquid
iuuat; ut voti compos euadat. Et ex hoc fit ad
uniam finem transitus, ad applicanda scilicee praeti-
257쪽
VITAE R. R BALT HAS IARI spractica media, quibus re ipsa perfectio haec obtineatur. Ad hos igitur tres fines simul P.Balthassu suas oxhortationes dirigebat, quamuis aliqua-do diutius in primo haerebat; quam in secundo;&coiitra maiorem in secundo vim ponebat, aut in tertio quam in primo. Et sic Tyrones suos valde iuvabat; commendans nobis eirca eadeni duo praecipua capita in agni momenti. Primum erat;Ve.. studeremus in nostro riistituto ambulare, mi
Me rami Corde ct Prassice. Spi Rir v quidem magni illud faciendo,tanquani rem a Deo datam, & taAqiunie alium ac directionem eius. COR , E concis piendo magnum ad illud amorem; &affectum; tanquam ad boriunt adeδmaghum,&qubd tanti
nostra heserat. PA A C T 1 C Ε,contendendo. ut tota vita hostra in omnibus nostris adtionibus illi
Inst ituti hostri via,&in lebiis omnibus p ae Mu lis semper habeamus sub ij chre nos tribus Superioribus : Deo scit icet Praelato,& rationi: quam his hi duo ad eum reducantur; cuius consilijs ac dispositioisibus acquiescendum semper est in naturalibus supernaturalibus;& politicis. In quem finem ponderabat senteistiam quandam,quam a e p. 4o. 43. diuerat,a quodam Fratre Coadiutore Ioanne Ximeno: c cuius postea prolixiorem. faciemus mentionem) qui rusticaἡo quὀda modo de tribus his Stiperioribus dicebat. Deus in coeIo ; capitu lites in Ecclesia ; R atio domi: & omnes tres sunt Vn us: Deus enim est unus, qui per se &per alios gu
AD Hos fines consequendos solebat exhortationes suas facere circa Regulas Societatis,magn. Eis
258쪽
ALVARE E CAP. XXI. 24 IEis Spiritu explicans, quarum hic aliquas ta tum insinuabo, quas ipse in et audiui, cum eisea in tertia Probatione. Et quariatiis ipse iudicaret, non expedire, ut Novitii, ipsius exhortationes describerent: quia exiistimabat id multas esse occasioni,negligendi eas in cordescribere, quasi satis fibi esset descriptas in charta habere: ego tamen ho existimans me facturum contra eius iudicium, adnotabam in meo libello, quandam earum summam,quae mihi pro memoria usui essent. II lo igitur anno,ut Noviiij suum Institutum magni facerent,de valde ad illud aflacei etur coepit exhorta . tiones suas circa res magis insigne o, quas illud complectitur; de ipse Societatis praerogatiuas, seu praeeminentias apppellabat. singulae enim Religiones propria aliqua habent, quibus ab alijs differunt,& alias excellunt: harum igitur ipse quatuordecim posuit, quas valde fuse declarauit; de eo
tempore valde floruerunt; neque ex eius parte Vi - quam fuerunt imminutar. Ac propterea visum mihil est eas hic referre, eo quod simul quasi Elenchus. siue Index sint virtutum eius: quia, quod' loquebatur, ex propria experientia deducebat. Et quamuis unus aut alter ob suam imbecillitatem non assequantur tantam perfectionem, at-- que ipsae regulae proponunt, sicut etiam in ipsa-inet Euangelica lege accidit: non tamen prOpterea suam illae excellentiam amit- tunt, nec desunt multi in
259쪽
PRIMA praerogatiua est expropriatio. R
vestibus, habitatione,& suppellectili, ita ve snecessarijs tantum sit contentus;nihil habes clau- l sum,aut tanquam proprium: LOCORvΜ,ut non quaerat mutationes nec praelationes, sed portam omnino claudat ambitionibus: PE R s o N A RuM non admittendo particulares amicitias , quae pa- lcem turbant Communitatum. qui tribus his rebus bene exutum habebit cor suum et is erit vere pauper spiritu, magnaque pace fruetur. Hincjec-- lia sequitur praerogativa, U N I o N I s scilicet, mutuae inter omnes, cum magna charitate, & fraternitate , etiamsi multi illi sint, adeoque nationibus, complexionibus , eruditione, alias. ' lque talentis, & facultatibus distinctii conseruantes aequalitatem in rebus Omnibus, quae cum tanta diuersitate haberi potest ι siquidem vix vI- llum est priuilegium, vix ulla conceditur exemis pilo,solo titulo Officἱj, aut Eruditionis, aut simi- lis eminentiae; sed sola necessitate, &aegritudine , eam patientis. Tertia est UIR TvTIs opinio &. aestimatio e ita ut sine virtute nutilum talentum , nulla facultas naturalis aestim tur: nam etiam valde exornati magnis naturae dotibus, si virtutibus careant: parui omninδει uni r sed res in eo gradu in Societate habentur, . quo apud Deum sunt ; nec oculis tantum carnis aspiciuntur. Et hoc nomine valde perpendebat Pater Balthassar, quantum referret, exacte
3 ', seruare Canonem illum Apostolicum: a Christin l
260쪽
qui vivunt , iam nonsibi vivant; sed ei, qui pro ipsis mortuus ei t. Itaque nos ex hoc neminem noui- is secundum carnem. Quarta Praerogatiua speciale OBED1hN 1 IAB Votum, quo se
Pontifici summo obii ringit: & quidem in rebus adeo arduis, quales sunt proficisci, quocunque ille mittere nos voluerit, ad fidzles, Se infideles; adhaereticos, aut rebelles, Sc obstinatos, etiam cum periculo vitae amittendae. Quod votum adeo gloriosum a Deo D. N. fuit inspiratum, tanqua his temporibus valde utile & oportunum.Societas enim tunc nata est, cum Lutherus coepit debitam Ecclesiae Romanae obedientiam abnegare: quare aequum omnino erat, ut tota nostra Religio ipsi se dedicaret, ut eam tueretur, &sustentaret. Deinde,quod cum subditus facilem, & promptum Superiori se exhibet,ad obediendum: Superior delectatur,eidem aliquid iubendo. Qinta Prareminentia Por Es r As SEPvAGANDi, &a sedimittendi, quos videt in virtute non proficere: ne malo suo exemplo alijs noceat; Sc admissi cautius Vivante & hoc ipsum, quod alijs metum incutit reorpus hoc mysticum in sua perfectione &vita conseruat. est PKvDEN rIA ac Discretioia externis poenitentijs,& corporis asperitatibus limitandis: ne robusti paucas subeant ; neq; debiles nimias. Quamobrem,etsi mortua siue scripta Regula poenitentiae constityiae non sint s a vivente tamen, ipso scilicet Superiore praescribuntur: quia is nouit cuiusqtie necessitatem & vires:
commendat verb omnibus continuum earum v-