C. Crispi Sallusti opera, omissis fragmentis, omnia; ad optimorum exemplarium fidem recensita

4쪽

OPERA,

OMISSIS FRAGMENTIS,

AD OPTIMORUM EXEMPLARI FIDO RECENSITA

CAROLUS ANTHON,

5쪽

RE IT REMEMBER ED. That o the hirteenth da os September. A. D. 825. in the fiftiem eae os the independenee-os the Unite States os AmericaιG. and C. Carvili, of the id districi, at di posited in inis ossi e the ille os Moli, the right Whereo the claim a proprietor, in the woras sono.ing to,ita α Griapi Salustii opera omissi a fra m ntigi ruinisci ad optimorum exempIarium

L Ire in Gollegii lumbiano Ne Eboracensi nuper prosessor. Editio uaria. Recensuit Nolasque suas adspersi carestis Anthon, in eodem olimio Litu sero.

6쪽

NUNC AUTEM,

RENOVATIS VIRIBUS REDEUNTEM ANIMO LAETISSIMO EXPECTAT PATRIA, SUMA, QUA PARI ST, REVERENTIA, DAT DEDICATQUE

8쪽

QUARTIS EDITIONIS.

PRacEPTORE meo verter di satis abrepto Sallustiique ab illo ornati redemptoribus librariis novam editionem sub pretium smuis, cum mihi dematulata sui opus parente in ortuitum in tutelam meam recipieruli. magis ossicio qum jucunda ira Delicio ilI nien rari adduc ius Fum ut oniis hoc laboris suscipieri uni uarent. Nam qui i mens ne vitae anteaciae spatium, atque invinius aevi inscitiam respicere incipiat, hunc video milii principem et ad ingrediendam et ad prosequendam optimorum studiorum optimana rationem extitisse. Illo sicem praeserente, saecula praeterita veterisque igenii thesauros. iam to pede auspiciisque secundis accedere atque intueri semper iacilliiniim, et felices illi qmbus nec improba Sirendesidia, nec conrumptor animiis nuntiique de se ex iustatio fructus uberrimos cariendi occasioriem abstulerint. Naturae tandem concessurii omni mea laude praestantior, et morialia linquens ta aeterna muravit. ed memoria laudesque tui optime praeceptorum atquWanai uni lini quam in oblivione jacebunt Dum imati honos, dum jucunda humanitas, exercitata atque praeciam disciplina conseri setioque doctrina a pud liomitis nomen pnerandum sibi Comparant, dum Praestantes illae pulcherrimaeque virtutes 'ina donantur, qua tenebras vitae usus discutere atque viam, qua in aeternam patriam foenditur, clara luce sua laciliorem reddere valebunt quis ii qui non tui cum Uiaritate et benevolentia recordationem gratissimam mur-

Manibus viri doctissimi expiatis, in concinnanda hac editione quid consilii ceperim, aut qua ratione id fuerim

9쪽

exsecutus nunc dicere restat Textum Cortianum ueni Wilsonus, o μακαντης, exhibuit Plerumque Setinui; in quibuscunque locis autem Cortialia vel luendi vel interpretandi ratio durissima visa est, linguaeque Latinae indoli prorsus alteria, meliores ex alius editionibus Biponti ita praesertim, et lectiones et interpretationes revocavi. Cortius enim, magnus ille vir, quamvis de Sallustio, si

quis aliu8 optime meritus. suuiunquam attamen Corrigendi cacoethes in se irruere patitur, et oblitus sui, melioraque ejiciens deteriora laudibus extollit no unquani, viri clarissimi ductu atquo auspiciis, Sallustius ipse sit venia Verbo, Parum Latine loquitur. Ubicunque igitur hoc morbo laborantem textum inveni, salutaribus remediis, ut facultas tulit saluti sine subvenire nullus dubitavi.

hanc ipsam vium ingredi niti, Atque Cortiana vestigia mi nus fideliter persequendi consilium abjecisse utinam subacto suo irdicio saepius vir beatus stetisset. Quod ad notus attinet, ab ima pagina in calcem voluminis eas relegavi, ne, si discipulorii occulis inier praelectionem subjicerentur pius inc modi quam utilitatis adserrent. Rua unc Inis inclu, i, huic editiori sunt additae, partim proprio uarie exuratae partim ex aliis selectae: paratula necnon numerorum signa Arabaeu suo quodque loco per contextum Inserta ad singulas annotationes discentium occulos facilius dirigent.

Haec praemoliuisse si ciat De irporum concinnitate totiusque operis sorma judicet qui in his paginis versabi- Scribebam Noxi Eboraci . viii Cal. et r. cimio

10쪽

C CRISPISALLUSTII.

-LO CATILINARIO.)OM Ismi omines qui sese student praestare ceteris animalibus, summa ope niti decet, vitam silentio ne trans-esint, veluti pecora, quae natura prona, atque ventri obedientia finxit Sed nostra omnis vis in animo ei corpore 'sita animi imperio, corporis servitio magi utimur alterum nobis cum dis, alterum cum belluis commune est. O mihi rectius videtur ingenii, quam virium opibus, gloriam qui terere I et, ii Oniam vita ipsa qua sulniur, brevis est, 'memoriam nostri quam maxume longo cere. am divitiarum et formae gloria fluxa atque sea Iis irtiis clara aeternaque habetur. Sed diu in lignum inter mortalis certamen fuit, vine corporis an Virtute

animi, iis, militaris magis procederet inam et prius,

quam 'in ipIus, consul loci et, ubi consulueris, mature

facto opus est. Ita utrumque per se indigens a mam alterius auxilio eget is sciTu initio reges nam in terris nomen isperii id primum uith 'diversi, pars ingenium, alii corPu exedicebant: et jam tum vita hominiam sine cupiditate 'agi. tabatur sua cuique satis placebant. Postea vero quam