Io. Fernelii Ambiani de abditis rerum causis libri duo

발행: 1560년

분량: 467페이지

출처: archive.org

분류: 화학

11쪽

PRAEFATIO. T(ni fallor protulimus. Te quocuque Vertas cogitatione, intelliges non decoxisse posteros, sed

erecto ad contemplationem intentoque animo hqreditatem veterum artium ampliasse dc indu xisse novas. Quid igitur inquiunt non esse huius nostrae aetatis , nouum quicquam praestare posse i Incomprehensarum rerum immensa est multitudo,& multo maior quam quae possit unquam percipi. Nulla autem ratio afferri potest cur ingeniorum laus nunc sit inferior: quid est igitur cur aliquis hanc aetatem tam inclementer damnet, ut ex tanta reru copia nihil queat attingeret Quis hoc seculum tanti insimul et stuporis, tantae tarditatis, nihil ut nouum cudere possit, nullaru artium afferre prouentum Quis

quis mentis valens acumine inertia non torpebit, sed ad res cognostendas tepus diligentiamque sumet, poterit orbitam eandem cum Veteribus terere, & in eiusdem industriae curriculo versari, & illorum obseruationibus adiutus, inuentis artibus magna addere incrementa, noua condere multis profutura . Sic enim alia ex

aliis trahi solent,& ex angustis fontibus per ampla flumina derivari: tantaque est artium & disciplinarum series, ut apta ex sese omnia & connexa videantur. Si libere quod sentio dicere ii cet,dicam , de quidem paucis: tam peccant quia veteribus pervestigata omnia coprehensaque esse contendunt,quam qui eis de primam rerum cosnitionem detrahut,illosque de veteri doctri

A iiij

12쪽

8 P R A F A T I O. narum possessione deliciunt. His constitutis,ue Iim ex aequo dc bono accedant nobis honorari jarbitri atque disceptatores,qui malo inuidiae puri ,& profectus & consilij mei rationem colli fant ac iudicent. nec enim tantum ipse mihi tri-uo,ut fidem haberi velim praeiudicatae meae sententiae. Qui primi inter veteres admirabili quo dam ad philosophandum studio se contulerunt,

in naturae angustias & quasi in carceres deducti, eo se reuocarunt spatij, ut solis mundi ele mentis perpetuo inhaerentes, nimisque materiae dediti,longe intra modum constiterint. Alij deinde erectiore animo, suis non contenti finibus

ad AEgyptios(quabus cum Chaldaeis & Hebraeis

frequens erat commercium) commigrarunt, a quibus diuina no pauca per umbra duntaxat Caliginemque percepta retuleratit. His sitam postea philosophiam tanquam variis respersere figmetis, de quada impietatis labe inquinarunt. Vnde accidit,ut tum vel rudis & materiata nimis fuerit philosophandi ratio, vel si diuinii quippiam

attigisset, inconstans ac prorsias incerta. Nunc vero quando Dei Opt. Max. beneficio, nobis per Christum lux ipsa veritatis affulsit, multa simul nobis sunt diuinitus allata, a veteribus animo non integre percepta. Quis nostrui immo talitatem animae, domicilium,Vim, naturamquenestiti Quid porro inter philosophorum greges

magis controuersiam, aut diuturnioribus contentionibus exagitatum Ordines coelestes, dc

illam

13쪽

P R A F ATIO. 'illam supernae ciuitatis descriptionem , quis Veterum sapientum subodoratus est Haec autem si iam cunctis patent mortalibus,quis etiam non intelligat multa esse in philosophia extra elemetorum ordinem, prorius abstrusa& naturae arcanis inuoluta , quae neque oculiS, neque auri

bus , neque ullo sensu deprehendi possunt ho

rumque cognitionem non. mihi modo, sed Scnostri ordinis nominasque cuilibet notiorem,

quam Ethnicis philosophis esse deberet Video

posteriores illos Platonicos,Numenium, Philo nem, Plotinum iamblicum, Proclum ,quicquid de diuinis rebus magnificum attigerunt, illud a

nysio furtim excepisse: ut inde abstrusa Platonis dicta clarius, lucidiusque interpretarentur, & in

verum sensum deducerent. Nobis vero non si militer liceat Hippocratis sensa nuc aperti US re serare,ut vetus medendi ratio suscipiat incremetum lassigemurne perpetuo his caducis i Nun quam concretum hunc crassumque aerem per rumpemus i Nunqua ex hoc tenebricoso mentis carcere in perspicuam lucem euolabimus ENunquam abducto per meditationem animo,

diuina abstrusaque conleptabimuri Haec singula quum apud me tacitus expederem, simulque aliquando monitus essem Hippocratis Oraculo, quo in morbis diuinum quippiam inesse confimmat : existimaui perbreuem sententiam perma gno esse momento ponderandam, & eo magis

14쪽

quod eximius vir ob diuinitatem olim seu numen cultus sit , & breui sententia magnam rerum supellectilem, quam mente gerebat, concluserit. Primorum philosophorti mos fuit,quae cunque diuina attigissent, tanqua mysteria contegere, aut integumentis quibusdam & inuolu cris implicata enuntiare , seu imperitae multitudinis offensione veriti, seu quia haec tam abstrusa si nullo negocio intelligerentur, probatum iri minime sperarent. Quocirca anno abhinc vige

simo odoratus quippiam sub diuini nomine in medendi arte penitus obuelatum latere, quod nondum satis pateret,coepi illius studio & amore incitatus quid esset inuestigare. Deprehendi

autem id esse abditorum morborum tractationem, nec satis tritam, nec veterum monimentis expressam: sine qua tamen manca & duntaxat inchoata, nec numeros omnes habitura sit ars medendi. Hoc temporis curriculo in haec undique multa peruolitaui, longe plura medicatus

sum, neque quicquam occurrit, quod a concepta ea de re sententia me reuocet. Quo longius aetate, literis, artis exercitatione, dc multis tum aliorum, tum meis experimentis eo spectantibus procedo, hoc mihi certior veriorque fit de abditis morbis sententia, in quam & plerosque

omnes paucis admodum rationibus iam adduci video, quasi illorum animus quodam veri instinctu afflatuque sit perfusiis. Ea aute quaenam sit, iam literis mandare conor, non tam perficiundi

15쪽

PRA FATIO.ciundi spe , quam desiderio excitandi ingenia

multorum ad veri inuestigationem. Magnus hic noster conatus Rex Christianissime,sed qui in testatis tuae splendore summam vim summumque robur obtinebit , si nouis laetasque regni tui auspiciis ille nobis affulgeat. Accedent nihilominus 3c rationes non tantum probabiles, Verum etiam ad assentiendum necessariae , quibus(vt confido veritas ipsa manum nobis adiiciet, dc sua luce obscuram multorum caliginem excutiet . Quinetiam ne quid in opinione dubia non satis ratum haberetur, lingula quaeq; ex Galeni monimentis videbor affirmasse, qui tametsi aliquado videatur haec dedita quasi opera extenuare , in pa tamen vel nolens plerunque relabi tur. hinc scient omnes quod terimuS argumentum & in communem medicinae usum primi conferimus, idipsiam veteres attigisse,Vixque ullum esse qui hanc in animo sententiam insitam, de quasi instulptam non habeat, etiam si verbo pleruque aliud exprimat. Itaque quam non pauci hanc nostram institutionem existimaturi filiit

nouam, re Vera peruetus est, neque ea sum insolentia, ut me eius authorem iactem, sed inte pretem duntaxat & explanatore profiteor. haec autem maxime in posteriorem librum meditor,

quae quoniam ex physicis nasci constituique solent, ipsa ratio connexi coegit in librum priorem philosophica quaedam praemittere, quae in illorum demonstrationem necessaria videban-

16쪽

PRAEFATIO.tur. Atque ita quantum diuinitatis, id est ab iatarum causaru,inest tum naturali philosophiae, tum rei medicae, hoc unum opusculum scrut bitur 3c discutiet. Quod aute res est plena con tentionis, disserendi rationem quandam aggredior, non simplici narrationis specie, sed quibus fere sermonibuS reS controuersa agi disputarique solet: a tali quodam illa

LIBER

17쪽

MvNDI ELEMENTA SOLAM

MATERIAM GENITIS Q UIBUS-que rebus impertiri, CAPo I. PHILIATROS, BRVTVS, EVDOxus P PORTUNE adesse via

deo quem quereba nisi me fallunt oculi, alioquino satis perspicaceS. Profecto is ipse est,neq; sple-dor hic exorientis Solis

aduersius, acie obtutum

que oculoru perstringit. O felicem & auspicaram occursatione. Etenim liberabor eo scrupulo, fui mihi ex agitata per hosce dies disputatione iniectus est. Ille sic me habuit male,ut nulla ratione potuerit a me reuelli. Sodalis hic iampridem meus, toto decennio visius nemini, scio afferet noui aliquid ex longa peregrinatione, illius ope consequar quod meo ipsius ingenio assequi nopotui. Sed quonam ille se proripiti non assequar virum nisii procul inclamem. Heus tu bone vir, heus Brute stubsiste per Asculapium, aut si m uis, per Hippocratis genium: nec enim arctius habeo vinculum, quo te retineam. B R v. Quis est qui me vocat o salue mi Philiatre. P H. Salue

18쪽

I DE ABDIT. RERUM CAUSIA tu quoque. BRV. Facis tu quidem tuo more, ut festiuus agas verbis,nec unquam urbanitatis sales exuas. Sed quid tu quo hinc te agis PH. Teipsum quaerebam, quem rediisse nobis audiera. B Rv. En tibi adsum. P n. Video, sed usque eo insolens vix ut oculis meis credam, qUibUS mo-stro similis est hic tuus aduentus. Quam cupio te interrogare. B RV. Tam cito g vixdum bene salutaui. P H. Non queo amplius supprimere

quod me quam diutissime torsit. B R. Quid hoc tandem rei PH. Non ita pridem ad indictam quandam celebrium medicorum disceptatione, conueni vel audi edi studio, ut plane immodico

illius artis amore teneor. Agitabatur inter eos

eius odi quaestio, An ne quod in morbis est diuinum, diuinam opem desideret. Istud olim ab Hippocrate nostro simpliciter breuiterque dictum, videbam variis interpretationibus alio at

que ipse sperabam,trahi nec profecto tumultu io illo congressu decidi res omnis potuit, tum quod nouus interpres libere fuseqtie explicandi caruit loco um quod praeiudicata opinio & f uore detrahebat ti fidem inauditae (ut tum at bant sententiae. Ab eo die optabam tui mihi cipiam fieri, ut tuum ea de re sensum expedires, quo facto,nae beaveris. Enimuero mihi persti deo neare nostrae medicinae verti cardinem. BR. Rem affers arduam,in qua paulum consimere temporis mihi nunc ociose,& curis laxato

iucundum est, videamus qualisnam sit res ipsa,

idipsum

19쪽

LIBER P RIM U S. vidipsum vereor , ne tuus interpres rem suam noplane conficiat: vix quippe adduci ulla ratione possum, ut tam exiguo integumento, tanta sit

inclusa diuinitas. Memini alias me in philosophum quedam incidisse,cui similium fere esset

paradoxorum cura: is palam enunciabat, non omneS rerum vires ab elementoru permistione prodiisse,neque haec omnino causas esse eorum quae consistunt: sed plurima a coelo tum orta, tum suas obtinuisse vires. P H. Plurima horum similia audiisses tota disputatione. B R. At scis

quid illi obtigerit philosopho Pn. Quid obse

croi B R. Is demonstrationum necessitate compulsis, tandem in elementa coelo recidit. P H.

Maior est vis nostro huic Eudoxo, qui in demostrationem plurimus incumbit: est in eo nonni hil quod forsan audire velis. Si illum probe noui(noui autem optime) lubens aperiet nobis , dccdisseret hanc rem totam, de gratiam ab illo simus inituri si nos benigne dc attento animo audierimus. B R v. Aini Speras id nobis probatuiri P H. Exitum nolim polliceri, unum scio illuquidem certe enunciaturum nobis ea mysteria, quae abstrusia,neque in communibus hominum sensibus posita, hactenus putauit. B R. VtVt res habeat,placet hominis ingenium ac vireS experirin hac tamen lege ut mihi liceat, quaecunque Obscura aut noua audiam,sedulo percontari, Scliberius dissentire, si absardum ouiddam attingere videbitur: sic enim fiet, ut audias meam,

20쪽

IS DE ABDIT. RERvM CAvs Isquam tantopere desideras lac de re sententiam. P H. Effciam ut tibi liceat: viri mores BC ingenium probe teneo. BRV. Conueniamus hominem,& quando ita videtur, interpellemUS. PH. Erit nunc tempestiuum: agit enim in villa pr

Alma,quo profectus est heri cum amicis philose, phis,ibi plenius Sc audacius sermonem cum illo conferemus stantisper dum se fraget aestiuus iste

calor. Illud imprimis vereor,ne non descendant in animum nostrumquae afferet petet enim nescio quid ex abditis fontibus rei medicae, quo nocuiuis penetrare promptum est. Tu ipse & nostrate & externa philosophia instructus, impetu sustinebis. si quando superior erit meis viribus.

Malim enim tuto fugere, quaam temere dc cum notatis me obiicere quae perferre nequeam. At vehementer me pudeat si ea philosophiae praecepta nes ire deprehendar, quibus velim videri recens institutus. Quocirca dum hanc viam compendiariam per saltus & humiliores colles com scimus ,quaeso in commune consideremus c5feramusque philosophiae principia, quaecunque in futuram disputationem utilia iudicas: ne quuad seria veniemus, graue sit viro in haec, quae sit ingenii non sint, detrudi. Sic enim nihil moli

mur perturbate , & a minimis struemus maxima. B R V. Ordinem dicis quem omnes secuti sint,in quorunos vestigia incurrere debemus. P H . Itaque matutinuS hic auium cocentus dum

recreat animos inito colloquio haec explicanda suscipe,

SEARCH

MENU NAVIGATION