Rerum scenicarum capita selecta

2쪽

T II E R E S.

2. Nem medicus, nisi psychologus. 3. In Graeeorum omoedia saliati praevalet, in tragoedis cantus. 4. Iudaei emancipania sunt.

s. In Platonis Charmide p. I60. E. eonelusio falsa est. I. ualeas origo laetitia.

4쪽

uplex est, nisi sallor, ratio, cur in veterum rebus

scenicis parum hucusque proiecerimus altera insontium penuria sita, altera in interpretum ingenio. Etenini adeo vel obscura, vel contorta, vel manca, vel corrupta sunt, quae Veteres criptores nobis tradiderunt, vix ut unquam tenebras his rebus offusas prorsus discussum iri redibile sit. Qua

cunque enim servata esse gaudemus, cum in vetustissimorum scriptorum operibus recondita alent, tum apud rhetores, grammaticos, exicographos passim collocata sunt. Quorum priores et raro et in transcursu tantum mentionem injecerunt, ut quibus temporibus non opus erat copiosius exponere, O- steriores autem a pristino rerum scenicarum statu nimia remoti, facile suum eum illo consuderunt. Qui vero ex utrisque hauserunt geholiastae, tam inepte saepissime, quidquid invenerunt, descripserunt, ut sallacissima sint eorum testimonia, neque nisi maxima camtione adhibita in usum nostrum converti possint. Si quum summam operam exilissimi sere fructus

eluderent, viros ingenii acumine praeditos quid aui-

5쪽

rum, quae lanies suppeditare nollent, suapte indole

effingere et quae manca tradita essent, conjecturis explere conatos esse Etenim si quis in rem aliquam ita inquisiverit, ut partem sibi assecutus esse videatur, non libenter in media via persistet, sed enixis viribus imaginem quam clarissimam sibi comparare studebit. Atqui vix est quod moneam, litteris ali modo non magnam utilitatem nasci Ogge. Ut enim coniecturae ingeniosae non semel ad veritatem dirigant, abstinendum tamen est in rebus altissimo situ obrutis. inultae, quae videntur ad erilicam severitatem exigendae, in aetatum discri inina eandide investigandum, verborum vicissitudines probe disce nendae, sobrie dijudicanda sunt, quae invenimus, quae nescianus ingenue alenda. Neque quamquam nihil magni continuo praestamus, desperandum, sed in desesso labore per danda est. Sie demum idoneo undamento substructo cum utili- tale alius nobis evagari ieehit.

Quae quum mihi persuasissem a iuvene maiori operi impari non alienum esse judicavi, volun talein certe viris doctis in re Iaboriosa probare. Atque ne tolum atque integrum opus moliri conatus in Iubricam divinationis viam abriperer, singula

tantum Graecorum rei scenicae capila tractanda

mihi sumpsi. Quae viri praeesari ut benevole accipialis, rogandum atque orandum mihi est, ut quod maxime. Sunt enim illa neque prorsus nova, neque

6쪽

magnopere gravia Mulla soriasse me Ialuerunt; non raro peram seselli eventus. Dissiculi alum spectra discutere studui quae vero sunt, explicare neglexi. Nihilominus si vel tantillum illeris me prosuisse judicaverilis, gaudebo gutta enim cavat lapidem. I.

7쪽

Caput I.

De chori tragici principibus.

g. I. me chori dispositione.

Quatuvis Phidiae aliique ex ungue leonem, ex parte tolunt elicissiliae cognoVelini, Praestat lamen Semper, re antiquae quoni Odo vere luerint, non quomodo esse potuerint, inquirentibus nobis inversa ratione procedere. Itaque et ipse, priusquam ad rem propositam aggrediamur, rei optime consultum esse judicavi, de totius chori dispositione pauca praemittere. De qua quum novissimis temporibus multa egregie exposita si ut a uellero'), olstero et Lind-nero ), licet mihi esse brevissimo. Et quadratum quidem uni suisse scimus ex TZeta proles g. in Lycophri P. 251-5S. Tom. I. ed. Mueller. - τραγικὴν δὲ καὶ σατυρικῶν καὶ κωμικων ποιητων κοινον iis, τε αγωνως uti iis a In editi Aesch Laumenid. p. 7I-82. De Parabasi. AItonae 1829. In Iabni Annali sehol. 1827. Tom. I. sol. 3. p. I0I.

8쪽

- 5 ταμενον τον χορον ... et Etymol Magn. v. υαγφδω. . . et οτι τετοάγωνον εἶχον οἱ χοροὶ De choreularum autein umero valde ambigitur Nain etsi ininori sunt ossensu quod alii' undecim vel sedecim choreulas alii j quatuordecim luisse reserunt, non tamen ex omni parte composita videtur is de choreularum duodecim numero exorta. s. Auctor vitae Sophocl. et Suid. v. Σοφοκλ. Sed utut res gehahel, ut duodecim ante Sophoclei constiterit per sonis, ut quinquaginta Poll. nomast. IV. 08 , in omnibus veterum testimoniis, quae accuratiorem Tinhibeant thori ordinibus dispositi descriptionem, quindecim personaruin mentionem fieri constat. In quem quum et ipsi inquirere conemur, nobis quidem illadisquisitio absoluta eslo. Relicti vero sunt testes hi: Poll. IV. 108. καὶ τραγικου su χορου γαπειτε ἐκτρων, καὶ στοῖχοι τρεις ἐκ πέντε πεντεκαιδεκα γαρ ῆσαν ὁ χορος καὶ κατα τρεῖς su εὶςνεσαν, εἰ κατα ζυγὰ γίγνοιτο et παροδος εὶ ὁ κατα στοίχους, ἀνὰ πέντε εὶς hεσαν ἔσθ' τε δ καὶ καθ' ἔναἐποιουντο νην πάoOδον. Photi Lexi c. v. τριτος αριστερον ἐν τοις τραγικοις χοροις τριων οντων στοίχων καὶ πέντε ζυγῶν, ὀ μ αρωτερος στοιχος . . .

Schol ad Arist. Equit. v. 586. Scho I ad

9쪽

Arist. v. v. 300 298) Schol ad Aesch. Eumenid v. 575 Phot. V. ζυγος. x his satis expeditum et acile videtur chori tragici quomodo is dispositus fuerit judicium. Videmus enim quin dccina choreulas sic instructos, ut vel ternum quinque ordines ζυγα incederent, vel quinorum tres στοῖχοι). Sed tamen si in singulas chori personas animum advertimus, quae fuerint illae, qua nomina habuerint, quos Iocos tenuerint, admodum haerentes misere deserimur. Atque indoctus ille compilator Pollux, a Luciano in rhetorum praeceptis unam jure exagitatus tolam rem paucis

Pου, κορυφαιος χορον, χορολέκτης, χοροποώς, διδασκαλος, ποδιδάσκαλος, χοροδιδασκαλος, δεξιοστατλὶς, αριστεροστατης, βαιοστατης. τριτοστατης κῶ λὶν γυναικα δὲ τριτοστατι Ἀριστοφάν ηὐκαλει. Quorum quae luculenter stationem designen , alia ad ζυγα alia ad στοίχους versus Pertinere, inprimis probe tenendum est. Veluti nomen αριστεροστcπων ad rotχους reserenduin est. Certissimis enim lestimoniis horum ita in orchestram prodiisse docemur, ut, nisi cubi peregre adveniaret Poll. IV. 126 , sinister Versus proximus esSet Spe taloribus. Itaque omnes illius versus choreulas αρις-

Ranke, Pollux et Lucianus Que tam burg IMI. DCt. olate de parabas p. 8.

10쪽

- τεροστ Vocatos esse Consentaneum est. Qui quum simul essent quinque jugorum primi, iidem nomen im venerant προὐτοστατων. s. Η e SI cI. V. αοιστεροστά- τλης ὁ πρωτοστατνὶς του χορου. Si hi l. ad A,4 44 d. Tonti III p. 535-36. d. Dindors που χορου α- ξομεν ἐκ μεταφορα των Λιονυσιακων χορων ειρηται οτε γαρ εὶ εσαν οἱ χοροὶ, πλαγίως a latere βαδίζοντες ἐποιουντο τους μνους καὶ εἶχον του θεωτὰς ἐν Ψιστερα αὐτῶν, καὶ οἱ πρωτοι του χορουαρι-τερον ἐπεῖχον Muest conj. στοιχον N que Ver unum lanium πρωτοστατην extitisse conjiciendum est ex Hesych. v. πρωτοστατης' ὁπoωτος παρατο κέρας παραταξεως ' τεταγμενος i. e. Primus in dispositionis alere collocatus quem nos vocamus Fluegelmann). Immo iOlum ordinem versum sic nominatum esse, exercitus dispositione planissime confirmatur Polluc. I. 26. Καὶ των iti/μαχοπινων τὸ ι ἐν ἔμπροσθεν, μετωπον καὶ ζυγὸν καὶ προγυποπι καὶ το avi pinu εῖναι κατα μῆκος, Sequens quoque scholion addidisse iuvabit et nostraedisquisitioni aptum et ad hymelae stationem paulo accuratius