장음표시 사용
491쪽
tis admodum exilibus ratebatur. Sed eum cons
bat uirum esse ferme bonum, noMque expertaesidet, O uitae inculpatissimae: multa e ct illustria
exempla probitatis , I nceritatisque eius exprom hantur. illum autem, unde petebatur,hominem esse non bona reι, vitaque turpi Osordida, conuictusenusto in mendactys, plenum ue esse perfidiarum Ofraudum ostendebatur. Is tamen cumsuis multis patronis clamitabat,probari apud me debere pe, cumam datam consuetis modis: pense latione,men sae novitas, cbirographi exhibitione, tabularum iam cis Ex quibus oml si probareturi dimittit iam sand oporoportere. tere,ct aduersa in de calumnia damnari. dde utriusque autem uita atque factis diceretuoru-Itrai steri atque dici. enim de ρetenda ρecunia apud iudicem priuatum agis non apud CENS.ibi amici mei, os rogaueram in confr-Mum exercitat atque in patrocinuis, oe iucelebras, temperque se circumundiq; diris trabentibus causis festinantes, nonsedendum diu hac nihil esse dubium dicebant , quin ab uiuen- dus foret,q'em arcepisse pecuniam illam nulla probatione solenni docebatur. Sed enim ego homines cum consi strata Uterumst halterum probri νω. ημη sit Peuitae ac defamati me: neq
Δ'' plurima octabar ac de batainibus,q ae apud me dicta
492쪽
t a 2 1 R x IIII. Ar Laa fuerant,uti res erat, narro omnia: ac peto , ut.
ipsum illud, in quo haerebam, ct catera etiam, qua obseruanda mihi forent in oscio iudicis, face
rei me,ut earlim rerum essem prudentior.Tum Phavorinus,religione illa cunctationis, O solicitudinis noni V comprobata: Id quidcm, inquit, super quo nunc deliberas, uideri potest ibecie tenui paruaque
esse sed se de omni quoque Ocio iudicis praeire tibi me vis nequaquam es uel loci huius, uel temporis. Eu enim disceptatio ista multjugae,.sinuo 'D qHaestion semultaque, anxia cura, ct circunspitientia indigens . N anque ut pauca tibi nunc quasionum capita attinganu iam omnium primum hoc de iudicis oscio qxa ratur. 5 i iudex fortὰ id sciat, super qua re apud ei m litigatur: eaque res uni ei, prius qNam agi coepta,cut in iudicum deducta sit, ex alio quodam negotio,casuque aliqreo cognita liquido,se comperta sit, neque id tamen in agenda
causa probatur:oporteatne eum secundum ea, qua sciens uenit iudicare, ausecundum ea quae aguutur. Id etiam inquit,qugri solet,au deceat atque conlic-niat, iudicij causa iam cognita, si facultas esse uia deatur componendi negotii, oscio pauli per i iudicis
dilato, communis amicitiae ct quasi pacificatoris partes recipere . Atque iilud amplius ambigi,ac dubitariscio, debeat ne iudex inter cognoscendi ea qua dicto quotoque opus est, dicere O quaer reo etiam si cuius ea dici qΗaeriq/ e interest, neque dicat,neque post let. rocinari enim prosesus hoc ese aiunt,non iudicare.Prater haec super ea Oseia iu
493쪽
quoque re dissentitur,an ex usu exque oscio sit iudicis,rem cavsamque,de qua cognoscit, inter locutiombus suis ita exprimere consignareq; , ut ante sen- tentia tempus ex ijs,quae apud eum in praesens confusὸ uaries, diculur, perinde ut quoq; in loco,ac tempore mouetur,signa O indicia faciat motu atque sensus sui. Nam qui iudices,inquit, acres,atq; c lebres uidentur, non aliter erissimant rem, qua de
agitur,indagari comprehendiqueposse: nisi is, qui iudicat, crebris interrogationivus necessi sque interlocutionibus Osuos sensus aperiat, litigan
tium deprehendas. Contra autem, qui sedatiores Ograuiores putantur, negant iudicem debere an- .ι te sententiam,dum causa uIrinque agitatum,quoties a ua re proposita motus est, roties significare qiud sentiat. Eiuenturum enim aiunt, ut quia pro uarietate propositorum a Wventorum; alius, a que alius motus animi patiendus est,aliter atq; at ter eadem causa,eodemq; in temporesentire, interloqui uideatur.Sed de his, inquit, ct caeteris hi
iuscemodi iudicialis oscii tractatibus, O nos pos
hac,cum erit otium, dicere quidsentiamus,conabiamur: O praecepta Aeli' Tuberonissuper oscio iudicis,quae nuperrime legi,recesebimus. Quod autem sid pecuniam pertinet,quam apud iudicem peti dixisi: suadeo hercle tibi,utare )1. Catonis,prudentismi uiri,consilio:qui in oratione quam pro L.Turio, contra Cn. Gellium dixit, ita esse moribus maiorum traditum obseruatumque ait: ut si quid inter duosa dium es, neque tabolis, ncque testibus planum
494쪽
res essent,seu boni pariter seu mali, tum illi unde peritur, crederetur: ac secundum eum iudicaretin .
In hac autem causa, de qua tu ambigis, optimus est, qui petit: unde petitur,deterrimus: ct res essinter duos acta, sine testibus. Eas igitur, credas ei quipetit:condemnesq; eum, de quo petituriquo niam,sicuti dicis, duo pares non sunt: ct qui petit, melior est. Hoc quidem mihi tum Phavorinus, ut uirum philosophum decuit,suasit . Sed maius ego, altiusq; id esse exictimavi,quam quod mea aetati, mediocritati conueniret ut cognouisse, o condemnasse de moribus,non de probationibus rei secta uiderer: ut absoluerem tamen inducere in animum non quivi, ετ propterea iuraui, mihi nondiquere, atque ita iudicatu illo solutus um. Verba ex ora-.tione M. Catonis, cuius eommeminit Phavorinus,hsc sunt:/que ego a maioribus memoria sic accepi,si quis quid alter ab astero peteret: si ambo pa-. res essent , iue boni siue mali essent, quod duo res gessistent utile tes non interessent: illi unde peti rur,ei potius credendum esse. unc se sponsionem fecisset Gellius cum Turio,ni uir melior esset Gellius, quam Turius: nemo,opinor,tam insinus esse qui iudicaret meliorem esse Gelisum quam Turium Si non meliores Gellius Turio,potius oportet credi iinde petitu
495쪽
An emuli insensiqi inter sese fuerint Xenophon & PIa'
Vi de Xenophontis Platonis ue uita o moribus pleraque omnia exquisiti md scripserernon abfuisse ab eis motus quosdam tacitos, ct occuctos simultatis,aemulationisque mutuae putauere: eius rei argumenta quaedam comemtoriὰ, G eomscriptis protulerunt. Ea sunt profecto huius emυd , quod nequea Platone in tot numero libris menti squam facta sit Xenophontis : neque it m contra, ab eo Platonis,in suis libris:quanquEm uici que, si maxime Plato complurium Socratis sectatorum in sermonibus,quos scripsit, commeminerit. Id etiam, esse non f)uce neque amicae uoluntatis indicti crediderunt,quod Xenophon inclyto illi operi Platonis,quod de optimo Hatu reipublicae, ciuitatisq; administrandae scriptum est, lectis ex eo duobses feri libris ui primi in uulgus exierant, opposuit cotintra,conscripsitque diuersim regiae admini iration; genres, quod πωδείας κυρου inscriptis est.. hocto scriptoque eius,usque aues permotum esse Platonem fertant,ut quodam in libro mentione Cyri rigis habita, retractandi letiandique eius operis gratia, virum Didem Cyrum nauum G Hrenuum fuit 'se dixcrit , retiyθας ουα oρῖω; ηφὁm τοπα I I.Haec emin verba sunt de Cyro Pla ovis.Prarer ea putaui id quoque ad ista, qus dixi accedere quod Xenophon in libris, quos dictorum atque factorum Socratis commentarios composuit, negat Socratem
496쪽
1 I ae . R NITII. η speratem de coeli atque naturae causis rationibusque unquam disputauiserere ne disciplinas quidem caeteros, qlis μαίηματα Graeci appellant, quae ad bene ibeateque uiuendum non pertinerent, aut attigisse, aut comprobasse, Idcircoque turpiter eos mentiri iaci qui disertationes istius nodi Socrati attribue-i rent.Haec autem, inquiunt, Xenophon cumscripsit,l Platonem videlicet notat, in cuius libris Socrates de Tissica, ct Musica, Geometria disserit. Sed enim de uiris optimis O graui simis , si credendum hoc,aut a 'icandum fuit, causa in equidem esse ar-rbitror non obtrectationis,neque imidia, neque de. gloria maiore parienda certationis, Haec enun pro-
ctit amoribus philosophi et absunt,in quibus isti duo
omnium iudicium excelluerat. Quae igitur est istius. opinionis ratioἐHaec profecto est , equiparatio ipsa. plerunque edi parilitas uirtutum inter se consimiliuetiam si contentionis sudium ct voluntas abere,.speciem tamen amidarionis creat. IV am ctim ingenia q dedam magna duorum plurium ue in ei timVei studio illuurium, aut pari fiunt fetma, aut prυAi-, madoritur apud diuersos fautores eorum industria. laudesque animandae contentio. Tum postea, ex alieno certamine ad eos quoque ipsos contagium certationis a pirat: cursusque eoi Am ad t eandem uirtutis calcem pergentium, quando est compar vel ambiguus,in amulanissi suspiriοηies non suo, sed D- uentiumstudio delabitur .Pψoinde igiturin Xenophon O Plato Socraticae amoenitatis duo luminat certare emularique inter sese eas M. iti sunt: ' ad
ingeniorum aemulationem parit.
497쪽
qas . A v et I P T L II 3 de se s apud alios uter esset exuperantior certaba--itur: quia duae eminentae cum semul iunctae in arduum nituntur,simulatarium quodd. contetionis. aemulae pariunt.
Qubd apte Chrysippus & graphice imaginem Iustitis
imodulis,coloribusq; uerborum depinxit. Cap. IIII.
Condigne mehercle o condecorὰ Ch sippus
Iustitiae imago in librorum, qui inscributur περικαλου Mνης primo,os,oe oculos Iustitia,uultumque eius seue. ris atque uenerandis uerborum coloribus depinxit. Facit quippe imaginem Iunitis. fierique solitam es se dicit a pictoribus rhetoribus ue antiquioribus, ad hunc feris modum:Forma atque filo uirginalis aspectu uehementi,et formidabili luminibus oculorum acritaseneque humilis, neque atrocis,sed reue- renda cuiusdam tristitia dignitate. Ex imaginis a rem istius significatione intelligi voluit, iudicem, qui iunitiae antiites est,oportere esse graum , san-
. Ium,seuerum,incorruptum,inadulatilem: contraque improbos,nocentcss, immisericordem, atq; in xorabilem,crectumq;starduum, ac potentem, Dio maiestatesquitatis,ueritatisq; terri cum. Uer
ba ipsa Chi sippi de iustitia scripta haec sunt:
498쪽
Haec uerba Ch sippi eo etia magis ponenda existimaui ut prompta atq; exposita ad cosiderat dum, iudicandum: sint. Quoniam legentibus nobist ea, delicatiores quidam dis ipsinarum philosopb Sal uitiae imaginem tuam esse, non Iunitia dixeruint.
l Lis atq; contentio grammaticorum Romae illustrium,l enarrata, super casu uocativo uocabuli, quod est
D esui ego quodam ex diutina comentatione, laxandi euandiq; animi gratia in Agrippae capo deambubula: atq; ibi duos fortdgrammaticos co- spicatus,no parui in urbe Roma nominis, certationi Egregius. eoru acerrims adfuircum alter in casu uocativo, Vir' dicendum contenderet,alter,Vir egregie.Ratio autem eius,qui egregi oportere dici cHebat, huiuscemodi fuit: Quaecunq; inquit,nomina,seu uocabula,recto casu,numero singulari,us, yllaba finiuntur, in quibus ante ultimam θllabam posita est,t,lit terarea omnia casu uocativo,i, litera terminantur: ut Caelius Caeli, modius modi, tertius tertis Accius' acci,Titius titi, o similia omxia. Sic igitur Egregii us, quoniam us, ollaba, in casu nominandi Anitur, ' eamq; syllabara praecedit ,litera: habere debebit in casu uocandi,hliteram extremare: ct idcirco Egregi,n3 Egregie, rectius dicetur.' am diuus, et riuus, O cimus, non us, syllaba terminatur ,sed ea quae
per duo M scribenda est. Propter cuius ollabaeso D d decla-
499쪽
η78 . AVLI SELLII Digam- declarandum, reperta erat noua litera, quae digamma appellabatur. Hoc ubi alter audiuit. Oin-
quis egregiegramatisciueis id mauis,egregi issime: dic oro te, Insius, impius, ct Sobrius, oe Arius,
O Proprius, Propitius, ct Anxius, ct Contrarius,quae us,syllaba finiuntur, in quibus ante ultima filabumbi, pera est: que cc um uocandi habent, me enim pudor, O veremudia tenet,pronuntiare ea secundum tuam definitionem. Sed cum ille paulis eroppositu horum uocabulorum commotus reticuisset: eν mox ramese collegisset, eademq; ictam quam desinierat regulam retineret propugnaret: diceretq; O Proprium,oe Propitium,et Anxium,et Contrarium,iridem in casu uocativo dicendum:quia O ad- is versariM Extrarias ita diceretur, Inscia quoq; et Impium,et Ebrium, O Sobrium, insolentius quidem paulo sed rectius per,i,sit eram non per e,in casu es-dem pronuncia me eas inter eos contentio cum longius duceretur,non arbitratus ego ope pretium
esse,eadem haec ista diutius audire,clamantes compugnantraq; illos reliqui.
Cuiusmodi sint, quae speciem doctrinarum habeant, sed neq;delectent, neq; utilia sint:atq; inibi de uocabulis singularum urbium, regionumq; immutatis.
Homo nobis familiaris in literam cultu no ignobilis,magnamq; aetatis partem in libris uersatus: Adiutum, inquit , ornatumq; uolo ire Phrites tuas: simul dat mihi librum grandi volumine, doctrinis omnigenis ut ipse dicebat praescatetem: que
500쪽
elaboratum sibi esse ait ex multis,et uarse,ct remo ttis lectionibus: ut ex eo sumerem quantum libereς -- irerum memoria dignam. A ccipio cupidus, et libes: tanquasi copia cornu nactus essem: ct recondo me penitus,ut sine arbitris legam. t quaescripta erant, pro Iupiter, mera miracula: quo nomine fuerit, qui primus gramaticus appellatus eii: ct quot fuerint lothagorae nobiles, quot Hippocrates, et cuius no- uadi Horuerus dicat, in Vi sis domo : quam ob causam Telemachus cubans ilictam ibi cubatem Pitaratu,na manu attigeri Ied pedis ictu excitarit: υρίκ. Θα I elemactum quo genere clauHri incluseriti qua propter idem poeta rosam non norit,oleum ex rosa n0rit. Atq; illud eriamscriptum fuit, quae nomjna fuerint sociorum Hygi , qui is Scylla
rapti laceratiq; suot, utrνm ci P ἔαλασση Vlyses errauerit κατα-anis τΗ κατοι κρατητα. id etia i uic scriptum fuit,qui linc a apud Homerum uersus ,-: quorum ibi nominum reperiatur παραTιχiς . O quis adeo uer
sus sit, qui per singula uocabula singulis syllabis
increscat: ac deinde qua ratione dicit singulas pecudes , in s ulos annos terna parere: ex quinque operimentis, quibus Acbiliis clypeus munitus eri, quod iactum ex auro est,summum sit an medium: Opraeterea quibus urbibus regionibusq;uocabula iam mutata sint:quὰd Boeotia ante appellata fuerit Αο- , nia, quod seuptus Aeria dictas , quod Creta eodem quoque nomine Aeria dicta est, quod Atti-- ακτη , O Acta apud poetam, quod Corinthκs Ephyre Dd a ubre,