장음표시 사용
561쪽
tatur exilio , aut in alia constitutione Theodosis Iunioris ubi reperti fuerint Eunomianorum Clerici, phaui aucteres iteriit bapti alis exstiterunt, omprehensi in perpetuum subpina DEPORTATIONI ad EXILIUM edueantur. Aade Ammianum Marcellinum, apud quem Valentiniani iussu Claudius quidam Tribunus in exilium actus dicitur, hoc est deportatusa ut liquet e proximis ibidem verbis: ne Claudius, nisi post Vatintiniani obitum DEPORTAETIONIS maestitia lib.ratus aut, quum apud eundem Ammianum legas, quod sub Iuliano Imp. Evagrius Comes rei privatae, Saturninus insuper a Cyrinus O portati sunt in exitium e ubi pro portatia vel deportati legendum , vel pro deportati intelligitur. Aut vero de illo voluntarii exilii genere agere Gaius censendus est, commemoratis supra verbis, de exule patre, aut filio,, qui inde peregrinae eonditionis effectin, quo nempe exilio Romana civitas, ac inde patria potesta amittebatur. Nempe,
ut ea de re dicentem pro Balbo Tullium in eadem Exercitatione vidimus, ut Roma profugi cives Romani, se in aliam civitatem, cives ibidem continuo laeti, receperant amissa proinde se reiecta Romana civitate: uod ex jure nostro, Romano utique, duarum rivitatum rivis esse nemo potest.
Idem vero in patrium, post Antonini constitutionem, commune deinceps exstitisse Provincialibus, seu qui antea peregrini dicebantur, vel inde licet continuo statuerea quod de liberis, qui in tr paternis seu fhparentum Iaeris, vel solum 6 in saeris, ut id saepe ex libris iuris
Haereticis. oc &c L. XX. D. der Lib. XXIX. 4. Nuptiis L. VII. M. ct Lib. XXII. . . Curat. Furiosi. orat. pro Balbo α r. 9 Leg. XII. Cod de Collatis,' Leg. XXXI. Cod. de Fia L. I. Cod. Commum
562쪽
Romanorum civilis obvium nempe minis Gerarum sicut de duobus P. Emilii filius, ait u Livius aut des arrogando Aureliano x Vopiscus constituti dicebantur, hava infrequens fiat mentio ii constitutioniblis sequeniatium Imperatorum ad varios Provinciarum resides t tis ac inde speciales etiam tituli, occurrant a Phtria Potestat inmodice, in Institutionibus Iustinianeis. No ab Alexandro Severo, qui Antoninum legis, quam his Exercitationibus cxpendaevis, satorem, parente--ἐυ haud semel in editis a se constitutionibus nunc uia pat, decerni videas ut qui pietatem patri debitam non
agnoscit in ea contumacia etiam a patre castigatus, remanserit, Pr di provincia , qui in eum severius ania madvertallo R. patre flaratur ut id in illius Principis
α. Rescii pio lemur. Nempe post patriam illam vineta necis in liberos , quae apud Romanos, ut id in alia Constantini Bup. lege dicitur , olim erat pomista re 1laictam dudum c abolitum dein potestatem . Quod utique vel ex Imperatoris Hadrianisatrem, qui in venationei filium nec rerat, quod novercam adtulerasset in insulam dapo nos, sic usia Marcianus meminis, Scio, liquet; idque inde quod iuxta eundem Hadrianum, ta
tria potestas in pietate ebet, non in atrocitate eonsistere. Cuiusmodi alioquin potestatem, ut hoc addam olim apud Athenienses, primos Romani iuris auctores, Iata a Solone, Mid vel a b Sexto Empirico, Graecociam UadHIeimogenem Ommentariis liquet , - - lege is
tu Lib. XLV. c. o. o Leg. II Cod de Patria id Vopisc. in Aurelian. α Potest. - a Leg. V. D. MLeg. Pomp. O Leg. VBI Cod de Edend. de Parricia Legi. Cod de Cornel. ab Hypoth. L. HL p. 24.
563쪽
quae apud Romanos etiam obtinuit, qua parenti licuit indemnatum filium occidere: c similiter olim Galli, apud quos luculento teste M I. Caesare, viri in uxores, fetiti m liberos, me necis3ue habent pure rem. Illa verct, quae abolita atroci adeo & naturae adversa immanitate, veteri Quiritium iure, eoque civium RomRnorum Proprio, remansit patria in liberos potestas , una cum late ampliata civitate, ad omnes Romani imperii ingenuos est itidem propagata Hinc utique M. emane'cris, seu qui1lla patria potestate soluti erant, liberis constat quod quae de in civilibus Quiritium, via cives proinde Romanos respicientibus, erant sancita latius quoque extensia Ieguntur in illis Imperatorum, qui post Antoninum Caracallam orbi Romano presierunt, Rescriptis vel ridictis.
Idem vero de TESTAMENTI FACTI E ac heredis instituendi facultate censeri debet quod olim ex iure Quiritium Romanis erat peculiare unde a se Varrone pridem dictum, jure 'ruiritium a uirebatur dominium heredittitis nec ad peregrinos et roinde se provinciale. di porrigebatur: qui, inde a Vicesimae hereditatum vectigali, quod supra vidimus, ante Antoninianam comstitutionem, de qua hic agitur, erant immines. Unde
quo vere civem Romanum Archiam, non vero peregri .
num evinceret Cicero, f O TESTAMENTUM asiit, sepe FECIT NOSTRIS LEGIBUS , in adiit hereditare eivium Romi norum. Quomodo alioquin cum deportati, ut civitatem hempe amiserant; tum dedititii, qui cives omni non erant, tamquam peregrini, nec testamentum, facere, nec heredes institui, quod e u civilibus Romanorum legibus constat, a civibus Romanis poterant:
d Beli. Gall. ILVI. c. g. u Leg. VIII. Seci . . .Qui a Lib. II de R. R. c. o. Testam. c. Leg. I. Cod. f orat pro Archia c. s. de Hered Inst.
564쪽
quum tamen, ut alibi ex . Ulpiano discimus, relegi
tus, sive ad tempus, sive in perpetuum , qui eivitatem Remanam retinet, testamenti factionem non amittit. Qui vero
ad ferrum, aut ad bestias, aut in metallum damnabantur, libertatem, adde, cum ea civitatem amittebant ac in de quod ait Gaius I. C. si oportet mittere eos testamenti
factionem. Illud autem testamentum faciendi ius Romataciales, post civitatem iis ab Antonino datam , militer exporrectum liquere potest e variis sequentium torum constitutionibus,, missis ad Provinciamides Edictis. Quo reserri inter alia debet Imp. tiani fi conmtutio, qua, ubi testes non in conspectu testatoris testimoniorum officio functi iunt, testamentum nullo iure valere dicitur: addita demum hoc exception si non fleetali privilegi patriae suae observatio relaxata est. -- de utique constat, testamenti factunem legibus Romanis, seu iuxta iuris civilis solemnia passim tum recepta, nisi, ubi speciali aliquo privilegio iis esset derogatum, ut iure valeret, fuisse peragendam. Cuius autem rei pleniorem adhuc fidem facit Theodosii Iunioris de Testamentis os dinandis, heredis insthutione, si ad populum urbis Conia Antinopolitanae , sed simul ad omnes provinetalis Edictum unde certa id liquet provinciales promiscue tum habuisse condendi Testamenti jure Romano, potestatem. Immo quam in rem expressa adhuc leguntur Imp. Iustiniani ver ba ubi quum de rusticis meminisset, qui in Testamentorum ordinatione sub certa definitione legum instituta, prae earum subtilitate custodire illam in suis ultimis voluntatibus non possent,addites m sancimus itaσue IN OMNIBUS
565쪽
riossim C TATIBUS, ct in eastri ROMANI ORIRIS, OMNIA, quae in libris Digestorum e Institutionum, Imperial
bu sanctionibus, in ruinandas Testamentis aut sunt, obser ri in iis vero locis , ubi raro inmeniuntur homines litterati rusticanis concedimus, antiauam eorum cnsuetudinem legis vim
obtinere. . Quibus autem prioribus illius Edicti Iustinianei verbis, non inducta tum primum in Romani orbis civit tes, ea Quiritium lessibus primum .dein Imperat rum constitutionibus,raefinita Testamentorum ortinatio :sed id demum provisum , ut illa non fraudi esset rusticis ac illiteratis hominibus, qui eas legum formulas, Guris solemnia, quae in condendis Testamentis ac instituet dis heredibus erant recepta, aut lapsu etiam temporis , ac subinde Imperatorum Rescriptis vel iunctionibus i
vecta, capere non poterant vel observare. Quo referri
proinde debuit, id quod a Scaevola I Q in is Digestis
alicubi refertur quod nempe tactus Titius Testame tum scripserit sine ullo Iurisperito ration m animi mei potius secutus, μιam nimiam se miseram diligentiam. Amianus aliquid legitime minusaue perite fecero, PRO PURE LEGLTIM haberita bet hominis sani voluntas. Istud autem de communi illo testandi iure, tumii RO-mano orbe agentibus ingenuis, tanquam totidem post Antonini constitutionem, Romanis civibus concesso, vel in de insuper liquet quod in haereticos, aut qui a fide Christiana ad Gentilium cultum desciverant, nihil gravius statui posse censerent Christiani Principes, quam si illam condendi Testamenti, aut aliquid ex eo capiendi, tanquam iis Romanae civitatis jum multatis, in Q regrinorum seu Barbarorum, qui eodem loco ea aetate natantur , sortem redactis, potestatem continuo adimerent. Quam in rem utique exstant plures in Codice Theodosiano, potissimum Theodosii Magni , ac filiorum
O Leg. XXVIII S. 2. . de Lega II.
566쪽
Arcadii de Honorii nepotisque Theodosii Junioris, constitutiones, quae id clarissime comprobant. Ita ut e multis pauca, sed notabilia in primis ad eam rem huc adducam , exstat Theodosii M. inter alias , constitutio, quaco Manichaeis, ut ibi dicitur , sub perpetua iustae infamiae nota , TESTANDI a VHNDI TIRE ROMANO mrim
protinus eripimin Dotitarem meque eos aut elimquendi, aut inpienda ali jus heressitatis habere semimus potestat in Idem vero alibi: sp Christianu , ut Fidelibus, qui ad Petanos
TESTAMENTI CONDENDI interdielmus poteriarem , ' OMNE GRE ROMANO. Neque aliter Honorius de Manichaeis ahisque quibusdam haereticis latuit: huic hominum generi nihil EX MORIBUS, ibi Ex LEGIBUS Ommune si eum caeterisci deinci Ergo supre-inae iam seriptura irrita TESTAMENTO, sive e διisto Dinoia flve quolibet genere reliquerit volun- raris, qui aut Manichaeus, aut Fru , ut Priscillii: ninae υineitur. Quibus consentanea sunt Valentiniani III. de Apostatis Edicta : ut de De suo TZT DEPE TR perpetua utantur infamia. E' id enim his CVM IGNIBIS POTEST ESSE COMMUNE , qui infandis 1 σalibus m/ntibus gratiam ηmmunionis exosi, ab hominibus re-eesseris nila quae ad aliam, huicque similem Theodosii M. de Apostatis legem adnotavit accurariis ac doctissimus earundem interpres Iac Gothostedus I verba, quod ad eam rem, e qua hic agimus , valde in opportuna, haud pigebit adferres: Nempe jus Roma- num se, jus civium Romanorum, TESTAMENTI PURE Lem. Vn C. h. de Hae r α. . . . di de Ap
567쪽
pOTISSIMUM Onsiliit , potissim Iue loco habetur auare eos, qui Fectisitam, ivitatem Dei desererent, CIVIT Miso MANORUM jure potissimu-- T NDOS christiani Prin-eipes, adaue eatenus IN PEREGRINITATEM redigendo re dideri. Certe quam inde peregrinitatem id genus hominum , qui illis sim, di iure inni multat mari esta indicant alterius constitutionis, ab Arcadio eam in rem de Haereticis latae, quae assa occasione in superiori capite iam adduximus, verba, quibus alioquin is Eunomianis et paenus ADIMEN S TESTAMENTI Getisnis, PEREGRINORUM UE MUTA . CONDAPemliter proneetur. Immo premi iti simis heodosi Bimoris constitutione, ubi aliam itidem a se prius latam , qua Eunomianis capieruli aliquid vel relin quendi estamento potestatum ademerat , pariter revocat, additque Ἀλω, IURE COMMVNI non amplius proinde Quiritium, uti olim, mprio, sed ad omnes qui sunt in orbe Romano, dudum e Gnecto scribant paηitem,
568쪽
nmunes erant cives Romani ut flagris, aut virgis caedi, ex lege Porcia ue item vinculis, securi, cruce plecti. Exempla e Verrinis iaceronis, de muto at illi in Sicilia Praetore jure civium Romanorum ratem ex ejus Epistolis. Sic nec bestiis objici , quod ex Euse- sis, in Digestorum libris illustratur ue quibus caeteroquin sit hoc supplicium irruatum. Veterum urisconsultorum de discrimine alioquin poenarum apud Romanos , pro qualitate aut dignitate personarum testimonia: si etiam militum, qui torqueri non poterant. Id ex pristi Jurisconsultis, Diocletiani constitutio ne in Actis arachi Martyris ac sociorum iuIustratum. Transfugae tamen torqueri poterant, . bestiis objici Sicut vite, ita suis stibus caedi, militare olim supplicium : Ex- ampla e Flori Epitome , es Lampridis , apud quem condemnatio de multa pecuniaria contra magnum Salmasium, e libris uris civilis
569쪽
ORBIS ROMANUS. 4s is , e constitutionibus Imperatorum asseseia Constantini M. eiaem de re constitutio illustrata Gothinredus in ea explicanda notatus Fustibus caedi, poena caeter
quin liberorum apud Romanos , sed plebei
rum tantum , tenuiorum. Id e Digestorum locis, Ammiano Marcellino, in Capitolino instratum. Post Antoninianam constitutionem unum poenarum iu Orbe Romano discrimen equalitate personarum observatum Aliquot loca Codicis Theodosiani eam in rem adducta erexpensari et de antiquioribus id genus legibus in Digestis, ad Provinciarum Praesides missis
ut ad earum normam mi e pro,incialibus Nrogarentur. EA uto poenarum , quae subinde in haeretico I tae, ac unde iis adimebatur ius commune civium Romanorum, id caeteroquin hic monendi locum praebet, quod provincialium concessis una cum Romana civitate iuribus ac beneficiis, adnumeranda quoque est, ab iis POENIS, quae Romanis civibus, latis etiam ea dere Quiritium legius, non irrogabantur, immunitas. Etsi enim, ubi in veterum Iurisconsultorum libris, de paen rum discrimine, inuidem ratione personarum agitur, illius inter a liberos ac servos aut inter , humiles
570쪽
persona ac honestiores, seu in aliqua e dignitate positas , citra ullana specialem civis Romani aut peregrini vel provincialis ea in re notationem , mentio fieri sole at id tamen aliunde constat, a quibusdam amis, quae provincialibus irrogati poterant, cum latis ea de re legi sus , tum Romani nominis reverentia , immunes se eexstitisse Romanos cives. Ita de flagris seu virgis, quibus caedi iidem vi d legis Porcise non poterant, res vulgo nota, ex adducto jam antea D. Pauli ea de re exemplo ac verbis, abunde comprobata. Quam in rem autem multa exstant a Cicerone in Verrinis dicta, quibus, dum exercitam ab illo Prietore in cives Romanos, qui in Sicilia agebant, praeter fas omne, immanitatem ac saevitiam exagitat , propria eorundem civium iura, .debitam ab indignissimis suppliciis, ut agris, vinculis, securi, cruce , illorum immunitatem simul tangit. Hinc ut de multis pauca, quae ea civium Romanorum iura plenissime venditant, huc adferam, ait de eodem Verre Cicero : ce Agunt enim praecipitem POEMAE CIVIUM RO MANORUM, quo partim SECURI percussit, partim in ramCULIS necavit , partim in CRUCEM DI tulit alibi γὰγ is, qui CIVES ROMANOS esse dicuntur, qui a multis cognos rarentur, SECURI ferire potuisti ' dein suo Virgis quam mul- ros ceciderit, quid ego commemorem ' Tantum bremissime leo, Iudices, NULLUM 'it omnino triti Praetori IN HOC GE NEM DISCRIMEN: mox h PLAGIS confectum diae a lictoribus viis CIVEM ROMANUM ante oculos tuos concidisse. Ob quam ea fiam , Di immortales tametsi injuriam faei rem uni aut IURI CIVITATIS : quasi enim