장음표시 사용
1쪽
uenit ergo, iustitiae, ec aequitatis in cimnibus vigore seruato, distringat legalis vitio iudi-
cuin, quos non corrigit canonica praedicatio sacerdotum 1 quo fiat, ut dum praeterita resecantur scelera , nullus audeat perpetrare sutura , de ita uniuersos excedentes pro disciplinae tenore seruando correctionis se naconstringat i ut in uniuersa regione nostra pacis , de concordiae iura proficiant. Gan-rram us Rex Francorum inos. t 'fatificor. V.
De concordia , & amore mutuo, & de reconciliatione dissidentium. Tit. II. CAPUT I.
ε σψ II Raecipimus,ut Episcopi ad solum Deum,
. . V omni tepiditate deposita, ad pacem firmiter tenendam mutuum sibi consilium , de auxi- Greg. lium praebeant; neque alicuius amicitia, aut π. ct in odio praetermittant. Quod si quis in hoc Dei si, opere tepidus inuentus fuerit, damnum pro
C Ap. II. Vos si dilectionem habueritis ad inuicem,S
unanimes fueritis, facile tales separare poteritis loquitur de iis, qui inuehuntur in Episcopos si Vero, quod absit, diciordes fueritis, εe canino dente vos derodere coeperitis, non solum eos non superabitis, sed Sc vobis ipsis nocebitis.
C Ap. III. vii .so. Perlatum est ad Sedem Apostolicam, ali
Vo. quos vestrum nocere fratres velle , he vicadant, decertare: similiter in saeramentis disicrepare i de ob id contentiones, de aemulationes inter vos fieri, a quibus dissensionibus vos auertere, dc in his omnibus concordare , de opem ferte vicissim mandamus ι nam si hoc agere cito neglexeritis, ac vicissim reconcili ii non studueritis, ab Apostolicae Sedis, de totius Ecclesiae communione vos pelli non dubitetis. Vicyonep. 2. . med.
Cap. IV. M.f3. Homini religioso parum esse debet, inimi- ' si eitias aliorum non exercere, Vel non augere 'p'' male loquendo, nisi eas etiam extinguere bene loquendo studuerit. Callis. 7 1.1υLIuopar.
C Ap. V. Studendum est Episcopis,ut dissidentes fratres magis ad pacem, quam ad iudicium coer
Car. VI., ... Nemo quod suum est , quaerat, sed quod' alterius sicut Apostolus ait: Unusquisque vestrum proximo suo placeat in bono ad aedifi-
De victionibus , siue Iudiciis.
callonem ; nec enim poterit vilitatis nostrae firma esse compago , nisi nos ad inseparabilem soliditatem vinculum caritatis adstrinxerit: quia sicut in uno corpore In ita membra habemus , omnia autem membra non ita 'eundem actum habent, ita multi unum cor- pus sumus in Christo , singuli autem alter alterius membra. Haec connexio totius quidem corporis unanimitatem requirit, sed praecipue exigit concordiam sacerdotum.
Leo epist. St. ad Anastas TH alonicen. Episcopum
C Ap. VII. Hi, qui publicis inter se odiis exardescunt,
ab Ecclesiasticis conuentibus sunt remouendi, donec ad pacem recurrant. i relatu . i, cap. I.
CAp. VIII. Dissidentes Episcopos, si non timor Dei, sy- 4. o. c
CAp. IX. Studendum est Episcopis, vidissidentes Da- αγο.ς Itres, siue clericos, siue laicos ad pacem magis,
CAP. X. Discordantes clericos , Episcopus vel ratio-d M. Lne, vel potestate ad concordiam trahat, inobedientes synodus per audientiam damnet.
C A ν. XI. Oblationes dissidentium fratrum neque in d-s . . sacrario, neque in gazophylacio recipiantur.
C p. XII. Quicumque odio,aut longinqua inter se li- 4. yo.
te dissenserint, ec ad pacem reuocari diutina intentione nequiuerint,a sacerdotibus ciuitatis primitus arguantur; qui si inimicitias deponere perniciosa intentione noluerint, de Ecclesiae coetu iustissima excommunicatione pellantur. Agath. c. i. Ventri .43. s.c. 12. n.
CAp. XIII. Qui sacramento se obligauerit, ut litisans . cum quolibet ad pacem nullo modo redeat. pro Periurio, uno anno a cismmunione sanguinis&corporisDomini segregatus, reatum suum eleemosynis, fletibus, de quantis potu rint ieiuniis , absoluat. Ad caritatem V cro, quae operit multitudinem peccato un, celeri-
CAν. XIV. Propter illud c teste mandatu: Pacem meam L . t . do vobis, dcc. si in ei consac dotes ex caussa
2쪽
m Liber Vicesimus nonus. Tit. II. j
liuor emerserit, ut pendente certamine sibi i cordiam habere: odium vero, dc discordia'
inuicem reconciliari no possi id electis ab utra. que parte stati ibus, id est, pressi uteris, praepoderante dulcedine, litis iaculasmatit, de vota pacis requirant, occ. Si quis tune reconciliari neglexerit, cum ad synodum v cnerit, non solum reatum coram coepiscopis se cognoscat incurrere, verum etiam congruae paenitentiae intelligat vindictam subire, dcc. Iaron. u. c. t. CAP. XV.
Sicut omnis, qui diligit fratrem suum , ex Deo est, ita omnis, qui Odit proximum , ex diabolo est, dilectione enim sola discernitur, quis ex quo genitus approbetur, dicente loane: In hoc manifestati sunt filia Dei, de illii Diaboli. Omnis qui non facit iustitiam, non est ex Deo, de qui non diligit fratrem suum; quoniam hoc est an nunciatio, quam ab initio audistis, ut diligamus alterutrum; N post paululum: Omnis qui odit fratrem suum homici.
da est, & lcitis, quoniam omnis homicida non habet vitam aeternam in se manentem. Ecce homicida e me probabiliter declaratur, quia fraterna societate diuiditur, dec. Et Paulus: Non occidat sol super iracudiam vestram. Et, Nolite locum date Diabolo. Relatu est nobis, quorundam sacerdotum personas non solum occasum solis ab ira non reuocare; sed quod nec annosa transactio temporum ad bonum caritatis reclinet ;quippe in quorum cordibus. sol iustitiae Christus occubuit, ut ad lumen caritatis cedire vix possint. Horum ergo discordantium fratrum oblationes, iuxta antiqui canonis definitionem, nullo modo recipiendas es Ie censuimus, atque praecipimus eas ; ut
antequam eos recociliatio vera innectat, nullus eorum accedere ad altare Domini audeat,
vel gratiam communionis sanctae percipiat, sed geminato tempore per paenitenti/m co- pensabunt, quod discordiae seruierunt. Quod si unus, alio contemnente qad satis factionem
caritatis cucurrerit: ex eo tempore, ut pacificus intra Ecclesiiam reputetur, e X quo ad concordiam festinauit; sententia tamen superioris cruata, ut tempus quod in ira expendit, geminatum in poenitentiae satisfactione persol
De pacis bono, atque concordia, ut ab omnibus omnino in disrupta teneatur, inter Episcopos, de comites εἶ inici clericos, & monachos , de omnem populum christianum, &c.
Quidquid illud est , quod nos ad verae pacis si uisium, te caritatis perfectionem prouocat, totis viribus sectandum est. Quidquid nos ab
illa disiungit, ut venenum mortis rum cauen dum est. relat f.b Caroloca. Ia tutili. 7. in Git. c. cyCAp. XVII.
Omnes homines de maxime Christiani, studeant inter se pacem, unanimitatem, de con- Tom. longe a se propellere. Taunt Iab Carolo
CAp. XVIII. Si inter omnes fideles pax, Ed concordia habenda est, dicente Apostolo : Sequimini pa - m&sancti inoniani , sine qua nemo videbit Deum; multo magis inter Episcopos, ZeComites esse debet, qui post i mperialis apicis dignitatem populum Dei regunt. Ita enim in.
ter se concordare debent, ut alterutrum sibi ad Dei seruitium peragendum , de ministerium suum explendum, non Lolum non noceant, quin potius adminiculo sint. OOL FCarolo c. 2O. Isaganisb sala. a. q. Magant ub
CAp. XIX. Vt pax&concordia sit, atque unanimitas in I s. populo Christiano: quia unum Delim patrem Eph
habemus in caelis, ec unam mattein Ecclesiam, unam fidem, unum baptisma: ideo in una pace dc unanimitate concorditer vivere debemus, si ad unam x veram haereditatem regni caelem stis cupimus peruenire quia non est dissensionis Deus, sed pacis, ut ipse ait: Beati pacifici, 'quoniam filia Dei voeabuntur. Gus D se. Iasti
caro oc. v Magunt ub Laban. c. q. capit. I. is.
in additi C p. XX. Admonendi sunt benevoli subditi, ut si e
alienis bonis congaudeam , quatenus habere de propria cHcupiscanta, sic proximorum facta diligendo laudent, ut et iam imitando multiplicent: ne si in hoc praesentis vitae stadio ad certamen alienum deuoti fautores, sed pigri spectatores assistant,& post cet tamen sine bra.
uio remaneant, qui nunc in certamine non laborant: de tunc corum palmas amicti respiaciant, in quorum nunc laboribus ociose perdurant. Valde peccamus, si aliena bene gesta non diligimus: sed nihil mercedis agimus, stea, quae diligimus, inquantum pos Immis non imita inrar. eria pastor lyca I. apud Ara. c. idy
Inter caetera mala, quae fidem commaculant , quatuor nobis vitia spiritualia merito exaggeranda videntur, occ. odium de disco dia , quae caritatem inter proximos extinguunt, dilectionem vacuant, x omnia bona peruertunt, id non sinunt proximos in mutua dilectione consistere, nec quietam, tranquillamque, ut decuerat Christianos, vitam degere. Par ab Ludo. ct Leth l. I. c. I invis. CA'. XXII. Hi, qui Palatinis honoribus sui cluntur, siue elerici sint, siue laici, dignum est, ut vinculo
caritatis connectantur; ne alterutrius iniuria, aut dehonorationem contra fas meditcturi, ne
desides , de dolosi ad inuicem existant; ne forte qui dolosi sunt, incidant in illud P al- ij. mistae dicentis Qui loquuntur pacem cum
proximo suo, mala autem in cordibus eorum
3쪽
ή De Gltionibus , sue Iudiciis.
Da illis Domine secundum opera eorum, Zc tigat suscitatas. Item: Qui meditatur discordias , diligit rixas : cum talibus certe Deus μ' seeundum nequitiam adinventionum ipsorum. Parissub Ludo .cst Lothar. lib. II. cap. s. in
Hoc suffimopere elaborandum est, ut semper inter pastores Ecclesiarum , dc gregem Christi pax, dc concordia,unanimitasque seruetur: nisi enim caritatem de concordiam in inuicem habuerint, Deum,sicut oportet, propitium habere non merebuntur. Par .pub La. Eos ct LMh.lib. .c. io ij s. Lud Par. q.
Si fideliter vultis regnare, de vigorem Regium, de semorale, ec 1ii per vestros, de super. impugnantes potestatem vestram optatis bare, caritatem illam , quam Apostolus docuit, de corde puro, de conscientia bona, de fide non ficta eum fratribus vestris studete habere. Meld.c. 7.
Vt tanta inter nos, largiente Domino caritas, id unitas teneatur, ut quoties aliqui in populis, quibus regendis praeesse dignoscimiar, aduersus Ecclesim , de sacerdotalem auctori tatem contemptores , de rebelles existunt, tanta instantia inuicem dc litteris , de verbis
iuuare studeamus, ut pondere Ecclesiastici vi goris retrusi , oc pressi ad humilitatem poenitentiae compellantur. Urient. sub Loibanc p. 1, C Ap. XXVI. Per murmurationes , de detractiones caritatis vinculum , quod praecipue inter pastorem, de gregem Deus requirit, & quod nos singulariter Deo iungit, nimis dolenter soluitur. Et recedente Deo, qui in scissura mentium habitate non potest, grauissima quotidie damna, de mortes animarum fiunt: ita, ut si haec negligantur, non iam pastores, sed interfectores, quod absit, Chri hi ovium, inuenia
CAν. XXVII. Dominicis de festis diebus presbyteri,antequam missas celebrent, interrogent, si aliqui discordantes fint . qui inter se litem implacabilem habeant : de si inuenti fuerint, sta
tim reconcilientur. Nannet. ca. i. Iust . . a. IAL. Gra
De discordantibus Salomon ait : Homo '' peruersus suscitat lites , de verbosus separat . ir. Principes. Item: Semper iurgia quaerit malus: Angelus autem crudelis mittetur contra cum . Angelus crudelis immundus est spiritus, qui a Deo contra pcccantes, iurgia quaerentes mittitur , ut eos vel in praesentia a figat, vel etiam post mortem ad interitum aeternutii rapiati Item Salomon: Vir iracundus prouocat rixas, qui aut em patiens est, m non est, quoniam attestante Paulo Apostolo: Non est Deus dissensionis, sed pacis. In pace i. or.i autem vocavit nos Deus. Hinc suauis doctor I i. c. 7 Ecclesiae Grego ciust Deus in unitate est , illi eius merentur gratiam habere, qui se ab inuicem per sectarum scandala non diuidunt. Et Magi Dominus in Evangelio: Si offers munus tuum ad altare, de ibi recordatus sueris, quia frater
tuus habet aliquid aduersum te, relinque munus tuum ante altare, x vade prius reconciliari fratri tuo, dec. iuxta Pauli vocem: Simus c,l 3. cum patientia supportantes inuicem, de donates nobismetipsis, si quis aduersus aliquem habet querelam. Sicut Deus in Christo do- nauit nobis, ita de nos dimittamus inuicem,siquid detur nobis, ut dimittatur, quod debetur a nobis. Tale quippe pactum cum Deo facimus in oratione dicendo: Dimitte nobis debita nostra, sicut de nos dimittimus debitoriabus nostris. Vnde summopere cauendum est nobis, qui enim non dimittit ei, qui sibi facit c. . iniuriam, hoc petendo, non pro se facit orationem, sed super inducit maledictionem: defrustra sibi Dominum propitium fieri quaerit, iqui placare proximos negligit. Tro, t. r.
Ne litistent temere Christiani.
EI, qui vult tecum in iudicio contendere,
ae tunicam tuam tollere,dimitte ei de pallium. Et qnicumque te angariaverit mille passus, vade cum illo alia duo. Grifus vad aul. cap. s. num. 4 , Fabi n. cpp. a. I
CA p. II. Abeo, qui aufert tibi vestimentum, etiam
tunicam noli prohibere. Omni autem petentite tribue 1 de qui aufert, quae tua sunt, ne repe
Abstinete alite, id minues peccata; homo enim iracundus incendit luem, de vir peccator turbabit amicos, de in medio pacem habentium immittet inimicitias, &c. EMUS .c. .
C p. IV. Iam quidem delictum est in vobis, quod iudacia habetis inter vos, quare non magis iniuriam accipitis 3 quare non magis fraudem
4쪽
Liberricesimus nonus, Tit. IV. s V.
CAP. VI. Boni, & veri Christiani hominis est , rem ipsam omnibus amicitiae , dc paci legibus
prius temptate, quam in iudicio, ubi frequen, ter amarissimus animae rancor innascitur, situm ius pertinaciter experiri. Alex. vis. I.
is meae. CAp. VII. Scitote vos a persecutione fratrum, & ab omni litigio abstinere debere, dicente Scti-ptura : Seruum Dei non oportet litigare, nec
cuiquam nocere. sed omnes persecutores e clesiae, seruorumque eius vestris redargutionia. - . bus corrigere, testante Apostolo: Argue, o D iecta, increpa. Quaecumque ergo contentiones inter Christianos ortae suerint, ad Ecclesiam deserantur, te ab Ecclesiasticis viris terminentur. Marcessi. Fig. Mintra .
CAp. VIII. r. ... si qui ab Episcopo suo vel de Ecclesia, vel o. de proprio iure crediderit aliquid repeten- dum, ι, si nihil conuicii, aut criminationis
obiecerit, eum pro sola contentione a communione Ecclesiae non liceat submoueri. A.- rel. cap. q. al. 8.
Ne Episcopi, & alij clerici litigent sine
ais, C Ilaguimi non tuerint accusatores , non o- fatigetur Episcopus, quia sacerdotes ad
i. O iis sacrificandum vacare debent, non ad litigan. i. ωα dum. Fuix q. in syno. Roma. Fin. i. cap. 17. Earch. lib. t. cap. Is'. Iuvar. s. c. 279 decr.
CAp. II. possessionibus sub repetitione, aut retentionis titulo is ascatur contentio : impleto anni spatio pro studio charitatis, quae cunctis debet rebus temporalibus anteferri, per Epistulas fratrum affectuose admoniti, aut inter se, aut in ptiesentia electorum iudicum negotium sanare festinent. Quod si distulerint, donec , ipsa caussatio abrogetur, a caritate fratrum, qui distulerit, habeatur extraneus ι quia iniustum est , ut qui cunctis praesunt, inter se quacumque occasione dissentiant. Auret im
CAP. VII. Episcopus ad forum , neque ubi publice
negotia iudiciaria exercentur , non pergat suae caussae suffragaturus 1 nisi sorte ut aut pauperibus oppre succurrat, aut viduis, de Orpbanis tuitionem conserat; aut de verbo Dei iudices admoneat, ut iuxta Domini prae- i se mceptum iusta iudicent iudicia. Hoe te de 7 presbyteris, ec diaconibus obseruandum est. Cabiis.ρ, Carolo c. k I.
Ministri altaris Domini, vel monachi a L negotiis saecularibus omnino abstineant; sunt autem, haec, dcc. Contentiones, de lites, vel is, 'o . . rixas amare : in placitis saecularibus disputa- ... ct dire, excepta defensione orphanorum, aut Ui- I. coss. duarum e conductores , aut procuratores esse secularium rerum , de . Magan. c. I . Metu . 6. Raban. cap. 1M Z Iul. Lb. F. cv. ITA. nari iris, se dares. l. b. t. cap. 'O. IMPar. 7. cf. ios . dur.
C r. I X. Interdicit Apostolica auctoritas litigium
omni Episcopo : quam di nos auctoritatem i. . . benigno amplectentes animo , constituimus Diss. . ut nullus Episcoporum se litigiosis immisceat ςontentiolubus. A ME . 1.sus Ludo.
8a r. I. - . . o. a. e. Ne aduocatus litium fias, ice . neque enim 3ο. ω iudicem, aut cognitore saecularium negotior Mim. rum hodie te ordinare vult Christus,o c. Potrusia octoius apud Clemeπ.epia. I .Poaris.
CAν. III. Scitote vos a persecutione fratrum, de ab
omni litigio abstinere debere,dicente scriptu ra : Seruum Dei non opor et litigare , nec mi uim ' quidquam nocere. Marcessi. Fi R. a. in princ. a. Epi pos Orientii. CAP. IV. r. - . Episcopus nec prouocatus pro rctus transi-
torus litiget. Caria. rv. c. I9- L. CAP. . v.
Clerici, qui frequenter litigat, de ad caussandum facilis est , testimonium nemo absque grandi examine recipiat. Cayι b. m. c. I 8. CAp. VI. Si inter Episcopos de rebus terrenis, aut
Ne Monachi litigent sine graui causia.
EPiscopus ad sorum , nec ubi publice ne
gotia iudiciaria exercentur, non pergat. suae caussae suffiagaturus, Ece. Hoc de de A batibus , de de presbyteris, de diaconibus, re maxime monachis obseruandum est. CHiis. se, Carolo cap. ILCAp. II. Monachi ad saecularia placita null1tςnus veniant, neque ipse Abbas sine consensu Epid. copi sui: Zc cum necessitas exigit, tunc per iussionem , de consilium Episcopi illue ve-
dat . nequaquam tamen contentiones, aut ib
tes aliquas ibi mouere praesumat: sed quidquid quirendum, vel etiam respondedum sit,
5쪽
per aduocatos suos hoc faciat, Abbates , de monachi querelas omnino deuitent. Magun.
C Ap. III. eva. Na Ministri statis Domini, vel monachi a ne
ς/W- i totiis secularibus omnino abstineant, multa 'Φ sunt ergo negotia tecularia , de his tamen pauca perstrinximus, &c. contentiones, Eclites, vel rixas amare , in placitis secularibus disputare, excepta defensione Orphanorum,
aut viduarum, conductores, aut procuratores esse secularium rerum. Nun. V. I . AD.gan sub Raban. cap. 13. SurA. lib. 8. cap. yo. Iuo Par. 7. cap. Ios .icrio Capitat. lib. 7. cap. I7a: ia aditu.
CAp. IV. Monachi ad placita secularia nullatenus
De admonitione caritatis ante litem. Tit. VI.
I quis erga Episcopum, vel actores Eccle-
isiae se proprium .habere crediderit negotium, non prius adeat iudices, quam ad eos recurrat caritatis studio , ut familiari colloquio commoniti ea sanare debeant, quae inquerimoniam deducuntur , quod s aliter c-
C A p. II. Si quis erga Episcopum, vel actores Eccle-sae quamlibet querelam , aut actionem iuste habere crediderit: ipse Redemptoris sui, cuius actio nostra est institutio , viarum non r. rit. I. imi nemor , sed sectator egregius i qui cum malediceretur , non remaledicebat : sed tanquam ouis coram tondente se obmutuit, ac ι' 'Ry pro suis persec oribus in cruce pendens apud Patrem intercessit 1 non prius Primates, aut alios iudices adeat, quam ipsos, a quibus se laetum aestimat, conueniat familiariter , de
possession ibus sub repetitione, aut retentionis titulo nascatur contentio : impleto anni spatio , pro studio caritatis , quae cunctis debet rebus temporalibus anteferri, per Epistulas fratrum affectito se admoniti, aut inter se,aut in praesentia electorum iudicum negotium sanare festinent. Quod si distulerint, donee ipsa causatio abrogetur , a caritate fratrum, qui distulerit, habeatur caetraneus: quia iniustum est , ut qui cunctis prαsunt, inter se quacumque occasione dissentiant. Aurel. m.
CAp. IV. Si quicumque persona contra Episcopum . vel actores Eeesesiae se proprium crediderit
habere nepotium , prius ad cum recurrat caritatis studio , ut familiari aditione commonitus sanare ea debeat, quae in querimoniam deducuntur 1 quam rem si differre voluerit, tunc demum ad Metropolitani audientiam veniatur : de qua re, cum l itteras suas Metropolitanus ad comproumesalem Episcopum dederit , de caussa ipsa ni P r utrosque quacumque occasione amicis mediis non fuerit definita , ut ipsi Metropolitano nece Tatium sit in eodem negotio iterare scribtum2d secundo admonitus , aut mitter , aut ventre distulerit tunc a caritate Metropolitani sui nouerit se esse suspensum , donec aci praesentiam eius veniens caussae ipsius, de qua potitur , reddiderit lationem. Aurel. v. cap. 17. Capitul. lib. g. cap. 227.
Qualis esse debeat iudex, &de ipsius onficio. Tit. VII. CAPUT I. Oviliter, te quando debeat praelatus pro-
cedere ad Inquirendum , dc puniendum subditorum excessus, ex auctoritatibus noui Ac veteris testamenti colligitur cui lcter, ex quibus postea processerunt canonicae sanctiones,
dcc. Legitur enim,quod villicus ille, qui dissa. matus erat apud Dominii suum, quod dissipassis et bona ipsius , audiuit ab illo : Quid hoc audio de te, redde rationem Villicationis tuae, a. iam enim non poteris amplius villicare. Et in Genesi Dominus ait: Descendam, de videbo, G Ri
iustitiam accipiat, aut iustam excusationem, i utrum clamorem, qui venit ad me, opere co- dcc. Si secus egerit, ab ipsis, 5 ab aliis com- pleuerinz. Ex quibus auctoritatibus inanito in unione priuetur, tamquam Apostolorum, i sic comprobatur, quod non solum cum sub patrumque aliorum contemptor : de quibus ditus, verum etiam cum Praelatus excedit,
ait propheta : Erunt quasi non sint, de peri- si per clamorein , dc famam ad aures supe-
μ' ,' bunt viri, qui contradicunt vobis. Alexav.irioris peruenerit , non quidem a malevolis, α epis . r. ira med. Capital. til. 7. cap. 23. is adiat. Tarch. ob. I. cap. 132. Lao Lb. q. tit. s. cap. 6. 8ane . t nyeis . m. s. cap. St. Tarraconen. lib. L.
CAP. III. si inter Episcopos de rebus terrenis, aut maledicis, sed a prouidis , de honestis, non semel tantum, sed pe, quod clamor innuit, 5e diffamatio manifestat: debet coram Ecclesiς senioribus, veritatem diligentius perscrutari: visi rei poposcerit qualitas, canonica districtio culpam seriat dolinquetatis, non tanqua
6쪽
nt 'auctor,&iudex, sed quasi deserente fama, runci generat. Latera n. cap. s. vel denuntiante clamore , ossicij sui debitum C Ap. II.
in subditi si diligentius tamen est obiemandum in Praelatis, qui quasi signum sunt positi m.1. ad sagittam. Et quia non possunt omnibus
b. complacere, cum exosticio suo teneantur, non soluin'arguere, sed etiam increpare . quin etiam interdum fias cia derc, non umqua vero ligare , frequenter od1um inultorum in cur. Tunt, οἱ insidia, patiuntur. Et ut eo sancti Patres provide statuerunt, ut accusatio Praelatorum non facile admittatur, ne concussis columnis corruat aedificium, &c. Verum ita voluerunt prouidere Praelatis, ne criminarentur iniuste; ut tamen caucret, ne delinquerent insolenter,contra morbum Vtrumque inuenientes congruam medicinam , videlicci ut criminalis accusatio , quae ad diminutionem capitis, id est,degradationem intenditur, nisi legi. tima' procedat inscriptio, nullatenus admittatur. Sed cum super excellibus suis quisquam fuerit infamatus ; ita ut iam clamor ascendat, qui diutius sine scandalo dissitnulari no possit, vel sine periculo tolerari, absque dubitationis scrupulo ad inquirendum,&pimiendum eius excessus, non ex odii fomite, sed caritatis pro. cedatur allectu , quatenus si fuerit grauis cxcessus, di si non degradetur ab ordine, ab administratione tamen amoueatur omnino.
quod est secundum euangelicam sententiam a villicatione villicum amoueri, qui non potest villicationis suae dignam reddere rationem. Debet igitur esse praesens is , contra quem facienda est inquisitio , nisi se per contumaciam absentaverit, di exponenda sunt illi capitula, de quibus fuerit inquirendum,ut facultate habeat defendendi se ipsum. Et non solum dicta,sed etiam nomina testiumsunt ei, ut quid , dea quo sit dictum, appareat, publicanda, nec non exceptiones , de replicationes legitimae admittendae ; ne per suppressionem
atominum,infamandi ; per exceptionum vero
exclusionem ,deponendi falsum audacia praebeatur. Ad corrigendos itaque subdito tum excessus tanto diligentius debet Praelatus assurgere, quanto damnabilivseorum offensas desereret incorrectas. Contra quos, ut de n toriis excessibus taceatur , etsi tribus modis possit procedi, per accusationem videlicet, denuntiationem , 5c inquisitionem ipsorum; vitamen in omnibus diliges adhibeatur cautela, ne sorte per leve compendium ad graue dispe-dium veniatur : sicut accusationem legitima praecedere debet inscriptio , sic de denuntiationem caritatiua admonitio, & inquisitionuclamosa insinuatio praeuenite; illo semper adhibito moderamine, ut iuxta formam iudicii, sententiae quoque forma dictetur. .Hunc tamen ordinem circa regulares personas, non credimus usquequaque seruandum: quς, cum caussa requirit, facilius, dc liberius a suis ponsunt admuustrationibias amoueri. Inηα. DI. in Multum derogatio praeualet, quando dero gatori credituit ideo variis detractionibus. atque accusationibus non decet labefactari Primatem, sed magis patrum regulis roborari. Nec facile, aut indifferenter suscipere ac cusationes praesumat, diccnte Domino. Non Exo. M: suscipias vocem mendacis, sed prius probare η, debet suspicionem, & causitan; aut quo animo hoc faciat, εἴ post inodum suscipere 1, quia ve- . erat iis professionem propinquitatis, iiii inicitiae, timoris, anioris,odi i ,rc cupiditatis inien tio impedire ,'de aduersa fratribus irrogate
Iudicantem oportet clincta rimari, dcordi- 3o, qnem rerum plena inquisitione discutere, in o terrogandi, ac proponendi, adiiciendique prς-bita patientia ab eo, ut ibi actio ambarum pata lium limitata sit plenitet. Nec litigantibus iudex prius sua velit sententia obviare, n liquando ipsi iam peractis omnibus nihil ha- beant in quaestione , quod proponant. Et
Quaerendum est in iudicio; cuius sit conuer- 1 f., . sationis , di fideius, qui accusatur; quoniam hi, qui non sunt rectae conuersationis, ac fidei,& quorum vita est accusabilis, non permittuntur maiores natu accusare ; nec quorum fides, vita, Ed libertas neseitur, neque viles personae in eorum recipiantur actu fationem. Rimandae vero sunt enucleatim personae accusetorum, dcc. M . Vi 2. cap. DCartha.iv. cap. 'o. Γώ . lib. I. cap. Iri. Iuobb. .rit. 7.cap. Posu. 8. c. . pan. GarJΡ 7.2S'. Gr. UcLLι. M.
C A p. V. Monet Apostolus non amplius nos inuicem adro, i temere iudicare; temere enim iudicat, si quis Episcopum absque sedis Apostolicae auctori
CAp. VI. Quaestum est super his,qui post baptismum is
administrauerunt, de aut tormenta sola exer- cuerunt, aut etiam capitalem protulere sente-tiam. Nihil de his legimus a maioribus definitum esse. Meminerant enim a Deo potesta. n. m. ii. tes has fuisse concessas, de propter vindictam noxiorum gladium fuisse perna istum, & Dei ministrum cile in huiusmodo datum vindicε.
7쪽
auctore Deo vigerent esse concessum. De his ergo ita, ut hactenus seruatum est, sic habemus, ne aut disciplinam auertere, aut contra auctoritatem Domini venire videamur. Ipsis autem moratione Wddenda gesta sua omnia
cap. 9 . deo. UL hb.ὶyc ' i . Tarrac. M. Ccap. v. CAp. VII. An preces dictantibiis liberum concedatur, utique post baptismi regenerationem, principibus poscere mortem alicuius, vel sanguinem de reatu, quam rem principes nunquam sine caussae cognitione concedunt, sed ad iudi. ces commissa ipsa , vel crimina semper remittunt , ut caussa cognita vindicentur Quae cum quaestioni fuerint delegata, aut absolutio, aut damnatio pro negoti, qualitate profertur: dc dum legum auctoritas in improbos exercetur,
d. t s. e. Constanter tenenda est iustitia, di benigne . . praestanda clementia. Odio habeantur peccata, non homines. Corripiantur tumidi,tole. rentur infirmi, α quod in peccatis seuerius castigati necesse est, non saeuientis plectatur
animo, sed medentis. At sit vehementior tribulatio incubuerit,non ita expauescamus,quasi illi aduersitati propriis sit viribus restituendum i cum Be consilium nostrum, de fortitudo nostra sit Christus, ut sine quo nihil possiimus,
per ipsum cuncta positanus. LMq.9 . vel sa. ad Ru cum . Harbo. ivrin. Tarraconen. lib. 4.CAp. IX. Sicut quaeqam sunt, quae nulla possunt
De victiomueus , situ Iudiciis,
traditione conuelli, ita multa sunt, quae aut pro consideratione aetatum, aut pro necessitudine rerum opolleat temperari: illa semper conditione seruata i ut in his, quae vel dubia suerint, aut obscura, id nouerimus sequendu, quod mc praeceptis Euangelicis contrarium, nec decretis sanctorum Patrum inueniatur
CAP. X. Ne odio, vel gratia moueamur, quae in eaussarum disceptationibus esie non debet: ita
vestiae caritati cognitionem adnexae querimoniae delegamus . vi nihil aduersum ven randos canones, nihil contra sanctae memoriae decessoris mei iudicium valeat, quidquid obreptum nobis esse constiterit. Hilar. cp . 3. ad Lomium, alios Di vos in med. CAp. XI. Iudices, te accusatores tales esse debent, qui omni careant suspicione, de ex radice caritatis fiam desidetent promere ψntentiam. Felix q. μγ p. 2LCAp. XII. Hortamur, ut portitori, in quibus fuerit iustitiae ratio manifesta, manum decentur praebere solatii, atque sacerdotali eum compassione debeas adiuuate. Nulla ergo vos res ab aequitatis studio, nulla suspendat potentia personarum i sed innitens praeceptis dominacis, omnia, quae sunt rectitudini aduersa, contemne. In defendendis partibus iustitiae constanter insiste. Odia pro veritate,si qua sunt, sustinere non tenuas: ut tanto maiorem in aduentu Redemptoris nostri fructum mercedis i uenias, quanto eris mandata non negligens in fauorem iustitiae, & defensionem impen
In primis requirendum est de persona pres- 2. q.I. Lbyteri dilectissimi fratris, de coepiscopi nostri p. Ianuarij: de si ita se veritas habet,sicut eius lam Episcopi petitio continet,iti Ecclesia, atque in loco suo modis omnibus idem Presbyter rouocetur. Si autem dictum fuerit, quia contra ipsum caussa aliqua mota,sive probata est,sub. tiliter ipso praesente, 6c pro se rationem reddente, quaerendum est x genus caussae, ec modus probationis, ut ex hoc colligere valeas, utrum adhuc in exilio demorari, an certem Ecclesia sua, de ossicio suo debeat reuocari, dcc. Si autem aliter, quam antelati Episcopi petitio continet, actum esse forfitan perhibetur, subtiliter quaerendum est, de veritate cognita, cum Dei timore, quod iustitiae ordo suaserit,
iudicandum. Quia ergo Stephanus Episcopus 'odio sui quaedam ficta , de de falsis se capitulis accusatum, neque aliquid ordinabilitet sactum, sed iniuste se asserit condemnatum, dii, genter quaerendum est primo, si iudicium ot- amabiliter est habitum ; id est, si xlii accusatores, atque alij testes fuerunt. Deinde caussa rum qualitas est examinanda, si digna exilio,
vel depositione fuit : si eo praesente, qui accusatu s est, sub iure iurando contra eum testim
nium dictum est : si str ptis actum est , vel si ipse licentiam respondendi, de defendendi se
habuit. Sed Se de per uis accusantium, ac testificantium subtilitet quaerendum est, cuius conditionis, cuiusue opinionis, aut ne inopes sint, aut ne forte aliquas contra praedictu Epi. scopii inimicitias habuissent: Nutrum testa monium ex auditu dixerunt,aut certe se scire specialitet testati sunt i s scriptis iudicatum est, dc partibus praesentibus sententia recitata est. Quod si sorte haec solemniter acta non sunt, nec caussa probata est, quae exilio, vel depositione digna sit , in Ecclesiam suam modis omnibus reuocetur, dce. Quod si forte aliqua de obiectis contra memoratum Stephanum Episcopum probata sunt, aliqua vero doceri minime potuerunt i cauta omnino considerati ne pensandum est, utrum leuiora capitula, an certa grauiora probata sint, ut ex eis qualiter
definitionem tuam probare debeas, possis sciis
8쪽
Maius periculum est iudicantis, quam eius, iudicatur. Vnde unicuique prouidendum est, ne aliquem iniuste iudicet, aut puniat. Hadr. ad0Vcepum Mediom. c. 66. visu I. tib. I. jri. Ansel. m. yc. 88. CAp. XV. Iudices locorum, aut actorcs fiscalium patrimoniorum ex decreto domini nostri Rec caredi tegis simul cum sacerdotum concilio Kal. Nouemb. cornieniant, ut discant, quam pie, iuste, di humaniter cum populis facere debeant, nec iniustis vectigalibus, de immoderatis exactionibus ipsos premant , sed potius per miserationem compatientes a grauam inibus defendant, ut bonos populi tutores facere decet, nec in angariis, aut in operationibus superfluis, siue priuatum onerent, siue fisca rem grauent. Sunt enim prospectores Episcopi, secundum regis admonitionem, qualiter iudices cum populis agant, ut ipsos praemonitos corr1gant, aut insolentiae eorum principum auribus innotescant. Quod si correptos emendare nequiuerint, dc ab Ecesesia, de 1 communione suspendant. A sacerdote vero, Ee senioribus deliberetur , quid per prouincias in suo detrimento praestare debe aptiudices, si ad concilium non venerint. Tolit. ij.
Liber Vicesimus nonus. I P. VII.
seruandum cst, ut iuste iudicent, & nequaquam in iudicio munera, seu personas accipiant , dicente Domino: Non accipies perso- Dνη. c
nam,nec munera: quia munera excaecant ocu
los sapientium,& mutant verba iustorum. Sed etiam ministros, quos vicarios, ec centenarios vocant iustos habere debent, ne sorte eorum auaritia, aut rapacitate populus gravetur, de amissis facultatibus an paupertatem redi satur,eec. Cabi Asb Carolo c.2I.
CAP. XXII. Episcopi consentientes sint comitibus , de iudicibus ad iustitias faciendas: de nullatenus
per aliquorum mendacium, vel fallam testimonium, neque periurium, aut prae Inium lex iusta in aliquo deprauetur. Magunt. sub Carolo. c. 8. Iagura. sub Raban. OF. I. Earchar. lib. II.cF. Α
Omnibus Episcopis Abbatibus, cuncto clero omnino praecipimus vi cedominos,praepositos, aduocatos, siue defensores bonos habere, non malos, non crudeles, non cupidos non periurios, non falsitatem amantes, set Deum timentes, d in omnibus iustitiam dili. gentes. De iudicibus autem. Vel centenariis atque tribunis, seu vicariis dignum et se censemus, ut si mali reperti suerint, deminasterib
suo abiiciantur. MaguLI. c. O.
CAP. XXIV. Episcopi, et iudices iudicia discernant: quia 't. c. r. sunt quaedam iudicalida modo, quaeda in Dei
iudicio reservanda. Scriptum est enim. Nolite ante tempus iudicare, quoadusque veniat orph morum, vel Ecclesiarum caussas audiant, i Dominus, qui de illuminabit abscondita tene- ,
Ec definiant in eleemosyna Domini Resis, de postea alias causas cum iustitia rationabiliter
CAp. XVII. Vt nullus Episcopus, nec Abbas, nes laicus propter iustitiam faciendam sportulas contradictas accipiat, quia ubi dona intercutiunt,
iustitia euacuatur. Vern .c. 2 .
CAP. XVIII. Omnes faciant iustitiam, tam laici, quam
CAp. XIX. Vt comites, iudices ; seu reliquus populus obedientes sint Episcopo, ec inuicem consen. brarum, de manifestabit consilla cordium, de tunc laus erit unicuique a Deo. Et illius me mores sint. In quo enim iudicio iudicaueritis.
iudicabit ut det vobis. Remen .c. ly. Purchard. G.
C Ap. XXV. Vt praeposti, dc vi cedomini secutidunire.
gulam , vel canones constituantur. Remen. cap. 26.
CAp. XXVI. Nullus homo munera pro placito requirat,
aut accipere praesumat. Rem .c. 39.
CAp.ῖXXVII. In negotiis saecularibus dirimendis oportettiant ad iustitias faciendas, ec munera pro iu- Episcoporum caussam merito discernere non dicio non recipiant, nec falsos testes, ne per hoc peruertant iudicia iustorum, dic. Arciat.
CAp. XX. Nullus Christianus pro quolibet placito,
vel indicio a qualibet persona munera exigere, aut accipere debet, quoniam id diuina scriptura multis in locis magna interdicit aucto- . . ritate. Munera excaecant oculos sapientium, subuertunt verba iustorum. Turon. sub Carolo cap. Is C Ap. XXI. Comitibus,ec iudicibus hoc sum m opere ota gratia, neque enim sic debet Episcopus suscipere potentem, ut contristet, contra iustitiam, pauperem ; neque pro paupere auferre iustitiam a potente. Non defendat improbum, nec sancta indigno committenda arbitretur ι neque arguat, aut impugnet, cuius crimen non deprehendit. I dib. Σ.c. his Eccles 1 ιι apud
CAν. XXVIII. Iustus quoque Episcopus debet esse, de sanctus, ut iustitiam in populis , quibus praeest,
exerceat reddens unicuique quod meretur;
nec accipiat personam in iudicio. Inter laici
9쪽
autem, de Episcopi iustitia,hocinterest, quod Iaicus potest apparere iustus in paucis: Episcopus vero in tot exercere iustitiam potest, quot de subditos habet. Hur. ω vim ad Titum Fas
CAP. XXIXAd peccatum Regis pertinet, quando iudi
cibus, ministrisque iniquis ministerium suum implendum committit: neque enim ministerium tuum per alios tantum adnunistrare, ecse ab eo debet alienare. Non ergo dicimus, Ut latus iurgia, 5 querimonias populi audiat, dcinuestiget, S definiat: quoniam nequaquam ad haec solus lassicere potest: sed magis, ut tales sub se timentes Deum, de auaritiam odiciates constituat, per quos Regem Regum non ossendat. Pari .iab Luria. Lotb. b. 2. a. 3. in prin.
CAp. XXX. Quales debeant esse iudices, qui a Rege
CAp. XXXI. Bonus iudex, sicut nocere ciuibus nescit, ita prodesse omnibus nouit. Alias enim pra- stat censuram iustitiae alios bonitate iudicii fi-n personaru in acceptione suscipit. Non infirmat iustitiam auaritiae flamma, nec studet auferre alteri, quod cupiat sibi. Boni iudices iustitiam, ad solam obtinendam salutem aeternam suscipiunt, nec cana muneribus acceptis distribuunt, ut dum de iusto iudicio temporalia lucra non appetunt,praemio aeterno daten- . Lur. I or apud Parissub Ludou. Ur Loth. lib. 2. c.
Obsecramus, ut ita eligendis adiutoribus vestris, & Reipublicae ministris, qui vice vestra populum Dei regere, & gubernare, atque iudicare debent, solertissimam prouidentiam habeatis, semper illud attendentes, quod in li-EH. is. bro Exodi ad Mosem dicitur: Provide, inquit, . de omni populo viros potentes, & timentes Deum, in quibus sit veritas, di qui oderint auaritiam: Sc constitue ex eis tribunos, occen- curiones,& quinquagenarios,qui iudicant populum omni tempore. Paris. 6b Ludou. O Lo- ιι.ir. lib. 3. c. 2 . Aquisira η. Vsub Lud par. .
Vt iustitia miserorum ad aures pietatis vestrae clamantium, de in omni regno dationi vestrae subiecto, per ministros a cicinentia vcstra ad hoc institutos, qui Deum timeant,& munera odio habeant, strenue exquiratur,ta absque pCrsonarum acceptione Periiciatur, usque quaque cxpedit dominis nostris, eoru mque fi .
os ii dςlibu , ta regno; quia per prophetam dicit .. Spiritus sanctus: Misericordiam, x iudicium custodi,ta spera in Deo tuo semperaum. Par.
CAP. XXXIV. Cuncti iudices iusta sicut Deo placet, studeant dare iudicia. Nam no dubium est, quod
acrius illos condemnabit sententia nostri iudicu, a quibus non tenetur aequitas iudicandi: non vicarios, aut quoscumque de latete sit per regionem sibi commissam instituere, vesdestinare praesumant, qui, quod absit, malis
Operibus consentiendo , venalitatem exe ccant,aut iniqua quibuscumque spolia inferre praesumant. Guntrannus Rex Frantarum ad Matis. V.
Haeretici,vel infideba non iudicent. Tit. V III.
AVdet aliquis vestrum, habens negotium in aduersus alterum, iudicari apud iniquos, & non apud sanctos' dcc. Ad verecundiam vestram dico, sic non cst inter vos sapiens qui siquam, qui possit i*dicare fratrem suum sed . frater cu fratre iudicio contendit: de hoc apud
Credentes praeterea, receptatores,defcn - hor. res, Δ fautores haereticorum excommunica- e mm tioni decernimusaubiacere; firmiter statuen-res,ut postquam quis talium suerit excommunicatione notatus, si satisfacere contem erit c in infra annum, ex tunc ipso uire sit factus infa- . c. a. c. mismec ad publica ossicia , seu consilia,nezaa a. eritis. eligendos aliquos ad huiusmodi, nec ad testimonium admittatur, dec. Quod si forte iud ex extiterit, eius sententia rivisam obtineat firmitatem , nec caussae aliquae ad eius audientiam perierantur. Innoe. . Pinconta P r. auricaT. 3
Haeretici non possunt cilc iudices. Glisis .
Catholicus, qui caussam suam siue iustam, siue iniustam ad iudicium alterius fido iudicis prouocat, cacommunicetur. Carthag. ....
Ne alieni iudicent. Tu. IX. CAP v T I.
NVllus Episcopus alterius Parochianum e , δε
praesumat rctinere,aut ordinare, absque ρ .chiii erus Episcopi voluntate, vel iudicarς. Salua v. g. tame in omnibus Apostolica auctoritate: quia i . O sicut irrita erit eius ordinatio, ita&diiudica x- ρ- tio: quoniam censemus nullum alterius iudicis , nisi siti sententia icneri. Nam qui eum ordinare non potuit, nec iudicare ullaten s
10쪽
Liber Vis sonus nonus. Tit. IX.
Omnes leges tam divinae, quam humanae alienum seruum iudicare prohibent, lec. Teles
Nemo alterius terminos usurpet, nec alte- rius Parochianum iudicare, aut excommuni
care praesumat: quia talis iudicatio, vel ordinatio , aut excommunicatio, vel damnatio, nec rata erit,nec vires vllas habebit, quoniam nullus alterius iudicis, nisi sui sententia tenebatur, dec. Nullus Primas, vel Metropolitanus dioeceiani Ecdlesiam, vel Parochiam, aut aliquem de eius parochia praesumat excommunicare , aut iudicare , vel aliquid agere absque eitis consilio, vel iudicio. callist. epist.
CAν. IX. Constat Episcopos locorum singulorum, omnium, qui sub eorum degunt moderamine, curam habere sollicitam, de caussas, utilit tesque eorum cum Dei timore disponere.Valde ergo iniquum est, ut alii quilibet omissis suis, se illorum caussis admisceant. Sed illi eorum vitam, Ec iudicium competenti, regularique debeant moderamine disponere , qui eos in facerdotium ordinant, de a quibus iam ordinati sunt. Quoniam Ut lex loquitur, Maledictus omnis est,qui transfert terminos pro 'ximi sui: de dixit omnis populus. Amen. F
CAp. X. pulsatus ante suum iudicem caussam dicat: de ante non suum iudicem pulsatus , si voluerit, taceat. Fabian. vis. . cap. 3. Xus. iij. epist. g. Hadr. ad Epi p. Mediom. c. s. Burch. ut is.
323. decret. se epist. Σ3 ' .ad Gumbaldum Anti dor. Episcopum. Anselib. I 6. hcap. 73. CVisul lib. I. cv 367. CAP. XI. Nullus sacerdotum caussam suam alieno committat iudicio, nisi ad sedem Apostolicam fuerit appellatum i sed unusquisque comprouinciales iudices, de notos habeat , nisi aliquam vim temerariae multitudinis illic timue. rit,aut infestos, aut suspectos inibi iudices habuerit, pro quibus caussis ad maioris auctoritatis iudices, de ad alias Prouincias appellare, de venire concessum est. Cornes. epist. a. iUM
Nullus alienigena, aut accissator eorum fiat Di operam, actomm Eub do issenserum saueCausam vestram alieno nolite committere. iudex. Vnde de de Loth scriptum est: Ingressus sis. 1 iudicio. Valde enim iniquum est, ut omissis les ut aduena, numqud ut iudices ' Si b. epi, suis, alii quilibet aliorum se caussis immisceantia. cap. y Iuo par. 6. cap. 32 . durat. AUI. lib., quoniam nullis in locis spiritualis cura deficit, cap. is. CAν. XIII. Ne cui liceat sine praeiudicio Romanae Ecclesiae , relictis iis sacerdotibus, qui in eadem poterit. Nisam cap. 26. apud Iulium. XU. y.
Vtu. a. in me . t sunt. sub LArnul. cap. I . Hai. cap. I s. in epist. ad Discopum. t Vediomat. Capitui. lib. 7. cap. 3os. Ansum. lib. s. cap.
Iig. Earchaia. lib. 2. cap. 9. Iustrar. 6. cap. I o. decret.
- CAP. II. s. a. s. e. Peregrina iudicia generali sanctione pro- u. hibemus: quia indignum est, ut ab exteris iudicentur, qui Prouinciales, de a se electos de
tex, litteras eius ad remotos iudices impetra-ύλ, ρ. re nituntur, Vt reus fatigatus laboribus, Se ex. ix. - . Pensis liti cedere, vel importunitatem actorisis e . redimere compellatur. Cum autem per iudicium iniuriis aditus patere non debeat, quas iuri 1 obseruantia interdiciti statuimus, ne quis vltra duas dietas extra suam dioecesim per litteras Apostolicas ad iudicium trahi possit: nisi de assensu partium fuerint impetratae, vel eX- pressam de hac constitutione secerint mencio.
CAP. IV. Nemoem exhiberi de Prouincia ad prouinciam, vel ad comitatum oportet, nisi ad relationem iudicis, ad quem fuerit appellatum, id est,ut actor semper rei forum sequatur, &c.
3. φύ e. Peregrina iudicia submovemus. Vnde Do. minus mentionem faciens Loth per Mosem '. loquituri Ingressus es ut aduena, numquid ut iudices Vnaquaeque Prouincia tam iv xta Ecclesiasticos, quam iuxta saeculi leges suos debet iustos, de non iniquos habere iudices, Zenon externos, nisi Apostolicae sedis huius decreuerit auctoritas : quatenus quicumque caussam habuerit, apud suos iudices iudicetur, de non ad alienos caussa vagandi, stimulante protervia, suam despiciens patriam transeat.
CAν. VI. sed se per omnia , quocumque nomen Dei praedicatur, extendit. Anacl.F. 3 posmia