장음표시 사용
11쪽
psi durentis sere minis untiquior Unodo a qua inudatur: nam nec veri simile, ut reor, idetur, recentissimi hominis nuctoritatem a synodo fuisse invocatum. Ipsa vero panegyrica oratio qualis sit, liber ii ter iam demonstrat, quam ut omnes cognoserint, latini tute quoque donu imus. Propositum auctori est, ex infinitis martyrum, quae cireumferebantur, notis su mariam quandam conficere historiam presecutionum : ex in quaestiones npud ethni ea tribunal in institutas, nec non murtyrum eum iudicibus disputntiones haud sine eloquentiae 1 Dpore nyitatas referre: mox innumera cru intuum genera graphice exponere, miramque martyrum sortitudinc in celetuare, preces quoque ipsorum ad Deum opemque impetratam na rare, epinicium denique velut carmen conelnstre, et selleium pugilum iam euulo receptorum intere Sionem pro laborante ecclesia implorare. Ilaee Sumina constantininnae orationis est, quom nos nanrtyrum xlorine dicandam censuimus.
IV. Severi patriarchae nuti ochcni, Sub Anastasio prae-wrtim imperiitore clari, opus luculentum contra Iulianum halicarnasson em, incorrupti inrum haeret irorum lintesignanum, me habere in munibus, dixi olim Script . 1 et. Τ. IX. prct s. p. XXIV, in Syriacis vaticanae bibliothecae e teibus obser atum. Id opus duplici tractatu conflat, quorum priO- rem mihi a cl. viro mnronita Frane. Mehasebo explicatum, eatenus intine scripsi ad litteram, donec ob eius prolixitatem visum est parcendum tempori, AEt PiuS, nec non posterioris, tantummodo eden in excerpta quae ineditos patrum squos inter Cyrillii locos continebant a p. 194. ad 200. Ope Samhanc esse Sex eri lucubrationem, et theologis valde utilem, nemo negabit. Porro nihil uio sive de Severi eiusdem, si ede luliani halic. grueels fragmentis nunc primum imprcssis; nihil insuper moneo de praedicti Seucri Pgregia immitia, nee non de alia minore Sex Priani, quia seripto liave Suo quodque loco idoneis prologis comitatus Sum. Cuteroqui ego edendorum Severi scriptorum, quo tenus Saltem Ualliolico dogmali
12쪽
et historiae sunt prolatura, nondum sinem Dei: abundant enim haec in Syriaeis et arabicis codicibus, nec non otiam in copticis sal. 34. 62J: tIuod quin vocabulum nitigi, subit animum cohortari Iuniores qui adoleseunt Opticismi illum nos, ut duce catalogo Sotis nocurato, splem ne ptineac lingui eodi eum vnu. nos divulgavimus, inoditorum Oditionem ad redimitur; ut primo i pridem linguam ipsam Plupimo VO - .lnuorum numero in lexi eis augeant; deinde res ipsas squamquam Aegyptiorum copiolae non sunt graecis et orientalibus pomparandae, quotquot frugi sunt luce publiea illustrent. Me certe patrum sermones peculiariter Invitabant: ecce enim hule Spieilegio putrinretiarum Alexnndri et Theodosii fragmenta inserui, quorum integrae homiline in copii cIs mss. occurrunt. S. Petri martyrium pudidi, quod idem scribitur in codire eopsico 62, cum panegyriea in martyrem oratione; et cum ipsius ad divites monitis cod. sit. Serapionis longamnique egregitim Dd monachos epistolam graece latineque lectoribus obtuli: porro idem Serripion in cod. 59. magni Antonil discipulus dicitur nil quiam ego reapse aetatem illum retulit et Maearli vita ab eodem compo ita, cum duubus tuu-dutionibus, praedicto codice continetur.
V. Ι,eontii monachi, in theologica scientia aevo suo Iacile principis, tractotus quinque eontra Nestorianos, Eutychinnos, Severum, Incorruptiooliis, et Apollinaristus, insertis pris rum patrum testimoniis, latine 'extabant apud Cani-sium, Fr. Turriano interprete. Etsi nutem canislanos tom eompluribus gru is textibus Basnagius Ornavit, hos inment eontii libros, defeetu graeci exemplaris, in sua incere lau-nittite Permisit. Ego xero, qui iamdiu Leontium diligere e Peram . propter Pius novus quas alio tempore edidi lucubrationes , nactus demum horum quoque trnctatuum graecume irem, priscum, integrum, atque perrarum , qui fuit olim Cardinalis Salviati, deinde gentis Columnensis, et me PΟΝlrum 3 nnte hos annos prneside ud bibliothoram vatiennam
13쪽
pretio translatuS ost; cepi consilium graeei textus elegantis oppido et puri typis imprimendi: qua in re tum nitis Pommodis legesis p. loi.ὶ tum Securitati praesertim Servire me arbitror: nam Si sorte eaSu aliquo Vaticanus codex periret, non facile alibi id iacturae genus repararetur. Par enuSn me impulit, ut duos simul Nicephori patriarchac commentariolos graece imprimerem contra Ie anomach , quorum aeque nonnisi latina Turriani interpretatio apud eundem Canisium
DE N COLAI I. PATRIARCHAE EPISTOLIS.
VI. Post romanorum Pontificum Scripta, de quibus alio tempore Sermo erit, curae mihi fuit ut in codicibus, saltem ibiter et pro renata, patriarcharum qui orientales Sedes tenuerunt, Seripta rimarer, quae reapse multa mihi se obtulerunt, nondum collecto neque typis impressa, eorumque aliquam partem in editionibus meis collocavi; nempe Alexan
diae patriarcharum Alexandri, Cyrilli, Eulogii, Theodosii,
Τimothei, et eius de quo controversia est Eusebii: Antiochiae, Anastasii, Gregorii, Ephraemii, Severi: Hierosolymorum SO-plimnii: Constantinopoleos Iohannis chrysoStomi, Procli, Eu
tychii, Germani I, dicephori I, Methodii I, Pholii, Nicolai I, et Midhaelis III. Ad Eutychium quod attinet, pulchram ha
beo quam cum lectoribus meis communicem ObServationem, nempe quod illa tria fragmenta n me diversis temporibus ex vaticanis patrum catenis sumpta, unam constituunt et quidem continuam orationem; ita ut fragmentum illud quod inclaSS. AΑ. Τ. X. p. 493. deSinit in V e ρυραυατος, connectendum prorsus Sit cum Bltero quod in Script . vet. Τ. IX.
tem rureus fragmentum continuatur a tertio, quod ibidem p. 624. incipit Τῆ γαρ πιεῖν; ex quo sit ut satis SpntiOSum habeamus ac pretiosum Eutychii patriarchae de sacramento eueharistiue segmentum. Patriarcharum quidem nteXandrinorum et antiochenorum plurima sunt, in orientBlibuS praecipue vati . codicibus, veluti in illo cui titulus siles putrum.
14쪽
Hierosolymitanorum haud tantus est numerus. Constantinopolitanorum denique ex graecis codicibus multos mihi inediditorum seriptorum titulos udnotavi, quos si nune velim recitare, nimius ac prope importunus sim. Quod igitur nune neri poterat, unum selegi, Nicolaum 1. patriarcham, cuius iam aliud breve scriptum de christianae vel potius monasticae vitae ratione ante hos annos protuli in praedicto Seripi. vet. Τ IX. p. 6 Il-618; nunc autem epistolas plurimas eius animoso editionis consilio in publicum esseram. VII. Nicolaus hic sub Leone sapiente imp. ad patriarch, lem sedem evectus ruit anno DCCCXCV., quadriennio post Photii obitum. Idem post novennium laut post annos x , ut dicitur apud Leunclavium in iure gr. min. p. 301. a Leone praedicto, cui in quartarum nuptiarum negotio adversabatur,
Secte pulsus rei, quam nonnisi anno DCCCCx I. sui, Alexandro Iaeonis demortui fratre recupera it; donee anno DCCCCXLV.
obiit, decursis in episeopatus regimine i subducta exilit intercapedine I annis tribus supra viginti. Ab Ephraemio chronographo V. I 0050. Seqq. dieitur ante episeopatum monachus Pius, Sopiens, magna fama prneditus, ct byrantina sede dignus, quam priusquam occuparet, Osiletum mystici gesserat quod ei cognominis instar inhaesit j Id est, ut vulgo intelligitur, sanctiori consilio nulleo a secretis suerat. Ab eodem Ephraemio dicitur gente italus, et a natura comps ratus Bd eloquentiam, - Ιτα ωυ, περὶ γοργους. Nicolaum hunc sancti titulo donatum video a Baronio in annalibus, et a Bollandianis, Cupero scilicet in patriarchis constantinop., et Hensehenio in actis Sanctorum die xv. maii, qui postremusncta eius, ex Leone praesertim grammatico hausta, neeurato seripsit. Ne quid dicam de laude sanctitatis in Nicolaum a Graeeis PMSim cumulata. Sane rigidum vitae genus, cuius argumentum est tractatus eius a nobis retro memoratus et editus, pastoralis insuper eiusdem Zelus, constantia, et exl-mia caritas, merito opinionem sanctitatis Nicolao conciliasse videntur. Nunc ei rei negotium laeessere nonnulli haud absurde credent, quod in semiada ncl principem saracenum epistola honorisnee Photium appellat. Verumtamen id more lar-
15쪽
in,Se Graeeorum sit, npud quos I hotius insignem doctrinae. sune memorinm reliquit: deinde eumdem multo ante obitum cum papa Iolim me reconei linium scimus: denique ut cum reverontia de Photio loqueretur, pietas quaedam sunSit, quin Se preSh, teralem ab eo reeepisse consecrationem his v rbis
Causa vero nominandi Photium haec suit, quod is quum patriarcha osset, singulari benivolentia cum saraceni principis, cui Nicolaus scribit, patre devmeius suisset. Cyteroqui sub Leone imp., iluo temporo patrini chu fuit Nicolaus, parem dogmaticam sexcepta quRrtarum nuptiarum controversia disciplinari inter Peclesias romtinam ne byrantinam fuisse, npparet passim in liis epistolis, nominatimque in Lxxv. p. 350:. exploratum tibi est, tempore i mini Leonis, I u Mim et qui
i adhu irebant, tus concordiam coniuncti Om'mque cum rei sta nostra si venisse; vvumquc alta pa n e et eic. Igitur dissidium ne prope Selii Sinu, quod haud semPl in liliis opistolarum locis memoratur, inter ipsos sn pius vertitur Grne 6, quorum par, quartis nuptiis , ncque ne Romani, favebat. interdum tamen eum Romanis quoque contenditur, praesertim in xx xli. grandi epistolis, qui Leoni imp. ad orsus suum putrinrcham suppetias, legulione misso, tulerant. Sed do his infra. VIII. Oh hane hre em de Nicolao absol endam nolit inna, unum mihi nominandum superest documentum, ceteris hi graphis ignoratum propterea quod in nas. codice latet vat. Ottob. CXLVII. p. 132. seqq. hoc titulo: ἐρωτι τG
nem religiosum imperatorem in ordinationρ Alcolui sancti simi putriarchcle. Habet autem formam ilictionis extemporalis. Anne nec elegans est haec oratio, nec gra toris momenti, neque digna milii visa est, quae sileret comes disertarum atque Elegantium Nimini epistolarum. Collaudantur in ea Lm imp. et dilectaaus. Aliter tamen iudieiihum de fidei proseSSione a dii colao, dum ordinaretur, publice reclinia, et Praedicto Sermoni udnexa, quae religiosae historiae multo
16쪽
istilior est, tum quia byrantinae ecclesiae praxim in miorum antistitum inauguratione demonstrat, tum quin serapicua praecipuorum dogmatum XI milio est. Utique Leunclavius, si ei comperta fuisset, hanc in graecum lus transtulisset. Etenim illa quam habet p. 440, dixersa omnino breviorque
tes episcopos, prositetur Nicolaus fidem suum do Τrinitate satis Suhtiliter et enucleate, nulla saeta mentione de controversia cnin Latinis circa Spiritus sancti propessionem. Transit mox ad Domini incarnationem quam uelpie contra varios errores diligenter exponit. Postremo septem DPeumeni enrtIm, quas recenset, synodorum delinitionibus adhaerere se constetur. De Sexta quidem synodo linoe ait: τῶν τι κυούστατο v c .
xtuliuo et orthoi inor se voluntiath repvnuna sigmentum unius in Deo Lumtinato romututis aboli erunt, Scryti inquum et Pyrrhi ae Cyri, et tiliorum quorum is pranu u crrorem. Animadvertat hic quisquis non partium Sta xeritatis studio ducitur, duos Nieolaum decessores suos putriarciam, tertium autem alexandrinum inter damnatos haereticos nominlare , Honorii vero romani nullam mentionem sacere, de quo tBmen reticere non potui ut Si reapse in notis authenticis sextae synodi nomen eius Scriptum fuisset. Mane Honorii omissionem luesiSinta quoque synodica S. Sophronii quae lecta fuit in SeAio concilio i prorsus iteri, lain ego dixi in adnotntione nd Nicetne thesaurum Spieit. T. IV. p. 465. Item in libello Graωcorum Synodico linuit seribi eum praedictis Honorii nomen, dixi in adnot. ad photianum syntogma cationum in Spicit. I. Vii. p. 5. Uuini Si S. Germanus de haer. et Syn. Bpud tomo eodem Part. i. p. 52. Honorium quoque collocat cum damnatis monothelitis, nonne vel ipse deceptus fuit, vel eiusdem sori se scriptum interpolatum 7 Et quidem Germani libellus privati Scripti vim habet; at Sophronii epistola, et Alcolni prostasi O, publicam e Iesiae auctoritatum Prae Se M
17쪽
runt. Hare scripsi haud si emens neque debacchans pro rom. sedis honore, ut de ponti sietis scriptoribus ait Cauneus ad VI. concilium, sed pacificae veritatis ut spem viribus nixus, et intimi sensus testimonio confirmatus. Sed iam nd Nicolai epistolas accedendum eSt. IX. Has invenimus centum et sexaginta tres in codice valicano, quarum ut suis Ioeis adnotamuSὶ unam graece et latine non plenam Baronius edideriit ad nn. 917. inpud nos ep. 28.ὶ aliaS vero quatuor inimum latine, et quidem mutilas nec satis bene in latinam linguam conversas quae sunt upud nos Ppp. 49. 102. 130. 145.ὶ 'am harontanum langmentum ad ducem Longobardine dissidet plane a nostra epistola 82; quare illiunde Sumptum videtur. Denique npud Pundem Baronium iid an. 912. et sili, indeque in collectione labbeana conciliorum Τ. IX. p. 1264. Sim. duae illae leguntur, item latine tantum, ad Papam, quae Sunt apud nos grume Epp. 32. et 53. Manebat itaque inedita haec Nicolui epistolarum collectio; siquidem septem tantum, et quidem mutilae, una videlicet graece, sex latine, lucem aspexerant. His dictis, sequitur ut editionis nostrae rationem eX- ponamus. Decursis his celeri lectione epistolis, viSum est Valde utilem fore inhorem, si de pluteorum denique clauStris printraherentur, praesertim addita interpretatione latina, non Sine scholiis saltem historicis. Verumtamen Spici legio meo iam praclinitum terminum attingente, meque ipso curis multis di, Stento, id saltem non fuit negligendum, ut minutioribus grae- eis typis cuncine epistolae imprimerentur; ipSarum vero notitia prohoemio nliquo, ut nune facimus, lectoribus exhiberetur. Etsi igitur prout eae Incent in codice, ita in nostro volumine sine ulla ordinis restitutione apparent; rem tamen nitente consideranti, septem sere classes epistolarum harum videntur. l. Ad principes Sararenos. 2. Ad Bulgarino Principem et archiepiseopum. 3. Ad rom. Pontificem et eius. cloetae homines. 4. Ad imperatorem byrantinum, et od Primcipes Armeniae , Abnsgiae , Longobardiae , et AmalybeOS. a. Ad episcopos. s. Ad magistratus civiles. T. Ad sacra ODncia vel monaehos, et ad privulos homineS vel Ruonum .
18쪽
Classis prima. X. Duae sunt ad cretensem Amiram, Sive principem, epi-
Stolae . Cretam insulam iam inde a Michaelis balbi temporibus, usque ad Nicolai patriarchae et Constantini porphyr
geniti aetatem, immo usque ad Nicephorum Phoeam sub Saraeenis Amiris suisse, teStantur passim historici bygantini, nominatimque Constantinus de Ddmin. imp. cap. 22,- et Scriptores post Τheophanem ed. PariS. p. l85. Cyprum quoque insulam antiquius ndhuc, id eSt trecentis sere ante se nnnis, stipendiariam factam Saracenis nit Nicolaus p. 163. Reapse sub Heraclio occupatam a Saracenis, deinde n Basilio imp.receptam, moxque iterum Sub tributum Saracenorum redactam, narrat Constantinus in thematibus. Sic tamen tum sui, dilam Saracenis cretenSibus nit Cyprum Nicolaus p. i66, ut aeque propemodum graeco imperio esset obnoxia. Causam vero cypriae recentis ealamitatis dicit Damianu in apostatam, qui revera factus Tyri Amira, eo tempore obiit, ut narrat cum Nicolao etiam Cedrenus ed. paris. Τ. II. p. 612. Inm Himerii praesecti maritimi, cuius item meminit 'icolauS, Victoriam Davalem de Saracenis memorat ranaras lib. XVI. 14. Epistolarum Nicolat scopus est, ut cretensem exoret Amiramne in Cyprios immerentes saeviat; atque ut captivorum libertatem, Si fieri possit, impetret: quos inter illi praecipue,
ut reor, intelliguntur, qui Ob horrendum Thessalonicae eXeidium in potestatem Saracenorum per id tempus Venerant, uti legitur npud coaevos historicos Iohannem lectorem, Ioli. Canientatam, et Demetrium Cydonium. Culamitatis eius etiam in ep. 75. p. 350. meminit Nicolaus. Tertia Nicolai epistola classis huius sapud nos ep. 102ὶ supremo Saracenorum CR Iiso scribitur, qui salso rumore nudito, quod Saracenorum oratorium Constantinopoli suisset dirutum, nonnullique e suis ad Isiamismum deserendum coacti, iniuriae ulciscendae cupidus, christiana templa in saracenico imperio, propositis edi-PUS , prosterni iusSerat; dum crudeliter interim christianos captivos Saraceni tractarent, ita ut et morte damnatos, non
19쪽
rapite plecterent, sed inore poetidum iugularent ta temporalia mores lὶ , et ligno suspensos in pidum sagittarumve in otia per ludibrium perimerent. Negat igitur dii eolaus et delubrum ullum mahumet istum n pud Graeeos fuisse deletum, et ullum hominem vi metum christianum: imperatorum donique Phristianorum clomoni inna, ei Porpi tuam erga sararenos captivos mansuetudinem praediecit. His et aliis eius generis dictis mollire Catili animum nititur. Clussis accuui . XI. Sequuntur prolixae ad Simeonem principem hulgarum opistolao viginti sex, ipiae est pars colliretionis huius nobilior, in qua omnes Nicolaus graecanione eloquentlue, Eu-rde P. Sl Ordiis, Pori sinueticol puctoritatis, teli Pximii, et Dariis talis Phristianae vires est undit. Sittimn Bul arorum princeps,
Michneli patri suecessit, qui linte baptismum fuerat Iloguris, et ad quem Phutius praeelarum illam scripsit Ppistolam, vel potitis rQ iam et christinuam institutionem, quae in libris extat. Simeonis patrem salso dicit xl adimirum cingius insumit. Sola v. turc. εω . puris. p. ali, cui Maurini lari de eris. les ditiosi dubitanter adsentiuntur une uutem Si memnis patrem suisse novarim, id ost Mielmelem primum, epistola 25. Nieolui dubiture non sinit, in qua Simeon dieitur secundus Bulgarorum christianus princeps, sitque insignis prosopopoleti parentis eius qui Hiristianae religionis laudator apud Isulgaros dicitur. Porro notissimum Pst Rogarim seu Michaelein, primum apud illos principem baptismo suisse lustratum. Uui ergo npud Cangium et Maurinos interponuntur inter Bogarim et Simeonem prinoipes, videlicet I'resiamus et Michael Voriges, eorum nulla mentio sit vel ratio nrit Ino habetur: cuius rei causam , quae multiplex ESSE PONest, nune inquirere nolo, ne a meo proposito longiuS nberrem. Primis igitur Constantini pueri cum Boinano Leeapenoi inperuntis linuis, quum Nicolaus praecipuus regii pueri tutor palatium et res publicas magnam partem admini Stri rei, -- ciuidum iam bellum Simeon hul Murus nil, Pimus imperium x
20쪽
rebat, contra Medus paeis leum tam olim eum Leone initumi p. 176. 187. , rapinis, en ibus, sacrilegiis, vastitati indulgens, istae mala late describit lugetque summo in re pn- triarcha, propterea quod nulgari a Graecis non ita pridem baptismo suscepto i p. 202. 206. 279.ὶ parricidiali , eluti bello parentes suos sideique Ructores persequebantur, christianii que sanguis invicem susus daemonibus invidis lita hatur. Causae belli artae erant f p. 193. SPq. 213. 232. in sed ambitio Simeonis praecipua, qui pueritiam ConSunlini contemnens, imperium assectabat p. 178. 234. 244. 247. 2n3. 27 l. 3 RO-mano insuper Lecapeno Simeon irascebatur, qui de tutore imperatorem se secerat p. 2ai. Quum ergo moenia uisa Constantinopoleos Bulgis rum nrma pul Sarent, NicolauS ut regio pupillo et imperio atque eccleSine consulens, nullum non lapidem movit seribendis tot epistolis, quibus non semel Simeon respondit , p. 185. 200. 219. 231. 236. 247. 250. 265.
269.ὶ mittendis Iaepe legatis, Osserendis utilibus conditionibus, veluti nuptiis cum familia domini Romani sp. 223. , p cunia , multa vostium ut, parte etiam aliqua territorii l p. 235. , poena ecclesiastica, ex Ommunientione videlicet, non semel indicta p. 199. 252. , precibus denique, lucrymis, Omnique
genere asse tuum et urgum nlarum exprompto, ipso i Stremo
legatus necedens s p. 269. 28 l. ut Simeonis animum, principis alioqui maxnis dotibus praediti p. 176. 215. 284. 286. expugnaret; id quod denique impetravit: etenim scimus, Simeonem omisso nil extremum bello, recessisse nb imperii quae insidebat visceribus, et in Bulgariam Suni a remeasse. Magna certe libertate dicendi, non sine humilitate christiana, utitur in his epistolis Nicolaus: nam et p. 200. Sie n perte Simeoni denuntiat: pater tuus πο sum, velis nolis, licet. minimus episcopus, qui certe religionem D i non negavid etsi enim forte peccatores /piscopi sint, non idcirco ros iudicos Dbent; sed contria episcopi de vobis iudicubunt, si certe Christi ores estis, is que ab eius yrme aberrantes. Neque illine desunt in lais epistolis notitiae, veluti de tyrannis variis hymntinis, de
Chosme poris, de noxa Chersonis praetore, de Gallia milio et Chrus minimo, do montis OIympi monacho qui por id tuni-