장음표시 사용
11쪽
8 TheoI. Inst. Lib. VIII. pars. I. GR. u.
. u. Nego cons. Dispar enim ratio est sacrificii , e Sacramenti. Per sacrifici mr enim homo rebus sensi-hilibus non subjicitur , ut in Sacramentis , sed iis utitur ad religionem , servitutem , ac pietatem Prga Deum signifieandum , quo sensu Augustiuus sacrificium nit , sacrum quoddam esse signum , ac latiori bcusa
obis. IE Matrimonium sine dubio sciit in sintn Da- urae mnocentis. Atqui erat Sacramentum significa hat nempe Christi conjunctionem eum ECclesia. Ergo. v. g. min. Adamus enim futurum suum lapsumvon praevidebat alioquin suassct sine praecedenti cu Pa miser ), ac proinde non praevidebat, antequBm PCCCaret , suturum Christi adventum ; si enim non peccasset, Clivistus non advenisset, ut in Lib. VI. diximus. Ergo non inteIligebat, matrimouium suum esse Sisurim Conjunetio ru Christi eum Ecelesia , idcirco erat illud mera figura suo tempore revelanda, et mox ab ipso Christo elcvanda , ad rationem Saeramenti. Obie. III. Chrysostonius Hom. LX. ad Post. A ωOChri Saeramentorum institutionem ex ipsa repeiri hominis natura. Ait enim .; Si tueor 'oreus esses , nuda , in in incorporea sibi dedisset ipse dona. Sed qaoniam anima corpori conserta est, in sensibilibus intelligibi-λα tibi praehet.. U. Dist. ant. Ex ipsa hominis natura per peccatum depravata , ii r qua ita corpori Consertus est animus, ut sensibilibus rehus subjici debeat, ad intelligenda , at que accepienda invisibibia dona, eonc. Seeus, nego
De existentiis Sacramentoriam Statu in naturae.
12쪽
wnebantur , in statu na urae fuerunt usque ad Evat
gelii promulgationem . . . ' ' - - .
II. Certnm est, ante legem Μosaicam , datam Abra- Iaae circumcisionem , unde Ioari. VII. II. dicitur non esse ex Mose, sed ex Patribus. Sed quoniam cilicumcisio aliquo pacto ad legem Mosaicam pertinet , lumquia a Moyse etiam praecepta est L pit. XII. 3. tum quia luit quaedam praeparatio ad legem , et Vesul professio lotius legis servandae ut docet Apostolus Galat. F. 3. Testifcor omni homini eis mcidenti se , quoniam debctor est 'unipersae legis fraciendae ; hinc quaestio est , an in lege naturae extiterint alia Sacra m cula praeter eir mcisionem: Negant nonnulli TheomIogi eum Soέo , a Iii eoncedunt, fuisse alivoli Sacaearmentum ad peccatum originale delendum in parvulis , aed nullum agnoscunt institutum ad delenda peceata . actualia in adultis , cujus sententiae auctor est Suare A ii denique adfirmant tam pro parvulis, Ruam Px adultis instituta in ilIo statu saeramenta.
k eris/milius est, fuissin in lege naturae aliqua Sacra-ὶ mentia , εαιι- μνο parpulis. Prob. I. Auctoritate Augustini Lib. V. contra δα ἐίωι. cap. D. Non esι redendum , ante datam ci
ctimcisionem , famulos Dei, quandoquidem illis inerae Media oris fides , ntillo ejus Sacramento Opitulatos Se Parrulis Suis , quamvis quid illud euet, aliqua
necessaria cansa Seriρtura Sacra locere Moluerit. Ita eadem sunt sententia: auctor de Vocat. gent. Lib. II. Cap. 25. aliique Veteres.
Prob. II. Noti est verisimile, Deum , qui voluntate antecedenti vult omnes homines salvos fieri , nullumvcmcdium tot millibus parvulorum in statu naturae Poxeuntium praeparasse , quo ab originali Iabe munaa- Neritur , sicut etiam sub lege Μosaica .credibile non ost, nullum remedium contra peccatum originale paratum esse seminis , quae utique non circumcidebantur, A
qui remedium illud debebat esse sensibile ; uoti enim
13쪽
ao Theolor. Insthus. Lib. VIII. Pars. I. αρ. II.
poterat , nisi per externos actus applicari ius aulibus , modo humanae naturae consciitaneo. Ergo Sacrametatum erat , hoc est signum aliquod sensibile , quo ho- miues guam in Christum venturum sidum profitebantur : Eadem enim ides mediatoris sal 'os justos faci fiat antiquos ραsιllos cum magnis , ut inquit Augustinus Lib II. De nupt. et Con . cv. II. Objie. I. Gregorius Lib. IV. Mores. ωρ. 2. haec habet: Quod ai/ud nos Malet aqua baptismatis hoc egit apud peteres νε ι pro parotilis εὐtu fides , Mel 'ro majormias pinus sacriseii , pel Pro iis, qui stirρρ ab ra- hae prodierunt, sterium circumcisionis. Idem videtur sensisse S. Thomas in V. Dist. I. quae St. Σ ari. G. Ergo sola sides parentum in statu naturae parvulos sanctificabat. s. Dist. cons. Sola fides actu exteriori manifestata , atque inlatilibus applicata, quac dicitur sola ad cx- elusionem sacrificii, quod Pro adultis necessarium ad-srmat Gregorius , cone. sola fides actu interno concepta nego. Ad S. Thomam quod attinet , fatemue . eum scribentem in IV. Sentent in eum sententiam propeu- disse , quae solam fidem sine Sacramentis proluisse parvulis autumat, at in Quaest. I i . de malo art. 8. ad 12. ait: Fides antiquorum cum aliqua Protestatione /dei patebat Paroialis ad salutem: unde videtur priorem
Varias levioris momenti quaestiones, quae Inim Scholastieos agitantur de Sacramentis legis naturae , Duum eorum materia ἀμιεσωσ, immediate a Deo definita sit, utrum gratiam Produxerint ex Opere osterat eis. Ithenter fomittimus. i
14쪽
Ado. Status legis Mosaicae a Promulgatione ipsius legis usque ad moriem Chrissi duravit. Certum autemere 3 in eo statu fuisse circumisiouem , eamque suisse Sacramentum , ut paulo ante diximus. Quaestio igitur est inter Theologos, utrum praeter circumcisionem in illo statu alia sacramenta sueriin. . Pauci id negant
circumcisismem S cramento, imo Plum . - , fuerunt, quam Sint in nopa lege.. l c t: α Q. Hob, I. Extitisse in eo statu plura sacramenta , P minit ut eertum Concilium Florentinum in Decreto unionis Q et Tridentimim Sess. MII. can 7 . Si.qui3 dixerit, ea ipsa Sacramenta ποoae legis re Sacramentis Meteris ι gis non di=erre etc. Quod autem plura e uterint, quam in lege nova , auctor est Augustinus Lib. XIX. coni.
MSt. CV. 13. Prima sacramenta , quae ObserMabantur , et celebrabantur eae lege praenuntia ioa eranit C hristi penturi, quae cum suo advenis Christus implerissct, ablata sv I . et atia sum instituta pirtute majora, utis' litate laetiora , actu faciliora , numero Poucior Prob. u. Legenti Mosaicos libros , praesertim Lepit olim, patet , plura fuisse in Lege sacrament praeter
circumcisionem , scilicet esnm asini Pawhali. ., consecrationes Sacerdotum , et Levitarum , .Purificationes 3rias, demum plura sacrificia, quae cum fuerint i stituta etiam ad expiandum , et sanctificandum PDρο- lum, Vera sacram elata crara. Mque hac Tatione d
siniri eerto non potest, quot suerint in Mosessa lege .aeramenta , quia scilioet difficilius de singulis sacri,
viis definiri potest rationem hae
15쪽
a Theor. Instit. Lib. VIII. Pars. I. cap. II
De exissentia sacramentorum- io nosa lege. li . Novae legis Matus a morte Christi usque a Iconsumatioriem saeculi durabit. In hoc statu esse sa- Ciamenta, nullus haeretisorum negavit, nisi forte Obscuri quidam veteres, quos Amonticos Vocat ψhasinius: Nostra igitur quaestio cum haereticis non est, nisi de numero, et vIrtute Sa ramentorum. Non enim
agnoscunt illi passim, nisi sacramenta duo , hapti mum , et Coenam hoc nomine Eucharistiam a pellani ) quibus alii aliud pro suo quisque lubito adriunt. Nam Lutherus initio LiD. de Cutio. . Bab. adjungit
Poenitentiam. Calvinus Libb. IV. inst. cap. 19. I. 23. ordinationem aliquo pacto VidetuT 3MO1cere. . a
Ita finivit Cone. Trid. Sess. VII, Gn. a. Si quis
Maeerit, sacramenta nome legis non fuisse omnia a Iesu Christo Domino nosέro instituta, aut eve Plura , MetPau lora, quam semem, oideli et Buytismum, Conserm Tioncm, Eucharistiam, Poenisentiam, Extremam Unctio- nym, ordinem, et Matrimonium, aut etiam aliquod horum seρtrem non esse pere, eι Prostris Sucramentum anathema sit ca). i . . , . ν
- Habemus hae in re consentientes Graecos non soluin eteres, ut ex eorum mehologiis patet . quae collegit Mar. seu , ubium etiam , recentiores , licet ab Ecclesia Latina diuturno schismate divisos. Hiere nias enim Pseudop
triareΛ- C. P. Auus lanam eos essionem damnavit Glibri
16쪽
prob. Non eose minus, quam septem sacramenta , o lioc Libro demonstrabimus, de siukulis disputa α). unod autem plara non si ut, quam. Septem , eo probatur , quod uultum aliud possit praeterea ignari , aut singi Sacramentum , ut ex Objectorum utioue fiet perspicuum. Sol rutir objecta.
o M. L. Patrxs septenarii Sacramentorum numeri nouminerunt. Iustinus in Asiolog. II. et Ιreacuus Lib. Cay. 9. eι 13 Baptismum , et Euccharisi iam tanti commemoranti CFrillus Hierosolymitanus in Cath 'sibus , in quibus agit de Sacramentis, tria taurum ;licet Baptismum , confirmationem , er Eucharistiam im iacit Ambiosius in Lib. de Sacramentis. Augusti, Epist. LIV. al. CXVIID ad Ianuar. duo tanti enumerat Baptismum , et Eucliaristiam , ait m: Christus Sacramentis numero paucissimis , Obsemione facillimis, signiscatione Praestantissimis societ a nopi Poyuii colligoςit; sicuti est Baptismus, et com
sura , quain latine reddidit Manis uas Soco vivi . et tem Ecclesiae Sacramenta apud Gr cocis set per raclita diruit. Cun que anno circiter MDCXXIX lari ius Laia is ejusdem sedis P, eudo patriarcha ab haereticis Circum. tus , dura tantum esse asseruisset sacramenta iri quadami confessione edita Gene vae anoo MDCXXXIII. damna est iu nodo Constantinopolitana anno MoCXXXV. .aὶ Ccterum ut infra dicemus Cast , 3. 6. 2- , o Baptiso leg inus inscr. a. 38 I. Baptizeιur Vmst isque ves rum remissionem peccaιorum , ex aeeipietis donum Spiriιus icit. De Confli matione Acr. VIII. II. Tune imp)nritι manus super. illos. et aecipiebant Spiriιum Sanetum Fucharistia Ioam VI. Sy. Qui man eat hune panem et is aereisum. De Poenitentia Ioan XX. 23. Aeeiar Spiritum Saucium. , quorum remiseruis pecccala , re ιuatur ei . De Extrema Unctione Iae. V. I s. Oraιiai satiabit infrmum ere. De Ordine I, Tim. IV. l . I negligere Rrat am . . . quae δειa est tibi . . . eum iositione manv xm 'resisteri . De Matrimonio quod le. te Ephra. V. 32. Sacramensum hoe magnum est : ex triti one ostendemus de vero intelligendum Sacramento.
17쪽
Thpol. Instit. Lib. VIII. Pars. r. cap. II.
unicatio Cor Poris et San inis Domini. Idem repetit Lib. III. de Dore. Christ. ev. s. Ergo. N. I. Trauseat ant. N g. cons. Ex disci Nina enim aereant. quae prioribus saeculis viguit, cavebant Patres . De ciuod voce tradebant fidelibus , id scripto aper te consignarent, ne sorte mysteria religionis nostrae istimerentur profanis. Quod manifeste evincunt frequentes illae reticentiae, quae in scriptis Vet rum ΡP. o Currunt , cum agunt de Sacramentis sa). l. a.' ως. aut Suo enim loco probabimus ex seri- rura , et PΡ. etiam vetustioribus , unumquemque ex is septem ritibus esse vere Sacramentum. Si autem aliquando nonnulli PD. pauciora commemorant, Id noueo consilio iaciunt , ut reliqua negent, sed quia ita instituit operis ratio postulabat. Sic Iustino opus non erat sinpula commemorare Sacramenta , sed illa tantum , de quibus Christiani accusabantur a Gentilibus . quorum calumnias illa Apologia refellendas suscepe Tat. Irenaeus contra XIarcionitas disputans , ex occasione duoriam meminit Sacramentorum , de quibus quaestio contra ilicis haereticos incidebat. Cyrillus, et Ambrosius si modo is est auctor librorum de Sacramentis , quod eruditi negant scribunt ad Catechumenos,
ac proinde eorum tantum Sacramentorum mentionem sciciunt. quibus catechumeni simul initiandi erant. Baptismo scilicet, Confirmatione , et Eucharistia. Augustinus Iocis in objectione citatis duo sacramenta exempli loco commemorat, non tamen aliorum veritatem negat; ait enim : sicut est Das'tismus , et comunicatio
Coryoris , et sanguinis Domiui , et si quid aliud in
Scripturis canonicis commendatiar.
Objic. H. Ablutio pedum verum videtur esse Sacra metitum. Ergo 'vel sunt Plus quam septem . vel si ablutio pedum non est Sacramentum, etiam de aliis dubitari poteSt. Prob. ant I . Ex ipso Evangelii textu habemus in externo illo ablutionis ritu praeceptum divinum. Exem-
18쪽
Be Sacramentis . i sJedi Oobis, Det quemadmodum ego feci oobis , ita e s faciatis ; et promissionem gratiae ἰ ri non Moero te s
: Christus Petro , non habebis partem mecum. a. 'A in osius Lib. de oster. Cay. 6. et Iab. II de Sacram, P. I. et Bernariiu&Sem. I. in COe L DOm. asserunt. lutionem pedum esse Sacramentum , quo venialia iocata abluunturί . a.' Ab antiquis temporibus in eclesia servatum est, ut pedes baptizandorum lav*DtUr , eique ueremoniae , quam non profanam , sed
cram agnoscit Augustinus Epist. LIV. al. CXVIII l Ianua. et EPist. LV. statuta dies seria V. in Co i Domini. Vide Edmund . Martene De Eccles. ML
Η. Neg. ant. Ad im. dist. Gnt. Habemus praeceptum vinum , et gratiae Promissionem tu ablutiouo pedumateriali , neς. Spiri ali pro exercitio scilicet charita- . et humilitatis , cono. His accedit , quod verba ib.: si nonia ero te etc. non gratiae prommissionem comnent , sed minas. Si enim Petrus in sua inobedien a durasset, gratiam amisisset. Ad um. Ambrosins, edemαrdus pedum lotionem Sacramentum vocant Iatioriosa, Conc. Semu Proprio , et Stricto , neg. Docentu ippe , homini justificato abluendas superesse levioresnculas , cujus rei Sacramentum , idest sacrum si, num est ablutio pedum. --. 3m. Noe semper ea EO uetudo , nec ubique in Ecclesia obtinuit,l iit inquit A :uslinus cit. Drss. LV. In concilio enim Eliberino tin. XLVIII vetita est: et de Ecclesia Romana te-iatur smbrosius loco cis . hanc Ecclesia Romana con-uetudinem non habet ut pedes laMet. Ex quo evide er evincitur, non esse Sacramentum sa)ωνω. III. Primus omnium videtur invexisse septe
rarium Saeramentorum numerum Magister sententi
um Lib. IV. Dist. a. Imo post Magistrum Durandus
natrimonium e numero Sacramentorum exclusit: Hugo Vern
ta) Vide hoe argumentum . fusius pertractatum apuagellarminum L/ . II cap. 24. Tournely Q. u. aνι. 4 ducat. art. BIL Mel. I. Vide etiam Nabillonii notas ini. Bernar mo
19쪽
-as Theolog. Instit Ub. VIII. Para. I. cap. III.
ero Victorinus plura enumerat , quam septem , v iii sun aspersio aquae benedictae . suseeptio sacrorum' i- Nerum , benedictio pM marum etc. Pari. IX. de Sacramentis, Imo ut ostendat , haec a se inter vera Sacramenta censeri, subjungit; Srant alia quae irem in Ecclesia Sacra , non tamen Sacramenta. Ergo. U. Reg. ant. Magister enim Sententiarum ex Patrum perpetua traditione Sacramenta enumerat septem , novid proprio cerebro tingit, licet fortasse nomo ante ipsum conceptis verbis dixerit: se 'tem sunt sacramenta , icut nemo etiam ante ipsum ait : Sacramema sunt duo , aut tria. Durandus non negat . matrimonium esse Vere Sacramentum ; ait enim in V. dist. 26. q.. 3. Ab solute tenendum esse , quod matrimonium est Sacramen-rum : quamvis ab Ecclesiae doctrina aberret , docens , illud non producere gratiam eo modo , quo alia S cramenta. mgo Victorimis Ioe. cit. Sacramenta vocat aliori sensu etiam ea, quae a Theologis dicuntur SGCramentalia , hoc est, quae ex pietate suscipientiumn liquo modo ad eorum sanctificationem conserunt. Vo- t VPro Sacra , et non Sacramenta , quae ad Eccles joc Crnulum conducunt, non autem directe ad hominum εanctificationem, ut ornatus templorum, bona Ecclesiae temporalia elC. De ordine suo loco ostendemus , unum esse Saera mentum , etiam in eorum sententia , qui singulos ordines saeramenta esse C rate durat. Sed haec hactenus de Saaramentorum existent Ia.
De disserentia Saeramentorum oeteris , et norae legis. ων. I. lonstat apud omne , Sacramenta novae Ie- , gis a Sacramentis Veteris legis differre, verum qua in re differant . quaestio est. II. Novatores totam differentiam in solo externo vitu constituunt, qui in nova lege augustior est , ct Qptior ad excitandam fidem , cum ex eorum Sententia. sola fides justi licet. Docuit id Lutherus Lib. Mε Caste. BG. Cay. de Bullam. et Calvinus Lib. . IV.
20쪽
Gess. VII. can. a. Si qtiis dixerit , ea ipsa no pae L Egis Sacramenta a Sacramentis Meseris legis non Histerre , nisi qHia ceremoniae Stine aliae , et alii ri
III. Consentiunt itaque Catholici omnes, Sacramenta novae legis a Mosaicis , plus quam Solo eXterno ri
tu disserre , sed quid sit id , in quo disserunt, dispu
tarat. Μ is er sententiarum Lib IV. dist. a. docet , Mosaica sacramenta excepta tamen circumcisione )nullam tribuisse sanctitatem etiam Pic , et fideliter suscipientibus, sed instituta dumtaxat ad onus, et servitutem populi durae Cervicis , clam Evvngelic* s cramenta per seipsa suscipientcs Sanctificent. E contrario IIugo Victorinus Lib. I. de Sacram. Part. 8.χaP. 1 u. et S. Bonavstnlura in IV . dist. I. art. I Q. 5. Jocci t. , tam NOVa , quam Vetera SaCriamenta Cous ne fractam ex onere OPerato , quod mox explicabimus iii eo tamen stare discrimen, quod nova βacramenta primo , et per se ipsa gratiam tribuunt, Vetera autem se Cunilaxio , ct pes accidens, quippe cum Primario instimauta essent ad significatiotiem suturorum , et ad cons . . ud 9 in justitiam eXternam, atque legulem. Communis . thmeri inter Theologos est fetilentia S. Thomae 3. P. Q. LXII. art. 6. illud interesse inter Mosaiea , et Evangelica Sacramenta, quod illa gratiam ex opere OPe-σcntis trabnebat , ista vero ex OPere OPerato , idemque docet Catechismus Romanus Part. II. Num 27. et Eugenius IV. in Decreto pro instructio ue Armenorurn edito post Concilium Flore sititium anno MCCCCXXXIX.. y etera , inquit Sa amenta non causαbant gratiam , sed ea n per Massionem Christi dandam figurabant. Haec uero nostra et continent gratiam H et ψsam Piesuscipientibus conferuui sa). 'i. IV. Gratiam conferri ex opere operantis est non tribui virtute Sacramenti , sed ex fide , et pietater susci-Τom. IV B . pieu-
a blas omnes sententias putat fierii, conelliari secum posse, Ira ut omnes idem, diversis licet velo . . aifirmcnt. Mi d verum esse, nns etiam OPtamus..