Rerum scenicarum capita selecta

발행: 1835년

분량: 47페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Philostr. min. magg. p. 3I. d. Jacobs 'Odi iactiισων το ἐνδοσιμον τοις oircu αδει remigibus endosimo canebat. s. p. I 29. Luci an de saltat. E. I 0. καὶ το πρωτον συνδημα ακεδαιμονίοις ποος τὴν φιαχην ὁ αυλος ἐνδίδωσι. Et primitu quidem Lacedaemoniis libi ad pugnandum signum tollit. CL Maxim. Tyr dissert. VII. T. p. IIT

Paulo alia signifieatione ἐνδοσιμον in saltatione praedita erat. In qua signum ita appellabam ad numerosisaltationis rite inculcandos pedis supplosione datum. Idque primis lem. poribus ligneis soleis κοονποα essectum est. s. oll. VII. 87, dein artificiosior quodam instrumento ferreo υποδημα σμδηροννὰ Lucian de saltat. e. 83. Liban adv. Aristid pro saltatoribus. Tom. III. p. 385. 6. d. Reish. I Boeltigeri Quid sit orere sabul. p. 7. Tota haec res ad pantomimos poti satinum perline L

22쪽

At chorolectam non modo ἐνδοσιμον dedisse sed etiam choreularum ordines instituisse accipimus Suida, χορολέκτης ' σπερ παρα τινος χορθ- λεκτο λαβεῖν τὴν στάσιν, sicuti ab aliquo ho- Tolecta talionem accipere. v. ἀσκωλιάζειν ... τάξει στὰς, σπε ουν meρά τινος λαβων χορολία

του την στασιν.

Easdem vices χοροποιος explevisse traditur apud Xenoph. Ages l. e. 2. . IT ... οπου ἐταχθη υπὸ του χοροποιου . . . Aristidiorat. XLVI. p. 158. Kα uo πάν ἐκεῖνα νηδη λέγε, τον ναυπηγὸν ως εὶς ταξιν τιθησι τα ξυλὰ τον τέκτονα ὁ εὶς ταξιν

του λίθους, τον χοροποιον, TO Oντιναδηποτε scilicet, quomodo choreulas ordinet.

Non est igitur eur χοροποιόνδε hornis Iecta aliisque principis nominibus differre

credamus.

Postremo choragum quoque antiquis tempori-hus eundem fuisse, et re vera chorum duxisse chorique ordines instruxi 88 auctor nobis est Demetrius apud Athen. XIV. 33. . ἐκάλουν δε καὶ χορηγους, υχωσπερ νυν του μισθωμένους τους χο- ρους, ἀλλὰ τους καθηγουμένους του χορου, καθάπερ αυτ TOOνοα σημαινει. Iutarch. Apophthegna. Laeon. 219. E. Λαμωνίδας ταχθεὶς ἔσχατος του 2.

23쪽

χορου πωτο τον χορον στωντος , Et γε, εῖπεν, o Doαγέ . T. λ. ). Tali modo omnia II nomina unius personae varia munera designare apparet. Unus erat totius chori princeps coryphaeus qui ordinibus in-ili ut is, cliore uias ducebant an tu Tu praeibaa. At num multa hac quaestione Iucrati sumus ΤCognovimus certe, Graecos ut in tota tragoedia lain choricis quoque rebus summam simplicitatem Oh-SerVasSe, OSque, quamvis omnia certissimis legibus adstrinxerint, a linio, quod nonnulli iis insimularo voluerunt, artis studio, prorsus alienos Naturam divinam semper seculos esse magistram ).

Hesych. χορηγ- ωα Ηος του χορου ξαπιυν. LVel me taeente sponte intelligitur, plurima illorum nomina non in tragico tantum choro usuvenisse sed ad erclios quoque choros referri posse.

24쪽

- 21 -

Caput II.

De hypo Sceniis.

In Poll. nomast. IV. c. I9. q. 125. -υποσκηνιον κίοσι, καὶ γαλματέοις ἐκεκος-μητο προς το θέατρον τετρ αμμόν ις, ποτο λογειον κείμενον. Ilv poscentum autem O- Iumnis et statuis ornatum erat, theatro, quod pulpito subjacet, adversis.

Sic Groddechius, cujus docta exstat de hoc loco disputatio in F. A. Wolfi Analectis litterar. Tom. II. p. I25. Et recte ille quidem non prob bilem esse docuit Bullinanni interpretationein ): Die Unterbuline, melch unte de Zoche de Blitinelag, War ege da Theater in mi Saulen undStatue geschmutat. V Egregie illorum ' errorem

' In Appendie ad Vitruv. Rodii T. I. Stieglita neyclopadio . urgeri Bauhunst. I. IV, p. 562. Bulangeri Desce Theatri.

25쪽

- 22 notavit, qui hyposcentum anteriorem quendam logei sive pulpiti parietem in orchestram

descendentem esse sibi persuaserant. Planissime salsos esse demonstravit, qui ' hypo scenium in Orchestra quaerentes de suggestu quodam cogitarunt, in quo musici artifices artem exercerent. At ne ipse quidem verum assecutus videtur esse, quum Ocum scenae proprie sic dictae i. e. extremo pro Scenii parieti ab anteriore parte proximum a lini a fronte partim ab utroque latere unde ποσκήνια numero multitudinis,hyposcenti nomine appellatum fuisse conjiceret Nempe nimis artificiosa explicandi ratione qus, et allius quam debebat auxilio pelito a recla via, si quid video, aberravit Mea qui dein sententia hyposcenta nihil aliud significant, quam quae uni πο την σκην iv. Quibus verbis explicandis duo Pollucis exempla optime consulunt IV. 28. δείκνυσι δἐ καὶ τὰ ποτην σκηνὴν ἐν ταις ἐκέαις ποερλὶτα D - θεντα. IV. I 30. o M oοντεῖον υπὸ τὴν σκηνην ἔπισθεν σκοι φη*ων ψαλεοι μώκομενοι διελ-

YRambach ad otter Archaeol. Tom. I. p. 94. Not. Sehneide et Reichenbach in Lexic Graee. E. F. πο . Itaque Graecorum theatrum sere si instructum esse

pulist Theatroci. . spectatorum sedilibus adversa est scena, paries extremus ante quam ποοκήνια. Baet excipit Ino σκήνιον

quidni lum προυποσκηνιον nominatum est cum logeo, cui subjacet orchestra spectatoribus proxima i . cc

26쪽

κos ενοι sive διωθου&ενοι τέooντω κατα χαλκωμα- των Luculenter enim τα πO- τὴν σκηνήν ea esse apparet, quae Ost cenam sint, ita ut conspici

nequeant. Id quod in alter cognoscimus ex addito πισθεν, in altero ex verbis ἐν oti οὶκίαις πορρηττα ). Quamobrem hyposcenta non eum Groddeckio locum scenae ab anteriore parte sed a posteriore a tere proximum esse crediderim. Quaeum mea sententia simplicissima ratione nullaque machina adhibita conspirare videtur, qui multas turbas excitavit, Athenaei Iocus XIV. 631. f. octo καὶ Ἀσωποδωρος δ - - κροταὼζομἐνου ποτε τινος των αυλητῶν διατρίβων αυτος ιντρο ποσκηνέφ. ι του in ' λον τι πιγα κακον γέγονεν ως υκ ανυλλ ἐν τοις πολ λοῖς μδοκιυήσαντος ' Πα δέ τινας του, στορν σαντας ς Ἀντιγενέδου εὶ ντος Nonne inde et apta et e pedita haec sententia redundat Τ is Quamobrem ASO-podorus Phliasius tibicine aliquo magno populi plausu laudato ipse commoratus is in hyposcenio impos sceni L . ipse nondum in scenain progressus): Quid hoc ait, ingens sine dubio peccatum commiS-

27쪽

nullo in loco videtur dissicullas inesse Sermo est enim de tibicinum commissione. Α8οpodorus, quem non minus quam Antigoniden inter tibicines illustrem suisse accipi cndum est et ipse progressurus versatur post cenam vel omnino eo loco, ex quo prodeunt certaturi. Non audit igitur tibicinis caulum, excitatus Vero magna acclamatione, Causam

quaerens ipse magnopere eum titubasse salse conjicit. - Sin vero cum GrOddechio Asopodorum inter auditores in quamvis remoto loco constituisse statuimus, audivisset profecto tibicinem, sensisset, qua re lapsus esset neque erat cur interrogaret: is Quid hoc' etc. - At se approbationis causam ignorare simulavit, roddeckii sententia. Id profecto nimis arti liciose excogitatum esse neminein

fugit.

Neque vero omnino, etiamsi Grod de chii veram hujus loci interpretationem esse concedimus, eundem quidquam pro sua hyposcenti desinitione effecisse video. Dicit enim, sicut jam antea memoravimus, hypo scenium proximum cenae ab anteriore parte fuisse locum. Num ibi spectatores in orbe in circumstetisse existimandum est Id quidem nullo pacto.

Itaque aut vehementer allor, aut πωκμνια post cenam fuisse statuendum est. Nec tamen prorsus absoluta est quaestio, sed

28쪽

dissicultas sublata alteram creat, renascunturque Hydrae nova capita , Verba eniim Pollucis haec sunt: το δὲ ποσκληνιον κέοσι καὶ ἀγαλματιοι ἐκε. κοσμητο προς το θεατρον τετραusιένοις Iro Gλογειον κειμενον Ambigimus enim, quid fiat de co- Iuniuis illis et statuis. Namque ποσκηνια, Ioca illa quac per ἐκκυκλααατα tantum idque rarissime spectatorum oculis subjiciebantur, ita ornata suisse haud veri simile est. Nisi igitur Pollucem, ut persaepe errasse malumus et rem peculiarem toti generi Oh trudisse existimaverimus, ad aliam nobis confugiendum erit medelam, quum praesertim ne sic quidem Verba Iro' λογειον κεiυενον, relata illa cum Grod-deckio ad theatrum, salis recte se habere videantur.

Namque si cum θεατρον conjungimus et languida sunt, quippe quum non intelligatur, Pollux cur theatri locum desini verit de hypo sceni expositurus, ct salsa, quoniam prima quidem theatri sedilia, at non totum theatrum sub Iogeo jacere dici potest. Quae quum ita sint, mulatione locum illum sanandum esse persuasum habeo.

Atque equidem pro υ πο σκηνιον legendum esse arbitror προσκηνιον verborumque scialentiam ita constituendam pulo: ο δὲ προσκν νιον κίοσι καὶ

νοις, πο τ λογειον κείμενον. 4Ρro scenium vero' Cl. Herm. in cens Aeschri Eumenid a Muellero edit. in IViene Jahrb. 1834. I. V

29쪽

- 26 columnis et latuis, theatro adver8is Ornat uni erat, pulpito subjacens ). Quae quidem conjunctura Dein

quo nimis audax videtur esse et internis non illinusquam externis argumentis commendatur. Et primum quidem ad palaeographicam ratio. nem, a librariis non semel praepositionem gro cum προ commutatam esse in consesso est. Accedit non spernendum illud argumentum, quod vulgalam leotione servantes Pollucem contra ordinem initio capitis q. I 23 indicatum peccasse videmus. Quuin enim ita percensuisset nomina: σκηνὴ ορ is α λο-

Scena tractata, statim celeris omnibus omissis, ad υ rosia νια transiisse est Sane quod miremur. Alias

enim modicus ordinem semel propositum tenet, quemadmodum ex ipsius nostri capitis q. I 27 optime colligere possumus, ubi magno machinarum numero allato, de iisdem non turbato ordine deinceps

exponit.

Denique ne id quidem negligendum videtur, quod scripto in rebus gravibus incertissimus, in rebus inulis accuratissimus primum de hyposcentis Ioquitur, dein de hyposceni dicere pergit. Sed tamen omnia haec nihil valerent, nisi idonea totius Ioci sententia egregie firmarentur. Mi- Sic enim mea iuidem sententia conjungenda sunt

verba.

30쪽

ruin enim quantum omnis illa desinitio ad prosce. Dium opposita est. Pro scenium est spatium ante scenam, ii quo histriones e cena progressi VcrSabantur. A quo bene discernenduin ' λογεῖον sive οκριβας, pulpit uni editior pro sceni pars V in quod histriones e prosceuio adscendebant sermo nes reci laturi Ilaque rectissime proscentum dicitur setro το λογεῖον κε&ιενον Neque minus prOSCe-Diu in statuis ornatui fuisse credibile videtur Quod enim Groddeckius Opposuit, neque pulpiluin λογεῖον neque roscentuin columnas serre potuisse quippe in cunctis heatris ex ligno constructa, Vereor ut ex omni parte probari possint. Namque ut illud in Iogeu in cadere libenter Iargiar s. Timaei exic. V. κριβας, πῆγμα το ἐν το θεατρ ' τιθέαενον, του στανται οἱ τα λημοσια θοντες θυμελ, γαρουδεπω ἐν Λεγει υν τις , Aoγιον ἐστι Qις ἐσ- Vitruv. lib. V. . . I. Ab eo loco per centrum parallelos linea ducatur, quae disjungat proscenti pulpitum et

orchestrae regionem.

' Bene hane rem illustravit Groddechius p. 109.

SEARCH

MENU NAVIGATION