장음표시 사용
41쪽
'rundam expono 3c ostendo. Contii ioens illud est, cuius exilientia di non- existentia ab aliena voluntate depei' dent; atqui hoc quod est Regulam, obli gare , non dependet a D. Benedicti, aut
Gicuius ipsius Vicarii arbitrio, sed a sim
scipientium & profitentuim voluntate : go hoc quod est Regulam obligare , contingens est eidem Regulae, contubm ns ipsi Legislatori. contingens quibuscumque Uirariis , Succeioribusve; tu herum vero legitime suscipientibus d proluetitibus. Coissulio Mitim dixi, non enim est liberum profitenti obligari Regula. non approbata, aut obluati approbata. in, oratiae nore approbato , aut ante tempus legitimum, aut inuitis confratribus: naec enim dcalia requiruntur , ut legitima professio dicatur .. His
Uinir instructior& doctior audi R. Bedi
mia S. Beneiucti omni homini propulitur dipsa enim nullum. hominumaut genus aut conditionem includitii mponisuro non enisa datur sub coelo humana authoritas , quae possit admissionem hi ius legis praecipere.)-,s deuo e
suscipitur obis. Ecce Rinular admis sio consulitur, se si ion iubetur. a QM
a tem in voluntate est Fusii'εnm, n- 'osauroponentim voluntarium me ioctio erim , non necessanum. Verba. sunt tanto Doctore digna ; verba, concla smnes omnes. nostras confirmant Si quidem nostet Author non necessarui
Regulam Benedictinam diciti confirmat
duas primas Coinclusiones., cum cst ea voluntatiam. suscipienti, inoire vero prinponenti, tertiam . & tandem, ostend t
optime, in Commentari j mei. dc ndi quod nemo tenereti morali erobedire Regulae , etiam, ex. hypoth*β. Mod Benedictus. habuisset volun γπm expresiam praecipiendi dc deci rasset singula grauiter oblig*m q. ratio in quo ot Rc lae postre obli patio non oritur potinaῖς ProPonen istu
i libertate suscipientis, qui obstringi nodi
potest contra , tum nee praeter volui
Sed Gijcis. Multae sunt in Regulata, quae non pendent ab acceptatione t lia sunt CapaU. praecepta de cliaritate, humilitate &c. ) emo non eth contit gens , quod illis obligςmur aut non .. Respondeo distinguendo, antecedes , multa lunt ρος qui humanitus praeceptauon pendeant ab acceptatione, nego; multae sunt quae qua praeceptae Ginitiis.
ab acceptatione non pendeant, conc
do : idem enim praeceptum quod diuin, tus& humanitus praecipitur . non iud,
get acceptaetion secundi mi diuersas for malitates, iuxta ea quae dicam Concl. 663 rea Concitisio. Regulam Mne-Hiij estnecessari Migans exsupposivione iaHoc non. est huid legi periinare; com
mune est omni contractui, omni voto,
omni ii jurando Liberum: est caelibi: non ducere uxorem; sed: si semer dince, rit ,. non est ipsiliberum a vinculo mare monii exorari. Liberum est sub iura mento aliquid non promittere, necessa riunavero cii obligari ex suppositione , quod promiseris . Vnde optime R. Bet nardus; re ipsem, quod dica voluntorium , , quis propria tantare hoc inlibere,. & non ex aliena voluntate . contra propriam intentionem. 1 et 'nim erit , ct promiserit arimos dum; profecto, in nec anum sibi ipso con ertit .. Sedan qualiter necessarium dine librii hypotnetice Nod probantii sequetitia verba: est --:, Noram tiberum haset dis uere, quod teramen on susii resistrum habuit .. Ideoq quod ex voluntate. sepit , ex tam tenebiti, quia omnino necesse est eqv
riadere vota sua qua distinxerunt tibia sia. Consonat Bem Qus eidum Benedicti iam Methis, in citius Capite sy: Ghapua sic 'utione Γ nota illud schm ,. non ciann aduis liber vere ille do
42쪽
PQ l. 2 nno Cur obligares progredi- i in crimina flant, & hoc secundum tur Mellifluiri Doctor qualiter ipsa Conclusionem 6. quam in mei Comm
Berna di testimon0s confirmo . Nunt militas , Castitas , Ο reliqua virmies quas commendat Benedictina muta , a Retula ct a Decalogo prycipiuntur ἰ quare epiga Deo obligant ut resis saniti autem uiter& efficaciter. Monachi Benedictini obluintio non nascinir ex
potestate proponentis Remiam,sia ex, Monachus ergo
gularis peti erat. apud nos tamen
priuilegiis aliquibus modificata. Sexta Conclusio. hil est in tota Regula, quod ex vi regula moraliter aut poenal ter obliget ante Abbatis ordinarti preceptum di consulto dixi ex vi regula, ut oporteat eum, qui prys, Mnses Iusta re voluntati Iuper seu Hlos , sed p si meae Retula istire me uram, oe sic demum Iua imperia moderari cisera id stam quod rectum esse constituerit , nec quo set rectum , se Lutantum quia ia, nec quo bet rettum, sed hoc tantum quia Pater ituit. Et probat Q ma teno i ii vim , eadem tamen ratione, qua pau-
43쪽
g uiam . Non ergo secundomvoluntatem PGpsiti. Ecce Mellifluus Doctor bilinguit inter hoc quod est pro
re ob dientiam Pralato secundum Regmiam Sed de infert ex dictis; Proinde si pr fesso secun tum iliam de gulam Abbas
meus mihι aliud fom. imponere tentau rat, quod nansit sicun m Regulam, aut
stiam quod non sit secundMm istam instiarma verbi causa Basilly, Ausumni, P ς-- quanam mi hi Psso in hac H κ celsitas imminet ob λq-ndi ' Rei potulet prudentissime , Solum quippι id a me νοι arbitror, qηοd promis . Is tur D. Bemardo non dest idem promittere Re iam , ac promittere Abbatio dientiam secundum Regulam; atqui qui promitteret Regulam, teneretur ibiam seruare ante Siserioris prsceptum, ut hon contingit Hanciscanis respectu suae , ergo qui non promisit illam , non tenebituri sed satisfaciet abundanter, si secerit quod Deo prona sit , teila .autem D. Bemardo & prosessumisse illaci re id probante , non promisimus Regi tam , sed obedire ordinario Antistitiis cundiam Regulam. Sunt , qui aliter sei tiant; sed ab iras vellem doceri primὀ, An iudicent probabile hanc non esse Melliflui Doctoris sententiam; quia si
hoc iudicant,menim meridiem esse itinctem poterunt doctrinae consequentia asserere; nos enim non interpretamur
Bernardum, sed verba ipsius ut iaceia
adsumimus, di eius protationibus utinmur, ut ne verbo quidem alteram Mos inmant, & emdant lectores- Secundius semel concesserint, id quod probella
liter negare non poterunt, hanc est iententiam Bernardi, peto, γ audeant profiteri , D. Bernardum nimis lax fuisse, & docuisse sententias improba biles; de tandem excesisse vita ante qua intelligeret pondus & grauitatem obligationis Regulatis. Elimio. sanim nissae tales sint, ut Bernardum erra se mon vereantur asserere, vellem vadere
qui respondere possint rationi illi ex Bis
muta solemiis professonis desumptae , qua utitur ipsemet Bernardus, nam ptu centum iudicio eli cuidens di demo
66 T Nter Roman Catholicos deI Caluinianos implicatissania Comtrouersia eii, quae examinat, An arbitrudibertas opponatur coactioni , an etiam necessitati hoc eii, An possit dici liberuagens determinathun ad unum , quod omittere neqdeat, modo illud non co
actae sed sponte & voluntario faciat. Pl cuit Caluino pars asserens; ipsi est vera
mec postio , voluntaris, hoc samoluntate sit tametsi necessaris i , ιει-
νὸ si . item haec, Sola violentia repugnat 1οminis voluntati naturali. utramqui
.etiam admiserat Bayus, sed reuocauit Ecclesia Romana praeci liciate ir utractim xnima Pio V...utraque a Gregorio xlII.
Noluerat illas olim Caluinus ex Aug Isini doctrina educere, sed frustra; posmiiones enim illis contradictorias semper defendit & docuit S. Pater. Volvit itas ctiam meo Mellifluo Praeceptori imponere , sed irrito conatu, nam ipse tam clare e proscribit, ut nequeat in Cauatini partes retorqueri. Clare Bernardus suam sentetulam exposust libro de gratia& arbitrio, care Sermone 8 I. uia cantica,&saepe alibi. Legi hic sermo poterit, de Lethesium concordia exam arari; nunc autem breuitati studens illas sciuniperiodos cciligam, quae in hoc i, jγω subsiluunt veram doctrinam de adibitri; voluntate. Sit igitur Bernardi 63 Conclusio. Homo eo tempore ct sim Iu quo caret indisti rentia arsis θ ct se
necessitatus ad unum, eo ipse careν arbiatνθ libertate. Est expressa D. Berna huius operis cap.9. ubi, Videtis, inquit,
quantum neci tali tribuitur ,subtrahi αν
moluntati, sedcur a ipse in libello de gratia,
44쪽
In Regulam Benediistinam . et s
ata 3 arbitrio respondeat, quia volum πarium necessario contrarium esse videatur. Et ratio est; quia sicuti itas Scnon-libertas,sic lisertas & necessitas op--nitiatur. Actus liber, definitur Ualis elicitus cum inditareistia;quia rit lis, omnem coactionem & violentiam Praescribit ir quia H alitere uidisserens, omnem necessitatem. Hic in hoc secumralia non immerito rapiniantur. Ergo actiones, quae ab intrinseco &a natura sunt ad unum determinatae, naturales. non vero liberae & voluntariae dicendae
id sed obstris. Teste Bernardo & Α pulino Necessitas compatitur cum IN Dertate. Assumptum probas, qnoniam in hoc eodena Capite sanctus Berna do Camite Bemardus. cuod in volum d ait; ter-;μ- οι quidam siminrata eu sussipientis, mis in pro- ctorias ait) nece litas , qua cogit metit r. Ponentis,uolumarium merito dixerim non ubi Sanctus, qui a Bemardo citatur est incessarium. Ecce Voluntarium Neces- D. Augustinus.
serio opponit; docet non esse vo- RGondeo verba Augustini &grandia laetarium,qur depe et a sella p- ει vera. debereque ita intelligi, ut a ninponentis potestate. Sed nota Verba stro Doctore exponuntur non minrequentia, Hoc ipsum inquit, quod V Res os necessario satisruit Remiae, eam enim temerare potest, sed nece
promiserit deinceps tenendum , proscio in Meessarium si ipse coniuriis idi sed cur quia nee iam habet liberum dimittere ,
nodant. tamen non fusicipere liberum bait. Ergo asserente Bemardo, necepsano halntur, quod neqait dimitti; libe- suscipitur, quod suscipitur quidem, ut non suscipi possit. Ergo in-
Cistemti,acus repugnat necessitas, quid- citatiue imbibitur in conceptu humanae cutere non potest. Et haec est, nec blasquae cnit in melitas, quia 't cillim ctore Angelico Theologi uniuersi sen mus , voto di iuramento, quorum s mel libere emissorum obligatio necta rio remanet, firmatur in bono volumtas,di vel iussita cogitur in nrelius. Prodvi virilis appareat, audi loquentem Equirim, dicat aliquis, si non emisissem olim vota , non emitterem ; scd quia
nomism, O voto satisfacere. An nonii, Adi My R-000 clamarot Augustinus, si hunc audiret, O f is ni uitas, qua cogit in meliust necisn is sto cur cogit potius, quam necessitas 3.ά-hisse. .ij - θ' in quia praeterita votoriam emissio tam .
45쪽
a 6 D. Bernardi Scholion. Zenignissima , eaque omnino vera trostra Am
OMmproindes. Benerim Institiua exceptis I 8 no uiride spiritualibus,
υerbi causa charitate, humilitate , mansuetudine , qua non tam A ipsum, quam Deum vv cotuatit ituisse, o obboc penitus non esse mutanda; de caetero reliqua uniuersa non profitentibus quidem B mouita tantum seu a eonsillia eensenda sunt , nec grauant non obseruata , cum tamen profitentibus Q in Bρ repta, praeuaricantibus in crimina fiant; sive H refra vobis reddam, illis' Diniaria vel factitia, a sis necessaria O tanquam naturalia non immeritδ ν putamur . Ita fata necessaria dixerim , ut ex eis minimi praeiudicetur necessariis o rationabilibusque di pensationibus. on tam ipsum. l ergo praecepta de virtutibus supernaturalibus , non Deus unus sed etiam Benedictus tulit; sed teste nolim Authore non tam Benedictus, quam Deus. Vide num. 86. a. Praecepti, Moniti, & Consilii discrimen expendi superius proprio loco, nimb
c. Profitentibus J Cum tamen prositentibus is prscepta, dicitur, & deficii ve hum, quod subintellim debet E proximo. Praecesserimi Centeor, Davo, sequit Homergo integer senius erit, Cum tamen protentibus censentur, grauantur, aut sunt in pracepta, prguaricantibus in crimina flant. Quid si illiud di sit Si Amanuel stim erroreὶ esset idem sed clarior sensius; ni intriam, Protentibus sep scepta, pr Maruantibus erimi fiant, sed huic lectioni non fauent MM. D. Merionias Horitius in margine, In I uta S. Benedicti aliys voluntaria, ali necessaria, sed intellige de necessitate hypothetica iuxta ea, quae expendi num. 63 Ibi de Dispensationibus D. Bernardus,& ego anum.II. g. FatitiaJ Sὰ habent mea MSS. editio noua Coloniensis initis. sed mendo .vv. ordo dictionum varius. i non omnibus in huiusmodi credita est dispensatio, nisi his dumtaxat, qui cum Apostolo s i. Corinth. q. l dicere possint: A Sic nos existimet homo ut ministros Christi. de dispensatores mysteriorum Dei. Nouit a
Vmnam possint in Reguia Benedictima dispensare.
46쪽
rem fidelisseruus o prudens , quem eonstituit Dominus supra familiam suam , ibi
tantum usurpare dispensationem, bonam posset habere recompensationi m. Hoc quippe quaeritur inter dispensatores, ut fidelis quis inueniatur. Et eadem B Dν-rasse fidelitas a subditis nihilominus exigitur in obtemperando, qua a praepositis in dispensando. A .λ ε Anuscripta habeant , dicere ρή t, de Exemplaria impressa , dior
B. Eademi videlicet aequalis, eiusdem speciei,&perstctirinis, Multa suiu in Regula Benedictim, quae luce egent, sed dispensati una argumentum in primis; multi ei lim Superiores monasticam disciplinam iiii ulle remittendo , non condeicendunt, sed cadunt cum subditis; alij aut intendendo iniuste, aut indisc*te conseritando videntur non tam Superiores quam tortores. Sane aut nullibi , aut hic summa prudentia opus, summa consideratione & vigilantia et
proderit fideli Dei Ministro , veritatis studioso Praelato perlegeκ Asserta sub
Asian Θρδων on se, omitto authoritatem Dei, de cuius in.
Oe adipengatioNer Plura. sitito dominio capit. 6.& 7. uberius di sputabitur; agam de Humana; & inqui-72 Ixerat Capitela. Bemardus ro, An liceat unicuique hominum como Regulam D. Benedicti esto oedere dispensationem, Respondet in
necessariam prosessis, hoc est, non esse li- soc cap. . Bemardus, Non omnibus inberum Monachis excutere iugum semel huiusmodi credita est dissensitio; ms his admissum , tametsi potuerint non ad- dumtaxat, qui cum Apostolιs dicere posimittere. Modo autem Capite 3. osten- sum. li. Corinth. . J Sic nos existim idit non esse eam sininliciter necessaria, homo, ut ministros Ch isti, ct insienset sed solum ex suppositione. nimirum ex res m3steriortim Dei. Dispensanda igitur hypothesi quod non militet vel leuiter ius est paenes Superiores. contra charitatem , Da sanὲ necessaria Secundo Dubium occurrit de M in e mi ait, ut ex eis nempe, qua sta- terra; An videlicet nulla sit lex in qua non μ minime prstudicetur necessar3s ra- possit Abbas dispensare Solide Bernartionabibbu que dispensationibus . Ergo dus satisiscit. Prelatis vero , inquit , circa materiam expresse praescriptam in partim voluntaria hoc est, dispensabilis Regula potest concedi dispensatio. re- ut qua inuenta ab horeine; parram necesi aut tamen examinandae variae dissicul- fama hoc est , indispensibilis ut qμgrates incidentes : videlicet, A quibus , diuinitus innituta. Emo nec iii duando, di quana ob causam misit talis Decalogi praeceptis, nec in Sacramen ispensatio concedi , torum materia, nec in aliis articulis D,
In Commentatii mei in Regulam Be- uina authotitate sanctis, Potest Praelatus nedicti nam disputatione iis .egi dedi- dispensare; potest in priceptis Ecclesiae spensationibus, quae in ossicio canonico ex fauore Pontificis; de ex praescripto con di solent, de reliquis patiis iter Reguis potest in obseruantilis Regulari philosophatus . bus; non tamen pro voluntate, sed pro II Primo occurrit Dubium de Perso- prudentia, ut statim videbimus; inues, . quae possit in lege lata dispensat . daeum esset dispensatio, quae contra is D a Penta
47쪽
rentalogum Ecclesiae alit Benedictinam
Regulam concederetur sine causa.Ide, que omirrita
Tertio Dubium intricatissimium. de grauitate causae ad dispensationem requisitae , Suppono cum omnibus Vitis pirulentibus , aliud esse prodigere,&aliud dispensare & expendere. Dispensat, qui expendit utilia; qui vero dila dat ; thesauros comit ussos , hoc est, qui
inutiliter impendit , esi prodigus. Audi
ergo cap. 4. accinentem Beria dunia; Nouit autem Delii struus ct yrudens , quem constituit Domιntu super familiam suam , stra tot mi us Mere dii pensati nem, unde bonam possit habere recompessationem. Subsimo; Atqui bona recompensario haberi non noteli ex actibus malis, imo nec ex indifferentibus ergo non est concedenda dispensatio ex Ππι- suo malo, aut indisseribate , sed exb no. Sed hac hypothesi petrassai turo Primo, An quodlibet motiunm bonum sitfficiat, ut Frgatus dispenseth Quanta debeat esse bonitas, quae intemditur i Dispens uore hoc eli, Ut mPraelatus possit dis Mare, si detur caudii pia tamen sit leuis put reislutioni mentem pripa Sas
notato, Bonum esse duplex , Obligatorium, vel ut Bemardi ve s utar, necessarium& liberum. Illud est acquodμ-nςmur ex praecepto , hoc ad quod comsilio .. Prioris generis est totus Decal gus , secundi communia moralium exercitia virtutum , ut dare et centu,synam inmidiocribus necessitatibus. Adnotato etiam nomalum opponi, N ide tinplex malum repetiti, aliud culpe S aliud Inconroditatis illudcontra praeceptum Superiorissa illitat , hoc contra quietem de Alamen .. His positis sit ..76 Conclusio I In Praceptis Decalogi
nullus Homo potest dispensare, ratam pra textu cuiuscu/nque bona, Ratio eth; quia non sunt faciendae mala , ut bona eu Diant; violare mitem Decalogum, sine disrensatione malum est, nec eli Pro
habile Deum concessisse Abbatibus dissaein Multoritatem. Haec Conclusio in stat contras Haeretici sunt, qui a traucis annis inceperunt grassari in Baeticis Prouinciis Hispanis essem tes se non teneri ad secundae tabule o struantiam, quod dispensationem ol tinuis lent. Conclusio II. Non potestsine iniuria Pontificisct Ecclesia Romana asseri, posse Abbasem dis sa re in aliquo praecepta E
clesia eum mulitat contra Deeatitum, Ratio est; quia non dantur praecepta E clesiae,quae militent contra Decalogum. Et hoc, quia nec Ecclesia volt, nec potest talia praecepta imponere .. Qia non possit, constat clarissimΘ; quia, ut assumebatur Concl. t. praecepta naturae sunt humanituMindispensabilia. Quod
non vel tri etiam constat ; quia non est
credenda Ecclesia iubere , quod moepraecipienti & dispensationem non coi cedenti non obediant Christiani imo si perimpossibile iuberet praeceptiun illud Emeta nullum esset, adeoqire non posset dici contra hegem Dei m litare; nam ut concedatur oppositio debent dari e
tremae, quae opponantur, & ubialonestpraeceptum non potest esse praeceptum. Deo oppositum.; sicut ubi homo non est,non erit homo aduersariusianec comtra militat communis modus loquendi .
nam vel vulgus indocte loquitur , aut interpretari poterit de line& oppomtione materiali . . S. Conclusio III. Quicumque creto σῖ identer sciat se visiaturum nec aris unum articutam linis Divina , faciendo, tu quia ιidetur praecipi legi human puta, lige X gula Mned tin. diaet non facere. Patet ex praecedenti Homines enim habent authoritatem. ad aedificationem, non vero ad destructionem: destruerend tamen , si possent moraliter praeopere contrae Decalogum., homenim , cui furtum humanitus de valide praeciperetur, esset necessario peccatu- .msὶ contra Deum, si Braretiit, con
48쪽
tra Iegeri moralem humanam, si non
9 Huic pro aegrotoriam instructione otitur Corollarium ; si constet cert. ct
euiomer abstinemiam a earnibus , Cano .
cumque amonem H is Ecclesiastico aut Sa Iari iuraepraceptam, grarare iamna illaturam esse , temeris se in rem nanocere . Ita in mei mnentarii num.1429. num. I . Sed aduertendum in , me nomine grauis dare,ni illud intellue quod sine peccato venialiant mortalibi , o infligere non teli, dc proba tur ; quia alias Ecclesia aut Imperium diceretur habere aut ritatem praec,piendi peccata mortalia aut venialia ;cum certum sit nec illam nec hoc posse vel lore meni um praecipere , tametsi inter venialia leui umesse videatur.
M Utruinin tali casu dispensatio pendebeat, in vitris;& respondeo negati-G. Quina dispensatio, saetitur decepto quo in miae; atqui in tali casu millo humano praecepto obstringimur :ergo superflua esset illa dispemiationis impetratio, Minorem probo: quia im r humana authoritas, aul de praecipiat, quod sine peccato neri nequita 8i Uttam sestem in eodem casu dispe- satio peti possit, examinas; & ego ii Ratiue respondeo . Quia sine Ecclesiae Ut Imperii iniuria talis dispensatio pe
ti non test. Vel dicito, Oia ita me
laboras , aut sis moriturus, si ossicium Canonicum legas. cum petis dispens tionem ab obligatione leaendi Ossicii, an non supponis dari talem obligati
nem 3 se tibi tenor legis Eccinatim
cae est hic, Omnexad indiser promoti l gant horas canoni licet cert. sciant ex iactione tua eindens mortis discrimen im
cursuros esse ia Paretaquia alia otii diri illa ,.quae prisumitur stam non potest, Muis emo non videat, esse tyrannicam. Sanctionem , quae sub mortis periculum
clesia praecipere, citra deberet arpellari 3 an non dignius Nouerca vocaretur Iniurius igitul Ecclesis es, qui ilitam pri pisse contendis illa , quae nec ipsa sine tyrannide praecipere, nec ru sene vitae iactura exequi potes. 8a Dices: debere in tali cassu dispens tionem saliem peti, ut scandaliun tolla
tur; posset enim superior, possent sini destiam proximi , si viderent praecepta ab Ecclesia aut Republica imposita sine
dispensatione liuermittioli pondeo hanc instantiam non Mare contra actus secretos; his enim
standalizati nemo potest. Addo non triobuiam scandalo Blicitando dispens tumem, sed necessitatis euidentiam qua
habere suppolutur , exponendo: Ur tus enim , qui carnibus vestitur, quia dcerto se aliter periturum esse, tenetur, non inridempetere dispelasatione, sed necesssitatem suamexponere, ne pusilli causentur. in tali enim casu deberet cames comedere licet dispensatio negaretur. Sed seria non datur morbus, ii stquo carnes sint certo & euidenter necessatis, ut flatim videbimus 83 Conclusio IV. ses, duisat, an vi iaturus sit aequem Diminς legis armclum sciendo id quod miritur prscipi a.
Regina Benedimna, aut alia lege hum
me , debet prudentiores consura M si post silmient/m consultationem sulficiens. est , tuae fit, pro ut tempus & opportunitas reriam permittit δε-
Lum, puta si consulti respondeant dubitando; quia si respondeant asserendo,
aut negando tolluntdubiu debet non facere . Patet, quia in dubijs potioris pars potior est; Diuma autem lex cum Hi manis collata semper est potior . Iterum, indubio hus, qui possidet:cmgo, standum est pro possessione , qum erat ante dubium: Atmi ante human- legem dubiainest lex diuina&naturali iacum hominibus. nata &. indispina sabilis. authotitatis , ergo in omni dubio stari dum est. prolesee Diuina . Ita Bonaci - α
49쪽
eina & Diana, quos cito Se sequor Cont,
incere legem ipsam diuitiam. JSiquidem in tali casu debet quis omittere, quod putat humanitus p ipi ne se exponat periculis violandi Decalogii, seperflua esset qtiaeciamque dispensatio; i1 enim prudenter peteretur licentia nutendi homcidia, & in tali casu illa act&o oniitti debere supponitur . Su scribo Filbucio . Uiltalobos. , & Mario
84 Subinfers. Ergo inutile eli Privilegium concessiim ADDatibus circa dispei sationem in preceptis Ecclesiet; puta ,i iunandi , inuinendi, legendi, S: simili bus Negaui consequesitiam,& vim t lis Privilegii Commentaria loco nuper adlegato explicaui. 83 Concluso s. diro riliter putat se motitum esse legem Dei faciendo quod
lege humana indicitur ,poterit alterutrum
facere , hoc est , obedire ct non obedire iaritet; quia stare non potest quod una contradictionis pars sit probabilis de altera improbabilis p ergo si iii tali quod a casu eli probabile quod actio humanitiis in epta legi milias oppon, tur , etiam erit probabile opponitur dic 'que quemcumque probanilis sententia sic secitra in conscientia, alterutri poterit subscribi. 85 Debet limitari hec conclusio , Issi ςniin, qui promiserunt obedire in omni materia quae non sit videnter pecca
tum, tenebuntur rem priceptam omit--e, citio cuidenter sciunt peccamin
esis; sed tenebuntur Ecere, talia Gui katur probabiliter mala ; Tenentur enim subscribere siperioris sententi in materia probabili ex vi voti aut iuram: ti praestiti. Sane si subditi talem obedientiam permitterent , regatoriam allathotitas abistitissima ex natura sua,&n -nunquam per accidens si contin- promoueri imprudentes etiam distblutis lima esset: sunt enim homines ili, qui pisunt, & loe praeliat eos etiahabere terminos activitatis. Antillites Benedictini non possunt suis sebditisprscipere, qtri volunt, tametsi bona videantur; hi enim non promiserunt ob iuentiam omnimodam , sed limitatam ad articulos Remis . Superiori iubenti obseruari aliquia contentum in Regula , aut saltemquod sit seciuadum Regium, tenetur obedire Belaedicturus religiosus, violiendit Bemardus hic cap. 9. &ego
8 Hinc patet debere non obediri I gi Abbatis, tametsi regularia hoc est in Regula contenta ) pr ipiat, imo nec debere obediri Ponmci , quoties in
que ex ea nasceret primo, contemptus
Dei, Fidei,& Reinionis; sicundo, voti
aut haris-hirandi temeratio; tertio , pr fanatio Lyctam, quarto , superiorum irreuerentia; quinto, mortis tus aut alteriusinnocentis periculum; exto, castit
iis iacturae; septimo, fidelitatis & ver otatis violatio; octauo, bonorum temporalium dilapidatio: aut tandem semitus illa misera , que subdit uiternas h minis passiones&dcemoni & concup
88 Videris, qui Diuitas leges humanis etiam Ponti&ijs prjerantur , melius enim est obedire Deo quam hominibus; sic etiam melius Pontifici quam . Abbati, Abbatiquam Priori, superiori quam subdito c
Deo opponitur valida non in &siquidem valida noli est, lex non est ἰ.& quia lex non est, eli incapax dispens tionis. Sunt alis leges , que solent mutatis circumstantiis opponi kibditi commoditati .
Datur enim incommoditas summa grauis, NDi iliaco by ci
50쪽
M,&Iest. Lenis Utetur omnes hin se obstrii agere, essent enim imonide manas actiones,etiam recreati stran- tia si plena deliberationestendere; nulla enim m hac lac ma- prudIter
s. Grauis in est, sed tamen non- sa a viris qui eas non Munstrare ritu Summa eadem, quet adeoquet non volueriint sese ζd 2 2.& intolerabilis.tanta quanta stan- difficultates oblimae ' comiminibus hominum viribus -- 9a AEgroti passiones habent miseraliteriolerati non possit. Hanc videba- mum priali 4 perluidni mr pati labus Gundixit, Te inimam magisproiicua usi z
Hanc Uias, d I nas, hanc ali1 , qui a movi maerentur Saepe tanto carnium ' 'pollularunt, hac Moyses se pati insinua- malimus graues potitis
Mit cum hyperbolice loquindo dixit , res, quam homutae: ζ
1gnosias populo, aut deis me de obro pe , ne quatuor vita. hoc est, ita tristor & angor citam neremus istis ardorei 3M.
Meo populum tuum periclitari ut mal- Saepe aliis miserii, asa Azh2 δ 'lem inferiat poenas is, si charitate illin comoris '
si possi , quam teridere iratum. Hanc li rasu ci humari se obseruantia Ad e :enium Mo
tum histor. p.ro. hancetiam meus Ber ctionem ad: seret si us, cum Epistola ad Innocentium rum aenera oue mi
dicebat cum Propheta s3. Reg. io. a. J si altium ab ore- . bim
Hanc tandem nos ipsi quoties p o te f.oriri
Ium votum aut iur nentum obligat ad omnine
in nec vota, me tua nia, in Nit - a messi vomerialissit haec doctim