장음표시 사용
231쪽
Iege duodecim tabularum, hereditas ab intestato perti nebat, sui nempe heredes,, his deficientibus fratres aesorores, aut fratres patrueles, consobrini Reliqui a tem seu novi cives, nisi cognationis iura a Principe, ut ea de re iunior Plinius O , impetrassent, tanquam extranei, a parentum agnatorum hereditatibus erant ex clusi ad quas proinde quae a morientibus erant relictatae, adeundas, persoluta demum eiusdem hereditatis iliae ina , illi admittebantur. 4equutis vero temporibus , a Nerva pririnum matribus ac earum liberis, dein a Trajano ciuia super iam vidimus, patribus itidem ac liberis, fratribus ac sororibus, avis, aviis eorumque nepotibus ac neptibus, etiamsi a Principe cognationis iura non insent consequuti, immunitas in eorum bonis concessa; seu ut eam hereditatis iesinam persolvere iidem non tenerentur. Ab Antonino autem Pio abolitum hoc ι- Me vectigal innuere Gnaram iis, quae inde adduxit verbis, existimat Cl. Valesius sed quae ampli- eonsidera δε vere utique ibidem observat. meque illa id certe,
illud etiam celebratur, uod senatus sustum Iulii Caesaris Julsu factum crema ruit, quo edicebatur, ne ui testamenti factio esset, ni enam partem aerario legarer. Quae utique, quam nihil adtineant ad hanc hered1tatum vicesimum, nemo, ut opinor, non videt ut mirari proinde subeat, ea tamen
potuisse de eadem esima a viro excellenti doctrina accipit nempe Senatusconsultum Iul. Caesaris iussu laetimi, quo vetabatur, inuidem sine ullo discrimine, testament
factio, nisi certa bonorum pars communi aerario relin-0 Panegyr. c. q. se L. XII p. 93. I. M.
232쪽
queretur vises in autem Vectigal ab Augusto induetam, quod exilibus hereditatibus, agnatis exceptis, persbuverent extranei, quibus bona erunt a morientibus reli ta Cuius equidem prioris illius Senatusconsulti, etsi haud alio occurrat hodie mentio, ea utique ratio haberi potest, qua testamenta, in nihil fisco reliquissent, ut innata rescindi iussisse vel Caligulam 1 vel Neronem
tradit in eorum vitis Tranquillus ac prout vel populo Romano hortos circa Tiberim pasie ab eodem Iulio, aut plebi viritim Mata, vel ab eo, vel ab Augusto is ac Tiberio x testamento relicta, ex eodem Suetonio ac Dione liquet 1 . Unde etiam, si quid a privatis lasatum si civitatibus, id utique valere, adductis etiam eius rei exemplis, traditur aliquoties in is, libris veterum Iuri consultorum, quidem iuxta Ulpianum co9, inducta ejus rei a Nerva, & conmmato ab Hadria an iure quum alioquin, ut ea de re in Epistolis Plianius, , nee eredem institui, eri ab re posse Rempubliea eo-.t .suo adhuc aevo, quod viderunt iam ad eum Plinii locum viri docti, Ulpianus: e nee miniicipia, nee
munieipes heredia in=itui ossunt Eum vero, vel leges, vel censualium aut scalium actionum instrumenta, quae ex mera principuni indulgentia rescindi idem vellent aut abolen quem Antonino Pio tribuunt adducta Tonaradiverba, cremandi morem, praeter auctores, tangunt subiri
de variae Imperatorum Constitutiones co quae in uir GYCap. s. a Fraim. it. XXIV ME
233쪽
que Codice leguntur,' videri insuper possunt, quae cade re ad Cod Theod observat praestantissimus ejus narrator ce'. Tale quidpiam vero de illa vie sima hereditatum, lege ab Augusto lata, sub Antonino Pio, ac eius iussu, contigisse, nec a Zonara, quod modo vidimus, ullatenus tradituri nec admittit etiam, id quod de ii sumessore Marco, ut istud bene alioquin animadvertit vir
eruditissimus refert Capitolinus leges etiam additae de ieesima hereditatum. Unde etiam factum, ut novas quidem, sed dissimili admodum a Nerva, Traiani, aut ipsius, ut opinari licet, Marci exemplo, de hac iee a leges tulerit Caracalla nempe, quibus primo, ut nos docet in memoratis ejus verbis Dio, illud visesimae tam hereditatum, quam manumissorum vectigal, duplicato ejus onere, in deeisnam vertit cuiusque rei fidem etiam facit Ulpianus iis verbisci is Sed Imperator noster in hereditatibus , uae ab int
stato deferuntur, ea solas personas voluit admitti, uibus DECIM, E immunitatem ipse tribuit. Quod tamen decimarum
pro vicesima eclligat, revi abolitum, seu reductam mox vicesimam, tum ex aliis hujus Dionis verbis, uti iam a Valesio factum, licet colligere, quibus dicitur successbreius Macrinus, ch τα αλι τε τῆς κληρει , ψ - - ταυ Da.
T Caraeasta ire defunctorum creditates, O circa liberta-
admiserat decimam nempe hereditatum, manumisi xum pro visesima constituens cessari juberet tum praetereae Pauli, qui non sub hoc Caracalla solum, sed adhuc sub Alexandro Severo inter optimos iuris auctores adsedit, Sententiarum libris i , in quibus caput De Vigesima,
234쪽
idque acerbum itidem .grave, amaracalla circa hereditates innovatum a Dione dicitur nempe sublatum ius succedendi ab intestato, quibus alioquin id proximae agnationis iure competebat, tum adempta iis vire aeci munitas, qui illam eodem iure a prioribus Principibus obtinuerant. Quod utrumque ad suos heredes, agnatis nempe exclusis, ius succedendi ab intestato ac immunitatem praeterea vicesimae , seu derima verius, a Caracalla restrictam ex Ulpiani loco modo iam adducto, & quem iam viderat Valesius haud male colligit magnus Salmasusi . Cuius nempe Ulpiani haec sunt ea de reve
ba: m Sed Imperator noster in hereditatibus , uae ab intestato deferuntur, ea persona sim voluit admitti , uibus δε- timae immunitatem iis tribuit. Non ergo sublata ab hoc Antonino omnis ab intestato successio, quae fisco tanquam caduca cederet, ac prout aeteroquin de eodem Principe tradit Ulpianus cn Hodie ex eo titutione Imperatoris Antonini, omnia adura meo vindieantiar ; sed tamen adempta eadem, uti a Dione dicitur, enere proximu seu
agnatis mortuorum, τοῖς πάνυ προσχα- ς τε ---ν ad quos
tamen illa OP veteri XI Tabularum iure,, receptis
usque ad ea tempora Romanorum moribus pertinetiat. Quam autem, ut obiter hoc addam, succedendi ab int stato rationem, apud Athenienses quoque obtinuisses;
amque inde a Decemviris in XII Tabulas continuo relatam e G corum Oratorum Uae ac Demosthenis 3 ea de re verbis, licet omnino statuere Tertium vero ualmarium occurrit in eo Dionis loco, quod ex eo, ut diximus, liquido tandem doceamur, ab hoc
U In Notis ad Dion Excerpi cn Fragm. it. XVII S. 3. pag. χ8. se Inst. Iussi L. III. Titi V. I De Modo Usur. p. 33 et Phorat VI pag. 488. Edicis Nollati Mosaic. Leg. it. Han v. XVI. 0 Adv. Macartat pag. 663.
235쪽
tonino Caracalla non latam solum esse eam constitutionem, qua, ut de eadem Ulpianus, qui sum in orbe Romano, iυes Romani effecti sunt; sed praeterea, quam aliunde utique haud licuisset conjicere vel opinari, additam ibi dem hanc ejus constitutionis caussam, rationem. Nempe, ubi post inductum eiam hereditatunii manumis Iorum pro vicesimis cetigal ac succedendi ab intestato, sublatas immunitates, addit Dio or C. - siMAl-
BUS otii IN ORBE ROMANO ERANT, CIVITATEM DEDIT, specie quidem us honorem eis tribuens, sed re eravi fiscum lium augeret quippe cum peregrini plerarime horum vectigalium non penderent. Ut non inde utique illud M. ni eloquium, quod Alexandri exemplo ci subinde tribuunt illius aetatis Iuris-consules , Paulus, Marcianus, Modestinus, promeruerit hic Antoninusci veluti D. M -nus Antoninus cum patre suo rescrip sit Vel, t Magnm nr-men Antoninus permisuci aut, u Divi S eri, Magni Antonini R eriptum est: vel x Magnus Antoninm reseri sit. Unde tiam a Modestino in quadam lege Graecorum verbis descripta, dicitur in νῖνο ο μέγα, ac proinde
AnIonimes umo, enape dum hic Caracalla, non ut ibi male a Latino horum verborum interprete, Marc- --tιninus vertitur. Inimo quam in rem lectori haud ingratum Ore arbitror, si in praeclaro a Zae Gallorum Regiae
nanam signatum illud M AG NI cognomen seu -
r Excerpr. pag. 4 , si Leg. V. D. MVetCran. Leg. XI. S. 3, 4. . de
236쪽
logium, quod tulerit ille An imus huius constitutionis, quam commentamur, auctor, opportune proinde conspiciendum hic damus unde dictis modo, coaevis huic Principi Iuri consultis, qui eandem appellationem ille subinde, ut vidimus, largiuntur, Gontinuo accedat Tribuitur vero huic Antonino eadem MAGNI appellatio in alio quoque argenteo ac minoris, quod aiunt, aeris nummo, qui haud ita pridem est in eandem Regiam Garam illatus. Hoc enim novissime me per literas monuit, qui superioris nummi ectypum ad me qui id ab eo absens agitaveram, Dro solita comitate transmisit, eiusdem admirabilis agae custos cultissima eruditione ac humanitate Oudinetus. Exstat vero illius nummi, quem modo protuli, quod postea, dum illud sorte consulo, animadverti, sed aliouantum tamen diversia effigies, in Cl. aillantopere, quod ille de Numismatibus Imperatorum praestantioribus inscripsit ac divulgavit. Quamquam non MAGNI solum instar Alexandri, cui se scilicet exaequandum putabat, sed MAXIMI aut Iovis instar Capitolini, OPTIMI MAXIMIQUE, quomodo eum, patrem Severum apso partian in Caracall. α 2.
237쪽
pellat quandoque Papinianus, elogia retulerit deterrimus hie Imperator. Ita de Patre ille alioquin prudentissimus, uti ab a aliis dein Imperatoribus dici subinde meruit, iuris antistes; b Optimui Maximuseu Princeps serS erus Augustus et alibi nec semel, se Optimusque Imperator noster Severus de utroque autem Patre ac Filio, neque uno loco: cd optimi Maximiaue Principes nostri. Ad quos proinde alia lege respicere censendus est idem precipua tum apud eos dignatione Papinianus se seisi Maximos Principes appellavit alibi cs D. Marcus ae postea Maximus Princeps Antoninus nempe Caracalla Ἀαδ- eantes aut quum init alibi adhuc et g optimi Priari s nostri reseri erum a smiliter ab h alio eiusdem aetatis iuris perito, ab Optimis Imperatoribus nostri reseriptum .s. Quod equidem Optimi cognomen , meliori utique iure, in ratant Imperatoris nummis aut prout alioquin Parthiel Maximi in nummis eorundem Principum Severiac Antonini etiamnum conspicitur. Ita autem e Dione modo adducta unica, singularis quidem huius, quam
in omnes ingenuos imperio Romano subiectos , eont lit Uc Princeps, largitionis caussa, ratio exstitit utffiscum nempe suum tam immenso novorum civium numero, qui illud inductum ab eo deeimae pro ieesima vectigal in adeunda defunctorum hereditate, persolvere de-
ca Gordian. Leg. XII. M. Iudic L. XXX. D. de de Legat Carus. Carinus, Excussit L. XVI. S. I. D. Numer Leg. XVI. Cod dem. Q. V. Ind. Ausde Fideicom.Dioclet.Leg. 6 Leg. VIII S. . D. de Mu-XIV. Cod de Praed. ne ib.
V Leg. VIII. D. de Vaca ae Leg. XVII. D. de Qua
cc Leg. LXVIUS i o. D. Ad uJ Leg. XXII. D. de Publio. Leg. Falcid L. VII. D.de Iudic. V ς xion Tryphonin Leg.XXXIX. Leg. XXI D. de Publ. D. de Poenas. inceps
238쪽
inceps tenerentur, immaniter locupletaret. Soli enim, ut antea vidimus Q aperte docet in Panegyrico Plinius i , Romani, & novi quidem inter eos cives, qui co nationis iura a Principe peculiari rescripto aut aliunde non impetraverant, pendebant hactenus eam hereditatum vicesimamci non vero peregrini seu provinciales, quod ad eos, ut viderunt jam viri docti, non adtinerent Quiritium seu civilia Romanorum iura, nec testamento
civis Romani capere quidpiam iidem possent. Quo imitatu proinde potior videri poterat conditio peregrin rum seu provincialium, quam eorum, qui civitate Romana a Principe donabantur is huic viresimae prius, aut sub hoc Antonino, graviori adhuc decimae heredit tum, quae iis relinquerent , oneri erant obnoxii. In mo prout iam olim, libera adhuc Republica ac etiam ante indueri id genus novorum civium onera, a multis oppidis praelata leguntur, quod supra etiam adtigimus, ficu ab aliquot Hernicorum populis, vel Mnestianis I apud Livium es aut ab Heracliensibus, Neapolitanis apud Ciceronem m), Romanae civitati avita suarum legum, quibus eadem oppida ab antiquo frueban- tur, iura, seu ut ea de re Tullius is Cum magna pars
in iis eivitatibin faederis sui libertatem eivitati anteferret.
Quamquam ea paullatim insederit Romani nominis maiestas, .Romanae proinde civitatis, adnexorumque eidem variorum iurium, privilegiorum dignitas ac veneratio, ut aliis omnibus rationibus posthabitis, ac similis proinde, de quo hic agitur, ieesimae miselmae oneris respectu, peregrini nomen cum Romani rivis appellatione commutare, eximium quid ac singulare, plerisque du-
239쪽
ceretur. Quo spectat etiam illud Plinii ο , ubi de hoe
ipso Diesm onere agit Inveniebantur tamen, quibus tan- in amor nostri nominis inesse , ut ROMANAM CINI AETEM non modo Dieesimae, verum etiam ad itatum damno, bene compensari putarent. Sublatam Ver tandem sequentatium Imperatorum constitutionibus eandem hereditis Minvicesimam ac proinde eo onere levatos penitus veteres iuxta ac novos Romanorum cives, e Iustiniani ea de re, quae in ejusmodice leguntur, verbis abunde liquet: ρ Edicto Divi Hadriani , uod sub oecasione VICAE SI M.AE partis HEREDITATIS introdu m est , cum inultis ambagib- di ultatibus er discretis narrationibin peniat erretescente , qui ct VICESIMA HEREDITATIS EX STRA RECESSIT REPUBLICA. O Panegyr. e. q. 0 Leg. UL Cod de Edia
240쪽
Varia mutumitarum olim in Orbe Romano genera, te omnes ii cives Romani. De Latinis libertis seu Junianis ac Dedititiis. De manumissionibus in Ecclesiis a Constantino Np. inductis. S. I nati locus expensus, ac viri docti de eodem interpretatis confutata Gali J C. verba de manumissonibus in Ecclesia a Lducta, expense. Ob tum Em M apud Graecos, in inde apud unis rem minium Ecclesiae
nomen, Graecorum more , de populi concione.
De ingratis in Patronos manumisiis de eorum poenis, aliquo inter eos di crimine, qui fideicommissariam aut directam libertatem erant
consequuti De sublato ab Imp. Iustiniano mininter ingenuos ac libertos sycrimineci diversis proinde gradibus, quibus factum laudem , ut vere omnibus in Orbe Romano civitas Romanas impertita Viri docti de jure Latii tantum, non autem de jure Quiritium, Antonini N. constitutione concesso, sententia confutata. De insensu Legum C Constitutionum quae ab eo