Cursus philosophicus Thomisticus. Vbi conclusiones singulae ex principiis tribus expositis ... authore p. f. Alexandro Piny ordinis ff. Prædicatorum ... Tomus primus quintus

11쪽

E L O G I v M. νius detorquebam :Quasi inter illos computandis is eo utat- , qui in coelum posuerunt os susim. Inde In de*erationis pene barathrum deuo

lutus. -

2Eterna etiam per te in Uligebar poena quia tune damni poenam experiebar. O quoties lamentabili hoc eonclamaui is ex clamaui fremitu Fruendi auidus,sed ignarus inseriν:Heu Luo abiit gaudium meum I haceine latris in mea lSiecine me dereliquit amor memi&uid ergo diuturnum,si aterna pereunt to dolores 1 ὁ angustia l&uo rediit lux ilia mea aterni solis

amula,

sua toties attigit inaccessa, / rebendit ignota: Lua toties comprehendit immensa, apprehen dit nouisma 'Luid ergo mortalibus tutum,si nec tuta, qua

tutrix.

Luo quo tandem me vertam , ad quem ibo, quem pereunctabor I

Si nullibi prasentem video, qui es ubi

que: si elongatur qui debet trahere :εise abscondit, in euius odorem currere debeo.

12쪽

O pie Domine, Ruid toties a meo frustratus usque adhue, des erio r&uid sibi vult pertinax hae ct diuturna fraudatio ;Sed fraudatio , qua radiorum nutrix, si

picionum fomes , nouerca amoris

Nunquid , si dismutatio es, nimis

molesta ρο modicum longum lMolicum , pia Domine , modicum dicis, quod non videbimus te Saluum sit verbum Domini mei Modicum es, sed longum valde

nimis. - .

Hic igitur arumnosus anima status.

Quid ε

Nisi absinthium pueros ablactans: Nisi dilatans is extendans malleus INisi pollens clarificans lima rNisi fornax, in qua probatur aurum ut ruis

ilet.

Ergo Ne timeas ἴ anima, ne de*eres Sed de abscessu, ut de accessu lucrum Je-

13쪽

Tibi venit amor , is a Te reeedit Venit ad consolationem, recedit ad caute iam , Ne magnitudo constat ιonum extollat

Igare Proverbium es r Nimia familiariutas parit contemptum.. Recedit ergo amor, is eum amore amatus

tur 3

tura

igitur Anima uior esto, a anima t

me tibi subsiciat angustia grauitus, nisi adst

me tibi frequenter insusurra , quod mihi toties susureauit Chri-- stu .

Ergone sponsa satis , dum θρηso

vite 3 Latabor ergo tremula , ubi pauit

via pratia renὲ horrifera nimis, ut posim velle, aut velim posse.

14쪽

In his igitur e so , o anima l in his insta;

Et ubi ambulaturis in medio vn 'bra mortis, hoc . ut prophetice , iise, veraciter tibi dicito. Post tenebras spero lucem.

INDEX

15쪽

NTRODUCTIO ad Metaphys sicam , ubi de existentia di necessitate Metaphysicae, de obiecto , de definitione, de fine , de principiis cognitionis es, de diui- sonibus principiorum cognitionis 3 de e - irudine principiorum Μeta physicae , de c' principiis ipsus entis , de ei uidem proprie

prineipiis ipsus entis , de ei uidem proprieu tatibus , de earundem distinctione ab ipso,t ente , de unitate , de variis unitatibus , de quidditate veritatis , de veritatis diuisione, J de bonitate. pag. I. z. 3. 6. S. 6. 7. 3. s. I na I ri & Ia .

De ente creato tum in eommuni, tum in p-ticulari , de incorporeo , siue Angelico. pag. I Q v AE S T. I. De constitutivo entis creati, an primario constituatur ens creatum per esse . ab alio. . P. a s . Concluditur negative. P. I 8 Soluuntur obiectiones: 'δ Dilcutitur mens D.Τhomae. P. 3 III. De ente essentiae & existentiae , virum e G. sentia in ente creato realiter distinguatur ab existentia. p-3 3 Concluditur affirmative. P. 36boluuntur obiectiones P. IDiscutitur mens D. Thomae. p. s vin3xstiuncula an distinguatur existentia a subsisten

16쪽

suinstentia & quaenam sit ratio huius a

Priori . . P. I III I. De ente possibili : utrum essentia secundum quod possibilis sit positiuum quid de

intrinsecum 3 non autem mera non repugnantia , siue mera denominatio extrinseca. Pag. PConcluditur affirmative. p. 62Soluuntur obiectiones. p. 6 6 Discutitur mens D.Thomae. p. 7 31 U. De ente modali : utrum omne quod est in actu aliquo exercito , sit in eo per mo dum aliquem , siue actualitatem modaliter distinctam. P 7 7 Concluditur aifirmative. P. 8OSoluuntur obiectiones. P. Discutitur mens D. Thomae. p. 9

nam sit in substantiis principium indiuidua- Iionis. p. 9 sConcluditur, nec per haecceitatem siue haec-ceitatis modum ; neque per quantitatem tanquam per formam immediatam 3 neque per ordinem ad quantitatem indiuiduari materialem substantiam 3 sed per seipsam, ita tamen ut ex duobus quibus componitur. ptimario proueniat indiuiduatio ab ipsa materia, potius quam ii forma. p. s

Solvuntur obiectiones. i P. I. Discutitur mens D.Thomae.

Quaestiuncula an & qualiter indiuiduenturaecidentia ex subiecto. p. I a 3VI. De ente creato spirituali siue Angelico secundum substantiam e virum natura Angeis lica mul. iplicari possit in plura indiuidua intra eandem speciem. p. 1 3 2Con eluditur negatiuia p. 13 6 Soluuntur obiectiones. P. Is Discutitur mens D. Thomae. P. Is et VII. De ente creato spirituali siue Angelico

17쪽

INDEX QUAEST.

in ordine ad Ioeum et per quid formaliter

constituantur Angeli in loco. p. I s 3 CONCr. vs In I. Formalis 3c immediata ratio essendi in loco respectu Angelo rum esse non potest earundem substantia.

CONCL Us Io II. Formalis & immediata ratio essendi in rebus localiter Ec tanquam in loco rei pectu Angelorum est eorundem operatio virtualiter transiens. ibi

dem.

Co Notus Io III. Formalis di immediata ratio essendi in rebus siue in loco me te indistanter respectu Angelorum non est eorum operatia , sed modus quidam accidentalis reducendus ad praedicamentum v bi. P. I 6 Soluuntur obiectione S. P. I 6 ΦDiscutitur mens D.Thomae. P. 17 2VIII. De ente spirituali creato siue Angelico in ordine ad cognitionem : utrum aliquid adueniat Angelo, ut de nouo cognoscat sin gularia quae de nouo ponuntur. p. I 7 6 Corollarium , in quo varia de Angelo expenduntur ec Ieioluuntur nBtatu digna. Pas. is 3

LIBER SECUNDVS.

De ente in ereato siue de Deo. p Q. V 2LsΤ. I. De entis increati constitutivo et utrum constituatur Deus per principium ra- dieale intellectionis substantialis. P. I ssConeluditur assirmative. P. 2 O LSoluuntur obiectiones. P. zos Discutitur mens D. Thomae. p. 22 RQuaestiuncula et virum conceptus essentiae distinguatur ratione in Deo a conceptu natarae & quodnam in hoc casu sit eius assignandum constitutivum. p. 2 3 s . II. De

18쪽

II. De attributis Dei in communi: Virum diuina attributa plusquam ratione differant inter se, 6c ab essentia. P. 3, 3 1 Concluditur negative. p. a 3 2Soluuntur obiectiones. p. 2 3 7 Discutitur mens D. Thomae. p. 2 III. De Dei aeternitate : Vtrum res siue futuraesae existentes fuerint semper in aetegnitate vere te physice praesentes. P. 2 IConcluditur assirmatiuε. P. s 2 Soluuntur obiectiones. P. sDiscutitur mens D. Thomae. p δοῖ IV. De Dei immensitate: Utrum verificari ponsit, quod sit Deus per immensitatem in ipa-

iis imaginariis. p 2 6 2Concluditur affirmatiuh. p. 2 6 7Soluuntur obiectiones. p. 2 7 Discutitur mens D. Thomae. P. Z 7 sV. De omnipotentia Dei vi operativa ad extra : Vtrum actio qua operatur Deus ad extra sit in Deo formaliter immanens , de eum Deo identificata. p. 2 sa Concluditur affirmatiuE. p. a 3 3 Soluuntur obiectiones. p. 2 3 6 Discutitur mens D.Thomae. P. 2 s 1 Corollarium notatu dignum, & a Thomistis pro stabilienda praemotione, ac pro materiade auxiliis maxime annotandum. P 2 93 Quaestiuneula e utrum creare ita solius fit omnipotentis Dei , ut nec etiam instrumentaliter possit competere creaturae. pagi

VI. De visibilitate Dei: Vtrum possibile sit videri Deum ut est in se per speciem expressam creatam 3 an vero omnino impossibile. Pag. I 3 Defenditur utraque opinio tanquam probabilis. . P. 3Is.&3Z2VII. De scientia Dei r Vtrum possibilis sit in Deo vel impossibilis scientia media. p. 3 3 2 concIudi

19쪽

INDEX QUIES T.

Conelusio: adeo parum habet scientia media de possibiluate, ut quot eius definitionis paroticulae . tot eius impossibilitatis debniti ua

na voluntas decretum erga actus nostros liberoso

Conclusio : habet diuina voluntas erga actus nostros liberos decretum praeuὲum, PI aede terminans & per se efficax : nec in hoc impugnando decreto est inter aduersarios vir cum viro ; & quod maius est, neque vir se

cum. . p. 37

Discutitur mens D.Thomae. P. 3 3 Δ

INTRO

20쪽

META PHYSICAM.

uinum est, inquit Aristoteles rtantus est videlicet scientiatum Theoreticarum prae caeteris splendor. Metaphysicae vero quae inter scientias Theoreti cas principatum obtinet, quanta sit dignitas. vel ex eo maxime intelligimus , quoa res omni materia immunes sibi proponit contemplandas. Vnde quisquis est qui rerum prae . stantissimarum renetur desiderio , huic sedulo incumbae disciplinae , & eo quidem libentius. quo iucundior est ac suauior Dei cognitio . quam eius Ope consequetur , ut isth tandem adepta notitia ad eiu dem amorem dc cultum vehementius inflammetur. Porro ut ad grauissima , quae in hac scienti λpertractari intent , viam paremus , lubet hia aliqua praemittere de nomine, existentia , obiecto, fine , atque principiis Metaphysicae alii Gque facilioribus di. notioribus , ut scilicet eorum adepti notitia non patum iuuetur animus ad discedorum ac dissicilio tum inteli gentiam; unde Ae introductio ad Metaphrsicam merit. appellatur, nec tamen in his discutiendis pro cedemus disputatiue . ne stilicet tamdiu in Metaph. Tom.III. Λ hoc