장음표시 사용
11쪽
Prouincia Dei Ecclesias mi tu diuino gubernant, ad alias conuolare Prouincias, vel aliarum prouinciarum Episcoporum iudicium experiri, vel pati. Marce epist. I. anIe med.
CAp. XIV. Ab Apostolis,eorumque successoribus nouomus coustitutum, criminationes aduersus doctores non debere suscipi, nec peregrina iudicia fieri, nec quemquam alterius iudicis,quam sui, sententia debere constringi. Euseb. epist. D
CAp. XV.D. q. i.e. Si quae caume , vel contentiones inter ele-λε. ricos, vel inter laicos superioris, vel inferioris fradus fuerint exortae: secundum synodum Ii caenam,congregatis omnibus eiusdem pro-ι uinciae Episcopis iudicium terminetur: Nec , . - alicui liceat, sine praeiudicio tamen Romanae Iurati Ecclesiae, cui in omnibus caussis debet reue rontia custodiri, relictis his sacerdotibus, qui in eadem prouincia Dei Ecclesias nutu diuino gubernant, ad alias conuolare prouincias.
Quod si quis sorte praesumpserit, & ab officio
Car. XVI. De aliena Ecclesia clericum ordinare, aut iudicare nullus usurpet, nisi eius Episcopus
CAP. XVII. Non oportet, ut degradetur,vel de honore- . Liuiritur 'naquaeque prouincia, sed apud semetip sam habeat iudices, sacerdotes, oc Episcopos,sngulos videlicet iuxta ordines suos. Et quicumque causiam habuerit, a suis iudicibus iudicetur, di non ab alienis: id est, a suae iustis iudicibus prouinciae de non ab externis, nisi a iudicatis fuerit appellatum. Pelag. . Et f. I. anu
y. q. r. . Peruenit ad nos, quod si quis contra clericos quoslibet caussam habeat,despectis eorum Episcopis eosdem clericos in tuo iacias iudicio exhiberi. Quod si ita est, quia valde constat esse incongruum ; hae tibi auctoritate procipimus, ut denuo hoc facere non praesumas: sed si quis contra quemlibet clericum caussam habuerit, Episcopum ipsius adeat , ut aut ipse cognoscat, aut certe ab eo iudices deputentur: aut si forte ad arbitros eundum est, partes ad eligendum iudicem ab ipso executio deputata compellat. Si γα vero clericus, vel laieus contra Episcopum caussam habuerit; Hinc te interponere debes, ut intersos, aut, pse cognoscas, aut certe te admonente sibi iudices eligant. Nam si sua unicuique Episcopo iurisdictio non seruatur, quid aliud agitur, nisi ut per nos, per quos Ecclesiasticus eustodiri debet ordo, confundatur' e lib. 2. v j a 2. Romana defenseri Sicilia. CAν. XIX. In lege scriptum est: Per alienam messem transiens falcem mittere non debet, sed manu , Τ
spicas conterere , de manducarz. Falcem ergo piscis iudicia mittere non potes in eam segetem, quae alteri videtur esse commissa: sed per astectum boni operis, frumenta Dominica vitiorum suorum paleis expolia, di in Ecclesiae corpus monendo, oc persuadendo,quasi manden
CAν. XX. Si quis Episcopus iudicauerit, vel ordinauerit alterius parochianum sine consensu, ec Voluntate sui Episcopi, oportet non sine increpatione incommuni concilio admitti, ita ut Ecclesiasticum ultra non soluat canonem. Hauraamad impiam Mediem c. 2L Metu . sub
satus fuerit, non alibi, quam in foro suo audiatur. Iadr.ad Disopum Medum c. y Capiturab.7. c. 32. Ansel.M. t. t g. CAp. XXII. Si in aliqua prouincia aliquis Episcopus co tendat cum fratre Episcopo, neminem alium vocent Episcopum ex alia Prouincia. Dia. c.y
Episcopum non debere in alienam irruere f. r. I. c. ciuitatem, quae illi probatur non esse subiecta, neque in regionem, quae ad eius curam minime dignoscitur pertinete,ad aliquid ordinaridum: neque Presbyteros, neque diaconos ad alios Episcopos pertinentes, nisi forte cum consilio, Ni voluntate propria regionis Episco
pi. Quod si quispiam horum aliquid audere
voluerit, irrita quidem et it huiusmodi ordinatio : Nis,qui male usurpaverit, synodo a guatur. ' Nam si ordinare non pomerit, nullatenus alterius parochianum iudicarc Prasumat.' Antist.22.
CAν. XXIV. Si quis ab Imperatore iudiciorum publicorum cognitionem petierit, proprio honore priuetur, si iudicium Episcopale ab Imper
12쪽
Ne laici de clericis iudicent. Tit. X. CAPUT I.
t iussu, CI claricus aduersus clericum' negotium 1 t. q. habeat, relicto Episcopo, non eat ad sae- r, δε cularia iudicia, sed prius rem declaret apud f suum Episcopum, vel ex eius Episcopi volun- 'o . , rate apud eos, quos utraque pars elegerit, ut , . iudicent. Si quis contrarium fecerit, subia-
C Ap. II. msse. Quia laici quidam Ecclesiasticas personas,
comp. c. de ipsos etiam Episcopos suo iudicio stare si i compellunt, eos, qui de caetero id praesum- - β pserint, 1 communione fidelium decernimus
de imm . Laici iurisdictionem, de auctoritatem Epic coporum , re aliorum praelatorum ita Cuacuant, ut nihil potestatis eis in suis videatur sis. ω. hominibus remansisse, dec. Quocirca sub an a-OLOS. thematis districtione seuerius prohibemus, ne de caetero talia pretium ant attemptate, 6cc.
C A r. IV. D. Hue. Prohibemus, ne super rebus spiritualibus
α.r. σ, . Compromittatur in laicum ι quia non deeet, ut laicus in talibus arbitretur. I u.νθ. incoc.
. Da. C p. V. Siluester Episcopus dixit, netlli omnino serico licere caussam quamlibet in publico exa-
in inare, nec ullum clericum ante iudicem lai- . cum stare. siue ser in conc. Rom. cclxxv. Epycoporum. c. q.
C A p. VI.D. q. I.r. Nemo clericus, vel 'subdiaconus, aut dia', conus, aut Presbyter, aut ' Episcopus propter caussam suam quamlibet intret ili curiam: quoniam omnis curia a cruore dicitur , &ri. s. i. c. immolatio simulacrorum est. Quod f si qui,
io. clericus in curiam introierit, anathema suscipiat, numquam rediens ad matrem Ecclesiam. . uester in θ d. Roman. GDxxj. uecoporum I 6. se in epilogo Longobar. lib. 2. tit. si .
CAP. VII. De Presbyteris, diaconibus , seu clericis, qui inter se caussam habuerint, nullo modo praesumant publicis actionibus interpellationem facere, nisi suo Episcopo: & si forsitan Episcopus contra eum habuerit, ad vicinum Tom. 3
Episcopum confugium faciat iuxta canonum
statuta, dcc. So. Rem. Ab Zachari cap. λ.
CAp. VIII. 'Cuiustibet ordinis clericos laici non iudicent, nec de Ecclesiis eiiciant. Ni l. ij. ins . R .cxiij. Dis porum c. Io.C A p. IX. Nullus laicus praesumat inuadere clericum, vel iudicare res eius, de Ecclesiae, nisi Episcopus , de qui sub eo est. Greg. vij. inf=π.Rom. a .
CAp. X. Dec nimus, ut laici Eeclesiastica termin, e. x. Gre negotia non praesumant, de Episcopi etiam Abbates, Arehidiaconi, de alij Ecelesiarum praelati de negotiis Ecclesiasticis, vel de aliis, quae spiritualia esse noscuntur , aliquorum laicorum iudicio non disponant, nec propter eorum prohibitionem Ecclesiasticam dimit
CAp. XI. si qui ex fratribus negotia habent inter se, apud cognitores faeculi non iudicentur, sed 11. apud Presbyteros Ecclesiae, quidquid illud est
Cλα XII. Relatum est, quod quidam aemuli Christi,
i eiusque sanctae Ecclesae insidiatorcs, sacerdo- is. tes Dei ad iudices publicos accusare praesumant : cum magis Apostoluc Christianorum caussas ad Ecclesias deserti, de ibidem terminari praecipiat, dec. Alex.epis. I. in prin. Ei M. M.' .c. III. sic b.2.c. I. iCAν. XIII. sacerdotes, si peccauerint, a reliquis atrantur sacerdotibus: sed de a summis Potiticibus constringantur mona saecularibus, aut malae vitae hominibus arguantur, vel arcean tur. Ponti .Fis I. iamia. CAP. XI v. Clericum cuiuslibet ordinis absque Ponti- D. q.I. ficis sui permissu nullus praesumat ad faecu- 3. lare iudicium attrahere. inardesiis. Fia. 2. in 'incip. Iuo lib. 4. tit. s. cap. 2. panon Anselm. lib. cap. 24. Captiui. M. T. V. I 4 s. Caesar.M.f. cap. 4.C A p. XV. Maximum Episcopum furore suo, dilinia na temeritate ad saecularium quoque iudicum tribunalia subditum quaestioni, quoa in vili quoque persona turpissimum est, obiiciunt peruenisse. Eonifac. viis. a. in med. CAν. XVI. Censemus, ut quicumque praetermita sacerdote Ecclesiae sitae ad disceptationem venerit saecularium, sacris liminibus expulsus acclesti arceatur altario, dec. Qui sub obsese
13쪽
uatione clericali milesti probatur seruire ossicio, ex clero abiiciendum se norit, si praeterraisso Lacer eum iudicio saecularem adierit sotestatem, Ecc. Sane si clericus laicum pulet, prius se audiri ab Episcopis poscat, tum si petitioni suae laicum viderit obviare, exper-rnissit Episcopi sui in saeculi moderatores disceptatione confligat. Leo et f. 9 . ad Eliseu Thracia, ita D. Car. XVII. Π- s. t. Fratris, de coepiscopi nostri Felicis', dc Cy. riaci Abbatis relatione cognouimus, quod in insula Sardinia sacerdotes a laicis iudicibus opprimantur ι de fraternitatem tuam ministri sui despiciant i dumque solum simplicitati a vobis studetur, quantum videmus, disciplina negligitur. Vnde hortor, ut omni excusatione postposita , Ecclesiam , quam suscepisti, auctore Deo regas, disciplinam clericos te
ob.3.regist. pist. 26. CAν. XVIII. 436, si1. Denique hi, quibus tantum humanis rebus , de non diuinis praeesse permissum est, quomodo de his, per quos diuina ministrantur, iudicare praesumant, Penitus ignoramus. Ni l. ad Michari. Imp. ante . Anselm. Lb. I.
R. 7s C A p. XIX. De presbyteris, qualescumque sint, vo- , bis, qui laici estis, nec iudicandum est, nec de vita ipsorum quippiam inuestigandum : sed Episcoporum iudicio, quidquid est, per Omnia reseruandum. Nuol. ad censuit. Eastam ωρ. 7O Car. XX. Vobis non licet clericos iudicare; cum vos magis ab ipsis conueniat iudicari. Nico a consalia Bulgar.c. 83 .in me.
CAp. XXI. is .i ὸ Si qui Episcopus , Presbyter, diaconus,
rta . . clcricu de recriminali, vel ciuili in Ecclesi, L. . oe sontendat, omisso iudicio Ecclesastico su .s .is L. blicis iudiciis velit se purgare; licet pro eo sen--r'. tentia seratur, suum locum, amittat, si causi
V δες si criminalis est: si ciuilis, amittat quod euicit, sit 'abs, py0p tum locum habere voluerit. Cui enim e v. eligendos iudices undique patet auctori
Grat. ἐαtas, ipso se indignum fraterno consortio tu O .c. . dicat, qui de uniuersa Ecclesia male sentiena . tu. ιη do, de iudicio saeculari poscit auxilium; cum . is t. priuatorum Christiano timὶ caussam Aposto si ius etiam ad Ecclesiam deserti, de ibi determi
CAp. XXII. u. . r.e. Si quis ab Imperatore iudiciorum publico
Si clericus relicto ossicio suo propter districtionem ad saecularem iudicem sortasse coniugerit, is, ad quem recurrerit , solatium ei defensionis impenderit, cum eodem
de Ecclesiae communione pellatur. Agat n. c. s. capi L ld. 6. cap. m. I. c F. 12o. ex adis.
Clericus non audeat criminale negotium in ii. r. ciudicio saeculari proponere. Agath. cap. 32. Vor. Α V. οι. cuilui. tib. 6.ι v. l 11. Isopar. 6 cap. 36 . '
CA p. XXV.Clericis non liceat , inconsultis sacerdotibus suis, saecularia iudicia expetere. Andego.
CAν. XXVI. Clerico, nisi ex permissu Episcopi sui, ser- t, leui
uorum suorum saecularia iudicia adire non li. s
CAp. XXVII. Clerici sine ordinatione Episcopi sui adire,
vel interpellare publicum iudicium non praesumant. Elo. c. ii.
Clericus cuiuslibet gradus, sine Pontificis Viari ii siti permissu , nullum ad faeculare iudicium s. i. c. .
praesumat attrahere. Neque laico, inconsulto facerdote, clericum in saeculare iudicium liceat exhibere. Aur. I. iij. v. l. vitae Manciam epist. 2.CAν. XXIX. Si quis iudicum clericos de quolibet corpore venientes, atque de altario mancipatos, vel quorum nomina in matricula Ecclesiae tenentur inlcripta, publicis actionibus applicare praesumpserit; si a sacerdote admonituS c mendare noluerit, agnoscat se pacia i Ecclesiae non habcrc. AώNLICA P. XXX. Nullus saecularium personarum , praeter- 'i misso Pontifice,seu praeposito Ecclesiae, quem quam clericorum pro sua potestate constringere, de discutere audeat, vel damnare; sed de clericus, si pro caussae appetitione cuiuscum. que fuerit ab Ecclesiastico ordinatore commonitus , se ad audientiam spondeat affuturum , de respondere nulla calliditate dissimulet, sed quaecumque caussatio quotiens inter clericum , de saecularem vertitur , absque Presbytero . aut Archidiacono , vel si quis esse praepositus Ecclesiae dignoscitur, iudex publicus audire negotium non praesumat. Sane si caussam habentibus placuerit ire ad iudicium, forte ex voluntate communi, pcrmiz- tente praeposto Ecelesiae, clerico licentia tri
CAν. XXXI. Clerici conciericos suos, relicto Pontisce
14쪽
Liber Vicesimus nonus. Tit. X.
suo , ad iudicia publica non pertrahant. Si uis hoc praesi pserit facere, caussam perat, de a communione essiciatur extraneus. υς. iij. cap. 13. Innocen. iij. in epist. ad Pisas. Aseιhis p. CAp. XXXII. Nullus clericus de qualibet caussa extra discussionem Episcopi sui a saeculari iudice iniuriam patiatur. Quod si quicumque iudex cuiuscumque clericum absque caussa criminali, id est, homicidio, surto, aut maleficio, hoc sacere fortasse praesumpserit: quamdiu Epita lcopo loci illius visum fuerit, ab Ecclesiae liminibus arceatur. Isari n.c P.
CAp. XXXIII., Nullus clericus ad iudicem tacularem
c. d. ,- quζmcumque alium fratrem de clerieis accu o. cim. lare, aut ad caussam dicendam trahere quor. 1. in cumque loco praesumat. Sed omne negotium i . o. elericorum, aut in Episcopi sui, aut in Presbyteri, aut archidiaconi praesentia finiatur.
Quod si quicurrique clericus hoc implere distulerit, si iunior fuerit, uno minus de quadraginta ictus accipiat, si certe honoratior, triginta dierum inclusione mulctetur. Maris. cap. S. Eurch. Iib. I s. cap. 2I. CViIul. Iib. s. cap.
is uolib. 7. cap. 139. CAr. XXXIV. Non licet Presbytero, aut diacono, vel cuiquam clericorum de qualibet caussa conclericum suum ad iudicem saecularem trahere. Antisiad. c. n. CAp. XXXV. Iudices publici contra veteranam consue- tudinem per omnes parochias, vel monaste-truo,in ria, quasi Moses Episcopus circuire consue-rpiscopu uit, J ipsi illicita praesumptione videntur di D' currere, de clericos, vel Abbates, Ut coram eis compareant, inuitos atque districtos ante se faciunt exhiberi. Quod omnimodis religioni
non conuenit, nec canonum permittit auctoritas. Vnde omnes unanimiter censuimus
sententiantes, ut deinceps ista debeant emendare : & si praesumptione, vel potestate, qua pollent, excepta inuitatione Abbatis , aut Archipresbyteri, in ipsa monasteria, vel parochias aliquid fortasse praesumpserint:a communione omnium sacerdotum cos conuenit sequestrari. Cabιlos.c. N.
CAp. XXXVI. Vt nullus clericus ad iudicia laicorum publica conueniat sine iussione Episcopi sui, vel Abbatis, iuxta canonis Carthaginen. cap. g. vid se raὶ cui enim ad eligendos iudices undique Ecclesiae patet auctoritas, se indignum fraterno consortio iudicat, quiad de uniuersa Ecclesia male sentiendo, de iudicio saeculari poscit auxilium ; cum priuatorum Chri stianorum caussas Apostolus ad Ecclesiam deserti , atque ibidem determinari praecipiat,& maxime in talibus caussis inquietudinem Domino Regi faciat. Conci apud Palat. Verris. cap. i8. Uiue Carab. cap. Is G. Carth. iij.
CAp. XXXVII. De Constantino Imperatore , qui noluit
CAν. XXXVIII. Clerici de monachi, qui inter se negotium aliquod habuerint, a suo Episcopo iudicentur, de non a saecularibus: fas enim non est, Vt diuini muneris ministri, temporalium potestatum subdantur arbitrio. Trogeia .c.yex
CAν. XXXIX. Auditu lugubre, dictu nefas, actu dignoscitur horribile , quando contra omnem p trum, de totius Christianae religionis de auctoritatem , de consuetudinein , in monasteriis regularibus laici in medio sacerdotum, de caeterorum religiosorum ut domini, ac magistrii residentes, velut Abbates de illorum vita, et conuersatione, ac regula sibi penitus ignota peruerso ordine iudicant. T .c. .
CAP. X L. Quicumque iudex saecularis presbytero,
aut diacono , aut cuilibet de clero, atque deiunioribus absque audientia Episcopi, vel Archidiaconi, vel Archipresbyteri, iniuriam inferre praesumpserit: anathema ab omnium christianorum consortio habeatur. Tra, ziau.ta F. ex Cui talari Caroli Imperat.
C Ap. XL 1. Nullus iudex neque Presbyterum, neque
diaconum , aut clericum, aut iuniorem Ecese sae sine conscientia Pontificis per se distrin. - IURgat, aut condemnare praesumat. Quod si seis 'cerit, ab Ecclesia, cui iniuriam fecit, tamdiu iae.
sit sequestratus, donec reatum suum coguος c. 2. e. cat, dc emendet. osse an.c. s. ex Capitular. lib.6. cap ortib.7. c. I '. Om a diu. cap. MO. Burcha. lib. I 6. cap. 22.
CAp. XLII. Siluester constituit, ut nullus clericu propter quamlibet caussam in curiam introiret, nec ante iudicem cincta A caussam dicere n si in Ecclesia. Dam s. in Sι luestri. CAp. XLIII. Iulius constitutum fecit, ut nullus clericus caussam quamlibet in publico agerer, niti in Ecclesia. Damas in Iu
15쪽
Episcopus iudicet cum clericis. Tit. XII.
it. 't. e. C I qui ex fratribus negotia habent inter se, 31. . apud cognitores s culi non iudicentur, sed apud Presbyteros Ecclesiae, quicquid illud est, et ' i dirimatur, de 'omnimodo obedi aut statutis eorum. Clem. vis. r. ho ranc. I 8ar. 6 F. Ddecr. Ansel. lib.6.c. I ss. ω I93. Caesar. M. 6.G78. O yx.OM. Dc. . CAR II. Dist. 86. Si quid de quocumque clero ad aures tuas c. x -σ peruenerit, quod te iuste possit offendere; facile non credas: nec ad vindictam te res ac- cendat incognitat sed praesentibus senioribus Ecelesiae tuae diligenter est veritas persuadenda, & tunc si qualitas rei poposcerit, canonica districtio culpam feriat delinquentis. Gret. M. II. Fiu. 4'. Ioanni Elisopo Panormι-
CAp. III. d.it. e.r. Acephalum liquet esse concilium, ubi de
submitt=- tanta persona quitur de Ignatis Patriarcha agitur, & maiorum non expectatur sententia, cum nec in caussa clericorum inferioris
imis. gradus, solius Episcopi sui iudicium tantum utidium modo ' praestolandum sit. Nicol.in epi. ad Νtib. Imp. post med.
De iudicio Archiepiscopi. Tit. XII l.
De iudicio Patriarchar, vel Primatis. Tit. XIV.
De iudicio Pontificis Maximi. Tit. XVI.
De iudicibus inferioribus. Tit. XVII. CAPUT I. SI criminosus fuerit aliquis Presbyter, in
praesentia Episcopi, vel Archidiaconi diiudicetur. Et si probata fuerit eius culpa; per Episcopum, vel suos expellatur, dea ius per
Episcopum intromittatur. Gregor. vj. Inconc.
CAp. II. Omne negotium clericorum aut in Episcopi sui, aut inpresbyteri, aut in Archidiaconi Praesentia finiatur. Matifcon. I. c. g. HAtib. I s. 'Op. et r. foro coriC A p. I I L a cae. Quicumqde iudex, aut saecularis Presbyterum, aut diaconum, aut quemlibet de clero, aut de iunioribus absque audientia Episcopi, aut Archidiaconi, vel Archipresbyteri iniuriam an ferre prae sun pserat: anno ab omni Christianorum consortio habeatur eXtraneus. Anti Od. cap. DC A p. IV Dictum est, quod in plerisque locis Archi- Disis . diaconi super Presbyteros Parochianos quan- vst dam exerceant dominationem, Sc ab eis census eXigant, dcc. contenti sint regularibus disciplinis, de teneant propria mensuram &quod. eis ab Episcopis iniungitur, hoc per parochias suas exercere studeant, nihil per cupiditatem, dc auaritiam praesumentes. Cabilon. iub Carale
Ne minor iudicet de maiore. Tit. XVI ll. CAPUT I. SI haec Photius non legit, saltem Ioannem
Antiochenum Episcopum in Ephesinas D nodo recolere valuiiset, idcirco damnatum, quia Cyrillum anterioris, id est, Alexandrinae sedis Antistitem damnare non metuit. Vnde praefata uniuersalis synodus ad Celestinum summae sedis nostrae Pontificem scribens, inter caetera dicit , Indignetur ergo tua religiositas competenter pro his, quae facta sunt i si enim data fuerit volentibus licentia,
maiores inaurus, sedes ' afferre, dc contra eos, et ince in quibus non habent potestatem contra I ges , dc contra canones proferro sententias; ibunt ad ultimam confusionem Eecies ae res. Sum. Rom. 6b IIa r. r. ocul. 3 apodono . x ij.
Car. II. Sancta tertia synodus generalis Antiochenu
16쪽
Liber Vicesimus nonus, IB. XVIII.
damnauit Ioannem; quoniam aduersus sedis 1 ad Regem quem mirancor
potioris, id est, Alexandrinae, prima non con- ad Mich. Imper. ante meae
sentiente, ausus estproferre sententiam. Quarta deinde magna de uniuersalis synodus, adeo hanc tenacritatem execrata est, ut Dioscorum Alexandrinum sine restitutione damnauerit:
praesuini serat enim & ipse contra primae sedis priuilogium, contra regulas agens, cum es set posterior, sq anteriori praeferre. Sy . Rom. sub uisur. ih apud L n. UtI.gener. ai I. p. CAν. III.
Maiores a minoribus nec accusari, nec iudicari ullatenus posse, dicebat P cirus Apostolus, quoniam non solum hoc diuinas, sed & leges ta culi inllibere diccbat . clem. Fig. r. 8 7
CAp. IV. Maiora minori, nec argui, nec iudicari potest. Clem. epist. l. in . CAP. V.
Maior non potest a mino e iudicari; nec, Episcopi Pontifici, a quo consecrari probantur,praeiudicium inferre ullum postlint. Quydii praesuinptum sui se cognoscitur, viribus carere non gubium est : nec posse inter Ecclesiastica ullo modo statuta censeri. GVarce I. p.
e. Sicut maior non potest a minore iudicari, . , -- ita nec colligari. Iul. epis. i.c. I 6.
C Ap. VII. Quo more, quo ritu Alexandrinus Petrus
praetenditur absolutus, cum nec a Pontificibus legitime, de Ecclesiasticis legibus fuerit ex peditus 3 6 c. Praecipue cum de secundae sedi ageretur Antistite, nec ab inseriore qualibet, Lii . . sed a prima sede iure possiit absolui. Inferior quippe potiorem absoluere non potest : sola
ergo potior inseriorem couenienter absoluit. Gitas ια tomo de anatsemate , invia. Nicol. ad Mi-
Miramur , quia quantum nobis presentium portitorum siuggestio pate fecit, passi estis subripi vobis de Subaudum fratrem, &coepiscopum nostrum Arelatensis ciuitatis Antistite, cuius Ecclesia in resionibus Gallicanis Primatis priuilegio,&sedis Apostolicae vicibus decoratur, ad petitionem Episcopi ab ipso ordinati , in iudicium sequentis ciuitatis Episcopi, quod nulla Ecclesiastica lege, vel ratione conis
ceditur iudicandu iuberetis occurrete;Vt ipso, de concultato loci sui praeiudicio conquerente, illum, qui usurpauit, necesse sit de illicita praesumptione culpari. Pro quibus Christianitatis vestrae confidentia freti, paterno studio postulamus, ut si quid tale factum est, congrua fatisfactione celeriter amputetur, nec vilia sui exemplum in perturbatione Ecclcstaru , quas C Ap. IX. Suavissimus pater, de Papa noster Gregorius clero Mediolanentis Eceleliae pro eligendo sibi Episcopo litteris suis praecipiens ait. Pen
santcs ergo, quae cunctis expediunt, quam vobis gratia diuina praetulerit, IntegCrrimam senapei in omnibus obedientiarii praebete. Iudicari namque a vobis ultra non debet , semel prael Muς: sed tanto nunc subtiliter iudicandus est, quanto post modii iudicandus non est. Co-secrato autena vobis, Deo auctore, pallori tota χvos mente committite. A uol. epi f. ad Mich.
CAp. X. satis euidenter ostensum est, non posse legitime subiectos de Praelati sui vita iudicare: nec praeter haeresim, cuiuscuinque sit meriti, temere reprehendere. Sed si adhuc placet aliquid de hoc nosse, quod delectet; antiqui patris, de venerabilis Doctoris Areopagitae Dio. nysi) ad Dent ophilum verba vobis recitare praecipite. qui etiam in caussi pietatis delinquentem sacerdotem nefas sancit a minoribus vel ab inferioribus iudicati, ne fiat in Ecclesii Dei aliquid in ordinatum, de status eius in ali
quo confundantur. Nuol. au Mub. Impe ah te mcd.
CAp. XI. Cum quidam tempore quodam contra Xy- Diis. as.stum Papam tentassent, quaedam non boni ru- c 7 'si moris obiicere, de in concilio, tui valentinianus Augustus intererat, dictum fuisset; non licere aduersus Pot ficem dare sententiam: surrexit idem protinus Imperator, ec in arbitrio praefati Pontificis tribuit iudicare iudicium suum. Etenim nullus Pontificum minoru, vel inferiorum urbiu subactus iudiciis inuet itur. Vnde Ioannes Antiochenus, tertiae videlicet sedis Episcopus, inter caetera legitur in Ephesina synodo usque ad correctioncm damnatus qui Cyrilluin Alexandrinum, secundae scilicet sedis Episcopii irregulariter damnationi praesumpsit addicere: eadem venerabili synodo ea Celestinum sit minae sedis Praesulem , taliter inscriptis postulante, ac dicente Indisnetiit
ergo tua religiositas competenter pro his, quae: si enim data fuerit volentibus li- facta sunt: centia, de maiores iniuriis sedes assicere, Ic c5tra eas, i ii quibus non habent potestatem, contra leges, sic de canones proferre sententias, ibunt ad ultimam confusionem Ecclesiae res, o c. Denique si in Epistula legimus ad He ai os braeos, quod minor a maiore benedicatur: re. Hς stat profecto, ut exigente ratione, cliana male. 7 dicatur. Siquidem haec visque praenoscentes periculosa tempora illa, qui ante nos fuerunt, prouidam an ecclesiis consuetud inem tradide vobi, Deus credidit relinquere coccdatur, re t runt: hodieq; in Ecclesia Romana, quae magi huiusinodi caussis sallicitam vos in reliquo de. l stta est omnium ecclesiarii, impraetermisse se cete X lubere cautelam , ne quid contra Eccle- natur, ita ut nullus sacerdos, maiore suo notii asticas regulas petentibus concedatis. Peliso. innuente cosacerdote, cuilibet rei benedicere
17쪽
IgDe o ctionibus , sitie Iudiciis,
nitatur. Sed & anterior stans ad pronuntianda aliquam lectionem, bened stionem quidem postulat, sed ei quilibet in serior non audet penitus benedicere, &c. Per hoc innuitur,quantae censurae fraeno inferiores quique a suis iudicandis praepositis coercendi lunt, si his nec etiam benedicendi ius ullum penitus obti
M'. it. Hinc liquido pervidetur, quia quem non ς. i fe- potest ab Eluere , non potest iudicio inferior potiorem ligare , Z c. Numquid gloriabitur L si ' securis contra eum, qui secat in ea , aut e Xaltabitur serra contra cum , qui trahit eam His ita ex diuina Scriptura , dc probabilium Patrum doctrina commemoratis, sole clarius exhibuimus, non posse quemquam, qui minoris auctoritat s est, eum, qui maioris potestatis est iudiciis suis addicere, aut propriis definitionibus subiugare. rebet ad Mich. Imp. in
Pist. 1i. Submittitur Patriarcha minorum, inseriorum, de subiectorum deliberationibus, cum sacris canonibus praecipientibus, de exc-plis sanctorum, Patrum, semper ubi est maior aucto litas, sit eundum; de in omnibus controuersis ad potiores sedes iudicia dirigantur. Quod non solum a catholicis, verum ctiam ab ipῖs constat obseruatum haereticis. Alioquina cephalum liquet esse concilium, ubi de tanta
persona agitur,dc maioru non expectatur sententia: cum nec in caussa clericorum inferioris gradus, solius Episcopi sui iudicium tantu- modo praestolanduin sit, dcc. Et quanto magis ad potioris auctoritatis iudicium tenditur querimonia, tanto adhuc amplius maius culmen petendum est; quousque gradatim perueniat u t ad eam sedem, cuius caussa aut a se negotiorum meritis exi stentibus in melius commutatur, aut solius Dei siue quaestione reseruatur arbitrio. Auri. ad GD . Imp. in meae
De Iudicibus electis. Tit. XIX. C A P V T I.
3. s. c. c. o Eregi in a iudicia calua in omnibus Apo- I stolica auctoritate. Fab. ex X rIn iis . generali sanctione prohibemus i quia indignum
Si clericus adii ersus clericum caussam ha- u. q. i. c. beat, relicto Episcopo , non eat ad saecularia iudicia. Sed prius rem declaret apud Psuum Episcopum, vel ex eius Episcopi voluntate apud eos, quos Vtraque pars clegerit, O v. ut iudicent. Si quis contrarium fecerit sub- Greg. ix.
iaceat poenis canonicis. Chalced. c. 9. Aquis gran. cap. 86 viri Cartha . c. II. G. Bur. h. lib. 2. cap. I 83. Iustyar. 6. c. 223. O 36o. Acr. Ansel. tib. c. 8M Capitul. Bb. I. cap. 28. Tarracon. lib.
CAp. III. Statuimus, quod si quis allegauerit, seiu- δε anit.
dicem habere suspectum , coram eo de caus- c. 61. cumcam iustae suspicionis assignet i de ipse cum θ ς
aduersario , vel si forte aduersarium non habeat , cum iudice arbitros communiter eligat, aut si forte communiter conueniremincia. possunt , eligant absque malitia ipse unum, de ille alium , qui de suspicionis caussa cognoscant: de si nequiuerint in unam conco dare sententiam, advocent tertium ; ut quod duo ex ipsis decreuerint , robur habeat firmitatis. Sciant quoque se ad id fideliter exequendum ex iniuncto a nobis in vir te ob
dientiae sub attestatione diuini iudicij disti
cto praecepto teneri. Caussa vero suspicionis legitima coram ipss infra competentem terminum non probata, sua iurisdictione index viatur. Ac ipsa probata legitime , de recusatoris assensu personae idoneae commitatat negotium recusatus , vel ad superiorem transmittat, ut in eo ipso procedat, secundum quod fuerit procedendum , dcc. Inno-
CAp. IV. Ille, qui vi, aut timore a sede pulsus, aussuis rebus spoliatus fuerit , non prius vocetur ad synodum, quam ei omnia legibus redintegrentur : de ita in diu in sede propria pa- 3 7 cifice cuncta disponens resideat, quamdiu ex 7 pulsus, vel spoliatus carere visus est rebus. Cum autem ad iudicium venerit, si volue- 3. s. s.crit, de necesse fuerit , induciae ei petenti a Patribus constitutet absque impedimento con cedantur , de iudices a se electi tribuantur, ut in loco, unde est ille , qui accusatur, aut si alibi alicuius temerariae multitudinis vim metuerit, locum sibi congruum eligat, quo absque timore suos , si neces litas exposcerit, testes habere , de absque impedimento suam canonice sententiam finire valeat : qui multa per surreptionem euenite siolent. F lix. ij. in d. gom. Fig. 1. cap. s. Iuo Db. 4.
18쪽
LiberVicesimus nonus , IB. XIX. ly
rii. s. cap. s. op t. s. cap. I .patror. An m. lib. r cui .ep.ro1Ol. 8. .as. ZutaraZς fim Oep. CAp. v. Si qua caussa inter terram venientem ad partem suarum Ecclesiarum, Bd monasterio. rum euenerit, & pacifice non potuerit ordina ri,apud electos Abbates alios patres tamentes Deum, sine voluntaria dilatione, medus sacrosanctis Euangeliis finiatur. Greg. in mia.
CAp. VI. c. e. Vnaquςque prouinciatam iuxta Ecclesiasticas, quam iuxta saeculi leses, suos debet iustos, de non iniquos habore iudices, dc non externos, de c. Sed ad duodecim eiusdem prouinciae iudices, ad quorum iudicium omnes caunia ciuitatum referuntur, deseratur negotium. Anactet.eptis. I .ante finem. Anselm. G. . cv. so. . H. 84.
CAp. VII. . .e. Duodecim iudices quilibet Episcopus ac- l tem grauari permittat, nec aliqua inconsulte cusatus, si necesse suerit, eligat, a quibus eius pati dispendia: sed si eam habere caussas con- p se caussa iuste iudicetur , nec prius audiatur, tigeriti in electorum iudicio altercando ven- aut excommunicetur,vel iudicetur,quam ipsi tiletur contentio; dc quaecumque fuerint defi- per se eligantur, & regulariter vocato ad suo s. Font f. Frisc. Regio. C A p. XI. Gloria vestra praecipiat Donatum ossicialem nea Aricum Iuliana ancilla Dei arbitrale subire iu- mi, dictum : quatenus quidquid eorum de tali controuersia arbitrord in iudicio fuerit definitum, effactui mancipetur, ut id, quod se admittere , siue retinere perspexerit, non hoc virtutis opere fieri , sed legis iustitiae debeat reputari. Grego. Theodoro sarinia diui. I.rcaei, L. epist. 46. CAν. X1 I. Pompeiana religiosa semina per hominem D.a insilium suggessit a nobis multa se quorundam e. 1. tui. hominum sustinere assidue irrationabiliter
gravamina, dcc. Praedictam Vobis sortia in amnecessario duximus commendandam, Vt comitante iustitia, nulla caussa fraternitas tua praedictam scini nam in nullo conita aequit
xum primo conuentu Episcoporum , per eos eius caussa iuste audiatur , dc rationabiliter discernatur. Finis vero eius caussae ad sedem Apostolicam deseratur, ut ibidem termine tur : nec antea finiatur , sicut ab Apostolis, vel fuccetaribus eorum olim statutum est, quam
. r. In omni iudicio quatuor personas necesse est semper adesse, id est, iudices electos, de accusatores,ac de senseres, atque testes Fab.epist.
x. antesin. Inoob. 6. tit. 7. cap. 27 .pa r. ct par. 2. cap. 3M. Eecri A cim. lib. 3. cv. 72. Caesar. M. I. cap. I l. Tarrac. lib. 2. cap. 7.
CAp. IX. t. .i. c. Iudices alij esse non debent, quam quos ipse qui impetitur,elegerit,aut quos suo cum consensu haec sancta sedes , aut eius Primates auctoritate huius sanctae sedis delegauerint. Ial.
vis. t. cap. 3 . ex concilio Nicano Iuo lib. 4. Πι. II. cap. 2.panor. Anselm. Bb. Dcap. 2I. CAp. X.
Homines sundi Saloniaci iuris sanctae Ecclesiae Romanae fines tandi Gerdimiae collimitantis eidem praefato fundo Ecclesiae sanctae Romanae volunt peruadere , ecc. Volumus accedente te ad Panormitanam ciuitatem, quaestionem ipsam discutere, Z c. Electi, arbitris tranquille, de legaliter sopiatur , nos enim non solu nunquam mota suscitari volumus, Verum etiam quae praua soris admouen tur , sopire modis omnibus festinamus, dcc Gre r. m. i. eps. 9. Pet. sub iaci Fauem scribi iti .. 7. F s. symae. λ. Fantino Ioan. Erisop. υ- trita , tranquille ad effectum perducantur, dcc. Gregor. Ianuar. ρ' ep. Caratit. tib. I. rcgis. Fi-gisj. 6 i.
CAp. XIII. Sex consensu partium iudices electi fuerint, 3φε. cetiam a pauciore numero, quam constitutum 3 se iest, non liceat prouocari. Carrh. cap. II. G. Carab. ιι .cap. Io. L. I Zar. c. cap. Is . Caesar, ι .F. cap. 6 .
CAp. XIV. si appelletur, de eligat appellans iudices, et a q. ci. cum eo is, contra quem appellatur, ab his non m
liceat appellare. Carthai cap. 98. G. aLy6. U. i' cap. 6, L.
C p. XV. In caussa inter Maurentium Episcopum , de ciuitatem Germaniciam , iubet concilium Africanum deligere iudices. Maurentiusque septem delegit, de ipsa ciuitas Germanicia reliquos iubetur delisere. Carthag. ios. G. Ast.
CAp. XV LSi ex diuersis Prouinciis Episcopi inter se olitigantes sint; ille Primas det iudices, incuius regione est locus, de quo contendunt. Si communi consensu vicinos eligunt , t Vςl Gog. ix.
Abelectis iudicibus non licet appellare. si 1 q. c. e. nolit quis iudicibus obedire, Episcopus pri- ; i. a inmae sedis det litteras, ut nullus Episcopus et Lobui.
19쪽
Prouinciae Africae, ex quibus terni iudices electi sunt: Carthaginentis , Nu dra, Byza- cena, cuius Primas Donatianus, Mauritania Sitiphensis, de Tripolitana,qui omnes Uniuer.
La cognoscunt. Carth. cap. 128. G. EADisu. cap. v. L.
Si inter Episcopos de rebus terrenis, aut pqnessiqnibus sub repetitione, aut retentionis
titula nascatur contentio, impleto anni spatio, pro studio caritatis, quae cunctis debet rebus temporalibus anteferri, per Epistulas fratrum studiose admoniti, aut inter se aut in praesentia electorum iudicum negotium sanare festi
Si inter consacerdotes ex cauta liuor emem serit, ut pendente certamine sibi inuicem te. conciliari non possint: clectis ab utraque parte fratribus, id est, presbyteris, litis iacula finiant, dc vota Pacia acquirant, dcc. Turo,icar. d. cap. I.
Leges sanciunt,tam Ecclesiastic , uam ciuiles, omnem, qui clegent aliquem iudicem modis omnibus sequi, ac obedire praeceptis eius, Mnequaquam refutare penitus, ac repellere prolatas ab eo, de depromptas definitiones, ta leses. Cum itaque pars vestra petierit di proposuerit iudicem beatissimum Papam Nicolaum , quomodo vos extra Ecclesiae, ae Reipublicae leges , ac regulas eum redarguere, ac iudicare praesumpsistis, asserentes non secundum canonum egisse , neque secundum iustitiae , ac veritatis rationem decreuisse,
quae sibi visa sunt definiendo. Inuenimini ergo in parte hac, de Ecclesiasticas, de ciuiles reprobare leges pro eo. quod quem elegistis, o praetulistis iudicem nunc abiiciatis : nemo enim electum a se iudicem, dc propria actione
vice versa iudicare, vel condemnare penitus debet. Nam nunquam aliquando quis iudicatus, dum condemnatus fuerit, firmauit prolatam damnationem: Ac ideo per nullum tem pus, vel modum, firmum erit iudicium. M
Sacti canones non quorumcumque, sed electorum iudicum sententiam minime 1 pernen- cussor in alienis periculis extiterit, si reus e pserit inferre dispendium, per centiaram canonicam compescatur. Nec quisquam clericus litteras scribat, aut dictet pro vindicta san- uinis destinandas. Vnde in urtis Principumaee sollicitudo non clericis, sed laicis committatur. Nullus quoque clericus rotariis, aut ballistariis , aut huiusmodi vitis sangui- num praeponatur, ne illam chirurgiae partem subdiaconus, diaconus , vel sacerdos cxe ceant quae ad vitionem, vel incisionem indu cit. Nec praecipue quisquam purgationi aquae feruentis, vel frigidae, seu serra cadentis ritum cuiuslibet benedictionis , aut consecrationas impendat, salvis nihilominus prohibitionibus de ponomachiis siue duellis antea promul-
C F. II. Criminalia negotia non iudicat Episcopus, i s.' ,
Presbuter, clericus. Tarrac. c. q. i.
CAp. III. Cognouimus quosdam clericorum in Dunitos ad torales reorum sententias frequenter accedere. Propterea prohibitionis eorum a cessus hunc canonem protulimus;definientes, ut ad locum cxaminationis i corum nullus clericorum accedat, neque intersit atrio sauciolo, ubi pro reatus sui qualitate quispiam interficiendus est. Si tamen ex nunc aliquis eorum definita contemnens illuc acceserit, aut interfuerit, dcfraudatus honesti honoris stola illis gregibus examinatorum socictur, quos diuinis praetulit mystcriis. t a b c .ij.
CAp. V. Non licet presbytero, in iudicio illo sedere,
unde homo ad mortem tradatur. LAniis A . . ε
CAP. VI. saepe Principes contra quotlibet maiestatis obnoxios facerdotibus negotia sua conrnut tunt ; dc quia facerdotes a Christo ad ministerium salutis electi sunt, ibi consentiant. Regibus fieri iudices, ubi iureiurando supplici; indulgentia promittit ut, non ubi discriminis sententia praeparatur. Si quis ergo facerdotum contra hoc commune consultum dis dam edocent. m Narm. vij. g
De sanguine non iudicent derici. Tit. XX. C A P v T I. Sentcntiam satis imi nullus clericus di.
tet, aut proserat, nec sanguinis vindicta exerceat,aut via eret cetur, intersit, si quis autem huiusmodi occasione statuti Ecesesis, vel porsonis Ecclesiasticis aliquod praelitin fusi sanguinis apud Christum, Ne apud Eccletiam perdat proprium gradum. Tolet. iv. cas.
His, a quibus Domini sacramenta tractan- 13. q. S. da sunt, iudicium sanguinis agitare non licet. c.3o. Et ideo quod morte plectendum est Mntentia propria iudicare non praesumant, aut crunc. t mnes quibuslibet personis per i e inferant. aut
inserendas praecipiant. Quod si quisquam in Ecelesiae suae familiis, aut 1n quibuslibet per- .
20쪽
Liber Vic simus vinus. Tit. XXI. XXII. XXIII. γ XXIV. H
ionis tale aliquid fecerit, de concessi ordinis
honore priuetur, de loco, sub perpetuo quoque damnationis teneatur religatus ergastulo Cui tamen communio exeunti ex hac vita non neganda est , propter Domini misericordiam: qui non vult peccatoris mortem, sed ve
Ne in Ecclesiis, vel in atriis, vel in domibus Ecclesia tum ius dicatur.
Die Dominico , & aliis quibusdam iudicia ne fiant. Tit. XXII.
De Iudicibus delegatis. Tit . e XX li I. CAPUT 1.
UT prouincialis synodus retractetur pervicarios urbis Romae, si ipse Romanus
cum Episcopis audicent, habentes auctoritatem eius, a quo destinati sunt; erit in suo arbitrio ; si vero crediderit sum cere Episcopos, ut negotio terminum imponant: saciat, quod sapientissi ino consilio sito iudicauerit. Nuri
CAP. V. Si quis Episcopus in aliquo negotio con
dem natus sit, de ptitat se bonam caussam habere; si rursus iudicium innotietur, Petri Apostoli memoria honoretur, & scribatur a iudicantibus Iulio Episcopo Roma , ut per vicinos Episcopos : s. . b. ιών πυ-po βι rva ιι a tuo canti ου la et ionis ἴρ βροι, L. in ut si videatur
oportere, Iudicium renovetur, cognito te si Pse praebeat: si non videatur renouari, pol te ζ, ut firma maneant, quae iudicata sunt. 3 arau.
CAp. II. . placuit, ut accusatus, vel iudicatus a com- prouincialibus in aliqua caussa Episcopus, licenter appellet, Zc adeat Apostolicae sedis Pontificem : qui aut per se, aut per vicarios
II. dein C Ap. III. ... 3 placuit, ut si Episcopus accii satus fuerit,&
uti iudicauerint congregati Episcopi prouinciae i. n. illius, de de gradu suo deiecerint eum , evap. ellare Episcopo placuerit, te confugere adeatissimum Episcopum Romanum , de v luerit audiri, de iustum putauerit, et renouetur examen; scribere his Episcopis dignetur, qui in finitima prouincia sunt, ut ipsi diligenter omnia requirant, de iuxta fidem veritatis definiant. Quod si is, qui rogat caussam suam iterum audiri deprecatione sua mouerit Episcopum Romanum, ut e latere suo presbyte- tum mittat; erit in potestate Episcopi Romani, quid velit, de quid existimet suscipiendum: te si decreuerit mittendos esse, qui praesentci iCLerici in subdiaconatu de supra, Id in mi- Dε ρο-
noribus quoque ordinibus, si stipendiis Ecclesiasticis sustentantur coram iudice saeculari aduocati in nepotiis fieri hon praesumant, ''nisi propriam, vel Ecclesiae suae caussam suerint prosecuti, aut pro miserabilibus forte personis , quae proprias caussas administrare non possunt. Γ sed nec procurationes Villa- πιι liri rum , aut iurisdictiones etiam saeculares sub tiam. .. aliquibus principibus , vel saecularibus viris, Α- ut Iustitiari, eorum fiant, clericorum quis- ου piam ' existere praesumat, dec. Districtius autem decrevimus puniendum, si religiosoriam quispiam aliquid praedictorum audeat attem - tilinis
C Ap. I l. Quia Episicopi, uniuersique sacerdotes ad s. . . e. solam laudem Dei , bonorumque Operum vis. actionem constituuntur: debet unusquisque eorum , tam pro Ecclesiasticis, quam etiam propriis suis actionibus, excepto publico videlicet crimine, habere aduocatum non malae famae suspeetiam, bonae opinionis, de lauda