Antonij Augustini archiepiscopi Tarraconensis ... Iuris Pontificij veteris epitome. In tres partes diuisa, de Personis, de Rebus, & de Iudiciis. Accesserunt huic editioni Canones poenitentiales eiusdem auctoris

발행: 1641년

분량: 262페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Si suerit quispiam sacerdotum inuentus, qui aduocatum in iudicium proferre non valeat, coram plebe peopria luum Episcopum eundem oportet discutere sacerdotem, si bonae, an malae conuersationis existat; cuius rei caussa debite aduocatum habere non possit: malae vero inuentus pro qualitate culpa secundum canonum normam emendari cureis tuta ost .Romsub Eu en. u.ct Leon.iν.c.2o.

CAν. IV. Ad clericatum peruenire non possunt,id est, si quis fides is militauerit, si quis fidelis caussas egerit, hoc est postulauerit, siquis fidelis administrauerit. Innoc.F. . .

CAp. V. H.. i Nς quis sacerdotum , vel clericorum more viis. ob saecularium iudicum audeat accipere pro im-sr -- pensis patrociniis munera: nisi sorte in Eccle- m. sis oblata gratuita, quae non fauore muneris videantur accepta, sed collatione deuotionis illata. Quae si ita probatur accipere , veluti exactor foenoris, aut usurarum possessor, se- eundum statuta patrum se nouerit degradan

CAp. VI. Si quis iudicum clericos de quolibet corpore Venientes, atque altario mancipatos, vel quorum nomina in matricula Ecclesiae tenentur inscripta , publicis actionibus applicare prς sumpserit, si a sacerdote admonitus emen- . dare noluerit, agnoscat se pacem Ecclesis non habere. Similiter, de ad ullam administratio

suscitare querelas, aut nouas immittere que-

stiones, fingunt caussas, supra quibu. a sede .. . ,

Apostolica litteras impetrant, absque domi- .ia. tu. norum mandato, quas Vel reo, ne per eas laborum, vel expensarum dispendio molestetur: aut auctori, ut per ipsas aduersarium indebita vexatione fatiget, venales exponunt. Cum autem lites restringendae sint , potiusquam relaxandae: hac generali constitutione sancimus, ut si quis supra aliqua quaestione de caetero sine mandato speciali Domini litteras Apostolicas impetrate praesumpserit, εc litterae illae non valeant, dc ipse tanquam falsarius puniatur; nisi forte de illis personis exti-cerit , de quibus non debet exigere de iure mandatum. Innoc. iij. in concilgeneral. Lateran. c. 37.

Infamis persona, nec procurator potest esse, nec cognitor. Felix inbno. lxx. voram ep. '2. ix med. Ha an. Papa ad T sia Mediom. c. s.

.ddit. C A p. III. Si caussam vultis dicere, instructam de cae- De protero personam cum mali dato legaliter facto, curat. ituis,ac presbyterorum, seu diaconorum in te. G stimonium subscriptionibus roborato, gesti Lque ex more indito transmittite, ut quidquid cum ea actum fuerit, possit iure subsistere,&c. nem Pontifices presbyteros, atque diaconos i Gregor. Maximo iisp. Salonit. lib. II. vi P. I; . ideo excussatos esse decrevimus i quia quod M. lex saeculi, M in paganis sacerdotibus, x in ministris ante praestiterat, iustum est, ut erga Christianos specialiter conseruetur. Aurel. ιυ. cap. IDCAr. VII. Monachi ad saecularia placita nullatenus veniant, neque ipse Abbas sine consensu Episcopi sui, &e. Sed quidquid quaerendum, vel

etiam re spondendum sit, per aduocatos suos hoc faciant. Magunt. c. I 2. Euria I. 3.cv. 8'. Ius par. 7.c. Io . Gut.

CAP. VIII. HV. Ministri altaris Domini, vel monachi, &c. v i ρ negotiis saeculatibus omnino abstineant. G se,. . Multa sunt ergo negotia saecularia, de c. in pla-ix. ct iis citis saecularibus dii putare, excepta defenso.

r. ccl. ne Orphanorum, aut viduarum, &c.Quae omnia ministris altar is Domini interdicimus,&c. Magiant.Γb Carolo c. I . Maguntinub Raban. . I, Capit. 7. c. I 72.in adist. Iurna. l. s. c.'O. Iuo Par. 7. c. Ios. dur.

De procuratoribus. rit. XXV. CAPUT I.

QVne alij, qui se ad nouum genus mercimo

Q. OruJ conuertentes , ut usi sopitas possint C Ap. IV. Episcopi, presbyteri diaconi, conductores, , vel procuratores non fiant; neque CX aliquo Haon. turpi,vel inhonesto quaestu cibum parent,&c. e.

CAp. V. Qui seruiunt Deo, di annexi sunt clero non mi. accedant ad actus .seu administrationem, vel procurationem domorum, d c. Proinde aut clerici sint sine actionibus domorum, aut ast res sine ossicio clericorum. Carth.Lc. 6 Ba b. l.

CAν. VI. Si contigerit aliquem de fratribus retineri ab infirmitate . qualiter non possit venire asconcilium in dec. Quemcumque ex presbyteris dirigere elegerit, instructum per insormationem dirigat, ut ratio poscit, atque cum Comandatarium suum iuxta legis ordinem munitum; ut si a quolibet contra eundem Episcopum inconcilio fuerit suggestum,ab co quem dixerit, qui petit, accipiat respor uici, de rufi lia,quae fuerit ordinata, nulla in postmodum dilationem habeat. Emer..c. DC A P. VII.

Ministri altaris Domini, vel monachi a n

22쪽

gotiis tacula: ibus omnino abstineant. Multa sunt ergo negotia saecularia, dcc. Conductores, aut procuratores csse saecularium rerum, xc Quae omnia ministris altaris Domini interdicimus, &c. GDPMGab Caroia c. I . -

De notariis. Tit. XXVI. C A P V T I.

STatuimus, ut tam inordinario iudicio, qua

extraordinario , iudex semper adhibeat, aut publicam, si potest habere, personam, aut duos viros idoneos, qui fideliter uniuersa iudicis acta conscribant, videlicet citationes,dilationes, &c. e caetera, quae occurrunt, com Petenti ordine conscribenda: designando loca, tempora, ec personas; ge omnia lic conscripta partibus tribuantur , ita quod originalia penes scriptores remaneant: ubi si super processu iudicis fuerit suborta contentio, per haec

CAp. II. Iulius constitutum fecit, ut nullus clericus caussam quamlibet iri publico ageret, nisi in Ecclesia, dc ut notitia, quae omnibus fidem facit, per notarios colligeretur: dc ut omnium monimentorum in Ecclesia consectio per primicerium notariorum celebraretur, siue quod cautiones, vel instrumenta , vel donationes, vel commutationes, vel traditiones, aut testamenta, vel colligationes, aut manumissiones clericorum iii Ecclesia per scrinium fanctum celebrentur. Damas in Iulij.

CAp. II i. De notariis ad scribendum, de legendum in

De tacularibus negotiis. Tit. XXVII.

SAecularia iudicia, siliabueritis ; contem -ptibiles . qui sunt in Ecclesia illos consti

CAp. II. Quicumque caussam habuerit,apud suos iu-ces iudicetur, de non ad alienos caussa vagandi, stimulante protervia, suam despiciens patriam, transeat: sed ad duodecim prouinciae iudices, ad quotum iudicium omnes caussae ciuitatum reteruntur deferat negotium; si autem fuerit Ecclesiasticum, apud Episcopos in-

XXV1. XXVII. XXVIII.

terueniente Primate, de e. Si vero fuerit saeculare, apud eiusdem ordinis viros, iudicio tamen Episcoporum: cum Apostolus priuato- i. cor. c. rum Christianorum caussas magis Ecclesiis deserti, Je ibidem lacerdotali indicio terminari voluit, dcc. iiii e , de Deo placite coram i Patriarcha, aut Primate Ecclesiastica , 5cco - . a. ueram Patricio saecularia iudicentur negotia in 3.

CAp. III. Sciendum,quoniam in his sestiuitatibiis, in

quibus superius ab omni opere mundano censandum ciue monstrauimus,multo magis ast-culatibus negotiis abstinendum fore decernimus, &c. Praecipue cum eo die ad militiam diuinam accedens homo implicati non debeat negotiis saecularibus. Niron ad consulta Bulgari

CAν. IV. Nulli presbytero, vel diacono sine voluntate Episcopi sui licentia sit, saeculares perageret

caussas, aut iniunctiones expedire publicas. Si quis huius ordinem capituli transcendere Voluerit excommunicationis sentencia feriendum se nouerit. Emerat.c.D.

CA F. v Placuit huic sancto concilio, ut omnis potestas Episcopalis modum suae ponat irae , nee pro quolibet excessu cuilibet ex familia Ecclesiae aliquid corporis meimbrorum sua ordinatione praesumat extirpare, aut auferre. inodsi talis emerserit culpa aduocato iudice ciuit iis ad examen eius deducatur, quod facturi fuisse asseritur , & quia omnino iustum est, ut Pontifex saeuissimam non impendat vindictam, quidquid cora' iudice verius patuerit; per disciplinae seueritatem , atque turpi decalvatione maneat emendatum, dcc. Similiter dc presbyteros, quia comperimus aliquos aegritudine accedente fanaliae suae crimen im .ponere, &c. decernimus, ut si presbyter talia pati se dixerit, ad aures hoc sui perducat Episcopi. Ipse autem datis bonis hominibus ex latere suo iudicem hoc iubeat quaerere, M si sceleris huius caussa fuerit inuenta, ad cognitionem Episcopi hoc reducat, dcc. Emerit, cap. II.

Communia de iudiciis. Tit. XXVIII, C A P vT I.

NΞque in re dubia certa iudicetur sen

tentia , nec ullum iudicium , nisi ordinabiliter habitum teneatur. 7 dcan. capite 76. apud Iuliam erisul. 2. cap. 23. Zepher.

23쪽

a De vicitionibus sue Iudiciis

decret.

Nullae caussae a iudicibus Ecclesiasticis audiantur, quae legibus non continentur, vel quae prohibitae essis noscuntur. Felix. inunia.

CAp. III.

Ad iudicium vocari mortuus non potest, cum persona, quae ad iudicium vocatur, ideo vocetur, ut aut fateatur obiecta, aut conuincatur obiecti si& omnibus patet, quia mortui cadauer per se nec respondere,nec satisfacere potest. Rauennat. sub Io .isCAp. iv. tentia condemnatur; nam fructus diuinus est, iustitiam lapius racensere. Inno. F. 7. inprim.

CL p. VII. Omnes iustitiam faciant, tam laici, quam Ecclesiastici. S . Ab Pipliso apud Palatium Vedi

C Ap. VIII. Qui ad subuertendam iustitiam a duobus munera accipiunt, hoc est, ab eo, qui quod sibi iniuste ablatum est , iuste requirit, de ab eo , qui eadem iniuste inuasit, admonendi sunt,& sortiter increpandi, ne regnum Christi, quod omnibus iuste facientibus patet, sibi sine ulla retractatione secludant. Mag 2b Rab. Iniustum iudicium, M definitio iniusta Rea

t. s. . e. In omni iudicio quatuor personas necesse . est semper adesse ,:d est, iudices electos, Sc a cusatores,ac defensores, atque testes. Fab. F. a. ou n. I l. ait. 7- 2 lao. ar. c. c. M. decret. Ansel . 3 a. 7M se l. .c.saarrac.lib. 2.

1.1 Graue non oportuit videri cuiuscumque 7: retractari iudicium: quia veritas exagitata saepius , magis splendescit in luce; M pernicies

CAp. IX. Cuncti in postmodum sollicite praecauebunt, ne aliquis pro quacumque priuata commoditate, aut reiicienda cupiditate, siue alicuius consanguinitatis , vel familiaritatis, seu amicitiae coniunctione nobis immoderatius suggergi, vel postulationibus, aud quolibet modo illiciat, ut contra iustitiae rationem , & nostri nominis dignitatem, aut regi minis aequitatem agamus. Carol. Iaverat. suae. Pis. F.in c. Holon apud Melisa. A.

CAp. X. Si forte subreptum nobis quippiam, Vt homini fuerit: competenter, & fideliter, prout sublimitati regiae conuenit, eo necessitatibus subiectorum expedit, ut hoc rationabiliter corrigatur , vestra fidelis deuotio admonere curabit. Carol. Ludou. P .Fil. in M. Hina' viai Mem.

LIBER

24쪽

m LIBER XXX.

De Accusationibus.

Ne quisquam sine graui caussa accuset, praesertim Episcopum. Tit. I. CAPUT I.

MNES. qui aduersus patres

armantia infames esse censemus. Ni K c. 4 I. apuά Iul. . 2.

CAP. II.m ς L. Quia praelati non possiant omnibus com- 'placere, cum ex ossicio teneantur non solum arguere, sed etiam increpare, quin eti/m in- sis ter dum suspendere, nonnumquam vero laga-

eritis. re, frequenter odium multorum incurrunt,

se .coll. dc insidias patiuntur : ideo sancti patres pro- Α- uide statuerunt , ut accusatior praelatorum non facile admittatur , ne concussis columnis corruat aedili itim, nisi diligens adhibeatur cautela, perquam non solum falsae , sed ctiam malignae criminationi ianua praeclu

CAp. III. ' Quiescite, inquit sancta magna Nicaena synodus, de nolite persequi eos, qui Deo persecte mini strant, de sincera voluntate Dei superni mandata cu stodiunt, ec nostris legibus subiugantur: quia nec decet, nec ordo patitur, ut iniqui , ec carnales spirituales persequantur , dcc. quorum orationibus ecterrena bella sedantur, de recedentium a Deo angelorum pelluntur incursus. Furi y.m hyno. Xom. v. .in

C Ap. IV.

Nostris antecessoribus, atque reliquis sanctis patribus multotiens inhibitum cst, nequis Domini sacerdotibus detractiones irroget , quanto magis accusationes non ex radice ca ritatis prolatas i Fae V. in uno. Roman

CAp. V. Est a multis antecessoribus nostris synodaliter decretam , atque firmatum : ut oves, quae pallori suo commissie fuerunt, eum nec' reprehendere, ni si a recta fide exorbitauerit, praesumant; nec ullatenus pro quacumque rere alia, nisi pro sua iniustitia,accusare audeanti Tom. quoniam pastoris actus gladio oris non sunt ouis. feriendi, quamquam rite reprehendendi aesti

C Ap. VI. Variis detractionibus, de accusationibus non oportet labefactari iudices, de Primates Ecclesiae, sed magis Apostolor una, de doctorum regulis insol mari, ac roborari,dcc. Si om- c. q. r. c. nia in hoc saeculo vindicata essent locum di-7 uina iudicia non haberent ; superuacuis enim

ad beneficia laborat impendiis , qui solem certat facibus adiuuare. Ideo si aliquis putat , se Deo in hoc placere, quod seruos suos accusat, de ut meliores fiant, dicit se hoc agere in vanum laborat, dc plus inuidiae sti

mulis agitatur, quam caritatis. A cI.ep. i. anu med.

CAP. VII. Apostoli statuerunt, ne facile commoue- H 7- reRtur, aut lacerarentur columnae sanctit Dei Ecclesiae, qui Apostoli, de successiores eorum non immerito dicuntur. Sed si quis aduersus eos , vel Ecclesias eorum commotus fuerit, aut caussas habuerit, prius ad eos recurrat caritatis studio , ut familiari colloquio ea sanent, quae sananda sunt, dccaritatiue emendent , quae iuste emendanda agnouerint. Si autem aliqui eos, priusquam lutc egerint lacerare , accusare , aut infestare praesumpserint , excommunicentur, de minime absoluantur antequam per satisfactionem condignam egerint poenitentiam : quoniam iniuria eorum ad Christum pertinet, cuius legatione

CAp. VIII. Dostor, vel pastor Ecclesiae, si 1 fide exorbitauerit. , erit a fidelibus corrigendus : sed pro reprobis moribus magis est tolerandus, quam distringendus; quia recto tes Ecclesis a Deo iudicandi sunt, sicut ait Prophetat Deus stetit in synagoga Deorum, in medio Uxem ργὼ ei

panor.

25쪽

26 disco attonibus.

Non est a plebe, aut vulgaribus hominibus arguendus, vel accusandus Episcopus, licet sit inordinatas : quia pro meritis subditorum dis

c. s. E .ee. IS

quot lacerdo Gὶ persequuntur, de amouere nituntur iniuste , contra Apostolicam auctoritatem, Sc si a morte prohibentur, dicente Domino: Nolo mortem peccatoris, sed ut conuertatur, &vivat: perpetua tamen notantur

infamia , de exilio digni iudicantur finitimo. De quibus a temporibus Apostolorum , de infra illa tenemus, atque decreta habcinus, quibus eorum accusandi Episcopos , vel testificandi in eos vocem obstruimus , quos non humanis, sed diuinis actibus mortuos citi sci-

mus, ut nemo contristet doctores, ncque accusationem aduersus eos suscipiat. l plenamque Apostolorum princeps in ordinatione Beati Clement: s populum instructis ait: Quicumque contristaverit doctorem vcritatis, peccat in Chri sitim, de patrem Onauium CXacerbat Deum , propter quod & vita carebit. Et doctor gentium inquit i Si praeoccupatus fuerit homo in aliquo delicto, vos, qui spirituales estis, sustentate illum in spiritu lenitatis , considerans te ipsum, ne oc tu tenteris. Altcr alterius, dec. Has considcrantes pictates, de pericula vitantes animarum, Vna cum

omnibus Domini sacerdotibus , qui nobi Dcum in hanc sacram conuenerunt Vrbem, δίcum omnibus huius capitis membris, sicut abeatis Apostolis, Jc a reliquis sanctis Patribus& a successoribus eorum accepimus, stamentes decernimus, omnes, qui sanctos Patres persequuntur , aut amouere , vel dilacerare manifeste nituntur, infames esse, ec alienos a lliminibus Ecclesiae usque ad fatisfactione in lfieri: quia sic odit Deus eos, qui aduersus patres armantur, ut patrum inuasores, vel de structores: qui ideo infames efficiuntur; quia patres persequuntur. Quod si nec loqui cis licet, quibus doctores suna ini, quos Episcopos Vocamus, propter eorum scelera aduet santur; quanto magis eis, qui eos infestam, nec con .sentiendum est, nec loquendum, n8 participes eorum inueniantur sceleribus : quia non solum qui faciunt, sed qui consentiunt facien

Crucifigunt Dominum, qui eum in sacer- 3. q. . e dotibus suis persequuntur. lex anae epis. insim C Ap. XIII.

Qui vos persequitur, ipsum , cuius legatio- ne fungimini, persequitur, tac. Si quis au- e. i. tem legationem vestram impedit, non unius, sed multorum prosectum euertit, dec. Et quia Dei caussam impedit, de statum conturbat Ecclesiae, ab eiu et liminibus arceatur. Al xaAd.

CAP. XIV. Summa iniquitas est fratrcs detrahere , te c. q. s. c. accusare, dec. Alex epigyinpunc. AnseM.M. ix. ic.

C p. XV. Qui proprio ore corpus Domini confi- c. q. ccciunt , ab omnibus sunt audiendi, obedien- di , atque timendi, δc non dilacerandi, aut i detrahendi: quia a quibus se Domini popu- lus benedici, saluari, de instrui cupit, nullatenus debet eos arguere, nec vulgus in eorum accusatione suscipi . populus enim ab eis docendus est, x corripiendus, non ipsi ab eo: quia non est discipulus super magistrum, d c. . Dei ergo accusator dinationem, qui eos, qui se sabeo constituuntur sacerdotes, accusat, vel damnari cupit, a quibus se omnes fideles cauere debent; quia non si, tum qui faciunt, sed i etiam qui consentiunt facientibus rei sunt,

CAp. XVI. Oves pastorem suum non rurehendant; c. r. i c. plebs vero Episcopum non acculet, nec vul- ' gus cum arguat : quoniam non est discipulus super magistrum , neque seruus supra Dominum. Episcopi autem a Deo sunt iudi candi, qui eos sibi oculos clogit. Nain a suta ditis , aut prauae vitae hominibus non sunt arguendi, vel accusandi. aut lacerandi, ipso Domino exemplum dante , quando per sau. itise ipsum non per alios vendentes eiecit,

c p. 33 CAp. XVII. Nec criminatio minorum, quanto magi Episcoporum , facile est recipienda , dcc. Qui fratres accusant , vel inscitant', nun

t eos diligunt, sed magis negligunt, det pec

26쪽

λ. . cant, dicente Apostolo i Dilectio proximi

malum non operatur. Eiearti . opis. vmc.sos med.

CAp. XVIII.

Criminationes contra doctorem nemo siuς cipiat, quia non oporrct filios reprehendere patres , nec seruos Dominos lacerare. Filuergo sunt doctorum omnes , quos instruunt, α sicut filia patres carnales, sic di hi patres debent diligere spirituales: non enim bcneViuit, qui non recte crcdit,aut patres reprehendit, vel detrahit suos. Doctores ergo, qui de patres vocantur, magis portandi, quam reprehendendi sunt, nisi in recta fide errauerint. Nullus et go doctor cin per scripta accuset, nec nisi fideli, ta legitimo, qui etiam irreprehensibilem vitam , ac conuersationem ducat, accusatori respondeat, quia indignum est, ut doctor stulto, de indocto, atque repre-r hensibiliter viventi respondeat iuxta stultitiam suam , dcc. Quidquid irreprehensibile '' est, catholica defenait Ecclesia. Nulli Imperatori, vel cuiquam pietatem custodienti licet aliquid contra mandata diuina praesumere. Catast.F. I. ante medium. Viis LMarcelli. F. L. insis'. Hadraan. Papa Gro. - sepum Medio.

Liber Trios mus. Tit. I. 27

incorrigibilis, quod absit, apparuerit,tunc erit accusandus ad Primates suos,aut ad sedem Apostolicam, pro aliis vero actibus suis magis est tolerandus ab ovibus,& subditis sitis,quam accusandus, aut publice derogandus , dcc. ibia m. CAp. XXII. Sum m opere praeuidendum est,ne pastorem

suum oues, quae ei commissae fuerant, reprehendere, nisi a fide exorbitauerit, ncque ac cusare praesumant, quoniam tales accusationes vim non habent , neque eis nocere pos

sunt. Cornes. F.2.iu med.

CAp. XXIII.

In fames esse eas personas dicimus, quae pro c.' a. aliqua culpa notantur infamia, id est,Omnes, tr. qui Christianae legis normam abiiciunt, &c.

CAp. XXIV. Licet Apostolo prohibente inter Christianos non debeant accusationes exerceri, sed

si prohiberi non poterit, acculationes Epi-- scoporum ad memoratos Primates debent ab vi accuCAν. XIX. De sacerdotibus Domini, quos vos audi- irimus contra prauorum hominum insidias adiuuare, dec. Hi non sunt infestandi, sed honorandi. In eis quoque Dominus honoratur, cuius legatione funguntur. Hi ergo, si forte ceciderint, a fidelibus sunt subleuandi, Mportandi. Accusandi autem non sunt ab infamibus, dcc. Pontian. epistul. I. inprinc. Trseia . p S.CAp. XX. sancti Apostoli statuerunt, ne accusarentur sacerdotes , aut si alitet fieri non possit, perdifficilis eorum fieret accusatio, & c. Si liter statuentes Apostolica auctoritate iubemus,ne pastorem suum oues, quae ei commis- sae fuerant, nisi in fide errauerit, reprehen- ouis. dere audeant: quia facta praepositorum ' oris gladio ferienda non sunt, neque potest disci- '' pulus esse super magistrum, dicente Veritatis voce i Non est discipulus super magistrum, nec seruus super Dominum suum. Fabian. epistiti 1.in fine. Gregor. Papa lib. II. in Q. T. F.

CAp. XXI. Si a fide deuiauerit Episcopus, erit corrisendus irius secreto a subditis suis, quod s

CAp. XXV. scimus dilectissimi, quia semper earnales spirituales solent persequi, A malevoli benevolos infamare, te lacerare. Ideoque Apostoli, & successores eorum, ac reliqui sancti patres noluerunt fieri facilem Episcoporum accusationem, quoniam si facilis esset,aut nutulus , aut vix aliquis modo inueniretur, &c.

Sic odit Deus eos , qui aduersus patres ammantur , ut patrum inuasores , qui in omni mundo infamia sunt notati. Steph.ep. 2.ante . Hadri ad Episc. Mediom. c. 7 I. Deusd.ι . CVit. l. c. 7

CAp. XXVII.

Detractiones, Ac accusationes,atque pers tutiones inter Christianos oppido vitandae sunt: quia licet pataci simus in comparationc aliorum, si tamen unanimes fuerimus , facilius aduersariis resistemus. Marcellim v. 2. Zo I

CAp. XXVIII. Sic odit Deus eos, qui patres persequuntur,

ut patrum inuasores, qui in omni mundo infamia notantur: le ideo iusta, & regulariter respuuntur. LUI.F. I.nte med.

27쪽

XXIX. Se cci sationibus.

maledictus est. Greg. 7. in . 2. t p. I. Irimaris E- Ap. Caralita. Seruos Dei nolite persequi, Episcopos nolite infamare, nequc accusare: quia Deu, eo suo iudicio voluit reseruari: quod enim non ab humanis, aut prauae vitae hominibus eos deprauari, aut accusari voluit, ipse dedit exc- - 'M pluni, quando per seipium , di non per alium ι:c 2 negotiantes eiecit sacerdotes de templo, &c. Dei ergo ordinationem accusat, qui Episcopos accusat, vel condemnat, dum minus spi

CAp. XXX. Car. XXXVI.

Accusationes aduersus doctorem nemo suincipiat: quia non potest humano condemnati examine, quem Deus iudicio suo reseruauit. Vadrian. ad Frisi. Mediomta. 67. Capit.L7. 67. AnseM.yc. 88.

CA F. XXXVII.

Epis opus accusatores fratrum excommuia Di q. s. nicci, &si emendaucrint vitium, recipiat eos ad communionem, non ad clerum. Carrh.ιvae.

Ab Apostolis, eorumque successoribus nouimus constitutum , criminationes aduersus doctores non debere suscipi, nec peregrina iudicia fieri, nec quemquam alterius iudicis, quam sui sententia debere constringi ; caput

enim Ecclesiae Christus est, Christi autem vicarib sacerdotes sunt, qui vice Christi legatio ne iunguntur in Ecclesia, dec. Ense . epist. 1 in

Cap. XXXI. Vna cum omnibus Apostolicae subiectis regulae sancimus , ne quisquam dcinceps Christianorum Episcopis nocere praesumat; cum & Doctor gentium id ipsum prohibeat, T dicens: Seniorem ne increpaveris , sed Obsecra ut patrem , 5 c. Iul. epistola I. anIe mc-

Criminatore aduersus doctoremnemo re cipiat. X .iq. eZ. uniceo 'pranc.

CAp. XXXIII.

Omnes qui aduersus patres armantur, ut pactum inuasores , dc mactatores infames esse censemus. Pelaga v. iis ,

CAν XXXIV. Non sunt consentiendi, sed reprobandi qui

a.' . e. Praedicator omnipotentis Domini Aposto- 13. Pau-Ius dicit: Seniorem ne increRaueris. Sed haecisi. cius regula :n eo seruanda est, cum culpa se- . G φ nioris exemplo suo non trahit ad interitum corda tumorum. Vbi autem senior iunioribus exemplum ad interitum praebet, ibradstricta increpatione seriendus est. Nam scriptum est: EIA . i. Laquem iuuenum omnes vos : dc rursus pro- Ai. D. Plic dicit.: Et peccator centum annorum

De admonitione caritatis ante accusa tioncm. Tit. II.

CAPUT I. Si quis Episcopus ab illis accusatoribus qui e p. i. A

recipiendi sunt, fuerit accus cu); postquam ipse ab eis caritatiue conuentus tuerit, uti plana causiam emenaare debeat, re cam scorrigere noluerit I non olim , scd tunc ad inimmos Primates caussa eius canonice defectatur, dcc. Furciae , ostis ginta Vis epist. z. oprine. Hadrian. . pa Frisi. GVedum. Surch. l. I. c. 74. Iust par. e. 29 2. cr. Ansit . yc. 88. pitta. 7 c. yinata.

CAr. II. si quis ad uernis Episcopum caussam habu rit, non prius alios Episcopos adeat , ut eum accuset , quam familiariter ei suam indicet

querelam 1 de ab eo, aut his iam emendationem ., aut rationabilem percipiat cxcusationem, ipsa nos instruente veritate : Si peccauerit in te frater tuus, vade , de corripe cum inter te & ipsum solum : si te audierat, lucratus eris fratrem tuum, si autem ic non audierit; adhibe tecum adhuc unum , vel duos , ut in ore ducitum, vel tri una stet oin ne verbum.

Quod si non audierit eos, dic Ecclesiae, id est, accusaeum publice,& non prius; &leliqua. Si quis Episcopum post haec elegerit accusate, summis Ptimatibus Episcoporum suam indicet caussam, ta non saecularibus qui magis ad

pacem , quam ad iudicium eos reuocent; ut caritas in omnibus dc ab omnibus custodiatur,1 Sec. Furtixy.iusn. Rom. F. I c. v. O . Mariti

Apostoli statuerunt ne facile commoueren 2. q. .ctur, aut lacerarentur, vel accusarent ar co- accusatiolumnae sanctae Dei Ecclesiae, qui Apostoli, de msuccessores eorum non immerito dicuntur. Sed si quis aduersus eos, vel Ecesesiae eorum commotus fuerit, aut caussas habuerit, prius

28쪽

ad eos recurrat caritatis studio , ut familiari colloquio commoniti ea sanent, quae sananda sunt ; Ec caritatiue emendent, quae iuste emendanda agnouerint. Si autem aliqui eos, priusquam hoc egerint, lacerare , accusare, aut infestare praesumpserint, ex corti municentur ι α minime absoluantur, antequam per fatisfactionem condignam egerint pernitentiam. Axacut. epist. 2. Fostprinci p. Iuo ob. q. tit. I cap. ypanor. Opar. Dcap. 238. decreti, vide Hadrian. ad Vs p. 3stitiam. cap. 2. CFuul. tib. 6. R. 237. Crlib. I. cV. In. inaustu. Anselm. tib. p. s.

CAp. Iv. De his clericis, S laicis , qui Episcopos,

vel reliquos sacerdotes, prius Iam ad Primates corum, quam ad reliquos accusant iudices , quam auribus eorum , a quibus se laesos existimant, inculcant, ut ab eis, autius suum , aut iii stam recipiant apologiam : s.cis per eundem ait Dominus Prophetam i Audi domus Israel, & domus Regis ausculta. quIa vobis iudicium est: quoniam laqueus facti estis speculationi, Be rete expansum super Thabor, &c. A . e . I . spri vc. C X R. v. Neque aliquis eorum i operum 3 aut Ecclesiarum actorum , vel defensorum ad aliquos prius accusari debet , quam ipsi caritatiuebis, aut ter, ab eis , qua se laesos existimant, vel eos , pro aliquibus erratibus corripere cupiunt , conueniantur: ut ab eis . aut familiarem emendationem , aut iustam percipiant excusationem. Quod qui praesumpserit, liminibus arceatur ecclesiae usque ad condignam satisfactionem. t s. eps i. post

quisquam caussam habuerit, eos cum caritate mansuete conueniat, ut ab eis vulnus, uniadre agitur, recte sanctur, aut ipsessi secus egerit, accusator , excommunicetur. Ex cocii.

De Indice, coram quo fieri debet

accusatio. Titi III.

Patriarcha ineu Pramate, Synodo, Romano . Pon

Ne minor de maiori iudicet. Tit. IV.

Ne clerici coram Regibus , aut aliti

laicis accusentur. Tit. V.

. CAPUT 1.

NEmo clericum quemlibet in publico exa- U minet, nisi in Ecclesia. Silas. in ono. t

Cλν. II. Neque ab Augusto, neque ab omni clecti, neque a Regibus, neque a populo iudex iudicabitur. Si es. in ono. Asm. c. taxxiv. Episco florum cap. vlt. Nicol. eps. ad Imperiante mea. orus addit. Haud dubium quin Ecclesiasticus.

CAν. III. Relatum est, quod quidam emitti Christi, eiusque sanctae Ecclesiae insidiatores, sacerdo-

tes Dei ad iudices publicos accusare praesumant i cum magis Apostolus Christianorum cauuas ad Ecclesias deferri, α ibidem terminari praecipiat , &c. Ari. - i. in princip- Anseti M. t. cap. 3 s. Capitul. hb. 7 .c p. λIS.CAp. IV. Nemo unquam Episcopum apud iudices ii. s. i. er

C A p. V. Manifestius approbatur, Alexandrinum Petrum perimperialem tantummodo sentenin. tham nullo modo potuisse prorsus absolui, &c. Quo more, quo ritu Alexandrinus Petrus praetenditur absolutus, cum nec a Pontificibus legitime, S: Eeclesiasticis lagibus suetit expeditus, nec a saeculari potestate potuerit praeter Ecclesiae itamitem prorsias absolui lG IV. in tomo de anath maris sin Is , ante s

peratore , o de etas mi ,siti ) vel secundum cuius synodi formam , Alexandrinum Ioannem de Eesesia , cui ordinatus fuerat, expulerunt 3 qui nullas causis euidentibus, nec ante conuinei , nec postea prouocans, etiam in iudicio competenti potuit accusari. Quod si dicunt i Imperator hoc fecit, hoc ipsum quibus canonibus, quabus regulis est

civi

29쪽

X. t. a.

C p. XVIII. Prouinciae Africae, ex quibus terni iudices

electi sunt: Carthaginensis , Num ulla. Byza- cena, cuius Primas Donatianus, Mauritania Sitiphensis, de Tripolitana, qui omnes uniuer.

La cognoscunt. Carib .ca .ra 3. G. LMiacu. ωp. 27. L.

CAν. XIX. Si inter Episcopos de rebus terrenis, aut

pq ressit ilibus subrepetitione, aut retentionis titulo nascatur contentio, impleto anni spatio, pro studio caritatis, quae cunctis debet rebus temporalibus anteferri, per Epistulas fratrum studiose admoniti, aut inter se aut in praesentia electorum iudicum negotium sanare festi

nent. Aurel. it. cap. t a.

Si inter consacerdotes ex caussa liuor ei nerserit , ut pendente certamine sibi inuicem te . conciliari non possint : cicctis ab utraque parte fratribus, id est, presbyteris, litis iacula fi

niant, x vota pacis acquirant, dec. Turo ire. o. cap. I.

CAp. XXI. Leges sanciunt,tam Ecclesiastic , quam ciuiles, omnem, qui elegerit aliquem iudicem modis omnibus sequi, ac obedite praeceptis eius, ec nequaquam I efutare penitus, ac repellere prolatas ab eo, dc depromptas definitiones, de leges. Cum itaque pars vestra petierit de proporuerit iudicem beatissimum Papam Nicolaum , quomodo vos extra Ecclesiae, ac Reipublicae leges , ac regulas eum redarguere, ac iudicare praesumpsistis, asserentes non secundum canonum egisse , neque secundum iustitiae , ac veritatis rationem decreuisse,

quae sibi visi sunt definiendo. Inuenimini ergo in parte hac, dc Ecclesiasticas, de ciuiles reprobare leges pro eo, quod quem elegistis,

de praetulistis iudicem nunc abiiciatis : nemo enim electum a se iudicem, de propria actione vice versa iudicare, vel condemnare penitus debet. Nam nunquam aliquando quis iudicatus, dum condemnatus fuerit, firmauit prolatam damnationem : dc ideo per nullum tem pus, vel modum, firmum erit iudicium. M tr banes Metropolitanus Sm dono . viij.

CAp. XXII.

Sacti canones non quorumcumque, sed ele. pserit inferre dispendium, per censuram canonicam compescatur. Nec quisquam clericus litteras scribat, aut dictet pro vindicta sanguinis destinandas. Vnde in uriis Principum haec sollicitudo non clericis, sed laicis committatur. Nullus quoque clericus rotariis, aut ballistariis, aut huiusmodi viris sanguinum praeponatur, ne illam chirurgiae partem subdiaconus, diaconus, vel sacerdos exerceant quae ad ustionem, vel incisione in anducit. Nec praecipue quisquam purgationi aquae feruentis, vel trigidae, seu ferri cadentis ritum cuiuslibet benedictionis , aut consecrationis impendat, saluis mirilominus Prohibitionibus de monomachiis siue duellis antea promul

Criminalia negotia non iudicat Episcopus, 31.3.3 Porum iudicum sententiam minime spernen- cussior in alienis periculis extiterit, sit reus e dam edocent. AEAEOL fm froam. vij. O .go.

De sanguine non iudicent clerici Tit. XX. C A P v T I.

Sentcntiam sataguinis nullus clericus di.

iet, aut proserat , nec sanguinis vindicta exerceat, aut ubi erercetur, intersit, si quis autem huiusmodi occasione statuti Ecclesiis, vel Fersonis Ecclesiasticis aliquod praesum

Presbyter, clericus. Tarrac. c. q.

CAp. III. Cognouimus quosdam clericorum in stu-nitos ad sorales reorum sententias frequenter accedere. Propterea prohibitionis corum accessus hunc canonem protulimus; definientes, ut ad locum examinationis reorum nullus clericorum accedat, neque intersit atrios au-ciolo, ubi pro reatus sui qualitate quispiam interficiendus est. Si tamen ex nunc aliqui eorum definita contemnens illuc accesserit, aut interfuerit, defraudatus honesti honori et stola illis gregibus examinatorum sociaur, quos diuinis praetulit mysteriis. LMait sc . . q.

c. Im

Non licet presbytero, nec diacon bad trepa lium, ubi rei torquentur , stare. C A p. V. Non licet presbytero, in iudicio illo sedere,

unde homo ad mortem tradatur. Antis r. c. ε

CAP. VI. saepe Principes contra quotlibet maiestatis obnoxios facerdotibus negotia sua commit tunt : Sc quia facerdotes a Cluillo ad ininisterium salutis electi sunt, ibi consentiant. Regibus fieri iudices, ubi iureiurando lipplicis indulgentia promittit ut, non ubi di Icriminis sententia praeparatur. Si quis ergo facerdotum contra hoc commune consultum dis fusi sanguinis apud Christum , di apud Ecclesiam perdat proprium gradum. Tolo. iv. cos.

His, a quibus Domini sacramentat tactan- M. a. a.da sunt, iudicium sanguinis agitare non licet. c., o. Et ideo quod morte plectendum est, sententia propria iudicare non praesuniant, aut truncat Mnes qui bili libet personis per se inferant. aut inserendas praecipiant. Quod si quisquam in Ecblesiae sux familiis, aut ui quibuslibet per-

30쪽

Liber in si mus nonus.

sonis tale aliquid fecerit, de concessi ordinis honore priuetur, Ac loco, sub perpetuo quoque damnationis teneatur religatus ergastulo Cui tamen communio exeunti ex hac vita non neganda est , propter Domini misericordiam: qui non vult peccatoris mortem, sed ut

Ne in Ecclesiis, vel in atriis, vel in domibus Ecclesiarum ius dicatur.

Vide hue. xiij. tit. xvi.

Die Dominico , & aliis quibundam iudicia ne fiant. Tit. XXII.

UT prouincialis synodus retractetur pervicarios urbis Romae, si ipse R.munm

cum Episcopis iudicent, habentes auctoritatem eius, a quo destinati sunt; erit in suo arbitrio ; si vero crediderit suificere Episcopos . ut negotio terminum imponant: faciat, quod sapientissimo consilio suo iudicauerit. Nuri

De cognitione criminum Maximi Episcopi 3- p. per delegatos agit. Eo is e. p. a. a, FHic Galli . - ia

Car. V. Si quis Episcopus in aliquo negotio condemnatus sit,& putat se bonam caussam habere: si rursus iudicium in nouetur. Petra Apostoli memoria honoretur, & scribatur a iudicantibus Iulio Episcopo Romae, ut pei vicinos Episto pos : Izri ιαν hpy. o Acma ιι a tua cantibus D ta et icinis Fr c. . L. in ut si videatur

oportere, iudicium renovetur, cognitorcsi' se praebeat: s non videatur renouari, Opo iter, ut firma maneant, quae iudicata sunt. Oariau.

De postulando. Tit. XXIV: CAPUT I.

t. XXI. XXII. XXIII. ej XXIV.

CAM II. - - Placuit, ut accusatus, vel iudicatus a comis . prouincialibus in aliqua caussa Episcopus, licenter appellet, & adeat Apostolicae sedis Pontificem : qui aut per se, aut per vicarios

CAp. III. placuit, ut si Episcopus accusatus fuerit, & - iudicauerint congregati Episcopi prouinciae D. M s. illius, & de gradu suo deiecerint eum, cap. ellare Episcopo placuetit, de confugere adeatis limum Episcopum Romanum , de vOluerit audiri, de iustum putauerit, et renouetur examen; scribere his Epistopis dignetur, qui infinitima prouincia sunt, ut ipsi diligenter omnia requirant, de iuxta fidem veritatis definiant. Quod si is, qui rogat caussam suam iterum audiri deprecatione sua mouerit Episcopum Romanum, ut latere suo presbyte- tum mittat ; erit in potestate Episcopi Romani, 'uid velit, de quid existimet suscipiendum: de si decreuerit mittendos eue, qui praesentes C Lerici in subdiaconatu de supra, Se in mi- D π noribus suoque ordinibus, si stipendiis Ecclesiasticis sustentant ut coram iudieesaeeu si 'lari aduocati in negotiis fieri non praesumant, 'Ist ' nisi propriam, vel Ecclesiae suae caussam fue rint prosecuti, aut pro miserabilibus sorte

personis, quae proprias caussas administrare non ponunt. sed nec procuration CS Villa- metis . rum , aut iurisdictiones etiam saeculares sub i. Im.ου. aliquibus principibus , vel saecularibus viris, p. 6. vi Iustitia rij eorum fiant, clericorum quis G ei piam ' existere praestimat, dcc. Districtius autem decrevimus puniendum, si religiosorum quispiam aliquid praedictorum audeat at cena- tautam,

CAp. II. Quia Episcopi, uniuersique sacerdotes ad s. s. . c. solam laudem Dei , bonorumque operum vis. a stionem constituuntur, debet unusquisque eorum , tam pro Ecclesiasticis, quam etiam propriis suis actionibus, excepto publico videlicet crimine, habere aduocatum non malae famae suspectum, bonae opinionis, de laudabilis artis inuetitum ne dum humana lucra at tendunt, aeterna praemia Perdant. S .Rom G. FVen I. cor Leonciv. a. i'. LV ἰη ἀδε do. l. 1. xii. 7.

SEARCH

MENU NAVIGATION