Pauli Zacchiae ... Quaestionum medicolegalium, tomi tres editio prima veneta, lugdunensi & noribergensi, quae passim foedis scatebant erroribus, multo emendatior accedunt interpolationes, & auctaria ex novis inventis & observationibus recentiorum auc

발행: 1737년

분량: 343페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

s uetestionum Mi

rons ictatae perierant . Alii denique , cum morti proximi essent , ab uno cubiculo in aliud translati s mirum dictu in illieo revivi. scebant, in illudque denuo reportati con

festim ad idem pericuIum proximae mortis remeassent, nisi cubiculi mutatione sibi ea. vissent. His moti, quibus Iustitiam mini

strare convenit, veneficas mulieres suspectas in careerem conjecerunt, interimque a

peritis Medieis qui praedictorum Egrorum

curam gesserant, petierunt, utrum eos ex

naturali causa , an potius ex supernaturali, ae Diabolico opere aegrotasse putarent, qui non absque firmis rationibus responderunt, eos ex Diabolica malitia in morbum cecidisse , quorum opinionem consultus non solum probavi , sed subseciuentibus rati nibus confirmavi,

TAmetsi eirca magieas, ae venefieas operatioues, plura enarrentur, quae vana, ae lutilia, ae alta magna ex parte sunt, tamen dari morbos, Palias sanitatis incommoda per veneficia a Magis inducta, ae excitata, aeceptissima est omnium Doctorum pinio , innumerabilibus eventibus , experientiis confirmata, ejus rei veritatem adstruens ι de qua praeter alios, Sprenger in malleo mates. ιibro ecando qua'. u. Q seq. Martis Detrius libro terris Dis se. Huic. sect. . quas 4 apud quem vide legum, M. Patrum auctoritates . Torrebi Damonesu. lib. 1 east. seqq. qui plure quoque Patrum , a Conciisliorum auctoritates in medium profero, ubi etiam Poetarum nonnullorum earminia habentur , id attestantia, di inter Medicos, Joan Baptist. Codronch. Id. i. de morb. me es per totum Ioan Hucher de fle- fuit. ιι b. . qui est de Male Caesalpin in Damon. inismεβ. Peripat Daniel Sennertus Pract. lib. 6 art. 9 east. . de aliis ProsessoribusJoan. Iaeob. Mulard. de Magia, cap. 8. Non obstante ergo antiquorum Philosopho rum , de Medicorum , praecipue veto Hippocratis Aristotelis, Avicennae, liorumq tentia, ac

laua nonnullorum Recentiorum . de Haeretica op nicine, ad iliuendum, dari Daemoniacos morbos. Sed dubio non vacat, utrum enarrati morbi vagantes in civitate . fuerint vere a causa naturali an potius a causa Daunoniaea, de ex maleficio Lae primo videbatur dicendum, symptomata, seu aceidentia. quibus sese manifestabant morbi, de quibus dubitatur, nihil in se habuiis , quod ad supernaturalem , seu Daemoniaeam virtutcm referti debere putent, sed omnia, a singula naturali causa dependentiam habitisse, &naturalibus causis res pondisse, cum naturalem ordinem undequaque servaveruat nam si examinemus singulas conditiones eorum morborum, quas exam nati Mediei retulerunt, facile comperiemus , id o mnimodam veritatem habere M incipientes ab inia

sultu morbi, quo apprehensa et Sempronia sinuem quidem ita admirandum putant praedicti Medi ei, ut nonnisi ad vim Daemoniacam reserri debeat)non vi detur adeo elonsari a quibusdam morborum insultibus, quin familiaris si naturaliter illis, qui deis pente, cum impetu hominem adoriuntur , ut in aBmplexia evenit, in Epilepsia , in syncope , uteri

praelatatione, di similibus, vapor enim quidam te-ter, ae ina lignus, vel malignus, aeterer aliquis humor cerebri ventriculos, aut ipsum cor de repente feriens, Imaginationi pii repraesentat aliquod externum phantasma hominis, vel vetulae , vel ipsius Daemonis, vel nigri cujusdam animalis sibi vim in fereritis, ae impellentis, ita ut homo concidat Aeexperrectus narret, sibi visu in futile, se ab extema vi in terram impulsum, vel ab alio praecipitatum, cum tamen ab interna, de naturali caula id totum acciderit: simile quid in moribundis adnotamus, quibus ater aliquis eanis, vel Daemonium pium prope lectum ver lari videtur, cum id ex fumis tenebrosis , ae malignis in cerebrum versantibus iiii appareat. Sed in praedictis in orbis, maxime in Apoplexi id iroquentius eveni. te palam est nam Api plectici proprie sibi videntve ab externavi in ruinam agi, ac percuti, a praeeipitari, ea enim ex eausa a fulmine ictos esse sibi persuadent. quamobrem dicitur hic morbus Apoplex a , enim ple-hensi non aliter quam a fulmine perculsi concidunt ounde Lucreti lib. I. de Pler nat. ebia etiam subita vi morbi se e eoattas. Ante tuis alim is nostros, ut fulminis , concidit. Vel tanquam victimae ante altare uno ictu corruunt, ut dieebat Fores . lib. o. Observ. 69. ia Abia. Quod vero adhoesymptomatam magnum aevio. lentum in muliere illa secutus sit morbos magnus, aeeognitu difficilis, aliisque mixtis symptomatibus notabilis, nec mirum, nec insuetum quid est: sive enim illud primum symptoma suerit Apoplecticum, vel Epilecti cum . Vel syncoptieum , vel praefocativum ab utero, aptum erat magnum morbum portendere, deaeeersere quandoeunque enim uteri morbi alloeianiatur magnis morbis capitis, vel eordis, vel alicujus no biliorum partium, ut in muliere hae saeiliam eventu fuit, tam rara ac diversa aceidentia secum afferunt. tamque insueto more aegrotantes exagitant, ut eorum causam non ad naturalem vim, sed ad superamuralem, ae plerumque ad ipsum Daemonem referamus ut in hae ipsa muliere eventu faeile fuit, ex quo fit, ut plures earum aspiritu potius maligno, quam ab aliqua naturali eausa exagitatas credamus, ut praeterquam spluti mos Doctores, tetantur ex Medicis plures Auctores Gyneriorum, seu de Μον- mulierrum Sed disseilius ad suas naturales causas reserri potest insultus morbi, ex quo aegrotavit Titius, de quonam latur, quod per nonnullos dies, antequam aegrotare inciperet, adeo ad Veneris exercitia de teperare impci. tens factus est, ut neminimo quidem igniculo ad eam stimulatetur, ac volens de ea re experimentum sum re, ignavum se, ae omnino frigidum facium c ignovit, cum tamen nulla oecasio praeceislseti R ipse es et in aetate juvenili atque alias strenue in Veneris eongressibus dimicasset, ita ut summa cum ratione inspicari,ci. tuerit, ex improvisa a repentina hae genitalium ignavia se ligaminis maleficio esse obstraciunt . sed cie inaniter videtur R ipi quicurique ait Miserat, iuspicam

92쪽

Consilium

tu spiratus, eum piaeter Natdrae eonsuetudinem non

eveniat, ut ante maenorum morborum intuitus, per nonnullos dies praecedat quaedam totius eorporis enais

via, ae membrotum lassitudo, iuxta lententiam AtD e. lib. 2. p r. . ubi spontaneas Iallitudines morias praenunciare docet, ex eo quod, quaecunque lais tu do tu, ex quacunque lassitudinis specie, ex tribus petis eiebus a Gai i. comm eius, Hor. assignatis semper Praeo supponitur, aut copia, mosorum humorum, aut plenitudo aut uti umeue non nitrii in eo l. si immi-- nentibus morbis ae praecipue magnis, praecedant hii jussemodi lassitudines, ae totii 1 corporis o pates, e grais

vitates, membrorumque hebetudo is ignavia, aequoddam vitae taedium ae tristitia . persentiente natura superabundantiam humorum te gravantium, indeque sibi malum pertimeseente, ex quιbus facile est, ut simul quoque genitalium ignavia, alienati a veneris, di impotentia ad ea sequatur, ex eorporis en malaeritate venere stimuli exoriuntur, at ipsa orporis valetudine animalia excitantur ad coitum, ιιb. 8.de Histor Maim. e. i8. alias ab ejus usu alienissima.

Caeterum in eas infirmitatis, ex qua dicitur sublatus suillastichus , nihil est, quod persuadere possi ad-

tu illa veneficium , ae supernaturalem , seu Daemonia cam causam, quippe eum, ut ipsemer Stichus rutetur. Testis examinatus Atrophiae, corporis consumpti nes huli odi facile ad naturales causas referantur,

coni in dies in re aegrotos ostendamus huiusmodi Atrophus, inarasmis absumptos, in quibus ne per imaginationem quidem superna iralem, vel Damoniacam aliqua mean iam quicquam operatam esse su pira ilicet. Non debemus ergo plus tribuere publicae voei, famae, quod hujusmodi morbi essent ex v nefici, quam tribuamus naturae ipsi , ex cujus vitales

morbi faei Ie exei tantur; non existentibus ergo aliis indiciis, publiea vox, sama , quae aliquando ab

ignarissimo ae maxime credulo vulgo originem hahet, nihil operari debet, frustra videmur alias ea u-nshq ii rere, ubi naturalium ea usarum etficientia est mani rei L. Neque ulterius ullam admirationem at Ter te debent quaedam aliae infirmitates per eandem ei vitatem vagantes, ob id , quod tam multis , tamque variis, tamque inter se contrariis aec dentibus ac maxime insuetis , fuerint conspicuae; nam si ad quotidianas observationes nospeti placeonvertamus, wmulieres hystericis pasmonibus exagitatis contemplabimur, nihil eorum, quae Donatae aliisque cuminis

evenerunt . tam mirabile crisisse dicemus, quam multo mirabiliota in aliis quotidie naturaliter aceidere non observemus. An non ob eam eausam plu. rimas earum , ut alias dixi , a Daemonibus obsessas existimamus,, tandem tamen naturalibus remediis

eas curatas conspicimus quod in illis naturalis tantum causa suam vim exet ceret e Geminas ego , rores novi, pro Daemoniacis habitas, & a Religios plumes exoret imis ineas sum expiatas, a Cynthio Clemente Pauli, P. M olim Medico exquisita ac repeti a orporum expurgatione , a ves eantibus P infernis patribus adhibitis perlecte sanatas. Non ita

ergo nos moveat symptomatum inlaetorum frequentia, ut lupernaturalibus causis tribuamus , quod a naturalibus originem habet. Idemque quod desuperioribus infirmis dictum est. de aliis nonnu Ilis, ut de Publio, mari potest; qui λfebris, ex qua ille aegrotavit, associata erat cum ali qua mala insigni Hi chonditorum affectione cum inaequali partium intemperie .contrariis , ac inter se pugnantibus distemperant iis, ut in similibus aflectibus usu eat , ex quibus non modo enarrata symptomata, quae Publium, aliosque molestarunt, sed multo plura, multo admirabiliora pullularesb-Ient, ut sisnante Recentiores omnes, qui de similiargumento cripserunt, testi sicantur, inter quos viden dus Daniel Sena P a. r. p. s.sem I. v. 4 de si libet, percurre,quae nos ipsi attulimus lib. I de n-b. Hi ctandr. cap. 6. per totum. Quorum symptomatum admiratio tantopere excrevit, ut nonnulli Medici ea ad supernaturales, ae Daemon laeas causas referant, nescientes sibi persuadete . tam mirabiles flectu ab alia causa quam a Daemoniaca malitia, e virtute produ-

e posse ut forte in eas ncirici evenit: ela tamen o.., nes, ae singuli hujusmodi erfectus, quamlumvis ratc admirandi, ad suas naturales ea ulas reseruntur, illis respondere comperiuntur . Denique ad omne pejus nunquam de certo at firmari potest , morbum

aliquem este potius Daemoniacum , quam naturalem. I aula tam naturalis , quam Daemoniacus morbus abi a de causis, e ab iisdem pr rsus humoribus excitaratur , ac conlequenter eosdem omnino effectus

ambo pro lueent , e iidem prorsus signi conspicii ierunt. Quod autem tam Daemoniacus, quam natu is alis moibus ab iisdem causis dependeat, patet, quia tam Daemoniacus, quam natur .ilis morbus melancho licus in melancholico humore fundatur , ut o D. omnes unanimiter fatentur , allec de Sace Philo. sopb. ωρ le. π 8. Odronch de morb. menes lib. Deap. 8. Martin. Detrius lib. 2. Dimisit. Letica r. q. 28 . ec s. Si alii, qui omnes in hoc conveniunt, quod Daemon melancholicos, pravos . a tetro humores'

aditando iis enim ille gaudet, delectatur morbos Daemoniaeos excitat, quod similiter a natura fit, unis de ex iisdem humotibus sive a Daemone , sive a natura exagitatis iidem omnino effectus prodibunt, unde Ar eadem prorsus signa uterque morbus habebit.

nec unquam certo firmari poterit , morbum M. iiii Daemoniacum, quam naturalem. Uerum enim vero, licet supra disti omnia non omnino praeter rationem adducantur, pro veritate tamere aeterminandum videtur , omnes, a sngulos aegrotan es de quibus dubitari contigit an ex naturali vel supernaturali ea ui aegrotaverint, ex maleficio, de Diabolica laesione aegrotasse, ae periisse . Nam primo quoad dithcultatem cognostendi, a distinguen avdi Daemoniaeos morbos a naturalibus, non tantam esse censendum, quin ex multis simul iunctis eosn sci, ac distingui inter se non possint . Et Iieet vertim sit, quod signa morborum Daemoniacorum com Isimunia sint etiam cum signis morborum naturalium, ut D fatemur , Andri aetalpin in Damon. εσ-s Permat eaρ. 2. Codronch de ον b. Menes ii, 3. eam s. tamen id veritatem habet, si ea signa dirivisim & unum quodque per se, non autem ii eopulatives, ac simul omnia accipitantur ae praeterea ita

morbis natu talibus tigna adsunt a causis dependentia , quae licet contrariae inter se, sunt compatibilestat in morbis Daemonia eis signa hae eausas ostendunt Φinter se non compatibiles exempli gratia, signa in morbi naturali Oilendentia caloris, frigidatis pari tete lectus, dependent ab humoribus, partim ea lidis, partim trigidis, qui licet contrarii, se tamen in m. mano corpore compariuntur sed signa in motho Daismoniae ostendentia casum debilitatem pariter, x vigorem, a virtutem ipsius naturae, dependent a

causis incompatibilibus, cum nequaquam isse com patiantur extrema debilitas, wextremus vigor , ae robur, quod evenit in morbis Daemoniacis , in quibus aliquando de momento ad momentum aegri uexilem debilitatis sunt, morti proximi, a dicto citius vigorem summum ostendum , reviviscentes , ac si nunquam quid mali persensissent. Praeterea mala tolerantia remediorum, ita ut AEgri neque calida, neque frigida, neque rationabiliter, aut alias, administrata admittere possint , commune s-gnum est, tum naturali , tum Daemoniaeo morbo sed ubi ut malae tolerantiae associetur ignorantiae

causarum, ipsi expertissimi Medici suo rationabili

discursu eas reperire non valent, tune quidem haec duo signa copulative accepta, non dubia remita nova Daemon lacorum morborum cognitionem perducent . Exemplificare licet hae , relictis aliis aegro tantibus hic propositis , in Titio , qui nulla infir mitate , ac nulla procari,arcti ea ausa praegrella genitalium repentina ignavia, ae inexcitabili corpore correptus , ad quem iecuta est febris , ex qua periit. Nam cis navi genitalium ex se .febris ex se potuerunt relerri ad suas naturales causas, ited haee simul juncta, morbus scilicet ex summa frigiditate una ex parte, aliaque ex parte morbus ex summa ea-liditate ad priorem eonsequem , non Oslunt aeda iugale causas reserti quomodo enae naturali er

93쪽

ad frigidi simum moibum potesta iaccedere morbus ea- Iidissimus . aut si ex aceidenti id fiat , quo modo morbus eati dissimus non erit remedium morbi frigidissimi An non hoe semper in rerum natura evenit.

ut febris sit remedium praecedentis morbi . quidem ille rigidus uetit iam ho ab Hippoerate anoni-Σatum in lib. 2. . h. r. 26. de ad omnibus Commentatoribus ibi : Exemplo iebris onvulsioni supervenientis. Nam ut Hollerius ibi in Sebo . dicebat, ea-Ior quieutique etiam praeter naturam eurat morbos

trigiaos. Ergo omnino extra naturae opera fuit nissultus frigidissimi morbi , nempe ignaviae repentinae genitalium in Titio, e supervenientia febris remanente priore morbo in suo vigore, nee quisquam vel Doctissimus Philosophus noverit hee ad naturae actionem referre, unde coactus ad Daemoniacam , de supernaturalem causam ea attribuet. Quod, ut multo magis confirmetur, eonsiderandum , ignaviam illam genitalium aut ab intemperi originem duxisse , aut ab obstructione; si ab intemperie, hae vel erat sit plex , vel eum materiaci a neutra induci potestis in instanti naturaliter , imo requiritur eonveniens aliquod temporis spatium ad hoe, ut introdueatur quod Daemon ita breve reddete potest ut appareat operar in instanti, veluti factum est in ea tu nostro. Si autem hae ignavia orta est ab obstructione, necesse erat simul de semel eontiguarum partium symptornata apparere, immo cum aliquae earum partium d serviant simul ad elaeulandum semen, eis meiendum oportebat utriusque actionis laesionem appar re, de in summa naturaliter non potuit de repente ea

gnavia emergere ex obstructione , erso ex aliquamula supernatu tali, nempe ex Daemoniae malit a

Io Praeterea nihil est quod ad cognitionem morbi supernaturalis, E Daemoniae certo ertius perducere possit, quam ipsius morbi mos, aut modus affligendi,

in quo tam eonspicuum ille se reddit, ut bene Daemonis malitiam in sua Origine cognoscat ab oeulatis prudentibus Medicis cognosci se patiatur. Nam incipientem, aevi incipientem morbum in summo vigore persistere aliquando observamus absque ullis ne minimis quidem eoneoctionis signis

subitaneas, ae perlectit fimas Crises, subitaneas quo-oue e completas morbi remissiones, absque ulla insigni vacuatione , terribilium accidentium omni. modam, e irrationabilem essationem sola ubicu.li, ibi lecti, sola indumentorum mutatio aes repentinam corporis maciem ,- extenuationem , epraeproperam genitalium flaccescentiam absque rati ne summas vitium iacturas, earundemque de mois mento ad momentum completam recuperationem vitae , mortis uno eodemque tempore ae visIitudiis ne quadam spemae desperationem, alia hujusmodi, quae quidem in via naturae eo modo contingere non possunt, in qua nunquam fit transitus subitaneus, o uno tremo ad aliud , ut summa debilitate ad virium validitatem, erae de ceteras veram etiamsi in morbis eonsimilia observemus, ut summum aestumae uin mum rigorem, simul e semel invadentes summam virium deiectionem, a quasi subitaneam earundem resectionem , vigilias aliquando insuperabiles, ae non multo post sommo inexcitabiles , de alia ad hune modum, semper tamen haee habent suaseausas patentes, ad quas referantur, nempe materias haererogeneas, vapores, e flatus diversae, ae contrariri naturae humores item sibi contrarios, oli effectarum partium diversitatem, cum enim illis materiae vel flatus heteroeene a diversis partibus elevati dive las artes moIeitabunt effectus produeent, ob eonistrarietatem eorum admirandos, & qui nathrae consuetum operandi modum excedere videantur. Ouanis

topere distent effectus e biles, alidisque e Gustis humoribus causati, ab effectibus productis abistrabi-Ie, vel Pituita, norunt omnest e tamen licet tam contram ni hi ab illis, apparent aliquando simul, cum simul moti fuerint humores , unde dependentiam habent a vero hi ipsi humores ubi a natura vinci, vel expelli debent, id nunquam nisi in tempo- e praecedente concoctione fit, ut in Crisibus, quod tallit in Daemoniacis morbis , in iubas Daemonea

humores ad libitum agitat, impellit, vincit, regit ,

exuperat Ze a orpore expellit.

Cum ergo in enarratione historiae praedictorum,figrotantium, hare, his plura observata sint ab Auctoribus in Daemoniaeis morbis adnotata iure firmandum est, eos ex Daemoniae malitia aegrotasse, ac petiisse. Et ad ea, quae in eontrarium adducuntur, reis spondetur primo, quod verum est, quosdam morborum insultus, ae progrellas uecedere posse, ut sue-cclserunt in Sempronia, in Titio, in Sticho, aliis,noi tamen concomitari iisdem conditionibus, quihus dotati fuerunt morbi, ex quibus infirmi, de quibus agitur, aegrotarunt, perierunt, ut jam ex superioribus patet. Et ad id , quod additur, non possedistingui per certa signa morbum Daemoniacum a na- in rati, ex eo, quod uterque dependeat ab iisdem humoribus agitatis a Daemone, licet , tam hi , quam illi in unius ejusdemque naturae, ut patet ex iis, quae insuperioribus adduximus, ieendum, satis distingui ex motu, Se agitatione non naturali ab ipso Daemone facta, ut in praecitatis casbus patet.

Telum ullum i abbati ignissimo.

PAULUS ZACCHIAS MED. F.

L iret Iabores, quos in Italia Saer insumpsisti, totum orbem admirandum reddiderint ac tuorum meritorum testem non mendaeem fecerint, optabam tamen ipse pro ea, qua te prosequor benevolentia, aer

verentia, aliquod eius rei testimonium ex me prodire, ut universa doctorum hominum Respubliea, quanti Te, ac tua merita saeiam, agnosceret . Nihil mihi moliri hactenus lieuit una tantum sese mihi obtuli e ex hisce quaestionibus meis oceasiuncula, quae eas tuo Nomine exornare mihi persuasit, ut faeio, Tu aequi bonique id consulas, a me ama. Vale.

CONSILIUM L.

ARGUMENTUM.

Puella rustieas muta ac surda a nativitate, proprio parente compressa est , eoque in Iustitiae manus venientes, ad ultimum supplicium damnatus est. Quaerebatur an ei-detii supplicio esset filia quoque damnan da , an potius ob naturalem intellectus imbee illitatem esset excusanda. Eam Historiam communicavit mihi D. Angelus

Colius Senens Medicus doctissimus, qui

ad Iustitia mandatum pro veritate non in nulla seriptis consignavit unde nos etiam ad ejus viri contemplationem haec , quae

sequuntur, exaravimus.

94쪽

Consiliu in L.

Non existimandum videtur, quod, etiamsi u.

ti Surdia nativitate non habeant integrum ae perfectum intellectus usum, in Brutis omparandi, ut aliqui voluerunt, quia ex natura intelles et iis humani, quo ipsi dolantur, ad aliqua lintsuffieientes, ad quae homines tantum sunt sufficientes, non vero Bruta, immo eum tales uti, Surdi inter se distinguantur pro maior , aut minori inteIlectus perfectione, tu interdum , ut aliqui eorum

tantopere in omnibus proficiant, ut non secus acem teri homines, quin ullo vitio Iaborant, Omnia ais quantur, ae perfectis lime 'icipi inentur , appreheniadendo quaecumque caeteris apprehendi possunt bi. nam autem eorum minus, qui magis in reno and ueniant, in discursus ealce patefaciam. Universaliter autem pro nune loquendo videtur, quod omnes huius m di uti,4 surdi apprehendant exempli gratia turpitudinem actus venerei, Patris reverentiam, unde his duobus terminis e iunctis facile ei it formare discursum , nod res turpissima sit, debito supplicio expianda, cum proprio ratre rem veneream habere. Nec quicquam obstat ad hoc auditus privatio, quia praeteris quam quod utrumque a natura nobis insinuatur, vide

mus etiam ipsa Bruta hae apprehendere, ut inferius patebit. Adde quod per nutus,m consuetudinem ob eandem intellinus humani capacitatem adimpletur

faeile auditus earentia, quod facile patet, quia magis erudirite Mutus, Surdus a nativitate nutibus inquavis disciplina per diem, quam Brutur .im per nisnum non obstante, quod Brutum Domini vocem audiat non ergo ex auditu, sed ex utricientia intellectus

humani, quo, ut dixi, praedicti uti, Surdi nonearent, erudiuatur.&apprehendunt, quaecunque pene alii fani homines auditu, de sermone dotat apprehendere apti sunt. 4rodet lam, ut magis patefiat ad Mutos illos, Surdos te converte, qui ex industria cuiusdam Monachi illos erudientis, loquelam humanam didicerant, ut alias ex valle ii retuli ex uti illud faeile deducitur, non m pedite auditus privationem intellectus discursum unde Muti,, Sordianatiuitate habebunt integrum rationis usum, ut eae teri homines, wapprehendent facillime, quae vitanda &quae sequenda sint quae item Poena, &vituperatione, quae praemio, Gaude digna existant , quam Obiem, scenae, de meriti erunt absque dubio eapaees . His adde, quod etiamsi concedamus, mutos, iuriados anativitate, non habere, ut Caeteros homines, inintegrum Rationis usum, tamen negari nullo modo potest, ipsos multo perfectiorem habere quam Bruta, non tantum inquam circa ea , quae externis sensibus objiciuntur irca quae postmodum existimativa suo modo speculantur, sed circa ea quoque, quae excipe-eiebus insensibilibus eliciuntur, de ex quibus in homine formatur discursus , quae Bruta assequi non possunt. Cum ergo Bruta assequantur arentum re νe rentiam inpletisque, de in hoc peculiariter, nempe in actu νenereo ut probabimus, multerius in hoc ipso actu alse quantur nonnulla fidem conmetalem, quanis to magis haec omnia asIequentur muta, turdi a nativitate, qui intellectu humano dotantur, & polluntra speciebus sensibilibus eliceres Ee inde conceptus in mente efformare ,, ex conceptibus discursus At ex P. Zacchia uuast Med. Om. III.

his sequitur optimeri Ilos eogno secie, vitium esse tu-giendum, virtutem esse sequendam, cum Optimc pol

lint distinguere inter actus virtutis, eos, qui sunt eon. tra virtutem, unde facile sciunt exempli gratia distinguere inter hoc, quos en parentes venerari, se eos in juria afficere,unde primum tanquam actum virtutis sequ.untur, a secundo tanquam ab actu contra virtutem abia horrent, sic videntur praemii, icenae capaces esse. Neque absque ratione detriminatum videmus a iurisconsultis, surdos,&mutos a nati ilitate, ubi delinis quant si intellectus sani existant , quatenus eorum conditio patitur. puniri debere, maxime si adsint, Iti ι de visu, ipsi nutibus delicta confiteantur, ex Bald. Ee aliis pluribiis Farinae in Praes. ιrimin quam M. n. aso e seqq. Hi aeterea si muti, Turdi ad plura existimata ui ha biles a Legibus adriliae intellectus perfecti requititur, ut ad testamentum condendum, . fretis, C. qui testam fac. ρο ' ad contrahendum G. Item quia . F. de Pactis, ubi Gloss&quod sorte magis e t aam

trimonii Sacramentum, secundum commi in lorem Sopinionem, de qua praecipue Bruneli de Dons er

Is de Iur doe . emea' cum astis, de Dons per Farinatafωρ. num eod. cui etiam opinioni adhaeret Sanch. de Matrim. b. t. q. 8. n. r. non dicendum, illos aperiectione intellectus humani omnino deficere, alias nae ea legibus illis non permitterentur praecipue alitem non viderentur admittendi ad contrahendum matrimonium, quia in hoe actu neeesse est, illos assequi vim re finem erus Sacramenti, aliter incassum contra. heleat, Sancter ab ρroxime, num eos sed ad hanc vim , ad hune finem in assequendum requiritur aliis qua intellectus persectio ergo non destituuntur hae,ntellectus quali elinque perfectione e sed multo minori perfectione opus ei ad alsequendam gravitatem, turpitudinem iuius delicii nempe eonjunctionis cara alis cum priaptio patre, quae quidem vel ipsa natura

dictante est det labilis ergo puella, de qua astitur sum ciens erat ad cognolcendum huius deluet enormitatem cuinque ab eo , hoe non obstante, non uerit, non secus aeripte Pater ejuidem delicti nino rea eensenda, merita poena mulctanda. Adde his, quod eum idcirco ad matrimonium a mittamur muti, turdi a nativitate, quia non multo, aut dissicili discursu opus est ad apprehendendam vim, s

fine huius lacra rnenti quod patet, qui ct a mimis puberes, quorum intellectui comparatur intellectus eoiarum, dummodo sint doli capaces, ad matrimonium alia mittuntur, cumque maior, ac magis profectus discur lux

requiratur in matrimonii fine apprehendendo, qi3am in apprehendendo enormitatem eo itus cum proprio paretrire, quam, ut toties ineulcavimus, etiam Bruta apprehendunt, veluti apertius demonstrabimus certum est, pitellam hanc mutam S surdam a nativitate tersciensic iiDis ad cognoscendam ejus delicii pravitatem. qua non obstante, volens in delictum lapsa videtur, digna poena idcirco videtur punienda. Illud et iecontroveri non potest, ii miles puella mutas, surdas a nativitate verecundas esse, &a virorum licenti socongrcsIu, allocutione per nutus, tanquam a re turpi abitinere quod certe non eo modo succederet,

Iiis eognoscerent ione statis pretium, quo minuitur x debito commercio cum viris, quanto magis ergo cognoscere illas dicendum turpitudinem conitinctionis carnalis, iraecipue cum proprio parente 'Denique si ob auditus deiectum excusanda sunt delicta muti, surdi a nativitate eodem modo viderentur excusandi Advena ad aliquam regionem se conferentes , ellitque regionis loquelam non intel. Iigentes athi nullo modo exeus arentur, ae maximoli atrocioribus , ergo neque muti surdi ex eo, quod loquelam humanam non possint apprehendere, tibi delinquant, praecipua in gravioribus, ut in ea.

1 nostro ullo modo excusandi e nam non sceus ae ipsi Advenae, ubi Regionis sermonem non intelligunt, nutibus edoceri post uni, quae faceres, quae omittere

debeant si omissionis commissonis pinnat

reportare me debent.

Neque obstat, quod muti, ant di a nativitate apud

95쪽

88 Quaritionum Medico-Legalium

Leges ut dixi alias lib. 2. tit. I. quas. 3. n. m. I . exitu rit sorte Mutus, Surdus a nativitate, non potuerit tibus ibi citatis)pari passu incedant eum pueris, amen tamen hare duo simul eonjunca apprehendere, nempetibus,, suriosis, &idcirco non posIint apprehendere turpitudinem Actus venerei cum Patre proprio esseda- delictorum gravitatem, unde non videntur doli ea pa mnandam, ae maxime fugiendam, quia ad hoc intelees, nec coniequenter poenae . Quia leges, eum a ligendum requiritur apprehensio abstractorum qu les aequiparant pueris, furiosis, intelligunt, quoad rum illi nullam concipere pollunt speciem , ex qua favorabilia in civili biis, non autem quoad delicta , sor mare possint conceptus, atque inde discurrere,, ob quae non debeant puniri praesertim ii, qui magis veras conelusiones elicere eum ergo hi Muti, Suris discursu vigent, euiu si unque doli capaces videntur di non possint per species praedictas ratiocinio uti, di- ubi enim intervenit dolus , ibi etiam associatur eulis endum esse ob eam intellectus imperfectionem non P . quae eram Cenam habet, quia propter culpam elle in delictis poenae alicujus eapaces, cum illis non injungitur poena, D. Tomi qu. Si arti l adsit dolus, pro absente , culpa omnis etiam abest , obiici tamen post ulterius, quod non solum pueris, ut alias dictum est.& Amentibus aequiparandi videntur Muti QSurdi istamen non obstantibus, pro contraria sententia sa nativitate, sed firmandum , non habere eos majo maximopere uigebat, quod toties de Brutis inculcavi-1o rem intelligendi aptitudinem , quam habeant i a mus, nempe eorum aliqua, quae magis existimativa polis Bruta irrationalia patet enim, duo maxime esse per lent, ad humani ingenii ea pacitatem peream non- quae praecipue homo a Brutis distinguitur; nempe scien nihil accedunt, cognoscere Patrum Reverentiam, tiam, uocutionem, quorum utroque uti, Sur actus venerei turpitudinem, di idcirco parentibus nondi omnino sunt orbati , quippe qui ob pii vationem miscenturi quin ulterius eorum aliqua castitatem -- lensus Auditus, neque locutionem, neque scientiam vani, Meoniugalem fidem agnoscunt, ab eaque nullo addiscere possunt, nullus enim obsurditatem eos prae tempore recedunt. Et quamvis concedi possit, haec,&ceptis necessariis imbuere potest . similia ab illis fieri ex instinctu Naturae, tamen in ipsis dilae ratione docere Iia, suadereque surdis. Nutis, Eurdis idem debere succedere ad omne peius Quid si inus facto ex instinctu naturae eisset dicendum, sed per natura i ut Lucre diceb. tio. s. de Rem Nari se eorum intelis stinctum possunt cognoscere delicii mus turpitudinem, Iectus naturali ruditate remanet impeditus, unde ine ut iaciunt ruta, ob quam ab eo abstinent, ergo viis Dius fit ad ea apprehendenda, quae proprie intellectus dentur omnino in his delictis puniendi. humanus apprehendere solet , is quae apprehen Quod vero Bruta, ut toties dictum est, haee, quandenda insumetentia sunt omnino ipsa Bruta irratio diximus, assequantur, patet ex prella ex naturalibus hinalia unde sit ut Bruta ad hae sunt insutfficientia , loricis nam equum cum parentibus non misceri apud ut Bruta videntur existimandi , sed Bruta in delictis plos compertum est , unde ut narratur ab Elian. non sunt alicujus poenae capaces , ergo ne hi sunt ib. 4 de inti anim. v. p. cum aliquando admissarius in delictis puniendi equum cum matre per fraudem coniungi coegisset, Quod verbo huiusmodi uti,, Surdi sint insui si re cognita uterque sese praeeipites agentes, sibi mor-eientes ad apprehendendam quamcunque scientiam, ae tem consciverunt . Quia, Cauneus eadem verius disciplinam, patet ipsa experientia, per quam video Parentes reverentia utitur , neque enim in matrem mus, eos in mutuo peiora conditione esse, quam eaecos supervenit quamobrem apud eundem Elianum Iia nativitate, quia eaeeia nativitate, si disciplinentur, raro tertio et d. p. 47. Camelus eodem modo frauduis artes nonnullas, ac scientia quavis apprehendunt lenter ad matrem ineundam impulsus, ubi idem conam plerique noverunt, nos ipsi novimus insignes 4r ovit, Camelarium interiecit. De eastitate,&eonju- Cone tonatores , Oetas, alios viros in omni scientia. gali fide Turturum,&Columbarum, quam suis coniu-rumaeaete instructos a nativitate raecos a Quin etiam 4ibus servant, patet ex Aristoti libro .-ο de Hist. aim. Fiastem quendam caecum hie eommoratum superi aρ. I. eod. Utan obro tertis eiusd. ωρ. Α- dcc ri anno viderunt nonnulli effigiem quorumcunque dem castitate in Aleione Observata re entio habetur a aemulari solo tactu magnitudinem , figuram inve Plutarch. in lib. D indust Ammal. de Elephantorum mini ans. De eo mentionem habet vir nullo alterii caititate, Elian lib. 8. Anim. v. I. post alios citana secundus D. Ioannes Nardius Florentinus in Matthiol in Mose in iis coris de Mat. Med. cap. αδεω Lucretii perpolitissima eommentario, lib. 4. nauis amo. Quin etiam nonnulla Brutorum cognoscere aperti ix dum ιonge astria. 12 hoc in mutis, & non Surdis a natio sim actiis venete turpitudinem , testatur ipiorum vitate non es Iet mirandum, sed quoad seientias nihil verecundia, cum palam niti quam coeant; sed ni tale de Mutis, Surdis a nativitate commemorant. ca secretiora secedant, ut cuiuscunque animalis conis Praeterea non videntur Muti, Surdi ex electiones spectum iugiant ita de Elephante Aristot lib. s. de posse agere, dum Brutis aequiparantur, quae ex virtu Hδον Anim eo. . de liani. ωbi proxime, de Cate, &ex electione ab intellectu determinata&ex libe melis idem Arist. ibid. qui non patiuntur ovemquam ravoluntate, in iis, quae vitia,&virtutes respiciunt, ipsis coeuntibus praesentem adstare , nisi Palloiem non operantur, idcirco neque pinnae neque praemii quem tamen etiam secedere, cum coituri sunt, dicit capacia sunt eodem modo Muti Surdi amat in AElian lib. 6 de Animal cap. o. Quae quidem, si verate, in iis, quae vitia,&virtutes respiciunt, ex virtutes, Munt, quemadmodum plura alia huius genetis, quae di persectione operari non existimandi,&sic neqtie me apud iupia citatos, alios Auctores requirere quivis riti neque demeriti capaces eis nec praemii, nee poe- potest, iam non ambigendum, surdos mutos anat vi nae quamobrem puella hae videretur esse absolvenda. ite, faei lepolle actus virtutis, ac praecipue eos, qui ad Multo vero magis urget, quod etiam seOndonemus Ies venereas &a Iias naturales pertinent; tan luami Surdos , mutos a nativitate posse apprehrndete . . num , honestum quid apprehendere, tequi, acius assequi ea omnia, quarum materiae existunt, ae vero contrarios , tanquam quid malum, Q hon

teris saltem sensibus , Auditu excepto , comprehen stum, a poena dignum iugere unde in casu nostroduntur, tamen certum est, Abstraciorum nullam mi concludandum videtur, puellam hanc, cum potuerit se formare in se Us speeiem, perquam eam intelli assequi per sufficientem di sevisum, quod rem venegant, quia eum ad intelligentiam requirantur propriae cieam cum proprio Patre exercere res esset enormissi rerum species, vel saltem species, vel saltem species ma, ae summopere mala, aemulta poena digna, ua quaedam alienarum rerum , ex quibus fiat intellecti men non abstinuerit, esse severisIime, non secus ac abstractorum autem nulla sit preses, quae possit abit fuerit ipse Pater, mulctandam. Iis, ut a eaetetis hominibus concipi qui per simili tu Sed neque haec videbantur ita afficere, ut ad p nam .idines quasdam aliarum spectetum etiam abstraeta a esset ob haec transeundum, quia videntur omnin obie- Prehendunt, eertum , certum est, Surdos, mutos cia eonvenientem responsionem admittere, inuoade nativitate non potis ullo modo abstracta concipere, ea , quae ultimo loco de Brutis dicebantur , nempe cum non possint, ut caeteri homines, instrui perdisci quod nonnulla eorum sufficiunt ad cognoscendam plinam ad concipiendum species illas similitudinarias, turpitudinem conjunctionis carnalis cum propriis per quas abstracta intelliguntura at comprehendere Parentibus o quod aliae noverint iidem coniu- Patris reverentiam, turpitudinem actus enet ei potve galem scrvare , ea aeque nullo in tempore violate .

96쪽

Respondetur, hae non satis eomperta esse, de quotidiana experientia falsitatis redargui neque etiam omnem veritatem haberent , quicquam allicere Quod enim non latis ecim puri sint patet, quia ipsi

idem mei naturalium rerum scriptores hec inficinarunt undelicet Elianus narrat equos parentibus non miseeri tamen ex Ar it. lib. 6 de res. Anima e p. a. cui sum agatur experientia, patet illos matres, iras compii mere idemque etiam de Camelis altisque Ilitiistis, si quae sunt , de quibus similia lactentur, videtur a l. severandum. Similiter etiam de Turtutum, Columba

viam ete reii equorum castitate, ε coniugale si de tel ponis dendum, atque elle quidem haec dixerim speciosum

i Damocriptoruin naturalium commentum, neqtiet ira cum . nam plura ii milia eliingunt. Quantopere cib- seero , celebrata ei Apum mundities, existitatis ulrtulli de qua alias lib. a. tunt 2 quo. s. abundo locu tus sum, nam ut ibi dix, Plutarchus non emel, v alii de ea peculiarem mentione in habuerunt: Mn et amVite it Iib. 4. ou eam celebravit, ante quos etiam Aristot tibi de Geaer. Aulim. ωρ. o. de ea verba fecit, eaque de re i adlis d. lib. I. de Rufi c/ρ. 4. Apum tisto. dem ea mim, cu pii rum re qum . Hoc tamen in dubium revocat Columeli de re Rustis. ιι b. 9 east. . m. mo Mali in exerc. Iol. post plum me ipso Licet da Dant vim ori lib. 4. e. bi omnino hanc eastitatem ab Apibus ablegant , tandemque Recentiores minus reduli, haec miracula ut pluit mum ,

non admittunt. Sedeon cedamus, pro vero admittamus, quaecunque de supradictis auctores atterunt certum est , ea animalia operati ex aliqua prae exilient coan tiatim, ac propter virtutem , sed sola in itinctu natui a ; at maximopere dister operata ex virtute , di instinctu naturae, quia operari ex virtute non potest ullum an iis

mal nisi cognosta finem, ad quem suam operationem dirigit, proprie quem operatur contra vero ex instinctii naturae operari, sit absque ulla sinis eognitione, neque adest in hac operatione operantis inhertas ut in opere virtutis, idcire neque meri intum, neque caenam ex tali operatione pro naturae in stinctu iusti animal reportare debet, neque ex ea, quκ

contia naturae instinctum fit nain si nulla cognitior nis reperitur in operatione facta secundum naturae in Dinctu nulla quoque reperiri potest in operatione, quae sit contra naturae in si ilicium . Ad id tandem Is quod de advenis dicebatur, Regionis scimonem no a intelligentibus, dicendum est, non esset, iciti rar o

nem, immo maxime dispare u , cum ad vunae intclleiactus pei sectionem sortiantur is potiunt vel ipsius nutibus, &eonsuetudine statim ita instrui, ut lac ιle

apprehendant, quae facere , quae omittet in ea regione conveniat, se praecipue, quae inter caetera iunxrnaeis animadvertenda , ut delica magis en Oimia ;no sie autem evenit de Mutis, de Surdis , in quibusi non solum adest impedimetitum Auditus, ex quo lo. quelam intelligere, aut addiscere possint, sed a deliinsuper intellectit imperiectio, ob quam recto disscursu deficiunt se non post uni ex virtutes, eisque cinita virtutem operari, cum non satis cognoscant finem suarum operationum.

Verumenim vero pro veritate videtur dicendum, debuiste in ea tu nostro constate desum cientia intellectus ipsius Puellae, cum pateat, Mutos, Surdos anativitate multum disserte inter se , quoad intellectus perfectionem, eorumque plures species constitui, pro majori, aut minori intellectus petiectione r/ quia II omnis ulpa imperfectionis piorum est penes ipsa instrumenta , Qquadrupliciter possunt hae inlitumenta oblaesa existere, quatuor species tute huju modi humorum constitui debent. In prima ergo specie reponemus illos, in quibus in

tellectus infrumentum, cerebrum nimirum insigniter, de seeundum principales partes, maneum, de oblaeis sum est, forte etiam iecundum nervos aeusticos, sua

auditorios na rae absque horum laesione posse'

minem ob sim piacem cerebra seeundum suam subitat.-tiam depravationem Mutum permanete ex limbecillitate intellectus , de ineptitudine addiscendi, ego quidem absurdum esse affirmate non exiliumve ii atque P. Zacibia Quas Med. rim. III.

Consiliu in L. O

hos quidem Brutis ipsis omparandos, quoad Ratio.

nisus uni, uic dixerant, olque absolute nullius ni eriti, aut demeriti capaces esse asseverandum.

Secundara decies eorum est , qui habent quidem ipssum ectebrum secundum principales partes bene a natura constitutum debitaque proportione, ac perfectione dotatum, sed laesionem aliqua in sortiti sunt juxta principium nervolum Acuil cortim , du incipii tui et nervis auditoriis , qui ad ipsum cerebrum deserunt sensibiles species in his constat, apparere quansam intellectus humani ruditatem , unde no a nulla qui.

dem applehendunt , sed impersectius quam faciant

puer Siptennes Me Ob Auditus impedimentum o alii non addiscunt , ne majorem unquam capacitatem habent, tuam iidem pueri Septennes cognosce lites . si tuae cognoscunt, cognitione quadaui coiisula ac tui bida, maxime ea, quae respiciunt actus cxvix tute. vel contra virtutem, e vitium , nempe praemium, ac p nam honorem, cu virtutem , unde neque in hoe, veluti neque in pueros Septennes potest ea dei dolus, E consciii ienter neque culpae, neque cae .rae sunt capaces, nisi forte aliquo modo in atrocissi inis.

Tetti,t, utorum Surdorum a natiuuat species tysequiti r eosque comprehendit, qui non ex ullo vitio instrumenti ipsius intellictus, celebri nimirum loqui non addiscunt, sed quia ex vitio, quaesione ductuum. . e nervorum cuilicorum, auditu privantur, 3 hi quidem supradictis in apprehendendis rebus . quae it

lis commonstrantur, sunt aptiores, quin etiam cognitione evidentiori intellecti is dotantur, Re possitnt licet imbeciluus quamintra in quarta specie reponuntur, sed meliusquam qui pionominati in lecunda specie cornprehensi assequi quamplura, quae neque Bruto, neque

alii muti P surdi piae dicti astequi valenti liod anto magis in illis trabe locum , quanto longi iis, 'litionem seniora a cerebri principio recedit; na. I misto propriss ad illud vitium iecedit, tanto magis imium esse cerebrum vero contentaneum est. Sunt crgo hi absque dubio doli ea paces, inde pollunt ex virtute , de ex malitia petarii praemiumque ac poenam ex operationibus tuis aliqu.Helius e litare, licet ratio

habenda sit etiam in nis impellectionis ibi intellectus, quia ob auditus impedimentum plene erudiri

non possunt.

Quarta denique secetes eos Mutos, Surdos cum

prehendi , qui xillum in cerebro , neqtie in nervis auditoris vitium habent, sed non auduint ob interpo- sibi on em cujusdam tunicae crassioris ante membranam, quam tympanum vocant, de ex eo impedimento Oisi ii telam non addiscunt. De hae Surdorum specie alia x memini ex Hieron. Fabric de ori. Mis pari. .cae . lib. quo Me sic Leg. tit . . q. 8 n 6. His comparandi sunt, ii in ipsa insantia ex acetis denti obliti descunt, ut ex ea su ex frigore. riamo. re intenti&ex improvilo percepto, ut ex eis bombat

nam e hiis contractam surditatem ab iniantia loqui

non discunt, licet a natura nullum vitium inceristo, ut in aliis instrumentis habeant quod evenisse cuidam Puero, qui octennis graviter arcitavit, di incuratus convaluerat, recenset idem Fabrin. eeM. G H. Ta-

meis enim Puer ille loqui tantisper iam di vicisset, a

me ob morbi vehementiam, obsurdeseens , obmutuit, etiam in perpetuum, quia loqui discere u Iterius non potirat hi autem eum habeant, ut dixi, instrumentum intellectus ab omni vitio expeditum, nihilo ri persectius , quam caeteri omnes homines ratioci nati possent, po auditum pollent erudim, nam hocere putaverim potuiιle Morrachum tuum sermonem dorere, de quo ex Vallel. b. de aer Piato v. .aρ. 3. mentionem habui tac. eit. Cum ergo hi prae oma busad perfectionem intellectus humani aecedant, erunt consequenter cuiuivis doli capaces , quemadmodum

merati, de poenae, quia ex virtute, elae malitia opera

Nisos Iunt, hierso prae omnibus in deliciis puniendi,

non secus ac periecti homines in atrocioribus praeseriatim, nam natus aliqua sorte ratio habenda est eo rem Imperfectionis , quecunque tandem illa sit. Itaque con Itito de uisicientia ratiocineturicis hujus puellae

97쪽

so Quaestionum Medico-Legalium

&iae ejus malitia i/ dolo, Deile judex arbitrari potest ultimo supplicio, ob delicti atrocitatem , sit dat an contra, eius miseratio habenda. Almadam mastri, atque Excellentissim mira,

Dominos

HERCULI ON CONIO,

In Romana curia Gmeato celeberrimo, Ae. U. l.

PAULUS ZACCHIAS MED. F.

Quae tuo impulsa et rca sequentem ea sum in proxiam Consilio exaravi, videntur iure metito tibi deberi , atque utinam alia quamplura pro tua humanitate mihi communieasses . non diffitere enim opellas hasce meas multo ornatiores in lueem prodituras ex tuo enim ingenio non parum splendoris potuisse illis

aecedere, eerte ceri ius novi. Quod hactenus non prae

sitisti, si in futurum praestiteris, maiorem me in m i tibi devinxeris, iret jam arctissime obligatio vineulis me tibi devinctissimum noverim . vale.

ARGUMENTUM. Proponitur casus non dissimilis ab eo, qui habetur is I sui duos,ur eum in bello, F de reb. dub qui est hujusmodi inter quam plures qui simul sub cujusdam veteris AEdi se ij ruinis fuerant oppressi, petierant, Titius pater sexagenario major , habitus obesioris ac frigidioris temperamenti, a Sempronius eius filius aetatis triginta annorum , habitus gracilioris,d temperamenti calidioris. Du. bitabatur quisnam prius satis cessisset, nam Stichius Titii Frater ejus haereditatem p stulabat ex eo, quod Titius Sempronio su pervixisset Contra vero Seja , mater Sem. Ironii filium Patri super vixisse inculcabat.

nventum autem suerat utrumque cadaver,

post decem horas ah AEdricii ruina , verumaeitii eadaver nullatenus labefactatum ceris nebatur , unde constabat, illum sola eaementorum, ac saxorum pondere fuisse sus.soeatum . At vero Sempronii cadaver non solum idem passum fuisse videbatur, sed vulnus etiam in occipite aeceperat, lethale quidem , non tamen ex primo capite . Quaesitum ergo est pro eo , quod ad Medicam speculationem spectare potest . quibus indieiis

cognosci posset, Patrem fiIio super vixisse vel filium Patri, cui quaesito sequenti responso satisfeci.

DIffiei iis quidem, sed tantundem nobilis propo.

nitur materia dilautienda inhoe casu, ut in sit milibus testatur Peregrin eons. 99. ιῶ. 6. n. l. quae si apud Iurisconsultos judicatur di mellis, multo diffiei-lior a me iudicanda. Illi enim habent Antesignanos quosdam , ipsas, inquam , Leges, quarum vestietain ea re senuantur, eum ego simili auxilio omnino simoibatus. Utcunque tamen sit, partim ex rationabili discursu, partim ex ipsarum legibus, de DD. auctoriis

late rem non omni ex parte in determinatam reli quere confido.

Nisi ergo aliud quid obstaret,is nonnul Ia peeuliates conditiones in proposito eas coninmerent,tatis luia perque videretur ea res per ipsas Ieges deeis in ι. quὸ duos. S. eum in besto, er .s Lauis Tisia in f dorab. quibus in locis lex praesumit, filium puberem Patri uia non aliam, ut deinceps ostendam ob cauis filii vigorem aetati suae converi Patrem eontra ob maio

z vixisse,

m, nisi ob manientem a Patrem eontra ob maiorem imbecill Maiatem praesumit filium morte praevenisse. Unde cum iis tus in nostro casu esset sexagenario major, Sempronius vero esset juvenis, Min summo vigore vinum crede dum est, ae jure praesumendum, Sempronium Titio Patri supervixisse, nam haec praesumptio desumpta a maiori, vel minori virium robore , est adeo considerabilis, ut aliis, aequibusvis praesumptionibus validi Orsit habenda, non modo enim operatur in pari tate cauissarum, ut in casu nostro, ubi ambo Titius, Ser pronius ex ruina murorum sunt extinctu, sed etiam in earundem ausarum imparitate; nam exempli gratia proponantur nobis duo infirmi, quorum primus,uibus sit valentibus, firmoque orpore, atque hie febre maligna , ae in primo capite pernecabili detineatur, secundus vero viribus constet imbeeit Iibus, ae eo ore debili atque hie febre eqntinua, non maligna, sed Iethali, non tamen in primo capite laboret, resistet quidem primus ille multo longiori tempore contra morbum multo majorem, ob majus virium robur.&fortasse ab eo evadet, quam secundus, contra multo minorem, exenius etiam vi succumbet, ob earundem virium imbeeillitatem, ad hoc optime facit Galeni

etiam alias ad hane ipsam sententiam omprobandam M.f. iassion MMiro-Zer Tit. 1 quo. a. . . ubi Ga. lenus in morbis lethalibus nonnullosauerit diutius vivere, quam deberent, ob virium robur, unde econtra nonnullos ob virium imbecillitatem citin interire. quam deberent, est dicendum ae in sirmma semper leges in his rasibus rationem maxime habuisse vigoris, aut imbecillitatis morientium testatur etiam Bartol.

sta prudentissime deeisum a Matiano Socino seniori, testatur SocinusIun. apud Memochi. depraesumpt. I. e. PraIampi eam. 17. in quodam casu, in quo Pater eum filia tredecim annorum perierat, Patrem supervixisse filiae, quia non obstante, quod Pater esset senex in filia esset pubes, patererat robustus, filia autem natura imbecit Iis, valetudinaria, undelicet, ubi pater eum filio pubere simul ex eadem causa decedat, praesumatur a Lege, puberem patri supervixisse, ut extisseat suos, S. eum in bella f. de reb. dub supra dixi se

98쪽

Consil

m n eontraria mili a praesumptio, ubi pater laetitrobustus, filius autem licet pubes imbecillis, ut in casu a cino adducto, quantum enim potuit vitium, bur in patre mortem procrastinare, tantundem potuit in filia virium imbecillitas mortem accelerare. Quae cimma eum maxime habeant Ioeum in ea su nostro.

direndum videtur, illum prius decesssis, qui imbecillior erat, a senem juvene esse imbecilliorem quis in dubium revoeabit, praesumendum ergo es L, Titium patrem celerius decessisse, Sempronium filium illius

remansisse haeredem, eum patri supervixerit. Verum enimvero non deficiebat pro eontraria sen- teritia urgentissima quidem coniectura ex maiori, ac evidentiore laesone ex Ediliti ruina, quam praeselerebat cadaver Sempronii, cuius non erat particeps Titius, Sempronius enim non modo fuerat a muro rum ruina oppressus, sed remanserat etiam in capite Iethaliter vulneratus. Consequens autem est , illum, qtai majorem, ae graviorem laesionem ex ruina perpetasus fuerit, citius expirasse eum duae causae ad agen-diam aequaliter meaees, quarum unaquaeque per se eadem effieacia doletur , multo facilius, ae promiso peius effectum producere possint quam una sola: Modo in ea si nostro Sempronio eoncurrunt duae ea usae Ee unaquaeque perte efficax ad ilium occidendum, eum Ee ruina per se, Meapitis lethale vulnus per se Semia pronium posset Oeeidete; at in Titio una causa tantiam concurrit, nempe ruina, ergo superadditio novae causae in Sempronio certo eommonstrare potest,ee Ierius illum occubuiisse, quam Titium , duae enim coniecturae, quae locum habent in eas Sempronii , multo magis stringunt, quam una Peregrin tib S eons

o uti. 5sy, Praeterquam quod duo de necessitate consequi debuerunt ex vulnere in Sempronio, primo, quod accepto vulnere in syne opem, vel Amplex iam vesa minu in cerebri commotionem ineiderit, secun do, quod ob eopiosam sanguinis effusionem ad extremam Ilico devenerit debilitatem & sic ex eodem sun- damento nimirum , quod ob virium imbecillitatem inparitate clusarum debeat praesumi prius decessisse una perlona, quam alia, quae virium robore non destituitur deducendum jure videtur, Sempronium prius

decetiisse, quam Titium. Praetet ea cum pateat, quam plures, qui a similibus inibrtuniis sunt lublati, praeeipite vero a ruina, eo maxime interire, quod respirare prohibeantur, ut probavi lib. s. quam Medico-Leg. Tit. a. quas .ulcan. r. ad plures seq. quia respiratione prohibita necesse est, vitae fontem illi eo extingui, certum est in hoe ea sumulto plures ' evidentiores causas concurrere in Sempronio respirationem abscindentes, quam in Titio nam litet uterque ab aedificii ruina fuerit oppresissus, Dab ejusdem violentia respirare prohibitus, tamen Sempronius ex percusIione accepta in capite, ipsiu capitis concultione , de ex quo vulnere, ob eo piosam angulem effusionem , syncopem est passus, ex quarum v raque eausa respla alio non ibium mirum in modum impeditur . sed etiam in totum abscin&tur, ab Apoplexi vero imminere lummam respirationis difficultatem alias ex Hippocratis, Galeni

aliorumque D D auctoritate probavi et sed multo maior, ae eelerior iussiseatio imminet a syncope, quae idcirco terminus est,&finis ipsus suffocationis, quem s admodum cuiuslibet eausae interimentis, eum nullum Animal unquam moriatur absque syncope, unde ideire syncope convenit eum ipsa morte est enim mors syneope confirmata , ut alias dixi. Itaque eum Sempronius non a ruina solum, dea murorum oppressione respuare impediretur, sed etiam ab accidentibua ex ipso vulnere provenientibus, quae per se etiam absque alia eausa, aut ruina apta erant hominem quam primum jugulare, videtur certe dicendii m. Sempro. nium in morte patrem praevenisse, eum pater ob mi. norem violentiam perpessam diutius potuerat vivere,

ut patet .

to Sed his non obstantibus videbatur potius, contra. rium esse determinandum , Ptim ratione Etatis,

cujus respectu diutius potuisse resistere ea usae sit Soeaniati Sempronius presumendus est, quam Titius quanis is enim violenta causa hominem adoriatur, qui

tum L I. vi

juvenis adhue sit, deeenti robore retetur, semper,

emit diutiuspugnare cum inimica ea os . quam conis stitutus in aetate provectiori ae maxime in mundo senio, ut erat Titius neque hoe asseritur sae evide

tiratione, quia in iuvene eorpus laudabilibus humoribus resertum , neque ab ulti praeternaturali causa op. pressum reperitur, unde calor, seiritus promptior. atque expeditior ad resistendum eureunque obrianticius inimicae contra vero lenite eorpus multis exinerementis , humoribusque supervacaneis refertum

t itie aggravatum, ut experientia eonstat, ε docent

Medici, ut Gai Hurisa, maxime lib. 3. ori . 6. mirum modum ad pugnandum contra irruentem nos demeauiam reperitur praeditum, maxime ubi illa vehemens sit, ex improvis hominem adoriatur, ut in eas nostro. Secundo, praesumendum est, Sempronium Mitio tu te perinxisse, ratione maioris vigoris, ae fortitudinis, quae eonditio, tantopere praevalet ex Sempronit, qua topere succumbit ex parte Titi a nam ab ipsa aetate tuis venili robur, a senili imbecillitas arguitur, cum robur senectuti adjungi non possit is lin. ιι b. detur. rat. per iugi missis a P. s. di ideirco senex die non potest, inqui virium robur non habet, id Galen Mub med. b. I loea 9 Nam aetates virtutis robore metiendae, non annorum numero unde homo trigenta annorum, si

vires habeat imbeeilles, qualessem convenitant, senex

dieitur contra, homo sexagenarius, aut etiam maior, viribus robustis valentibus, quales iuveni eon. veniunt, adhue juvenis est dicendus; nam seeundum naturae ordinem fit, ut juvenis majoribus viribus do. tetur, quam senex; unde stantibus Sempronii viribus integris aetati iuvenili proportionatis, praesumendum est, illum supervixisse Titio patri iam seni, Quiri. bus non undequaque e stantibus , etiam qualitas dotari debet senex, absque eo, quod alia conditro acincedat, quae ultra aetatem magis deiicere virtutem iasit, ut in eas nostro, in qu praesupponitur Titius fuisse habitus pinguioris, de quare infra. Interim ve i ro Titius respectusempronii non poterat diei sanus, quia si sanitas senis petie non est ablblute sanitas, ut pluries testatum reliquit Galen praecipue autem tibis

to minus debet diei sanus juvenis comparatione pcontra vero juvenum sanitas perfecta sanita est, quam is ideirco idem Galen vocari dicit iste I eorum au. tem, qui hae sanitate, per tectλ nempe, fruumur, ne venemens quidem causa eorpus alterat a contra vero seni, cujus sanitas non estperiecta, ex aetatis rati ne vel minima Cius maximae mutationis Oeeasio est rita ad verbum Galen tib.f. de Ian. neu .caρ.4. Cum ergo lanitatem metiri recte omnes dicant ea virium rob re, exactionum ipsarum validitate, lenes autem lieet omnes actiones exerceant, nullam tamen validam habeant, Galen. Iib fi leon men. ρ z. certum

est, eos minus multo resisteremue violentae musae, quam iuvenes, Te eoneludendum eam ob causam potissime praeter aliasTitium ante Sempmnium filium. animam exhalasse Tertio, racione habitus ipsius Titii praesumi debet , is illum celetius oecubuisse, quam Sempronium , non modo enim ex naturali eonstitutione evenit, ut obaesi acilius intereant quam graciles iuxta Hippocransententiam Lb. bor. 44 sedetiam ex causa praeternaturali, cum pluribus exeausis obaesa eorpora minus re s stant violentiae praeternaturalis auiae, quam graci IIlia de mediocriter habituata, inter quas prima est , quia in obaesis ea lor naturalis a pinguedine obruitur, unde imbecillior fit norem.activitatem brtitur; lecunda, quia vasa ae viae ob eandemimguedinem luxuriantem redduntur multo angustiora, atque i de fit, ut non possit ea lor libere permeare Tertia, quia difficilius respirant,&calor minus omnino evenistatur, unde superveniente nova causa, quae respirationem quoquo pacto impedire , ae remorari possit, ut inpletisque mortis eventibus,, praecipue ex ru nis evenit, absque dubio citius strangillantur obaesi, quam graci Iec, aut mediocriter habituati, ob eo uarias omnino causas violentiae resistentes.

Quarto denique, ratione temperamenti mi sumi I8

99쪽

οι Quaestionum ,

debet, sempronium filium Titio Parenti supei vixisse, ex eodem enim uti tuique habitu manifestissime

conjicitur. Sempronium fuisse temperamento calido, ela sice , Titium vero temperamento frigido, humido; quemadmodiam autem Sempronii temperamen istum fetae it simum est ea loris, Ut nortuum, sic econistra Titii temperamentum caloris, i rituumque parum abundans reperit uir tibi maior calor maior spirituum copia, maius etiam virium robur adesse iis cesse est, contra ubi calor remissus, de parva sol ituum eopia, minus etiam viri uni robur ades Ie arguitur unde eum Titius, tum ratione aetatis tum ratione ira bilus, tum etiam denique ratione temperamenti muruto minori virium robore dotaretur, quam Sempronius , praesum etiam debet . multo citius violenta ea usae celsisse, e multo ante Sempronium occuhuisse. Neque obstant, quae in contrarium opponuntur Se primo quoad malo remixtionem in Sempronio ex vulnere observatam, respondendum ni hil afficere, quia licet vulnus Sempronii non prae se ferret omni ex parte salutate, tamen non erat ex primo eapite lotirale ut supponitur, itaque elim agatur de morte subitanea,

tepentina a multo violenta ora causa illata , in nulla conii de ratione eius respectu videtur babenda eausa

Procedens ex Vulnere, ex cuius laesione non solum poterat Sempronius ad multum tempus vitam protrahe re, sed etiam ab eo se iere colligere, e in totum etiam lanari. Neque valet instantia , quos vulnus se habuerit saltim , ut causa eo ad vivans , e saeiens essectum citius, ae pro inplius succedere, ne inpe suffocationem ab ipsa ruina imminervem, quia ipsius temporis an gustia non permittebat illud quicquam operarari praeterquam quod ei aera multo violentioris eiulae nonas permittebat debitorem auiam quicquam efficere distrahebant enim natura ab illa, ne huie ullo modo

opitularetur , antequam autem debilior eausa quie- quam affere posset, violentior suum ei lectum pro duis xerat, hominem sui Mando. iindo ad omne peius tune liceret asserere, quod uulnus semproni fuit Iet caula eoadiuvans eli accel rans ipsius mortem, cum futuet simpliciter ela exprimo capite lethali, quin haec vuInera ob terribilia a cidentia , quae secum asserunt, illico naturam proster nunt, Malios effectus produnt iis familiares, qui de istoximo morituri sunt, unde eum lio vulnus exhorum numero non fuerit, nequaquam necesse fuit ad illudi equi vel syncopem, vel Apoplex iam, vel aliud

quid sinite, quod potuecit priorem illam, ac violentiorem causam coadjuvare. Tertio quia qualitas huius vulneris, quo Sem pronius fuit lauciatus, non potuit tantam languinis

effusionem causare, ut ex ea in lyncopem laberetur, ob collabentes vires, in extremo debilitatis gradu existentes quod ex obtei v. one cadaveras patuit, climenim vulnus esset in occipite, neque majores eiras viola isset, licet magnum esset , quoad quantitatem, non verisimile eit, ea accidentia fuit se subsecuta quae alias ad nimias sanguinis effusiones conlequntur; Gis ante ergo vulneris magna gravitate, ae pravitate, cessare etiam necesse suit, aut potius nullo modo a p. parere prava illa, ae horribilia symptomata, quae ex pravis vulneribus proeedunt, de ex quorum supervenientia praesumi potuisset in Sempronio mortem suis. acceleratam, ita ut celerius arvina fuerit suffocatus, ex eo, quod ob eorum accidentium violentiam vires prosternentium non potuerit diutius res stere punde cum iam promus vires haberet integras, Pellae

iuvenis , habitus boni , temperaturae laudabilis Titius alitem viribus esset est cietis , in aetate senili habitus obat scitis, ae non boni, eli temperamenti minus probi, praesumendum est, non obstante laesione ex vulnere, Sempronium Patri lupet vixisse.

CONSILIUM XLIX.

Soror Cyprianam anni susceperat in Monaste-

rio sanctae Clarae Arimini habitum Relii; io.

nis , elapsoque anno probationis, recusa. bant Moniales illam admittere ad Prosessionem, ex eo, quod non haberet, ut dicebant, integrum rationis usum ' esset veluti A mens recusabant, inquam , Mo. niales illam admittere ad pro se lionem , nisi illi os, ultra consuetum , c concordatum

augeretur. Dubitabatur ergo , an pra: dicta

soror Cypriana tam satu et Tet, ut merito repelli deberet a prosellione emittenda , an potius haberer tale iudicium , ut immerito

ab ea repelleretur.

VI detur dieendum, sororem Cyprianam Nanniamelle habilem ad professionem emittendam, Miniuste Moniatibus prohiberi, ne emittat, sub praetexist , quod non habeat integrum rationis usum, ita ut non sit sufficiens, ut alia Moniales, ad onera Monasterii excedenda qui tamen praetextus , etiam si verum cilci, non esset tamen lassiciens ad impediendam sorolem Cyprianam, quo minus ad professionem emitis tendam admitteretur cum pateat ad hoc non requiri integrum ae persectum rationis usum, ut instadia acetur, praeterquam quod in Pubertate constituti etiam si hanc rationis perfectionem adhue non fini sortiti, non tantum unul quisque ratione sui ipsius, quantum

rei pectu artatis, quam agunt, Oto tamen solemni validele obstringunt, D. Thom 1 2 g. Mart. s. ime. y q. M. a. q. ine. optat mulieres, quae maxime avirilis intellectus pei lcctione deficiunt, in ipsa ubertate ad Proles sionem admittuntur, quando vix rudimenta at secutae sunt persecti discorsus, quem etiam in provectiore aetate debili Oiem sortiuatur, quod tam Medicis , quam Juris consultis est et suasissimum. Quin etiam non modo sufficit ad votum solemne

proicisionis emittendum rudis hie , ac Impei se Iils

Rationis usus, secundum communem puberum, tam marium, quam uae minarum capacitatem , sed adhuc magis rudis, fit imper secetus,&idcirco quaerentes D D. qualit nam debeat esse hale intelligentiae imperiectio, quae pol sit impedire Prosessionis emissionem , cumi perfectionis si maxima latitudo, determinarunt, eam solum ad hoc esse iussicientem, quae auferat rationis usum, ut firmat Rota ι MPmssimis decisa 4. t. I. part a quod est etiam de mentem Thom in utroque loco supra citato, nam e in similibus, ut in Mattim nialibus, dementia impediens contractum matrimonii debet esse talis, ut auferat rationis ulum , eadem Rota deris loT. n. 29 pari. a. Et ratio est, quia dispositum in mente capto, Esurioso, non procedit in fatuo simplici, S: substupido, elahel ntis ingenii, ut dicebat eadem Rota ibia...18. Ae proiecto non absque evidenti ratione videtur hoe habere veritatem, quin

ad hoc , ut quis possit rosessionem emittere, non requiratur maena ratiocinatio , o perfectus discursus, sed satis eit, si ille finem suae actionis cognoscat, ad quod sulficit communes quasdam rerum different acalle qui, ut bonitatem, malitiam conjungendo enim hanc bonitatis , aut malitiae qualitatem cum

aliqua actione, qualis est profiteri Religionem, a.d

100쪽

3 eam voto solemni se obstringere

exemplo, vel enthimemate deducat, quod profiteri religionem si actus ex se bonus,, sic de taeteris, ad quod genus dii cursus tam modicus sui iei mentis viisgor ut etiam bruti ad hoc sufficere voluerint nonnul. ii, Fracastor. lib. I intelle et in princ cognita namque actu bonitate, aut malitia jam faeile es deliberate, M actionem bonam sequi, a mala vero abstinere pervolitanem, post volitionem aut m actionem complere; unde cognita bonitate professionis, quae facilis et , iam facilis est pariter deliberatio, volitio, &post volitionem p ramisso, quae tria eomplet psam vincti essentiam D. Tho. tot eis. 4. quorum omnium, etiam qui non habent integrum rationis usum, sunt

omnino capaces.

Sed tantum abest, quod soror Cy priana sit adeo tariadi intellectus, ut haec assequi non possit, ut ad diffiei.

liora etiam assequenda e eontra sit apta, patet enim ex fide Confessarii, de qua in summis. ta illam es Iesualis de sagacem, ac valiam in ratiocinando de rebus mu danis, ex qua attes alio ne elicitur primo eius intelis Iectum non esse a natura inhabilem ad perfectum ratiocinium, nam si natura ipsa nec perfecte, ac ex pr prasito ratiocinatur circa faciliora educatione , disciis

plina,&aetate, pei lacte poterit ratiocinari ei rea difficiliora uti ne unctis hominibus evenit, qui paula- tim, illico, rudici re existente inoellectu in ratio iseinio proficiunt. Elicitur secundo, quod quemadmodum habilis est in discursu circa res mundanas, quia majore applicatione in illis utitur, possit etiam applicatione iacta ad res spirituales maxime habilis fieri in discursu, qui in iis requiritur, an summa satis est, illa perfecte discurrat cire ea, in quibus majore attentione utitur, nam si id verum est, falsam omnino erit propositio eontraria, quod non habeat perfectum rationis usum. Sed dato etiam, quod soror Cupriana sit ingenii taris di. S: lenti, ex hoc non eonvincitur, illam esse dementem, nullum habere rationis uium, neque demens dici potest, quia ei re adit siciliota male ratiocinatur, si certa faciliora bene ratiocinata potest incas . oc. ait. ιib. a. et enim dementia, quae nultitia appellatur, intellectionis amissio, Cal. ii delae est. s. aρ. I. qui autem intellectum amisit, in nullo genere rerut beneratiocinari potest , dummodo ergo toror Cypriana circa faciliora sit apta ratiocinari, non poerit dici demens, sic ne tu a professione emittenda tanquam demens prohiberi debet. Ae profecto, cum hactenus nihil deducitur ineonistrarium, quod vel ex fictis , vel ex verbis demonstrare possit, sororem Cyprianam non habere rationis usum

tanto promptius, clarius ex lactis, verbis, quae delucuntur contrarium, omnino remanet plobatum 'Conltat enim, illam multa pelagere, ae praegre ita aetate peregisse, quae non nisi sane mentis homines perae ei norunt O antum enim ex se suit, dum in m ωι rio per quinquennium vixit, omnino ea servavit. quae caeterae Oniales servare tenentur discem ne quoque ex eicitia nonnulla , licet non exquisite , tamen aliquo modo est executa, exequitur, orationes etiam permultas didicit, &memoria tenet, suo tempore

recitat quae omnia in illa usum rationis servati satis

confirmant.

Quin etiam si aliqua eius dicta, responsiones ponis

derare velimus, id multo maeis verum et se existima

bimus; interrogata, enim per Visitatores ad hoc trans missios, ut insum m. an. s. semper ad rem respondit, interrogata per Vicarium Generalem, quid sibi vellethoe, quod votum Relagionis appellamus respondi

Castitatem, Pauqertatem, Obedientiam, ae perpetuam et ausuram promittere. Alias etiam per Contes larium interrogat , ut in sum m. n. is an bene vel male fac ret, si quis diceret Demonis alutami. Respondit, a

rebbe male, ulterius inter tollata an bene vel malefaceret, siquis diceret, Dis alutam irespondis Farebia bene racommandandos a Dis, in quibus te sponsioniblis

non solum manifeste apparuit, illam nos e bonum a

malo distinguere, cum bonitatem cie malitiam pro

positarum propositionum distingueret, sed etiam illam uti optimo discursu eum causam suae responsionis

Consilium LM. 93

, satis est , ut vel laddet et dicens , arabbo bene an a Le, Disalutama, νώοmmisadandos a Dis. Haec enim estpei sectissima ratiocinatio, continet syllogismum hoc modo II ra. commandar a Dio . bene it dir moajutami, Dracomis mandars a D οἱ adunque u dis, Dis amiami, bene. Neque obii ei potest eontra, dicisa, quod nequa- qnam his responsis ita sit fidendum, ut per ea determinetur, brorem Cyprianam haber c perfectum diseuria sum, eum prudenter prolatarant, quia patet, etiam Anientes, durioibs aliquando prudenter loqui, ad n terrogata apposite respondere, ut ex Iureconsultis

dicunt Menoch conf82. n. 234. M. I. Rota in novissim .

lib. 3. Epidem. Dct. 2. E . r. Ii quia respondemus primo, Dementes ut plurimum, ac fere semper dementire, aede raro admodum, ter accidens, non autem ex intelis

Iecius majori incolumitate ad rem respondere, nameenties, imo millies vix semel aut iterum prudenter respondent, si causa in suae responsionis an ire lab rent, ad dementiam redeunt, Neque in prudent actuam responsione ostenderant, perseverare e sunt ac soror Cypriana, quotiescunque interrogata fuit, ad rem rc. spondit, causam suae responsionis reddidit. Secundo dementes, licet interdum prudenter loquantur, ad interrogata apposte respondeant, ex factis tameneonis vincitur, ut praecitati DD. ibidem testantur, at hie nulla omnino facia videmus deducta, ex quibus convinci pollit, Cyprianam esse dementem ergo cum ex factis non eonvincatur contrarium,dicendum est, eius dicta, responsa ex integra intellectus sanitate emanasse. Neque obstare videntur, quae ex adverso opponu tur,& primo, quod soror Cypriana nunquam recepeliea Confessariis Sacramentalem absoIutionem, ne unis

ruam permissum illi fuerit assumere sanctissimum Euri

arilli sacramentum quia hoc ex sinistra opinione

a Monialibus de ipsa concepta, quod esset stulta, factum est; eicientibus illis distinguere inter stultitiam veram, Mingenii tarditatem , unde&Confessarii hane sinistram Monalium eonceptionem secuti, eam eo in

do tractarunt.

Secundo, non obstat fides Patris Seraphini, in qua

testatur de inhabilitate sororis Cyprianae ademitte dum blemne Relisionis votum, ex eo, quia non habeat periectum rationis usum, ut necessario requiri. tur; quia respondetur, quod concesso etiam, quod soror Cypriana non habeat persecrum rationis uirum s lis est, ut habeat aliquem rationis usum , licet non perisfectum, qaia hie lassicit ad votum emittendum, uelam in superioribus probatum est.

Praeterea eontra attestationem praedicti Patris Seta riphini ad instantiam forte Monialium emanatam, adsunt plures attes attones contrariae, nempe lptas D. Vicari , duorum Visitatorum quia ad hoe praeei se

fuerunt transmissi,&duorum Patrum Jes vitarum , ut in sum m. n. e. CV 6. qui omnes uno ore testantur, sor rem Cyprianam aut absolute, aut aliquo modo ei Ieseaia pacem emittendi solemne Religionis votum, quorum

dictis major fides habenda , quam unicae allertioni praedicti Patris Seraphini, ut patet Denique ex ipsarum Montalium attestatione probatum eoneludentissime remanet, sis rorem Cyprianam habere habilitatem ad emittendum solemne Proseis

nis votum nam si ho non haberet veritatem, incas. sum Montales maiorem dotem expeterent , nam ex

majori dote non redderetur illa magis habitis, quam sie ergo si eum majori dote Moniales illam admittere 'olunt ad Professionem, signum est, illam non esse inhabilem ad eam emittendam, sic eogendae sunt

ut illam ad eam amittant.

CONSILIUM LIII.

feliciter pepererat, di puerperia bene, emoris est, processerant. Interim aine ex maerore , ob mariti proprii Infirmitatem,

puerperia tantisper sunt diminuta & illa

SEARCH

MENU NAVIGATION