Oratoriae institutiones tribus comprehensae libris ab adm. Reu. Patre fratre Henricus de Pimonte S. Th. magistro Ord. Praedicatorum digestae ... Cui accessit duplex index, ..

발행: 1680년

분량: 440페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

eoniusE dicta suerant , explicatius ordinarem. illud tantum praestare potui, ingratiam eorum qui Graece n seluiit, Vt Grais dictiones , siue sententio, vel ritate, , multoties Umiserim , si pius tim

transmiserim ex eortiore contextus Latini ad calcem, cuiusque capitis , additis numeris correspondentibus versioni Latinae, ut siue Latinus Graecam originem, siue , C meus Latinam interpretationem desuleret, inueni facile queat, nisi quod, si e mea siue Urgraphi oseruia,ipitantia,spem expectationemque aliquando fefellerit, dum vel numeri non idamussim corres psident,ve I voces aliter quam artis praecepta exigunt, inflectuntur, cui malo, si ob temporis angustias, siue, ne in immensum cresceret volumen , mederi e cessum non fuit. Ei lanienauata nignitas indullisse velim valeas

12쪽

. CAPITULORUM.

Trach. I.Cap.r.Quid sit Rhetorica . ICap. 2. De Utilitate rhetorica . q

generalibus . . a I

Cap. s. si emoti lauden-rar irratienabilia. o Tracti. s. De genere iuridiciali. σε Cap. I. Deiata Coniecturali. 17Cap. z. De Iratu Finitiao.

13쪽

ii latins . Cap. I. De laco a lege . 8 Cap. a. De loco aienibus.

Cap. . De loco a Iaramento. 88 Trach. 7. De argumentis pa

Cap.2. De lenitate.

Cap. g. in amore.

Tracii. i. De Dis 'stis,in

Rerum.

Cap. I. De exordio. xi s

Cap. De iunctara , o

14쪽

mariorum Troestrum .

- Capo. Deschematibus re- petensibus eamdem vo- cem. 267

Cap. s. De gurantibu se

pl.i dicant. 292Cap. 8. De uehema ibas quae mi8us dicunt a 95Cap. 9. De schematis. qμα aeque dicunt Cap. io. De figurantibus ratione rei ct essentis for . , 3 Cap. II. De figurantibas

ratione adiunctorum retis 3 is

15쪽

Sacrae Theologiae Proselibi Orci praedicatorum i. humilis Magister Generalis , Se tuus.

CVin ut nobis exponitur,Ad. l .Pater Mag Fr. Renricus de Pimonte Prouinciae nostrae Regili opuscultori cui titulus esti situtiones Orasoriae , coinrosuerit, illudq; praelo si ijcere desideret; Nos harum Serie, nostriq; ossici; alii oritate,quatiluvii in nobis est, seruatis alias seruandis, paterne indulgemus, dummodo ab Adin. R R. PP. Magistris Fratre I eonardo flanseaAngliae Proti inciali,& Fratre S.vinando V Vinans luce das in iudicetur, eoririnq; censorio in scriptis calculo approbetur, Ianomine Patris, ta Filij, ex Spiritus Salisai Amen . Dat. Romae iri Conuentu nostro S. Mariae super Mineruam die Nouembris

D. Antonius de Monroy. '

patet ac venelli prout hi eam , aut benigna lucidςrie, 'pis, aux malignus araneus V tiliter tamen eiusdeni institutiones, canones explicantiit Philosophiae Tyronibus, ve ex hssidem artis innoxiae praeceptis, & mellificandi salubrem. capiant usim ac a noxio abusu minime capiantur. Hanc igitur tribus digestam libris, variaque erudi ione succidam. lue bratioticii, ab Admodum Reuerendo P. Magistro. F.Hen-tico de Pii notate ordinis nostri elucubratam, sedulo a nobis . iustu Reuerendissi,ni Patris Magistri Generalis, perlectan approbamus, omni ite ex parce censemus dignam , quae typis ad commune studiissorum commodum euulgetur, velo Orforiae Facultatis v sui non mediocriter profuturam ,quai . doquidem in ea nil reperimus, quo magis illa premi, quam imprimi possit. Ita iudicamus di amrmamus. Romae ii , coituentu nostro Sanciae Miriae super Mineruam .. as. De

cembris 367 3.

manu propria.

D. Guinandus Uvi naus rura Theologia Magister Ordisii Praedicatam is propriis vi

16쪽

ORATORIARUM

INSTITUTIONUM

Proemium

VONIAM ea est nostrae conditionis iniseria

ut ea etiam quae, vel maxime sunt nobis sc-cundum naturam perfectὰ consequi neque mus , externo saltem auxilio aliquo destia tuti, cogimur in us quoque quae sermonem concernunt ac loquelam , quibus mutis at risimus , artes plures perquirere . Hinc Grammatica ut congrue, poesis , ut dei ctabiliter, Dialectica ut veraciter loquer mur, inuentae. At vero quum seriam nobis tributus noscatur, quo societatem fouendo,internos animi sensus aperiremus,solaremur in aduersis , impelleremus ad ardua, congratularemi ire in prosiperis , a prauis retraheremus , ad fidem utique faciendam id neus esse debuit. Qua vero ratione persuasibilis euadere posset multisretro seculis omnibus fere mortalibus incogilitum extitit. Mantumuis enim omni ista aeuo homines floruerint , qui multitudinem dictis continerent, artificiosam non perorabant Or

tionem , sed ingeni, sagacitate pollentes , congrua quaedam in gerebant , quae admiratioocm pecuinis illis ingerebant mortali- A bus.

17쪽

ά Oratoriarum Institutionum

bas . Nec mirum, quando licet istam, sicut& caeteras artes, acclisciplipnae,pti,toparenti indiderit xume ,eam tamen adeo obli ii tu posteri tradiderie, ut immenis exantiare labores opus it,quo Euridicen istam.Orpheus aliquis ab inferis excitaret . haec tamen unus valuit integram perfectamque restituere , staptiuatim. ae per paries plures nisi sunt reuocare. Coracem queni dam Siculunt,prcumianai aiunt, siue exordiendi artem initenti se :Gorgiatri iterii Siculum,dispositionein addidiste , ac nonnihil ost. I agoras auxis, a qui, eatu denis tinari,uni millibus

toteles eam ad sui rimum prouexit, sequati Hermagoras atqu OHermogenes Misqvi quamplures, qsti eani adornantes Sparthaiueam mirificu excoluerunt,iuxta quod magis assidem faciendam conducere videbatur. Vnde eam amplexati, ad sim mos evecti sunt honines , ad tot nemus, priscis teni ribus, Reipublieae capessendae vel administrandae idoneus haberetur, qui huic arti egregiam non nauasset operam. Hinc I ricles , Themistocles, Aristides, Demades, Dentos lienes , alisque Graecorum , florenti Atheniensium Reipublicae,splendorem , neduin rebus gestis , sed ornatis orationibus decorem addiderunt. Nec inimis apud Ro-

in nos Catones, Seipiones , Bruti, Cesares, &, qui prae omnibus Cie i, eloquentiae uterire, , sumiti ni in Republica sibi auth marem conciliariint. Nec immerito', siquidem eloquentia cain suos populos trahit , ct de Hercule Gallicoe finxit antiquitas, tibnutas solum eloquentena populos regere posse , quos ia oris ni miri, eatenatos circumfert. Hanc ergo' artem exhibituri,perhibcuitatem simul cum breuitate, spro posse sectauimur, nec tamen iit eoilesioriim aliquid omittemus , eofuim maxime qliae Aristoteles in libris Rhetorieoruni tradidit: ad lites insuper aliqua prodotonide ex Hermogene de Idaeis, seu charaeteribus oracionis, siquemur autem methodum doctrinae', incipiendo a gelieralitam 5 is , & diuidemus opus in tres libros: in quorum primo, de Im

i Riatione generatim, ac syecialiter, in proximo de Diis Ane , postremo de Liboetione agemus. Sit ergo.

18쪽

INSTITUTIONUM

ORATORIARUM

LIBER TRIMUS.

CAPUT PRIMUM

MISSIS variis definitionibus, quae ab authoribus circumferuntur, placete aut plecti, quam summus Rhetorum, ac philoiphorum Aristoteles assignat, dicetis Rhetoricani esse potentiam, seu facultatem videndi circa quodlibetda - tum , quod iuuat ad persuadendum. cat eam in gemere potentiae, quia ad utrumlibet aequaliter se habet,& ex tisi dein locis , argumenta ad opposita extrinitiar: unde quum non sit aa unum determinata, non in geliere actus, sed potentiae potius poni debuit. Dicta eis vero potentia kidendi, quod iuuat ad persuadet, dum, in quovicet specialiter videatur tangere inuentionem, nectam excogitationem argumentomim,quibus fides adstruitur, Riliis inminus quia etiam dispositio, di ornatus, nonnihil fidei distis Conciliant, siquidem argiunent quamluna uis ingeniosis, langu scere soleiat, nisi sint opportune disposita , & debitis venes ata Coloribus , tana elocutio , quam dispositio, inuentionis nonatim in definitione recensentiir, quum dicitur Potentia videndi quod imbit ad persuadendum .

19쪽

n oratoriarum Insitutionum

Nec aliquem inquere debet , quod quaestiouem infinitam Rhetoricae videtur subiicere , dum eam dicit artem videndi circa quodlibet datum: Reuera enim, de inlinita quaestio , quam in em Graeci appellant, ab Oratoribus saepὰ tractatur: siquidem l uioribus nonnunquam velitationibus, argumentisque imbeciblioribus, e Droprijs rhetorum locis depromptis , quae apud rustiscos fidem iaciunt ampliorem quam, quae ex abditioribus sapiemtiae arcanis desumuntur, differendum cst de abditis Trinitatis , aut Incarnationis nosterijs, de abstractis intelligentias, de mundi opisscio , vel opifice, alii ue ad thesin spectantibus. Verumtamen est, thesili semper ad hypothesin, nempe quaestionen infinitam, ad finitam, re circumstantijs terminatam,esse ordinandam , quia ista magis ad praxim accedit, quam, oratoria persua sto intendere debet, & proptima dicitur Oratoris. propriam eis: hypothesim, in quo differt a Philosopho ac Dialectico, qui nulla' tenus hypothesin, sed semper thesim spectant. Propria etiam Oratoris est quaestio ciuilis,ac practica, ut Philosophi theorica, naturalis, non enim ad istam, sed ad illam impellendi sunt a ditores opere amplectendam. A thesi tamen ad hi thesim fac

lis est egressus, de regressus, ut consuetiim, theoricam ad praxim ducere a Vnde dicere possumus, thesin esse Rhetorice materiam adaequatam, & extensivam, hypothesim vero , seu quaestionem

ciuileni, materiam pi oportionatam , & quodammodo si eclicati m.

CAPUT SECUNDUM.' An Rhetorica si hominilus in ciuili vita necessaria.

Ridetoricam in potentiae genere collocauimus. iaud ergo mi

rum si ad opposita se habeat, Vt iuxta vietatis affectum,vel ad rectum inclinet, vel ad prauum. At, eo diligentior ei navanda videtur opera a studentibus pietati, quo ab inis iis,ad obtinenda salsa dogmata, sentitur adhibita . Sic Augustinus loquitur.

per artem Rhetoricem , O vera suadeantαν , o falsa , quis audeas di cere et resus mendacium in deseuoribus suis ine1inem debere consisteret veritatem, ut videlicra illi qMi res falsas per Dadere conantur, nouerim auditorem vel beneuolhm, vel intentum , vel docilem prohemio face mi

20쪽

Lib. I. Tract. I. C p. s

isti non nouerint, illi si a breuiter , aperte, vero sister; isti sic r.

rent vera ut audire taedeat , intelligere non pateat, oredere postremὸκ libeat. Illi fallacibus argumentis veritatem oppugnent, asserant fallitatem ri tinec vera defendere, nee falsa valeant refutare. Illi annuos audientium in errorem mouenter, pellisesque dicendo,terreant, contristent , exbilarent , exhortentur ardererer i isti pro veritate lenti,

figidique cormitent. tota desipiat, ut hoc sapiat ἰ ergo sit

in medio posita facultas HKM, qua ad persuadendam, seu praua, seu recta valeat plurimum , quur non bonorum studio, comparatur ut militet veritati, si eam mali ad obtinendas malas perueri que ea as,in usus iniquitatis Musant. Haec ille Colligitur eius necessitas ex eo,quod homo nulla re magis,aut manifestius,quam dicendi facultate muta animantia antecedit, illa namque bonis corporis, robore, cursu , magnitudine, sensibus , nou longe praecellunt, sed conceptus inuicem non comunicant. Turpe vero, nos totos corpori, portioni nempe brutali, incumbere, animo autem , ac strinoni, quo bruta piscellinaus, colendo, non vacare, maxime quum tantum caeteris hominibus eloquens praestare videatur, quantum natus homo,brutis animam.

tibus antefertur; siquidem ut homo pecora ac iumenta , sic eloquens populos ciet, ac moderatur. . Utilis etiam ad si bdolas etlertendas rationes : docet enim sic 'lis ex suis locis, clirrendum , o,pensatis omnibus circumstat ths,opposita suadere valeamus. Iuuat ad instruenduin de faciei dis , ad impellendum eos qui renuunt ad operanda: ad protermos vel rudes,' qui,eo quod iion capiant, solidioribus non capiuntur argumentis, conuincedos, per leuiores rationes , ex huius artis locis petitas . in ergo tot sint, huius artis utilitates, eam morito necessariain dicimus. vero explodere eam volunt, duplici utiliatur ariete, primo generatim eam ex hominum proturbant genere,perniciosam eam asserentes, quod eius usus maxime sit conti a veritatem et mendoctum enim illius ambit tueari coloribus, ut recipiatur: veritas quo magis nuda, eo pulchrior, ae magis grata. Eius inseper opeturbae seditionesque excitantur, ut apparuit in orationibus, vel

Abimelechi ad Sichinutas , vel Ieroboam i ad Israelitas , vel De imosthenis in Philippum.Addinat ipsam paenis scelestos eriper Sinnocuosque damnare , ut Socratem Policratis extinxit oratio ,

Aiacein, Vlyssis actio in mortem egit. Secundo

SEARCH

MENU NAVIGATION