Quis est Petrus? : seu, Qualis Petri primatus? Liber theologico-canonico catholicus

511쪽

Christi sponsa, semper Virgo intemerabilis ea tholicam hane esse

novimus Eccle ham) tot seculorum observantia venerabitu secit, non temere amplius violandum.

Non possum praeterire exemplum ad rem peropportunum, quod ex Ecclesia graeca, nullis utique Isidori praestigiis fascinata Petrus Ballerinius affert η . Quid in Oriente circa Constantinopolit nar Sedis praerogativam contigerit, satis ex historia notum est. Hujus Episcopus ante medium Seculi IU simplex adhuc fuerat Metropolitae Heracleensis Suffraganeus, nulla jurisdictionis authoritate in alium quempiam Antistitem praeditus. Imo etiam Canones Nicaeni caveis rant, ut Patriarchis, aliisque Sedibus praecipuis sua jura integra servarentur. Nihilominus cum imperialis Sedes Constantinopolin e Gset translata, atque idcirco haec civitas Romanae aemula junior Roma appellari coepisset; a. 38 I in synodo Constantinopolitana hujus Εpuscopo decretus fuit honoris Primatus post Romanum salvis adhue cujuscunque juribus. Sensim vero concurrentibus ex toto Oriente ad eam urbem, in qua Imperator residebat, pluribus Episcopis obvarias causas & o tersones, facile fuit ibidem Episcoporum Synodos congregari, in quibus graviores quaestiones deciderentur, & odidi nationes Episcoporum eum consensu Metropolitani, & Imperatoris ab ejusdem urbis Antistite peragerentur. Ita non solum Nestorius,

sed etiam S. Joannes Chrysostomus, Atticus, Sisinius, & S. Procrulus, Constantinopolitani Praesules de Episcoporum caussis, & appellationibus ex variis orientalibus provinciis ad se delatis passim judi. earunt, & aliquot Episcoporum ordinationes lacisse leguntur. Haec certe antiquioris juris immutatio fuerat, quae m. sub eo juris tituislo invaluit, quod juniori Romae ad instar Veteris non solum hono. noris, sed & jurisdictionis praerogativa competeret, prout colligi.tur ex Concilio Chalcedonensi Act. 16 , ejusdemque Relatione ad

512쪽

4ςa --- S. Leonem v . Et quamvis romani Ponti flees, aliaque Archiepileo pi initio contradixissent; usu tamen & eonsuetudine sensim nova regiminis forma obtinuit contra antiquum jus Archiepiscoporum, ex pressis licet Canone Nicaeno suffultum. Posthac nemo amplius de jure Constantinopolitani Patriarchae etsi recentiore dubitavit, neque in Concilio Florentino ulla de eo mota el quaestio. Num hodie Febroniani quaesitum hoc jus Constantur opolis Archiepiscopo supra alios Orientis Episcopos contentiosum facere, Vel abripere auderent Quomodo ausint se opponere contra jus summorum Pontificum, qui universalis Primatus privilegio supra Episcopos, & supra usum, a que exercitium episcopalium Facultatum divinar institutionis potest tem, & jus certissimum obtinent, nec non in ejusdem juris exerciotio diuturna plurium seculorum consuetudine, & Conciliorum et jam generalium approbatione sulciuntur ΙΤ Quid respondebunt huic non meo, sed docuis. Petri Balterinii argumento .

Enimvero si ex orientalium cessione atque consensu Constan. t nopolitante Sedi nullo per se jure in alienis Dioecesibus gaudenti, sed inde a pristino aevo alteri Episcopo subjectar, sensim tamen accrescere potuit jus quoddam legitimum, quod neque summi Pontifices, neque occidentalis Ecclesia in Concilio Florentino congregata cum Graecis orientalibus ad unitatem redeuntibus, propter in Veteratam,& tranquillam possessionem amplius rescindendum judicarunt; quidni nitem pari aequitate utamur erga apostolicam Petri Cathedram, uniis versali jurisdictionis Primatu a Christo donatam, relinquendo illi ex veteri possessione, aut quod hodie multis placet, ex voluntaria Episcoporum cessione eadem Privilegia, quae Patres nostri a seculis agnovere, & juramenti Sacramento ad hunc usque diem obfirmata sunt His demum accedit c quod vel coram mundi judicio Febromanam caustam prosternit si, ut volunt, pristinorum temporum jus restitueretur, eo ipso patriarchalia romani Episeopi jura pleno iu

Hine confunditur commentum Nouatorum tomanos Ponuneos calumn a a Ium. quasi sequioribus primum seculis dominandi cupidine jurisdictionis in alios EPilcopos amplitudinem sibi arrogast . i

513쪽

ia vigore reviviscere debere, quae Arehiepiseopos Gemaniae, di

universim ejus Ecclesias pactis publicia recentiorum temporum mul. tum sublevatas, arctiori forsitan vinculo Patriarchae romani dominatui, quam nunc Pontificia sentiunt, in caussis ordinationum, confirma. sum, appellationum, Visitationum, ac generqtim judiciorum obstrinis

gerent, & graviori jugo subjicerent. Neque enim Metropolitani nostri umquam Patriarchae, hoc est, primi ordinis Archiepiscopi fue irant, sed inde a sua origine simplices, seu secundi ordinis tantum Arehiepiscopi, & ad summum sanctae apostolicae sedis Logati, ex eu.jus gratia traxerunt, quidquid privilegii habent, ct Authoritatis in alios Episcopatus. Quo incautos rapiunt .mplificandae suae Dignitati a studia, ad majorem sui humiliationem, confusionem l l

Quod vero unum est omnium maximum, quid eoram christi Judieis tribunali respondebunt ex Febronii secta Novatores, qui uniui Capitis a Domino instituti regimen , seu Monarchicum antiquitu4 ab Ecelesia pro fidei dogmate agnitum ' negantes, & obedientiam niqjam verbo, certe manifestis actibus recusantes, dilectae Christi sponissae vestem unitatis pulcherrimam dilacerantes, eamdemque, quantum in ipsis est, propudiose ad hostium suorum ludibrium denudantes, divinam institutionem Ecclesiae profanant, numquam tamen ab insori portis exsuperandae 8 Atque haec vulnera optimae Matri, his temporum aerumnis jam nimium amictae addunt i queis grassante per Germaniam, & ultra irreligionis, quam Illuminatismum vocant, pernici

se peste, nee ipsis Sanctuarii Intimis jam parcente, ad fideles oves, atque adeo Pastores in puritate fidei conservandos singularis eura,& sollicitudo summi Palloris cum omni potestatis plenitudine requiis reretur; queis morum infra gentilem fere honestatem delapsorum ruina in particularibus Ecclesiis longe aliud resormandi studium exigeret, non sane ad suae dignitatis cum pontificiae Sedis ignominia amplificationem, sed ad publicae paenitentiae in clero, populoque humilitatem, ac vitae emendationem; queis ad sustentandam episco.

u Viis totam huius libri Partem U. Digiti sed by GOrale

514쪽

palis auctoritatis a Potentibus hujus mundi graviter depreste infirmutatem opus esset quam sortissimo apostolicae cathedrae fulcro, totiusque Ecclesiae immobili landamento. His, inquam, difficillimis, proope dicas extremis temporibus, cum sanctae Dei Ecclesae' seriis nihil ad condolendum moti, sed potius facti audaciores Febroniani nova vulnera romame Matri ex Sedibus episcopalibus feriant; nonne multorum jam satis fundatam opinionem confirmant, Febronianismum nunc esse lar Uam ad contegendum Illuminatimum p prout illa S. Evangelii regula non fallit, quae ex fructibus dijudicandam asserit, & cognoscendam else arborem. - Ο Febronianil certo certius constat inister vos elle illuminatos : attamen nondum vos omnes tam proinfunde estis delapli. Quotquot igitur praelucentem adhue divinie me ei facem aspicitis, cogitate hoc esse indicium, unde suos Christus fideles discipulos cognoicat, & cognosci ab aliis voluerit, mutuam inter se dilectionem, & animorum concordiam, quam ut eo meliori modo stabiliret optimus simul, ac sapientissimus Pastor, unum v Iuit esse omnium gregem sub uno Pastore, SUI in terra vicario, eui soli curam totius ovilis cum plenissima clavium potestate quid. quid solvendi, ligandive commisit, UT 5IT UNUM OVILE, ET UNU PAITOR. Ament Ament Amen

515쪽

INDEX.

AlixandrinusPatriarcha si h Romano. P. 04. An ramc Synodi Can. IX e licatur. P. 252. Ansegisi exemplum. P. 4 9 Antioebeni Can. XIV, & XU explicantur.

- P. 289.

Moerisiarii quales fuerint. p. 26 &e. Apostoli cur Petro sub ordinati. p. 8.

Non omnes honore pares. P. I s.

Omnibus quomodo ligandi potestas data 8 p. 7 &e. - Quomodo inerrantia promissa P P. LI. omnliam coetu superior Petrus. P. II. Illorum potestas cura Petro non restricta p. 23 &c. Erant Petro obedientes. P. 32. in praesentia Petri tacuerunt p. 36. Omnes a Petroini meti. P. 39. latus ab Episcopatu distin quendus. P. M. Appellationes a Papa prohibitae. P. I 6. 3 , r&c. - Ad Papam licitae. p. III Se. A r7. Illarum moderatus usus. p. 3 s&e. Intermediae non necessariae. P. 3 7

Arebi piscopi restringendi. P. 337, 403. Pugnantes contra Pontificem. P. 43 &c. AEMoera ia an cum Monarchia mixta 2 P. 3 3 Mu

gationes. P. 4o3. i rorum dependetaria a Roma. P. III. 'Agaperi P. decretum. P. 27

Athanasius ad Papam appellans. p. 8ς. AEugustini docti ina de elavibus caelorum. Q. ELII γAuiti Viennen. sententia. P. Rro. Atilieum Uiennae Consilium quam iniquum. p. 437. Axioma salsum Neocan istarum. P. Io6.

MBrinii de appellationibus. P. 27 . . Barrbes. sallax Scriptor. P. I Ca , 220. Genuina lassiis. p. 338. basisensis Concilii confessio. P. t 8 ,2 44- Ousdem decretum de caussis. p. 325 tac. 31. De eodem sententia Gallorum. p. 7S. Bastidis caussa. P. 293. Bavariae Episcopatus quomodo instituti P. I 0 . - Ejusdem Legati contra oris dinarios. p. 4 8 Nellamnini nova doctrina de mixta regimb

516쪽

Capitulatio Iosephi II. p. 25 . - aliorum

p.r 62 &e. 10 . οβ mus ad sapam apPellans. P. Ω08. Clames caelorum quo sensu datae toti rael sae 8 P. 1, 9 I, - quo sensu Petro 2 p. 6. Clementis I Auctoritas erga Corynthios. P. Ii 4, 279 cierieorum in seriorum appellatio ad Papam. P. 3I6. Coelestim I statutum. λ 88 , 258. Colantissis Synodi declaratio de Matrim niu P. 26 R. - Facultatis theologicae censura. P. 38s. - Memoriale ad Imperium. P. 12 &e. AH Mi 428. - Decretum adversus Nunciaturas. P. 43s. Nunciaturae origo. p. 423. & tran

Hei. 438. Concordatis quam si dele

Confirmario quid sit 8 P. ψα O. - Colaesitorum ad quem pertineat ' P. I95. Episcoporum ad PaPam. P. et ad sic opsturris conV tu, p. 3I. in usu hene distin quendus. p. 34 IT universalis male exigitur. P. t 3 &e. Constantiens C mxilium quo sensu sit pra Param 8 p. QR &c. I 9, 379. - decretum de caussi . P. 333. Constantinopolitana Ecclesia quantum Ro nae subdita. P. I9ψ -- contra jusantiquum elevata, P. 489. - Conci

si riauus de unitate. P. 5O Se. - quo sensu scripserit, omnes Apostolos fuisse nares 8 p. s cte. - usdem error inexcusabilis. P. I 0, 86. 282. CFrillus ad Papam urirens. P. a I . D. Damos P. decretum. P. 25O, 276. D elararionis Gallicanae vitia. P. 79 . I IQode. - Εjusdem defensionis. Λαhoc quam malae sdei. P. 78. D nitio fidei an conveniat romanae Ecelersiae' p. I 57. ' i' . Disiplina vetus qualis suerit 8 p. 239, 267 variari potest. P. ψ8T. Dispessariones ad quem Iura pertineant i p. a 3I &z. - Matrimoniales. p. 25q

yessisse universalis professo de romana, fi- . . de insallibili. p. t -- - disperis, &b eoneoas cras ineu 9. P, I9.2Dii Commentariua in verba Christi pro

517쪽

- mitatae iurisdi ctionis. p. I 4, ς8, 3χ an iurisdictio immediate a Christo. vel - tantum mediate t P. a &e. - non qui-

dein Ministri Petri, huic tamen subjecti. P. LL, 48, - qualis iurisdictio ex Gal-- lorum doctrina p 67 Se. ii , ita Illorum contensus ad quid valer 3 p. MI, di is &α depositio ad quem spectat ἐP. I9 3, 63o. - confirmatio ad quem P. 225 &e. - translatio ad quem y p. 483. non hahent ius dispensandi. P. et 35.

olim disciplinae tenacissimi. p. 2Φ8.ribet de Leetatis. p. 3 3. Eu enit IV indulta. p. 08 &c. 33r &c. Examen eirea Religionem quot uplex t

Exemtio Monasteriorum. P. 32I, 327. F. Facultates delegatae iam antiquitus. p. 4ost. Falsras documenti veteris non liatim fraus.. p. S . Febrem tu vapulans Per totum. Eris Perri non deiiciens. p. in. - est laucrum Apollolorum. ibid. - quomodo Petra Ecclesiae 2 p D, is . I idei causissete ad Papam. P. 22. oc

Flauianus ad Papam appellans. P. 3m eta. Flauo Continuator qualis 3 p. 422. Florent ι num Concilium de Primatu Rom. Pontis. D. 68 8 .Frane ori Us Conventus. P 96. Fundamentum Ecclesiae pei rus. P. I 49 &e. G. Galgi erga S. sedem iniqui. P. I. - quo

sensu Papam sal Iibilem dixerint 2 p. mp. caltieanae sententiae de Primatu. μ D &e.

23 6. - libertates quam suli es. P. R.&c. - Cleri comitia pro papa. P. I II. - iisdem senta recenti Ora. P. 3 2. IIT. - disciplina circa matrimonii di. spensationes p. st q9-- de appellatio

alia saeta. p. Mia 483. u. Hadriani Capitularia. p. 47I &e.

Hi uiniae reverentia erga romauam Eccle sam. P. 256.

msi de Legatis. P. 382.

I. yanfensae a papa appellantes. P. 36R. Trinomerius Rom. Sedem. P. I ra & Infallibilitas: de ea inanis quaestio. P. 4.- nec non & subdola. p. III. Innotentii I statutum. P. I 87, 2 6, 227, 2 7, 276, 4OI.

Demei testimonium de Rom. Ecclesia. PAEIO. dbri Mercatoris hillo la. p. 43ο dc . Collectionis antiqua authoritaF. p. 44O. minus tamen apud Romanos. P. ψ76.4- Non fuit deceptor, sed linceru . com

518쪽

Iulii I authoritas in Orientales. P. I 8932Ia, 275, 234. - epistola genuina. P. 48 . . salsus Doctor Monuntiar. P. 239 tae. Bo Camotens de appellationibus. P. 366, 3I a tiramentum Episcoporum erga Papam. P. 2O8 dcc. Turisdictionιι in mediatam, α Immediatam

falsa distinctio. p. 8, I9 Sc. 2O7, 3 I. L. Legati nati quomodo defecerint. P. I7. Legationum jus. p. 379 &e. I egario stabialis. P. 386. Legislativa potestas in Pontifice. P. I 82 oce. Leonis M. statutum. P. I 88, 2 8, 223, 258. 394. Loonis IV rescriptum. p. 476. Liberius P. appellatus. P. 297a Libertates Gallieanae quid sint 2 p. 82. - unde habeant originem ' P. 84. - quo iure nitantur 2 p. 85. - quantum extendanturi P. 87. quid profuerint' p 88. Ludii P. decretalis pennina p. 466. Lugdunense Concilium de Ruthoritate Rom. Leeles P. i57.

M Mareton appellans ad P3pam. p. 28O. Martim I statutum. P. 193. -νtιui U concordatum cum Germanis.. P. 326, 364. Matrimoviales dispensationeε. P. 259, 43

μdiata tantum jurisdictio an sit illa Petit 8 p. 8. Momoriale ad Imperium Coloniense. p. 4 Ia&α - Salisburgense. P. F9 Sc. Metropolitanorum Origo. p. a 26. dc distinectio. P. 237. . . i et

Myraeulis Petrus prae aliis Apostolis exeerulens. p. 36 dcc. Missis Episcoporum an cum plenitudine potestatis 2 P. 25.

Modus rerum mutabilis. P. 39 I. Moguntiae honoratus Nunci . P. -27. -

Λrelaiepiscopi litterae. p. 355 Sc. 43 .

- decretum adversus Nunciaturas.

p. 436. Moguntinus Levita anAuthor decretalium P. 473.

Monaeensis Nunciaturae origo. P. 433. Monarebia optimum medium ad unitatem. P. 64. - quotupleX Τ P. 66. - ex doctrina gallicana. p. 7s. - au sit mixta cum Aristocratia 2 p. IO3. Monasteriorum Caussae. p. 32 I.

Monitum electorale ad Ioseph. II. P. 353. N. Nici noeneil. I. p. 397. item II. P. ac 3. Nisaevi I Can. V. p 287. Cam Vl. P. 392.

Nicolai I rescriptum. P. 476. Nicolai U paetum. p. IOI, 334 Nuntiatura Viennensis origo. P. ΑΙΘ &e.

o. Dbedientia Papae debita. P. I s, 32, 2 8. Optima regiminis forma qualis 2 p. Io8. Optati Milevit. sententia P. Scio, divarius an Papa 2 P. 2C7. Orientalis Ecelesia in cauta Photii. p. I94. dependentia a Rom. Ponti f. P. 2Id,

oues Christi etiam gentiles. P. 2I die.

Palatini Electoris rescriptum. P. 322, 437. Pallii concessio. P. 43ψ dc Papa

519쪽

habet jus serendi leges. P. I 82. - est Episcoporum judex. P. 2I 2, 48Q. -- potest dispensare. p. 234. - 2PPeli tiones suscipere. P. Era &z. - Leg tos mittere. P. 38α - ejus eonsensus Conciliis necessarius. P. 2 3, ua , s 7

Pebem de Legatis. P. 38 .rilagius ad Papam appellans. p. 3o9. Petrae nomen Simoni datum. P. 44 Petrus Apostolis universim praepostus. P. II. - Pastor universalis constitutus. P. Iy. - inter Apostolos solus loquiis tuta P. 34. - solus judicat. P. 36. - visitat universos fideles. p. 37. - mi raculis prae aliis Apostolis excellit. P. 38. - in Concilio Ierosolymitano Praevalet. p. 43. - Simonem Magum triumphat. p. 6o. - Christi Vicarius est. P. 6 I. - sundamentum Ecclesae.

p. I 49 &e. Petri jurisdictio suprema,& illimitata. p. 6, 7. & immediata.

P. s. - fides non deficien . p. I 6.

Apostolatus excellentior. P. 35, 37 Petro data promissio. p. a &α - su ordinati Apostoli. p. 8. - soli eo.eossa privilegia p. 29 &α - mysterii s cta revelatio. p. 39. Ad Petrum Pauis Ius se conserti p. 4 I. Pro Petro singulariter orant fideles. P. 6 moria caussa. P. I94.

Hi I deere talis genuina. P. M Pii II statutum. p. 365. PA IV rescriptum. P. 27O. 34lla Pii UI rescriptum. P. w2ν Illo Poenitentia lex qualis sub Cypriano 2 p.2 4. Pontifieum decreta. P. 87. Pres,seri olim externa iurisdictione praediti. P. I 3, 16. - adversua Episcopos. P. 238.

S. Salisbiletense Memoriale ad Imperium. p. 4- &e. 4QO, 628. Sardierem Concilii Can. III, IV, V. P. 292.39 , 4 3. - aliud statutum. P. 483. Sebleirmem de Monasteriis. P. 322, 326. Se iis Canon. de Legatis. P. 38 I. Sebore Bamberg. de Legatis. p. 383, 388s

Spirensis litis historia. p. 3sa &e.

Trevi

520쪽

Valentiniani Imperat lex de judiciis. P. 3IS. Vin Dinias de veteri diseiplina. p. 267. Victoris I authoritas. P. 279. Hailii P. decretum. P. 22 , 277.

Urim qualis a Christo instituta 8 p. Ioue niueolis Pallor an Papa P. 479. mireeburrensu differentia eum Nuntio. P. Aliis X. Usi III statutum. P. I 89 . 4 2