장음표시 사용
11쪽
di is in a siti t. cor enim, ait solum locum occupat, qui primi.ωὸ deceat. lociis otnniu nobilior est reliquis tutior, - & ad distribuendum ad omnes partes corporis , ex aequo
nutrimentum accomodatior; huiusimodi autem in locus. medius in corpore, quem cor inm occupat. Iecur vero. in dextra corporis parte iacet,&oppositum habet sibili 'NMIM . 1 nem, qui videtur eadem sere facultate esse ornatus, ut duo
pritius principes appareant esse quam viam. Atqui praestat.' unicum dumtaxat me prsncipem l quod argumentum etiai a se velet in communi, cor .s. omnium facultatum nostri cor. . m stiri poris eo promptuarium, v insta videbimus . Rursus cor' ' apertissimus uidetur esse fons sanguinis, quum in eius d Tiro vetriculo extra venas redundet amplus cinguinis gurges , P in iecore non apparet ; immo totus sanguis, qui
haepate est, in uenis continetur. hoc enim argumentu euiudentissime ostendit, cor, non iecur esse sanguinis initium. . Arist. ah himur, α nutritoriae facultatis erit orizo. Praeterea. Corpamentum . primum generatur in factus formatione, de ultimum est ιν moritur , igitur est principium sanguinis, di consequenter nutritoriae facultatis, & non iecur, quod sanὶ argumentum s . Ani'. ar iqniores pleri'ue pro Achille habent aduersus Medicos . oum vim . Adhuc Arist. instat cor est fons assectuum omnium .s. irae. timoris imiserieordiae, spei laetitiae, mestitiae,& aliorum; id cum verum sit, sequitur, sanguinis esse principium; quod sic deducitur, quoniam assectus hi sunt motus quidam san. girinis recipientis se modo ad partes extimas, modo ad imtimas corporis . luti, in ira rubore, genas assici obstru . musr In timore vero eas pallore qnodam detineri vid mus. constat ex his, cor sanguinis esse principium non i o. Arist. Demonstremus modo secundam argumenti primi omentum . partem s.cor esse, dc venarum principium, quod inae costat, cum nulla vena transit per eordis corpus, sicutifacit. per hepatis corpus; sed dumtaxat emergunt ab eius extima superficie, quod patet ex eius substantia. ex qua cinati non soluminitium esse, sed partem etiam venarum: nam med corpis pars densa est. concaua, di sanguine plen- , 7. arru.m xe Venae magnae caput esse videatur Cum. itaque probata Aria ex. - sit utraque minoris pars Argumenti, primo loco allatiis Μ r. validis compertum iam est, cor esse principium facultatis ii xvr
12쪽
validissima asserri potest hoc modo i Cor est sens ealoris . ergo est principium facultatis naturalis, praesertim nutritoriae. FacilE deducitur haec consequentia , quia nutritio
celebratur concoctione ν concoctio autem celebratur cal
re . Urget Galeuum in hac re Auermes: nam par te o Galene, cor est principium facultatis vitaIis, sed facultas vit lis nihil aliu d est, quam facultas naturalis, ergo facultatis naturalis est principium Cor. Deducitur hoc ex libro a. de anima . Viveremnque aut latius sumitur, aut praestius Si latius, nutriri, sentire, mouere, intelligere, vivere est ιSi praestius desumitur,ipsum vivere, nutriri tantum dicitur. Cum igitur cor principium sit facultatis vitalis si uitam latius usurpes) sic omniu facultatum cor erit principium. Si praestius, salte naturalis facultatis erit origo. hinc itaq; sequitur , corant naturalis facultatis esse principium, aut principium uon esse, quod est contra Galenum, & Pla. qui omnino ipsum principium esse, voluerunt. nobilissimum. Sed cum dicant, facultatis vitalis esse principium, di non detur huitismodi facultas distincta a vegetativa, patet cor non esse principium. At quia haec videbuntur deprompta ex Ati. officinarat fortasse Galeno suspecta esse possint,nititur alia via astruere Aucri propositu. Vult Gal. viseph vi s. arris mensum est) tres esse facultates. naturalem. dc uimalem. In- ta ex Auenstat modo Auer. hoc supposito γ facultas vitalis non est :tertia facultas ab aliis distincta, ergo aut cor non est primcipium facultatis alicuius, aut omnium. Quod vero non sint distinctae istae facultates,patet ex actionibus,ma quaeq; facultas producit proprias actioneh. videmus enim a facultate naaurali peruenire generationem,nutritionem, & cautionem. Ab animali sensum,& motum. Ab hac vitali nulla prodit actio . Dicet Gal. hinc vivere ipsam prodire. Sed respondit Auero quousque nauimur, eo .vsque vivimus, ecquousque vivimus, eo usque nutrimur, ergo a se inuicem seiungi haud queunt. Dicet Gal. actionem pussatilem non esse propriam actionem cordis ab alijssque distinctam. Sed Auer. huic satisfaciet dicens , hune essit: motum localemra ideo sub animali faciutate contineri . Quod si iterum G i ostet, motum hunc cordis dicitodia motu animali, quia hic volantarius animalis .f. ille vero cordis motas pulli
iis, nobis et Miamin. lebretur , 9--ος, si pulsus
13쪽
ata pro Aristo. Moas pullus η'n j motus animalis, salte notu exit natura sis, quod iacilς constet nam eodem mori, merceatur; iam seculta es partibus corporis uasixae,ux atyr tirix , retentri ιει expultrix fibris obduci At in corde latetur Gal. mct in libris de usu partium , esse omne genus fibrarum , quas a. lib. de temp.comparat fibris membrorum naturaliumMOAE autem fibris musculorum. Constat igitur,pulsum esse moritum naturalem , quod adhuc facile deducitur per Galen. Vult nanq; Gn. iacultates illas iam dictas esse naturales . quia seruiu it uritioni; pulsus igitur isti naturales, quia
se nutritioni ipsit seruiunt : Nam ex horum motu consesust ut calor sordis a calor autem .dissunditur ad omnia membra, ut nutrimentum e coquere possit, sicilli, Se nos ire materia de pultibus hoc ipsum latius explicauimus. Hinc liquido patet, cor aut nullius facultatis esse principium, aut naturalis. Rursus Arist. lnstat ad idem ostendendimucor est principium reliquarum facultatum , ergo, & natu ratis : deducitur; quia in administratione serum publicara bene se habent : cum omnia. ad unum reserantur; & ideo lis, politicorum. Regnum reliquis omnibus ciuitatumgabςrnationibus anteponit , tanquam primum, & diuinita simum , & eodem libro laudat Homericum .illud. Non Ciaso bonum quod plures regantia Poeterea argumentatur Aristo. Connullum vitium sqbit, ergo est totius principium ;nam sit aliquo vitio laboraret, totumltcorpus assiceliu . LVnde nullum animal interire potest, quin ipsum, male a assiciatux L l: Hae duo postremae argumenta isserunt, bra non tantum Cor .esse principium facultatis' natu . 'Dii valis, sed etiam resiquarum omnium quanquam .: t.
vii primum argumentum id supponat; confici ta ir
' men postiuratio ad omnes facultates per- olgae mi uestinendi, nulla factae suppositione hoc ira . pacto, Vnum dumtaxat debet esse princepsin ciuitatibus, ergo & mi d
14쪽
-secundum Caput, in quo declaratur positio Galam, Nureis Hinocratis, Medicorumque aborum probatorum q
Ax rus is xx το Libro de decres 9;ψ- ipo m de Platonis nihil aliud stirpse quae H l. quae ad hanc quaestionem attinebatit: fatetur ζο . I tamen ipse eo libri, tibi, licere sibi assebes uidentibus indiciis, Ze a rei natura sumptis
demonstrare,iecur esse huiusmodi facultatis tritoris initium; flauri antea demonstrauerat, cerebrum esse fontem saeuitatis animalis , & cor vitalis . Licebat e
vim id ex anatome explicari; nam pridicisa triaria, pars a corde remotior ii pullar amplius': contuficta V. b cὀt dii, adhuc pulsat , quod est signum apertissimnestem hanc arteriis a corde communicari. Ideni di as: ny. uos praecisos indicare sensum videlicet, ac mo um os cerebro oriri. At in ieeore hullum huiusmodi iuditisive nari possutinas. Praeterea laeso cerebro,& corde statim obudunttir actiones emanantes ab his in reliquu eo piis. Si II datur vero iecur,non statim apparet haec noxa in niuersis corpore: sunt tamen, ix sitae demonstrarioties in hac quoq facultate, di eodem modo pso editur Gal. qud Ari. AEGrens. Quod sanguinis, & venarum initium est, faculiati, turalis quoque est initium, & sic in hac maiori propositatione Ara. & Galenus conueniunt. In minori vero proposition discrepant: nam GaI. subdit Iecur sanguis, di vena rum principium est . ergo Iecur facestatis naturalis est inin I Cat. α'. Uproyandum sumit Gal. hoc praenuntiatum aduer Am: ς dein lib. 6. de dec. alteratum semper transit i n natu-Vide' efiim,eibum ponim in ventri- culo alterata in vetriculi naturam transire; q ui ppe cum in addum quedam cremorem conuertantur;quia & tunice v triculi albae sunt. Sic sanguis in mammillis in hac conuerti. mr: quippe cum assimi ictur carnibus gladulosis a quibus
fri incrassati sumat; nihil diaeret a carne hπatis.
15쪽
recur igitur author est languinis,& no cor.hoc itaque argumento Ostensum est, primam partem minoris propositionis argumenti esse νςrami: nam de secunda minoris partex. auuriis infra dicemus ex Galeno. Aliam affert demonstrationem tum evitiis smiis imam in eodem libro sexto de decretis,qua tim-tisti,nticia a d i stribut ion i s: nam id quod facultatis ii ε. inrclis'principium, necesse est, ut generet materiam, qua totum corpusuutriatur,eamque felice ad singulas partes expellat Huic veluti maiori addit minoraem Galenus sed iecur hoe solum praestare potest, non cor, igitur iecur huiusmodi facultatis naturalis principium est; non cor Ampumenti huius minor deducitur tacite; quia cor nulla alia
ex vi extrudit sanguinem contentum in dextro ventriculo eius, quam per verum arterialem in pulmones. Per venam autem cauam nihil potest extrudere, cum obstruatur o,
dextri ventriculi cordis a tribus illis membranis, quae a parte extrinseca in intrinsecam aperiuntur a sanguine inmfluente ideo a iecore ad dextrum c0rdis ventricula
sangui confluit uberrime per ,enani cauam; sed a dextro
cordis venniculo per eandem venam nihil potestobstruero Verum cum haec venaporrigatur, & divarietetur per totum colpus, destratque sanguipem ad singulas partes nutriendas, quae sunt sub septo transuerso, A multas alia, quae su-
era septum sunt; hauriat vero hunc sanguinem a iecore,noa cnrde, dicendum est necessario, hepar singuinis nutrientis corpus sontem esse praecipuum. Et quoniam in hac d monstratione magna est vis hic aliqua; tulum insistendum i cst nam deprahendetur quaedam confugia Turis ani esse v nistinia, sini cum .videret, haud posse negari Chylum in Tini ni et hepate conuerti in sanguinem ; deinde extrudi per venam
Oa vana. Catiam ad dextrum cordis ventriculum; consessus est, in
hepate quidem gigni sanguinem, sed non plene elaborari,
'ac perfici; cum id incorae consequatur. Confutatur haec responsio ex hac Gal. demonstratione:patet enim, hoc sanguine totum fere corpus nutriri. Vnde sic concluditur, si hepar generat sanguinem aptum ad nutriendum, ergo semquitur, principium esse nutrixoriae iacultatis. subterfugie terum Turi sinus vim huius arsumenti, quod sanὰ euitare non poterat, & ait, hoc sanguine nutriri partes infra sep - tum transuersum, quae cum ignobiliores sint sup ira bu
16쪽
partibus; mirum non est, si sanguine impuro nutriantur. At partes superiores, ut pote nobiliores nutriuntur sanguine in corde depurato. haec ρ ga priore ignomiosior est. Nam quaero, quae nam partes sint istae inferiores di prodiit dubio sunt carnes , pinguedo,6ssa, nerui, & consimiles
aliae partes, quarum ima quaeque proprio uendiget,& peculiari nutriuiento. Eaede sunt etiam i n partibus superioribus , & eodem genere nutrimenti oblectantur. Quare ossa ubicunque fuerint, parte terrestri, & crassioribuli sanguinis stuuntur; carnes vero humidiori, & tenuiori. Sed, &illud falsis vest , quod patres silae insta diasta ina hoc
sanguine nutriantur di cum vena caua . antequam in cor inseratur , surculum a se demictat ad alendas octo costas inferiores thoracis, ut scrip fit Cal. lib. 2. da ratione victu in morbis acutis. Praeterea venae iugulares sortasse redum dant sanguine venae cauae, ante quam cor ingrediatur. Sed ut cunque sit, demus omnia Turi sano, sequitur, ad huc sanguinem hunc persectilinesse, & aptum ad nutriendum partes etiam superiores. quod inde pateti quia si simul conseras sanguinem venae cauae, ubi ab hepate emisit, & sangui nem contentum in dextro cordis ventriculo tam similes si bi inuicem erunt, quam similem est ovum ovo, ut ne tan tillum quidem discrimen appareat, quod inde etiam constat ; quia sanguis in hepate depuratus est ab omnibus suis excrementis ita, ut in nulla amplius corporis parte ab aliquo purgetur excremento. His, & aliis rationibus adductis a Gal. libro nuper citato percutitur Turisani pertin cia ,ec id etiam apparet, non esse iecur ministrum, qui praeparet cordi materiam .sed dominum, principium, ac
verum sanguinis authohem. Quod eo argumento ostendietur: nam constat, partes eas, quae alteri membro materia praeparant, semper eam ad id membrum solum trafiniri
re no ad aliud quod piam, Veluti pulmones Praeparant a rem ipsi cordi: Vnde hunc aerem in solum cor immittunt rursus praeparat ventrieulus Chylum hepati; in solum ii par Chylus trasmittitur. Praeterea praeparant vasa semin liasanguinem ipsis testibus pro semine intestes; igitur sinios desiluit haec materia.si itaque, & iecur sanguinem c di praepararet tanquam minister, cogeretur necessario i tum enim in cor infundere ue at sum magnam cius porei
17쪽
nem aliorsum derivet; patet, ipsum iecur principem 'esse, de authorem huiusmodi actionissanguificae, non ministruac seruum. Quiim vina horum argu mentorum consideraret aua Amrr. Auerta in illa sua pule,rruna paraphrasi n hanc vepit senob arg. Gal. tentiam post multas tergiu sationes, quae non admodum videtur adueris ipsi Cal. languinem videlicet ab hepam . manantem esse nutrimenti m*teriam cui formam largiatur sanguis profluens a sinistro cordis ventriculo: unde sic ait ad verbum sanguis arteriarum ad membra veniens concoquit sanguinem venarum in eis exis tentem,& illi praestat λrmam Satis ibi csis concinum put rex Gal. si hepar matςriam nutrimetati generare concedaturi vult enim eo. quλrto caput bri allegati quod materiam pro unitierso cor Pore nia riundo generat lacuit xis nutritorix esse .initium, nec unquam affereret Gai ipsum hepar & materiam, & λ mam tradere nutri mento: quis enim sit adeo sensu S expers qui asserat, hepar gignere sanguinem aptum ad ossa nutric da. & huic eidem sangitim,mrmam ossis exhiberi e distribuit, itaque iecur materi , ex hac imateria membra Omnia alliciqnt, quod sibi familiare est, idque alterant, atq; in propriam substanxiam conuertunt,unde sunt membra apsa, quae formam exhibent f cuui ossa osti' serio m la.Iguinis praebeant , eundena nerui in neruum transformcntly c ro in cariarm ; conccssit. giuar Averr. veritatiS :inoactus Gai quod vi concedere nolebat. Quoa vero languiS wrialis .rmam exhibeat nutrimento ut voluit longe δ raetione alienum est : nam si hoc verym sis , in unamdem sermam perpetuo nutrime9tum conuerr et . hi ς' in varias formas conuertatur , pro ut variae sun . corporis nostri particuli clarum est cum Gal. formam nil imenaeo ipsia propria cuiusq; membri temperie communicar Sed de hacte dicemus paula post in consutatione argum torum Aristin eo argumentu, quod sumpsit a cordi, calore. Ea & altera Gal. ratio , quodi licet concd
datur Peri venuam com sanguinem a corde in . Om-nes corporis p/rte, tr-nsfundis hoc tamen m*gno non cM-ret incommodo, quod videlicet per quam viam sanguis ip elaboratus, ac imperfectus abi hepatu in cor influit , per - eandem persectus i , atque elaboratus in uniuersum cor-pus emediatur. OG Ranque natura. Prorita, .c sinitu π
18쪽
vias materiae rudi , atque impolitae, & materiae ram absoluta : per venas portardesertur rudis sanguis ad iecur per cauam venam ; deinde magis elaboratus diitribuitur ab arteria veniaIi; spiritus tinpurus in cor ingreditur per arteriam ahorti idem purus egrediturquare si statuenduin sit , cor pro principio nutritionis, aliud vas esset inueniendum praeter venam cauam , ex quo sanguis efflueret; cum vero nullum aliud extet quem vena arterialis in solos pulmones sanguinem importans : negandy m est, sanguinis initium esse cor . sed mirum est, quomodo videatur Galenus hic decretomes suorum oblitus qui libro tertio de lacu Italiabus naturalibus, per quas venas transmissius sit Chylus aventriculo in iecur, per easdem a. iecore in ventriculum
alimentum transmitti; quod fieri posse multis viis atque modis ibi declarati quid igitur impedit &hic, quo minus per uenam cauam sanguis in cor possit influere, & per eandem viam iterum elaboratus e uere Θ Facile solui potest repugnantia haec, quod ventriculus in ieiunio , atque inaedia dumtaxat trahat ab hepate, aliisque temporibus Chylo nutritur, & ideo ratio Galeni aduersus Aristotelem adhuc stat, cum pr sertim aliis rationibus antea dictis sulciatur. Ac ne aliquod subterfugium pertinacibus relinquatur asserentibus, omnino sanguinem in corde elaborari, ac poliri, alteram rationem perscrutemur, qua dogma Galenus tueri possimus . Scribit Calenus libro secundo dedec. sanguignem gigni hocpacto . Chylus inuenis mekraicis primo incipit in Ghguinetis conuerti Secundo in iecore. Tertio in vena caua, in qua iam purus reperitur. idem affirmat Galenus libro quarto de um partium e, his locis 'patet , venas vim habere gignendi sangu senem e quod tamen Galenus diceret, ipsas per se non iacere, sed eam vim ab hepate acquirere: nam quod a se non possint, demonstrat libro sexto de dec. quid modo impedit, quin dicat Aristoteles aut Erasistratus, aut alter quis piam, ainguinem in vena caua absolui, Haborarique ab apsa vena adepta hanc vim a corde, a quo einergit , unde apparebit ,licet in corde ipso sanguis non generetur; hane tame prosectione e corde emanere. Sed hoc subtermoti a sublatum est.Si enim hoc vis e
19쪽
qnam hepati produci; cuius contrarium apparet sensui. Praeterea si hanc vim venis impartiretur, cor impartircituralia arteriis; unde possent, β ipsae sanguinciri illum tenuem, ac spiritalem progignere: Atqui vidcinus hunc sanguinem necessario in sinistro cordis ventriculo ingenerari . Quapropter si etiam alius sanguis a corde perfectionem nai cisceretur, in corde ipso hoc fieri deberet. Statutum itaque, ac dcterminatum sit, sanguinem ab hepate oriri. Hi addo aliud argumenturu desumptum a constitutione, praecipue enim in iecore: nam ibi est vas quod Lystis tellis appellatur, quod sane vas si in cava te coris parte continetur, ex quo vase superfluum expurgatur; nempὸ bilis flaua, cui visceri opponitur ,e directo in sinistra parte corporis aliud viscus, quod est lien, cuius beneficio expurgatur sanguis ab Eltera eius superquitate, scilicet atrabile: quod sane argumentum necessari' concludit ni fallor iecur, authorem: esse sanguinis , .ut in quo sit vas illud, quod sanguinem depurare habet ab uno excremento; liquido igitur prima minoris propositionis pars ostensa est: iecur promptuarium risu sanguinis, non cor. Ad secundam minoris partem probandam δccedamus. Galenus hoc videtur ostendere libo 6. de dec. Hipp. & Plat. hoc pacto, iecur est venarum radicatio, ergo iecur est venarum principium . Facile percipietur argumentum, si quid significet vox haec radicat iab Hipp. usurpata lib. de Alim. explanemur. Est autem rAdi tio pars ea plantarum, aquae cigunt radiceS, caudex. Cum enim coniectum est semen in terram, solqi a se micteIe radices,quae in terram descendunt , I tum cum, qui in arcem assiugit. Per radicet allicit nutrina tum ; pςr truncum succum effundit; ad
tructus prcdpcendos procul dusio radicatio illa plante initium est: maior igitur propositio verissima est; minor
etiam propositio patet ad sensum. Iecur namque emittita se vcnam portae, quae in plurimos ramos diffunditur allicientes alimentum tanquam radices in plantis, emittit rursus tanquam caudice m. IV m c. am: per quarti transesundit nutrimentum in uniuersum corpus . Cum ita tu νςnaruna radicatio sit vernarum: prindipium,S: iecur sit uenarum radicatio; sequitur,decur cilc venarum principium-i sicuti
20쪽
bsicuti etiam cor authore eodem Hipp. radicatio est Arteriarum,& idco arteriarum initium est. Arteria namque vcnalis est, veIuti radix, per quam acrem inspirat conue tendum in animales spiritus. Arteria vero aliorti est veluti
caudex, per quem distribuit eum spiritum ad uniuersum
corpus. Sed quonia vena caua cordi annexa cst non minus,
quam haepati, ut possit apparere, inde cana excriri: ob id
se altero argumento argumentatur .Gal. hoc modo, principium e maius omnibus, quae a principio emergunt, sed vena caua est maior, ubi egreditur ab hepate, quam alibi, ergo in bepate venae cauae princium est. Sed quia a multis
negabatur maior propositio argumenti; nititur Gal. eam comprobare exemplo fontium, qui semper maiores sunt rivulis scaturientibus ab ipsis, quod si interdum numen aliquod maius suo sonte apparet, id euenit ob aliarum aquarum influxum. Hic, & merito cor arteriarum esse ini- tium pronunciat, cum iuxta cor amplior sit arteria, quam alibi. & Cerebrum etiam ac spinalem medullam neruorum initium esse fatetur, ut infra patebit. quia nerui inde ex rientes cum suo principio maiores sunt, quam in progressit. Nitititur Averroes maiorem hanc conuellere, & frustra, ut frustra etiam conatus est Gal. eam confirmare: nam in maiori propositione maius est negotium: quippe cum vena caua longe maior sit in dextro ventriculo ccrdis, quam
in hep te . Praeterea ita affixa est dextro illi cordis ventri culo , ut unum & idem corpus uideantur cum gibbo hepatis vix ad hereat,ut mihi videatur: hoc argumentum sumptum a venis nihil condure, & nisi aliae essent demonstrationes pro Galeno argumentum ductum a uena caua esset ab Arist. cum tamen appareat, venam portar ab hepate e Oriri , ad liae hanc esse initium venarum;cumque 'itidem appareat ad sensum, venas umbilicares , quae a secunda eme
gunt in hepar viseri procul dubio dicendum est ipsum escte venarum principium, vel radicationem, ut dicebat Hipp. - quod si truncum ille cauae venae, qui ad ς ascendit,maior, cristit, ni ca est; quia cum ab hepate sanguis trasmittatur ad uniuersum corpus, maior portio transmitti debuiti ad partes superiores; & ideo truncus ascendens maior est, . 'quam descendens, maior autem portio superius fluere de- huit, cum ex hac generari debeat in si ro cordis ventri- culo 8.i Ga. g.