Commentariis doctorum virorum in Sophoclis Oedipum Regem epimetron [microform]

11쪽

textibus obtrudenda sint, donec plausum doctorum

hominum excusserint, atque una Omnium Voce

quae sola in hisco rebus est certissima fides, accepta et probata suorint. Nam si multa in antiquis membranis mendosa et corrupta reperiuntur, quorum vel manifesta os erroris origo, Vel satis probabilis medicina suppetit sunt etiam non pauca quae Vitiosa se absurda initio videbantur, secundis taman curis melius retractata aut novis subsidiis illuminata , optima et sincerissima deprehenduntur. Quae vero adeo mutila et depravata adiso pervenerunt ut in int0grum restitui nullo pacto possint, illa, sic ut in optimis libris leguntur conservari satius esse duxerim , quam inani asemulatione ingenii, venerandas antiquitatis reliquias manu prosana dirui si labefactari. Atquo hic veniam a lectoribus impetrabo, si aliquantisper a via digressus, luculentissimo uno

aliquo exemplo demonstraVer quam caute, quam

sobris et lenis in convellenda constanti librorum scriptura incodoro debeamus. Est locus in limino ipso historiarum Thucydidis obscuritate insignis, cujus in crodibilo dictu est quot quantasque interpretations docti viri hactenus rustra sentaverint l). orba sunt ox lib. I. in fine hujus-

Vol. I. pag. 37. et seqq. ubi plurimas h. l. intorpretationes recensρt. Noster quoquo modeus Psyron in italica version Thucydidis no a membranarum fid discederet, in quotamon laudandus, adeo abstrusam h l. intorprstationem commentus est, ut ejus sensum in Oedipo aliquo cujus ipso munus assumpsit in subiecta annotations vix assequeremur.

12쪽

sed, quod gravissimum est et non satis a doctis Viris perspectum, talis qui a manifesto scriptoris consilio et a reliquas orationis contextu penitus abhorreat atque repugnet. Nam quicumque laudatissimum istud prooemium attente perlegerit et singula ejusdem cum orba tum sententias accurate pensitaverit, is sibi omnino persuasum habeat necesse est, totius disputationis summam e redirμ, ut argumentis et indiciis certissimis demonstret universam Graeciam antiquitus humilomatquo imbecillam , 0 opibus , non commerciis non bellicis rebus, non colebritato urbium claruissct nec unquam antea ad tantam potentiam eVectam esse, quantam tunc habuisset quum bollum Peloponnosiacum conflagravit. Contra isti

quod hucydides disertis verbis luculentissimum

13쪽

exemplum , et argumentum praestantissimum

παράδειγμα ου ἐχύχι Nox totius disputationis robiorO9 osso profitetur, illud voluti sexceptionem

aliquam interpretantur; quasi vero urbem Athenarum omnium Graeciae civitatum antiquitus florentissimam praedicaverit. Quod certo nec ipse dixit, nec, etiamsi voluisset, eo saltem loco dicere poterat quin rationis nexus si sententiarum continuatio funditus perturbaretur. Atqui si interpretos sibi in mentem revocavissent eum Orem, quo nihil apud Thucydidem frequentius, ita verba trajiciendi ut particulae quaedam interiectis vel adverbiis vel praepositionibus, vel

longioribus etiam nunciationibus, ab iis vocibus divellantur cum quibus arctissime sensu et ratione grammatica cohaeresnt incolumi membranarum scriptura, acillime hunc locum explicare potuissent. Mihi enim primo, dum acrius modo unum modo alterum verbum singulatim perpenderem, repente Vera ejusdem interpretatio meridiana luc clarior affulsit, simul atque adverbium IIοόως, tanquam parenthesi inclusum, a

reliqua oratione sevocavi l) Quod quidem ad-

14쪽

verbium sic absoluto positum integram nunci tionem comprehendit l), et continet comparationem inter Atticam aliasque Graecias regiones de quarum infirmitato et inopia rerum paulo ante disseruerat. Restat nunc ut totum locum latinorodditum lectorum oculis subiiciam quo melius

appareat hanc nostram interpretationem esse unice Veram cottica ero , quamvis propter agri te-

nuitatem seditionum ut plurimum immunis ab iisdem semper hominibus habitata suisset, ni- hilo tamen minus luculentissimum hujus meae disputationis argumentum est hoc ipsum, quod scilicet ne illa quid om porinde ac ceteras Grae-s ciae partes de quibus modo disi' valde augeris potuit. Nam potentissimi quiquo qui bollo aut sedition ex reliqua raocia excidebant ad Athenienses nanquam in nutum confugiebant,

inter quo negationem si rem quas negatur similiter collo

15쪽

sed cives facti, urbem jam ab antiquis tempo-y ribus satis hibitatoribus consertam, conserti O rem in dies accolarum multitudino I secerunt

adeo, ut colonias cum alias antea in alia lo-s a 23, tum vel in Ioniam postea mittere co-

gerentur P.

Ut in viam regrediar, ostendere Olen ab interpretibus saepius quam a librariis peccari, et tralatitiam librorum scripturam dissicilioribus etiam locis expediendis non semper reluctari, speciminis loco nonnullas minutas annotationes in nobilissimam Sopho glis tragoediam literis man-

noxia illa o incommoda incolarum multitudin qua Causa fuit ut commoatus penuria pluries alio colonias mittere cogerentur, non autem do prosperitat aliqua si potentia quam tune Athenae prae ceteris Graecia civitatibus habuissent, quod tum a veritat historica tum a consilio totius disputationis alienum. Comparativum 1ῖ ζω alium comparationis terminum liΞΥαλ qu X. gr. elliptico de mors omissum requirit, quom in intorpretatione perspicuitatis gratia addendum ess existimavimus. 2 Tum alias antea in alia loca Haec verba in textu omittuntur, facito tamen ruenda, tum ex particula It tumax adverbi tomporali IτερO quod aliud adverbium contrarias notionis ex gr. προτερου), cui in altero membro opponatur, flagitar manifestum est. s. quas infra disputavimus ad . 49. et T. h. r. Ad rem quod attinet has respiciunt colonias in Laconiam ab Achaeo Strab. VIII. T); in Aegialum a Xutho, Strab. VIII. T. Herodot. VII. 94), sta Iolao in Sardiniam Paus. VII. . deductas nec non Polasgorum in omnum et Imbrum secessionem Herodot.

16쪽

daro constitui. Infinitus fuissem si singulas singulorum locorum emendationes et conjicturas acriticis excogitatas, expendere et resutaro Voluis-som eas tantum attigi quas impeditiores locos non recte, me judicio, interpretatos respicerent, quaequo auctoritatis i doctrina notam a clarissimis viris qui eas proposuissent acciperent. Si hoc, qualecumque sit, Opus erit doctis viris probatum, in seliquas Sophoclis tragoedias, nec non in Aeschylum, et hucydidem id genus commentarios edere in animo est. Sin minus, sat mihi

ori si alios in Italia nostra ad haec studia humanitatis diu intermissa alacrius et felicius instauranda et provehenda excitaverim.

17쪽

Qui quum primum in terram repri Distinctionis notam quam ponunt post ἐφέρπε rectius post grρ-ο appinxeris; facile enim tibi persua-Seri πρωτο non cum sequentibus sed cum ῆνόχαSenS conjungi. Ibid. V. 6.ω χευα φορτιζυγυ '4ρα καl1πτdi1ευος Incurvans sese dum senio cervicem nenat. Imago a b ulis petita qui quo majus Onus Subeunt, eo magis collum et humeros physica Q cessitate ne toro coguntur. Hic quoquo distinctio post φορτὶ ω detonda nam Ioui cum Uορτό υν

18쪽

sensu cohaeret, dativus steneris seu specie quo melius definitur lata motaphorae significatio: almτ4- μενος φορτὶ participia invicem arcte conjuncta

quorum posterius id onus participium si quod vocant temporale Matth. r. r. 565. I.), atque hic loci exprimit momenta actionis sine intermissione repetitae. ad dramat. V. .

Verborum collocatio raρ avrέχω diaco pro raρ Ἀλλω dri sim doctis viris sucum secit quominus hi agnoscerent dryέλω per appositionem nomini orsonali diico adiunctum esso Matth. gr. r. 43l. I.), id0 quo nihil aliud significaro quam raρ diico diarεχλοντων. Appositionis oro

nullam in oratione certam sedem esse, Sed nomen cui accedit aequo praecedere ac sequi pOSSe, Supervacaneum est exemplis demonstraro. Conserantur

duo Homeri vorsus Iliad. II. 86. et III. 121. in quibus eadem vox rve o nomen cui adjicitur modo equitur, modo praecedit. Quare locum sin-corissimum cum einekio Auaciet Sophocl. p. 219. non mendaverim In tota Voro sontentia latet compendiosum dicendi genus. Nam quemadmodum, ut recte vidit o Schnoideminus , Riiωυρ αυτo sibi invicem opponuntur, ita et audiendi vorbo verbum aliquod propinquae n0tionis, nempe videndi, in altero m0mbro opponi debuisset, quod tamen AEc ipso irationis contextu facito intolli-

19쪽

gondum omittitur. CL intra notat. d. V. 16. i. Plona igitur oratio erit quae esto non contentuSauditu ab aliis nunciantimus percipere, ipSemet huc veni ut meis hises oculis videam J.

V. II. Varis has in torpretantur, Schnoideminus quidem numquid timentes aut jam persessi malar Utrum haec significatio orbo στερτεe conVeniat nec ne omitto quaerere. t inepta plane et otiosa suisso Osdipi interrogatio , Oedipi inquam illius qui infelicem statum civitatis optimo noverat de eo unice bonum regem sollicitum ess oportebat, quae causa quodve consilium tam sollemnis supplicationis, timor no novo perculsi ad aras confugerint, an aliquid potius quod in potestat sua esset a s impetraturi. Huic igitur verbo στερτειν unam poStulandi, morandi significations in hic loci convenire posse arbitror, qua et alibi a nostro usurpatum reperitur Oed Col. v. 1094).

δε πόλλωνος, ὁ δὲ . . i. qui post ea verba

20쪽

ἐγω μὰν quos expectabatur, abrumpi eleganti aposiopes cujus indicium satis quidem maniss-stum deprehenditur in particula 2ε quas apodosi caret, actoris tamen gestu melius et significantius explenda et declaranda relinquitur. Si

Palladis quidem, et apud cinerem fatidicam Ismeni ad duo scilicet templa quae tunc celeberrima si sanctissima hobis habebantur, Palladiso Apollinis. Sed postquam primum a numine cui

dedicatum orat appoliavit, alterum vaχο Ουθως more suo Variandae orationis gratia, periphrastico designat a colebri quodam ibi vate ejusquo ara satidica, o quibus consul interpp. ad hunc logum Cavo igitur de duobus templis ipsius Palladis sub divorsa appollatione veneratae, Vel dotemplo συννάφ ejusdsm dea cogites. Nulla enim ratio erat cur Iovis sacerdos si unum Vel alterum modo templum, prae ceteris quae tunc Thebis erant, brevitatis causa nominare Voluisset,

illud Jovis optimi maximi cujus ipso sacerdotio langebatur, praeteriret. De adiectivo numerali multiplo pro cardinali non monerem, nisi interpretes salsos vidissem. s. v. 228 et 88. h. r.