장음표시 사용
11쪽
aeribus pene consumtu, nulli antea vel e gnitum vel exploratum; quam non collegi tantum, sed doctis ubique lectisque animadversonibus ita confirmasti, ut nemo υ tustatem , nemo illius integritatem possit iudubium revocare: Tunc profecto non Verona , Roma , non Italia solum, sed Mundus totus oculos in te convertet, habebitque quo multum laetetur , ubi Blanchinae 1 Gentis nomen decusque in longius adhuc aevum produci cognoscat: Fortase ducentur parvi, comparare ad altiora haec, et humaniorum literarum a te exculti politiores modi, et sanioris Phia
losopbiae fludium p quippe inlustrem gloriam l
aliunde satis vindicabis. Sed epistolam nimium productam non me tuis votis claudamus tandem, et quae reliqua dicenda essentis hoc colligamus, ut radetudinem tuam tanti faciendam, quamve nimio et nunquam intemmisse studio aliquod in discrimen adduxisti, servare studeas , ut bonarum artium incrementum exigit, et tui obsequentissmus exo
12쪽
Nexplicandis antiquis Ε clesiae Christianae ritibus,& illa vetere distiplina , quae vigebat olim, sed quae longi temporis tractu obilevit, multi hoc& superiore saeculo ULri meti elaborarunt summo studio , magnoque cum eorum fructu, qui aut priscos illos Christianae doctrinae antisti
tes evolvunt, aut studio tenentur cognoscendi, non solum quid illi senserint de praecipuis divinae sapientiae capitibus, sed & quo castu publice domique sacris fuerint operati. Iis, qui haec contemnunt,& suorum magistrorum scita, suaeque
13쪽
tantum aetatis admirantur scripta, vere dici potest, quod Soloni Aegyptius Pr pheta insusurravit, Graecos, qui suae s lius gentis res, nec eas antiquissimas, nossent, semper esse pueros. Ignorantiae patronos, & qui omni eruditioni liberaliori bellum indixerunt, nihil moramur, sed iis precamur bonam mentem. N sciunt miseri, cum politiori doctrinae irascuntur, se sibi maxime irasci. Nam licet satis ipsi prodant, in quanta Versentur inscientia pulcherrimarum rerum, sine quibus nec sacra, nec τὰ νων minnumenta , nobis per manus quasi tradita, queant intelligi, potuisset tamen illa tmgi, ne omnium oculis pateret, nisi odium ingenuarum artium , quod prae se palam serunt, foedam istam ignorantiam cunctis conspiciendam proponeret. Nam sola ignorantia hoc odium parit. Nulli sunt hostes eruditionis, nisi ineruditi, qui fumos suos, licet videantur αεροβατοι, , non nisi suae sortis hominibus postunt venditare. Neminem unquam vidi, qui deplorarit tempus, quod in excolendis literarum studiis posuit, multos, qui graviter conquerantur, se illis auimum non expoliisse, aut
14쪽
desidia, aut cuIpa magistrorum , qui aut umram ad solidam doctrinam perveniendi viam iis non Ostenderint, cum ipsi eam ignorarent , aut ab ea illos abduxerint, amore sui ablati, ne colant & suspiciant alia, quam
se, ac quibus ipsi sunt dediti. Qui severioribus disciplinis se manciparunt, cogninrunt & ipsi, absque humanitatis studiis nihil posse memoriae prodi, quod ferat aetatem, sed omnia brevi ad instar sobstitialium herbarum exarescere. Equidem Franciscus Bernardinus Ferrarius Theologiae Doctor in Ambrosiano, quod Modiolani est, Collegio, tam exquisita Bibli theca instructo, & tot viris doctis claro,
existimavit infulas suas non satis nitere, nisi istis, ut ita dicam, vittis, ex interiorum literarum penetrali depromtis, illustrarentur. Fidem tibi faciet, Lector, hic liber ejus de sacrarum veteris Ecclesiae concionum ritu pereruditus, ne de aliis nunc loquar, quibus tam prae clare tum de Romana, cum de Antiquitate Ecclesiastica est meritus. Non sine magna utilitate, nec sine minore voluptate illum leges. Μiraberis tam multa in sacris conventibus Olj m observata fui
15쪽
se, quae a nostrae memoriae consuetudine ac moribus abhorrent, & diuturnitate quasi extabuerunt. Recte ne an secus, meae non est disquisitionis. His libellis labeculae quaedam sunt adspersae. Ut nemo sine vitiis nascitur, sic nemo sine ulla hallucinatione scribit. In libro r.
Cap. 3. non intellexit rationem, cur B. Augustinus aliique conciones , cum ad
populum verba facerent in Ecclesia Pastores, dictae fuerint disputationes. Sibi persuasit, aut hanc esse causam, quam prodidit Hugo Cardinalis, cum observa iaset in Actis Apostolicis, saepius orationes Apostolorum, quas habebant, appellari disputationes, quod in primis Ecclessiae incunabulis doctrinae suae rationem in iis reddiderint; aut quod in haereticorum pravis opinionibus explodendis desudarit plerumque veterum conesonatorum industria.
Verum apud Romanos olim disputatio Proprie non dicitur contentio, qua dissidentium a nostra sententia rationes refelluntur, sed dissertatio, sive illa versetur in laude virtutis alicuius , aut hominis, aut alterius rei, sive in reprehensione vitii, sive in dilucidatione & expositione
16쪽
aliemus argumenti, de quo quis verba sa- Ceret. Cic. H. Academ. Quaest. χ: R liqui, qui etiamsi non improbant literas Graecas, aut Philosophiam ) tamen earum rerum disputationem principibus civitatis non ita decoram putant, hoc est aut differendo , aut scribendo ea CXplicare non decere principem civitatis Romae. Sueton. Tib. I 3: Grammaticus disputare sabbathis Rhodi solitus, hoc est, scholam habere, ut alibi Cicero loquitur, sive de argumento personae, quam sustinebat conveniente, sermonera habere, ut disputatio nihil aliud sit, quam
differtatio, sermo, oratio, διατριβη, Osχιλια, πιριπατος, ut Vet res Graeci loquebantur. Ideo& conciones dictae sunt disputationes. Cap. Vo. lib. I. de ratione convocandi Christianos ad celebrandos conventus, cum vexarentur dirum in modum a paganis,
ex Ignatii loco contendit Ferrarius, hoc officio convocandi populum functos esse vel ipsos Episcopos, vel Diaconos, qui singulis tempus conventus indicarint. Verba Ignatii in Epistola ad Polycarpum hae
sunt: πυκνά ταρον συναγωγαι γενεσΘωταν, ἐξονοματος παντας ζητω. Saepe congregationes fiant. Ex nomine omnes quaere. Eadem sere
17쪽
verba leguntur in supposititia lanatii Epi
stola ad Hermonem diaconum. Των συναξεωνε η αμέλει, ον κατος παντας επιγνει. ComgregationeF ne negligas, ex nomine omnes require.
Ista loca Ignatii, licet illa ad Hermonem
epistola genuinis adnumeretur, nequaquam loquuntur de convocando coetu Christian
rum per Episcopos, aut diaconos. Qui enim mancipia in Gentilium aedibus tam facile poterant conveniri Θ Sed agunt illa de cognitione illorum, qui Christo nomen dederunt. Vult Ignatius Episcopum singulorum sui gregis nosse nomina, & inquir re quoque, num praesto sint omnes cum, sacra facerent in aliqua domo. Ne se VOS quidem ait esse praetereundos, sed inquirendum in illorum nomina & vitae rationem, num & ipsi adsint , cum pinPulus coit Sacrorum caussa. Ex his sane' lanatii λῶρικοπους nihil eorum confici pinrest, quae ex illis colligit doctissimus Fer- rarius . Christo tamen devotos fuisse coactos per diaconos, aut alios Ecclesiae ministros, Patet ex Tertulliani libro I I. ad uXOrem Cap. 4. Quis nocturnis convocationibus, s ita o Guerit, a latere buo eximi lilenter seret ζαuis derique sollemnibus Paschae abnoctantem sec
18쪽
sumus sustinebis p vides hic nocturnas convocationes, quia noctu temporibus illis iniquissimis conveniebant primi Christiani, ut nemo ignorat. Amalarius de Osticiis Ecclesiasticis cap. 21. existimat ligni pulli signo Christianis tum fuisse tempus comveniendi significatum. Quod qui ausi fumrint illa tempestate diriss a , cum infestarentur undique, ut ne noetu, si detegeremtur, illis impune liceret una esse, non VLdeo. Ne dicam post Constantini Μagni tempora demum , coepissi ligna pulsari ad Christianos coetus cogendos: ut docuit Lacerda in Adversariis Sacris cap. I 33. Hoc lignum, quo postea sunt usi, praecipue in monasteriis, & etiam nunc utum tur in Asia, ut vidit Petrus Vallensis, idque tradidit Itinerarii sui tomo primo,& Thevenothus in Itinerarii tomo secumdo, dicebatur σημαντρον, ut malleus, quo Percutiebatur, σηρὸντηρ. De quo vide Gre serum in Variarim rerum lib. I. cap. EO. Recte lib. I. cap. as. docuit Ferr
xius Christi diem Eatalem dietum esse pri, scis Christianis stὐν ωιφανειαν, sestivitatem vero in illius memoriam institutam Me επι φανεια. Sed veram rationem, cur haec sol lemni.
19쪽
lemnitas vocetur μιφαi rex, nescivit. Eπιφάνεια, inquit, numero multitudinis a Graecis
hic dies die rus, quod in eo uno, oe multiplex sene praesentiae ac divinitatis signum dederit Chrisus, ct plures agerentur a Christi celebrities, Nollem Varo docto haec excidisse. Nam
τα μιφανεια notat diem festum memoriae
apparitionis alicujus Dei dicatum, non quod plures agitentur sollemnitates. Vocabula haec acceperunt Christiani a gentibus & Scriptoribus vestutioribus Christo. 'H ἐπιφάνωα illis erat apparitio Dei, & τα πιφανωα sacrincium & festiVitas, quae cela - brabatur in honorem & memoriam talis apparitionis, quod multis docuerunt Viri doliti, inprimis magnus Casaubonos in Exercitationibus ad Baronium. Dies igitur :nativitatis Christi, quo ex utero B. Μariae prodiens in lucem se conspiciendum Deus praebuit hominibus, in antiqua Ecclesia nominabatur τα επιφάνεια, sacratus nimirum apparitioni divinae. Is autem credebatur in Orientali Ecclesia. fuisse VI Januarii . Putabant quoque illo die Μagos
ad Cristum venisse, qui solus nunc τῶν μι- φανώων nomen retinuit, quamvis non propter
adventum Μagorum, sed .propter Christi.
20쪽
natalem id invenerint. Illo ipso die, quos natum esse Christum,& advenisse statu bant ad illum Μagos, post XXX annos Sospitatorem quoque nostrum baptiratum, esse, persuasum habebant. Quo die cumi & Deus Pater apparuerit, edita voce:
: Hic est Filius meus dilectus, & Spiritusi Sanctus columbae specie, itidem dictus est & propter hanc divinam apparitionem
τα ἐπαφανεια, non tamen propter plurium
apparitionum sollemnitates, quamvis plu-ὶ rium memoria illo uno die celebraretur. - 4Nam licet soli natali Christi dicatus fuisset, ς ut in occidentali Ecclesia xxv Decemb. i ἐπιφανειων tamen nomen & illi conveniebat, a &impositum est. Plures facile tales naevi inr pulchro hoc corpusculo possent notari, nisi facile ab eruditis hominibus animadvertei rentur, indoetis vero frustra occinerentur. Ceterum Ferrariorum familia Μediolani multos tulit viros ingenii & doctrinae laude florentes, inter quos eminet Hieronymus Ferrarius, cuius Donae frugis plenas o,
; servationes in Ciceronis Philippicis in multorum manibus sunt, & politissimus eius filius Octavianus . Gus de sermonibus exotericis Aristotelis, & de encyclopaedia . . libri