Stanislai Rescii Epistolarum liber vnus. Quibus nonnulla eiusdem auctoris. Pia exercitia pijs lectoribus non indigna pij quidam viri adiungenda putauerunt

발행: 1594년

분량: 647페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

6o omnibus sanctitatibus bellum nefarium intulerunt. Quam lucubrati nncillam multi putant instar speculi futuram, in quo coscientiarum maculas & videant homines erroribus inquinati, & horreant. Utinam autem tuis possemus ire itineribus , qui nullum unquam nisi in Christi mandatis vestigium posuisti , eodem nos peruentu

ros confideremuS. Iam vero non ignoras,

quam esse soleant infructuosae eoru* cogitationes, qui in foro, curiaque versantur; in qua vita fortunas,& sua omnia consumunt, & diem; quem nisi mihi legationes eripuissent, eorum iussit susceptae, quibus obedire iubet Apostolus, extremam operi manum impositam gauderemus. De pomi miraculo obstupui: Ipsi quoq; Po tifici rem repraesentaui, cum in V rhe tuas redderem, scit Dominus, quos ad cor rei reuocat nouitate. Alteras porro statim, vi Neapolim veni Reuerendistimo Domino Archiepiscopo reddidi, qui quam est, magis esse tuus non potest. Eius responsum quod ad me hodie Puteolis tranfisi sit his adiunxi: Reliqua sic habent ut volumus . Vis Podagrae remittit, Baiarum sorte, & Puteolani,& Vesuuij,quem ad te scri

412쪽

6os humanitatem reuocata. Sit Dominus per omnia benedictus in saecula, & te Domine mi Reuerendissime in Ecclesia Dei laborantem seruet quam diutissime incol mem . Et si Restium amas,vel potius quia amaS, obsecro te,cum ad altare Dei steteris , aut in cubilibus tuis, cordis tui Sanguinem per lachrymas ex oculis defluentes Domino sacrificaueris, Resci; peccatoris meminisse velis. Vt ipsius ante ipsum . moriantur vitia . Datum Neapoli Vrbe omnium, quas Europa orbis ocellus aspi- Cit, amoenissima, Ad v. halend. Iulij

IO ANNI BAPTISTAE

s A VAR IAE PRINCIP:

TA A XXXXIII.

VM in similiaritate laudati sit. mi Cardinalis Hosij viverem,qui tuos conatus,& labores pro Ecclesia Dei susceptos, & amabat plurimum,& in omni suo sermone commedabata

413쪽

6ot dabat, in eorum ego quoque numero & ordine habere te caepi,quos mihi omnibus offit ijs,& studijs colendos proposui, eo vero

ad beatorum sedes aeternam illam in domum translato, maior etiam est accessio meae in te voluntatis consecuta:tum quod

diuinas i lias ucubrationes authoris plane diuini, dignas duxeris, in quibus Germanica lingua donandis, & perpoliendis

honas horas collocares e tum quod SocOIovij quoque Theologi praestantissimi, de

mihi omnibus offitijs coniuncti si imi Censuram eandem linguam tuis hominibus loquentem obtuleris :& aliquid praeterea meditari quotidie non desinis, quo possis homines ne farijs erroribus implicatos ad

viam veritatis reuocare.

Legi Epistolam tuam, quam in limine translationis tuae Hosianae Cosessioni praefixiste: legi, quae de Socolouiana censura scripsisti. Gabrielis quoque Puterbei tres libros abs te conuersos, Augustae cum essem percurri. Et hoc ipso tempore tabernas librarias Venetae Vrbis euoluens, in qua nunc iussia, & mandato Serenissimi

Poloniae Regis Sigismundi III. Principis,& Domini mei clementissimi vivo, in Spongiam tuam incidi , contra. Praedican tium

414쪽

4ro Virtenbergensium aspergines editam; ex cuius lectione maximam sane animo meo voluptatem accepi, quod in ea ut Atha

nasiij verbis utamur) Christicidarum istorum, qui nihil in omnibus vitae consit ijs .

nisi vel legum,vel Regum interitum meditantur: tela, & mucrones in pernice Chri stianae religionis directos, ita retuderis, ut si no omnes adhuc humanos sensus amiserint, se victos,te.victorem fatea latur, ne cesse est; aut certe garrulus Herbrandus nouum coscribere libellum debebit, sicut contra Gregorium de Valentia, virum doctissimum conscripsit: Cur nemo amplius

D. D. FIhLERVM foeditas V Virtembe gensium aspergines spongijs deterge temimpedire debeat.. Quamobrem tenere meno potui, quin tibi per litteras meum hoc in te incredibile studium , & quam ex tuis

lucubrationibus accipio voluptatem, aperirem , atque etia peterem,ut me deinceps in tuis intimis numeres, paratumque esse,& expeditum putes, ad omnia summa cum voluntate,& audenda,& aggredienda,quae ad tuam rem,dignitatem, existimationem tuendam , & augendam pertinere cogno- uero, idque cupio tibi persuasissimum.Genus est hoc voluptatis meae in eorum bene

415쪽

II uolentia, & amore vivere, qui in vitae rationibus nil timere nisi Deum, nil sperare nisi a Deo consueuerunt ;& nisi quotidie praeclarum aliquod facinus pro Ecclesia

Dei, proque Orthodoxae conseruatione veritatis, moliantur, vitam acerbam putant. In quo studio cum te sine ulla laboris& contentionis remissione versari quotidie videam, fit, ut quam tuus sum, magis esse meus non queam idque tibi ἀγrais sassirmo,quod mihi credas velim: Et ut magis etiam acquiescas , quod in vertendis

Hosij Sanctissimi lucubrationibus desudasti, atque elaborasti, mitto tibi eatam rerum commentariolum, quas in omni vita

sua pro Christi gloria, & Orthodoxae fidei propagatione aggressiis est, a me quidem

crassis, quod aiunt filo ita conscriptum,ut sperare non debeam,quod quae scripsisterna futura sint, ita tamen scripsi tanquam futura ne labor meus ei viro defuisse videretur, qui labore suo saltem in patria nostra perfecit, ne Christi Ecclesia tantopere laboraret; ac utinam sicut ait ille, numen habentia verba habuissem,aut quales Parijsatis illa in lilijs suis requirebat cουσ-μματα in thesauris nostris inuenire potuissem; plane omnes ad celebrandas

416쪽

tanti viri laudes effudissem. Sed tu rem Imsam sat scio charam habebis: Verborum ornamenta ,& eloquendi elegantiam Osbrio doctissimo, & nostri olim amantissimo Episcopo quem Hosus Christianum Ciceronem appellare cosueuerat relinquamus, & quam sibi laudem, & natura Ecarte comparauit, eam illius propriam esse,& peculiarem patiamur. Factum hoc meum in optimam partem accipies, & ex eodem fonte prosectum putabis, ex quo tota ratio scribendae huius epistolae em nauit. luridicam Theologiam tuam, cuius facis in Spongia mentione,vidi nunquam; sed neque compendium , quo tamen nihil fuisset charius. Bene vale, & quod facis in

vinea Domini laborare non desine. Fremant licet inferorum portae, casra ponat, cruces figant, sternum interitum, ita ut faciunt, tibi comminentur, nos comilitone

Christum Crucifixum habemus. Sacerdos Christi ait Cyprianus, Euangelium tenes,& mandata Dei custodiens occidi potest, vinci non potest. Det tibi Dominus aetatem quam mereris,& animum quem dedit conseruet. Datum Venetijs Kalend. Nouembris Anno II 88.

417쪽

ASCANIO

CARDINALI, ET PRINCIPI

RIT A S odit moras,Princeps V te Illustrissime, nec quidquam metuit aliud,quam taceri: Cum prim ex Vrbe in patriam peruent, ad omnes occasiones aduigilare carpi, quibus Illust.C. V. quod in Urbe quotidie cosueueram, in hoc quoque nostro Septe- trione cultum,& obseruatiam meam,omnni abiecta cunctatione repraesentarem.. Tum quod C.Vestrae omnes honores debitos putem, ob eam qua eminet generis. &familiae claritatem, tum vero etiam quod in C. V.magis semper virtute ,quam quos

sustinet fasces, & purpuras sulcipiendas existimandi. Versatur in oculos meis illa ita decantara , di omnium vocibus perce-

418쪽

lebrata contentio, quam tu Princeps Ilus strissime,adhibuisti, in celeberrima illa Salmaticensi Accademia, ut quam doctissimul, & eruditissimus euaderes; quo etiam nomine Catholico. Potontissimoque Principi Regi Philippo fuisti praecipue chario simus Versatur & illa plena maiestatis, &dignitatis oratio tua, quam in Augustissina a Laterane si Basilica plane Romane Ro

Dane cum dico, re iuste, prudenter,sortiter, & moderate, vultu, manu ,fronte,Οcu lis,omni ratione, ter ter,& eleganter acta intelligo in laudem S. S. reliquiarum,cum eas e Sacris tumulis erutas, in intimas Indias iussu Sixti Pont: mitteres, ita recitata; ut, qui te nossent, supra aetatem sapere te dicerent; qui non nossent, Principem armis, & Imperio natum vix putarent . Versatur ilia quoque singularis in Marcu Antonium Columnam parentem tuum pietas principem rerum bellicarum gloria orbe toto clarissimum: cuius res in omni vita praeclare, sortiterque gestas, ita grauiter, ita solerter, ita compendio se , supra consuetudinem principum, verbis, sententi jS, Omni ornatu, maiestateque redundantibus,ita descripsisti,ut omnino λυσσίνους λογον quales.Cyrimate in Principe requi-

- rebat:

419쪽

4r rebat:siue βουσσινα ροματα Vt Plutarchus loquitur, redolere viderentur.

No commemorabo salutationem illam suadaemedulla plenissimam , Cardinale , Principe, Columna, intelligentissimo, &eloquetissimo vero dignissimam his enim enim verbis ex urbe orationis illius Maiestatem atque uniuersae actionis uignitatem amici mei ad me perscri pserunt) qua Gregorium XΙ1II. Pont. Maximum in primo illo Basilicae Lateranen. ingressu excepisti. Missas facio delicias tuas,illam videlicet mirificam, & omni antiquitate va- .rietateq; redundantem, multorum librorum,& nummorum Bibliotecam tuam; cuius mihi non solu accessumded & vlum esse liberum voluisti: in quam ego, a curis pu-.blicis saepe me soleba abdere:& cum optimis quibusquo,& antiquissimis auctoribus dulcistimam inire fami lyaritate: quorum adhuc acrem me e ste amatorem profiteor. In summa. Ego te ad omnem laude omnibus vestigijs conte dentem praecipue elegi: quem omni meo studio, & obseruantia colerem: Tu me,& eum quem dixi animi mei cultum, ita vicissim arcite complexus es; ut nullam humanitatis tuae partem desiderarem. Quo iactum e st: ut lucubra

420쪽

retur, quantum autem profecerim, velle . menter me poenitet.Ηoc unum accidit sane commodissime quod in patria veniens, materiam in thesauris meis, pietate tua dignam reperi: qua tibi repraesentare poRsem vim ingentem desideri, mei, quo teneor , ut te mihi in perpetuum summa o

seruantia deuincam , atque promerear. Cenus hoc audaciae nostrae, tuae humanitati imputabis , & in nostra culpa, tibi ignosces. Nulli fuit vitio Deum & Princi-Pes colere,quoquo quis modo possit. Mul-xa, ait ille, valde pretiosa videntur, quia sunt templis dicata. Facies tu vicissim. Princeps Illust. vi Restium gratiae tuae cupiditate inflammatum, atque ad tuam beneuolentiam diligentissime contendente, deinceps etiam in aliquo eorum gradu &Ordine, licet absente, numeres: qui te summa fide, pietateque colunt: in tuoq; patro' cinio acquiescunt: nec ullo unquam tem Pore, aut locorum intercapedine, cursum tuae in me benignitatis, intercludi patieris. Ego vero Deum rogare non desinam, ut tibi det vitam quam mereri si & consertici animum quem dedit.Illust.quoq; PriR-cipem,non tam tuam,quam Omnium pauperum, egeotium paretem, altricem,

SEARCH

MENU NAVIGATION