장음표시 사용
661쪽
quῖd Fortescere posuit pro fortem feri, quod
sentiam pro dolore, O Auens pro libens. Item curis I mollerantibus pro intollerandis e quodq; λυπ-ciolis, inquit, tene illis, pro manibus; ετ quiescam Siliceo, item fere, inquit, impendio infit, id est,
impense fieri incipit: quodq; Accipitret posuit pro
iaceret. His non inter uiam uerboram sulanorum annotatiunculis oblectabamus. Caetera enim, qua uidebantur nimium poetica, explose orationis usu
alieniora praetermisimus ueluti fuit, quo de 2 flore ait, Triseclisenex, ct Dulcioriloquas, Item quod tumidis magnisque fustibus inquit, multigrumis, si mrna gelu concreta, tegmine esse onychino dixit: quae mitiplicia ludens composuit, quale illud eu, quod Vituperones suos subducti supercilij carptores appellauit.
Quaestio an arena, eoelum,triticunt pluralia inueniatur: atque inibi de quadrio is, inimiciti js, nonnullis prς terea uocabulis, an ungulari numero compe riantur. Cap. viij.
A Dolescentulus I 'mae priusquam Athenas con Li cedere, quando erat a magistris auditionibusq; obcundis otium, ad Frontonem Cornelium viseendi gratia pcrgebam: sermonibusque eius puris mis, bonar qtie doctrinarum plenis fruebar. Nec unquam factum est, quoties eum uidimus, loquentemque audiuimus, quin rediremus serὰ cultiores doctioresq; Veluti fuit illa quodam die sermocinatio istius, leui quidem de re, sed a Latins tamen lingua studio non abhorrens. d am cum qui yiam
mis. Vituperoneso Frontonia laus
662쪽
a ii familiaris eius, benὰ eruditus homo, tum poetis i illusem, liberatum se esse aqua inter cutis morbo' i diceret, quod arenis calentibus esset usus e tum illudens Fronto, morbo quidem, inquit, cares, sed uem - bi uitio non cares. Caius enim Caesar illa perpetuus
D Dictat. Cn. Pompei' socer, a quo familia oe appe
τιβ tau - Caesarum deinceps propagata eIt, uir ingenii . . . pracellentis, sermonis praeter alios Ra aetatis cisse smi, in lib ris quos ad Marcum Ciceronem de analogia conscripsi; Arenas uitiose dici existimabat , q/ od Arena numquam multitudinis numero appe Quia i landa sit scuti neque Coelum,neq; Triticum. Com. tae. tra autem Quadrigas,etiamsi currus unus equorum quatuor iuncitorum agmen unum sit, plurativo semper numero dicendas putat, sicut Arma, et moenia,
'Vetus Comitia, oe Inimicitias rni t quid contra ea dis,όλφ' poetaru pulcherrime, quo σ te purges, o non Nile quid, in uitrum demonstres. De Coelo inquit illo OAlia non- Tritico non inficias eo, quin singulo semper numero nulla ha- dicenda sint: neq; de Armis, ct moentis,ct Comi - mi' uiὸ 'quin figura militudinis perpetua censeatur . ''' Videbimus autem post de Inimicitiis Quadrigi ac fortasse an de QMdrigis ueterum auctoritati
concessero . Inimicitiam tamen, sicut Inscitiam, Impotentiam, O muriam, Ps ratio est, quamobrem C. Caesar uel dictam esse a ueteribus, uel uelicia. dicendam a nobis non putat e quando Plaeus lin-rua Latina decus, Deliciam quoque dixerit, pro Deliciis e Mea, inquit voluptas, mea delicia.
663쪽
Eo, iruiuit, ingenio natus sum, Amicitiam Atque inimicitiam in fronte promptam gero. sed enim arenas parum: Latiuὰ dici quis coro te θaut alius stripsit aut dixit e Ae propterea peto, ut si C. Caesaris liber prae manibus est, promi iubeas:uς quam confidenter hoc dicat, aestimari a te possit.
Tum prolato libro de analogia primo, uerba hac ex pauca memoria mandaui. cum supra di xisset, neq; Caelum, Triticum ue, neque Araenam multitudinissignificationem pati: Num tu, inquit, harum rerum natura accidere arbitraris, quod unas Terram, O plures Terras, ct urbem, O Vrbes, o Imperium θ Imperia, dicamus: neque Quadrigas in unam nominis figuram religere,neq; Are mam ιn multitudinis appellationem conuertere posesmus t His deinde uerbis lectis sibi, Fronto ad ista poetam Videtur 'ne tibi, inquit, C. Cesarem de statu uerbi contra te satis aperte, satisq; condanter pronunciasseZ Tum permotus authoritate libri poeta: Si a cssare, inquit, ius prouocandi foret, ego unc ab hoc Caesaris libro proκocassem. Sed quoniam ipse rationem sententia sua reddere superse
dit onos te nunc rogamus, ut dicas, quam esse causam vitii putes, ct in Quadriga dicenda, ct in Arena. Tum Fronto ita respondit: vadriga semper etsi mitiiuga non sunt, multitudinis tamen tenentur numeroe quoniam quatuor simul equi iuncti, a trig4 quasi quadrijus uocantur. Neque de '
664쪽
I : A V I. 1 a 1 L L I rbet prors s appellatio equorum plurium includi in mgularis numeri unitatem. Eandem quoque de arena rationem habendam, sed inspecie dispari. Nam cum Arena sngulari numero dicta multitudinem tamen O copiam significet minimarum, ex quibus: Gat,partium:in die et insistὰ Areme dici uidentur: tanquam id uocabulum indigeac numeri amplitudine, cum ei singulariter dici ingenita sit naturalis sui multitudo. Sed haec ego, inquit, dixi,non ve
huius sententia, regisq; fundus subscriptorque fe-
,e sed ut ne Caesaris,uiri dom, o ιηionc απαραμ υ θιτον de lituerem. 2 m cum Coelu semper ἡνικὼς dicatur, Mare o Terra ηon semper,ct Pulvis, O Ventus, ct Fumus non semper, cur Indutias, O Cermonias scriptores ueteres nonunquam si gularina ero appellauerunt:Ferias, et Plandinas, σ Inferias, O mequias nunquam ζ Cur Mel et uinum. atque id genus catera, numerum multitudinis capiunt , I. ac non capiat Q Fri,inquam,sa omnia, ct enucleari, O excludi ab hominibus negotiosis in ciuitate tam occupata non queunt:quin his quoq; ipsis, qνae iam dixi, demoratos uos esse uideo, alicui copinor negotio deliinatos. Ite ergo nunc, quiando fort8 erit otium, quaerite an Quadrigam, er arenos dixerit Θ cohorte ilia duntaxat antiquiore uel oratorum aliquis, vel poetarum, id est, ct scus, assiduusq; aliquis scriptor, non proletarius. Wc quiadem Fronto requirere nos iussit uocabula : non ea ret
Opinon quod scripta esse in ultis ueterum libris existimaret, sed ut nobis sudium lectitandi, in q-rendis
665쪽
Ε t m XIX. 3 s ,rendis rarioribusuerbis, eaerceret. Quod unum ergo rarissimum uidebatur, inuenimus: QOdrigam numerosingulari distam, in libro saurarum Marci Varronis, cui inscriptus est Exdemetricus. Arenas autem πλυόυντικιὰ dictas minore studio quaerimus, quia praeter C. Caesarem quod equidem meminerim nemo hoc doctorum hominis dedit.
Antonii Iuliani in conuiuio ad quodam Graecos lepidissima responsio . Cap. ix.
A Dolescens e terra Asia, de equestri loco, uta
indolis, moribusφ, ct fortuna bene ornatus, edi ad rem mincam fatui ingenio ac libenti, rumam dabat amicis ac nimiuris, in rusculo, celebranda ilacis annuae, quam sibi principem vita habuerat. Venerat tum nobiscum ad eam coenam Anto ius Iulianus rhetori docendis publicὸ iuuenibus magis Antoniusser, Hispano ore, forentisq; homo facundiae, O re Iulianus. rura literaruntq; ueterum peritus. Is, ubi edu*s nis O poculis, i moxsermonibusq; tempus fuit: desederauit exhiberi, quos habere eam adolescentem sciebat, scitissimos utri q: sexus, qui caneret: uoce, qui fallerent. Ac postea quam introducti pueri puebaque sunt, iucundum in modum ανα Loν-πεια pleraque,.sapphica, poetarum quoque
recentium ελε γεια qkaedam cecinerunt.
Oblestati taut sumus praeter multa alia uersicutis se a dissimis Anacreontis senis , quos equidem scripsi, ut interea labor bic kigiliarum, o inquies
666쪽
s s A v L I c x x x x Isuauitatepaulisper uocum MPe modulorum acquiesieret. Tum Graecipi culi, qui in eo conuiuio erant, homines amoeni, O nostras quoque literas haud incuriosὰ docti, Iulianum rhetorem lacessere,infectaris adorti sunt: tanquam prorsus Barbarum, O agre flem. qui ortus terra Hispania foret, clamno et tu facundia rabida iurgiosaq; esset, erum, linguae exercitationes doceret, qua nullas uoluptates, nulla , mulcedinem Veneris, atque Musa baberet. Sepeq, eu percontabatur, quid de Anacreonte, caeterisq; id genus poetis sentiret: ct ecquis nο- 'strorum poetarum tam fue nies carminum delicias
fecisset: nisi Catulus, inquiunt, fortὸ pauca, ct caluus itidem pauca. Nam Naeuius implicata, et Hom
667쪽
L Iian TDc. Iter ius invenusta, ct Cinna illepida, ct Memmius dura: ac deinceps omnes rudiafecerunt atq; abso- . Tum ille pro lingua patria, tanquam pro aris et focis, animo irritato indignabundus : Cedere equidem, inquit, uobis debui, ut in tali ριγατιά artium mos uinceretis: scut in uoluptatibns cultus atque uictus,ita in catilenarum quoq; multis anteiretis. Sed ne nos, id est, nomen Latinum, tamquam pro estos quosdam, insubidos condemnetis: permittite mihi quaeso operire pallio caput,quod in quadam parum pudica oratione Socratem fecisse aiunt. Et audite ac discite, nostros quoq; antiquiores ante eos, quos nominastis, poetas amasios ac aener eos fuisse. Tum resupinus capite conuelato, uoce
admodum quam suaui, uersus cecinit Valeri redituι ueteris poeta, item Poirtii Licinii, ct Quinti catulli: quib κs mundius, uenustius, limatius, prefisus, Graecum Latinumue nihil quicquam reperiri
Versus deditui: Dicere cum conor curam tibi Pamphila eordis, quid mi abs te quaeram, uerba labris abeunt.
tis par. Vnde suspicor scriptum sui
se, n uallis parasa gis. Valerius Aedituus. Portius
668쪽
3 18 A v L I c E L L I DI t cotra hunc igne Veneris, si non Venus ipsi Nulla es quae possis uis alia opprimere. . rItem dixit uersus Porcii Licinij hosce: cinodes ovium uidere propaginis agnum, si ritisignes ite huc:qharitis:unichomo E. Si digito attigero, incendam sylvam simul omne. Omne pecus flamma omuia quae uideo. Catulli uersus ilii fuerunt:.άufugit mi animus, credo ut solet adrbretii Deuenit: sc est, perfugium illud habet. i. Quid, si non interdixem, ne illuc fugitiuum iMitteret ad se intro: sed magis ejceret Ibimus quaesitum, Aerum ri ipsi teneamur Formido. quid ago' da Venus consilium. lverba haee, praeter propter, in usu uulgi prodita.
Mmini me quondam, O Cel Iulianu et tu
midam, ad Frontonem Cornelium, pedes tunc
dio G grauiter aegrum ire uisere: atque ibi qui introducti' sumus, ostendimus eum cubantem in scimpodio Graeciensi, circum undique sedentibus multis, doctrina, asti genere,aut fortuna nubilibus uiris. Asriebant fabri aediuis complures, balneis nouis moliendisiue bii. adhibiti: ostendebantq;.depictas im membranulis uariasspecies balvearum. Ex quibus cum elegisset unam formam speciemq; t ueris, interrogauit, quantus esset pecuniae coinspectus, ad id totum opus Praetes abse lycndum. Cum ς' architectus, dixisset, nec a propicri ria vi deri esse H S . ferme trecenta , un s ex amicis Fron
669쪽
x I a1 R XIX. 'Frontonis Et praeter propter, inquit, atta Pinquaginta. Tum Fronto dilatis sermonibus, quos habere de balnearum sumptu instituerat, aspiciens ad eum amicum, qui dixerat, Quinquaginta esse alia praeter propter: atq; ille amicuI, 5 on meum, inquit, hoc verbum est, sed multorum hominum, quos loquentes id audias. Quid autem id uerbum significet, non ex me, sed ex grammatico quaerendi est: aesimul digito demonsfrat grammaticum haud
incelebri nomine, Romae docentem, Iedentem . . Tum grammaticus, usitati pervulgatique uer-hi obscuritate motus : Q rimus, Diqsit, quod
honore quae tisitis minimὰ dignum est . P a1nnescio quid hoc praenimis plebeium est. O invisi
cum sermonibus quam notius. At enim Fronto,iam - Doce atque uultu interiore: Itane, inquit, magister honestum tibi, dcculpatumq; hoc uerbum uitietur:
quo M. Cato, MNarro, o pleraq; aetas sup-rior,ut necessario, O Latino,usi suntὸ Atq; ibi Iulius Celsinus admonuit, in tragoelia quoq; Q. Enyiij, cuae Iphigenia inscripta est, idipsum de quo quaerebatur,scriptum esse, a grammaticis contaminari magis solitum, quam enarrari . Quocirca starim proferri Iphigeniam ab Ennis iubet, in eius tragoediae choro inscriptos esse hos uersus legimus: Utio qui nescit uti, plus negoti' babet, suismc est negotium in neg6tio. jam cui quod agat, institutus es, nullo negotio Ι i agit ludet ibi,mente atq; animu delectat fili.
Otio initio animus nesciti quid uelit .
670쪽
o AVLI CELLII Hoc ide est,neq; domi nunc vos,nec militipsumus Imus huc,hinc illuc:cu illuc uetia est,ire illinc lubet Inco id errat animus,praeter propter vitamuitur. Hoc ubi lactum est: tum deinde Fronto ad Grammaticum iam labante: Audistι ne, inquit, magister optime, Ennium tuum dixisse Praeter propter: ct
cum sextentia quidem tali, quali seuerissimae pbilosophorum esse obiurgationessolent 8 Petimus igitur dicas quonia de Enniano iam uerbo quaeritu qui sit notus huius ce uersus sensus:
Incertὰ errat animus, praeter propter uitam ui vitur. Et Grammaricus sudans multum, ac rubens multum, eum id plerique prolixius riderent, exu sit: σ abiens: Tibi, inquit, Fronto postea tini di cam, ne inscitiores audiant ac discant. Atque ita omnes, relicta ibi quaestione uerbi, consurreximus .
Ponit uersus Platonis amatorios, quos admodum uenis lusit,duin tragoedijs contendit. Cap. x i.
CElebrantur duo istiGraeci uersiculi, multorul. doctorum hominum memoria dignantur, quod lib.i ea. 1 siret lepidi simi, uenussissima breuitatis. Neq;. adeo pauci sutit ueteres scriptores, qui eos Platonis esse ρbilosophi assirmavi: quibus ille adolescens luserit, cum tragor i s qμoq; eodem tempore faciem
dis praeluderet . micus meus ouRἱριοισος adolabens, in plureis