장음표시 사용
541쪽
tu i intra unum corporum genu , velu
II vero, quae civitas omnibus in Orbe Romano data secum invexit, iuribus vel beneficiis adnumerari quoque debent inter eos CONNUBIA Neque enim publica solum Romanorum civium, cuiusmodi erant, quae modo vidimus, honorum, dignitatum, ac supremi etiam fastigii vel militiae Armatae ac militaris, de qua modo actum lad privata etiam Quiritium iura, inter quae exstitit illud, quoiu aliunde constat, Onnubiorum, eadem Antonini constitutione, cum omnibus in Orbe Romano ingeuuis fuisse communicata, licet continuo statu re Notum vero eam olim taxinubiorum apud pleras. que gentes , non apud Romanos solum, aut vero apud Iudaeos, rationem iuuta, ut ea tantum essent inter unius
urbis cives aut alioquin populares cum alienigenis vero serme vetita. Ita ut de aliis populis iam nihil dicam, connubia apud Athenienses constat inter cives demum fuisse licita : adeo ut lege primum a Pericle latacis , dein sub Euclide Praetore renovata, quam adnotarunt iam eruditi legum Atticarum byenarratores, soli cives Athenienses censerentur, qui utroque parente cive
essent nati ac ne civis Atheniens tamina peregre seu peregrino nuberet, interdictum. Quod postremum praeter Plutarchi, vel Ulpiani ad Demosthenem adducta a vitaro eruditissimo e ea de re loca, indicaverat pridem E ripides M, apud quem quum interrogata ab Ione Creusa
542쪽
Atheniensis Erechthei filia, cui marito nupsisset, aerespondisset eadem
Non eivis, sed advena ex aliena terra i ab Ione ignaro caeteroquin se cum matre loqui, continuo dicitur 6:
Et quomodo peregrium quum esset, re indigemam existentem duxiti Adeo ut nec inter vicinas, etsi Graecas itidem civitates, Athenienses puta, Thebanos, nisi foedere aut pacto aliter esset inter eas conventum , ius connubiorum fuisse , vel inde, ut terra observo, liqueat quod inter eosdem Athenienses ac Thebanos decreto lancitum tradat Demosthenes j , ανθη, δε- -- η--- έαν, γλει--ααιησα ι, pacis cum tis de ineunda societate , mutui ue eo nubiis, prout verti vox ἡ; via debuit ac prout in eadem ratione dixerat iam ante Demosthenes de 'Eantiorum ac Perinthiorum decreto, g Q Hon Aia nis . Atheniensibus damin connubia, eivitatem, in quibus locis , γαμψαν per ad irarem, voce latioris aut ambiguae significationis, vertit eruditus alioquin interpres. Ita in foedere Hierapymensium QPriosiorum , duarum increta urbium, & de quo facta iam ante mentio, inter alia, de quibus eaedem civitates inter se paciscuntur, san- Cisur ιθ 'up ἀλληλωσισκαλιτύαν --uua esse abid. v. 2ς Ibid. p. 32 .c De Corona p. 3 o. M L. L p. 4 P .
543쪽
se inter eas imitatis eonnubiorum jura Unde ob e
de connubia inter finitimos populos modo concessa, modo vetita, orta subinde dissidia quomodo inter ἡl nuntios Questanos bellum susceptum tradit hucydi
nubialia quaedam, seu iuxta Graecum interpretem, nuptia-Ies contractin , ct agrum controversiam. Neque aliter cum . Romanis actum dum non solum decemvirali olim lege vetita inter patritiosis plebeios, quod vulgo notum, Connubia, duaeque inde, ut aiebat apud Livium cI tribunus plebis Canuleius ex una civitate fierent: sed etiam, sublata postea eadem lege, non omnibus ideo, qui civitate caeteroquin erant donati, connubia fuerint olim dati immo ea subinde inter ipsos vicinae regionis, aut eorum , qui se eodem etiam gentis nomine vulgo continebantur, populorum cives, ab iisdem Romanis vetita vel adempta. minc Livius myci aetera Latiani popuI. CONNUBIA Ommerciaque ooncilia inter se ad--erant alibi de tribus Hernicorum ny populis Co UBIUM inter ipsis, quod aliquamdiu Hemicorum soli habuerunt, permissum Anagninis , quique arma Romanis tulerant, CHTAS e suffragii latione data, mellia CO NUBIA E ademptis. suae inter unius etiam gentis populos connubia a Romanis itidem , victis Macedonibus, Qquamquam ii liberos eosdem is cum iure suarum, legum relinquerent, prohibita, docet rursus idem Livius. Postquam enim in quatuor regiones dividi a Romanis Macedoniam e decem Legatorum sententia edixisset praeco, additur o L Pronuntiavit deinde, neque CONNUBLUM, neque commercium agrorum aedificiorumque inter se plaee-ci L. VI p. 4is cm L. VIII. c. I 4. Dionys Hal. L. . p. 674. IX. c. 3.Liv. LIV. c. . so L. XLV. c. 29.
I Ibidenti P L. XXXVIII. c. 36.
544쪽
re euiquam extra fines regionis suae esse. Callido nempe' manorum consilio, ne mutuis adfinitatibus, commerciis iuncti inter se vel Latini, vel Macedones, eo promptius in Romanos consbciati dein arma verterent. Romanis proinde connubia, ne cum omnibus quidem civibus seu in civitatem receptis, olim, ut modo dixi mus, recepta cum aliis autem, qui cives Romani non
essent, prorsus interdicta. Hinc alibi de Campanis, quibus pridem ante, quod supra vidimus , civitas erat, sed sine suffragii latione data, quique priore anno in Urbe iam fuerant censi, ait idem Livius ρὰ Petierunt, ut i CIVES ROMANAS dueere UXORES liceret, O si qui
prius duxissent, ut habere eas, ct ante eam di m nati, uri justi sibi liberi heredesque essent utra3ue res impetrata. Qua ratione itidem factum, ut nati e Romanis civibus vel alienigenis mulieribus, tanquam totidem hybridae, novum genus hominum, dicantur alio apud Livium loco,, de quibus quid a Senatu sit decretum, traditu Et alia NOVI GENERIS HOMINUM ex istania legat venis ex militibus Romanis se existam mulieribus, CUM VIBUS
CONNUBIIM NON ESSEM natos se memorantes , sustra uatuor millia hominum e rabant, ut sibi oppidum, in quo Oa ιitarent, daretur Senatus decrevit, ut nomina sua apud L. Canuleium profiterentum ac, quod addit, ut ex iis col
nia, eaque libertinorum dicta, in eadem Hispania deduceretur De Campanis alioquin id iam alibi monuerat Livius, ac unde quibus gradibus praecipua populi Romani beneficia vel iura in eos fuerint collata liquidius constat: ipsi faedere primum, dein CONNUBIIS, atque inde eumationibus, po em CIVITATE Obis Onjunxissimus. Nempe iuxta illud, quod ab eodem Canuleio Tribuno plebis, de quo paullo ante dictum iam olim fuerat crὰ nos
545쪽
auidem IVVATEM, aruae lusuam CONNUBIUM est, hostibus etiam victi dedimus. Unde insuper illud liquet, non demum post concessam a Romanis , uti postea id statutum constat, civitatem, sed etiam ante eandem impertitam , ius connubiorum finitimis populis ac civitati-sus antiquis illis liber: urbis temporibus, subinde ab
iis datum. Restricta vero dein ea rennubiorum inter cives Romanos libertas exstitit, eosque proinde, qui prius municipii, dein civitatis, lege Iulia toti Latio, ac mox Italiae concessae, iure, pro civibus itidem Romanis habebantur. Quomodo ductam es a M. Antonini patre Numitoriam Fragellanam aut a Philippo Aricinam a vel a C. Marcello, Aricime filiam memorat, ac in duabus etiam hisce commendat Cicero, de quibus nempe addit, is suos eme seis dignitatis optimarum feminarum non paemitere. Cum
provincialibus autem seu peregrinis, qui nempe eo civia ratis iure necdum gaudebant, haud aliter ac cum iis qui hactenus Latinae tantum erant conditionis, seu Latini liberti, vetita adhuc sub taesaribus ante Caracallam comnubia quae erant quippe inter propria, privata Quiritium iura. Quod de peregrini equidem observat noto ea de re re loco Seneca: ι Promisi tibi filiam in matrim nium, psea PEREGRINUS apparuisti: non est mihi eum EXTERNO CONNUBI M. Utrisque vero tam peregrinis, quam Latinae conditionis hominibus,interdicta adant vini Caracallae aetatem,nisi dux benefici prineipati seu speciali Imperatoris concessione impetranent, docet in Fragmentis Ulpianus: 1 Connubium habent eives Romani eumermibus Romanisci eum stinis autem se peregrinis, ITA SI CONCESSUM. Quomodo certe peregrinis, qui plura stipendia in Romanorum exercitu meruerant, una cum ci- ρ Philipp. III. c. i8. aran Tit II S. r. . u De Benes L. IV. α 3 3. ω liud. Tu. V. S. 4. V v v vii
546쪽
uitate ius connubii jam ante a Romanis Impria tori bus subinde datum legitur. Cujus utique rei fidem ido meam praeliant aliquot antiquae tabulae aenea , seu quae exstat. signatae in iisdem Inicriptiones, quarum faeta est in pilori Exercitatione, ubi de data emeritis id genus militibus civitate agebatur, mentio. E quibus autem nam hic proferam, quae de reliquis fidem faciat, cujus etiam priorem partem , de data nempe iisdem veteranis aut emeritis militibus civitate, iam supra adduximus in qua nempe Domitianus militantibus quibusdam in alia malia, et aui PEREGRINLAE CONDITIONIS PROBATI ERANT e. Et Quin i Et Vicina Stipemlia Aut Plura eruerunt. Item Dimissis Hone sta Missone meriti Stis diis L ru Posterit,ue rarum CIVITATEM DEDIT ET CONNUBIUM CUM UXORIBUS OUAS TUNC HAB ISSENT Cum Est C, itas is Data Aut Si aut Caelibes Essis C est AS POSTEA DUXISSENT Dumt.1κut Singuli Singulas. Nuod jus connubii una cum ciVitate , cum ab eodem Domitamo, a Gis ui Militis, tu CL se υτ a Uea in Pannoniaci tum iam a Vespasiano, b Ilitaui Militaverunt In Classe Metennate , cmeritis itidem
tum postea ab Hadriano , c si ui Milit. ε H B, Classe Praetoria Misn si , iisdem vel bis datum in tribus proximis ibidem inscriptionibus legitur. Accedit, quod
M. Antonini tempori is, una cum porrecta ad praesidia arios in limitibus imperii limites, is primores nobilissimarum urbium, locupletes in iisdem , quod supra vidimus, Romana civitate , data quoque iis connubia rae in illud inde latius in Orbe Romano communicarum liceat ex adductis itidem jam ante Aristidis verbis colligerer
547쪽
eoncidentes , ct inmersum orbem , tanquam am domum
Quo loco, me haud una vocis pergrini, in hisce Romanarum legum vel constitutionum Imperialium , aut
scriptorum rerum Romanarum monumentis acceptio,
cuiquam sit fraudi, ea de re aliquid hic omnino monendum est. Id quidem ad Ammianum Marcellinum, ubi de peregrinis, ob alimentorum inopiam ab urbe tum pulsis, ei sermo, se observat doctissimus Valesius quod apud Suetonium, a quo ille simile sub Augusto factum referri nota verat, illius aevi scriptores, peregrini opponantur civibus Romanis. Post legem vero Caracallae, qua omnibus in orbe Romano agentibus civitas data est, peregrini Romae dicti sint, qui non essent oriundi ex urbe Roma. Verum ut ea de re, M latius adhuc parente vocis peregrini apud Romanarum rerum vel legum conditores, a apud plum Manum usu, certius quid constet, quatuor omnino in iisdem occurrere vocis illius signincationes videas. Prima quidem, Wanti iussima, eaque obvia, exstitit, qua peregrini a Romanis dicti, qui ex aliis civitatibus aut regionibus in urbem advena confluebant i , quorum, im Colatus nempe non civium iure gaudentium, constitutus iam olim Peregrinisum in urbet Praetrar, qui inter eos ius diceret. Quomoci proinde peregum dicti tum promiscue vel italici, vel provinciales, qui non eram interam manos cives censi, vel adsciti. Quo senis etiam in adductis paullo ante cum Senecae, tum Ulpimi locis, de contrahendo Romanorum eu-4μωbis Romanti, non vero eum perurinis innubis, nisi id specivit, iuxta Ulpianum Principis concessi sic industum, ea vox peririni satis a perte intelligitur Altera vero huius vocis significatio exstitit, qua post civitatem, Antonini cor stitutione omnibus in orbo Romano datam, dicti subinde ' quod ve-
o In Notis ad Lita XIV. . . Viso a re
548쪽
re monuit Valesius, peregrini, qui non oriundi urbe Roma, seu Romani indigenae & qua prouade appel-
one Iona civibus Romanis in gener , --
ἰtir civitatis tum gaudebant in orbe Romano ingenu, sed ab M urbis civibus distinguebantur Quomodorum adducto paullo ante apud semimum loco, ubi de
fratα α ci lini oriundi ex urbes
etsi in ea haberent domicilium. Adeo ut ea mi re po-
diniret ille potissimum ex indigem urbis cmbus con-
arbitrium Principum, ac inter alia, Palatinae nono inlitiae ac stipendiis ad eam .djgnitatem evem o Bitutionibus eorundem Princip1um, caetas illorum tem
549쪽
porum, abunde constat. Quo spectat proinde illius vo cis p regrini usus, de eo, qui quamquam foret civis Romanus, aut parentibus civitate sam donatis natus, gente tameni origine peregrinus erat se ali nigena ; quomodo Alexander in Syria natus, sed patre iam Senatore, homo prus alienigena, quod supra vidimus, apud Lampridium dicitur. Qua ratione quoque in literis a Caro, imperi
um adepto, ad Senatum lcriptis apud Vopiscum legitur l Gaudendum est itaque , P. C. uod unus e meri ordine, vestri etian generis Imperator est factus. Auare a nitemur, ne meliores PEREGRINI, quam vestiri se videanturum quibus verbis, ad dictum Alexandrum Severum, utpote alienigenam , inter alios peregrinos Imperatores' nos respici, bene monet Casaubonus. Immo quam iri rem ab utroque Victore, in Domitiano ac Nerva dictum
opportune et Hactenus Roma seu per Italiam orti imperium tenuere hine Dra Ela dein Romam ExTERNORUM virtute, ataue insitivis artibus praeeipue remisse. Mi mi,
Ne a Narniensi nullus enim Cretemsi hic apud priorem Victorem locus) prudentim magiscue moderatum & quoa ab altero Victore additur, quid Trajano divinius ' quid praestantius Hadrian utroque nempe, qua de re iam an te, natis ex Hispanis parentibus, sed in Senatum tum ad-leetisci Quo referri itidem debet, id quod de Claudio Pompeiano, M. Antonini Imperatoris, Faustinae genero, at eadem Faustino in litteris ad Marcum conjugem scriptis dicitur : cm Pompeianus gener, ct finio est PEREGRIN S nempe, quod tu Equitis Romani juxta Capitolinum in cn Marco, proinde patre iam cive, foret filius Idem tamen non esset Romanis maioribus ortus, seu origine Romanus, sed quod ab eodem C pitolino ibi additur, genere Antioebensitici peregrinus Proinde' ibi a Faustina dictus, scuti advenae externi, te peregrini, dicti, ut modo vidimus, ab utroque Victore, Ner
550쪽
va, raianus 3 Hadrianus quod etsi cives Romani & e civibus parentibus, immo Traianus consulari. Hadrianus praetorio nati, non essent origine seu genere Roniani, sin Nerv Narnia oppido duo reliqui Hispani, ac
Italica in ea gente urbe orti. Unde haud necesse est omnino, ut juxta doetissimum Casaubonum, illis Faustinae de Pompeiano tanquam peregrino Verbis, generis obscuritas continuo denotetur idque inde, quod si proprie a ciperetur, falsum esset fuisse Pompeianum peregrinum, hoc est non civem Romanum Antonini enim constitutione, cum taeteris omnibus in orbe Romano civem fuisse effectum. Sed de qua --m,in quam alibi jam ante adtulerat, Antoninum Pium auctrarem huius constitutionis statuentis, sententia abunde in superioribus confutata, non occurrit amplius hic dicendi locos. Tertia vero huius vocis peregrini appellatio, subiud in Romanis illius a vi scriptoribus, aut Constitutionibus Imperatorum occurrit, qua quis respectu unius provinciae, quam inhabitat, natus, alterius civitatis aut provinciae civis , peregrin dicitur: cui in Arcadii constitutione ejusdem odieis Theodosianici V siqviis naicum et emem Provinciae, quam reiit, in certe PEREGRINUM, Onsiliarium sibi υο-
rit ἁνfere Oe. Ibi enim peregrinus adsessor intellia gitur, qui in alia provincia, quam in ea, ubi illo munere langitur , est natus nempe unius provinciae civis, alterius vero incola in sensu quoque Vocem peregris
in O alia Valentis constitutiones aut peregrim Eneopos Cia os alterius nempe civitatis, provinciae, dici Neidem alibi in eodem Codice, observat ibi doctissimus Gothostedus Quarta autem, quae iam in huius Ch peregrina significatio, ea demum censeri debet, qua illa, post omnes in orbe Romano cives, Antonini consti- tumono, erictos, de μό- intelligitur i, seu is extra rae μ' erit fines ageret seu vero sponte, vel captivi N Leg. X. Th.de Meuation.