장음표시 사용
31쪽
Si fuerit qui ipsa in sacerdotum inuentu S. qui aduocatum in iudicium proferre non valeat, coram plebe peopria nium Episcopum eundem oportet discutere sacerdotem, sibonae, an malae conuersationis existat ; cuius rei caussa debite aduocatum habere non possiti malae vero inuentus pro qualitate culpa secundum canonum normam emendari curetur. os .Romsb Eu en. u.or Leon. iυ. c. 2 o.
CAν. IV. Ad clericatum peruenire non possunt,id est, si quis fidelis militauerit, si quis fidelis caussas egerit, hoc est postulauerit, siquis fidelis administrauerit. Inrisc.F. .c.3.
C A p. V. Nequis sacerdotum , vel clericorum more saecularium iudicum audeat accipere pro impensis patrociniis munera: nisi sorte in Ecclesiis oblata gratuita, quae non fauore muneris videantur accepta, sed collatione deuotionis illata. Quae si ita probatur accipere , veluti exactor scenoris, aut usurarum possessor , se- eundum statuta patrum se nouerit degradan
CA ν. v I. Si quis iudicum clericos de quolibet corpore Venientes, atque altario mancipatos, vel quorum nomina in matricula Ecclesiae tenentur inscripta , publicis actionibus applicareprcsumpserit, si a sacerdote admonitus emenia, dare noluerit, agnoscat se pacem Ecclesis non habere. Similiter, de ad ullam administrationem Pontifices presbyteros, atque diaconos
ideo excussatos esse decrevimus i quia quod re. lex saeculi, M in paganis sacerdotibus, Sc in lministris ante praestiterat, iustum est, ut erga
Christianos specialiter conseruetur. Aur Lιν. cap. I 3.
CAν. VII. Monachi ad saecularia placita nullatenus emant, neque ipse Abbas sine consensu Episcopi sui, &c. Sed quidquid quaerendum, vel
etiam re spondendum lit, per aduocatos suos hoc faciant. Magunt. c. ra. Burchi. g. e p. 8'. I
CAP. VIII. Ne cis' Ministri altaris Domini, vel monachi , 5cc. v a negotiis saecularibus omnino abstineant. G ἡ ... Multa sunt ergo negotia saecularia, dec. in pla-ii. ct iis citis saecularibus disputare, excepta defenso-
a. ccl. ne Orphanorum, aut viduarum, &c.Quae Omnia ministris altaris Domini interdicimus,&c. Maguntsb Carolo c. r . Magunt b Raban. c. II.
suscitare querelas, aut nouas immittere qu - 'sliones, fingunt caussas, supra quibuῆ a sede . ,
Apostolica litteras impetrant, absque domi - ..d. tu. norum mandato, quas vel reo, ne per eas laborum, vel expensarum dispendio moleste- tuta aut auctori, Ut per ipsas aduersarium indobita vexatione fatiget , venales exponunt.
Cum autem lites restringendae sint , potiusquam relaxandae: hac generali constitutione sancimus, ut si quis supra aliqua quaestione de caetero sine mandato speciali Domini litteras Apostolicas impetrate praesumpserit, εc litterae illae non valeant, di ipse tanquam falsarius puniatur: nisi forte de illis personis extiterit , de quibus non debet exigere de iure
mandatum. Innoc. iij. in concitonerat. Lateran.
37. CAp. II. Infamis persona, nec procurator potest esse, 3 3 7, nec coΓnitor. Felix insno. lxx. f porum ep. 't. ita med. Hadrian. Papa ad T sic. Mediom. c. s.
.ddit. C p. III. Si caussam vultis dicere, instructam de cae- De pr. tero personam cum mandato legaliter facto, in t a tuis, ac presbyterorum, seu diaconorum in te. G g ix stimonium subia riptionibus roborato, gestisque ex more indito transmittite, ut quidquid cum ea actum fuerit, possit iure subsistere,&c. Gregor. Maximo Ff cep. Salonit. lib. II. vi P. II .
De procuratoribus. tit. XXV. CAPUT I.
SV ne alij, qui se ad nouum genus mercimo-nιj conuertentes , ut veto sopitas possint C Ap. IV. Episcopi, presbyteri, diaconi, conductores, ii 1 svel procuratores non fiant; neque cx.aliquo pia D. turpi,vel inhonesto quaestu cibum parent,dcc. c.
CAP. V. Qui seruiunt Deo, Be annex i sunt clero non ILLacceuant ad actus .seu administrationem, vel procurationem domorum , dcc. Proinde aut clerici sint sine actionibus domorum, aut act res sine officio clericorum. Carth. i. c. 6 Burcb. I.
CAν. VI. Si contigerit aliquem de fratribus retineri ab infirmitate, qualiter non possit venire astantilium ὶ dec. Quemcumque ex presbyteris dirigere elegerit, instructum Per informationem dirigat, ut ratio poscit, atque cum e mandatarium suum iuxta legis Ordinem ni nitum. ut si a quolibet contra eundem Episcopum in concilio fuerit suggestum,ab co quem dixerit, qui petit, accipiat responsum, de iustis. Lia,quae fuerit ordinata, nulla in postmodum
dilationem habeat. Emerv.c. DC Ap. VII. Ministia altaris Domini, vel monachi a ne-
32쪽
gotiis caecularibus omnino abstineant. Multa sunt ergo negotia saecularia, o c. Conductores, aut procuratores esse saecularium rerum, Mc. Quae omnia ministris altaris Domini in
terueniente Prima te,&e. Si vero fuerit saeculare, apud eiusdem ordinis viros, iudicio tamen Episcoporum : cum Apostolus priuato- i. cit . . rum Christianorum caussas magis Ecclesis deserti, de ibidem sacerdotali iudicio terminari utauit, &c. iuste , α Deo placite coram Patriarcha, aut Primate Ecclesiastica , te coram Patricio saecularia iudicentur negotia in 3.
STatuimus, ut tam in ordinario iudicio, qua extraordinario , iudex seinpet adhibeat, aut publicam, si potest habere, personam, aut
duos viros idoneos, qui fideliter uniuersa iudicii acta conscribant, videlicet citationes,dilationes, &c. ec caetera, quae occurrunt, com petenti ordine conscribenda: designando loca, tempora. εοῦ personas; Sc omnia lic conscri-Pta partibus tribuantur , ita quod originalia penes scriptores remaneant: ubi si super processu iudicis fuerit suborta contentio, per liaee
C A p. H. Iulius constitutum secit, ut nullus clericus caussam quamlibet in publico ageret, nisi in Ecclesia, de ut notitia, quae omnibus fidem facit, per notarios colligeretur: dc ut omnium monimentorum in Ecclesia confectio per primicerium notariorum celebraretur, siue quod cautiones, vel instrumenta , vel donationes, vel commutationes, vel traditiones, aut restamenta, vel colligationes, aut manumissiones clericorum in Ecclesia per scrinium sanctum celebrentur. Iuli j.
De notariis ad scribendum. 5c legendum in
De saecularibus negotiis. Tit. XXVII. CAPUT I
SAecularia iudicia, si habueritis ; contem -ptibiles . qui sunt in Ecclesia illos consti.
CAP. II. Quicumque caussam habuerit,apud mos iu-ces iudicetur ,&non ad alienos caussa vagandi, stimulante protervia, suam despiciens patriam, transeat: sed ad duodecim prouinciae iudices, ad quotum iudicium omnes caussae ciuitatum referuntur,deferat iacgotium;si autem fuerit Ecclesiasticum, apud Episcopos in- lSciendum,quoniam in his festiuitatibus, in
quibus superius ab omni opere mundano censandum este monstrauimus,multo magis a s culatibus negotiis abstinendunt fore decernimus,&c. Praecipue cum eo die ad militiam diuinam accedens homo implicari non debeat negotiis saecularibus. Niroc ad confulta Bulgari
CΑν. IV. Nulli presbytero, vel diacono sine voluntate Episcopi sui licentia sit, saeculares perageta
caussas, aut iniunctiones expedire publicas. Si quis huius ordinem capituli transcendere voluerit excommunicationis sentet uia seriendum se nouerit. Emeris c. ii.
CA F. N. Placuit huic sancto concilio, ut omnis potestas Episcopalis modum suae ponat irae , nec prσquolibet excessu cuilibet ex tam ilia Ecclesiae aliquid corporis membrbrum sua ordinatione praeium at extirpare, aut auferre. Quod si talis emerserit culpa aduocato iudice ciuit
iis ad examen eius deducatur, quod factum fuisse asseritur . Ac quia omnino iustum est, ut Pontifex saeuissimam non impendat vindictain, quidquid cora' iudice verius patuerit; per disciplinae seueritatem , atque turpi decalvatione maneat emendatum, &c. Similiter&presbyteros, quia comperimus aliquos aegritudine accedente familiae suae crimen im .ponere, &c. decernimus, ut si presbyter talia pati se dixerit, ad aures hoc sui perducat Episcopi. Ipse autem datis bonis hominibus ex latere suo iudicem hoc iubeat quaerere, de si sceleris huius caussa fuerit inuenta, ad cognitionem Episcopi hoc reduc t, Ecc. Emerit cap. is
Communia de iudiciis. Tit. XXVlluc AP vT I.
TEque in re dubia certa iudicetur sen I tentia, nec ullum iudicium , nisi ord;
nabiliter habitum teneatur. Nic. n. capite 76. apud Iuliam epi l. 2, cap. 28. zepher.
33쪽
αι De victionibus sue Iudiciis.
Nullae caussae a iudicibus Ecclesiasticis audiantur, quae legibus non continentur, vel quae prohibitae esse noscuntur. Felix. incinis.
tentia condemnatur; nam fructus diuinus est, iustitiam saepius racensere. Inno. F. 7. in princAnfl. 2.c. 23.
C Lν. VII. Omnes iustitiam faciant, tam laici, quam Ecclesiastici. S n. seu, Pliso apud Palatium Vedi
Ad iudicium vocari mortuus non potest, cum persona, quae ad iudicium vocatur, ideo vocetur, ut aut fateatur obiecta , aut conuincatur obiectis: di omnibus patet, quia mortui cadauer per se nec respondere,nec satistacere
potest. Rauennosub Do. ixa.LCAν. sv. Iniustum iudicium, M definitio iniusta Regio m etu, aut iussi, aut cuiuscumque Episcors. .i.e. Pi, aut potentis ὶ iudicibus ordinata, vel acta
In omni iussicio quatuor personas necesse est semper adessh, :d est,iudices electos, Ecac
Car. VI. Grave non oportuit videri cuiuscumque retractari iudicium: quia veritas exagitata faepius, magis splendescit in luce; de pernicies Qtri ad subuertendam iustitiam a duobus munera accipiunt, hoc est, ab eo, qui quod sibi iniuste ablatum est , iuste requirit, de ab eo , qui eadem iniuste inuasit , admonendi sunt,& sortiter increpandi, ne regnum Christi, quod omni biis iuste facientibus patet, sibi
sine ulla rotractatione secludant. Magsta Rab. cI'. CL p. IX. Cuncti in postmodum sollicite praecaue bunt, ne aliquis pro quacumque priuata com moditate, aut reiicienda cupi ditate , siue alicuius consanguinitatis , vel familiaritatis, seu amicitiae coniumstione nobis immoderatius suggerit, vel postulationibus, aut quolibet modo illiciat , ut contra iustitiae rationem , de nostri nominis dignitatem, aut regi
minis aequitatem agamus. Carol. Ianterat. Luae. G.F.in cons. Holan .apud Meldo .c. .
cap. X. si forte subreptum nobis quippiam, Vt homini fuerit; competenter, & fideliter, prout sublimitati regiae conuenit, di necessitatibus subiectorum expedit, ut hoc rationabiliter corrigatur , vestra fidelis deuotio admonere curabit. Carol. Ludox. P .Ficiscenί. Ho&n apud Melda. -
34쪽
Ne quisquam sine graui caussa accuset, praesertim Episcopum. Tit. l. CAPUT I.
armantur intaines tale cense-rnius. Nico c. i. qua Iul. F. 2.
CAp. II.pς ς L. Quia praelati non possunt omnibus complacere, cum ex ossicio teneantur non solum arguere, sed etiam increpare, quin etiam in-i sis. terdum suspendere, nonnunquam vero liga- . o. in re, frequenter odium inultorum incurrunt, de insidias patiuntur : ideo sancti patres pro- uide statuerunt , ut accusatior praelatorum non facile admittatur, ne concussis columnis; corruat .aedificium, nisi diligens adhibeatur cautela, perquam non solum falsae, sed etiam malignae criminationi ianua praeclu
datur. Innocent. iij. inconci l. yxcr. Larcramys cap. s.
CAp. III. i. Quiescite, inquit sancta magna Nicaena synodus, de nolite persequi eos, qui Deo persecte ministrant,de sincera voluntate Dei superni mandata custodiunt, de nostris legibus subiugantur: quia nec decet, nec ordo patitur, ut iniqui , de carnales spirituales perie quantur, dcc. quorum orationibus id terrena bella sedantur, id recedentium a Deo angelorum pelluntur incursus. Finis xy.ml st. Eom.ep. 3.in princ., c. xo. Purebar I. r. ca. I 8O. Iuo Par. s.c. χ' 6.
Nostiis antecessoribus, atque reliquis anctis patribus multotiens inhibitum est, nequis Domini sacerdotibus detractiones irroget , quanto magis accusationes non ex ta-dice caritatis prolatas Fa lixj. ing o. Roman.
CAp. V. a multis antecessoribus nostris synodaliter decretum , atque firmatum : Vt oues, o 7 quae pastori suo commissie fuerunt, eum nec reprehendere, nisi a recta fide exorbitauerit, praesumant; nec ullatenus pro quacumque rere alia, nisi pro sua iniustitia, accusare Audeanti
quoniam pastoris actus gladio oris non sunt cinis. feriendi,quamquam rite reprehendendi aesti
C F. VI. Variis detractionibus, & accusationibus non oportet labefactari iudices, de Primates Ecclesiae, sed magis Apostolorum, de doctorum regulis insol mari, ac roborari,&c. Si om- c. . r. c. nia in hoc saeculo vindicata essent locum a1- 7 vina iudicia non haberent , superuacuis enim
ad beneficia laborat impendiis , qui solem certat facibus adiuuare. Ideo si aliquis putat, se Deo in hoc placere, quod seruos suos accusat, de ut meliores fiant, dicit se hoc agere ; in vanum laborat, de plus inuidiae sti
mulis agitatur , quam caritatis. Anacl. q. I. ante mcd.
C Ap. VII. Apostoli statuerunt, ne facile commoue- x q. 7 Grentur, aut laceraremur columnae ilanctς Dei 't. . Ecclesiae, qui Apostoli, oc successores eorum non immerito dicuntur. Sed si quis aduersus
eos , vel Ecclesias eorum commotus fuerit, aut caussas habuerit, prius ad eos Iccurrat caritatis studio , ut familiari colloquio ea sanem, quae sananda sunt, ec caIitatiue emendent , quae iuste emendanda agnouerint. Si autem aliqui eos, priusquam liaec egerint lacerare , accusate , aut infestare praesumpserint , excommunicentur , dc minime absoluantur antequam per satisfactionem condignam egerint poenitentiam : quoniam iniuria eorum ad Christum pertinet, cuius legatione
CAp. VIII. Doctor, vel pastor Ecclesiae, si a fide exorbitauerit. , erat a fidelibus corrigendus : sed pro reprobis moribus magis est tolerandus,
quam distringendus, quia rectores Ecclesis a Deo iudicandi sunt, sicut ait Prophetat Deus stetit in synagoga Deorum, in medio λutem n P ei:
35쪽
Non est a plebe, aut vulgaribus hominibus arguendus, vel accusandus Episcopus, licet sit inordinatus : quia pro meritis subditorum distponitur a Deo vita rectorum exemplo David,
Proculdubio hi, qui eos s impos, o rei
quos lacerdotesὶ persequuntur, de amouere nituntur iniuste , contra Apostolicam auctoritatem, de si a morte prohibentur, dicente Domino: Nolo mortem pecca toris, sed ut conuertatur, &vivat: perpetua tamen notantur infamia , & exilio digni iudicantur finitimo De quibus a temporibus Apostolorum , de infra ilia tenemus, atque decreta habemus, quibus eorum accusandi Episcopos, vel testificandi in eos vocem obstruimus , quos non humanis, sed diu mis actibus mortuos esse sci
A praedecet ribus nostiis inhibitum legi
mus, ut nemo contristet doctores, ncque accusationem adii ei sus eos suscipiat. ipse namque Apostolorum princeps an ordinatione Beati Clement:s populum instruens ait: Quicumque contristaverit doctorem v critatis, peccat in Christi im, & patrem Omnium CXacerbat Deum , propter quod de vita carebit. Et doctor gentium inquit i Si praeoccupatus fuerit homo in aliquo delicto, vos, qui spiri tuales estis, sustentate illum in spiritu lenitatis , consderans te ipsum, ne dc tu tenteris. Alter alterius , dcc. Has considcrantes pictates, de pericula vitantes animarum, Una cum omnibus Domini sacerdotibus , qui nobi Dcum in hanc sacram conuenerunt Vrbem, δίcum omnibus huius capitis membris, sicut abeatis Apostolis, de , reliquis sanctis Patribus
de a successistibus eorum accepimus, statuentes decernimus , omnes, qui sanctos Patre persequuntur , aut amouere , vel dilacerare manifeste nituntur, infames esse, α alienos a liminibus Ecclesiae usque ad satisfactionem fieri: quia sic odit Deus eos, qui aduersus patres armantur, ut patrum inuasores, vel de- muctores: qui ideo infames esticiuntur; quia patres persequuntur. Quod si nec loqui eis licet, quibus doctores suinini, quos Episcopos Vocamus,propter corum scelera aduet antur; quanto magis eis, qui eos infestant, nec con sentiendum est, nec loquendum, ne participes eorum inueniamur eleribus e quia non solum qui faciunt, sed qui consentiunt facientibus, rei sunt, Sce. Alexand. eZ s. i. ante me Aiunt. yroscian. eat. s. Fide Nisau. ν p. i. Fud
Crucifigunt Dominum, qui eum in sacer- 3. q. t. e dotibus suis persequuntur. Alexanu. eptos. 3.
Qui vos persequitur,ipsum, cuius legati O- Ο ne fungimini, persequitur, ecc. Si quis au- e. tem legationem vestram impedit, non unius. sed multorum profectum euertit, dec. Et quia Dei caussam impedit, de statum conturbat Ecclesiae, ab eiu ς liminibus arceatur. AtixaAd.
CAP. XIV. Summa iniquitas est fratres detrahetre, te c. i. c. accusare, dcc. Alix. Fig. yι princ. suset M. μι. io.
Qui proprio ore corpus Domini confi- c. q. 1 Aciunt, ab omnibus sunt audiendi, obedien- - di , atquc timendi, de non dilacerandi, a: it detrahendi: quia a quibus te Domini populus benedici, saluari, de instrui cupit, nulla
tenus debet eos arguere, nec vulgus in eorum
accusatione suscipi : populus enim ab eis docendus est, de corripiendus , non ipsi ab eo: quia non est discipulus super magistrum, MC. M. Dei ergo accusatordinationem, qui eos, qui Lis c. ab eo constituuntur sacerdotes, accusat , vel damnari cupit, a quibus se omnes fideles cauere debent; quia non solum qui faciunt, sed i etiam qui consentiunt iacientibus rei sunt,
CAp. XVI. Oves pastorem suum non rEprehendant; c. q. t. c. plebs vero Episcopum non accuset, nec Uul. 9 gus cum arguat : quoniam non est discipulus super magistrum , neque seruus supra Dominum. Episcopi autem a Deo sunt iudicandi, qui eos tibi' oculos clegit. Nam a su ditis, aut prauat vitae hominibus non sunt arguendi, vel accusandi, aut lacerandi, ipso Domino exemplum datate , quando per A fat.al. se ipsum , de non per alios vcnd cntes ciccit,
c p. 33 CAp. XVII. Nec criminatio minorum, quanto magis Episcoporum , facile est recipienda , dcc. Qui fratres accusant , vel in sellant , nuneos diligunt, sed magis negligunt, N Pο -
36쪽
cant , dicente Apostolo i Dilectio proximi
malum non operatur. Elealbe . epis. v . os me .
Criminationes contra doctorem nemo succipiat, quia non oporrct filios reprehendere patres , nec seruos Dominos lacerare. Fili ergo sunt doctorum omnes , quos instruunt, de sicut filis patres carnales, sic de hi patres debent diligere spirituales: non enim bene Vluit, qui non recte crcdit,aut patres reprehendit, vel detrahit suos. Doctores ergo, qui&patres vocantur, magis p trandi, quam reprehendendi sunt, nisi in recta fide erraue rint. Nullus et go doctorem per scripta accuset, nec nisi fideli, & legitimo, qui etiam irreprehensibilem vitam , ac conuersationem ducat, accusatori respondeat; quia indignum est, ut doctor stulto,& indocto, atque repre- hensibiliter viventi respondeat iuxta stulti-
i. tiam suam , dcc. Quidquid irreprehensibilei. i. est, catholica desenait Ecclesia. Nulli Imperatori, vel cuiquam pietatem custodienti licet aliquid contra mandata diuina praesume
m. c. '. ic cCAp. XIX. De sacerdotibus Domini, quos vos audi- . uimus contra prauorum hominum insidias adiuuare, &c. Hi non sunt infestandi, sed honorandi. In eis quoque Dominus honoratur, cuius legatione funguntur. Hi ergo, si forte ceciderint, a fidelibus sunt subleuandi, Mportandi. Accusandi autem non sunt ab infamibus, dcc. Pontian. epi I. I. in princ. Tr kIan. c p. s. CAP. XX. Sancti Apostoli statuerunt, ne accusarentur iacerdotes , aut si alitei fieri non possit, perdifficilis eorum fieret accusatio, dic. Si - liter statuentes Apostolica auctoritate iube-is. .. r. mu ,Πς pastorem suum Dues, quae ei commis. ae fuerant, nisi in fide errauerit, reprehcn- o . dere audeant: quia facta prirpositiorum ' oris gladio serienda non sunt, neque potest disci- ό pulus esse super masistrum, dicente Veritatis T. . c. Voce : Nonis discipulus super magistrum, nec seruus super Dominum suum. Fabian.
CAp. XXI. Si a fide deuiauerit Episcopus, erit corri- pendus irius secreto a subditis suis, quod sin corrigibilis,quod absit, apparuerit,tunc erit accusandus ad Primates suos ,aut ad sedem Apostolicam, pro aliis vero actibus sitis magis est tolerandus ab ovibus, de subditis suis,quam accusandus, aut publice derogandus , dcc.
C Ap. XXII. Summopere praeuidendum est,ne pastorem
suum oues, quae ei commissae fuerant, reprehendere, nisi a fide exorbitauerit, neque ac cusare praesumant, quoniam tales accusationes vim non habent , neque cis nocere pol
Infames esse eas personas dicimus, quae pro f. i. e. aliqua culpa notantur infamia, id est,iamnes, 17. qui Christianae legis normam abiiciunt, MC. de omnes, qui aduersus patres armantur, qui
C, p. XXIV. Licet Apostolo prohibente inter Christia i. c. c. nos non debeant accusationes exerceri, sed si prohiberi non poterit, accusationes Episcoporum ad memoratos Primates debent ab iaccusatoribus deferri. Stephan. epis. 2. test lac. CAp. XXV. Scimus dilectissimi, quia semper earnales spirituales solent persequi, & malevoli benevolos infamare , hc lacerare. Ideoque Apostoli, de successiores eorum, ac reliqui sancti patres noluerunt fieri facilem Episcoporum
accusationem , quoniam si facilis esset,aut nutulus , aut vix aliquis modo inueniretur, ecc. Steph.F.2.m meae
Sic odit Deus eos , qui aduersus patres at mantur, ut patrum inuasores , qui in omni
Detractiones, & accusationes,atque pers tutiones inter Christianos oppido vitandae sunt quia licet pauci simus in comparationCaliorum, si tamen unanimes fuerimus , facilius aduersariis resistemus. Marcellim v. 2. 8Myprinc
Sic odit Deus eos, qui patres persequuntur,
ut patrum inua res, qui In omni mundo infamia notantur: oc ideo iusta, dc regulariter respuuntur. EU .F. I .me med.
37쪽
Mat. xl. Luc. I p. 6. q. I. c. .
Seruos Dei nolite persequi, Episcopos nolite infimare, neque accusare: quia Deus eos suo iudicio voluit reseruari: quod enim non ab humanis, aut prauae vitae hominibus eos deprauari, aut accusari voluit, ipse dedit ex e plum, quando per seipsum, di non per alium negotiantes ciecit sacerdotes de templo, dec. Dei ergo ordinationem accusat, qui Episcopos accusat, vel condemnat, dum minus spiritualia, quam terrena sectatur. Ea eLep. itos
C Ap. XXX. Ab Apostolis, eorumque successoribus nou
mus constitutum , criminationes aduersus
doctores non debere suscipi, nec peregrina iudicia fieri, nec quemquam alterius iudicis, quam sui sententia debere constringi ; caput enim Ecclesiae Christus est; Christi autem vicarissa ccrdotes sunt, qui vice Christi legatione iunguntur in Ecclesia, dcc. Euseb. epist. 3 in
Cap. XXXI. Vna cum omnibus Apostolicae subiecti, regulae sancimus , ne quisquam dc inceps Christianorum Episcopis nocere praesumat; cum de Doctor gentium idipsum prohibeat, dicens: Seniorcin ne increpaveris, sed obsecra ut patrem, dcc. Iul. epistola I. ante mo
Criminatores aduersus doctoremnemo re cipiat. XU.iij. F. unicespranc
Omnes qui aduersus patres armantur, Ut pactum inuasores , de mactatores infames esse censemus. Pelagri v. itan .
CAν XXXIV. Non sunt consentiendi, sed reprobandi qui
C p. XXXV. Praedicator omnipotentis Dom in i A posto
lus dicit: Seniorem ne increpaveris. Sed haec eius regula :n eo seruanda est , cum culpa senioris Exemplo suo non trahit ad interitum corda inmotum. Vbi autem senior iunioribus cxemplum ad interitum praebet, ibi adstricta increpatione seriendus est. Nam scriptum est: Laqueus iuuenum omnes vos : dc rursus propheta dicit.: Et peccator centum annorum maledictus est. Greg.t. 7. in . i. g. I. Irimari: E-ti c. Carasita.
Accusationes aduersus doctorem nemo su incipiat: quia non potest humano condemnati examine, quem Deus iudicio suo reseruauit. Hadrian. ad Frisi. Mediom.ca 67. CapitI7.c.
Epis opus accusatores fratrum excommuianicet, de ii emendauerint vitium, recipiat eos ad communionem, non ad clerum. Carrh.ις.c. Π, sir. t. q. c. I .
De admonitione caritatis ante accusa tioncm. Tit. II.
Vide lib. xxix. tit. vi. quibas ad '
CAPUT I. Si quis Episcopus ab illis accusatoribuς qui
recipiendi sunt , fuerit accusatus : postquam ipse ab eis caritatiue conuentus tuerit, ut ipsam caussam emendare debeat, re camcorrigere noluerit 1 non olim , scd tunc ad iam mos Primates caussa eius canonice defe-aatur, dcc. Foetix, illa ag/nta Fri ..tZist. 2. inprane. Hadrian. ea. ad 286. t Medum. Sur. h. I. I. c. i74. Iu/par. c. 292. uni sit . sec. 88. pii I. 7 LIA in adiCAr. II. si quis aduersus Episcopum caussam habu rit, non prius alios Episcopos adeat , ut eum accuset , quam familiariter ei suam indicet querelam ι da ab eo, aut iustam emendationem , aut rationabilem percipiat excusationem, ipsa nos instruente veritate : Si peccaucrit in te frater tuus, vade , dc corripe eum inter te de ipsum solum: si te audierit, lucratus eris fratrem tuum, si autem te non audierit , adhibe tecum adhuc unum , vel duos, ve in ore duorum, vel trium siet omne verbum.
Quod si non audierit eos, dic Ecclesiae, id est, accusa eum publice, de non prius i Be reliqua. Si quis Episcopum post haec elegerit accusare, si immis Primatibus Episcoporum suam indicet caussam, de non lacn latibus qui magis ad pacem , quam ad iudicium eos reuocent; ut caritas in omnibus dc ab omnibus custodiatur, Sec. Farti 1. iubar. Rom. F. 1 r. z. ct DC, p. III. Apoitoli statuerunt ne facile commouerentur , aut lacerarentur, vel accusarent m co
lumnae sanctae Dei Ecclesiae, qui Apostoli, de
successores eorum non immerito dicuntur. Sed sit quis aduersus eos, vel Ecclesiae corum commotus fuerit, aut caussas habuerit, prius Dist. s.
38쪽
ad eos recurrat caritatis studio , ut familiari
colloquio commoniti ea sanent, quae fananda sunt , & caritatiue emendent, quae iuste emendanda agnouerint. Si autem aliqui eos, priusquam hoc egerint, lacerare , accusare, aut infestare praesumpserint, ex commvnlccntur i lc minime absoluantur, antequam per satisfactionem condignam egerint poenitentiam. Anactet. epis. 2. Fostprinci p. I uo ob. q. tu. F c p. hyan . orpar. S. cap. 2 8. decreti,τιδε Hadrian. ad visu. Meuiam. cap. L. c Uuul. m. s. p. as . o lib. 7. OZ. 337. in ad uis. Anselm. ι .
De his clericis, de laicis , qui Episcopos,
vel reliquos sacerdotes, prius tam ad Primates corum, quam ad reliquos accusant iudices , quam auribus eorum , a quibus se laesos existimant, inculcant, ut ab eis, autius suum , aut iustam recipiant apologiam :pereundem ait Dominus Prophetam : Audi domus Iliael, &domus Regis ausculta quia vobis iudicium est: quoniam laqueus facti estis speculationi, de rete expansum super Thabor,&c. Acix. epist. 1.postprivc. C R. v. Neque aliquis eorum i verum 3 aut Ecclesiarum actorum , vel defensorum ad aliquos prius accusari debet , quam ipsi caritatiuebis, aut ter, ab eis , qui se laesos existimant, vel eos , pro aliquibus erratibus corripere cupiunt, conueniantur: ut ab eis , aut familiarem emendationem , aut iustam percipiant excusationem. Quod qui praesumpserit, liminibus arceatur ecclesiae usque ad condignam satisfactionero. Π b. eps i. pas
Cap. VI. Si erga Episcopum, vel actores eeclesia
quisquam caussam habuerit, eos cum caritate mansuete conueniat, ut ab eis Vulnus, un-dre agitur, recte sanetur, aut ipse, si secus egerit, accusator , excommunicetur. Ex cocti.
De Indice, coram quo fieri debet
Ne minor de maiori iudicet. Tit. IV.
Ne clerici coram Regibus , aut alit
IEmo clericum quemlibet in publico ei minet, nisi in Ecclesia. Silaor. in I
Cλν. II. Neque ab Augusto, neque ab omni clere, neque a Regibus, neque a populo iudex iudi
ante mea. qui adaer. Haud dubium quin Ecclesiasticus. C Α h. III. Relatum est, quod quidam sinuli Christi, it eiusque tantiae Ecclesiae insidiatores, sacerdo tes Dei ad iudices publicos accusare praesumant i cum magis Apostolus Christianorum caussas ad Ecclesias deserri, ec ibidem terminari praecipiat, &c. Alex. σύ. i. in trincip- Anseli ob. 2. cap. 3I. Capital. hb. 7. ccp. IIS.CΑν. IV. Nemo unquam Episcopum apud iudices v. o. i. .rsaeculares, aut alios clericos accusare praesu- 1. mat. caius epist. i. cap. i. O 2: obb. q. tu. 7. V. M.flauor. t os . M. c. s.
C , p. V. Manifestius approbatur, Alexandrinum Petrum per Impetialem tantummodo sentcnia. etiam nullo modo potuisse prorsus absolui, &c. Quo more, quo ritu Alexandrinus Petrus praetenditur absolutus, cum nec a Pontificibus legitime, & Ecclesiasticis egibus fuerit expeditus, nec a saeculari potestate potuerit praeter Ecclesiae itamitem prorsus absolui Gelas in uino de anathematis v nculo , ame f
teratore , se de eius ministris in vel secundum cuius synodi formam , Alexandrinum Ioannem de Eesesa, cui ordinctus fuerat, expulerunt qui nullis caussis euidentibus,
nec ante conuinei , nec postea prouocans, etiam in iudicio competenti potuit accusari. Quod si dicunt ι Imperator hoc fecit, hoc ipsum quibus canonibus, quibus regulis eli
39쪽
praeceptum Cur huic tam prauo facto consensit Acacius i cum auctoritas diurna dicat Rem. . Non solum, qui faciunt praua , reos esse; sed etiam qui consentiunt iacientibus 3 Quibus canonibus, quibusve regulis Calendio exesu-sus est,uel primi urbium diuersarum Catholi ci sacerdotes t Gelas in commonuerae ad Fausam in mes. CAP. VII. Ds.s6. Principi christiano decuerat suggerere fa- lysi cm cerdotem, maxime cuius familiaritate, de fauore fruebatur : saluam sore de eius iniuria, contumeliaque vindictam,tantum ut Ecclesi sineret Christianus Princeps regulas custodi. 1i: Ad quia noua in utroque Pontifice caussa esset exorta , dc nouam discussionem conse quenter inquireret. de sicut semper esset famina, sacerdotali consilio de sacerdotibus iudicia prouenirent, non a saeculari viderentur qualescumque Pontifices,& si errore, humanitus accidente, non tamen contra religionem Vllatenus excedentes potestate percelli. An haec iusta ratione Principi suggerenda non erant Gl f epis. 6. ad vis F. Dardania. in
CA p. VIII. Cum pellerentur Pontifices Catholici, &e.
cur non adistis Imperatorem cur non Ecclesiae caussam , de sacerdotij miserabilem de colorationem continuatis vocibus defleuistisrallegantes nunquam de Pontificibus nisi Ec clesiam iudicasset non esse humanarum legum de talibus ferre sententiam absque Ecclesiae principaliter constitutis Pontificibus. Obse qui solere Principes Christianos decretis Ec clesae , non suam praeponere potestatem Episcopis caput subdere Principem solitum non de eorum capitibus iudicare GH . pist.
beret nonstrari, qui iudicentur ab aliis, cuin ab ipso Domino magis ipsi sint iudicandi i do quibus ait propheta : Deus stetit in synagoga Deorum, in medio autem Deos discernit. Neque possunt humano condemnati examine, quos Deus suo reseruauit iudicio, de reliqui tal ia, & his similia. H adrian. ad Episcop. M - m. cap. II. Capitul. lib. I. cap. 16yO lib. 7.cap.
si Episcoporum caussae mihi commissorum apud piissimos Dominos aliorum patrociniis disponuntur ; infelix ego in Ecclesia ista quid facio 3 Sed ut Episcopi mei me despiciant. MEcclesiastica quoque testatur historia, quia cum piae memoriae Constantino Principi
scripto oblatae accusationes contra Episcopos fuissent, libellos quidem accepit,&eosdem, qui accusati fuerant, Episcopos conuo. cans, in eorum conspectu libellos, quos acceperat , incendit, dicens: Vos Dii estis a vero Deo constituti. Ite , & inter vos caussas vestras disponite i quia dignum non est , ut nos iudicemus Deos. Ni.M. in epist. ad inita H. Imperi inprisc. ex histiria Etalis E el. Lb. io.
CAp. XII. Hi, quibus tantum humanis rebus, Ac non diuinis praeesse per nussum est, quomodo de iis , Per quos diuina ministrantur , iudicare praesumant, penitus ignoramus , dcc. f Satis euidenter ostcnditur , a saeculati potestate, nec ligari prorsus, nec solui posse Ponti ficem, quem constat a pio Principe Constantino Deum appellatum i nec posse Deum ab hominibus iudicari manifestum est. Sed de Theodosius minor sanctae synodo scribens Ephesinae primae , dicit : Deputatus est igitur Candidianus magnificentissimus comes strenuorum Do mesticorum transire , usque
ad sanctissimam synodum vestram, de in nullo quidem quae faciendae sunt de piis dogma tibus quaestiones , seu potius cxpositiones
communicare : illicitum namque est cum,
qui non sit ex ordine sanctissimorum Episco porum Ecclesiasticis intermisceri tractatibus,&e. uis manifeste repertis apparet, comministrum nostru ira Ignatium per imperialem contra me tefugium ad saeculares iudices ha- l tantummodo sententiam nullo modopotuisse beant : Omnipotenti Deo gratias ago, pecca- Prorsus expelli. Hi I. In vis. ad trui A. Im-tis meis deputo. Hoc tamen breuiter sugge- perat. i n. ro , quia aliquantulum specto,&si ad me venire distulerit, exercere in eo dictrictione in canonicam nullo modo ecisabo. Gre r. lib. .rtzs . epist. D. Consiantina Avulsae. CAp. X. De accusationibus Episcoporum Constantinus Imperator sic ait inter caetera. Vestrae, inquit, accusationes tempus habebunt proprium , id est , diem in agni iudicii, iudicemucro illum , qui tunc suturus est omnibus iudicare. Mihi ergo homini constituto de huiusmodi rebus non licet habere auditorium, sacerdotum scilicet accusantium , dc simulac- M torum, quos minime conuenit tales de-CAp. XIII. De presbyteris, qualescumque sint, vobis, qui laici estis, nec iudicandum est, nec de vita ipsorum quippiam inuestigandum. Vtcel. ascon 2l. Basear. cap. 7 o. Cκν. XIV. Si Iiceat vobis de eriminalibus peccatis aliquem iudicare consulitis. Sed si nemo voluisset peccare , nemo debuisset aliquem iudicare : at postquam peccatur, profecto Sc iudicatur, &c. Non autem vobis licet clerico; iudicare, cum vos magis ab ipsis conueniat iudicari. Nicol. ai cons P. Bulgar. cap. s .
40쪽
CAp. XV. Hec Constantinus Magnus Imp.omnium Regum, de I riticipum sere totius orbis Dominus cui denter intelligens in sancta Nicaena synodo post omnes Episcopos ultimus relidens nullam iudici; tententiam super eos dare praesumpsit; sed illos etiam Deos vocans, non suo debere subesse iudicio, verum se ad illorupendere arbitrium iudicauit. G g. et v. ιι. s.
CAp. XVI. Constantinus Imperator in Nic na synodo nullam in Episcopos . ab ipsis ctiam Episcopis accusationem voluit suscipere, nullumque cotta eos iudicium praesumpsit inferre, dicens: Vos Di 3 estis a vero Deo constituti, ideo non oportet, ut nos homines Deos praesumamus
CAp. X VII Si quis a suo Episcopo depositus presbyter,
Los vel diaconus; aut Episcopus a stynodo, molestet aures imperatoris, ad maiorem Episcoporum synodum conuertatur, Sc quae iusta esse putat, proferat pluribus Episcopis de ab ipsis cxamen, de iudicium expectet. Si vero hoc coli. temnens molestet Imperatorem, nulla venia dignus est, neque defensioni locus est, neque restitutioni. C sntio A. cap. 12. qui straneu.
Clericus, qui de crimine postulatus apud iudicem saecularem se purgat, amittat locum suuria. Orib.copas G. Cararii, j. cap. 9. L.
C p. XIX. - - , Si quis ab imperatore iudiciorum publico-
CAP. XX. rus D si clericus relicto ossicio suo propter districtionem ad taecularem iudicem fortasse co- sugerit ;dcis, ad quem recurrit, solatium ei defensionis impenderit, cum eodem de Ecclesiae communione pellatur. i Agath. cap. 8. Captiui. ob. 6. cap. My ct lib. T. cap. 19O. ιnaudit.
n. s. i. e. Clericus non quemquam praesumat apudii. st 3. saecularem iudicem, Episcopo non permittente, pultare: sit pullatus fuerit, non respondeat,
nec proponat, nec audeat criminale negotium in iudicio saeculati proponere. Agathen. cap. 32. Vormacien . eap. 64. Capitul lib. 6. cap. II1. Iuopar. 6. cap. 3O7. decrer.
CAp. XXII. Nullus clericus de qualibet caussa extragiscussionem Episcopi sui a saeculari iudice iniuriam patiat ut, aut custodiae deputetur.' - Quod si quicumque iudex cuiuscumque cie ricum , absque caussa criminali id est ho micidio, serto, aut maleficio, hoc facere praesumpserit, quamdiu Episcopo loci illius visum fuerit, Ecclesiae liminibus arceatur. Isar son.
Licci reuerend issimi canones, atque cacca tissimae leges de Episcopali audientia in ipso pene Christianitatis principio sententia protulerint: tamen quoniam eadem postposita, humana in sacerdotes Dei grassatur temeritas, ita Vide atriis venerabilium Ecclesiarum violenter abstractos, ergat tulis publicis addicant: censemus, ut Episcopum nullus saecularium fascibus praeditus iure suo contuma citer, ac perperam agens de sancta Ecclesia, cui praeest , trahere audeat : sed si ala quid contentionis aduersus Episcopum potentior persona habuerit, pergat ad Metropolitanum Episcopum, de ei caussas alleget, & ipsius sit potestatis honorabilem Episcopum , de quo agitur, euocare, ut in eius praesentia accusatori respondeat, de appositas sibi actiones extricet. Quod si talis fuerit immanitas caussae, ut eam solus Metropolitanus definire non valeat, advocet secum unum; vel duosCoepi Dcopos. Quod si de ipsis dubietas fuerit, cone liabulum definito die , vel tempore instit trant, in quo uniuersi rite collecti fratris sui re Coepiscopi caussas discutiant, de pro merito,aut iustificent, aut culpent, lec. Hoc decretum a nobis praefixum , qui fuerit audacter transgressus , tam ipse, quam omnes . qui ei consenserint, usque ad generale concilium, anathemate de Ecclesia separentur. Matison.
Quod de Episcopis centui miis , vim obtineat , de in clero, ut neque presbyter , neque diaconus, neque subdiaconus de Ecclesiis trahantur, aut iniuriam aliquam inscio Episcopo eorum patiantur. Sed quidquid quis aduersus eos habuerit, in notitiam Episcopi proprij perducat, de ipse caussam iustitia praeeunte discutiens, animo clericos accusantis satis sa
CAν. XXV. Si Abbates, vel Monachi, aut Agetes mona steriorum patrocinio saeculari utantur, vel ad Principis praesentiam sine Episcopi sui pet- missu, ambulare audeant, a suis Episcopis ex
CAp. XXVI. De clericis adeuntibus Imperatorem , hoc placet modis omnibus obseruare, quod de eis
in sacris canonibus constitutum est. in eunt. c. 2AE,
CAp. XXVII. Costantinus Imperator Episcopis ait: Deus inquit, costituit vos sacerdotes, dc potestatem vobis dedit de nobis quoque iudicandi i de
ideo nos a vobis recte iudicamur, vos autem non potestis ab hominibus iudicari: propter quod Dei solius inter vos expectate iudicium; de vestra iurgia, quaecumque sunt , ad illud diuinum reseruentur cxamen. Vos etenim