Laonici Chalcocondylae Atheniensis, Historiarum libri decem

발행: 1843년

분량: 628페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

αλλὰ και χάριν ειδέναι ξύμπαντας τοὐς τος εχμέτεω μοί-

I . μέν addendum ἔχαιρε vel χάριν ἐδει. 16. θρησκειαν

Eo tempore quo arietes Melitinae admovebantur , nuntiatum 4 si Palaetiti eam in deditionem acceptam esse tunc accedentes Asianorum tircorum duces, precibus fatigarunt regem eiu irem ut singuli ab ipso in suam reducerentur regionem. iioque magis moverent, religionein conuminem et generis propinquitatem, qua ipsum contingerent, praetendebant, addentes se ipsum suae regionis et patrem et patronum elegisse his adiiciebant it cogitaret se propterea Asia esse regem ut mullo modo sineret sui generis omiues, cum nrillas facerent iniurias, a quoquaui contumeliis et iniuriis affici arbitrio autem eius permittebant, poenas datur quascunque iussisset, si contra foedera quid in PalaΣitem commisisse deprehenderentur. Temi- res Palaetiti non indignabatur, quia hactenus strenue res gessisset contra hostes urcicae religionis universi enim orbis nobis noti religio potissimum in duas dividitur partes partim enim Mechmetanae, partim vero Christianae religioni adhaerent reliquae autem religiones, ut inutiles , nec in roguuin admittuntur nec aliquam dignitatem meretitur. Palaait autem iii hi succensabat emi res, propterea quod sortiter pugilaret pro herois Meelimetis religione imo

152쪽

DE REBUS TURCICIS L. II. 103

δύνητα , via τοῖς γεμῶσι, και ἐπιπέμπων ἐσθητα, β η10 το χαριεῖσθαι του 1 αι, Hi fi δὴ νομίζεται τον ἡγεμονίαν της Ἀσίας κατέχουσιν. ο ει πρέσβεις ἀφικήμενοι ἔλεγον τοιάδε. 4μῶς πεμφε βασιλεῶς Ῥήρης, δῶρά τε τὴν)οτον ἐσθῆτα φέροντας σοι, και χάριν εἰδέναι σοι ἔφη ἔτι τοῖς του ρωος πολεμοι μαχῶμενος τους et hi μέγα si,qμετέρους φίλους αἰκίζει . ἀγωνiζὀμενος καὶ τὴν μετέρανδο σπείαν - το ἄμεινον καθιστῆς. δὲ4αὐτη-οι ἔχει sκαλῶς -ος μεrέροις ἀμύνεσσαι πολεμίους, τούς γε φίλους

luitio erat sentetitia ubi autem a plurimis ad se venientibias cognovit eum neutiquam aequitatis esse studiosum, nee eoutentum Asiae regno ore, verum cum esset vehementioris ingenii, ut acile turbini assiiDilaretii , expeditionen contra Syriam et Aegyptum et contra Memphitieum regem eum moliri liis persuasus legatos ad mi item misit, ut eum, si aliquo modo posset, reconciliaret ducibus. misit per manus legatoruin etiam vestem iit inoris est regum Asia. imperium lenentium, munus Palaetiti legati ubi ad Patagitem venerant huiuscemodi orationem tabuerunt. nobis emi res legationis onus imposuit, mittens libi vestem hanc muniis dicetis se tibi gratias agere ingentes, quod herois nostri hostes laguo animo dehellas, tamicos semper acriter dimicando ad maiorem felicitat ei producis, religionisques nostrae negoti lim ligustius constituis decet te prose- et hostea nostros severiter vindicare at amicos et socios nobis coniunctissimos nequaquam inimieos et hostes facere, nee iniuriis Ohrtiere, verum beneficiis eos tibi obnoxios reddere annitaris si enim parum dextre erga tuos affectus ueris, quomodo hostes cum gloria doma-

153쪽

νοντας τῶν σφισι προς την σον ρχην ἐσπεισμένων.

ταύτα ποιῶν ἐκείνω τε χαριῆ, κα τὸ ἐν τῆ Ἀσια γένος μἐἐν τῆ υρωπη χάριν εἰσομένους οὐ διὰ τἀτο. - δέ, παρὰ τάς σονθηκας nεποιημένοιοῖεν, ἐπετράποντο διαιτην τῆ Στου βασιλεῖ εμήρη ες - αν λέγοις π αυτῶν ὴδικῆσθαι τον μεν ου Παιαζήτην διακηκοότα λέγεται των πρέσβεων πῶμεν αλλα ου χαλεπως, ἀροεσθηναι δε μάλα ἐπιεικῶς διὰ τὴν ἐσθῆτα, καἰ ' νασχόμενον ελαν ἐς τους πρέσβεις -αγγείλατε τοίνυν φ μετήρ βασιλεῖ, es εμοιγε ἀγωνιζομένω I

unis τε του ρωος προς τους ἡμῖν πολεμιωτάτους χάριν ναειδείης σύ τε και ι ἐν τῆ σι προς την μετέραν τετρυμμἐνοι θροσκείαν. και σέ τε αντι - τιοὐν μῶν συλλαια βάνειν ἐς το ημέτερον τουτον αγῶνα, στράτευμα τε και χρή

ματα ἐπιπέμποιτα, οὐκ αν δέοι δὴ τοιαύτα μῶν ἐξοροώμενον re

συμβουλευωθαι. ἀφαιρεῖσθαι da πειρώμενος χωραν ην --ταστρεφόμενος τους μοι ἐπιβουλευοντας εχω, πῶς αὐειδεως χάριν μοι, η φησθα ειδέναι ἐσθητα του λοιποῖ πατροε-

λατε et βασιλεῖ τρομετέρου μ' ἐπιπέμπειν ἀντι εαυτομπῶνἐνος και τον τύχην μεινονι ταῶτα ς νηνέχθη παρα 20 P. 55 βασιλια εμῆρην ἐς Σεμαρχάνδον, τεθυμωμένον μεγάλως nἐσθῆτος βρει , Ἀγγελον λέγεται ἐπιπέμψαι ροαγορεύοντω

ptum restituas eum nihil secundum ea quae paetis convenerant, in regnum tuum deliquerint si obtemperaveris, seceris mihi rem gratissimam. necnon Asiam Europamque incolentibus, qui tibi gratias agent imitior ales sin quid contra foectera eos secisse putas, regi Tem irae eius rei iudicium mandarunt, subitur poenas iniuriarum, si quae illorum in te

extant, quascunque imperaverit.' Palatitem memorant caetera non iniquo animo, filiae ab legatis asserebantur, auscultasse verum graviter offenaum esse munere vestis, quam eiu ires miserat hine irritatus in hiincnὲOdn respondisse sertur renuntiato regi vestro, quod mihi emares,

taeenon reliqui qui in Asia degunt, gratias agunt, dum me incunctanter. ut religionem nostram tuear, hostibus impigre opponam, me admodum mirari in primis autem admirationem mihi inseri, dum necuniam et milites reliquaque ad ista certamina necessaria offert, nec tamen in huiuseemodi negotio a partibus nostris stare deprehenditur verum in m hostilia meditatur adimendo regionem quam meo Marte, devictis adversarii, et insidiatoribus meis, in potestatem meam legie possideo. iiomodo igitur mihi gratias habes atque agis, quemadmodui modo verbis declarasti Z porro quod ad vestem attinet regi vestro nuntiate, ne posthac et genere opibusque praestantior huiusmodi munera mittere in animuin inducat.' haec ut relata sunt ad regem Disiligo b Cooste

154쪽

Te inirem Semarchandam , ira graviter necensum serunt vestitus Ontumelia; et statim misit praeconem qui imperaret ne quamprimuin ducibus imperii in restituere dubitet se nim sic decrevisse sin a rem recusarit, se ipsum pro hoste habituriim causam illam disceptavit rex emires, atque talem sententiam dedit, Turcoriana duc siniuriis a Palati te ess assectos prolude se ipsos, dum vita fruatur, haud neglecturum vagos oberrare per Asiam, exiitos regu suo Pala- aites nuntium eum iiiiismodi responso dimisit nisi cum exercitia adversum nos Procedat, precor ut uxorem suani ter repudiatam tandem iterunt assumat' hoc quidem veegit tu contumeliam vecorum.

videlicet te uxorem suam recipere, nisi persuadeatur, quia legem haberat Turei, qua eavetur ut is qui uxorem dimittit dicat se non amplius ipsam in sua admissurum , quasi id factitare haud fas sit, postqvana sibi ad tres splene matrimonium dissidisse dixerit maritus, recusans ad dein matrimonium redire nisi quis ter splene in meditam procedente , dentio dueat ab alio adulterio pollii inin haec tibi nuntius accepit iter ad regein einirem maturavit. aiunt emi ris uxorem admodum in rebus maximis superstitiosam fuisse, nec peruiuine Tentiri ut insesta arma inferret alaziti, viro laude digno, Disiligo b Cooste

155쪽

νον την γυναῖκα αὐτο κελεῖσαι ἐναντιον αυτῆς, παρὰ του

εστ τους πιλνας κα ἐς τὰ ἄλλα τὰ ἐς την ἄλλην πει-2 ρον θνη, πάρξαι πήλεμον ἐκεῖνον ουτε θέμις εγοσα ιην

riui magna cum gloria pro Mechmetis religione contra Christi deinuimicariti verum monuisse regem ut virum lautiam ii iescere patiatur, ne ei negotia taeessat qui non commeriterit ut aliquid mali ab eiusdem religionis consortibiis accipiat. ut nunti iis Tomi ei mandata explanavit, uxorem suam vocavit, nuntiumque eadem, ipsa audiente, recensere iussit. qui cum dicto paruisset et Palazitis mandata exposuisset, aiunt emirem interrogasse rixorem suam, an adhuc iusium esse censeat Patagitem iniuriis errautem illissum taeere et si nee la

te impune ferro. et sau manifestus erat etiamsi ad priorem in elinasset uxor sententiam, bellum insere Palaetiti. sie uim se legi-bia uxori coniunctum esse dicebat, ut testaretve so illius iniuria. vindicaturum, quiequid tamen patiendum foreta uxor autem eo tem Poro tale responsui dedisss dicitur veritia, o rex, quod ille irsurit, taliquo morbo implicitus non amplius ratione recte sevit ir, uotum est cum aliis tum lilii quae modo eius audivi responstitu Prosecto si istum virum uel lius fueris, prudenter fecisse videbe ris eique hoc modo ostendes qualia ipse existens quali viro de' foeda nuutiet hoc quidem tibi perspeetum esso volo, quod conit eum virum, qui pro ootro heroe bella gerit contra Graecos et con Disiligo b Cooste

156쪽

DE REBUS TUMICI L. II. 107

in Σεβ τειαν, και ἐπειτε καθεῖλε την πόλιν ταυτην, τότε Eὸ πρεσβευεσθαι προς Παιαζοτην περί τε των ρομἡνων,

tra alias Epiri gentes, bellum suscipere haud quaquam fas esse duxero si mihi stulto II ludit, non arbitror iustum esse ut eas Outumelias inultas abire sinamus proinde hellu in viro illi iudicito, nec tamen ipse pugnaturus verum si eius urbein Sebastiam dirueris, satis cum ultus fueris propter urbem Melitinet Euphrati impositam et propter duces, qui apud nos aetatem agunt. His in istum modum peractis arma cepit bellum gesturus cum Palaeste, quem sua sponte ad bellum provocabat quidam perhibent semirem transit Melitive euisse Sebastiana et postquam eam umbem subegisset lesatos misisse ad Palaetitovi, petitu in ut ducibus regionem restituere iisdem mandavit ut butyrum et leutoria flagitarenti postulabatur butyri tantuin quantum duo milia camelorum serre possent praeterea petebantur tentoriorum pileatorum , cuiusmodi utuntur pastores , duo milia ad liae volebat ut per innia templa quae essent in regione aia2itis, rex publice pronuntiaretur. filium PalaEitis in auia ianuis imorari cupiebat. liis addebat ut in regionem suam emiris nuntiatu admitteret eoque solo uteretur. Reptem istas petitiones, Sebastia apia Pata iti obtulit Palaeti te his aviter accensus tu ait Tem iri quae aute de uxor eius recensui-

157쪽

σιν αὐτης γένηται, εστ μ' κεανον ἐλαυνοντα τον περ τὼς μακλείους στηλας, ἐνθα ἐπυλτο πορθμὰν ἁ βραχυτατον διειργειν την τε υρώπην και ιβυον, θεν ἐς την ιβw Περαι μέντ και ταυτην της οἰκουμένης μοῖράν οι παγομέ-Dνω, in οἴκου εντευθεν κομίζεσθαι. ταυτα μέντοι εμερης ἐπελει τε μεγάλα και ἐς τέχην μαλλον τοι πο θεο δεδμήνην ἀφορῶντα Παιαζήτης δε ρα ἐλογιζετο ἐπιοντα μυ- νεσθαι, nό et των παλαιῶν συμβαλλόμενος, ουδέποτε

της γε Ευρώπ ς οι της Ἀσίας βασιλεῖς - τοῖς πρόσθεν κοό

νοις περιγένοιντο πώποτε, αλλῶ και ἄρμημένους εni την Ἀσίαν Hii τε βασιλε ἀφηρησθαι τους της Ἀσίας γουμένους του- τα διασκοπούμενος μέγα τε φρενει, και ἐύετο εν βραχε πο

λέμω μα καθαιρήσειν την εμήρεω βασιλείαν.

V. 45 Eνταμ δε γενομένω μοι, και τον επι Ιαιαζήτη Πρού- P. 57 τον τε και δευτέρα ελασιν in ρεω βασιλέως κατ τουτοντο χρῶ ν γενομένην διασκοπουμέντ επηει λογίζεσθαι ς ἐπὶ μέγα ἀφίκοιτο δυνάμεως τα των Tovρκων πράγματα, παρέχοιτ' αν εις τον σπέραν ἀναστρέφεσθαι γνούτω παρα- χρομα πιδιδόντος ἀνεκόπτετ vn Tm ρεω βασιλέως. υτε

γαρ ν δίχα γενομένης της βασιλείας -ουμανίδων καitani διαφορὰν σφίσι καθισταμένων φθείρετο Q ἁλλήλων τα

mus explicari. Tenaires itaque arreptis armis contra Palaaltem aniano agitabat eius regionem in Asia sui iuris sacere et exinde in Europam transgredi nec prius redeundi erat antinus quam limites Dis attigisset, progrediendo usque ad Oceanum , qui est prope nereulis

columnas ibi enim esse traiectum maris angiistissimiam accePerat, distinguentem Europam a Libya hinc igitis in Africam traiismit tere decreverat, qua in dicionem recepta domum tum demum remeare statuerat haec nidem emiros animo volvebat verum Postulabant maiorem fortunam quam emit a deo concessa foret Palazites vero in spem erectus erat, se saetio victurum emi rem hostili animo accedentem spem istam aciebat oniectatra, quam ab antiquis iacebat temporibus, quae eonfirmabat Asianos reges unquain quivisse devincere Europam, verum Europae homines in Asiam progressos rege in suis Principatibus spoliasse hae auinio feci in versans ingentes coneipiebat spiritus tauquam brevissimo bello etiam emiris regnum dis

iecturus.

Crim ii iis ali formonis serie sim tractus, cogitemque primam et secundam emiris regis expedition in nec non mala quae is isteniporibus contigere, cogitatio subit ii reoru in res incredibile lucrementum assu inere potuisse, si versus Occidentem re cupientes nitu

158쪽

DE REBUS TURCICIS L. II. 109

riarματα αυτῶν, λεθρον μέγιστον δ' των μνῆμη πώποτεωνεγκῶντα ῶς μετ την τελευτην του Παιαζητεω συνηνέχθη-λθαι ἐς τους παιδας, αλληλοις διαφερομήνους, και τηνώραν α' αλληλων δοουμένην ξυμφορὰν τω γένει επινεύσαι Biis ν δ βαρυτάτον και χαλεπωτάτην νυν δε ἐς περφυῶἐνναμιν ἀφικόμενος n του θεο ἐγένετο Παιαζήτη σωφρονισθῆναι, ἄστε ni την βασιλείαν μεγάλα φρονεῖν.Dθεν βασιλεὼς εμ ρης ορμώμενος ne τἀ της Ἀσίας αφικετο πράγματα καὶ ni την της Σεμαρχάνδης βασιλειαν κατεστο, ηδε αν μοι διεζιὀντι ἐπιδηλα γένοιτο. λέγεται μεν πολλαχῆ τουτον ἀπ' ελαχιστο ορμώμενον κατῶ τον Ἀσίαν ἐπι θα χωρῆσαι δυνάμεως.

inanidarum arsisset et mutuis discordiis ipsi inter se concertassent, in adeo grave exitium res vergere potuissent, ut eontigisse constat desonet Palaeste, cum eius filii foede inter se contenderent regionemque invicem vastarent; unde maximam et gravissimam Tureorum genti calamitatem invexere nune autem eum ad augustissimam dignitatem a deo Palazites fuerit evectus, contigit ut aliquantillum molestiarum experiretur, quo magis tandem modestiae memor esset. Propterea enim ad Asiae regnum emersit rex emi res et Semarinandae regno potitus est. ita singula ut evenerunt, me commemorante accipietis fama est hune virum ab minimis et perobscuris

principiis prosectum, magnani sibi potentiam in Asia peperisse.

159쪽

Α ΤΗΕNIENSIS

HISTORIAR BM

DE ORIGINE AC REBUS GEMIS TUMOR

Τomiris expeditio prima adversus Sebastiam Cappadociae urbem opu

lentam suscepta est naui eum accepisset Patagitem parum Pacato esse animo erga duces Asiae , Turcorum genere natos, ne voluisse eum his in gratiam redire, postquam eos omnes siris fortunia x pratisset praeterea cum saepius legatis missis nihil aequi impetrare posset, verum audiret istum usque eontuinetia sonare, hara eran-erandum ratus hello Sebastiam adortus es primordia autem re iDjsiligo b Cooste

160쪽

uρχην πάροδος, και ς τον με πολεμων τ δε και an ενδόμενος δέει τῶ ἀμφ αυτὸν ξύμπασαν πηγάγετο αττου την Ἀσίαν. δε αυτ ξυμβονοι πυθόμεθα. P. 59Ουτος με δ ο εμερης ἐγένετο πατρος Σαγγάλεω, αμ δρος διώτου, ς με τε η γετο την γυναῖκα αυτου, λέγε ται ξυμβῆναι αὐτ τοιῶνδε ως ἐγένετο - ρης την τε της πόλεως φορβην πιτετραμμένος ιπποφορβής τε ν και τοῖς τε περ αοτὰ δ' τα χωρια τὰς φορβὰς πινεμομένοις συνιών τε και διαλεγὀμενος συνέθετο αυτοῖς, ῶς π κλοπῆς σφισιν, ηὐδένωνται, χρημειων κτῆσιν ποιησόμενοι ἐπ ἄλλον Γωσι

χωραν ' και δεινὰς κλέπτειν γενόμενος Innoυς τε και no-

πια και προβάτων πλῆθος ἐδηδοκέναι. ουδεν γιὲς ηὐαυ- του τὰ παράπαν. και ποτε ἐπι μάνδραν λέγεται ἀναβηναι, και ὀφθέντα no των δεσποτῶν του οἴκου αλλεσθαι δο αλμα IIri μέγιστον cin του τειχον της μάνδρας την γην τά τε γαρ υποζύγια και τὴν ἐν τῆδε τη χῶρα περιβάλλεται τει- χει ἀς μέγιστα ει ναι και μ' ἀναβονα εέπετη. ς ει λα- το, πιτριβῆναι τε αυτ τον πόδα , και χωλὸν γενέσει τὸ cin τοὐλ λέγεται μεν ον ς μαχόμενον πλη γηνοί τε τον Naia και χωλευοντα διαγενέσθαι, ἐντεῖθεν. μάχης ει νε-

hae erant, ut hellum g rens Palaaitem domaret reliquos Beo metu pereulsos in dicionem redigeret, nec prius bello abstineret quain totius Asiae dominium aequisivisset quae quidem omnia accidisso e

IIte Tomi res sui filius Sangatis viri privatam vitam agentis evi. ubi duxit uxorem, tale quid accidisse comperimus. Temire eum esset adultus iamque per aetatem isti mei idoneus Oret, deserentibus oppidanis oppidanorum qitorii curam nactus ea tanilem ineolloquium veniens eum reliquis istius digionis pastoribus, effecit ut inter se coniurarent se velle furiis colligere opes et demda ad aliam eonfugere regionem. Tem ire eum furandi foret peritissimus, plurimos eqHos et iumentorum oviumque multitiidinem immensain actus est neque quicquam integri aut satis sani in isto homine erat. runt eum quondam, ut pecoris stabulum intrare posset, conscendisse murum animadvertentemque se esse visum a patresamilias, desiliissa in terram solent enim homines in ista regione iumenta et pecora muris ei reiimilaro altissimis, quae dissiduite aseendi possint), quo eas fregisse crus , et hinc laudicationem contraxisse nec desunt qui perhibeant eum sortiter pugnam eientem, vitinere in pedem ameepto, claudicare coepisse. praelio autem laeto eum finimais profo- Dissiligo b Vc oste

SEARCH

MENU NAVIGATION