장음표시 사용
561쪽
Livius, Strabo, et nunc Sallustius hoc sensu loquuti sunt. v Idem cle Ilergetibus. Ilergelum: u Tractus satis amplus a numine Si ri le Segre) in Catalaunia, ad sumen Ama in Aragonia, olim Va-BConum Orientalem terminum. In illo tractu sunt hodie civitate, Lerida, Fraga, Barbastro, et burgi plurimi circumadiacentus. a
Laris . ii Lares Cirtesiorum oppidum Ponit Ptolemaeus , aliquanto magis ad meridiem, quam Vaccam ipse Vagam appellat)ad Iuliam Ciriam. ii Haec Glarean .; qui tamen observat liuius oppidi positionem prorsus incertam esse. Latinum nomen, homines latini nominis . Homines qui Latii iuro fruebantur : de quo dicium est supra in voce Italici. Latium . Illa pars Italiae, ubi fustre Lavinium, Ardea , Albal uga, Tusculum , Arpinum , Praeneste, denique regina urbium,
Leptis . A Sidoniis eondita . In Λfrica duae sunt Leptes , una Pr e Hadrumetum, altera inter Suries, non procul ab ostio Ci 3 Phi amnis. Illa in Ptolemaeo Leptis parva; hare in Plinio Leptis
Inagna dicitur. Leptis autem nomen Putiicum, si recte conieCE-runt De Brosses et alii, stationem navium denotat Pauca taD- tum VeStigia, Domenqne Lebida nunc supersunt. Vid. d' An-
Mille Coogr. Autiq. Lethe. Nomen oppidi et fluminis in Lusitati ici, quae De Br sesputat esse nunc, numen Lima, et urbem Ponte di Lima. Ceterum DOmen Lethe non a Graeco sermone deducit; imo commune suisse multis suminibus probat: quorum unum in Baetica nunc quoque vocatur Guada-lely , i. e. fluvius Lete. Libyes . Totam Africam Lib3ae nomine Graeci comprε hendebant. ,ed Sallustius Liba es vocat eos lantummodo, qui ad Occidentem, inter Gaetulos et mare sedem habuerunt. Nee non Scire ottinet, Marmaricam Cyrenaicamque provincias, Aegyptum in teret magnam Syrtim , peculiari Libyae appellatione sub Ptolemaeis , et deindρ sub Romanis, designatam fuisse. LibFam nomen Punicuin esse arbitratur De Brosses , Lheaba, i. e. ardorem
Ligures. Liguria, Italiae regio, ab Alpibus ad Macram sumen Pertiuens, quo ab Italia proprie dicta dividebatur; nuncia Durato di Gonoua . De his Florus ΙΙ, 3 u Ligures imis Alpium iu sis adbaerentes inter , arum et Macram numen, implicitosque du-
562쪽
nisa silvestribus, maior aliquanto labor erat invenire quam vincere. Tiatum locis et fuga, durum atque velox genus, ex occaSiONe magis Latrocinia quam bella gerebat. ii Ex Plutarcho, vita Marii, Ligu-ves cotistat prius vocatos suisse Ambrones. De eorum positione et orbibus , quarum nomina Celticam originem indicant, vive Stra
Lucantis Gger. Tractus Italiae, inter ginum Tarentinum et Tyr- AEtium mare, Bruttiis a meridie , Apuliae et Samnio a septentrione , conterminus. Ibi suere urbes Paestum , Helea, Metapoiatum,
Stharis quae postea Thurium ).
Turda. Flumen Ciliciae, Isaurum alluens. De Bro33es. Lusitanis. Magna Hispanicae peniti sulae regio, ad mare Atlanticum, inter si uvium Anani a meridie, et Durium a septentrio-De. Huic sere provinciae respondet regnum, quini nunc vocatur il POram ullo : quod tamen ultra Durium patet, nec usque ad Anaua
lia Guadiana protenditur. Lycaonia. Asiae minoris regio, Cappadociae Isauriaeque vicina. Lycia. Asiae regio, ad mare Aegaeum , Cariae , Pamph liae, et Pisidiae confinis.
Macedonia. Celebris Europae regio. Hanc a septentrione, a Dalmatia Moesiaque montana seiungunt. Ab occasu, utari Adriatico ; ab ortu, Aegaeo abluitur. Meridianam oram Epiroticae gerites et ipsa Graecia excipit. Emathia a late dicta fuit, Plinio et Trogo testibus. Paeoniam primo vocatam scribit Livius, xL , deinde Aemoniam. Item Edonia et Pieria, Solino. Etiam Boeotiam quondam dictam Trogus auctor est. Eius partem νακετιαv Hes chilis et Stephanus appellant; et inde lotam regionem nomen accepisse refert Eustathius in Dionγsium. Auctor primi libri Macabneomitia Dutavit Macedones esse, qui in sacra scriptura vocantur Cillhim. Quippe statim initio libri narrat Alexti id rum Macedonem egressum esse ex terra Cethim ,εκ της γης ΚεθMμ. Et caP. Viu , VUrs. 5 , Perseum illum Macedonem, de quo Romani triumpharunt, Κιτιευιυβασίλεα, regem Citieorum appellat. Et nomen ipsi in II ακετια, non procul abest a Κεθι ι, seu Ceillim , seu Chittim, vul Cittim. Ex notis Variorum . Idem arbitratur De M aes. Maronea. Thraciae urbs maritima , quae prius inlagurea, Pli-uiu testo, appellata fuit; et ab Homero Ismarus I υγη ne. dicta , ut
563쪽
mrsieum I,elluri . Marsi erant Italiae populi , in Samnio, an lacum Fucinum. Alii fuere Marsi in Germania, de qui hus
hic non agitur. Bellum Marsicum idem est, quod et societate. Mtissilia. Quae et M ατοtλια Ptolemaeo et Eustathio ; perari liqua civitas, et hoclie quoque una ex pui oberrimis ditissimosque Gralliae urbibus, nil mare Mediterraneum posita origine Graeca, a Profugis ex Ionia Phocaeensibus, dominatum Persarum aversanti hus, inter barbaros Sathas condita , regnante Romae Servio Tullio, arario ante Chr. 539, quum CFrus rerum in Asia potiretur. Hanc eiecti patria Romani, ob regionis amoenitatem et humarios civium mores, exilii sedem plerumque eligebant. Mauritania. Magua occidentalis Asricte regio, cuius incolae, ut testatur Strabo , Naurusii a Graecis , a Latinis Mauri appellantur. . Plurimi sic dictos volunt a Graeco vocabulo μαυρος, quod ost niger; Bochari, a punico Mauharim, quod notiat ultimos e dotiiquo
putat De Brosses, non nIiud eorum Donacn sonare quam mEVCia tores. Maiaritania saepius riviac scribitur ; in antiqui, vero Humismatibus, Mauretania. Eam regionem ad Atlanticum et Medi terraneum mare sitam, Claudius tu duas provincias dixisti, Tingi ianam et Caesariensem. Nunc Caesariensis pars est Algeriensis regni Tingitaria vero regna comprehendit quae dicuntur Fet et Marom. Medi. Media, celeberrima Asine regio , quae ante C)rum et Persas imperium orientis tenuit. Inde profecti sunt pars Herculis Tyrii comitum ; nisi' vera sit coniectura viri doct. Mignot, qui arbitratur errorem esse in nomine, et de Madianitis, non de
Medis agi in Hiempsalis libris, quos interpretatus Est Sallustius. id. Iug. XVII, n. 7. Me votamia. Asiae regio Babiloniae confinis, inter Tigrini
et Euphratem , ex qua positione nomen invenit. . Μυlue . Amnis Africae Numidiam Mauritaniamque dividens. Non utillis vocatur Molochath, i. e. fluvius regalis; seu mi , ue Maluca inter Algeriensem et Nar nnum agrum.
MulMius Pons seu Miloius . Pons ille tribus sere millibus ab
urbe media distabat. Dicitur nunc Ponte Molle, in via quae a Eoina ducit in Etruriam.
Muthuz. Flumen in Afri ea , sola Μetelli eum Iugurtha bellan-
564쪽
Musisa. Vrbs Galliae cisalpinae r nunc I Iodona. Mysii. Thraciae populi, qui, tratisvecti in Asiam, en in rogio-Dom incoluere, quae Propontide , Aegaeo, BilbFuia et Liuia eiu-gitur.
Narbo. Narbo Marcius , urbs Galliae, ad ostia Aiacis fluminis I' Aude XII millia passuum a mari distans : nunC Narbonus. Huc coloniam Romani deduxere, consule Q. Marcio Rege, anno V. C. 636. Inde cognominis origo. Veli. I, 35. Nilus. Magnus Aegypti fluvius, quem Asiae Africaeque terminum saciebant multi veterum. Numantia. Numantia civitas Hispaniae nobilissima quondam , modico edito in tumulo sita , quain Durius le Duero) praeteribat. Numantini, quum Romanos per diuturnum bellum multis eladibus assecissent, tandem a Scipione Africano Aemiliano Obsessi, qnum fames urgeret, se ipsos, in rabiem versi, ferro, veneno ignique peremerunt . Liv. , Veli., Orosi, Florus ex notis Variorum . Numidia. Eam regionem tenent hodie , quae vocantur te reg- geneto d' Algeri, di Tunis, e una mrte di quella di Tripoli.
Oceanus . Magnum illud mare, quo totus terrarum orbis cingi Ur, quodque Mediterraneo iungitur freto Gaditano. De hac tacitum Oeeani parte loquitur Sallustius, quam dicunt Atlanticum mare , non procul ab illo freto remotum. Olympus . Olympus atque Phaselis urbes sunt Lyciae , maritimae et maximae, quae piratarum domicilium ac receptaculum fue runt; et ea de causa, bella piratico, a Servilio expugnatae et deletas sunt. Strabo xiv ; Cic. in Verr. xv. Carrio et dy Anville. Othus . Mons in Creta .
Pam Flia. Asiae minoris regio, inter mare et Pisidiam ; L3
Panormitani. Panormus, urbs Siciliae , nune PaIermo. Alias urbes huius nominis iudicat d' Ans illa , ita Epiro , Creta , Attico,
565쪽
Achaia, est Mysia, do quibus hic non agitur. Panormus ex Graecis vocibus deducitur πας et ΟρMoe, quasi Portus unisersus; statio in
quiam undique con Meniunt naMel.
Paphlagonia. Asiae mirioris regio, Euxino mari adiacens, ab amne Parthonio usque ad Halym siuvium, Tauricaeque Chersonesi litoribus opposita. Conterminos a meridie Galatas hahet. Ibi auit celeberrima ui hs Sinope, quam reges Ponti sedem elegerunt. Parium . Urbs Mysiae ad Hellespontum . Peligni. Italiae gens in montibus sita, inter Samnites et Sabinos ; cuius caput corsinium, celebre quoiadam DPpidum, nunc vicus nomine San-Perino, in provinςia quae dicitur P Abrutro
Pelorum. Promontorium Siciliae. Persae. Magna Asiae gens, quae, imperante Cyro, Μedos subegit, et postquam ducentos tricenos fere annos in toto oriente dominata est, in Macedonum , deinde in Parthorum ditionem concessit. Sed nos de ais tantum agimus, qui Herculem Tyrium in Hispaniam sequuti, eo mortuo in Africam trari-εierunt , mixtique Gaetulis, semetipsi demum Numidas appellavere Iug. XVIII . Hos Persas ait Sallustius magis intra Oceanum consedisse, quam Medos et Armenios . Quod ita expoSuimus, ut intra idem valeat, quod citra ut saepe seri probavimus ), Medique, non Persae , propiores oceano habeantur. Et quidem De mo unquam alibi Numidas, ex Persis genitos, habitasse audivit, quam ad orientem; Mauros vero, Medorum filios, ad occidentem , in oceani litore. Atqui contraria prorsus positio fuerit, si Persae propius Oceano sedem posuisse intelligerentur. Monet quidem Sallustius, eos alia, deinde alia loea petiisse ; sed Don dicit sedem permulasse cum Medis, Maurorum patribus. Nos igitur totum Sallustii locum ex ea opinione explanavimus, scilicet Medos ibi initio consedisse, ubi ex omni bominum memoria Ilauri suerunt; Persas autem, ubi Numidae. Et sic quoque rem intelligit cl. Bur-bie du Bocage , in indice geographico. Sed nos monuit vir multae
doctrinae, nec minoris humanitatis, quem iam saepius bonoris et nuctoritatis causa nominavimus , Lelronne , ex Instituto gallico, pravissima testimonia huic sententiae refragari. Ipse etaim, dum Strabonem interpretatur , eo deductus est argumento Suo , ut, Vol. v , li. 460 , n. 4, Plinii locum asserret, qui, cum Strabone comParR-
- , Persarum rositioncm locis Oceano propinquis vindicat. Sic
566쪽
enim Plin. v, 8 i ii Pharum , quondam Persae, comites suisse di-riantur Herculis ad Hesperidas tendentis ii. Strabo autem ait Phuriasios et Nigritas super Maurusios habitare; i. e. ultra Mauru, io ι, meri item versus. Inde apparct receptam fuisse apud veteres opinio-Dem , Persas illos, Herculis comites , propius ineauo quam ipsos
Mauros, initio consedisse . Sed si ita res exi, Non stricto sensu dixerit Sallustius, Proxumos nostro mari locos occuPHMerc. Nam certe nostrum mare est Mediterrarieum.
Phaselis. Vide vocem OlymPus. Phoenices. Populi in Suriae litori biis Iinbitantes, quorum PraecipuAe urbes Trrus et Sidon . Ii remotissimis temporibus imperium pelagi Orbisque uni ersi commercium tenuere, Coloniasqne in Hispania, Africa et Graecia condiderunt. Magnam Phoenicum vim sub Iosue tempora, hello sacro profligatam, maritimam Africae regionem occupnsse, testes sunt columnae hinae, olim in Tirigitalia x isendae, et Phoenicio sermone inscriptae verbi S fi:c Graece Sonantibus: γγ Mi -οι ρυγοντες απο προτυσου lae σου του etos inου Ναύη. Nos sumus, qui fugerunt a facie Iosue Praedonis,
silii Nave lege filii Nun. Quod est idem ac si dixissent: tios Ca-
Danaei seu Phoenices sumus. Phoenicos enim semetipsi Cananaeos vocabant: et testatur divus Auetustinus. de Civitate Iini. etiam suane a te agrestes Afros, interrogantibus qui sint, respondere: sumus
Rhanani. Phoenices a Graecis apsellati esse Salmasio videntur obrepertam apud ipsos purpurae tincturam; nam, iuxta Vesvrbium, Ψοινον significare nυορον, ἐρυθρων, i. e. rubrum . Alii dictos putant ab arbore palma, quae multae in En regione gignuntur. PalmR autem Gracce est ροiυtε, et rubros fructus habet; ita ut hoc et moneodem sere. quo prius, redeat. Ex vocabulo Phoenices, deducta est vox Poeni, detracta aspiratione. EA Pseni, Punicus, quμ si Poenicus. Est etiam in veteri inscriptione: BELLO POEreicio. Ex notis Varior. et De Brosses. Philaenon ame . Vide eo loco narrata . Non iam erant istas arae, Strabonis aetate; sed locus nomen servabat. Nunc ignoratur ubi fuerint. Phrygia. Magna Asine minoris regio, post L3diam, orientem versus. Ea Phr3gia maior vocata fuit. Nam Phr3giam minorem dixere Mysiae partem ad Hellespontum, quam, Troia a Graecis deleta, Phryges occupavere. Hoc testatur Strabo: Virgiliusque tem puram ordinem praevertit, quum Troas Phrγgios vocat. N m Trous
567쪽
Picenus ager. Vmbris atque Sabinis continuantur Piceotes , quorum regio dicebatur Picenum, et ager Picenus. Plin. Iri, lar. Infra Sabinos Latium, a latere Picenum, a tergo VmbΓia. a Vide Strabonem, v ; qui Sahi 'is oriundos tradit, pico ave dura itineris. ii Festus: Picena regio, in qua est Asculum , dicta , quod Sabini quum Asculum proficiscerentur, in vexillo eorum Picuseonsederit. ii Ad Picum, Latinorum regem, gentis originem sabulose deduxit Silius I. um. Ili hoc tractu sitae olimurhes AriCona, Numana, Potentia, Ciceroni, Velleio Paterculo celebrata oppida. Vide Cluver. l. II Ital. cap. II. et t. lV, cap. 6; ubi de Picenti Dis,
quos a Picentibus originem traxisse docet. Varior.
Pisidia. Regio Asiae minoris, Pamph3liam a meridio, Cili-eiam nb oriente habens. Eam a mediter. mari Pam 3Ita seiungit.
, Pistoriensis ager. La campagna di Pistola in Toscana. Pontus. Regnum Asiae, ad pontum Euxinum, Paphlagoniam ab occidente, cappadociam a meridie, Colchidem ab oriente habens. Regnum illud, trecentis sere ante Christum annis conditum, primo pars Cappadociae suerat. Omnes vero cireum regioues, regnante omnium ponti regum celeberrimo Mithridate, vasta ditione complexum est. Nunc dicitur Amasia , ni, antiqua urbe Amiaso r Turcae vocant Roum, quia in Romanorum ditione fuit. Ponticum mare, vel Pontus Euxinus. Ingens ille mediterranei maris sinus, qui a Bospboro Thracio ad Maeotidem paludem, inter Asiam et Europam , protenditur. Fertur initio dictus suisse a Graecis αξ ιυος i. e. inhospitalis, quum propter caeli mari uuasperitatem, tutu quod praedonibus infestus erat. Deinde, postquam multas in eius litora colonias deduxissent Ionii, ευ Euυου, i. e. hospitalem , mutato in co trarium nomine, dixerunt. Sed totum liceiti tabularum regionem amandat De Brosses, coniicitque, non sine aliqua veri specie, Ρontum prius dictum fuisse lingua orientali Ashm. Nam in Bithynia est lacus eo nomine, latine Ascanius; item Ascania regio. Quin Genesis, x, 3, Aschenem nominat inter filios Gomer, qui has terras incoluerunt. Nil mirum, a populi, et regionis, et vicini lacus nomine, mare etiam dictum fuisse As, 'rium ; quod levi mutatione in αξευον , seu αςειυου, deinde vero in
Fraoneste. Oppidum Latii nune Paleatrina.
568쪽
Provincia. In his omnibus locis agitur de provincia Romano- Tum in Africa, quae omnia loca a Carthaginiensibus ante Pos-aessa compi Lebatur. Ibi suere urbes Hippo , Hadrumetuna, Tisidium et Utica, quae, post Carthaginem deletam, ciput totius provinciae fuit. Post, ninguis auctibus crevit provincia romana , Pucu Iiariterque Asrica dicta est. Punicae urbes. De vocabulis Poeni et Punicus , vid. supra Phoenices. Vide etiam vocem Carthago, cuius urbis incolae Poecii dicebantur, utpote a Phoenici hus oriundi. Pyrenaeus. Pyrenaeia ruga. Mons est valde oblongus , a mari Mediterraneo ad oceanum usque procurreus , et Gallias ab Hispaniis dividens. Ad plagam orientalem incipit in promontorio de Creus, Catalauniae parte. 2o', long., 42', 32 lat.: Catalaaniam ah Aragonia separat medio siuvio Noguera- Ribagorgana, γ', 20 long., 42', 40 lat. ; dein Aragoniam a Navarra per rivuluin Goa , et vallem Roncal, 35', 50 long ., 43', 53 Iat; postea Na-varram a Gujus Oa, in valle de inaraun, per rivulum et ut Lem Imn, 35' long., 43', 20 lat. ; postremo a mari Oceano in promontorio Niguer, prope urbem romanam Olarsonem , nunc Fuenterrabia Fontarabie), 4', 55 Iong., 43', 22 lat. 'rσ-naeius etiam audit inter historicos decimi, undecimi et duodecimi saeculi Hispanos, series quaedam montium, orta E PFrenaeo ita Boscida-ualle Ronci Ile) Navarrae parte, usque ad maru OC-eidentale Gallaeciae 8' long ., 43', 30 lat. se protendens, aquas inter Oceanum septentrionalem Hispaniae et fluvi Is Iberum et Durium dividens, provinciisque quibus nomen Gujuscoa, Biscvia, Burgos, Palencia, Leon, item Asturiis et parte Gallaeciae imminens. LLORENTE. Idem de Pompeianis tropaeis: ii Variorum scriptorumppinionibus posthabitis, hodie inter criticos geographiae Hispanicae investigatores convenit, tropaea Pompeii prope oppidum Summo Pyrenaeo ad Indigetes populos pertinens, in conventu Tarraconensi exstitisse, in monte nunc COI- deI- Turne vocitato, 29', 55 Iong., 42', 37 lat., ubi Hispania secernitur a Gallia, ita Catalaunia. ii LL
Reatinus ager. Traetus Sabinorum, ubi fuit oppidum Reate,
nune Rieti, ad Velinum amnem. Iam monuimus in eo vertio variR-re Sallustii editores; et Iegare alios Arretino, alios Reatino. Certo
569쪽
Nassiliam se ire fingenti, rectius, per Arretium, iter fuit. Sed omni-ti: itamen seri potest ut Roma prosectus, Beate primum diverterat. Rhegium. Urbs Italiae, tu agro Bruttio ad fretum Siculum, nunc Reggio. . Rhenus. Magnum illud numen, quod ab Helvetiorum monti-hnk oestum , GaIliam a Germani R diVidit . . .
Rhodii. Rhodus, insula celeberrima ii Aegaeo mari, Asiae vicina navigatione commercioque floreutissima. Bli Odiorum studium
mina maris diu fuit, sustulitquc PirataS. v Eorum leges nauticas ἱn Pandectas a Iustinisino relatae sunt, et Vim In utroque ImPerio obtinere solebant. In insula Rhodo fuit nobilis ille Solis colossus, qui iti ter mundi miracula habitus est. Is eversus fuit terrae motu, anno ante Chr. 224- Roma. De tanta urbe, ut de Carthagine, prostetur apse Salluis.lius: silere melim Puto, quam Parum dicere.
etintinι. Saguntiis, celebris Hispaniae urbs, ultra Iberum, arae nihils couditu, ah Hannibale excisa, dein restituta a Romanis. Huius vestigia supersunt in loco qui dicitur Murgredro, I. e. muri
'S Iὰnfinum promontorium. Promontorium, dictum quoque
Graecis Iapvgium, quo Italia longissime in mare excurrat, ultra si- mitra Tarentinum. In Salcntina penitisula sunt urbes Tarentum,
Brumlasium Adriatici portus, nunc Amudin , Hydruntum l Ο-ι anto , Callipolis lGallipoli). Eam regiouem, Messapiam quoque
dictam incoluere veteres Calabri iam, quae nunc Calabria dicitur, Bruttium ossct monuimus . Vsque ad Salentimim promont rium nomen Apuliae aliquando extenditur. Vide hoc verimm mnilae. ΙLaIiae gens, a Sabinis oriunda, ut docent Strabo, et Varro de L L vi, inter Picenum, Latium, Campaniam et Apuliam sita. Regio Samnitibus olim babitata, ea loca comprehendit qiuio Nunc vocant, a Principato ulteriore, Ia contea di muse, ea una parte delia Capilanata, in regno NeapoΙitano Sardinia. Magna Daediterranei mavis insula, Italiam inle M Asricavi.
570쪽
NeFIM. Saxum immane ad Italiae littus, oppositum Charybda. Seleucia. Plures sunt huius nominis urbes in Oriente. Nobis mentio est de Seleucia ad Tigrim. Moca. Urbs Numidiae, in qua celebre erat templum Veneris teste Valar. Max. II, 6 , unde etiam Sicca Venerea Ptolemaeo et aliis dicitur. Nomen hoc De Brosses et Bochari deducunt a pu-oicis verbis Suecoth Benoth, i. e. tabernacula puellatum: Succothenim significaris σκηνευ seu tabernaculum; Benoth vero esse pueIIam; unde dicta Latinis Venus. Quare sic appellata sit ea urbs, d eebit Val. Max. loco citato; quem Bah3loniorum exemplo confirmat Herodot. lib. I. circa finem. Doctiss. d' Anpille putat Siceam V nercam fuisse, ubi nunc Vrbs, seu κά, loeus antiquitatis vestigiis notabilis. Aliud suit in extrema Numidia oppidum, nomine Siga S1phacis regia; de qua Strabo, Ptolemaeus, Plin. v, 2: Mela, η,5. Sicilia. Insula maris mediterranei celeserrima, as Italia laeto angustissimo divisa, quae et Sicania et Trinacria, aut Triquetra, teste Plinio, dicebatur. Pars quaedam Italiae quoque, ea nempoquae Trinacriae obversa est, Stellia subinde vocatur ah Aeliano, Eustathio, Suida, Theocriti Seholiaste, aliisque. Neque mirum hoc. His omitibus enim vetustior Thucydides, lib. vi, scrihit, Siculos ex lino pnrte, nempe ab Opicis pulsos, in insulam delatos suisse. Imo, si Servio Halica massaeoque credimus, Sicula indigena gens; et omnium prima romanum agrum incoluit, aliaque Italias Ioca. Plinius eosdem Galliae Togatae partem occupasse tradit, lib. Hi, 3 et 34 : ante Gallornm nempe in eamdem adventum. Siculas urbes etiam in Campania habet Livius, xxv. Ex not. Varior. Vids ot Cluver. de Stellia. Sidonii. Sidon , urbs Asiae, ad mare mediterraneum, Phoeni. cim ante Tyrum primaria, a qua distat sere ducentis stadiis. Vid.
Sila. Silva ex qua pix extrahebatur. Sucro. Civitas Sucro nunc Sueca , proxima sumini etiam S, eroni hodie Xuear nuncupato. Sueca vicus est regni Valentiae, 46' 25 long., 33' 18 lat. , mare mediterraneum ad orientem Lahens. Flumen Xucar in eons nio regnorum Castellae et Aragoniae naseitur, prope vicum metamo, 35', 35 long., 40', 25 lat.;κt post multos circuitus in mediterraneum mergitur prope urbem Sueeo.