장음표시 사용
691쪽
Terentius in Phormione r. Ita plerique ingenio sumus
Omnes nostrino et oenitet. UAfranius in Togata: c d
Nescio qui nostri miseritus tandem Deus. Et laberius in Necromantia: Dum diutius detinetur, nostra oblitus est. Dubium porris, ituruit, non est, ouin eode hac omnis casu dicantur, Nostri oblitus es, oliri miseritus est, quo dicitur mei poenit Io,Mei miseritus est,mei oblitus est: Mei autem casus interrogandi est, quem genitiuu grum alici vocant rct ab eo declinatur,
quod es Ego i huius deinde pluratiuura est Nos . Tui aequὰ declinatur ab eo quod est Tu , huius itide pluratiuum es Vos. Sic nanque Plautus declinauit in Pseudolo, in hisce uersibus : Si ex te tacente feri possem certior bere,cus miseriae te tam miserὰ macerent, Duo rum labori ego hominum parsissem lubens: Nei rogandi, ct tui respondendi mihi. Mei enim Plautus Me in loco non ab eo dixit, quod in meus,sed ab eo quod est Ego. Itaque se dicere uelis, patrem mei pro patrem meum, quo Graeci modo τον πατερο ριος dicunt, inusitatὰ quidem, sed rectὸ profecto , eaq; ratione dices, qua Plautus dixit labori Mei, pro labori meo. Haec autem ipsa ratio est in numero plurativo, qua Gracchus misererι Vestrum dixit, O qua M. Cicero contentio Vestrum, O contentio Nostrum dixit:quaq; item ratione quadrigarius in annali xix. uerba hac
692쪽
posuit: Cai mari, ecquando te nostium, ct fer .vis serebitur Cur igitur Terentius, paenitet No tri, O non noIIrum Z oe Afranius, ostri miseritus est, non ostrum bercti, inquit, mihi de tua re in mentem, uenit, nisi autoritas quadam uetustatis, non nimis anxid neq: superstitiose loquentis. P am sicuti multifariam scriptum ere, uestrorupro Vestrum, tit in Plauti Mostestaria in hoc uersur . Verii illuc esse maxima pars uestroru intelligit a pars ei tm uellet maxima dicere V stru ita nonnunquam Vestri quoq; dicta es Vestrum. Sed procul' dubio qui rectissime loqui uolet, Vestrum potius dixerit, quam Vestri: Et idcirco im ortunii θ, iu quit, fecerunt,qui in plerisq; Sallustis exemplaribus scriptura Ulamonceris Mam corruperunt. Nam cum ita in Catilina scriptum esset, Saepe maiores VC. strum mssertiplebis mander Vestru t aboleverunt O Veturi superscripserunt: ex quo in plureis libros motae istius indoles inoleuit. Me memini mihi. epollinarem dicere : eaque Iunc salta, ut dicta fue-
eant, notaur. main diuersae Graecorum Tententiae, super numor Niobae fi Iiorum. Cap. vj.
MIra et probὰ adeo ridicula diuersitar fabula
Graecos poetas deprehenditur, super numero Niobe, s Vis filiorum. a Homerus pueros,puellas j; eius iij. senos dicit fuisse : Euripides, bis septenos: Sappbo, bis novenos: Bacclytitues, oe Pindarus, bis denos, quidam alijscriptores tres fuisse solos dixeruat. De
693쪽
au escente ac senescente. Cap. vii
A Nnnianus poeta in fundo suo, quem in agro Falisio posscibat, agitare erat solitus vindemiam
hilaia, atque amoeniter. eos dies me, σ quosdam item alios familiares uocauit. Ibi tum coenantibus nobis, magnus ostrearum numerus Roma --sus est: qua cum apposita fuissent,et multa quidem, sed inuberes, macraque essent, Luna inquit Annianus nunc uidelicet sensite ea re ostrea quoque , sicuti alia quaeda, Τ tenuis exuctaq; est. Cum qh reremus qua alia item fenescente luna tabesserent: Nonne Luciliu, inquit, nostru meminissis dicere: Luna alit ostrea,et implet ethinosa ribus fibras' Et ' pecu addiς . peeus. Eadem autem ipsa, qua crestente lunaglistunt
fciente contra luna deficiunt. Aelurorum quoque oculi ad easdem uices lunae, aut ampliores fiunt,aut , minores. Id etiam, inquit, multo mirandum es magis,quod apud Plutar. in iij. in Hesiodum commen- rario legi Caepe tum reuiremi O congerminat decedente luηa; contra autem inarsit adolesiente. . Tam causam esse dicunt sacerdotes Aegyptij, cur TelusiotaV pe non edant: quia solum holerum omnitim, contra luna aucta atque damna , uices minuendi, oe augendi habeat contrarias .
694쪽
38 4 L I G E et LII I Qualibus uerbis delectari solitus sit Ant. Iulianus, i positis in Mimiambis, quos Cn. Matitis inseripsit, i de adolescentia sua, c4m ita dictitat unqi iam uestimenta a populo posci. Cap. viij.DElectari mulceris aures suas dicebat Antonius Iulianus, figmentis uerborum nouis Cn. Matii hominiseruisti: qualia haec quoque essent , quae scripta ab eo in Mimiambis me morabat: .HSImsq; amicam recipere frigidam caldo . : Columbatim : labra conserens labris.
vem id quoq; iuc de lepideq; factum dictitabat d
iaciam tonsiles tapetes ebrii fuco , ' i . ad os concha purpura imbuens venenavit. id uocabulum, Ex iure manu consertum signia-
ἡ . t re manu consertum, uerba sunt ex antia manu eois Ρ--iρ'ita o qua cum lege agitur, o uindi- serium 'contenduntur, dici nunc quoque apud Praetorem flent. Rogaui ego Romae grammaticum celebri homunem fama, O multo nomine, quid haec uerba eo sent. Tum ille me despiciens, Aut e ras, inquit, adolescens, aut ludis. Item enim doceo grammat, cam, non ius respondeo. Si quid igitur ex Vergilio , Trauto, Ennio quaerere habes: quaeras licet. Ex Eunio, ego inquam, est magister, quod quyro. Ennius enim uerbis hisce us,s est. Cumq; ille demiratus,alieva haec esse a poetis, et haud vivam inueniri in cari assiim minibus EuΠη diceret: tum ego hos uersus ex octa-pta s. ho annali t absentes dixi. Nam fort8 eos, tau quam
695쪽
i I 2 a R xx. Is 'piam insigniter praeter alios factos, memineram; Pellitur e medio Japientia, uigeritur res. - Spernitur orator bonus, horridus miles amatur. Haud doctis dictis certantes; sed maledicti ' Miscent inter sese inimicitias agitantes.' Non ex iure manu consertum, sed mage ferro, Re repetunt, regnumq; petunt, vadulsolida vi. 'Cum hos uersus Ennianos dixissem, Credo, inquit grammaticus,iam tibi. Sed tu uelim credas mihi
Dinium didicisse hoe, non ex poetica literis, sed ex iuris aliquo perito. Eas igitηr tu quoque, inquit,er discas, unde Ennius didicit. Mus consilio sum magis i, quod docere me ipse debuerat, a quo disce
iem praetermonstrantis. Itaque id quod ex iureconsultis, ex libris quoque eoram didici, inserendu his commentari s exictimaui: quoniam in medio rerum hominum uitam qui colunt, ignorare non oportet uerba actionum ciuilium celebriora, ut, Manum conserere. Nam de qua re disceptabatur in iure Manum praesenti, siue ager, siue quid aliud est, cum aduersa c6serere. rio simul manu prenderet, in ea re omnibus uerbis uindicare, id est, uindicia: correptio manus in ea re
atq; in loco praesenti, apud prytorem ex duodecimit alis fiebat. In quibus ita scriptum est: Si qui in
rure manum construnt. Sed postquam Praetor propagatis Italiae finibus, datis iurisdictionibus, negoriss occupati,ns pacisci uindiciarum dicendarum causa longinquas resgrauabantur: institutum est con tra duodecim tabulas tacito sensu, ut litigantes non ex iure apud PVtorem manum consererent, sed ex
696쪽
: 86 .vga V v I t G β L L I frrure manu confertum uocarent: ides, alter alterum ex iure ad conseredam manum in rem, de qua aζe-yetur, uocaret: Atque profecti simul in agrum δε-cuo litigabatur, terrae aliquid ex eo, uti uvam gi bam, in ius in urbem ad Pretorem deferrent: ct irrca gleba, tanquam in toto agro, uindicarent. Is circo Ennius significare volens bellum, non ut ad Praetorem solitum es, legitimis actionibus, neque ex iure manu consertum, sed bello ferroq;. . uerani atq; fosida: quod uidetur dixisse conferens vim illam ciuilem est feniticariam, qua uerbo diceretur, non quae manu feret cum ui bellica ct cruenta . . ,
Quid sit Sculnae uerbum positum apud Marcum Var
Seulna. D 'Lavini' liber est non incuriose factus. Is in Sequester A scriptus est, uerbissordidis. In eoscripsit Sculnam uulὸ dici, quasi seculnam: quem qui elegam .
iii riRs, inquit, loquuntur, Sequestrem appellant.. , i, L. Vtrunque uocabulum asequendo factium est: quod eius qui electus sit, utraque pars fidem sequatur .a Sculnam autem Jcriptum esse in historico M. Varronis, qui inscribitur Catus, idem P. Lauinius a monet. Sed quod apud Sequestrem depositum erat, Sequestro positum, per adverbium dicebant. Cato Ptolemaeo contra Thermum: . Ideos immortales nolite uos sequectris ponere. . i
697쪽
Autoria de opere sito sententia,deque atro-
A incandisra alia reperiri queunt. Ipse ani, rem ad hoc scripsi, ut lἰberis quoque meis paravissiusnodi remis es essentequando animus eoru, intestitione aliqua negotiorum data, laxari, induu geri ; potuisset. VI autem sumus ordine rerum fortuito, quem at tea in excerpendo feceramus. Um t perinis et proinde ut librum quenquam in manus ceperam, seu Graecum, seu Latinum, uel quid memoratu dignum auferam: ita quae libitum erat, cuius generis cu=iq; erant, indistiu&ὰ atq , promisit uὸ annotabam: eaq; mihi ad subsidium memoris, quasi quoddam literar i penus, recondeba: Hi quand0 listis venisset aut rei, aut uerbi cuius me forte repens Aliuio tenuisset. libri ex quibus eam sium stram non adessent, falsid inde nobis inuentu atq; depromptu foret. Facta figitur eIt in his γο : comentar3s eade rerum disparilitas,qus fuit tu illis annι rationibus pristini', quas breuiter O indige M inco litὸ, annotationibus, tractationibus, lectionibusq: uarνs feceramys. Sed quonia longinquἴs per hyeme noctibus in agro sicu ti dixi terrae Attice comentationes hasce ludere,ae facere exorsi sumus: idcirco eas inscripsimus c tu Atti aru nihil imitati festiuitates inscriptionum, Ait eae. qtias pleriq; alii utriusq; linguae scripores, in i fg nus libris fecerut . Nam quia Maria, et miscella, rij tuli uaquasi confusanea doctrina conquisivera; : eo titulos Ti oper
698쪽
quoque ad eam sententiam exquisit imos indid rant. P anque alij musarum insecripserunt, alui bivarum: ille κηρiον, alius κερας te αλιεictu;:qusdam temonis ista, alios antiquarum lectionum: atque alius πινακ.iὀγιον, ct item alius εγχΘριου ον. Sunt
etiam qui Pandectas inscripserunt, suist autem qui . sant adeo qui de disciplina regia, de philosophia, ct de natura humana epistolica inquastionum. Est qui memoriales titulos fecerit rectquisludi orum, et de ridiculis, roiκiλοις
Est qui bistoriae naturalis. Est qui
En praeterea qui pratum. V ilcm qui ε ω ο- πτειῆγων. Est qui scripsit συγγραφη. . Sunt item multi,qui Coniectanea. ' eque item desunt,qui indices libris suis fecerunt, aut epistolarum moralia,aut epistolicarum qinaestionu , aut confusetru. Et quaedar ulla inscripta nimis lepida, multasq; prorsus concinnitates. redoletia. s ueta ut coeptus nocler est incuriosὰ ct immeditat8,ac prope etiam subrustici, ipso loco ac tempore bybernarum uigiliarum'Atticas-inscripsimus: rantum cateris omnibus in ipsius quoq; inscriptionis laude cedentes, quantum cessimus in cura O elegantia scriptionis. Se ne consebum quide in excerpendis notandis , rebus
idem mihi, quod pleri que illis fuit. Nanq; isti omnes, O eorum maximὰ Graeci, multa ct uaria lectitantes, in quas res cunque inciderent, alba c ut estur linea, sine cura discriminis, solam copiam se ctati conuertebant: quibus in legendis, anto avia mussenio aut ladio laguebit, quam unu adterum ut
699쪽
νσrrerit, quo sit aut uoluptati legere , aut cultui legisse, aut usui meminisse. Ego uero cum illud Heracliti Ephesi' uiri summ/ n0bilis uerbum cordi ha- herem, quod prosem ita est. Introite, nam ct bie sunt: ipse quidem uolueis dis transeundisq; multis
admodum uoluminibus, per omnia semper negoti rum interualla, in quibus furari otium potui, exercitus, defessusq; sum. Sed odica ex 's, ea uefoliaccepi, qua aut ingenia prompta expeditaq: ad honestae eruditionis cupidinem, utiliumq; artiuin contemplationem, celeri facili: compendio ducerent: aut homines aliis iam vista negotiis occupatos, a turpi certὰ agrestiq; rerum atque uerborum imperitia uindicarent. Quae erunt aute in his comentariis pauca quedam scrupulosa anxia, uel ex grammati- ea , uel ex dialectica, vel etiam ex geometria: quaeque erunx item paucula remotiora huρer augurio ct iure pontificio: nou oportet ea defugere quasi aut cognitu non utilia, aut perceptu discitia. P nenim fecimus altos nimis, re obscuros in his rebus
quaest:onumsiluus: sed primitias quasdam ct quasi
libamenta ingenuarum artium dedimus: quae uirum ciuiliter eruditum, neque audisse unquam, neque actigisse, si non inutile,a quiadem certὰ indecorum est. Ab his igitur, sicuti fortὸ nonnunquam tempus uota luptassi erit, lucubratiunculas istas cognoscere, petitum impetratumq; uolumus, ut in legendo qua pridemscierint, non a pernentur, quasi nota invulgataq;. o quid tum remotum in literis est,quin
id tamen complusculi Alant ' Et satis hoc blandum
700쪽
est, non esse haec neq; in stholis decontata, neq; in
commentariis protrita. Qua pora o noua sibi ignora ; offenderint, aquum ese puto, ut sue uano ob-ιrefctatu considerent, an minutae istae admonitiones pauxillula nequaquam tamen sitiit, uel ad alen .
duci studium honesis, uel ad oblectandum fri, 'da fouendumque animum e sed eius Isiminis , generisque sint, ex quo facild adolescant, aut inrigenia hominum Degeriora, aut memoria adminiaculatior, aut oratio solertior, aut sermo incorruptior, aut delectantior motio , atit in ludo liberatior . si ae autem farum plana uidebuntur, aut minus plena, inuructaq; petimus, in Ma, ut ea noudocendi magis, quam admonendi gratia sicripta exisiment: .er quase demo Hratione usigiorum c5tere
ri, persequamur ea post si libcbit uel libris reperi
tis, uel magistris. uua uerὸ putauerint reprehen denda, his cii audebunt succenseant, unde ea nos accepimus. Sed enim q/:a aliter apuή alium scripta legcrint, ne iam patim tempore ob trepant: sed tra diationes rerum,et autogitates hominum pensiliem,qsos illi, qa0sq; nos secuti sumus. hrit autem id longe optimum, οἷ qai in lactitando, scr.bendo, commentrando nunquam u0luptates, uiuiquaru labores cepe runt, nullas hoc genus uigιlias uigiliarum o neq; ul lis inter eiusdem 31usae aemulos certationibus disceptationibusque elimati sunt. sed intemcriarum,nta uiorumq; pleni sunt, babcant percontando, scribendo a No us bis procul, atq; alta sibi obtestamenta quaerant. Vetus adagium es . ihil cum i