장음표시 사용
221쪽
V Idemus nune , quid per sanguinis refrigerationem debeamus in sareuiuistelligere. Plurimi & serὰ omnes Medici quidem loquuntur de refueratio
sanguinis refrigerio, & nemo explicat quid sit, quomodo fiat. Nos quid. paucis verbis dicimus, in spirando aerem sanguini communicari particulas nitrosias in aere obvolitantes , quae sanguini mixtae, ejus sermentationes moderantur,hoc est,sanguinem refraenant,&ejus sermen rationes tamen nnn destruuntur , quod ipsum etiam notavit Salvius in praκi su1. Tales autem dari particulas nitrosas in aere, ex eo erobamus, quod Par Ieuties, exempli gratia, spiritum salis communis volatilis auri ex Ponamus, s ινι uose in lagenulam videlicet, in qua continetur, aperiendo mox instar sumi ire dantuν .videbimus spiritu hunc assurgentem dc avolantem; si autem orificium claudatur, nullus apparet amplius fumus intra lagenulam : cujus rei ratio haec est, quod nitrum aeris huic spiritui commixtum faciat ebnllitionem, qualem observamus inter sal alΚali ιχ acidum ; nitri enim acidum, incidens in alΚali salis communis , illico facit ebullitionem & pugnam: rursus si lagenula claudatur, dc impediatur accessus nitri ad acidum, cessat illico illa ebullitio. Dantur plures tales fermentationes 3c ebullitiones , quae fiunt solo interveniente aere, uti videre potes in Disputatione inaugurali Dom. Le neu, hic habita de sermentatione, in qua recensentur varia hujus generis experimenta a Clarissimo viro Dom. De Glder , in hac Ataindemia Lugdunensi Philosophiae Prosessore celeberrimo, in suo publico theatro physico , tunc temporis facta , inter quas fermentationes multae sunt, quae non procedunt nisi interventu aeris. Ex quibus etiam possumus collisere, quod respiratio non sit solummodo pro refrigerio sanguinis, sed etiam quod aeris particulae sanguinis sermentationes nonni hil augeant; hinc est, quod diximus , nitrosas particulas aeris refraenare aestum nimium sanguinis,sermentationes collapsas excitare, ac proinde illae videntur sanguinis sermentationes moderaridi temperare.
Restat nunc, ut dicamus, quo pacto illae particulae possint sanguini Pὰν lauiae nia
admisceri, & per quasnam eant vias, trocae quomst Certum est , eum sanguis ferventissimus exeat ex cordis dextro do sanae uini, ventrieulci in arteriam pulmonalem , hujus arteriae poros nonnihil eommuniean majores reddi , cum ejus latera a sanguine ebulliente, & majus i. r. spatium exigente , debeant hic nonnihil ex aendi 8c dilatari, atque ita pori ampliantur ; quod ipsum vidimus, cum de nutritione ageremus, ubi particulae nutrientes ex sanguine per Poros arteriarum propellebantur in partes solidas : sic etiam hic concipimus , illas particulas nitrosas , cum aere inspiratas, per bronchia intrare poros arteriae pulmonalis , atque ita communicari sanguini ipsi, qui jam particulis illis impraegnatus ex arteria pulmonali propellitur ἔri . venam ejusdem nominis ad sinistrim cordis ventriculum , & se
222쪽
- Vulgb pulmones habentur pro respirationis activis instrumentIs ...hian cum tamen salsissimum sit, dc tantum pro passivis habendi sinit prius, his ci .. si verum esset, deberent pulm nes sese contrahere Ac expandere, at , is, .,ι, falsum est. & ii contingeret, deberet tunc aer placide ingredi, M.
π /ρ μυ contrarium experimur, cum magna vi aer propellatur intra Pulm. .nes , quod ipsum etiam requiritur , ut aeris particulae possint ultimas inflare cellulas, de sic intrare Poro vasorum I Imonalium, ut sie sanguini communicentur. Respirationis pland aliud est negotium ς' sed eum hie de ea ex pro sesso agere non possimus, quia nervos nondum vidimus , attendemus ad illa solummodo , quae experientia nos docet ἔ videmus enim hic ,
ventrem intumescere, quod dicimus fieri ab aere e sed quomodo ille hoe facit Quia aer primo a ventre dc thorace inflatis propellitur, & eum vacuum dari repugnet, debet ille aer ingredi pulmones , eosque inflare, qui inflati propellunt diaphragma deorsum , hoc viscera in abdomine
contenta, quae, cum cedere non possint multum, ventrem extendunt, ac proinde prima causa intumescentiae ventris oc inspirationis est aeris motus circularis. Λltera causa potest esse ipsa gravitas aeris, quam multis experimen.
tis in physica probatam vidimus e sic enim aer propter pulsionem sui ruit eum vi in pulmones , eosque inflat & deprimit sua gravitate, hi di aphragma , hoc viscera abdominis, illa ventrem, dc se porro.
Alias cautis respirationis videbimus , cum ad nervos respirationi inservientes pervenerimus : tunc videbimus, quod pulmones sint tantum passi va respirationis instrumenta, qui aerem propulsum solummodo excipiunt, eique repulso exitum concedunt. Activa vero instrumenta respirationis, dicemus, esse musculos tam abdominis, quam diaphrasmatis, qua de re nemo medicorum unquam antehac cogitavit. Cur ad rein vidimus nunc aurIs in Irati necessitatem non ealidi, sed frigidi , Diradum re- quia aeris calidi inspiratione diuturna moreremur Ac sus bearemur rquiritur aer nam sic sanguis nimium ebulliret , & in spumam converteretur, Aetrigidus ' extra vasa magna vi prorumperet , anxietates orirentur circa C r, Ac tandem sanguis debitam suam consistentiam amitteret eum vitae periculo. - ω Hoc ipsum in nobis experimur, quando aer aestivo tempore est eali- μη ς dior, isne respiratio est difficilior, crebrior ιχ altior, cujus rei ratio nem dedimus.
I Vidimus quoque . quid per refrigerium sanguinis debeamus intellI-gere; & diximus, ridiculum esse illud , stilicet metum illum , quod
sanguine non refrigerato cor combureretur, ut loquuntur medici Ga Ienici , interim non lareando , particulas aeris nitrosas refraenare aestum sanguinis, ejusque sermentationes nimias compescere , nec non imminutas restiinere. Diximus, aliquas particulas ingredi sanguinem . - - Restat igitur nune . ut videamur, num etiam aliquae particulae eum
aere ex sanguine in exspiratione exeant. In camera obsoara per lami- nam plumbeam acu pertusam, ut habeat aliquod exiguum foramen, q)ν ρε ' qucul radii Blares ingrediantur cameram aliis obscuram , si nos adversi exspiremus contra radium illum intrantem, timc videmus cum
223쪽
Israele exspirato infinitam multitudinem crassarum particularum exsanguine egredientium ἰ ac proinde videmus in hoc experimento , quod etiam in exspiratione a languine aliquid dematur, aeque ac inspiratione diximus eidem aliquid accedere Idem experimur, si exspiremus ante specu Ium , ve I aliud aliquod corpus politum e tunc enim mox speculum hocce maculabitur a particulis crassioribus , ex sanguine prodeuntibus , cum aere exspiratis , di ad speculi superficiem propulsis Ita ut certum sit, magnam copiam particularum sanguinem ingredi In inspiratione, nec non magnam etiam egredi tir exspiratione. Λ actores vulgo dicebanti ,exspiratione cor expellere noxias fuligines, quae functiones revera sunt imaginabiles, quae hic locum habere non possunt, cum haec corpuscula noir sint fuligines vocanda: fuligines enim notant aliquod inutile & crassum, juxta insorum mentem
at hic non possunt egredi, nisi quae maxime sunt subtilia instar spiristus , qui non inutiles sunt, ac proinde possemus dicere , hie sanguinem potius noxam pati, spiritibusque nonnullis spoliari: contrarium
Hic nunc possumus explicare, cur tempore aestivo aerem exspira- δμr si tum non possimus ita cernere oculis nostris , ae quidem tempore hi- Jρ t με berno st Ratio nobis haec est , quia aestate aut externus est magis ra- νς 'rrus , magis movetur dc agitatur, hinc it Io motu celeriori aeris am-- ρ' hientis particulae exspiratae mox per aerem disperguntur hinc inde ct disparent, visumque nostrum efffugiunt. νο- Tempore antem hiberno aer non est talis, sed densus, eraslas, minus agitatus, hinc particulae exspiratae non tam cito dissipantur, sed diutius unitae & conjunctae manent , ac proinde incurrune in sensum
Haec eadem ratio ess , cur equs ealidi exissentIs su sit facili eis vlideatur tempore hiberno, quam aestivoJ & similla plura possunt inde
Ulteri eis probamus, sanguinis quasdam partes egreds ex corpore μμ nostro in exspiratione , videlicet si spiritum nostrum inhibeamus ad rempus . Sed priusquam progrediamur , notemus primo , respiratio- i ι.
nem esse motum mixtum, partim mechanicum, partim arbitrarium,
hoc est ni subjacer imperio mentis . possumus quidem non respirare, iν - Π μ' vsed tamen respirationem possumus acce Ierare , ve I retardare , & pro st siquo temporis momento inhibere possumus profunde & nimis pro ivr ρ fund 8 respirare pro libitu animae. His ita se habentibus, concipiamus,. aliquem spiritum cohibere aliquamdiu, statim in eo magnam animadvertimus alterationem , quae non ibi F probad introitum partieularum in sanguinem j sed etiam aliarum ex sanguine egrestum pilatim in illo pulsus fit celerior, frequentior, vehementior , anxietas circa praecordia inflatur faeies & intense rubescit, oculi intum scunt, similesque mutationes in eorpore fiunt. Haec onmia oriuntur a sermentationibus nimi lim auctis r inhibit enim exspiratione, non solum particulae subtiles ex sanguine egrediuntur, sed etiam particulae nitrosae aeris ipsi non admiscentur, quae
duo sementationes nimi sim augent: non enim amplisis refraenatur impetus sanguinis, quia aer recens non attrahitur, nec particulae subtiles ela sanguiue egrediuntur, qui sanguini circulanti calcar addunt; pulsus
224쪽
pulsus fit celerior , frequentior , & vehementior , propter sermenta4tiones nimium auctas i anxietas circa cor , quia sanguis non accipit sufficientes partes nitrosa Sex aere , quae alias sermentationes mode
rari solent, hinc sanguis serε inspumam convertitur, & eordis Iateranimi lim extendendo, dolorem quendam creat , sed gravativit m , eum cor non habeat nisi Valde exiguos & paucos nervos, qui sensum solummodo gravativum procreare pol sunt ἰ inflatur facies , quia nimia copia sanguinis propellitur ad faciem , quae tam cito resorberi non potest a venis, hinc vasa arteriosa nonnihil extenduntur,& facies intumestit. Vel etiam vasa lymphatica non possunt tam subito recipere super. fluum humorum, in illas partes copiose nimis depositorum, hine intumescunt ,& faciem magis extendunt. Facies rubet ab eadem causa , vides icet nimia sanguinis ebullitione , hine vasa capillaria faciei nimis replentur sanguine rubicundo , ae proinde vasa iam nimis sanguine turgida magis transparent & transia
lucent, faciemque rubram ostendunt.
oeuli intumescunt, quia sanguis nimia copi 1 ad illas partes protruditur , qu1m ut cito possit absorberi a Venis , hinc arteriae sanguine nimisim repletae sese extendunt, & oculum majorem visui nostro exhibent . Ex his possumns etiam colligere , quod aer non miam Deiat ad sanguinis refrigerium , sed etiam ad ejusdem sanguinis sermentati nes promovendas : aur enim jam inspiratus auget sermentationes in spiritu cohibito. Hie adhuc consideranda quaedam restant, inter quae non minimum
esse censemus problema illud Willsi egregii Angli Μathematici ;quomodo videlicet sit possibile , quod aliquis sola respiratis ne possit attollere quinquaginta & sexaginta, vel ultra libras: res prin in fron te videretur impollibilis , sed tamen est possibilis, si eam recte examinaverimus , & deprehendemus tantam esse vim inspiratiotiis no .strae . .Ut autem haec res constet, alligetur immobili trabi collum cujusdam vesicae bubulae, quod admittat portiunculam pipat tabaci . ita arche eollo circumligatam , ut aeri non detur exitus, nec ingressus , nisi per hunc tubum eodem fune, quo tubus ille collo cireum ligatur,
potest collum vesicae alligari trabi immobili; postmodum vescis sundus fune alio exactissime & arctissimd constringatur , & alligetur ponderi inserius constituto sexaginta vel septuaginta librarum ; concipiamus vesicam sic ligatam esse vacuam plan8 , s vulgato more loquimur ae proinde tunc erit Iongissima ; si nunc aliquis sertiter
aerem inspiret in vesicam , ita ut accedat ad rotunditatem , tune li-hrae attolluntur, quia vesca inflata rotundior fit, hoc est, fundus aecedit ad collum, & ejus fibrae abbreviantur , ae proinde pondus a pensum attolli debet: sc igitur notamus magnam vim nostrae respira intionis , & etiam magnam sortitudinem fibrarum , quarum contextus vesicam constituit. Vide Tab. X.
fit respiratione attolli pondus sexaginta velfeptuaginista obrarum.
226쪽
. lsus fit celerior , frequentior, & vehementior , propter sermentationes nimium auctas s anxietas circa cor , quia sanguis non accipit sufficientes partes nitrosa Sex aere , quae alias sermentationes mode rari solent, hinc sanguis sere in spumam convertitur, dc cordis latera nimiam extendςndo, dolorem quendam creat . sed gravativum .
227쪽
G Pondus sexaginta librarum fundo vesicae H fune suspensum ,
His ita eonsderatis, res non amplisis tam mira videbitur, eo etiam minus ., si consideremus mitsculorum abdominis respirationis verorum& genuinorum activorum instrumentorum sortitudinem : quid igitur mirum . quUd illi poss3nt aerem vehementer propellere ex pulmonimbus, atque ita producere hunc effectum λ- Consideremus nune illa , quae de alta respiratione inferri solent, Respiratia de videamu& rationem, cur quandoque altilis inspirare debeamus. profunda. Hoc ipsum antea attigimus, nunc paullo accuratius rem intuebimur. Repetendum hie, quod antea diximus . videlicet pulmonem constare ex infinitis cellulis, quae occupantur aere : si contingat, ut illae celis Iulae non omises inflentur ab aere , ita magna earum pars recumbit , quae non ab adre attinguntur, hine fit, qu ut rami vasorum pulmona Iium evieriores aerem non sentiant, hinc eorum sanguis plus solito Incalescit in istis ramis, partim etiam quod deficiant i)lae aeris nitro. sae particulae, quae fermentationes refraenare , nec non stabilire , &sanguinem promovere versus sinistrum cordis venericulum possitnt ;& eum illa respiratio levior aliquot momenta ita duraverit, necesse est, ut sequatur aliqua profundior inspiratio, quae sanguinem illum nimis inealescentem, vel quandoque etiam tarde motum refraenet &restituat, ita ut profunda inspiratio nihil aliud sit, quam pluris aeris una vice in pulmones impullio , & sic omnes tellulae aere inflantur denuo, de sangu/s sebito modo refraenatur & moderatur, si vel peccet in nimio triona. ve, in nimia quiete i Sunt, qui existimarunt, illud admodum insalubre esse, qu ut ita profunde inspiremus; sed ridemus il- ros, qaist nollam affectionis ponunt amrre rationem :& nos contra- rium putamus , illud ipsum maxime salubre esse , quoniam sanguis debito modo refraenatur , moderatur , temperatur e habet igitur illa profundior inspiratio suum usum insignem. . superies etiam diximus . profundiorem re erebriorem respirati diem habere plurimum locum in aestu nimio sanguinis , in quo casu ' maiori refrigerio opus e t ne sat suis in spumam cDnvertatur. .. Considerandum etiam adhuc est , quod in exspiratione non omnis In exsplea. aer ex pulmi nibus exprimatur , quin aliquid maneat intus , dc hoe kou .es ', qu saeit natare pulmoneε mortuorum . 'cellulae igitur omnes inn/saδeeκ-tion insolidum exprimunt aerem in exspiratione , sed aliquis adhue peli tur. remanet , praecipud in iis , quae locantur in extremis limbis pul
r Deinde quod in pulmones cum aere impellitur . dc sanguini illiecirculanti communicatur, sertur ad sinistrum, non vero ad dextrum Bb cordis
228쪽
cordis ventrieulum .' quia sanguis, ex dextro turdis ventriculo expurusus in arteriam pulmonalam, transit in venam cognominem ad sinistrum cordis ventriculum.
cao Maio Hic etiam Patet ratio, cur videlicet aestate erebri eis de altilis reianebνιῶ ..es spirem , quam hieme : quia videlicet aer frigidior, qualis hibernus I fu, ι ρι- existit, Plus nitri in se continet de suppeditat, quam calidior, qualis stemus otiam Vus', h ne debemus aestate crebrios dc altius respirare , ut se hi M. γ sufficiens copia nitri hauriri possit: hieme vero licte mucum aerem inspiremus, ille tamen sufficit, quia plures particulas uit Ioas suppeis
ditat, quas diximus sanguinem domare.
P. Oisum Restat adhuc quid de pulmonum substantia, quam spum sum galais
substantia piam es autumamus, nec alia ratione in primordio generationis prois ductam, quam videmus in mari ptat magnam tem ita em, magi a copiam spumae circa Iittora colligi, quae spuma ni Eil aliud est , quam pars aquae vii is Ac terrestris, quae motui alia Fum particularum tem pestate plus is uo eommotarum obsequi non poterat, dii ne psnpet. litur quaqua versum , AT Cum tempore a Iiau oc aliae accedunt , dc tandem magnam faciunt copiam, cc ad littora depelluntve: tie eorpus pulmonum iactum est in primordio generatiociis eκ sanguinis spim an I. illuc ex vafis proputia . mctio. hoc fi verum esset, cur idem noci contingeret in aliis NMtibus nostνi eorporis λRίρο-enms primo, quia nuItibi tantus est sanguinis impetus, quo vasa nimiam pressa transitum dant illis particulis, quae sua viscosita te sibi facile adhaereat dc concrescunt in spumam , interea dum ma gis subtiles avolant. se 'o , quia nuntia in eorpore nossro tantus est ramorum Inmgnium e cursus, quantus hae ; ae proinde nulli bi talis spuma ejicitur commodius, quam illie, ubi est maximus sansuinis impetus , dc ubi est max ma sanguinita copia. Tertio , quia nulli, existunt tam magnae & ampla vasa, quam hae, quae majorem praebent occasionem ejiciendae spumae. Plures rationes non addimus, eum hae sufficiant. --σκο αν Hiς rursus novum argumentum demonssrmivum , quo probari potest , sanguinem non sub ratione sanguinis ixe extra uasa
eo νι, ιι λι- pς p rt si enim hoc unibi obtineret , Line hic tam esse deberet..,is, ubi sans linia est maximus impetus, ita ut videamis spumam expelli .
quod iand arguit magnum sanguinis impetum, ubi eon eursus est In tu Sanguiae πω torum & magnorum, imo maximorum vasorum; locus, qui e di est i uiar -- proximus sanguinis offeriae, di sontis cui loquebantur ea Ioris; locus, IM D ad quem sanguis fervens reeentissmd desertur r si autem ulli bi hoc Per uδ. verum esset , quod sanguis sub ratione languinis iret per partes extra sua vasa, hic sano deberet contingere; at non fit. Concludimus igitur, non sanguinem , sed humorem Iactetum, chylosum, per panes cuc
Pro reneνa- Spuma igitur ex his vasis propenitur a sanguine nimii m moto dc
ione pulm- e: Fervescente , quae gum tempore acquisivit silidi uisulam consistem num quomodo tiam , vasa continens, qui unicus est usus puisonum .
Duma ex va- Pulmonis substantii est mollis & rara, constans en infinitis Ac meis sm prepet - Li cellulis, hinc nonnihil transparens, est eorum substantia , sed intur. N muis , in illis vero minas r sic in ranis est diaphana admodum
229쪽
ra Estarent adhue multa de pulmonibus dicenda, videlicti de νήρι-
L, ratione, de orthopnaea, de raxcedine, de risu, de singultu, & si mitibus : Ied de illis vix aliquid possumus dicere, nis nervorum pri sis habeamus cognitionem . Tamen pulmones videntur esse partes primae, in quibus possumus aliqnid dicere de θη to sanguιnir, de em,elate, de ιnflammatisne ει suppuratioπe sic Orietur etiam causa aliqua fetidi oris a se tente ha litu : sed de iis agemus tantsim in transitu, non vero ex prosesso. Si arteria aperitur, aut vena in pulmonibus, i anguis extra vasarer,de Nomopla di deponitur in cellulis pulmonum ,quem aer per eχ spirationem securria rapit ad os , & sanguis floridi coloris es spumosus emittitur , qui affectus vocatur Haemo Osis, vel sputum sanguinis. Objiceret hie sorte aliquis, quod sanguis non posset esse floridus, si ex ven I pulmonali enim peret, cum omnis sanguis venosus sit nigrior, hoc est, minus floridus, quam arteriosius; dc tamen verum est, quod in omni haemor sanguis exspuatur floridi coloris. Respondemus , venam pulmonalem accipere sanguinem maxim dfloridum, quia chylo magis turget albicante; chylus autem admiscetur sanguini, qui circulat per venam subclaviam , vel axillarem ,& defertur statim ad cordis dextrum ventriculum , ibique iacta sermentatione propellitur in arteriam pulmonalem , & ex hac in venam cognominem : ex quo patet, Venam illam accipere sanguinem maxime floridum, qui copiolo chylo albicante est impraegnatus; non enim eogitandum in illo itinere , quod est a cordis dextro ventrieulo ad venam pulmonalem, tantum chyli & humoris nutritii ex vasis arretiosis pulmonalibus expelli ad Putritiorem pulmonum , ut sanguis priusquam veniret ad venam pulmonalem, redderetur nigrior &minos floridus , minimῆpentium: pulmonum cellulae non egent tanto, sed valde pauco nutrimento, quod sensibilem mutationem in hoc sanguine afferre nequit. Distinguitur autem hoc sputum sanguinis a vomitu sanguinis, qui venit ex ventriculo : quod ille sanguis, qui venit ex arteriis pastricis ventriculo implantatis, coaguletut , statim ae in ventriculi ea uitate 3 qmuμ deponitur, ab acido sermento ventriculi, in grumos & trombos abeat. ἀμ 'i
nigriret: at ille, qui prodit ex arteriis pulmonalibus, est soridus, tenuis, & spumosus, quia sanguis maximo impetu propellitur ex vasis rpulmonalibus tanquam eordi vicinioribus , in quibos proinde sanguis servidior, ea lidior, hoc est , magis alitatus existit, quam in gastricis
Deinde sanguis, qui ex pulmonibus ejicitur,tussim habet tomitem; ille vero, qui ex ventriculo, non tussim, sed nauseam praecedentem .eomitem habet. Denique si ex pulmonibus prodeat sanguis, sentitur no ulla gra- Bb a vitas mem/ρυμ
230쪽
tione aperiantur . Extere cara
Interme. Cur in eaUitatibus vasa facilius rum
vitas in pectoris sum mn, si vero ex ventri io, sentitur eadem gsa M.tas in regione epigailric,. i t is tQuaeritur porro, qua ratione aperiantur utrobique vasa λ Respondemus , cavsam externas esse ictu κ lapses, &e. has vocant anteceden
Internae vero sunt primo sanguinis nimia floriditas & tenuitas, qua facile transudat eκ dilatatis vasorum osculis, aut ex eorum poris nonnihil ampliatis; particulae enim fluidae & tenues sese facile possunt accomm . ne as quosvis poros , ac proinde tacite eos sim nivocatur Diaste desis praeco vocabulo. Secunia, quando osse ita vasorum nimium dilatantur & aperiuntur, iita ut sanguis exire queat, vocatur Anas omos, parumque differt ata
Dinpedest, quam transudationem vocant. . - . MHae duae species priores sunt ut plurimum sanguine existente primum nimis acido, siccundum nimis latinoso, rerrιum nimis impetuo- . Acida & Salina facilὰ poros vasorum aperiunt, ut sanguis egredi queat, quia haec habent figuras as, utroque latere scindentes, illa vero extremitates habent ac uias re pungentes. Impetus sanguinis nimius urget vasa nimium , ac proinde eorum poros & orificia magis aperit, ut ite sanguis pomit eosdem transire, oc sic extra vasari. ν, Terato , quando materia acris ιχ corrosiva erodit vasa, ita ut sanguis facto foramine possit effluere, vocatur Diabrosis r hic casus Obtinet saepe , quando ulcus, continens materiam acrem dc corrosivam, adjacet vasi alicui notabiij, quod eroditur & exeditur; hinc est, quod in tabe, & pulmonum ulcere, lirpe phlegmata sanguine tincta eL conspurcata ejiciantur. - Porro per ictum & Iapsum vasa rumpuntur , vel medio crepant,&. sic sanguinem landunt: vide de his causis Riderium in ρνaxi, M. De haemoproe & haemorrhagia narium . Et hac dicta ratione si emissio sanguinis in quibuslibet nostri corporis partibus , ita ut haec generatim dicta sint; non enim opus habemus illa saepius repetere ad nauseam. Possumus tamen dicere, quod in cavitatibus facili sis vasta aperian tur, quam alibi, quia vasa illic non fulciuntur & suileia tantur a solidis partibus , utpote carnibus, omibus , ac quidem alibi partes enim solidae vasa circumposita impediunt saepe, quominus vasa ita queant extendi, ut rumpantur-
SEquitur nunc Erospeias & Inflammatio; quae duo phaenomena eκ philosophia peti α explicari debent: & quoniam Veteres usum recte philosophandi non habuerunt, mirum non est , quod nihil certi ossint hac in parte dare. Crepabant hic uno ore omnes sanguinem . e se sibi ipD quam aperid contradicebant , cum sanguine partes nutriri existimarent , ac proinde sanguinem extra vasari naturaliter ὐ si nutriat, necessum quoque erit, ut extra vastetur dc in partibus deponatur , non aliter ac nos de chylo diximus vero nostrarum partium nutrimento : hoc si verum sit, quod languis extra vasetur, tunc non po