장음표시 사용
11쪽
Monachis examinandas obligationes suas , toto hoc Scholio elucidandas aperiamus sincere oculos & no: iras attente
a. riualis debeat esse Abbas, suae Regulae Capite II. Sanctus Bencd.ctusexposuit , sed omnia sunt nimis generalia , di nos speciali inagisterio iniugemus ex illa doctrina diducio. Volumus igi orare
qua stimus, ite cogamur agere debemus. Sed B ardus tana clare nobis loquitur , ut velimus nolinius, cum non possimus attactare ignorantiam , debemus errores fateri, di aut aliter agere, aut Superioribus occasionem praebere ut
m e tenera, ferique duos per initis Itonsonem alterutrum διιιον es; faeli curavnsem, alterum homilis Otidientia . sesid
IV. Earim forias e militas a subditis ni-
DDpminus exigiti r in obtemperando, qua a
Praepositis in disyensando. Legamus , audiamus itenim, secundo & tertio; verba
enim sortia sunt,& in ipsis breuiter pluraristatis dicta, quam toto l bro Religiosis. Profissio pactum est sed commune; prinmittenti, acceptanti. inscrt debiti necessitat em kd parcam; hoc esti aeque Prslatos obligantem & subditos, seritata tumen materiae proportione. Ut prosesii nis Religiosus est obedientiae luimilis debitor; vi acceptationis Abbas cura & d ligentia fidelis. Subditus ergo non iurat modo sed & Superiorem acturat, ex pacto resultat, ut sicut Subdituς tenetur sequi, sic ducere teneatur Antilles; sicut ille obedire, sic & ille praec Pere.
c. Professio Religiosi haec cit , Ego
A. prumitto stabilitatem meam ς conuersionem morum meorum Obedientiam
impliciiὸ, paupertarem, caseuiei se cundum Re iam S. Benedicti Abbatis e
ram Deo GT Sanctis eius, qDorum re5quia hic habentur in hoc loco, qui vocarur A. constructo in honorem Beanfima semperque Virrnis A faria, in praesentia Domini
Abbatis. Haec est, qua se Iimior se dit sponte Maiori. Haec, quae Bernardo teste, aeque adligat de Priorem. Haec, vicuius Abbas N Subditus pati necessitate tenentur. Ipsa uitur Adiuratio, & si liceat sic dicem, Aduopo est, & eius acceptatio cit Iuramentum. Votumquz ex parte imperioris respondens. Et siqii, dena nunc concipitur, exprimi aeque pinterit verbis. Haec est igitur ad Melliqui mei Bernardo mentem. D Compromissio Praelati. Ego q
νι is fruare stabilitatem promissent .
Me inuigilathrum , facturn que vico . vertos mores tuos, dy in ordirae ad istum finem adhibiturum omnia media n chssa νia; constia, monita, .praecepta , nec permissurum, quod in obedientia, paupertate,
aut caritate detinquas , sed cooperaturum ut omnia obserues secundum Regulam S. Rex edicti Abbatis. Id gitur promitto c rom Deo Gr Sanctis eius, quorum reliquiah c habentur in hoc loco, &c oe in proe tia tui ipsius.
E. Et incipiendo ab ultima clausilla; quid est, Inpiaesentia D. Ablatis, de up asentia tui ipsius 8 Haud filior , aut est citatio ad tribunal diuinum, & print citatio, qua uterque compariturus coram Deo pollulat, vi & alter comparcat , ut contudicentiar, decidatu que ,
An superior, qui de bat conducem exemplo, subditiam prostrauerit scandalo ; au subditus abusus virtute superioris fit erit. F. Ad hoc tremendum Dei tribunal, non unus Praelatum subditus in proseosione , non ibium & Praelatus Subdutum iii compromissione , sed etian utrumque Sanctus pene dictus appellat, eo tam festibus verbis, ut videatur citius
12쪽
Θ, bonum Tibi videtur si calafinie- .asi 2 9 opprimas me sic irreligiosi oculi
sent stria, quae num- Iudicant opus manuum tuarum , M
tores intelligebat) adiuves Num ul
riim, coram Deo, de laesa Maiestate m- des a Scio sitne me Abbatem. me Dasti
- - - ν quidquid in ovibus Pater familias
sit nemo quide manu tua possit emere.
Σ-ego miser pastor, tametsi oleum & Op
selemia re- dero, in iudicio Domitu absolutus sie P vG ς - ἡ . . spem, sic mihi compromisit Benedictina G. Me miserum, illud in prasimia, in Regula dicam cum Propheta. Iullitiam rasentia pe: tuo in meis aurims tiim tuam non abscondi in coi de imo - v mi, nec possum non audire etsi velim. tatem tuam illi & salutare tuum dixi I
r Quandoquidem Histia consuluerim , monii da, praeceperim, punierim, &
-Vπα ' diligςntia, quam adhibeam, nullia ad
H Te inlim D aue A. νς'' musmν Te Roberte, ad iustum H. Te olim Robertum a desectione Iudicem Christum appello, ut ante etias miterum, hodie a poenitentia stelicem ) tribunal in mea praesentia, ut tuae prinal loquor , & interrogo, an non fiteris sessionis verba urgeam, comparcas, ut ummopere perterritus, cum doctus es, in tua ego causiam meam exponam. Sedit Pilitarint illa verba coram Deo, quia distas, & serte tuae peiditioni intem Z π prasenna in balis ' Sed non opus tus, nec ausicultare vis praecepta Maa testatur poenitentia siti, nec inclinare autem cordis Tui deuia tua, qua cum charitatis Iucro, iactu- admonitionem pii Patris libenter exemras pritinas recoeperasti. Guniacum hie- pere & efficaciter complere, ut ad eum intolerabilius, sanctitatis per obedientiae laborem redeas, a quo per inobedietatis desidiam recesseria mor icebat Deo,Noli memndein sumo calamum & hanc Epistolam in
13쪽
aetatis authoritas causam Tuam , An, mas tuas conturbat. Ad tribunal igitur tuum appello , ad tuam omnipotentiam conisio. carebo enim potetiate ut meas secundum Regulam Benedictis nam dirigam , tribunali 't negligentias ibas secundum eamdem iudicem, quam diu ista Seniore non caruero. Comu reat ergo coram Te, siquidem coram Tepromista nec obseruare vult, nec abis obseruari permuttit. Sibi ipla Sancta Antistes diuinitus audiri visa, m o lut fusa solatio habita oratione recellit. Αatis adiudicar . Timeant 'x 'IUD A est . Clior luit ad tremendum in dientes Monachi, di munita quidem saarint
& bene disposita, ut creditur; ludiuit & tot scrupulis plena mansiit Antistes, ut indiguerit consultatione siqua ne care rei solamine. oc quidem sublata illa romota progressa abusus omnes summa cum facilitate & 'licitate GHrinauit. Uiuit adhuc, nec ipsi prodesse poterit,
ordinis Ostertiensis , quae angebatur trahunal DrouocatOS. δι' ἐ
σcoris; evius doli sicut fallere nolunt, ita minon possunt. Itaque arb/ter meus D M IESU, de vultu Tuo rusticιum meam prodeat; ocuti Tui videant aquil trem, videant ct iiudicent. Recepit has
lineas Robertus, & in magna Epistola quas solas; de ita turbatus illis fiuit, ut maluerit coram Abbate suo in Dei praesentia comparere, quam coram ino in praesentia Domini Abbatis. Nolint experiri appellationis vim, satius iudicans in hac vita stoendum Reaeiana Benedicti nam in loco Deiparae Beatissimae s cro in Abbatis sui praesentia itidiri,
resipiscant; appellati ad tremendundi
tribunal, compatituri sunt coram Deo& Sanctis eius, in praesentia prouocantis AbbatiS. H. Timeant Seniores, &quicumquem gna fiterint in monalis ijs aut citate praediti, ne sint Superiori, ne Sut: ditis impedimento, tam vel ille vel isti satisfacere volunt litterae, iuxta quam Vl-
tribunal prouocatos: aliquod de Abo tibus adamus. Reseram, quae D.nmnardo, Botyn, mihi & nonnullis aliis ante annos tres confidenter & sincere sunt dicta; restram, inquam, sit horror aut linguam aut calamum mouere remuotid in Monasterio N. nomen ne expirmam impediunt lachrymae ) mortui Ambatis cadauer, ut motis bene ornatum, ad capitulum in seretro consertur, ut in
de ad Ecclesiam & chorum. Erant ii, .
Mi Pialteriunt uixta pium ordinta ritum iuuercnt, qui vellas decentius compo, nc ut, rosis oniaiciat. Cadauer-quo in illorum iuniorum praesentia, qui vina tuae in eius oraesentia emiserunt , i 0
scrupulis propter sestinani mortem ciriuisiam inueteratae steminae, quae illi ab initio sui regiminis fuerat a turbati Dbus . Volebat uuilla ad Regillae rigorem
reducere deuota Antilles, necauerint
tibias Mollisium animis, si via Diaior fuisset . quae sua auilioritate & impullasia uniuersas contra Abbatissam S reforemationem atritabat. Laborat, ad labo rat haec, nec proficit . Clamat ad Deum, Sanctos imi at, & semel quasi despota dens animo & malitiae se opponeti sum cumbens chorum init, venerabile Eurcharistiae Sacraeuentum adloquitiir, ει
14쪽
Quirim Ego sum octauus-decimus huius
ista uias, qui ardeo in inferno. Talato omnes percelluntur horrore, ut nec animum adhaerendum, nec vires ad flargiendum haberent. Tandem cadauer une
pompa sepeliunt, & via vitandum eratre calum pompam tuneream pro purgatorii animabus absoluunt. Examinaui postea, qui ille miser Dominus vixerit aut deuixerit; & audiui fuisse commessationum amasium, ebrietatemque
exemplo & indulgentia in suo monasterio promouisse. caeteroqui hiille in bona opinione. κ. Scio haec posse a Theomnis carpr, quod mimis videantur scholastica, nec rigorem syllogismorum & rationum s. Prant, iniemissus dialecticu; desideraret. historica enim, potius creduntur, quam probantur. Respondeo tamen non haberi disputationes in scholae v stibulis , & hunc librum tametsi totus scholasticus sit, habere sua vessibula
choc est, prologos γ in quibus sine dispi Drationum & rationum probandarium
strepitu interloqui mis sinceritas. Quod si nil dicatur placere , quod sit Praeter formam Dialecticam, utar si, logisino illi simili, quo olim Bernardus in Parisiensibus , holis. Aipuo sic. Singere gehenna poenas, ct ad vitam v o mus peruenire perpetuam currendum o Mendum est modo quod in perpetuum n bis expedat. Atqui sumus negligentes , nec sicundum Regtilam vivimus, nec s-
cundum illam imperamus: ergo ne gehenna pmnas fugere, nec ad mlam volamus perpetuam peruetrare.
.. L. Sed qiiid facturi sumus, ne causa nolira cadat ubi limpitus caiisamna molat Quid, ne cadamus, ubi Vix iustus stat 3 Quid, ne addamus luimerum damnatis, qui quaindiu Deus fiterit ius his ,rcumliu iqne comburendi sunt Verbo dicam; sicut priliatus Religiosus tenetur Promistioni sitae satisfacere , sic etiam Abbas compromisti otii. Cuius clausulam Prima. Ego promitto me θνρ ditarinum esse Tibi υἰctum, amictum koe omnia necessaria, ut possis Seruare stabilitatem promissam. Hic, hic, multa breuiter sunt ponderanda. Nobis nec victum nec amictum pix misimus, & nos tuta conscientia possumus macerare ieiunin, & vestibus speciosis priuare; ninstris enim corporibus, si praecise neces sana dederimus, amici erimus non inim
ij. At Subditis sit his tenemur; debitores sumus fidelis curae, placent verba Bernardi ut habeant velles S cibos secundum Regulam. unde si contingat
alterum commoditate cariturum, ut illas inir subditus, debebit Praelatus care
re . Sane dum haec scribo Tui memini
amicorian optinie , ciuem vidi in Scamno dormientem ne ceesset lectus subdito, quod vi Regulae illum dare, non tamen nabere deberes. Et ob eamdem rationem tuo, ut vidi, in stinere socio, qui suam amiserat, cessilii manicam ,
quod in Regula illam debere Religioso
concedi; non tamen, etiam si finis v
sttit, habeti debereab Abbate linatur. Minuta haec, sed manifesta indicia imagni
animi, nolentis ne in paruis quidem a Regulae praescripto deficere. Hominem c noscitis, qui haec legitis. imitaminor omnes, nc si legerit, sese cognoscat; nemo enim in his notare potest, quae vir,
uersis communia. 3. N. Semnda. Promitto me inuigilati rum , 'cturamque, τι conuertas mor stuos; oe in ordine ad istam Anem adhibiturum omnia media necessaria s consita, monita, praecepta. Tam stricte igitur tonemur iraecipere, quam subditi obedire S subesse; Communis equissim pacti, in
Bernatilus, pars reor utramque necessita
m Sciamus igitur , qtrod susceperimus regendas animas; praeparemus nos rationem. reddituri . Et quantum sit bcura nostra Mitrum nos habere sciuerimus numerum , agnoscamus pro certo
ita io die Iudicii ipsarum omnium animarum sumus reddituri Deo rationem; hoc
15쪽
hoc quidem sine dubio; addita & nostr
animae. Verba sunt expressa nostri Legislatoris, quae quia suppono sciri m moriter , saepe non cito, sed adsumo. Doceri tamen vellem: id ratio sine dubio sit Et cur ratio animae nostrae adridenda rationi animarum ouitim subdit tum dicatur Annon charitas incipit a se ipsa an non suae conscientiae potius Abbas, quam alienae prouidere tenetur Si hoc verum, Deo tenebuntur reddere Antistites rationem villicationis suae, &postea villicationum subditorum. eri uit igitur S. Bened: s , cium suorum
prius& sui polletius redditum iri rati
p. Sed hoc ultimi uniam benElates, go; imo etiam illud prius. Strictius t nemur , cum voto . ideooue Strictius Monacho semicatio interaicitur quam homicidium, tametsi hoc illa grauius secundum se consideratum sit; hoc enim quinta lege Decalosi , at illa tum lege , tum voto, imo forte etiam & iuramento causa. Sane Monachi non promiser Deo obseruantiam Imulae, sed ob dientiam secundum Regulam. at Superior promisit se iu*urum, imo Quantum in se fuerit praelliturum , ut ODserirent Regulam . Strictius igitur ad praecipiendum ille Regulam, quam illi ad Regulae obediendum, tenetur. quod si Strictius, die illa, die irae calamitatis & miseriae;
die magna, non tempore sed amaritud, ne , quando coeli axes mouendi, concintienda elementa, exhibituraque sum mi terroris indicia; tunc uitur quando discusso velaetit atque ventura ira, prius examinandum an iuxta Regulam iusi rimus, & posterius an vixerimus secum
dum illam: utrumque tamen. & quidem utrumque sine dubio, Sine dubio, inquam & hic primae quaestioni satisfacio nemo enim c tholicus in dubium potest vertere sit, eundi diuini iudici, I bilem necessit
tem ; nemo aequitatem pronuntiandae sentcntiae , quam nec flectere pol t
ca rum interpositamin strepitus, ea-chinnorum intempestus applausus , Iu-tisperitorum varietas, codicum, tabularum, obtortarumque legum garrulitas; nec remittere fauor, aurum, preces, lachrymae, nec sera pinnitentia annullam.
Semper igitur timentes futuram discusisionem, dum curam gerimus de alienis ratiociniis, de nostris reddamur solliciti. Et dum admonitionibus nostris mella dationem creditis ovibus subministra, mus, ipsi etiam a viiijs emendemur. R. lam video. Haeremus & horre
mus. caeteros mihi similes iudico; quod si aliquis ultimi iudicii meminerit, & non horruerit, est nimis durus satisface volumus, di quid ficere debeamus in quiremus. Sed iam olim nos in hac materia noller Legislator instruxit. Ferenda est Regula per modum colla silii, puris verbis opportune N importim ne sunt Religiosi hortandi, & si, quod humanum est, aliquis ex fragilitate e linquat, corripienias est verbis,freque ter, & pro qualibet culpa. Si videatur haec correptio insufficiens ritu monast, excommunicari a mensa a colloquio a recreatione poterit. Quod si freque ter correptus pro qualibet Calpa, aut
etiam regulariter excOinmunicatus non emetidauerit, actior adhuc adhibeatur correctio. in eum verbo verbere armato procedatur. Quod si nec ita cos xerit, sed forte, quod absit, in superbiam Elatus etiam defendere voluerit opera sua, de industria humana desperetur, de ad Dei tribunal reciarratur . Suam &omnium pro eo fratrum orationemptinuidus Antistes adhibeat; ut Dominus, qui omnia potest, operetur salutem ei
in infirmum fratrem. QMd si nec isto modo senatus Betit Iam tunc Abbas ad extremas angit illas irreligiosa subditi
contumacia redi ictus, utatur abcisionis
remedio & subseribens Apostoli contilio, ne tota in tentationem hoc standalo inducatur communitas, illiam ab Ordine expellendo uberet uniueriss a malo. s. Om-Diuitia li
16쪽
s. Omnia &singula, quae facere tenetur Antilles, D.Benedictiis cap.28. e pressit, & ego ex ipso: Superuit ut siligula enucleatii A. Primo i itur proponendam Regulam dixi, consiliendam, suadendam. instro peccaturum Abbatem, qui dissuaderet, dehortaretur, & auerteret suos iconuersatione regulari. Cum igitur vita loquatur & persona, Histra in capitulo clamat Antii ies, cuius vita uniuersa recantat . Prior a nostro Legislatore frequentissime dicitur, quod in actibus C, munitatis prior esse debeat. Praelatus, quod quando omnes ad chorum imp tu deuotionis seruntur, ipse debeat Praeserti.' Antistes, quod in omnibus actibus Conantunicatis ante fiat. Oportet igitur, ita conuersetur Superior, ut singulae eius actiones inrguae sint, quae subditis
Regulae obseruantiam suadeant, &nc-gligentias reprehendant. Reis ad exemplum totus componitur orbis, quidam olim Ethnicus, nec tamen ethnice; & Fccho vocis in nolitis claustris stactae, sic repetit.
Praesulis exemplo totus componitur ordo. exemplo, inquam, non lingua. Haec enim, Si careat illo, Suada caret. Cum
aliquis suscipit nomeu Abbati,inquit Legislator ipsistimus scap.2. J duplicι debet doctrina suis praeesse dijcipulis; id est debet omnia bona cr santcta fartis amplius,
quam verbis Ostendere. Noto bene. Non
ait quod duplici poterit praeesse doctrina; sed quod debet; & exempli doctrina principalius, quam verbi. T. An istae praeire exemplo mere ip- qe poenaliter . a ih Grte venialiter tenetur 3 Cohiberassensum, qui dixit. Omnia, quae discipatis docuerit esse contraria, ν π suis pictis indicet non agenda . Curta nacu 3 Ne aliys prat cans, ipse reprobus imueniatur. Nequando istι icas Deus peccanti hoc eli, non praeeunti exemplo
QVare tu enarras iustitias meas , ct aufumis testamentum meum per os tuum Tuino oris disciplinam ct proiecisti se
mones meos post te) proiNit post sequi ut tranquille quiescat, alijs totum onus imponit) qui in sta ris tui oculo festucam leue cit stibilitum actum non praec plum omittere v/debas, in tuo trabem graue eli non indicere Regulam non vidisti . Mere igitur poenalis aut serte venialis & sellucae similis culpa eii ad mentem D. Benedicti subditum non'. obedire Regulae ante morale Superioris
raeceptum. at Superiorem non adhi-ere omnia media necessaria, ut subditi admonitionem Patris libenter excipiant& efficaciter compleant, mortalis; tanta ut comparari trabi, & possit reprobum hominem reddere, ergo quando est necessarium, ne al la choro aut aliis communitatis actibus se esse inintines praesumant, ut intersit superior, tunc tenebitur sub peccato mortali. Qui casus tametsi in bene reserinatis n.onasteriis rarus sit, est frequens in multis de γmatis,in quibus i ut ira adlaborabitur restituendo rigori, quamdiu manserit sil-
V. Secundo corripiendos verbis diximus delinquentes; ubi enim haec creduntur stillicere, Miltra ad rigidiora r
curritur. Subiunximus excommunicationem regularem, eiusque inessicaciam verberibus esse curandam. Et tandem ,
si inter mortales diligentias nulla si persit, ad quam prudenter appelletur, ad Orationem recurrendum, ad Christiam tulium Iudicem appellandum. Qui iussiis coram hominibus comuniax est , iubendus coram Deo, in conscientia ligandus , morali praecepto obstringendus . Implorandus etiam ipse Deus, ad quem fit prou alio, ut fallere dignetur, de morbum austrat; quod si appellatus etiam Deo resilat, auferendus eli aeger. ipse enim malus eli,de auserre malum iubemur ab Apo: tolo, ne una ouis morbi da omnem grege inficiat & contaminet. v v. Tertia Abbatialis Comptami susionis clausiula erat, Promitto me non permissurum quod in obesientia, pauper-
17쪽
tale aut ea litate delinquas, sed eosperat u-rum et i omnia ob erues secundum
iam S B n d est cibbatis Et clitidem multis modis possumus contra illam promissionem peccare. Primo enim in inobedientia sua Quetur Subditus, ctim impune permittitur , aut contemnere aequalem , aut se aeqtia- re praeposito. Clim ipsi non-rationab iis venia conceditur, aut dimensatio sine causa. Quoniam tametsi subditus non peccet utendo dispensatione concessa, non enim tenetur obedire antequampriecepto obstringatur; superior, quic rae diligentis est debitor, sine causa legitima concedere dispensationem non potest. Sed hic confundor tenebris. Essem- ne mortiferi peccati reus, si aut comedendi carnes ab Ordine interdictas religioso sine causa concederem , ant ex choro dimitterem Nescio. Sed hunc actum contra votum militaturum scio, te vitam materia sit grauis ignoro . Scios nu.3 r.er 3 8. Subditum non promi rere se in m sto Regula articulo transbessurum hoc est iam nεn peccaturum, sed se
in omnibus rebusgrauibus obediturtim esse absolute, σ in lembus aut obediturum, aut saltem regularem acceptaturrem paenHrenitam. Scio igitur Antistitem non compromιttere se in nusto Regula articulo trans restonem toleraturum , hoc est, nihil suaciliati s fragilitati inaulturum. Sed se 1n omnibus rebus gi auibus impediturum absolute Regula Molationem; ct in
leuibus aut imperiturum violationem, aut commutaturum in aliam s-tim pernat
ratem. Infero Abbatem posse obseruantias leues sine causa comanatare, ex leui dispensare. res autem graues non posse sine causa commutare , bene tamen ex leui commutare, di dispensare ex graui. x. Sed adhuc Ego in mess tenebris maneo. Quis me docebit magnam materiam internoscere Sic igitur Ego discurro . Puto se habere superiorem ci ca Coi minitatis aut etiam particularis
actus, sicut voluntas hominis liberi circa eiusdem actiones; unde siciit hic dicitur delinquere quotiescumque in priuatis actionibus delinquitur, sic dicitur peccare Praelatus , quotiesciuiaque non inuigilat aut Subdito aut Communitati Peccabit igitur mortaliter quando est in causa quod Communitas in graui materia a Regulae norma deficiat. venialiter si materia sit leuis. Et quidem Communitatem irreligiosam iudico, si pe cata moletalia, quaecumque illa sint, permittantur; grauiter relaxatam, si ieiunia regularia non seruet, si manuum th rem non hieat, si chorum non frequentet: de tandem relaxatam leuiter, si in modo tali nim ilissa substantia a Repraescripto sine causa aut legitima dispensatione recedat. Peccabit etiam mortaliter, Superior, si in causa sit, quod Subditus xauiter relaxatus sit. Cum autem diri non possit grauiter relaxatus, ut frequentissime petit licentiam, min
o paratus sit obedire si poli petitionem
ne etiar ; qui huiusmodi licentias concedit, leuis relaxationis causa est, & reus culpae venialis;*tunc solum morti krae,
cum peccatum mortale tolerat, aut remedia quibus impediri illud possit, omittit. Sed petis, An esset peccatum mortistrum vel una sola die dare cantes a Regula interdictas toti Communitati pSane, si nulla subesset causa grauis, damillas non auderem, S in mea sisntentia confirmor, quod viderim semel unum Antili item, de monasterio suo bene meritum, a dignitate su spendi, quod dies. Bernardi in striam quartam inciderat )ratione hospitum ultra centum solent comedere in resectorio in primo & χ-ciindo coimcntu ne nimium sumptus crescerent pisces raros re caro pretio habet Hispania) dederat toti Conuen-
v. Secundo tametsi pmprietarius non sit qui superflua habet ce licentia Praelati, non tamen Resulae rigori respondet, & peccati venialitcr Praelatus
18쪽
'in causa . Q d si illa sit persua ebstiat mortalis alimius origo, deberent tolli omnino, di hoc lab peccato mo tali. Tertio munuscula S colloquia mulierum etiam ubi nullum est grauiter pe candi periculum, ob multas rationes Antistes pmis ibere debebit; plus enim una pulchra adolescens turbare selet duobus verbis, quam repetitae daemonum suggestiones antro integro, adeo que qualiumciamque mulieri , si nimia concedatur familiaritas, irregularis erit , nec unquam immunis Antistes ab aliquo leui peccato. imo nec a graui, si eius incuria Subditus periculo grauiter peccan di exponatur. z. Quorsum omnia ista tendunt3 Cur interpello homines occupatos3 Iinc omnia scitis, adeo-que memoria non illastruitur, sed resticatur. Hoc est onus A, batum subditorum respectu, quoniam respectu Superiorum Visitatoriana, Pm- uincialium, Generalium) ipsi fiunt se Lit, prae piis-que regulariter obstringi possunt. Si nimium videatur , poterit non acceptari oblatum, aut semel acceptatum dcponi. nam succumbere incon si illum est. Vitiamus igitur tamquam
Gas morituri, gubernemus,ut in tremendo Dei iudicio,sit nobis laudi quia com-iruinis Regulae contretiationem intendorimus , & gloriae, quod rationabiliter nonnunquam remiserimus constare in necessitatibus condescendentes iuxta Regulam. Finc facite,& aeternum valete.
Tribus annis pr*h timidus & imperterritus. Iinperterritus, quia legendus a doctis,&quia ab indoctis interlegendus, timidus. vel qurs non timeat homuncionem itidoctum, maxime malevolentiata pr euentum. Haec est nostrae aetatis miseria. Vt deIera a sinis ira dillii atur non est opus doctrina, & qui huici instituendo non sufficiunt, iudicatu tulit Var eatos, SuareZiz, Lorcas, Leones, sanctos, Sancheatos, Dianas, & Cai amuelas. Audiunt omen Hominis, quem non amant odio habent uniueribs Doctores riimpuntur inuidia; quod ille nomen habeat, videntumque illi non plausum soli , sed&-. libri, & videntur iam habere licentiam murrandi. Nihil in libro placet, inquiunt, & vere, quoniam litterae in ipso,&hae condemnant quae non legerunt, iam quae inter legerunt proicindunt. nec raro crudelitati atheam temeritatem adiungentes, Quia ne ledem . . ας oribus possunt , damnent, imo quae non damnari ne-2ueant, N huius emodi opinionum molit ira pientissimis viris adfineunt. Te lector subortus, adloquor . Nec a Te ignoror, nec gia
, almas, figura humana pi s ditas, desectum ingeni j
doctrini mera temeritate suppletue. Olim, ut memini, sic Tibi. Nil opus est bello. pacem ram, Indocte, ro mus
Porrigimus itin Ias ad tua lora manus. Iura cadant rerum . Tereatur sanctio. virtus Dicattir vitium, nox tenebrosa dies. Te penes arbitrium prostet . modo amica malienus
Nec verba excipias, nec mea scripta leos,
19쪽
D. Bem. Schol. in Reges. Benedicti
radem nunc iterum . Et ciuia bofla indu s voliintate, oro Deum, ut tantam tibi induimeat animi tranquillitatem, quantam habeo, etiam dum a tua crudelitate proscindor.
Dat natura rosas, non mel; sed cura perita Eligit ex pictis dulcia mella rosis. Diuino ingenio indiderit Natura perennes Larga rosas, sed mel nobile cura dedit.
Ergo Ocaturam Tempe florida debes ,
Debemus cura me a Denigna Tua .
20쪽
DE PRAECEPTO ET DISPENSATIONE.
, D. Bernardus Abbas de Clarauiae, Valere in Domino semper-
Escriptum A meum ad epist uas Carnotensium B Monac, rum vobis primkm , ut promiseram, desinare curaui s 'Mer aliud quoque impletum ' , quod ii is . Nam Tum breuiter A rescribere decreuissem , o epistolis epistolam, tantum reddere cepisem3 bouaru υestro in libri, ut cerniatis . longitudinem protraxi stylum, O ut is uribus plures possint aedificari. Quia opus eum a vobis perlectunia fuerit, itine hon ipsis, ad c quos factum est, sed eorun prius reddatur Abbati, oe sie demum, si ipse iusserit Abbas, ad ipsos perueniat; Monachi quippe sunt, ct ex lege sua Regula, s cap. I Dbatis, sicut dare; ita ct aecipere datas prohibentur epistolas . Nam σ ob me maxim8 dis, sot festis, multi licet r)atus ab eis, respondere tardavi. quod ut mihi υidebatur, ignorante Abbate scribere illas epistolas, Omittere prae 'm-psissent. Nee fatiὸ id suspicatus sum, υti postmod- ιquita comperi. Ego capto operi, quod quicem legentdus apparebit, Epistolae nomen inideram; Ied quoniam
pro nomine modum, vestro obviante mandato, ut promiseram, non seruaui, Liber ,s itidicatis, non Epistola eenseatis. Et quia ιnter multas quaestiones, qua ibι a me soluunmur, id praecipue , subtilius, utiliusque pertractatur, Quaenam liceat prae
pia, o per quos, quatenus dioensari ἰ detur ei titulus De praecepto, dc dii pen- satione, nisi νοbis Himi Drιὰ congruentius videatur.