장음표시 사용
251쪽
. m. Di recte aurem vitam i civibu adimere potest dicitat' summum Imperium ob atrocia delicta, S per modum
dedere nefas est, Id. d. e. u. s. Obsidum munus inviti otia in cives susci' ere tenentur , quos amen hostis neque occidere aliove
mali assicere potest . neque civitas deden perfidia sita esticere fle. het quo illi inhumanius ab hoste
Moc loco quaeri solet do potestate Civem rasti .dandi. aut tan-
is in Obs dem tradendi. ne emem
quidem dedendi Dicvitas sub iure
puniendi continetur n nocet rem
vero dedere , hoc est . invitum hosti, a quo ad necem et similem iniuriam poscitur , in ma-mum tradere , nullo in casu fas esse putaveri inci potest tamen extrema necessitas eiacere . ut miserum Civem, ab hoste potenti δε- re ad exitium postulatum, Civitas redi non amplius rotegat, sed sua saluti iubeat alias Insulere . obsistri sorrem . quo rari X tu Cives, quibus a Imperanti ea est necessario imposita , eclinare possint non video ; modo non sit causa metuendi vel cistem a -eeptis obsidibu abusurum ad no- vas iniurias Civitati intentandas vel ipsam Civitatem de sua vici Iata Obsides irati H mlis vitiae esse obiecturam quod tamen si
sat, non recte occiniit tur, allΩ-ve quoquam irreparabili malo assi ei lintur obsides i a nocentes.
Erre ei hoc illi strat Inflane c. xemplum praesecti militum P vi Ny. qui cum diu hu militum legionibus
uri ad aegρris observandi tuendi caul Ta suerat ex sim ictum. Quia mali em A. I 672. Gallicus exercitus, erit anili omnibus sto tu isticlo inciri tis in II uandi et in inruperat. alam inopinato xsoluta reditum ne illum ipsum steterum ad properaret; PAN vises de rosis ρntia tantis copiis hostilibus facienda desperans castrum deseruit, inqile vicinam urbem se recepit: 'qua: O si gau Galli . qui mora alio iiii interjecta interciplini Dis sum omne , feliciter clausi sunt: SII 3 etait est , inquit BURNTΥ,
NE bs dei dernior revolat. TAn- elaterra HA. 6 2. p. 348. REUER. Omnis de inquens tenetur, tum ad damnum res resaris
ciendum, tum etiam ad cenam Reipublicae. Fundamentum ejus est quod cives in pacto civitatis
aeriori es nitis subjecerunt, luntat Imperantis . qui e natura Imperii Ne poenales, ad quietem publicam hi triendam, ferre, easque in reca Icitrantes executioni
mandare potest sive id ipse faciat , sive per Magistratus, qui
ludo illa diu in gerere dicuntur Rom. li I. U . Sive per patressa milias, qui ori .ae x Romuli insilist 'udicas, aes alus δε--ἐsic omni ac dicuntur apud Senec. II Contr. a. all. Benes.
ct Directo satem vitam P. Deinde
252쪽
dum ozNae m); quae tamen cin alia hominis
bona cadit. Nilo loco de natura cenae quaeuam nae. in universum erunt exponenda.
Est igitur Posis n malum passionis, quod in iv.
Inde ellam ius In vitam subdito Io persequendi quemvis injustum rum Imperanti competit . ob cle invasorem propellendi iniurias Iieta, qua occalione Auctor de cum crede lardentis. Hoc sus se laceriis in cita re locci tamen or ipsos tuendi violenter uetuleruntis non satis congruo agere o in summum imperantem , ut hel-Iuit Summatim duo in inanda , si ioco vindictam Justitiae interpo- i Dalictum a Paena neret, do iniurias clyibus inlauis: ctioni hur malis. Tei delictis, vel lingins e contuinctu sum- dixi natas. II e. a. m. lit Gr)S V. tas cum internecione laedentium Is .lir. 2 . Inquam varias autem uiuisceretur: lus ergo vita ne-
ant i uri ex integra Iurispruden Pinnae cessi in locum auris in statia e l igendum. mei ejus a tu naturali se cum caedemesendun-cend mentio ob inctum quem di; quod quisque exercere an
desi , admistis oritur si iis ad sensu per potestatem iidiciar ram Σωisti vi I quod datum est . M solus in omnium intem -
' de qua passim in pr:e ercet. Prout aliquod des intum vel etihus aetam est deinde ad singulorum juribus e securitata aliatio Ἀxeipie-dum, quo totius corporis detrahit morus
P. modum , -- G. Quan est , decernendum, qua in re vio- iis Tincultatibus inhiaceat doetri lentur lura civium Wreipublicae: nati poenis ratiohibus non nul illud enim in civitate quavis non iis docuit noΜAsius ad Hub ejusdem est indolis muli impu- oo Cum primis origo ne committi Polliunt in hac rapi iuris oconarum capitalium 4n hlica . quae in alia tranquillita.
kia, id hu: o. qui ex variis tem multis modis essent turbatura. ΛΗ, monii, laeum' lassicientibus Quare lex exponit reipublicae m
deducere adlaborarunt. ut cerssitates Poenisque Juperadditis inti ad proportionem delictorum jurias verenda coercet inguo. poenarumque alii las satissa IV. Grotii haec definitio , II.
iuc eostencli consensu civium quens Auctoris, vel Ulpinni quit moeranti delatum provocarunt noxae vindictam. I. 3I.
quibus momentis tamen non aut usam . qui delicti sequitur in paenis imperan qm do I a.
vitam adimendam iuste progredi vocavit est plena. Iotuisse um
ocim Mea quHem sententia ius ri potest , malum , quod a supe-
vite plectendi ita derivandum Te ritatem oranquillitatem civitatis
e H es anieqitum es internam instigitur inun
253쪽
hostiat molestum sp), quod per modum coactionis
pro imperio q), intuitu antegressi desieti, alic pi
O. . . n. . ait, summam potestatem non obligari ad delinquentes puniendos , ii interna civium quies aliter haberi posset alias vero ipse Deus , poenas constituens, praeivit. Ἀ abominabilis
dicitur, qui impium absolvit. 3
Auctoris doctrina VII l. e. . . 4 de delinquente ad stanam non obligato vera est, fi te spontanea ad poenam oblatione, vel propria eius is xecutione capiatur. At jus eam exigendi, & necessitas subeundi ex consensu illius, saltet conditio uato , nascitur , vel ex re saetoque illicito hinc nostri delictum malum coniracstlim, L 2. D. M a iud. . . C Ma v. d.I. ristoteles conventiane inlitam appellavit vid. Aco . . . Paulus ait haercticos a serpiis damnatos esse Πι. III. f.
Grotii delatiatio . UlIl. e. a. 9 4. etiam adduαι, nimis generalis est, nam non exprimi ci Personam puniae iem , necio Delin 'uentis obligationem nec 3 Pcenarum finem nec Pimienui modum, Praeterea s Poenam ad amni reparation non distinguit.
3 eo, qui poenas exigit, eis debeat urca exige aut certum est, hac ipse ooni in eo a quo Exiguntur. Ob.uamnem si non aliquiae pertinens agenui, satiemiscenae jure intentatae non resistendi. Nequeo bitat, quod poena invitis sit imponendari potest enim ipsam par iam, ih κravem Milo orisca in averi is erismis , qui ex conscientia moralis ob: igati senis eisdem se subjicit. CARMICH.
nui mensuram bona definitionis implet , nam itidem ci mittit sinem poenarum, et male negat obligati,inem delinquentis , a modum puniendi non
docet, nec reparatione damni poenam distinguit. Mihi igitur sic videtur Poena intuitu ori humani est malum , quod
quae Auctor inplius tradit, illustribimus. TITIUS.
que requiri ad cenam, ut pro perio exigatur, intei igi potest ex hi eruatis ad M. L. ea'. s. d.
254쪽
imponitur r). Licet enim pe alicuius poenae
loco imperentur quaedam actiones in iis tamen spectatur id, quod laboriosa facienti molestae sint, quodque agenti passio quaedam per eas inferatur. Invitis autem poena est infligenda t), quia
G Alieui imponisuν J. cena e go requiri ci delictum in legem commissum: et superiorem sive
imperantem , pilis auctoritatem poenae ex arbitrio suo vindicantem:
eum molestia adficere de emenda. re possit. In statu ergo natural non datur proprie poena omnes enim pares sunt nulla lex civilis ex. iistit nulla crimina committuntur;
omnia ad injuriam spectant; omnia ad hellum reserenda. meque in societate paterna poena dari potest, ubi proprie non imperium existit, non lex, non subditus, non de .lictum; sed omnia ad disciplinam Pertinent, qua insantes ad suam. me utilitatem dirigendi. Neque
dantur cena conventionales res
enim inter pares transacta est: nulli invito hic poena insertur; neque ex lege, sed ex pacto molestias subeunt, de quibus conventum est. Quomodo poena diiserata vindicatione injuriae sive defenso ne sui violenta, ostendit BRYERGIin I. N c. i. v. . . IIo-NAsius inst. I. D. L. III. c. I.
cimus poenam I matum, ubi nihil refert sive illud vitam . corispus, existimationem vel hona assiciae licet utique per regulas i stillae non minus, quam prudentiae, tale malum sit ligendum quod cum fine poenarum congruit. Porro nihil interest, sive agendo sue patiendo quis malum sentiat. Buctor , dum o nam dixit malumina .is ad aliquam obiecti neniret pondere debuit, quo labore supersedere possiimus Diei, et
hae praevio delicto quis emit,
poenae rationem non habent, de quo mox iterum; a is ore damni reparationem ho ideo, non
qua nunquam poena imponatur nisi damni reparatio praecesserit hanc enim saepe vel natura eslesti, vel delinquentis egentia ex. eludit, sed ut constet poenam ad amni reparatione esse revera distinctain . inierim certum est, quod ipsa etiam damni reparatio perinde ut poena , delinquentilvis
molesta sit ipsisque dolorem an :-
ιiu uant obligato quod delinquent bus tantum cena sit imponenda. priste dicetur, jam de obli ιiona satiem quaeritur. Ubi arbitramur delinquentem proprie ad poenain sustinendam obligari aetenus, ut
ei deprehenso ob delictum uni bilem legitime probatum illa in debita quantitate citra injuririam queat im 'onici cum enim permissa impunitas aliis animum sit datura, atque ita publice noci ura hinc merito coercendis delietis poena inflicitur, quamobrem sap-ctio poenalis ex iustis causis ortis tur adeoque delinquentem ad poenam sustinendam omnino hstrinis
git ut ille veri non possit se-cbm inique esse actum. 2. Auctor ei fluctuat, nam
aliquando eo inclinare videtur quo delinquens proprio velut iumento poenae malum sibi attrahere non debeat vid. d. I. IlIi ver b. scitia 1mis itis. parita foret sensu sententias non male habet verum aliis quando mirem delinquentis bliogationem negat ut a d a.
255쪽
alias illa non obtineret finem suum, qui est, Cerbitate sua hominis a peccatis deterrere quem effectum non habent, quae quis lubens admittit. Denique poenae rationem v non habent mala, quo in bello pugnave inter repugnandum inferuntur;
quia non pro imperio π) neque quae per injuriam 3 quis patitur; quia non intuitu antegressi
nam aliquem tonari quo sensu uti cs ad scuritatem, stilliatam δε-que salsia est ac infirmo argumen cistatis humanae, nam legitimus pc to nitit, r. narum finis est honum aliquo fu-3. Nimirum invisis in aenaim turum ut scilicet delicta cessient, ponenda eum alias finem suam non atque ita homines securi sint cae- obtineat, nam in hoc argumento terum sicut iste finis aliquando ob-Mino salsa neutiquam probata tinetur citra poenae impositiois est cum perinde poena suum ob nem . ita nec haec , nec consuetustineat finem . sive invitus, sive eius imponendae motius semper est volens, quis eam excipiat, id necessarius, de qua postea iterum; quo inductio sacile ostendit, imo 6 ab Imperante huic enim pu- emendatio delinquentis citius spe niendi jus tantum competit, hinc rara queat si lubens ille se ae mala bellica cenae rationem nonnae submittat Praeterea in Ma haberes recte dicit uestrit . fora nulla est connexio, a relu omnino errant rotius QSelclectantia enim ad negationem obli nus, quando poenam ab aequaligationis non valere consequen etiam infligi posse censent vid. d. tiam , tam ex hujns indole, quam . . . . Neque cro nomen debitorum morosorum exemplo saltem Poenae se etiam ipsa res patet plane si reluctantiam lex negatur, privato enim aut pari
requirat vid. Thomas. . . . . non competit judicium de fine poe-ILI . . . 93. tum ab ea ad ob narum adeoque nec jus punien- ligationis negationem inferri pos di. Inter pares igitur tantum Oh- se videtur, sed qua ratione itis tinet bellum mala dIlica, cibantecedens probaverit Ex distis alterius resistentiam regulis poe-ellam concludendum, quod obli natibus haut sunt adstricta. Deni-gatio delinquentis, quoad ultimiam que 7 Deitima inponitur nempe actum , qui dolorem proxime in poena sine pravis re beestibus aufert adsit, nam ni hoc asseras, legitimos fines dirigenua , ac deli- punire est iniuriam inferre , ut o rite attemperanda est. IDEM.non sit serenda distinctio Schola cx Quia non pro imperio J. a-slcorum, ut actus remotos quae in bello pugnave inter re- proximos quoto delinquentis ob pugnanutim inseruntur, Paenae ra- Iigationem iei arares voluerunt, tionem non habent, non quia non add. Thomas. d. c. 7. S. 69 sqq. inseruntur pro I pario vide M. IDRΜ. praeced. sed iii non directe in- . Deniana aenae ratisnem a sistuntur ad Secti itatam inis ἐν timnat J Pergimus in definitione, Dinax Sociarai Iraestandam; sed
256쪽
Sicuti autem libertas et naturalis hoc habet v.
Ut qui in ea constitutus praeter Deum ne imnern mPζr fu
hahet superiorem, divinis an im ae lis sit Obno ii puniaxius a); ita cum introductu inter homines im-ςndi
ut necessaria medi iuris ipsi Mid.
si ad verius invadentes vel ejus expletioni se opponente , et n. lendi aut prosequendi. CARMICH.
ho iam uix linus supra it. 1 . n. 2. Poena praesupponit delic Dina, hi ac metia per iniuriam lata morbi divinitus immitti, .s l. d.
c. . . . . Na fortuita, aut 'Paerite ei iventionales quas v Cant . a i riem verae cenet non habet Tm Us.
I moerii Guc puniendi subjectos
suos competit male vero Grauius I. c. o. 8 4e bellum imitivum valuit in pares nam etsi injuriam vindicare,&populo oppressis avxf-Ii in erre liceat par tamen in Parem non habet imperium, sti Ius Deus omnium supremus e rum iudex est qui in statu natu tali vivunt Tibi si peeravi, aiebat David. Ipse etiam Gro ius hoc cloam paci turbandae aptissimum, mitigavit ad Matib. V. U. go OTTO. 40 lauti aulam Iiίertas J. Post ea nonnulla capita quae hactenus tetigimus distinestius sunt consideranda. Possiunt itaque, ceu modo diximus, poenae tantum im-voni in civitate virim perii Civi- Iis. Accepit autem Imperans potestatem puniendi ex paeto ipsus delinquentis . in eventum delicti, in hoc conseriti emis, hinc Do. lquis puniri possit, id est a delicto
quod ab hoc homine vel concilio, id dependet a pacto , quae duo proh distingui debent. Auctor DO- testatem illam recte quidem Imperanti asserit β. s. o. sed ejus ariginem. d. I. VIII. e. . si .
male explicat, dum non a onβnsu delinquentis . sed aliquortivi e unum, non delinquentium eam cs,lvat, nam horum consensus viresonidem Imperanti trihuit, s d non imperiun ii alium . ad quod seri)
257쪽
Dis Opprero in v et sperio b hoc quoque imperantibus salus societatum attribuit, ut i pii malo repraesentato malitiam
rasae en instigeant δε ρελιι Sed -abus humanis exitiatius quid uam regerendum hic esse putor i ei polo. Posito itaque o ori quavis laesione legis naturae non cipio, genus humanum infinitis laeditur generis huinani salus & coo rixis turbis, euis expositum so- servallo illius itaque non ubivis retia neque ulla speranda secur interest nec cet si vel maxime uocias quies. Oax; quum quotidie Iius interemet ex incle cuivis o nova ει iusta belli austa orirς mini us enascitur bello petendi aur quotidie enim in legem nat alterum. Univarsalis enim, ut recte rae peccatur Quod ad Atrermone ZRNTGravius a tiro ean exemplum attinet illius vox erurium par. Is 8. haec humani eanaris, vox adfectus animi dominantis, quae sit sub diois imperis, Onseta non vox naturae nec ille dixit, si inter coetus in quo humanum ea qui me inveniet, jus habet meaeis dividitae , non ad invisam intro occidendi, vel iuste me occidet dueit fur octo tum os aequatorium, multo minus dixit quemvis aeuo pro rius oppressis uiri inter bere ius se puniendi ideoque pa-
adare, eosdem in tureiam metianis rum tacit ad roborandam contraisum mira vim nisuam suseipara, riam sententiam contra quam Diu-
Bassion in us naturae aenitum ini tu e poenarum in rantia naturaliqvis sere myrra 3 au permiιtu. exigendarum vid. Ob is in Si enim rectoria esse societas vel νaecad id origine porro Potesta- soli R. o. aliquam generis huma ciis , in Civitate Imperanti Civilini diri ct iri supremo jus punien competentis circa pini a corpo di competeret, vel quem tu iuste. rates a sontibus exigendas, di xl- aut enuc humanum ea flet mus supra ad hujus Libri eap. 7.ca deinde cuivis homini jure stri i. me et quidem Auctor clecto id potissimum incumbit, ut a. N. m. I. VIII. e. 3 . .
pace in externam se cirritatem hanc Imperii artem, quatenus suam servet. X quo genuis hu- adversus quemque delinquentem mani tranquillitas necessario pro exerceivr. deducit a consensu. manat paci vero externa turbanis non tam ipsius delinquenus, quam
dae aptissim lim hoc est principiumo reliquorum Civiumci huius tam ea ergo minus iustum. id quae Io consensus indoles, atque essectus Mu a corTA AIrocaranda Indo non satis explicatur, dum dicitue
258쪽
subsectorum coercere queant, quo plures homines securi invicem possint vivere. I. N. N O. I. VIII. . . l. 6- Εt autem in eo si nihil videatur iniqui, ut Vi .
malum paciatur, ut male egit m poenis tamen huminis
humanis non simpliciter respiciendum est, quod di I
nam malum sit perpetratum; sed Qquae TiLITA EX POENA possit provenire d) Sicuti Si
ibidem esse aetus, os mali ses
suas accommodaro contra eum , avem
rus simulque singulis in statu naturali puniendi jus negatur competere per haec enim ratio redditur, non ipsius uris puniandi, quod Summo imperanti, Mab eo delegatis, in Civitate conveniat de quo tamen praecipue hi quaeritur; . sed aeuuaris, quae isto jure supposieto competit, aliorum ea. νibus ad ponam exigenclam mendi. Nec video , quomodo liae res aliter expediai queat, nam dicen do jus Poenae atrocibus Legum
naturalium Violatoribus innixendae, tanquam necessari modii quo Humani Generis saluti caveatur esse quidem in statu naturali omni.bus, saltem non pariter nocentibus commune sei ab illis, qui
Civit Imperio se subjiciunt, ausummum Imperantem, pro iis exercendum devolvi Frustra dixeris cum Dio , quod quis puniri possit, id esse a Dolicto; si nemost ante ipsius delinquentis Pactam, qui cenam delicio convenientem possit instigeret hoc vero in statu naturali singuli possint; jam non magis in jure punirendi, quam in allis juribus, nocere potest pactum, eius adversus'item illa ius est validum, iis . quibus naturaliter competit, quique nullo suo pacto jurtum suorum exerci
serunt. Non igitur ah ipsius delinquentis, ut vult Cl. Observator, sed a reliquorum Civium, consensu est petendum quod delininquens a solo Magistratu puniri debeat hoc unum adversus Exteros praestat Imperium Mu, quod ab iis qui in ira ejus fines versantur, ne paetram, nec allud quod quam eis bitum, vel Extranei rei te possint vi exigere, nisi implorata prius Croili, in isto Solo Imperantis cognitione; ne c. non necessaria violentia publica pax turbetur.
ptenarum recte pronunciat Auctor, quod ob solum delictum praeteritum poena non si imponamda g.
6. h. hoc enim hihil aliud est, quam malitiam delinquentis imit ri, quare scut hic delinquendo simpliciter peceat, ita qui ob s lam praeteritam delinquentis mall-tiam puniunt , in eo conira leges socialitatis agunt, quod sine spe vinitatis malum inserant, quo senis su erga delinquentem etiam injurti sunt, add. d. I. VIII. e. a. s. s.
d Sad F auae utilita ex pae ρε toroueni a J. Si poena nullum alium habetinem, quam se ipsam. sive malum illud passionis quod infligitur inhonesta quidem erit; non tamen semper injusta inhonesta quod animus punientis non Dj9ilia eum Cooste
259쪽
quaquam eo sine poenae eXercendae ut laesustinim pascat voluptatem capiat e dolore
supplicio laedentis, quippe, cum haec voluptas plane sit inhumana, ct socialitati repugnans.
tantum solum snem inserendi mali sibi proposuit sei Ptiam Oluptatem x ollare alterius cape re videtur. V . SENECAM do ali II. e. z. F e. 32. una tamenos potest, quia testibus satisfacit. delicta meri: is poenis prosequitur adci que ossi tum levis externum implet, iacem exicr- nam conservat. Justua actionis, non personae , hic deprehenditur, eaque sinem cenarum per accidens :epillime obtinet. Sic poena cruentissima , qua CAMBYsEs inju-siim judicem ad si cichat, ad voluptatem tantum X selendam Xerince hatur justa tamen erat in se ratione delicti spectata, atque deterrebat mulos judices ah injustitia licet CAMBYsis intentio alia
VII. Finis poenarum non est. vi male iciamus delinquenti id enim omet malitiam eius imitari
vecti e ut ultionem exerceamus;
cujus vanus est trium p ms . postquam factum insectum fieri nequit. Sed uin musis generalis finis est securita sis tranquillitas civitatis;
haec autem proin Metur emendati ne delinquentis . lecuritate laesi mo oratione ali rum. 2 Plexique veterum tres nec cenarum statuerunt qui sim titis late explicat II. e sto P seqq. Plato amem . summae lictoritatis vir, in Gηre primum At tertium so .los . vel Draemipuos aenoscit; Taurus aliique lillosi phi, apud , ell. V l. 4. Dico secundi . ιυνοIsν, qua ii honoris uitionem, substitue.
Tulit quae magis ad Privatam actionem iniuriarum pertinet Seneca deincei' l. da Cum ea paullo aliter causas uniendorum criminum clivulit ut tamen Principi spectandum esse moneat, ut eram, quem punit, emendet utque ub-laiis malis ceteri securiores vi-Vant quas causas etiam eii Impi'. Prodiderunt . 6. . 2. Leto D da Ioen. I. I. C. ad L. Put. νεφει. 3 Seldenus vero I daa. N. e. . addit tres alios; qui vel ad tribunal clivinum , aut ait Rempublicam Judaicam pertinent.
. S. VII sqq. ad X. Tres hiesines poenarum proponuntur quos appellant Θεσιὸν sive emendati nem peccantis. τιμωρia sive compensationem vel satisfactit nem.
HunERUM da ον civit. I. III sct.2. . . p. 64Ι. Quibus nonnulἰi addunt expiitionem atque cautionem, sed illa am utilitate rim ni-im includuntur. Vid. iEGL ad GR T. v. 432. Si tamen dicendum quod res est; omnia ad unicum finem recidunt. Quando enim delicta puniuntur quae P cem externam in republica turbarunt vel turhare possunt; non tantum laesis ab imperante omnis damni compensatio impetratur quodnb ad poenam se ad defensionem civium pertinet cuius uscuivis in stati naturali competens in imperantem sui delatum sed etiam praeterea laedendi poena insigitur eum in finem, ut clue --
260쪽
est praecautio laesionum injuriarum; quae pro .
venit, si vel in melius emendetur, qui peccavit, oin aut alii ejus exempla, ne deinceps velint peccare vel si ita coerceatur , ut peccavit, ut non
possit deinceps nocere. Id quod etiam ita potest exprimi quod in poenis respiciatur vel utilitas ejus, qui peccavit vel ejus, cujus intererat , non fuisse peccatum, quique adeo per peccatum ta-
sus fuit vel indistincti:n quorumlibet g . I. N. E G. l. Ira c. 3. 3. .
Primum igitur in sumenda poena respicitur UTI VI ILLITAS EJUS, NI EccAvIT , dum dolore poenae ipsius animus emendatur, S peccandi libido pernam,r
eundem exstinguitur Quale genus cenae etiam gi . '
in plerisque civitatibus in suos domesticos exer Peccst acere patribus familias relictum. Io io tamen fine ad mortem procedi posse non videtur cum qui mortuus est, emendari nequeat.
Ii qui absterreantur ab eiusmodi de seo'. 6. e. I. BEYER. delin. I. N. lietis, pacis reipublicae turbatio I. IN 7 REUER 'in posterum impediatur omnis f Genuintis aenarum humana itaque finis poenarum in eo con- tim fini J Postea regitimurnio sistit ut impediatur, quo minus narum finem Auctor recenset, posterum M publicae tranquilli 7 sqq. add. ι. Illo a rixis. I tas simili delicto impetatur quod I. et Vicietur res coinmodissime seri solet vel impediendo delin sic proponi posse finis poenarum quentem , aut morte, aut arce principalis est Securitas subnmre, aut aliis anflictionibus, vel de clinati fines, mendario Exιinctio, terrendo reliquos cives De ce aut nereario delinquentis, Pro rateris, qui hic urgeri solent, ni tione delicti admissi, ac aliorti huc ut animi hominum emenden ιεν iιio. ITIUS. tur, ira Ei avertatur , virtuti e R. ini istinctim ποναaelitis exercendae via sternatur princi Vii e Gratium t II. e. o. . .
pia iusti non dispiciunt, sed ea ιν tibi ινθυα hic cenae fini,s omnia ad principia honestiis de se explicatur. At ex supra dictis cor spectant. Vid. ROMA sit inst. Ob i. in 1 4 intelligi potest, ul-7. . . III. . . . et sqq. S timum ex tribus sininus hic me-οοι ad ulli uri . . . I. I morati esse eum, qui poenam pro-Pridi