Notitia dignitatum et administrationum omnium tam civilium quam militarium in partibus Orientis et Occidentis ... recensuit commentariis indiceque illustravit Eduardus Bocking Notitia dignitatum et administrationum omnium tam civilium quam militarium

발행: 1853년

분량: 622페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

551쪽

I. n. . . . VII. B. Singidun . .

. . . .

Monte Aureo

Margum st

Puniciam. .

Idimo. . i

, xvii.

Presidio. . . a l

Dassum. . .

Gerulatis. Eleuora Leiderata.

Ad Media

t a. Pretorio.

552쪽

H PUT XXXVIII.

: ti) Mese prime. e. cum insignibus nildunt te.

i I mandatorum libro nolisque lalio ad dextram revoluto lita in a inscriptis si cs. nil labulam cap. XXXVII. annotata. i h) Pi leo C. Pincum die. l c) Tricorino cu A, Tricomium die. db Aureomote A, Aureo monto D, surcus mons die, e) Viminacla D, Viminatium de , Vimmatim e ,' , Vimia

rosolymitans atque Tubula Peulingerana ad hoc sequensquec pila pertinent, ea in conspectum redegi labulit, quam pugg. 472. sq. exilibent. Ea nomina, quae ad haec duo capilli nunsuetunt, inclinatis s. Ilulicis litteris exprimi curavi. Tubulae geographicae I 'An illianae, quibus ad haec capita illustrandauSus Sum, adiectae sunt summi viri commentariis de Taurtinoot Singiduno, at quo de Dacia Traiani, editis in , Muinoires 'do racademio des inscriptions. tona. XXVHI. p. 410. sqq. l23 Λ Fl. Constantio imp. denominuli sunt; similesque nominum formas Supra non uno loco legimus: Λrcadiaci, II0noriaci, Theodosiaci. i 33 Pinco omisii E. Inter Moesiae sumina Plin. III. 26. Secl. 29. Pirmum, o Dardanis venientem nominat ἡFlumini

553쪽

Plol. Ill. 9. Picensios inter Tricornesios Itysosque sedisse re- :lerL Picenses inter Sarmatas DucoSuo recenset Amn . Murc. iXVII. 13, 19. . Ι'icenses, ita ex regionibus uppellati coii- torminis ... Bd quos opprimendos . . Taifulorum Auxilium ei liberorum aduoque Sarmaturum adsunὶpluin CSi. cumque auxiliorum agmina locorum ratio Supuraret, tractus conli

il εἰκοτος ἐιrs θεικε. Ilineraria n0mon non habent, sed in ill Tub. PPul. es nol. 1. Punicum dicitur, ut inui I 'Anvillius Ili in eum m. cit. p. 43. 3. Obsonavit; atque in numis oppidum in ill Hadriani honorem Aelia Pincensia vocatur, ut Eckhel. doctr. l numn . lom. II. p. 8. docuit. Aperto erruvit Collar. I. p. 456. ill g. . P. dicens, Pingum s. Pincum ii. hodio Morara dici: nam lij huius nomen olim Margita sapud Plin. l. c. Margis suit; Pi mis V lus sero nomen retinet, I pia sivo Pest. Alii Pineum in lj iluvium, qui Morara hodie dicitur, sese Isiindere puli VCrimi, li ut Ressuram ii. pro Pinco accopisse videantur. Facile cre- ldiderim castellum nostrum ibi stolisse, ubi Marsit. lab. 15. Soci. XIII. habet ἡGradis in Antiqv. Bona. contra quem locum, in isinistro angulo confluentis cum Danubio fluvii hieh filiam, est it fimSiSiena, Anii pii l. Rom. na etiam D'Anvillii tubula com- li menturio de Tauruno adiecta ad ostia Pinci fl. habet , Pin- l:

i 1 l. Melisse, Pin m autem paulo supra, neque lamen a Pin- ilco si. longo distilissu Tabula Peut. nos cogit alsinnure. Uti accuratius sententiam nostram expriinamus, hoc schema ad- iicimus: f

554쪽

RATA

Insula

m ori

43 cf. ad cap. IV. not. 6.5 Hunc versum per errorem bis liaberit et. Hasiana, non Flavianae, contra suum morem habent etiam editi. Vix dubilo, quin hoc castellum diversum non sit a Castris Augustollavianensibus, quae inlisa C, ρ. 4. memorata Sunt. Panci-rolus: , Sabellicus mili essu Viennam haec Flaniana Io si ap Vix crediderim. Castellorum in his regionibus nomina haud raro ab imperatoriim nominibus desumpta suerunt, ut cap. XXXVI. item Flaviana atque Gratiana legimus. De Sitru hodiernoque Flavianorum nostrorum nomine commodius disputabitur ad nomen Margi. cf. noli. 19. 35. 63 Plol. III. 9. Πικορνιον, παρ' ἐκτρέπεται Μοσχιος Ποταμός. cs. etiam n0l. 3. Singularem numerum, quem terliber noster adhibet, tuetur etiam Tab. Peut. not. 1. cit. ; plurali favent Hierocl. p. 657. , ubi mendose Πρικορνια legitur, et Itin. Hieros. not. 1. cit., in quo est Mutatio Tricornia castra. Do nomine situque castelli ita disseruit geographomine0ryptiae p. 430. Comin. de Singidun0 , . . On eSt Con duit vers Moska, que les Turcs ont appete Usar ist, ou Iopelit chilleau. I'ai appris d'un ollicior de distinction, qui ...cloit a rassairo qui . . . S'eSt passee u KroSka; que p0ur Serendre de ce lieu a Belgrade, il se presente a la Vue memodo Kroska deo desilus, entre trois croupes de montagnes parces par ces desilus. Cello disposition du Iocat semble nous

555쪽

rondro mison de la d pnoinination de Tricomitum. Grocahal ud Danubium, Serviae vicus, in sandschaliatu Semendriano, cs. IIasset. p. 706. ab urbe Belgrad plus quam XX M. P. disparatur Sec. recentiores labb. geogr.; Marsilius lah. 14. seci. XII.) autem silum vico assignavit qui magis cum Ilinerari Osi ruin numeris convenit. Mannerius II. p. 76.), qui D' l villii de Singiduno commoniarium non adhibuit, Tricornium prope hod. vi cum Rittepta, Montem aureum non procul a Moethas siclisse allirmavit. Vicus Bitopest XIII sero M. P. infra Belgradi silus est, VI M. P. a Grocetha remolus. Facile, ut mihi qui- dem videtur, silum Tricomit cum D'Anx illio inter illa tria mo 'l lium conuia, quae supra Groezka grontalicis arrident, fgn i scere poterimus, neque lamen eumdeni summum geogruphumi do situ oppidorum ad inferiorem Danubium sequentium disserentem sequi debebimus, quippe qui Itinerariorum numstrosis accuratius respicimus, modo ne inobser alum relinquamus,t quod no D' villius Manneriusque neglexerint Valde vereor,t' id est silum Aurei montis a sumine remolum fuisse; illi locuml ad ipsum Danubium quaesisse videntur, indeque factum eSt,l ut veterum chorographorum numeri recentiorum ratiociniis repugnarent. Quod BischoII et Moelier. v. Castra Tricornia

Scripserunt, hodieque locum Tricorni nominari, nescio an sineleste affirmaverint. egregie vero salsos esse qui, ut iidem Bischois et Moelier. post Cellarium, opinali sunt, Tricornium i in hod. Miumbald s. Golubaca quaerendum ess , per se saliSapparet. Cf. noli. 11. 17. et tab. ad nol. 1. Unum, de quo h. l. disseramus Opus St, iam superest. Prope Tricornium i Moschiumst. ἐκτρέπεσθαι Ptol. . l. c. annotavit; minUS accurate, Sive eam ἐκτροπον de divertigio aut do ostiis stuvii accipias; nam nullus notatio ς spud Tricornium est. Frustra itaque, Opinor, et cellar. I. p. 458. g. 42. et Wesseling. ad Il. IItoros. p. 564. sq. dispulaverunt. D'An villius autem, qui Margum

Moran n. a Ptolemaeo sub Moschii nomine designari iudit cavit, non negavit minus accurate Ptolemaeum de ostiis eius i iluvii prope Tricornium sese essundentis dixisse. Optimo ita-

556쪽

que, ine iudico, Mannerius VII. p. 77. suspicatus est, apud Ptolemaeum post Tρικίονιον nomen Μάργος ab initio exsiliasisse atque ad hunc locum pertinere comma illud παρ' ἐν κ.τ. λ. Moschium nolemaci cum Ι ' villio de Ilurgo s. idem accipit. CL nol. 19. 7 Aureo monto Auremonte e . Aureom - ltum ferri potest, ut dicimus Regismontum et similia. CL Iii- lneraria et Tab. Pcut. not. l. cili. S. Aur. Vict. Epit. c. 37. et Eutrop. IX. 11. 17. ed. Vecterk.) do Probo imp. reserunt: hopere militari Almam Almum Eutr. mutilom apud Sirmium ut Aureum apud Moesiam Superiorem vineis conseruit , E tropius adiicit fiet provincialibus colendas dedit. Idem seq. cap. Carinum imp. , inter Viminalium utque Aureum montem desertum esse ab exercitu enarrat. Alius Aurei Montis, Pannonici, montion in facit Not. Occ. cap. XXXI. g. l. D, ψ. 2.; utrum vero Victor Eutropiusque recte, ut distincto etiam D'Λn- villius iudicavit, de hoc nostro Aureo monto hapud Moesium Superiorem astirmaverint, eum a Probo vineis consitum fuisse, huius loci non est quuorem. Do situ et nomine D'Anvii l. p. 43l. ἡSmendria, et particulierement Son chilleau furune Cininenco pres du Danube, est rancienne villo SAureus mons. Il s'clevo au dos de celto placo une croupe de montagno, ulaquollo it eonvient d appliquer ce que dit Eutrope . . . . Quant au nona do Smendria clabii par rusuro, o est uno depravation do celui do Spenderoto. Chalcondylo parte de collo villo fous tu nom de Spenderobis . . . . On VOil bien quo do Sponder on a Dit Smender par adoucissem ent; et les virosoni du diro Semender . . . . les Ηongrois disent Sendrem, eton prelenil que eo nom est uno contraction de Saram dreto, St. Andro. Raligantis . . . , edris h. e. sancti Andron , nobile Rascianorum oppidum Semen ta s. Semendra, Eo vice Smederero, a quo SandSchahalus nomen habet, provinciae metropolis sedesque archiepiscopalis, ad Iessavae s. ostin Sila est. cf. IIasset. p. 705. Mannerius cs. nol. 6. Si tum Aurei montis inter Groezka et Semendriam fuisse opinalius CS Diuili od by Corale

557쪽

CAP. XXXVIII. g. I. A, . 4. 5. NON. 7. S. 479lioque netrari potest, id magis Itinerariorum numeris quam D 'Αii villii sententiam quadrare. A flumine remotus eSt mons, luem aureum Olim dixerunt. Vid. not. 6.83 Viminutio item It. Hieros. et Tab. peul. not. 1.cili. ; sed rectius celebris huius urbis, a Gordiano imp. colo niae iure d0nalae, nomen per o scribi, ut cum aliis nostris mss. et editis libris It . Ant. not. 1. cit. habet, Graeea Scri- plura per κ docet. Plol. III. 9. Ουιιιινάκιον λεγιών. et ita Sec. I OStram emendationem etiam in I t. Ant. verba Leg. VII. Q. ad nomen Viminacium pertinent. Apud Hierocl. p. 657. dicitur Atμενάκιν ll. Πιμενα κιονJ ιητρο noλις. IuS linianuS NO- vel l. XI. . iam Viminacium, quam IIccidua et Literata, quae trans Danubium sunt, nostrae iterum dici0ni subiectae .. Innum is haud raro cor. . vi M. Occurrit. cs. Eckhel. II. p. 8. Seqq. item in lapido celebratur coL. vi Mis. apud Gruler. 371, 5. et in constitutionum imperialium subscripti0nibus frequens huius urbis mentio est facta. cs. Golh0D. Topogr. Th. C. v. Him nactum p. 126. ed. Rilier.) ct Wunderii ch. Addilaniunt. ad Brisson. v. Viminalium, et adde Dagmenta quae dicunt Vaticana gg. 20. 43. Scriptores passim locum nominant: cs. Spartian. in Sever c. 10. et Eutrop. not. 7. cit. In PriscieXcerpit. eap. 1. p. 140. ed. B0nn. . το Βιμινάκιον . . πολις δὲ αυτη των ἐν 'Ιλλυριοῖς μυσω νμ, et Id. p. 190. ed.

nominat, et VIII. 2. de Viminacio αἱ n δὲ, ait, νῆσος καθε- llςζκε πεοι τὼ ρεῖθρα του fors ov. Similiter spud Nicoplior. XVIII. 37. et in Hist. Misceli. XVIII. legi tum V esset inst. adit. Αnt. l. o. anno iuvit. Do situ primum audiamus D Αnviti. qui Comm. cit. p. 434. ita habet: ἡLes di, milles qui sontindiques enire Margus et Viminacivm fe s. n0str. lab. Adnot. l.J,

558쪽

ron lancenient d un cotide dii Danube, et oti it cristo un lieunomii si nam, avec quelques vestiges d antiquite, et arant uno grande iste adjacente, enire plusteum auires. CL de Rania supra nol. 3. et Marail. lab. 15. secl. XIII. Mannerius VII. p. 78. Viminacitun prope hod. vicum Rastolata, ubi in sinistro angulo conssuentium Illavae Danubiiquo prope nominatum vicumulque in dextro prope vicum Breninholata antiquitatum Romin. reliquiae adhuc exstant cs. Marsit. labb. 14. 15.), quaerendum osse putavit, et quod de insula Theophylaetus Nicephorusque dixerunt, do Ostrona ins. cs. IIasset. p. 707.J intellegi vultillinerariorum numeri faciunt, ut Mannerlo accedere debeam, quamvis aegre a D' villio recedere solitus sum. Vide tabulam nol. 3. exhibitam. Vix operae pretium est annotare, nimis orientem versus evagatos esse Bischoss. et Mooller. p. 182. qui Viminacium in hod. Bulgarica civitale' midin quaerendam esse Scripserunt, invitis, ut illi soliti sunt, veteribus scriptoribus et Ilinerariis. sed neque hic error iis proprius est. cf. D'Anvii l. p. 442.9) Medenatae Aso Diti, Medanarae e. sedeaeas priamum in Ddecuae, tum in laedenatae mulaverunt librarii. Rectius Lederatas scribi picturae inscriptione atque Tab. Pout. nol. 1. cit., maxime Vero Proc0p. de Aed. IV. 6. probatur: μβῶν δε καταντικρυ ἐν τῆ ἀντιπερας ηπειρω πυργος ἐκ παλαιου απημελημένος εἰς κει, ονομα -τερατώ ' ονυρ οἱ πάλαι ἄνθρωποὶ Αεδεράτα ἐκάλουν. δν δ' ἐς φροιριον μέγα τε καί διαφερ Θως ἐχυρωτατον ὁ καθ' ημας βασιλευς μετες ἱ- σατο.* Iustinianus Literata nomino utitur Novell. XI., ut not. 8. indicatum est. De situ castelli cum Procopio Tab. Pout non consentit: nam haec Lederatam in dextra fluvii ripa positam X tantum M. P. u Viminacio removet, Nonas RUlcrin s. Ad Noras XXXVI M. P. CL Cellar. I. p. 459. g. 44. D'An- villius in tab. geogr. locum contra riminacium posuit ot nil scripsit ἡLeseram. li palanka cs. Marsit. lab. 15. secl. XIII J; sed nequo Procopius nequc Tab. Poet. Lederatum contra Ut

559쪽

minaram collocari sinit. Aliter atque D' vili. in Coin iii. do Dacia Traiani Mem. de l'Acad. des inscr. XXVIII. p. 446. fecit, do Tab. Peut. numeris iudico: nam a D'Anvillii senten- il ita de Vimi uacii situ recedo. De Lederata ille I. c. ita disse-i ritit: . SOus Ui-palanlia est uno riviore qui se reiid dans s lo Danube, et qui porte te noni de Lerai ou Grai, dans le-quel on retrouvo de ranalogio avec eclui de Lederata. Et priisque la sorteresso ainst nomineo de solido it la rivo du Danube par te travors de Vianinacium, et qu il n'y avait d aut reo spaco intermediairo quo la largour du sleuve in , it saut re-gardor commo uno erreur dans la Tabie, γ'un nombro dei distance, qui est X, y soli insere entro Viminacium et Led rata, et co numbre est Supprimer η Mannerius VII. p. 79. quoquo Iustiniani Procopiique locos neglexit, I,ederatamque int tab. geogr. ad vol. VII. adiecta in dextra Danubii ripa collo cavit squod Rei chardus quoquo secit, qui, ut Mannerius, Tab. Peul. non bene intellexil) eamque in niunimentoriim reliquiis prope Ramam exstantibus quaerendum csso scripsit. itaquo fortuito casu cum NAn villio Mannerius in eaindem lare dol Lederatae situ sententiam incidit: nam Uipadinsta est in sinistra Danubii ripa contra Barnain, quam pro Viminacio D An illius sumpsit, Rama autem III sere mili. geogr. XV M. P. infra stolata sita est, in cuius loci vicinia Viminucium olim lexstilisSe Mannerti eademque nostra sententia fert. Ita sit, ut is cum D'Anvillio Lederatam , sed eam non contra Viminacium, sed III mili. geogr. in serius silam, in hod. Ut palanka - Nova Palanlia) ad Farasta rivi ostia, paulo supra ostia Grae si . quaeramus. Atque ila quidem Tabulam Peul. satis accuratu Sequimur, neque a Procopio longo recedimus: nam lite non ita anxie interpretandus est, ut Loderata Novaeque ad amus- l

Sim sibi contrariae accipi debeant; sano facilior res explicatu llaret, si Procopium non de Nonis, sed de Mulatione ad K lnum, de qua Il. Ilierosol. nol. 1. cit.) habet, verba fecisse lupi sacere debuisse probabile esset. Si de Pinco cito t. 3.) lCuppisque not. 11.) rocle disputavimus, rectius dixisset Pro- l

560쪽

482 ANNOTATIO AD NOTiT. ORlE . PAG. 105. Dux MOEAlAE l. copius Lederatam eontra Pincrum Piciatim , , ut inium contra Copas Cupum , quam contra Notos si iam csse. 10) Pancirolus annotavit ἡllic cuneus in iras. Ursini do-ost. De Pinco Supra nol. 3. disputatum est. lil) CL It. Ant. et Tab. Petit. not. 1. cili., ubi doc mur l XXIIII M. P. infra Viminacium Cuppas Silas suisse. Kotin ους si OF 9 dicitur a Procopia nol. 3. transcr., qui, ut Tub. PPul., hoc castellum inter Pincum Novasque collocavit. D'Anviti. p. 435. , La p0silion de Cuppae . . SQ range aux et Virons do lambais, clio licia d'un districi particulier. CL Marsit. lab. 15. secl. XIII. Mannerius VII. p. 79.) nulcm XV sere M. P.Sultra eum locum Cuppas exstitisse putat, quoniam Viminacium :mngis quam D'Anvillius versus occidentem collocat. Mannem illis Cuppas ibi silas suisse scripsit, ubi hodie hvicus Posella s. lmseschena sPosch adschist Ilasset. p. 707.J St, caurum Versus a Moldova, qui locus sere contra silvii flae I ostia silus est. Mamil. II. c.J muniment omina reliquias ἡGradina* nominat. Cum D'Anxillio Cuppas in ultera Gradis a, quae paulo iinfra Eolumbala, eaque Novis Moesiae Primae asSigilanda eSt, .velat Tab. Pelit. liuerore, quam nol. 1. transcripSimus, et qua- cum cs labellam n0l. 3. ii 2) CL ad cap. XXXVI. nol. 14. l13) Auriliarenses liq) Λ custollo, de quo seq. not. dispulabimus, denominati. 15) Ilminum hanc in bunatu Temesvariensi, Contra- heginam in dextra Danubii rilia suisse credidorim. Forte Re- pia hum Ptol. III. 10. , quod supra sese m Triballorem posuit, huc perlincl. id certe non obstat, quod illud oppidum a Piο- llemaeo Moesiae Inferiori alli ibi litur, quippo quae provincia lsecundum nostrum librum Oesco fBhera fluvio, secundum

Ptolemaeum autem Clabro mschibim s. Zibriu n. ab occasu torminabatur. Vulde autem salsus cst Pancirolus, qui cum Pto

lomaei Reoiano procopii de Aed. IV. S. Theophyl. V. 10.

Rhesium, provincia o Europae, lam piam id om locus suisSel. comparavit. Secundum Tub. Peul. VIII. B v. Regio hoc Regium XII

SEARCH

MENU NAVIGATION