Aulus Gellius. Auli Gellii Noctes Atticae, qua fieri potuit recognitione, ad optima exemplaria nouissime bona fide redditae. Cun gemino indice, et Graecorum dictionum uersione

발행: 1565년

분량: 739페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

L I 'x aeo Rr ' H 8serim postia multi secuti: neque tamen nuncere con Detudinem potuerunt. Sed idem Varro in a*s i bris multa pro α-ογία tuenda strinit. Sunt igitur hi tanquam loci quidam communes, contra idicere e ct item rursus pro

Sermones M. Frontonis & Phavorini philosophi, degeneribus colorum, uocabulisque eorum Grecis& Latinis : atque inibi color Spadix, & cuiusna.di

D Havorinus philosophus, cum ad M. Frontorem A consularem pedibus agrum uiseret uoluit me quoque ad eum secum ire. deinde com ibi apud , Frontonem plerisque uiris dontis praesentibus, se

mones de coloribus uocabulisque eorum agitare tur : quod multiplex colorum facies, appellationes autem incerta O exique forent: Plura, inquis, . ν is M. as mi Phavorinus in sensibus oculorum, quam in Auerbis uocibusque, colorum discrimina. Nam ut, alias eorum coucinnitates omitta si simplices isti, Ru Virides colores , singula quidem uoca . tbula , multas autem species disserentes habent. . Atque eam uocu inopiam in lingua magis Latinanideo,quam Ciratarquippe qui Rufus color, a rubore quide amellatus est. Sed cu aliter rubeat ignis . . aliter sanguis,aliter oItra, aliter crocus, hassin las 4 in uarietates, Latina oratio singulis Wορ Usque uocabulis non demonstrat: omniaque ista significat una ruboris appellatione:cum tamen ex ipsis rebus uocabula coloruis mutuentur, ετ ignes.

152쪽

Rufiis eo- lora Ruben Fulnus: Flavus Rubidus. Phoeni

ceus.

Rutilus.

Luteus.

aliquid Gi Oflammeum, anguineum, O croceum,cto trinum,ct aureum. Rufus enim color, est Ruber nihil a uocabido RG disrunt: neque proprietates eius omnes declarat. ιανιός - 'ru -δς, M κὲ i νικος scilicet, babere quasedam dis Entias coloris Rufi uidentum: uel augen tes eu, vel remittentes,uel mista quadam specie tere,

perantes . Tum Fronto ad Phauoritium, on inmcias, inquit. mus,quin lingua Graeca, quam tu uid

relegisse,prolixior iusiorquest, quam nostra: sed in iis tamen coloribus,quibus mota dixi ti, designa dis,non perinde inopes sumus,ut tibi uidemur.Nyn enim hac sunt sola uocabula Rufum colorem do monstrantia, quae tu modo dixisti, Rufus O Ruberralia quoque habemus plura,quam ρος dicta abs te Graeca sunt. Fulvus enim,O Flauus, Rubidus, O Phoeniceus, Rutilus, Luteus, ct vadis

appellationes sunt coloris: aut acuentes eum, quasi incendentes: aut oecoloreuiridim centes, aut nigro infuscantes,aut uirenti sensim albo illuminantes. am Phoeniceus, em tu Grace φοινι-

dixisti,noster est Rutilus, ct vadis Phaenicei συνύνυμα , qui factus G es,noster en, exuberantiam 'lendoremque significat ruboris: quales sunt fructus palma arboris,non admodum sole im coctisunde vadicis o Phoenicei nomen es. vadica enim Dorici uocant avulsum d palma termitem cumfructu. Fulvus aut e uidetur de rufo atque uia

ridi mitus:iu ali s plus uiridis, in aliis plus rufi habere. Sic poeta uerborum diligentibimus, fuluam

153쪽

Acit O iaspide saluos galeros, ct duum

πιιracm,. arenamfuluam, Diuum leone. Sisq; Ennias in annalibus Fulvo aere dixit. Flauus contiavdetur ex uiridi, rufis, o albo concretos. Sic uentes comaret quod mirari quosdam uideo, fron. des olearum a Vergilio dicuntur stiuae. Sic multo an, cuius Aquam dixit, o Flauum puluerem: cuius uresus quoniam sunt iucundissimi libra

ciae tame pede lymphis fauis: flauu ut puluere,. Manibus iisde,quibus Viri isspe permus, ablua

a a girudine ; nimiam manuum mollitudine. ' bidus aut e ui rufus atrore et nigrore multo maemi. Luteus contra rufus color est dilucidior o senti Oxi 0r

Gsqus norbe essefactu uidetur ergo,inquit,ia 1 avorine ecies Rufi coloris plures apud Graecus quam apud hos nommantur. Sed ne viridis quia rim color pluribus ab illis, quam a nob , uocabulis dicitur. 2hq; non potuit Verg. colorem eqhi Hlii .C HisEu, scare uiridem uolens, caeruleis magis dicere equum, Glauerit quamglaucum: sed maluit uerbo uti notiore Gryco, quam jηνsitato Latino. V ostris autem Latinis ueteribus Cosa dicta est, qua a Gratis γλαυκωπις: ut gidius ait:de colore coeli, quasi coelia. Posiquimhac Fromo dixi tum Phavorinusscientiam ubere, pis. nerborum; eius elegantiam exosculatus: Absq; te,

inquit, uno forsitan lingua profectis Graeca longὰ anteisset, sed tu mi Fronto, quod in uersu Home- 'rico est, id facies: ut νεη ς linavim .F Sed

154쪽

Sed cis omnia libens auiui, quae perstetad diri

tum maxime quod uarietatem flaui coloris enarrasi:fecistique ut intelligerem taerba illa ex minali XIIII. Enni' arnoenissim quae minuis intelligeba: : Verrunt extempla placin mare marmore flavo. i. t Caeruleum spumat mare conferta rate pulseum. 2 on enim uidebatur caemiorumare clim marmore fauo conuenire. Sed cuia sit ita, ut dixim, Flauus

color Viridi oe Albo missus pulcherrim/ prorsus spumas uirentis mari Iauo marmo appellauit.

Quid T. Castritius existimauerit, si per Sallusiij verbis, dc Demosthenis:quibus alter Philippum dest psit, alter Sertorium. Cap, α7. Tribu-nus miliatum in Hispania T. impera

tor.

Erbasunt lac.grauia, atque illustria , de irege Philippo, De benis: εαρων αὐτον

τιρ η M Gἱης ην. Id aemulari uoles Sallustius,desertorio duce ri historiis ita scripsit: magna gloriar tribus naidibus in Hi paniam T. Didio imperante, magnoisu bello Marsico, paratu militu coe armoru. fuit. Multaq; tum ductu eius, qua rapta primoperignobilitatem, deinde per inuidia scriptoru celebra. ta sunt: que eminus faciem suam ostentabant, aliquot aduersis cicatricibus, oe effosso oculor quo ille

dehonestamento corporis Maxime citabatur: neq; illis

155쪽

Gis anxius, quia reliqua gloriosius retinebat . Deturiusq; his uerbis T. Castiritius cum pensitaret: Non ne, inquit, ultra naturae modum humana est, dehonenamento corporis laetari Siquidem Laetitia Lattici dicitur exultatio quadam animi, cum gaudio esse se

bus herbis, tuqΗit, onendor . Philippus, Mouμ: Sertorius, corporis dehonestamento laetus: quod est, inquit, insolens, i odicum: sed prae studio lauidis, ct bonoris, iacturarum, damnorum; corporis contemptor qui singulos artussuos fortuna prodiria d)s daret, qua tu atq; compensogloriarum

Non esse compertum, cui deo rem diuinam seri oporteat, cum terra mouetur uiribus Cap.

Q nam ess causa uideatur, quamobrem ter

mytus fiant, non modo his communibus hominum sensibus opinionibus 1, compertu non Ursed tu

inter p scas quidem philosophias satis constitit:

uentorum ne ui accidant, ,ecus hiatusq; terraesubeuntium an aquarum subter in terrarum cauis undantium fluctibus,pulsibusq; r ita uti uidentur exi- - Rimasse antiquismi Graecorum, qui Neptunu - - - reio ιλόοια appellauerut ran cuius alis, i causa,alterius ue Dei ur ac numine,nora et sicut dixamus pro certo credatu. Propterea ueteres Roma hic in omnibus assulta otu, tum in cUituen

156쪽

dis religionibus, atque in diis immortalibus anmaduertendis eastissimi eautissimiq:rubi terram mouise. θ benserant, nuntiatum ue erat: ferias eius rei causa edicto imperabant. Sed Dei nomen, ita uti si let, miseruariferias oporteret, Halucre edis . re quisebant: ne alium pro alio nominando ,falsa.

religione populum astigarent. Eas ferias si quis ρo bust, piaculoq; ob bac rem remotus esset: hotitam

me deo siue deae immolabat. Idque ita ex decretis Pontificum obseruatum esse, M. Varro dicit: nia O qua ui,et peτ quem deoru , dearum ue terra, Demeret, inceris esset. Sed de lunae motibus ,Misq; defectionibus, non minus in eius rei causa reperien , da me exercuerunt' quippe M. Cato uir in cognoscendis rebus multimili', incerta tamen causa, ct incuriosa,super ea re opinatus est. Verba Catonis

ex originum quarto hae sunt: Non libet Aroerari σμj Poη. Ma ta est: quoties annona. i. ψ,Τμotiis Mnae aut sis lumini caligo, i quid ob Iliterit. Vsique adeo parui fecit rationes ueras Mino lunae deficientium, uel scire, uel dicere.

dpologus Aesopi Phrygis memoratu non inutilis.

- 29.

. A Esiopus illa d Phrnia fabulator, haud immer i Aesopi a a istimatus esse cum qua utilia misi. pologus, ructasoq; erant, non severe, non imperiori macepit, O censuit, ut Esphis mos esto sed festiuos delectabilesq; apologos commetus,ressalubriter,ac prospicienter animaduersas in mentes,animosq; honii Am cum odiendi Dadam ille bra induis.

157쪽

lae eius fabula de avicula nidulo lepid2 a que iucunia premonet:spem, fiduciam ue rerum , t quo incere quis post, haud unquam in alio, sed in etipso habendam. Atticula, inquit,est parua,no 'men est Castar habitat, nidulaturq; in segetibus id feriri temporis, ut appetat meo, pullis iamiam plumantibus. Ea cainta in sementes sortὰ concessserat tempestimores. 4 Propterea frumentis nauescen tibus pusii, et tunc inuolucres erat. Ciari igitur ipsa t Pretteiret cibu pullis questihmonet eos,ut si quid ibi rei nouae sicret, diceretur ue, ammaduerterent: idq; uti sibi, ubi redisset, renuntiarent. Dominus postea segetum illarum filium adessente uocat: O, Vides ne, inquit,bac ematuruisse, elmanus iam postulare ρ ι circo die crastin i, ubi primum diluculabit, fac am,

cos adeas: ct roges, ueniant. opera ;mutua dent, . ,

O messem hanc nobis i adiuueni: Hae ille ubi- -- 'xit, discessi: atq; ubi rediit easta, pulli trepiduli

circunstrepere, orareq; matrem, ut Baetim iam properet, atque alium in locum sese a portet: nam domitius, inquiunt, misit qui amicos rogaret, uti luce oriente ueniant, oe metant. 'Mater tulet eos a me otiosios esse. Si enim dominus,inqui messem ad am cos rei cit, crastino seges non metetur,neque nec se est, hodie uti uos auferam. Die igitur postero ma ter in pabulum uolat: dominus,quos rogauerat,opperitur: fomeruit, oesis nihil, oe amici nulli erant Tum ille rursum adsilium, Amici isti, inquit, -- gnam in partem cessatores sunt: quin potius imus .

cognatos. ones, uiciuosq; nostros oramus, in

158쪽

adsint eras tempori ad metendumst Itidem hoe pulli' patiefacti matri nuntiant. Mater hortatW , ut tura . quoq; sine metu, ac sine cura sint,cognatos a essnullos ferme tam esse obsequibiJes ait: ut ad labore capessendum nihil cunctentur, O tatim disto obe - . diant: Vos modo cinquito aduertite, se modo quid ldenuo dicetur. Alia luce orta, auis in pastum pro ieicta esse cognati O agines operam quam dare rogati- sint, si persedent. Ad postremum igitur dominus si ilior Valeant inquito amici, cum propinqui se a1 eres prima luce falces duas: unam egomet mihi, . tu tibi capies alteram: frumentu- nosmetipsi m. nibus nostris cras metemus. Id ubi eae pullis dixisse dominum mater audivit: Tempus, inquit, escedendi, O abeundio fiet nunc dubio procul, quod fu- . t rum dixit. In ipso enim iam uertitur, cuia estres: non ιn alio, unde petitur. Atque ita cassia nia , dum migrauit, Oseges a domino demessa est. Haec

quidem est Aesopi fabula de amicorum, O propin quorum leui, inani fiducia. Sed quid aliud sanctio:

res libriphilosophoru monet,quam ut in nobis tantu. ipsis nitamur' Alia aut omnia, qua extra nos, ex--.traque nonrum animum sunt: neq; pro nostris, neq; ipro nobis ducamus. Hunc Aesopi apologum Emnius in Duris, scite admodum o uenu ὰ versibus quadratis composuit. quorum duo poliremi tui sunt: quos babere cora O memoria opera pretium esse, rie puto: Hoc erit tibi argumentum semper in promptu situm Ne quid experus amicos, quod tu agere posiis.

Quid

159쪽

Ηωμpenumero in undarum motu obseruatum est. quas Aquilones uenti, qui); ex eadem si regione erfluite quas uefaciunt in mari Austri atq; Africi. Nam fluctus,qui stante Aquilone maximi ac creberrimi excitamur , sinulac uentus posuit, sternuntur conflaccescunt ,'mox ' ctus esse desinunt. At non idem sit salite Austro, uelo rico: quibus iam nihil pirantibus , unaeae tam In facts diutius tument, ct a uento quidem laududum tranquilla sunt: sed mare ea etiam atque etiam un dabuntam. Eius rei causa esse coniectatur, quod ueti a septentrionibus ex altiore caeli parte in mare incidentes, deorsum in aquarum profumo quasi praecipites deferuntur: uniasq; faciunt no prorsus imputdas, sed ut intus commotas: quae tantisper erutae uoluuntur,dum illius infusi desuper spiritus uis maἀet. Austri ueris Africi, a meridian Ym orbis circulum, oe ad partem Axis infi nam depressi, inferi res er humiles per suprema aequoris euntes protrudunt magis fluctas, quam eruunt: re idcirco nos desuperissis, Iedpropulsis aduersum aqua, etia de . Aiente natu, retinent aliquantisper de pristins pulsu impetum. Id autem ipsium, quod dicimus, ex illis quoque Homericis uersibus, si quis non incuriosὰ legat, adminiculari potest. Uam de Austri flatibus arascripsit:

160쪽

contra autem de Borea,quem Aquilonem appellamus, alio dicit modo: Κω-α- ις- μα 'υλι. .i: ab Aquilonibus enim qui abis pernique sunt, fructus excitatos quasi per prona uolui dicit. Ab Austris autem iis, qui humiliores sunt maiore vi Maris eo. quadam propelli sursum atq; subiici. Id enim signi-ὶ xς δ uςn ficat uerbum ' stat in qlio loco, λαμις m*x quoque ἡ peritissimis rerum philosi phis obseruatum est ;AuIuris spirantibus mare fi riglaucum, ct corruleum: Aquilonibus obscurius, qtriusq;. Cuius rei causam, cum Artotelis libras problematum percerpsimus , notavi: cur Au .sro θirante, mare caeruleum fate quilone, obscurius atriusq;: an propterea quod Aquilo mi nus ingre perturbat

omnem autem

quod tranquillius est , atrum es videtuar

SEARCH

MENU NAVIGATION