장음표시 사용
481쪽
e Uberii epistola, ut nullus in persecutionibus, quamdiu dura et potest, suam relinquat Ecclesiam. Athanasii, & AEgypti Episcoporum ad Liberium epistolae de oppressionibus Arianorum. Ejusdem rescriptum ad eosdem. Ad Felicem II epistola AEgyptiorum, Thebaidorum, & LPhiorum de infestationibus Arianorum. Rescriptum Felicis ad eosdem de judiciis Episcoporum. Alia ejusdem Papae epistola de oppressione Aria.
Ad Damasum epistola Aurelii Carthaginens s , qua petit sibi mitti
statuta inde a S. Petro omnium Romanorum pontiscum. Responso D masi ad eumdem. Alia epistola hujus Pontificis ad Paulinum Antioche. num de natura christi humana & divina. Item epistola alia ad Hieronymum de libro Psalmorum secundum 7o interpretes: Hieronymi responis sum. Item epistola Stephani, & trium Conciliorum Africae ad Damasum de Privilegio Romanae Sedis: ejusdem responsio. Alia ejusdem epistola ad Prosperum Numidiae primae Sed is Episcopum, aliosque de Chorepisco pis. Item alia ex Synodo Romana ad Illyrici Episcopos de conservatione Nicaenae fidei. Denique alia universis Episcopis per Italiam de caussis ad Apostolicam Sedem deserendis.
Εn tibi, paea te Lectori brevem epitomen diffamatarum adeo epusiolarum, quas si vacat integras legere, tantum abest, ut mendacii spirio tu conficias, ut potius Spiritu S. repletas, talesque sis in Uenturus, ad quaseonfingendas uni homini neque potentia fuerit, neque Voluntas: non potentia propter rerum tam multiplicium cum rebus gestis mirabilem conis
venientiam, qualem in specie de epistolis ad Hispanos datis a Pontifiei. bus Antero, Lucio, Xysio, Dionysio, Eutychiano, & Melchiade in lauadato suo opere Card. o'Aguirre jam ostendit, atque de reliquis generatim
tot seculorum assensus firmavit: quorum in arte critica defectum si obtenadas, hunc quidem salsum esse supra g. I 3 & I4 singulariter ex Hin arci demonstravi. At enimvero certum esse assero priora secula minus ex deo fellu artis eriticae peccasse, quam nostra posteriora a Lutheri reformati ne per excesum hypercriticae non jam artiε, sed temeritatis Neque vo- . Iunias fingendi in illis epistolis apparet, eoquod singulas legenti certe patebit, illarum Authores diversa sibi pro morum aedificatione, pro haereis sum extirpatione, pro fidei confirmatione, pro disciplinae instauratione,
482쪽
iis inm---lpro rituum externorum ordinatione, pro variis temporum exigentiis In animo proposuisse, non tantum, qui unicus Isidori scopus falso dicitur, pontificiar Authoritatis extensionem. Nemo profecto mendax sine caussa; tam innatus naturae noltrae veritatis amor est. Nemo ita insanit, ut summi studii, ac laboris dispendio mendacia sibi nihil profutura consarcinet. Hu.jusmodi a scopo, ut putatur Mercatoris, quam longissime alienae vel magna ex parte, vel penitus & ex toto plurimae sunt epistolae, uti Clemen.
tis, Evaristi, Xysti I, Telesphori, Hygini, Pii I, Soteris, Callixti, Urbani, Pontiani, Cornelii, Stephani, Xysti II, Dionysii, aliorumque.
g. I 8. ... Quod plures illarum Decretalium de judiciis, de contentionibus,ti Episcoporum accusationibus, vel oppressionibus tractent, id sane non mirum videatur, sed illorum temporum gestis, seu genuinis historiae documentis apprime conveniens: quamprimum enim aucto hominum numero dilatari coepit Ecclesia, prout humana indoles est nonnisi di ilicillime in unitate animorum, & subordinatione contineri, jam plures ortae sunt contentiones inter subditos & Praesules, vel istorum inter se ipsos. Nihil nune de Apostolorum vivo adhuc Domino controversiis dicam; hujusmodi exempla pluribus in locis acta Apostolorum, & S. Pauli opistolae exhibent, ut adeo idem Apostolus propter obloquentium pertinaciam ad Ecclesiae Principes Hierosolymam coniugere debuerit. Ipsa clementis Romani prima ad Corinthios epistola communi consensu authentica idem testatur. Quis dubitet litibus per illorum jam temporum haereticos saepe exortis ad Apostolicam Petri Cathedram recursum frequentius suin se, & inde decreta emanasse Τ Praeter illas Corinthiorum contra Presbyteros, Asiaticorum de Paschate, Africanorum de Baptismo controversas, sat nota est caussa Basilidis & Martialis Episcoporum in Hispania depositorum, quae non laltim ad vicinos Gallicanos, sed & Africanos, atque Italos propagata excitasse dissidia videtur diu non extincta: hinc forsitan tot Pontificum decreta in Hispanias, Gallias, aliasque provincias, ut si phani, Xysti II, Dionysii, Felicis, Eutychiani, usque ad Melchiadem. Aeriores postea per Arianos excitatas fuisse orthodoxorum Episcoporum Persecutiones abunde constat, ut sane oecasionem dederint epistolis sub Sylvestro, Marco, Iulio, Liberior quae gesta historica magnum forent argumentum pro defendenda Decretalium authentia; sed hoc non est, quod 1uῖς ad O, dicaa pace mea vel adulteratar, vel Oaeuiuo salsis Autho.
483쪽
rihua ox errore suppostas; tantum hoc contendo, eas eum temporum amjunctis quam optime cohaerere, hinc contento suo nullam fraudis suspicionem parere posse. Hanc cum rerum historia convenientiam si neges, tu vero aut inscium te, aut mendacem prodis.
Falsum est usque adeo, ut nihil apertius salsum, quam quod eum Vanespenio multi oggerunt, nihil in hisce epistolis reperiri de haereticis
primorum seculorum, de persecutionibus Tyrannorum, de Confessorum consolatione, vel ad martyrium eXhortatione, aliisque de rebus, quibus illorum temporum sincera scripta abundant: id indicio est praedictas epi- solas a maximis suis calumniatoribus non fuisse lectas, prout fieri amat. ut plerique blasphement, quod ignorant. Atque haec potissimum caussa est, cur brevem epistolarum decretalium epitomen fecerim: unde jam colligas, siquid humanum in arte critica ratiocinium valet, illas ab uno deceptore non potuisse una omnes fabricari: revera autem easdem non ab uno Isidoro fabricatas, sed tantum collectas fuisse, quantum injuriae temporum admittunt, post tanta scilicet documentorum naufragia, sat multis tamen exemplis nunc dabo conspiciendum.
Romanae Ecclesiae Antistites ex remotissimis quaquaversus regionibus jam a primordio in caussis dissicilibus, dubiisque tape suisse conis fultos, eosque pro apostolica sua vigilantia, & cunctarum ovium cura illuc frequenter responsa emisisse, tam certum est, quam quod certissimum. Praeter eas, quae veluti ex universali diluvio divina providentia feliciter evaserunt, primorum Pontificum epistolas maximam partem a Coustantio collectas, hujus rei testis plane expertissimus ipse S. Hie. ronymus est, Romae libi id muneris a Pontifice injunctum asserens, ut in ebartis ecclesiasticis iuvaret Damaseum romana urbis Episivum, S Orientis
atque Occidentis confustationibus ressponderet. Haec autem fere omnia apostolicorum virorum tam pretiosa monumenta damno irreparabili deperis dita sunt, tam propter naturalem rerum humanarum caducitatem, quam praecipue propter saevientem tune temporis persecutionem, quae non
lautum in corpora fidelium crudelis suit, quorum sanguinem e Tudit;
484쪽
verum etiam in animas, quarum ad vitam aeternam nutrimenta omni
Perpetuo tamen memoria quaedam timetiorum tam pretiosorum, atque etiam quaedam, obscuriora licet vestigia in Ecclesia Dei conservata sunt: hinc non mirum prout fatalis illa sors vetustarum rerum pleis rumque est) vera suisse salsis mixta, nec non & apogrypha inde pronata, de quibus jam supra g. I 4 Uincmari Rhemensis sapientem animativersionem vidimus. Quapropter eas, quas Isidorus in sua Collectionuexhibet, Pontificum omnium epistolas nolim ego tamquam authenticas, sive genuinas vindicare, sed inter apta pbas, si placet, per me rejietas iunice mihi demonstrandum plurimis ab exemplis sum si, nullam hic Is dori fraudem subesse, sed Decretales easdem jam ante ipsum extitisse, quarum igitur non fabricator, sed tantum compilator fuerit. Multa ad hune scopum subsidia me inventurum sperassem, si alterum Co stantii Tomum de Pseudostilarianis, ab illo tam inpe promissum ullibi potuissem investigare: credere enim licet, hunc Pariliensem Monachum quam temerarius fuit in facile rejiciendis Pontificum epistolis, tam latu. rum saltem ni isse fidelem in detegendis sontibus antiquis , unde Isido rus hauserit. Si tanti momenti Opus promissum ipse Coustantius non
praestitit, a Maurana Congregatione virorum eruditionis laude tam te.
Iebrium istud adhuc sperandum existimo: facilius autem id Romae in abundantia antiquissimorum Codicum praestari posse videtur. Pro mea quidem virium tenuitate exempla tamen sat multa jam inveni.
A Clemente I incipiam. Prima ejusdem ad Iaeobum epistola tam antiqua est, ut a Rufino seculi quarti Scriptore in Iatinum idio ma translata, & vetustissimis Canonum collectionibus, nominatim codici per Pasehasium Quem ellum edito inserta, atque a Concilio Uasensi a. 44a laudata sit. Altera ad Iacobum, seu de Sacramentis in perantiqua Colialectione ante Secuti VII finem ponenda in Bibliothecae coibertinae Cois
. dice . Cum tot interierint antiquitatis dolument , patet, quam Insirmum, nuIIIusque valoris sit negativum illud argumentum . quod multi a veterum silentio re petunt: argumentum tamen, quo Isidoli oppugnatores sortius nullum habent.
485쪽
dotis, ου Gericorum pariter jam a Rufino Interprete conversa in latinum Iegitur in libro Recognitionum ad Gaudentium. De duabus Anael eti epistolis decretalibus, omni sapientia plenis mentionem facit libri pontificalis sub Damasi nomine vulgati vetus exemplar manuscriptum, quod Romae Achites Statius Lusitanus P. Tur. riano commodavit η θ. In eodem libro pontificali de S. Evaristo Iegitur, quod praee perit, ut septem Diaconi cussorirent Episcopum praedicantem propter stilum vnritatis, hoc est, propter testimonium verae, & sanctae praedicationis. Hanc constitutionem exhibet hujus Pontificis prima epistola ad omnes Africanos Episcopos hisce verbis: MDiaconi, qui quasi oculi videntur Messe Episcopi, in unaquaque civitate juxta Apostolorum constituta Aseptem debent esse, qui custodiant Episcopum praedicantem, ne aut ,,ipse ab insidiatoribus quoquo modo infestetur, aut laedatur a suis, autis verba divina detrahendo, aut insidiando polluantur, vel despiciantur, ,,sed veritas spirituali redoleat fervore, & pax praedicata labiis, animi
De Alexandro liber pontifiealis haee habet: Hie passonem Domini miscuit in precationem Sacerdotum, quando Migga celebrantur. Item: Hicem lituit aquam olyersionis eum sale benedici in babitaculis hominum. Haee autem decreta in prima hujus Pontificis epistola occurrunt N. 4e Ut in oblatione Sacramenetorum commemoretur passio arisis & N. s: De benedictiο-m suis, S aqua.
De Xysto I Lib. pontis: Hie estnstituit, ut ministeria sacrata non tangerentur, nisi a Ministris sacratis. Item: Ut quicunque Episcopus euocatus fuerit ad Sedem romanam apostolicam, rediens ad Parochiam suam non 'sciperetur, nisi cum formatis salutationis ad plebem a Sede apostolica. Haec decreta in altera ejusdem epistola continentur N. I & a. De Telesphoro Lib. pontis: ne eonstituit, ut septem hebdomadas ante Pasiba jejunium celebrareιur, ut in Natali Domini nosri y. C. noctu
486쪽
Missa eelebraretur, eum alis tempore ante hora tertis eurAm ntilius praesi meret Missas celebrare . quia ea bora Dominus noster ascendit in crucem: Nut ante Sacrificium 'urnus diceretur angelicus, boc es, Gloria in excelses Deo. Haec ipsa leguntur in ejus epistola N. I, 2, 3.
De Hygino Lib. poni. : Hic Gerum e posuit, set distribuit gradus. Istud ex ejus cpistola prima apparet: De causis Episcoporum, de crimin timibus majorum, de peregrinis judiciis. N. 2, 3, 4. De Pio I Lib. poni. : Constitutum de Ecclesia fecit. Tale inventis tur in epistola secunda: Qua divinis sunt resignata inibus, ad humanos usus fine sacrilegio non postis transferri. Ceterum ejusdem Pii epistolae duae ad Iustum Uiennensem, secus ac Bion dolio, Coustantio, aliisquaΑnti. Isidorianis placuit, hodiedum severissimis Critici. tamquam genu nete probantur, ut nihil de prioribus dicam, recentissime P. Placido Spreti. ger Bangensi Monacho, etsi alias sanctae apostolico Sedi haud satis aequo. qui in Themum rei Patristicae Wirceburgi a. I78s edito ita seri. hit η : -Certe Blondellus, qui in Pseudo - Isidoro Genevae impresso
se A. D. 3628 eas imposturae accusaverat, postea senior, adeoque pru odentior factus veterem hane suam de iis sententiam omnino exuit, ut
Aex posterioribus A. D. I 64 I, r646, I 649 manifestum sit. Siquidem sein libris de Primatu, de Sybillis, & in Apologia, utriusque epistolae
tamquam ad illum, cujus nomen praeserunt, certissime pertinentis,Mimoniis abutitur: quod etiam Claudium Salmasium, & Joannem ,,Dallaeum, Henrico Isammondo reclamante, pridem fecisse in serius,,rxponam. Cur ergo vel propter Bion dellum nondum resipiscentem sesuspectiores nobis sint, nihil sane cauille est. Si duae time Pii epustolae quidquam in lavorem apostolicae Sed is continerent; forsitan jam ea nostris Criticis susticiens caussa foret eaὀdem inter spuri qs rejiciendi.
De Aniceto Lib. ponti ait: Hic constituit, ut Christus comam non nutriret secundum pr.eceptum P soli. Quod decretum legitur in ejus epistola ad Galliae Episcopos de ιonjura Clericorum, I habitu. N. 4. De Sotere libr. Ponti L: Hic tonstituit, ut nulla Monacha pallanis orat contingeret, nec incensum poneret in sancta Ecaesa. Idem decretum
487쪽
Iogltur in epistola seeunda ad italiae Episcopos, ne femina sacra vasta,
sacras pallas contingant, vel Altaria incendant. Admodum probabile est hujus constitutionis editae caussam fuisse, quod ex Montani secta seminae se sacris Jmmiscerent, ut docet Baronius ad annum 173. De Eleutherio libr. Pontis: Hic constituit, ut nulla esta usuriis quae tamen rationahilis, S humana est, quam Deus creavit, a christianis maxime Glibus repudiaretur. Eadem habet epistola ad Galliae provincias de scis irra.
tionabiliter non vitandis. N. I.
. De Victore libri Pontis: De eonstituit, ut sanctum Pascha die iam nica telabretur, setit Pius. Idem hoc decretum continent quatuor episto ire ad Theophilum Caesareensem, ad Africanos, ad Desiderium Viennem sum, ad Paracodam Episcopum. De Zephyrino libr. Pontis: Hie eonstituit, ut praesentibus Claricis, θ' laicis fdelibus flue Clericus, sue Levita, sive Sacerdos ordinetur. i Idem ha het epistola secunda ad AEgypti Episcopos de ordinatione Prasuterorum NDiaconorum. N. 2.
De Callixto libr. Pontis: ne constituit jejunium quater in amno feri, frumenti vini olei gratia secundum Prophetiam. Decretum hoc exstat in ejus epistola ad Benedictum Episcopum de tempo ribus jejuniorum. N. I. Anteri I epistola ad IIispanos, de mutatione Episcoporum tamquam genuina a Card. d'Aguirre defenditur, eoquod Patribus Concilii Τωletani X a. 656, item Tolciant XVI a. 693 ante oculos fuisse videtur, cum translationes Episcoporum necessitate, vel utilitate publica intervenienis te lieitas esse, idque eanonice fieri assererent, nempe ad regulam ab Apo. stolica Sedo, praesertim in illa celebri epistola Anteri sibi praescriptam. De Cornelio libr. Pontis: Sub hujus Episcopatu Novatus Novatim
num extra EccleViam ordinavit. Item Hic temporibussuis rogatus a quadam M trona Lucina corpora Apostolorum Leotorum Petri S Pauli e catacumbis leuauit noctu. S. Hieronymus etiam de Acrist. eccles in Cornelium asserit, eum de
Novatiano, & de his, qui lapsi sunt, epistolam scripsisse. Hanc esse Comnelii primam de tranatatione corporum Apostolorum Petri & Pauli, de N n n de Dipitigod by GOrale
488쪽
de Novato non sine landamento Binius eontendit: se ideoque immerito' Millam de fide & aulla oritate taxari, quae prohatae fidei testem Hieronyo um adepta est, ct ejus scripta cum rerum historia conveniunt. De Lucio libr. Pontis: Hie praecepit, ut duo Presuteri, F tres Di
Gnes in omni loco Epistopum non desererenι propter resimmium ecclesiasicum. Hujus decreti sanciendi caussam dedisse putantur calumniae in cornelium convictae a Novatiano. Plura memorabilia de Lucii vita profert Card.d'Aguirre ex pervetusto codice membranaceo, cujus exemplar quod dam primo editum fuit MOguntiae a. I 6ost, deinde vero recusum a. 16O9
Antinerpiae typis Plantinianis Balthasaris Moreti inter opera Luidpranai pag. I 89. In hac porro vita Lucii fit mentio ejusdem epistolae, quam ad Galliae, atque Hispaniae Episcopos datam Isidorus exhibet. Hoc do. mentum tam praeclarum, etsi longius, quia tamen minus cognitum huc transferri dignum est: -Lucius Natione Romanus ex Patre Porphyrioi sedit annos tres: fuit autem temporibus Galli, & Ualusiani usque ad riValerianum III, & Gallicanum. Hic primum fuit in exilio, postea Mad Ecclesiam incolumis reversus est, demum a Valeriano capite truniscatur I Non. Martii. Hic ordinavit Episcopos septem, presbyteros ,,quatuor, Diaconos quatuor. Hic propter malevolos, & Sacerdotum,.persecutiones constituit, ut duo Presbyteri, & tres Diaconi Episco. pum in omni loco non deserant, ut juxta Apostolum etiam ab his, qui foris sunt, studium habeatur bonum conservari testimonium: quod
sin epistola, quam omnibus Galliae, & Hispaniae Episcopis destinavit,
Aapud ipsos servari hortatus est. Constituit in eadem etiam, ut crio,,minationes majorum natu per alios non fiant, nisi per eos, qui cri-
ina intendunt, & ipsi tales ut digni sint, & irreprehensibiles appa Areant, & actis publicis se omni suspicione, & inimicitiis carere doceant,
fidem, ac conversationem irreprehensibilem se dueere ostendant.
MEt quia hoc fieri ante quoslibet judices interdum dissicile animaduera dit, ad alios ecclesiasticos judices, ubi major authoritas merit, po- stulanti audientiam non negandam esse decrevit. Item in eadem jux--a.SS. Apostolorum, & eorum Successorum decretum praecipiendoriconstituit, ut si quilibet Metropolitanus Episcopus, nisi quod ad suam
solummodo pertinet parochiam, nisi consilio, & voluntate omnium secomprovincialium Episcoporum extra aliquid agere tentaverit, gradus
risui periculo subjaceat, ct quod egerit, irritum 'abeatur, & vacuum:
489쪽
sieonsensu erenim. ct eonsilio solummodo omnium provinetalium Pon. istificum Metropolitano Episcopo licere constituit agere, & disponere
de eorum caussis. & Ecclesiis, & clericis, atque Secularium neeeta istatibus, aut de communibus quibuscunque negotiis agi necesse suerit. ASimiliter de Provincialibus statuit, ut nihil eis segregatim, aut eom. Amuniter absque Metropolitano agere liceat, nisi de his solummodo , quae, ad eorum proprias Paroehias pertinent. Similiter apostoli ea authoritateispraecepit, ut nullus Metropolitanus Epilaopus absque omnium Suffraga-Mneorum suorum praesentia aliquorum eorum audiat caussas; aliquin i seriis erunt, & ipse caussam dabit pro facto. Item praecepit, ut per singulas provincias hoc Episcopi observent, ne posteriores se priori., bus suis praeferant, ne eis inconsultis, nisi quantum ad propriam Parm hiam pertinet, aliquid agant, sed de communibus eorum caussis conis issonam sententiam proferant, & determinent, quia aliter actae nullas vires habebunt, nec ecclesiasticae reputabuntur. Item in eadem epi sistola de exspoliatione dotis, & oblationum Ecclesiarum consultus,Mprius multis rationibus, & multorum authoritate hoc genus invasonis, & rapinae sacrilegium esse ottendit: postmodum & authoritate, & deis creto Prophetarum, Apostolorum, eorumque Successorum, & om- nium catholicorum Patrum exemplis tales praesumtores, & Eeclesiae raptores, atque suarum facultatum alienatores a liminibus sanctae Maia istris Ecclesiae anathematigat, & damnat, & sacrilegos esse judicat, &Anon solum eos, sed omnes eis consentientes; quia non solum, qui faciunt, sed etiam, qui facientibus consentiunt, rei sunt, & judicam ur: par enim poena, & agentes & consentientes comprehendet. - Η ctenus ibi, in quibus memorantur ea ipsa, quae continentur in episto. la ab Isidoro collecta. Quamobrem hanc eamdem Lucii epistolam non solum ut antiquam, sed vere germanam cum Card. d 'Aguirre ausim deis fendere : MCenseo non esse facile suppositionis damnandam, utpote sequam tot seculis Eccles a recepit inter alias Pontificum, ac perpetuo ,,venerata suit, quamvis hoc seculo nonnullis hominibus eruditis, etiam secatholicis appareat supposita. Us de in editione novissima concilio.
serum Philippi Labbe, & Gabrielis cosiartii Tom. I, Col. 72I initio,,haec ipsi nota inuritur ad marginem: Susspecta eodem jure eum aliis Isidori semercibus. At quibusnam, rogo suspecta Τ nulli antiquorum: deinde exserecentioribus non Turriano, non Antonio Augustino, non Baronio, n n a tinee
490쪽
hnee Binio, nee saussato, nec Francisco Maee do In Asser ιονε νοmano A Uindicia III, Cap. 3, Sed. I, pag. I 3O, nec Joanni Doujat, cujus
sepraenotiones criticas Parisiis editas a. I 687 post haee seripta legere licuit Lib. 2, Cap. 26, N. I 8, non denique aliis plurimis, nisi paucis qui. rihusdam, & delicatis nimium, qui ob unam, aliamve dissicultatem Occurrentem, & enodatu facilem non dubitant hujusmodi saeris, de ,,Venerandis instrumentis nigrum theta praefigere, illaque arguere autis νοθειας, aut interpolationis saltem. Haec doctiss. d'Aguirre. De Stephano P. liber Pontificalis haec habet: Hie constituis Sacerctores Y Levitas vestibus sacratis in usu quotidiano non uti, F nisi in Ecclesia tantum. Idem decretum in ejus epistola prima ad Hilarium Episcopum habetur de vestimentis ecessa ticis Ν. 4. Notum est plures ab hoc Papa epistolas fuisse scriptas authoritate pontificia plenas, quae lapsu temporum deperditae sunt. De Dionysio lib. Pontis: ne Presb)teris Ecclesias divisit, F caeme teria, parochiasque, X dioeceses constituit. Eadem continet ejus epistola secunda ad Severum Episcopum.
De Eutychyano lib. Pontis: Hie constituit fruges, fabas F uvas s.
per altare benedici. Hoc idem continetur in praestanti epistola ad Ioannem,& omnes Baeticae Provinciae Episcopos de proprietatibus utriusque natura in Chriso, quam epistolam Card. d'Aguirre non levibus rationum momentis genuinam defendit. Certum est Eutychiano occasionem Valde Opportunam suisse ad scribendam illam contra Paulum Samosatenum, qui aliquot ante annos blasphemo & putido ore effutierat, adhucque dissemi. nare pergebat Christum Dominum fuisse purum hominem.
De Cajo lib. Pontis: His consiluit, ut omnes ordines in Ecclesia ficascenderenι, siquis Discopus feri meretur, ut esset Osiarius, Lector, Exorcisa, obtus ,sequeus Subdiaconus, Diaconus, Presoler, F exinde Episcopus ordin retur. Haec statuta in fine epistolae ad Felicem Episcopum occurrunt. N. 6. Melchiadis ad Hispanos epistolam card. d' Aguirre ut genuinam momentosis rationibus defendit: mihi autem hujus tanti Viri testimonium hoc loco lassicit, se quod haec epistola in omnibus collectionibus tam ed, istis, quam manu scriptis, etiam antiquissimis, quibus D. Loaila usus suit, M& in aliis ubique exstantibus, praesertim in Bibliotheca Uaticana in Ven, tur . Huic .