Sebastiani Faciutae Melphitani ... De natura angelorum oratio. Eiusdem De vita, & honestate clericorum

121쪽

rumque rerum scientia , & cognitio , sola praestans

vitam ratione veram, tranquillam, & suavem. O a reum mentis dictum , o de pectore eandidissimo Iactei sermonis alimoniam . Natura dat vivere, haec scientia dat recte, & persecte vivere, quod aliae minime pullunt. Naturalem quoque legem diuinam esse Philosophia docet , eamque vim obtinere , recta imperantem, prohibentemque contraria. Quod non ex codice antiquorum iurium relatum est , sed ex doctrina ingenuarum , humanarumque artium, non sine bono , & pulchro emanauit . Iuris periti legibus exaratis a peccatis arcentur , Philose phus rationem habet pro legibus, non ideo quodH-ctum est faciens, quia lex iussit, nec a scelere temperans , quia lex vetuit, sed quoniam nouit illud per se rectum esse, hoc per se turpe , quod pr m ditari non est potentia'iuras consulti . Philosophia ergo nobilis . Sed Philo bphiae munere Theologia nobilior, qua nihil omnino affluentius cogitari potest . Si enim Philosophia , qua Deus lege orbis

terrarum Opus gubernat, qua cursus astrorum, qua temporum mutationem, qua rerum vicissitudines,

coelique ordines docet. Theologia qua ratione id agat Deus, quo num: ne, & qua mente, & quid de tali opere in se admittat, quomodo inceperit munes primordia , & qua prouidentia administiat , exis ploratum habet . Philolphia quid natura velit , quaerat , S desideret , declarat, Theologia qualis fit desiderii promptitudo , & petitionis enectus , ut rationi obediat , consentanemn esse demonstrat . Philosophia omnia animalia se diligere ex natura commendat , Theologia qua arte , & industria se diligant, & quid sit premium dilectionis obseruat. Philosophia ex bonitate naturae finem praemeditatur certitudinis, sine cuius dispositione , nemo Pu- Lat

122쪽

at quemquam csti fieri possi ciuem egregium . The logia quoniam legibus instructis , quae sunt bonoeontraria prohibet , appetendo quaedam , & sugiendo a quibusdam, & quq bona sunt sequitur, & quae

meliora videntur rudimenta , & Incunabula virtutis , quibus animorum intellectus ad aeternae gloriae cupiditatem alantur , omnemque consequen.

dae salutis , 3e honestatis rationem si ctatur . Philosophia trahimur, & manuducimur ad cognitionis ἐ& scicntiae veritatem , cui totius mundi nota est magnitudo . Τhologia , qua excellere omnem putieliritudinem putamus , cognita perceptaque verita. te fruimur , & sontem omnium sicieirtiarum , puteumque aquarum viventium perlustramus , qua nihil ab optimo , & aeterno genitore melius eis procreatum , cui cmnis animi sapientia suss agatur. Philosophia coeli natura cognoscitur , atque is tua naturae inserioris ordo consideratur . Theologia quicquid est aeternitatis compos , & particeps , α quod omnem terrae ambitum , & coeli stiperat altitudinem , indagatur . Illa naturalis gloriae cupida, illa coelellis amica. Illa nobilis , illa nobilissima, illa grata, ista grati Isima . O mater, & m deratrix omnium rerum scibilium, qua nihil est uberius , quam si quis recte possidet , quia moderati ne , & constantia pollet , cum sit omni virtute oronatus , aliquo turbine istius vitae transitoriae extrinis secus irruentς , vir temperatus efficitur . Haec sola virtus est , quae menti caeteras virtutes inserit, ct alia ex aliis in suo proprio genere cognoscere facit . His ergo lcientiis , & doctrinis a teneris annis instructus , vera illa rerum cognitione den

gata , quae omnino tenebrarum caligine vacat . .

quoniam bona indolla praedictis sapientia delectari solet , quam gloria sequitur , eiuε vcstasia ta quain

123쪽

quam lumen in accelsibile prosecutus, sine quo nihil amabilius,nihil formosius, nihil pulchrius singulare decus ingreditur: illum splendorem illam pulchritudin'

illamq; rerum conuenientiam adire praesumpsi , quibus ista omnia recte,& sapienter facta decernimus, ut huius tutelae etiam principalia naturae subiiciamus. Et cum sit altissimis defixa radicibus, & omnia subter se haheat. Vos precor doctores conscripti,atq; iterum deprecor, ut in eo virtutis loco me collocetis, in quo mea in telligendi ratio expetit, & sempiterna animi praestantia postulat. Et si in me boni est aliquid,in bonum asstria hi te, & verae laudis scientiam amate. Et quod bonit ei naturae aliquando non dissentit, nec meae aliquandoedissentiet. Sicut in essectibus producendis natura non utitur eodem statu. Sic intellectus in rerum cognitione, non candem habet ubertatem, nec dicendi facundiam, i neque conseruandi domicilium, quibus hominem , 'induere possit praestantiorem. Sed quoniam natura impellimur, per argu- , menta naturq quod instat pro

meis viribus V

si quid est hic dictum, quod non sit bene dictum, indi

FINIS.