장음표시 사용
321쪽
Bone Deus, quam selix futurus es, si rariores in Hispania in omni eruditionis genere libros, quorum ne videndi nobisi quam copia est, ibi comparatos ad nos adduxeris i Nec enim credibile est in tot tantisque regnis non residere praeclara ingenia, quae subinde aliquid proferant in lucem, quod aetatem feratis aliorum mereatur applausum. De caetero de WTΗΕSibi. T. notis ne fando quidem unquam quicquam audivi, nedum hoc hominis uspiam a quoquam vidi allegatum. Praeterea plus habet chartae, quam libro eompingendo conveniret. In absolutione privata, quod adie sonas principes spectabat, memor regulae vulgaris Evangelium non abolet politias,
prima allocutione communi titulo usus sum: Serenissime Princeps, non addendo e clementi1sime Domine. Id enim simul operam dedi, ut persenam me Dei in tam sacro negotio sustinere appareret. Quare habito brevi de vera sincera poenitentia sermone, applicationem quoove sine ulla tituli repetitione feci, hunc umilemve in
322쪽
etiam erga vulgares Prosesibrum personas multam exerceri pompam , laudes quoque nonnunquam admisceri, sed id mihi quidem a tali loco plane videtur alienum. No-hiles aulicos caeteros omnes non alio titulosum allocutus quam vulgari Radathsige Coti ergebene eeu, aut simili prim xium tamen Ministrum , aronem es apoth reohlgebobrae gre 'err Resero ibi, optime Schrcedere, quid ego lacerinia Interea si morem potius sequi , qui hic ubique usitatus est, velis , non ullo Tibi consilio opus est. Quod enim facis in quotidiana ad tales personas allocutione, id & in confessione fuerit faciendum.
Madriti seio ea Te eum pontificiis pru
denti ve saturum esse, quae a Ted odium ecpericulum omne amoveati Audio enim tam delicatos esse , ut ne quidem exercitii causa contra ipsorum religionem disputari patienter audire possint. Nec etiam solus ad quemcunque locum accedes, nisi stipatus amicorum comitatu. Si vero occaso est, aliquid iterarum huc mittendi. tum veteris amici ne obliviscere sed me de natu eum uo tum rei literariae & quae ad Ecclesiam pertinent diligenter informa.
323쪽
tum est ne contentiones illae contra D.
continuentur. Iubinde tamen aliquid adhue in ipsa Saxbnia in hoc argumento ditur in lucem. Mittebergae de auctoritate librorum symbolicorum tersissimam equi
vum In quo fuse considerantur omnes illa quaestiones , quasin privatissimo nostro quasi in compendio exhibui. Vltimo SPENERI scripto contra D. SCΗΕLGVIGIUM D. SCHEL GVIGIVS statim respondit. sitis moderateis ut ego puto, plane solide. Edidit recentissime n. TV CHER VS eaupigrundem Fanaticismi Nimis subtiliter videtur incedere, suaque longe petere. Wittebergae inauguralem de Iustificatione proposuit Disputationem D. EVMAN-NVS, in qua nonnulla nec nostri omnino probare velle videntur. Nimium emungendo sanguinem elicere dicitur. Scripsit contra illum D. ΛNTONIVS malensis,
324쪽
suppressis tamen nomine suo. In hac Academia M. SCHROEDERVS Anclamensis, disputationem proposuit, dolis, in quibus Disputatio THOMASII de Haνυ in Philo: sophiam peccare videatur. Salse pro meis rito professum librorum nostrorum Symbo- Iicorum hostem perstringit. Quia jussus
erat, aculeata nonnulla verba delere, nee fecerat SCHROEDERVS, philosophi nostri Panico terrore corrrepti, ne a THOMASIO male haberentur, a nullo aut rogati aut jussi
ad THOMASIUM scripserunt, invitis ipsis a SCHROEDERO A factum testas THOMASIVS igitur in publici cujusdam scripti praefatione publicas egit Philosophis
nostris gratias Min me impotentissime invehitur, a quo instigatum SCHROE DKRVM autumat. Me quidem non nominat.
multis me convitiis infamat. Inprimis cum&ἘRACKΕWIZIVS cum pro gradu Bac . calaureatus Praeside D. QVISTORPI dism 'tasset duriter tractasse D. SPENERUM e THOMASIUM videretur. Quod, mihi omne adscribit, cum ne Verbum quidem ullum de istis disputationibus unquam per mutaverim. Respondebit ei pro merito SCHROEDERUS, vir in scribendo adeo argutus, ut nemo Satyras Thomasianas ipso
pulcrius imitari possit Quod unicum
325쪽
paucas ante hebdomadas . GRUNEN-BERGIVS noster Disputationem Thomasio oppositam, cui titulus est: DEI inianser impiur. In qua sententiam Thomasianam in hae materia planam ad me,smum viam sternere luculentissime proba.vit. Hanc quomodo excepturus sit sanctissimus Sycophanta dies docebit. Longe enim aliter de GRUNENBERGI persu sus fuerat, quem in praefatione supra nominata haud obscure dixerat, jam multum de auctoritate mea quam nullam unquam mihi arrogavi Hetraxisse. Sed vero canis ille universum mundum invadens, sperni facile potest. Alteri quoque cani illi ra-hioso, quem non ignorasis in meam famam grassari coepisse, M. GuMMIO, Hol-sato, capistrum iniecerunt Theologi Hav-nienses hominis monstrum tetro carceri includentes in quo jam per aliquot menses jacet, donec resipiatis promittat, se non amplius bonos i viros allatrare velle. Quod facere hactenus constanter recusavit, crucem suam, ob haeretificationem univeris salem ipsi impositam , patienter potius toleraturus. Editum est his nundinis Theoloria Θ lema D. M LYSERI, XL Alphatis constans a D. NEVMANNO, eum praecipue in finem, ut constare possit, pleras. que quae hodie circumserantur . novitates
326쪽
Jam olim ab hoc viro damnatos esse. D. BECHMΛNNI Theologia Polemita lucem vidit, antequam a nobis abires. Recepi variarum disputationum fascicu- Ium Argentorato in quibus video Theo- Iogos adhuc hodie magna libertate Pontuficia dogmata impugnare. Ego nunc publice, quousque me vita manet inrporis
vires, controversias recentiores summa brevitate sine omni elencho nominali pro-Pono. Privatim Pastorale ossicium in omnibus partibus delineois pastorem in. sermo, magna auditorum frequentia. Disputatorium quoque Examinatorium habeo collegium. His omnibus absolutis circa Michaelis festum ab omni me here Iiberabo, tota hyeme Collegium meum Thetico antitheticum, olim habitum, in compendium Theologiae transformabo, detracturus, additurus, mutaturus, ubi necessum fuerit. Nisi tamen consueti corporis mei hostes vitam mihi ademerin: Ser. Rostoch. d. VI. Iul. I 699.
327쪽
Hist liuer in niv. Reg. Haseiensi Prose ris Seholae Flensburgens Rectoris.
Sicut illi qui modulatam hominum vo
cem, aut auium cantum, aut tibiarum flatum aut fidium pulsum auribus cum voluptate quadam acceperunt phantasma retinent & memoria quoque soni diu oblectantur ita mihi postquam a vobis discessi. nulla dies hactenus eRuxit, qua non recor der inuasi ruminem sermones tuos, quos& publicein priuatim nobis serere solebas. tum insignis eruditionis notis, tum huma-or nita-
328쪽
nitatis sparses sale. In qua cogitatione cum mirifica dulcedine perfundor, quod ea
mihi felicitas obuenerit, tin inter auditores tuos esse potuerim Minter amicos: tum vero non paulo illud acerbius accidit quod altero nunc frui tantum liceat, altero carere necesse sit, cum utrique pariter as
mum homines nostra intelligimus bona cum quae in pytestate nostra habuimus, ea amisimus. Beatum fuisse Aristotetim iudico, quod ipsos viginti annos in Platonis Lyceo contriuerit, unde etiam non immerito titulum retulit - άληθεια φλόσοφος νους ab illo vocaretur mihi bimestre spatium quid bimestre dico' biduum vix indultum fuit siquidem non longius visum est biennium, quod apud vos exegi. Nunc coelo decidi, postquam in rus abstractus sum, de quo non satis mihi conuenit cum iis, qui secessum hune inprimis commendant. Ego vero si quis ita se abdat, ut ab hominum societate veluti Timon quidam μι τἀν ωτος exulet quod in agro fit neque enim rusticos satis philos phice homines appellare possum . eum non iam fortunatum . quod illi faciunt, censeo, quam miserum potius assentiorque Aristο- Dii,
329쪽
tali. qui του amn ML φυσιν '. κρειττονα, existimati Placet ille secessus qui fit a multis ad sapientes, quorum in urbe exiguus est numerus. ei longe minor, pene dicam nullus Hospite quidem meo familiarissime utor, est ille cum in iuris studio, tum in ciuili scientia non indoctus, imo multum in ambobus , in hac autem maxime diuque versatus. Sed, quod tu non ignoras, quemadmodum ab uno fonte fluitis diuertis rivulis augetur magnum flumen ita ab uno incipiendum quidem pendendum est, ut ideam eruditionis recte concipiamus, nihilo minus tamen plures ouoque adhibendum, ut eo locupletius sit bonum, si variis luasi numeris conflatum summam eorum complectatur. Intelligis proculdubio, quantopere ad vos vicissim adspirem, quod quando futurum sit ἐν γύνασι κειται ego certe adhuc cum ignarissimis scio. In quo enim maxime olim acquiescebam, ore ut post annum ad vos reverterer in eo num
quid spem ita tuto collocare possim, quam Bussu mihi peisuadebant, nescio neque tamen fidem optimorum iuvenum, mihi que suo merito dilectissimorum, in dubium voeare audeo : sed eo dieis, quod nihil hactenus istius promissi appareat, neque videntur ipsi mentionem rei, quam ego
330쪽
ego potissimum specto apud WEDΕΜΕiΕRVM meum iniecisie, sed consulto in reditum suum reservasse. Quod cum haud obscuris vestigiis odoratus sim, neque ipse palam G ανευ προφήτεως poscere ausus sui , ne verbis meis inopinato perculsus neget, quod fortassis BussioRves intercessioni aut admonitioni, quae inter amicos quandam imperii vim obtinet, postea largiatur. Sed cum nuper tale quid dicere visus essem,
me tamen non nominato, paulo alieniorem ab hac mente, Quam putaveram, inveni:
prae se enim fere t quasi non constituisset filium vicenario minorem in Academias ablegam qui nunc est primum duodecim circiter annos natus. Si in ea sententia perstiterit. de qua tamen melius spero, satis infeliciter hanc prosectionen tentaui , videsque ipse, quam parum e re mea sit abiisse ex conditione mediocriis certa, qua
lem Rostochii possidebam ad splendidam hancis incertam, immo nullam is non absimilis videor cani Aesopic , qui cumota in aqua inhiaret, alteram omittebat ex ore Boc profecto illud est, quod dicunt lupum auribus tenere. Nunc autem
valde tae rogo, mi IRCHMANNE ut, si occasio aliqua offeratur melius, certius spem meam constituendi, mihi eam reservare velis, ne, si ab hac excidam, illam quoque amittam, coniungam potius, a etiam-